بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[سی سی]

مرسی بچه ها از همتون بابت تبریکای خوشگلتون. امیدوارم همه تو هر مرحله ای که هستن کاراشون به خوبی و در مناسب ترین وقت انجام بشه.

سانازی جون, فکر کنم ازدواجی ها همسرشون پیششون نباشه بهتره اما ما چون نامزدی هستیم بد نیست مصاحبه رو با هم باشیم. از ما هیچ مدرکی دال بر نامزدی یا آشنایی نخواست حتی عکس. احتمالا چون نامزدم اونجا بود اینجوری شد. نامزدم طول مصاحبه هیچ حرفی نزد. فقط نگاه و لبخند بینمون رد و بدل شد و مدارکمو میدادم دستش که نگه داره. خودش میگه آفیسر یواشکی نگاهمون کرده و اون دیده اما من اصلا نفهمیدم. همش فکر میکردم چرا اصلا منو نگاه نکرد.

بچه ها بازم میگم اگه نامزدتون خواست بیاد تو احتمالا دربون مخالفت میکنه... اما اون کاره ای نیست بگید میخواهید با آفیسر دم در صحبت کنید. اون اجازه میده.

بچه ها یه خانم دیگه ویزای نامزدی اونجا بود که وقتی نامزدم برای پرسیدن راجع به رسید رفت داخل نوبت مصاحبه اون بود. گفت خیلی بیچاره رو سوال پیچ کرده بوده و راجع به رشته و شغل نامزدش میپرسیده که اون خانم خوب نتونسته جواب بده اما در نهایت به اون هم گفتن هفته بعد ویزاشو میگیره.

یه کیس ازدواجی هم اونجا بود که یه خانم آسیایی بود و همسرش آم.ری.کایی بود. با همسرش اومده بودن. همسرشون به نامزد من گفته بود که از اقدامشون حدود یکسال گذشته و تازه الان بهشون وقت مصاحبه دان. اینو گفتم که وقتی اپروو طول میکشه خیلی نگران نشین. دیر و زود داره اما سوخت و سوز نداره.

بازم ممنون از همتون. ما که فعلا اینجا اسیر شدیم. برگردم مفصل سفرنامه مینویسم با شرح همه بی دقتی هایی که کردم و سوتی هایی که تو این سفر دادیم
بازم دوستتون دارم. مواظب خودتون باشین... امیدوارم تا برگشت من اونقدر اینجا پر بشه از خبرهای خوب که اصلا تو تبریک به هم قاطی کنیم