2013-12-23 ساعت 18:26
سلام سپیده جان...نه بابا این چه حرفی؟چرا ناراحت بشم...معلومه که این سوال برای همه پیش میاد که چرا پس داری حرص کارات رو میزنی ولی میگی دلم نمیخاد برم؟سپیده جون من اگه بچه نداشتم حتی یک درصد به فکر رفتن نمیفتادم.من توی سن 28 سالگی رفتم امریکا تا بچم رو بدنیا بیارم و وقتی به دنیا امد سریع برگشتم ایران..فقط برای بچم این کارو کردم و تا 28 سالگی با اینگه همیشه امکان رفتن رو داشتم هرگز بهش فکر هم نکردم..الانم اگه میخام برم فقط و فقط برای اینده دخترمه...نمیگم اینجا کسی اینده نداره نهههه!!!اتفاقا بچه هایی که توی ایران درس میخونن خیلی باهوش تر از امزیکایی ها هستن..ولی دلم نمیخاد محدودیت هایی که ما داشتیم رو داشته باشه..دلم میخاد انگلیسی رو مثل زبان مادریش یاد بگیره..دلم میخاد اگر دید استعدادش مثلا توی پاتیناژ هست بره دنبال اون..ایران این امکانات رو نداره..من اگر بچه نداشتم امکااااان نداشت برم امریکا..امریکا فقط اسمش امریکاست و همه دهنشون باز میمونه..خیلی چیزاش هم اصلا خوب نیست و بدترین چیزش دوری از اطرافیان هست که به محض ورود احساس میشه.من عاشق ایرانم و اینجا خیلی حالم خوبه و بهم خوش میگذره..من اینجا خوشبختم ولی میدونم برم اونجا اصلا این حال رو ندارم....سپیده جون امیدوارم وقتی رفتی به اون حال من نیفتی.من هر دقیقه گریه میکردم!