بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[baba manam sanaz]

[quote='maryam1' pid='469083' dateline='1394376371']
راستش منم شرایط شما را دارم ..4سالی شده... تازگیا فکرمیکنم مگه زندگی چه ارزشی داره که اینهمه اذیت بشیم. درسته رابطه ماخوبه ولی سختیهای اولش که اینه باقیش را خدارحم کنه...هفته بعد بایدبرم مصاحبه هنوزمدارک راجمع نکردم... راستش از دیدن کیسهائی هم که بیخود رجکت شدن( کیس نامزدی سراغ دارم که پارسال بعد رجکتی بیدلیل مجبور به جدائی شدند...) یا کلیرنسهای طولانی بیشتر میترسم.
من اخیرا برای کانادا اپلای کردم و از شما چه پنهان عصر روز مدیکال هم میرم یک شرکت اروپائی تو دبی مصاحبه شغلی ... خیانتی هرگز در کارنبوده ... ولی بنظرم کیسهای خانوادگی آمریکا عمروزندگی و انرژی رافنامیکنه...اما باید زندگی کرد.. آمریکا برای لاتاریها که بدون هیچ تلاش و انرژی و برنامه قبلی سورپریز شدن ... و پرانرژین طراحی شده... که بازهم مشکلات زیادی داره ...اما کیس خانوادگی... دانشجوئی و ویزای کاری ...دومینوی مشکلاته.. از الان من که بریدم..چه برسه به مشکلات زندگی

سلام مريم خانم خوش امدى !خانم يه سلامي احوالى كجاي كاري؟!شما كيستون چيه؟امريكايي يا كانادا؟مو نفهميدوم! من هم ٤سال منتظرم دوستام بعد من ازدواج كردن بچه دارم شدن من هنوووووز... البته من هنوز خودمو زياد بزرگ نميبينم!يعني واسه بچه!!اونروز تولد دعوت بودم گفتم واسم دعا كنين خانمه گفت چه عجله اي دارى !!(ملت ٤سال و كم ميبينن)البته اونا٢سال ميدونن)هر چه قدر دير صاحب مسوليت بشي بهتر!
. واي مردم از خستگي بيشتر از كارگر ما كار كردم !!خانم انقدر اروم (ما ميگيم متان متان)كار ميكرد كه اخرش ساعت كارش تموم شد يه هال و با نصف اشپزخونه زحمت كشيد تميز كرد!اووف