بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[سی سی]

من که این روزا چندان نگران مصاحبه و اینجور چیزا نیستم. بیشتر نگران اینم که اصلا کارمون به مصاحبه نرسه با این بازیایی که اطرافیانمون دارن درمیارن. از یه طرف مامان اون گوشی رو گرفته دستش و هی خط میده به پسرش که اینجور کن و اونجور کن که خدای نکرده کلاه سرت نره یه وقت خدای نکرده... از این طرف مامان من گیر داده که تموم کن رابطه رو, تو از پس این خاندان برنمیای. ما دوتا هم که داااااااااااااغوووون... اصلا لهه له...
اصلا نمیدونستم با کی درد دل کنم که حرفمو بفهمه... گفتم اینجا بنویسم... بچه های اینجا احتمالا میدونن دور بودن چه مزخرفاتی رو با خودش همراه داره...
یعنی میشه این روزها به خوشی بگذره و ما به هم برسیم...
فکر نکنم آفیسرهای سفارت انقدر سنگ سر راهمون بندازن که دور و بریهامون دارن میندازن... این شکلک ها کجان من یه شکلک گریه بذارم. دیشب تا صبح فقط گریه کردم. الان سرم داره میپکه