گفتگوی آزاد در مورد اعلام نتایج (شمارش معکوس)

[sadeghi897]

خب زندگی کردن راه خودش رو داره که ما ایرانیها اصلا یاد نگرفتیم چطور باید زندگی کرد. در جوانی که بدنبال پیدا کردنکار و هزار تا بدبختی دیگه هستیم.  وقتی هم کمی خودت رو سروسامون میدی نگران بچه ها و زندگیشون هستی. این یه معضل بزرگیه که ایرانی مداوم نگران زندگی و آینده فرزندش. هر چند سیستم حمایت شهروندان تو ایران مثل هیچ جای دنیا نیست و والدین باید زندگی فرزندانشون رو گارانتی کنن وای خب زندگی خودت چی میشه پس و هدف زندگی چی بوده که تو بدنیا اومدی. من معتق هستم که ریشه این پارتی بازی ها و اختلاس و تمام مفاسد تو ایران متاثر از همین موضوع هستش. هر کسی بهترین چیزها رو برای خود و فرزندش میخواد و این باعث میشه قانون جنگل و تنازع بقا راه بیفته.  هر کسی دستش به گوشت میرسه داره میبره و میخوره. اونیم که نمیتونه زندگی رو باخته و باید تازه برای پیدا کردن یه شغل دو میلیونی خودش رو به فنا بده. برخی اوقات طرف به سرش میزنه مهاجرت کنه و تمام این داستان ها رو پشت سر بزاره.
آقا یا خانم!!! برای خودت زندگی کن و کمتر حرص مال دنیا و اون فرزندت رو بخور.  من فرزند موقعیت برام جور بشه شاید بهت روزی رحم نکنم.  پس تو هم زنوگیت رو بکن. یه بار اومدی و بس.  بعد اینکه از اینجا بریم یعنی دیگه هیچی نیست و محال به دنیا برگردی.
من هیچ وقت نخواستم بخاطر پول زیاد مملکت رو ترک کنم.  آرامش چیزی هستش که تو اینجا اصلا نمیشه پیداش کرد.  به محض اینکه رادیان و تلویزان رو روشن میکنی و یا وارد نت و شبکه های اجتماعی میشی خود به خود متاثرمیشی. یه سه روزیشمال بودم دور از همه این داستان هاانصافا اعصابم راحت بود...
بعضی اوقات که برنامه هایی از طیف لایف استایل مردم اروپا و دیگر نقاط رو میبینم خیلی جو زده میشم.  سرشون تو کار خودشونه و لذتش رو میبرن تو همون شهرها و دهکده های کوچیک.  اصلا نمیدونن چه اتفاقاتی دیگر نقاط دنیا داره رخ میده... این آخر زندگیه هستش به خدا.
خسته شدیم از صبح که پا میشیم باید خبرهای بد روبشنویم و تحت استرس زیادباشیم که فلان چیز ارزون یا گرون شد و این داستنها.
خلاصه اگر فکر پول زیاد باشی هیچ جا مثل اینجا در نمیاری و اونور به کار نمیاد.  کافیه کمی تا نیمه ابری شارلاتان باشی و تموم داستان.

من شرایط بد ایران و کشورهایی شبیه ایران رو کاملا درک می کنم.
و قطعا آسمان همه جا یک رنگ نیست. این رو اول کار بگم اما درمورد قسمت دوم.
ببین اخبار بد طبق تحقیقات روانشناسی بیشتر بازدید می شه خیلی بیشتر واسه همین معمولا همه جای دنیا ۹۰ درصد اخبار بد هست ۵ درصد چرت و پرت و ۵ درصدم شاید اخبار خوب.
من توی خانواده ای بزرگ شدم که اکثرا اخبار گوش می دادن زیاد (خانواده پدریم) اخبار داخلی به علاوه حداقل یک رادیو یا تلویزیون خارج از ایران معمولا بی بی سی.
خودم هم در اکثر بیست سالگیم به واسطه جوانی - خامی - دانشگاه و حتی یادگیری زبان خیلی اخبار گوش می دادم.
تا نمی دونم چی شد که دو سه سال قبل از اینکه از ایران بزنم بیرون اخبار گوش دادن رو فقط کردم اخبار ورزشی
دلیلش رو می دونم اما اینکه این دلیل کی بهم گفت کجا خوندم وایا خودم به این نتیجه برسم یادم نیست.
خلاصه دلیلش این بود که اقا اخباری که هیچ تاثیری نمی تونی توش داشته باشی نباید توجه کنی بیشتر یک noise هست که مخرب آرامش هست.
حتی اخباری هم که مرتبط با خود من می شه و تاثیر میزاره وقتی از یک منبع بالاتری مثل حکومت یا رییس جمهور باشه خوب من کاری براش نمی تونم بکم.
یادمه وقتی این ترون بن ترامپ اعلام کرد من کاملا باهاش عادی برخورد کردم گفتن نمی زارن ایرانی ها رو برن بیرون حتی اگر گرین کارت داشته باشی.
من به دوستای ایرانیم می گفتم خوب اینجا دنیا س و ما چه خیری از کشور خودمون دیدم که حالا توقع خاصی از کشور بیگانه داشته باشیم
همین امریکا زمان جنگ با ژاپن -ژاپنی ها رو کرده تو کمپ هر اتفاقی ممکنه بیوفته برای مهاجران ایرانی خراج کشور و حتی ادمهای داخل ایران. دنیا خیلی ناپایدار هست و در عین حال خیلی پایدار تر از اونی هست که توی اخبار نشون می دن.
کلا مهاجرت مخصوصا اگر مجرد باشی این قسمتش خیلی خوبه می تونی واقعا به خیلی چیزها اهمیت ندی و از ادمهایی که استرس تولید می کنن حتی اگر فامیلت باشن
دوری کنی. معمولا استرس و نگرانی از یک خبر (کاملا هم طبیعی هست اگر اخبار رو زیاد دنبال کنی) باعث می شه ادم اتفاقا کمتر بتونه بهترین واکنش به دنیای اطراف نشون بده
همین دیروز داشتم به داداشم می گفتم
اگر بابای من وعموهام به جای این همه سال روزی حداقل یک ساعت وقت وانرژی رون روی اخبار گذاشتن (غیر از زمانی که تازه ادم خبر می شنوه ذهنش درگیر می شه اونم کلی از روز ادم رو میگیره)
هر سال فقط یک مهارت جدید یاد میگیرفتن
الان بعد از ۲۰ سال حداقل دو سه تا زبان بلد بودن
و چند تا مهارت که بالاخره می شد هم در ایران بودن بیشتر لذت ببرن هم اینکه شانس خروجشون از کشور خیلی بیشتر بود.
نمی تونم به بابام بگم یعنی اون موقع که توی ایران بودم با رفتارم نشون دادم و نیازی به گفتن نبود
اما به داداشم گفتم. چون اون جون هست شاید به دردش بخوره.
اگر شالاتان باشی عموما همه جا موفق تری از نظر مالی خوب کشورهایی با فساد بیشتر خوب خیلی بیشتر موفق می شی.
ایران که بودم چی رو جایگزین اخبار کردم
کتاب خوندن مخصوصا داستان نوشتن(چون یکی از علایق بچگیم بود) و خوب با بچه هایی که توی این زمینه فعال بودن می گشتم و کلی دوست هنری باحال پیدا کردم.
امریکا از شنا بگیر تا یوگا - مدیتیشن - برنامه نویسی - زبان ایتالیایی - بایولوژی - بدن سازی... روی جایگزین اخبار کردم
نه همه رو یک جا با هم نه
یک چیزی رو که واسم جذاب میگیرم شیش ماه -یک سال زمان ازادم رو که نه کار می کنم نه مهمونی هستم می زارم روی اون و خیلی این فرایند جذابه وقتی یک کاری رو هیچی بلد نیستی
بعد از مدتی می بینی هی بهتر می شی و خب بعد از شیش ماه یک سال هم باید ببینی ایا می خوایی واقعا خیلی وقت بزاری ؟ از توش پول در بیاری؟ یا اینکه نه می ری سراغ مورد بعدی.
که ناخواسته توی شرایط مادیم هم تاثیر خیلی خوبی داشته
البته می گم ازدواج کرده باشی سخته باید اون طرفی هم که ازدواج کردی باهاش پایه باشه و درگیر سیستم زندگی ایران (برو دنبال پول و موفقیت و چشم و هم چشمی) نباشه که خوب واقعا از اون سیستم
سخت می شه بیرون اومد
اعتراف می کنم گاها من هم وارد اون سیستم می شم چون منم سالها با اون سیستم زندگی کردم اما یک روشهایی دارم که می زنم از اون سیستم بیرون در اولین فرصت.
نداشتن انستگرام خودش در خوشحالی روزانه ادم می تونه کمک بسزایی بکنه
بازم تکرار می کنم هیچوقت یک نفر نمی تونه دیگران با شرایط مختلف قضاوت کنه پس قصد من قضاوت شما یا هیچ فرد دیگه ای نیست
فقط کمی تجربیات زندگیم گفتم واینکه گوش ندادن اخبار چقدر به ارامش شخصی من کمک کرد.