بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[آناهيتا]

الهه عزیزم با نهایت احترام با این بخش صحبتت مخالفم که فقط تو ایران میشه بچه رو تربیت کرد، اگه منظورت اینه که همیشه بهش بگی چیکار کنه و نکنه مثل بیشتر پدر مادرای ایرانی و اونهم همیشه گوش بده، در اونصورت احتمالش زیاده که بچه رو دروغگو و دورو بار بیاری و خوشحالی از اینکه چیزی که می بینی مطابق میلته در حالی که شخصیت بچه مجموعه ای میشه از خواسته هایی که فقط جرات عمل کردن بهشون رو نداشته و سعی در سرکوبشان داشته و چون سنی که باید یه سری تجربه ها رو بدست بیاره گذشته در اینده رفتارهای نامتعارف تری ازش سر می زنه که اصلن مناسب سنش نیست و شما اون رفتارها رو شاید به عنوان والدین هیچ وقت نبینی، فرزند شما توی هر جامعه و فرهنگی دنبال علایق خودش می ره و اینکه به ظاهر علاقه شما رو دنبال کنه اصل قضیه رو تغییر نمی ده، بیشتر این علایق ذاتیست و در هر جامعه ای فرصت بد بودن یا خوب بودن برایش پیدا می شود. من طبق تجربه خودم بچه هایی که در غرب بزرگ شدند رو خیلی هم صادق و سالم می دونم و این بینهایت ارزش داره چراکه خودشان انتخاب می کنند که خوب باشند و مثلا در سن ۳۰ سالگی بسیار با تجربه تر و پخته تر و قابل اعتماد تر از جوانی هستند که مثلا در ایران فقط فرصت دنبال کردن علایق منفی خود را کمتر داشته. از همه اینها که بگذریم این که فرزندتان در انتخابهای سنین پایینش ممکن است اشتباه کند(که نهایتا هیچ ضرری هم برایش ندارد معمولن ولی ما ایرانیها اصولن تمرکز بیشتری روی این بحثها داریم) را روی یک کفه ترازو بگذارید و آن فرصت های پیشرفت علمی و مالی و اجتماعی که می تواند در یک کشور با امکانات بیشتر بدست آورد را در کفه دیگر ترازو بگذارید و تصمیم بگیرید، صد البته که برای افراد مختلف این وزن ها متفاوت است.

شادزاد جان كنترل بچه تو جامعه آمريكا به اين معنا نيست كه دستور بدي اينو بپوش اونو نپوش اينجا برو اونجا برو .... اينجا تو مدارس هزار جور گرس و مواد و .... دست بچه هاست
حواهر من با بچش تنها زندگي ميكنه و از شوهرش جدا شده .... همين دو هفته پيش بود كه فهميد يكي از همكلاسيهاي بچه تو مدرسه از اين تفنگهاي اسباب بازي با فشنگاش به بچه خواهرم با اصرار فروخته .... اونم چي توي مدرسه و بچه ي هفت ساله ... خواهرم رفت با مديره صحبت كرد اما به نظرت چي شد مدير دو روز هردوشو ساسپند كرد همين ...... فك ميكني بچه به مدير مدرسش اهميت ميده ... يا با دو روز مدرسه نرفتن تنبيه ميشه؟؟؟ خواهرم هم كه يه مادره و ميگه بچم پدر نداره و فقط منو داره من دلم نمي آد تنبيهش بكنم ....
حالا فكر كن اينا هفت سالشون بود .... بزرگتر كه بشن چي ميشه ....
خواهرم هم بايد full time كار كنه هم بچشو نگه داره ....وقتي هم ديد كار درست حسابي نميتونه بگيره در
كنارش داره كلاس هم ميره .... خوب به نظرت خرجشو در بياره ؟؟؟ بچشو نگه داره ؟؟؟؟ تازه خواهرم همه ماها اينجا كنارشيم و بيشتر مواقع مامانم پيش بچه ميمونه تا خواهرم به كاراش برسه ...
اما در عوض اون يكي خواهرم كه با شوهرش زندگي ميكنه هيچ كدوم از اين مشكلاتو نداره .... بچش به نوعي جايگاه پدرشو در زندگيش ميدوونه و هر چي پدرش گفت اشتباهه ميدونه اولين بار انجام داد دومين بار ديگه تكرار نميكنه .....

---

درسته آنا جون با مدرک اینجا شاید اولش کار مناسبی پیدا نشه ولی به هر حال هر چیزی یه شروعی داره، به نظر من قابلیت های آدم تو زمان بالاخره خودشو نشون می ده، از هر جا هم که مدرک گرفته باشی اگر با سواد باشی جای موفقیت داری.  

درسته براي آدم هايي مثل من و شما كه بچه نداريم آسونه .... آسون هم نيست اما قابل تحمله ... ماها ميتونيم گرسنگي و تحمل كنيم .... يا اگه نداريم فلان چيزو نخريم ... اما بچه اينارو نمي فهمه ...
ماها ميتونيم شبانه روز سر كلاس و كار باشيم ... كه گفتنش آسونه اما تو عمل سخته و من الان تو همين شرايتم و گاهي همه خانواده دور همن و من بايد روزاي تعطيل هم سر كار باشم .... اما وقتي بچه داري بايد به اونم برسي ....سر وقتش ببري مدرسه بياريش در حالي كه خودتم بايد بري سر كار و كلاس ... بايد وقت بزاري و ببريش بيرون براي تفريح .....
من ميگم اگه با شوهرش بيا كاملا خوب خوبه واسش .... اما تنهايي واقعا سخت ميشه .... خودش اينجا بوده و ميدونه كه حتي كار پيدا كردن اينجا چقدر سخته ....