بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[الهه سابق]

مرسی کاملا جونم.
من از رانندگی خییلییی میترسم. اصن ی وضی. ووووووویییییییییییییی. ولی خوب بالاخره باید یه کاریش بکنم دیگه
در مورد بچه صد در صد حق با توئه ولی خوب ما اصلا تصمیم نداریم بچه داشته باشیم. اصلا اصلا اصلا. دلایلشم راستش اینجا نگم بهتره چون تبدیل میشه به بحث
ولی من مشکلم فقط دلتنگی نیست. مشکل اصلیم زبونم لال زبونم لال بیماری یا خدایی نکرده......... میدونم الان میگی ایران هم باشی این اتفاق میفته، آره ولی وحشت و استرسی که آدم وقتی دور از خانوادست، داره، خیلی بیشتره
متاسفانه همسرم هم دقیقا مثل منه. هم دفعه پیش که رفته بود و هم الان تماااام مدت وحشت چنین چیزیو داره. هر رووووز با خانوادش اسکایپه و میگه هر روز که میام اسکایپ با این فکر میام که الان یه خبر خیلی بد بهم بدن.
من معتقدم آدم از هر چی بترسه سرش میاد و خوب متاسفانه من و شوهرم خیلی از این موضوع میترسیم
اصلا نسبت به همم کلی نگرانی داریم. قبل از خواب باید به هم اطلاع بدیم، از خواب بیدار میشیم باید اطلاع بدیم و......... خدانکنه 1 بار زنگ بزنه من برندارم یا برعکس، بددددترین افکار میاد سراغمون و دور از جون درجا فکر میکنیم طرف مقابل مرده که گوشیو جواب نداد
میدونم دیوونه ایم ولی اینجوریه دیگه. همیشه بدددترین فکر ممکن رو میکنیم و عجیبه که کاملا شبیه هم هستیم در این مورد