بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[فردا]

بچه ها من یه چیزی بگم!!
شوهر من هم نزدیک 15 سال از من بزرگترِ!
به نظرم این فاصله سنی مون بود که باعث بهتر شدن رابطه شد وگرنه همون اول ....
همسرم تجربه های خوبی داره و این خیلی کمک می کنه.ولی گاهی که لج می کنه مثل یه بچه دوساله میشه.البته منم به قول خودش بچه پرو هستم و ول نمی کنم.اوایل ازدواجمون زیاد درگیر میشدیم و سر به سر هم میذاشتیم.ولی پایه رو یه جوری گذاشتیم که در حد امکان اگه کسی که باعث اصلیِ بحث بوده متوجه اشتباهش شد بیاد و معذرت خواهی کنه.خودم این کارو شروع کردم و دیدم همسرم هم خیلی زود ادامه اش داد
فکر می کنم بعضی از رفتار های اینچنینی به جنسیت و به سن ربطی نداره یه عامل مهمتر داره به اسم تربیت.اگه متوجه شدیم چیزهایی که یاد گرفتیم توی رابطه مون چندان به کار نمیاد باید متوجه بشیم که نیازمند یادگیری رفتارهای جدیدی هستیم.ما نمی تونیم رابطه پدر و مادرهامون رو الگو قرار بدیم،دست کم باید یه تغییراتی در اون به وجود بیاریم وبعد الگو برداری کنیم.به طور ناخوداگاه ما شکل رابطه خانواده هامون رو تقلید می کنیم وباید متوجه باشیم که شاید بعضی قسمت هاش برای ما مناسب نباشه.
بر خلاف مادرم که در مورد توقعات و شکل رابطه ایده آلش با پدرم حرف نمی زده و اونقدر صبر می کرده تا به پدرم وحی بشه و یابرعکس، من سعی میکنم در مورد ذهنیاتم با همسرم صحبت کنم و مُصرانه و مُجدانه این کار و انجام دادم.این کار دست کم به اوضاع روحیه خودم کمک میکنه.زندگی با یک ادم دیگه واقعن سخته ولی آدمیزادی که می تونه یه غول آهنی رو روی هوا پرواز بده حتمن میتونه مهارت هایی رو یاد بگیره که یه رابطه رو به طور نسبی به آرامش نزدیک کنه.یعنی امیدوارم که بتونه