کانال تلگرام مهاجرسرا
https://t.me/mohajersara







##### هشدار #####
به تاریخ ارسال مطالب دقت فرمایید.
شرایط و وضعیت پروسه ویزا دائم در حال تغییر است و ممکن است مطالب قدیمی شامل تغییراتی باشد.
آموزش در مدارس آمریکا
سلام

این تاپیک را شروع کردم تا اگر شما پدر و مادر هستید و نگران وضعیت تحصیل کودکتان در آمریکا هستید، بتونید اینجا مطلب بنویسید:
من یک دختر 6 ساله دارم که وقتی به آمریکا آمدیم حدود 2 ماه را مهدکودک یا kindergarden رفت و بعد هم حدود 4 ماه است که کلاس اول یا first grade میره. اوایل با توجه به اینکه اصلا زبان انگلیسی نمیدونست خیلی نگران بودم. تا اینکه دیدم چطور کم کم راه افتاد و الان دیگه داره معلم من میشه!!!
قصد داشتم راجع به برخورد معلمان مدرسه با دانش آموزان بگویم که چقدر به بچه ها بها میدهند. اوائل هفته ایی یک روز بطور داوطلبانه به کلاسشون میرفتم تا به معلم کمک کنم. واقعا برایم جالب بود وقتی برخورد کادر مدرسه را با بچه ها میدیدم. این را جدی میگویم اگر پدر و مادر هستید و هنوز هم بخاطر آمدن به آمریکا بخاطر مشکلاتش و... دو دل هستید، حداقل بخاطر آینده بچه هاتون هم که شده، سعی کنید مشکلاتش را بپذیرید و ازشون نترسید.
من تا قبل از اینکه اینجا بیایم فکر میکردم خوب بچه من هم مثل بقیه بچه هاست و با وجودی که خیلی کتاب های جورواجور میخوندم، آنچه که ازش میدونستم این بود که شاید در بعضی از موارد استعدادهای کمی بیشتر از متوسط داشته باشه. ولی آنچه که اینجا بهش رسیدم این بود که در این مدت کوتاه، کادر مدرسه بچه من را از من بهتر شناختند!!! و گفتندکه بسیار باهوش است و ما برای اینجور بچه های باهوش برنامه های خاصی داریم. البته همه اینها منوط به این میشود که من کتبا اجازه بدهم تا با دخترم کار کنند!!!! یادمه در تهران بچه یکی از دوستانمون تیز هوش بود. بیچاره مادرش چه دردسرهایی کشید تا بتونه برای تربیت دخترش برنامه منسجمی از سازمان مربوطه اش بگیره. در آخر هم کلی کتاب و جزوه به مادرش داده بودند تا خودش با دخترش کار کنه و در آخر بیاد امتحان بده!!!
دیروز بچه ها برنامه آواز "کر" به مناسبت کریسمس داشتند. نمیدونید چقدر خوشحال بودم از اینکه دخترم بجای مرگ بر این و آن گفتن در ایران، آهنگ های به این زیبایی با معنایی زیباتر میخونه. .....
نمیدونید چقدر خوشحالم وقتی میبینم معلم دخترم جزو مشق شب به بچه ها میگوید هر شب بنویسند: من به خودم افتخار میکنم- من خودم را دوست دارم- من بینظیرم ،.....
نمیدونید چقدر خوشحالم از اینکه دخترم غیر از کلاس باله اش میتونه به کلاس فوتبال هم بره. آخه دیگه اینجا هیچی پسرونه دخترونه نداره.
نمیدونید چقدر خوشحالم از اینکه امیدوارم در اینجا استعدادهای بچه ام شناخته و شکوفا بشه. شاید اگر ما هم در چنین شرائطی بزرگ میشدیم، بسیار موفقتر بودیم.........
منهم مثل بسیاری از اونهایی که در غربت زندگی میکنند، مشکل دارم . موقعیت شغلی قبل را ندارم، آشنائی جز خدا اینجا نداریم. ولی تنها چیزی که به من روحیه میده، آینده دخترم است. چیزهایی که خودمون نداشتیم چون در آن دوران خفقان، نمیتونستیم داشته باشیم.
اوائل دخترم به من گفت مامان من اینجا را دوست ندارم چون همه منو مسخره میکنند!!!! گفتم چرا اینو میگی؟ گفت برای اینکه تا منومیبینند به من لبخند میزنند. من هم گفتم اینها از روی مهربانیه. اینا مرامشون اینه که به همدیگه لبخند بزنند. چون بهم محبت دارند.

اینها را نوشتم چون بعضی ها که بچه کوچک دارند از من در مورد مدارس اینجا سوال کرده بودند. حالا اگر کسی سوال راجع به مدرسه و آماده شدن برای ورود به مدارس اینجا، انتخاب مدرسه خوب و... داره اگر من بدونم، با کمک بقیه جواب میدهم.
لاتاری 2008
شماره پرونده: ***14
مصاحبه: روزهای پایانی ماه آگوست
دریافت ویزا: 13 روز بعد از مصاحبه
پاسخ
تشکر کنندگان: seravin ، rs232 ، meweadl ، mohsen324 ، laili ، babakped ، honareirani ، Ali Sepehr ، indmehdi ، WIKIMAN ، homeless ، Spiritual ، meqi ، lexington ، payam_prz ، s..setare ، agadondol ، parsa ، ana ، arshiya ، MajidShirzadeh ، leili ، Hamid55 ، ChairMan ، mehrdadi ، otaku ، darya ، SamiraN ، amirsamira ، megaholding ، سارا کوچولو ، m.memari ، reza22 ، MORFIN ، saeed42 ، sepehrdad ، elena ، fgh747 ، Nooshin96 ، gadfly ، مینو2 ، aminghshiraz ، afsoon ، hamedrouhi ، maaref ، OverLord ، reza89 ، AMIN3Y ، میناسیان ، najibi ، hamid_reza ، frozen mind ، sezar ، علیرضا م ، saied-k ، sepinod ، SH1A2R3 ، firstpars ، ehsanaliani ، aden ، missi ، jalaldaiy ، melina0005 ، نازنین 932 ، ASALI ، jordanir ، نخجیر ، مريم361 ، petr0s ، sayeh_m ، m@ry@m75 ، مهتاب - 2251 ، Saeedv13 ، nora ، کیانا ، مهرداد2013 ، parsush ، nilufar ، Afies ، faridl14 ، usa lover ، صوفیا صوری ، marjani ، ابی هانی ، farshadsh ، tajhizgaran ، برنا ، alireza001 ، dana ، ali234 ، bayat_r ، afsoon77 ، گلبهار ، lonelyman ، A_hasanzadeh ، sh_aytak ، Ali.US ، sweety.alireza ، abloom_ma ، ikamaly ، azadeh2014 ، ferown ، رضا امیر ، alireza2753 ، godot ، amin arefi ، milad1995 ، پادتنش ، FMANIS ، saba_teayeon ، آنی ، KIMIA2005 ، azadeh212 ، sanaz2009 ، Azi b ، nima-92 ، tiba ، ginjer ، نوروز ، sadeghifa ، قصه گو ، MEHR52 ، sepideh jan ، saramir ، shekari ، saba1100 ، m2014 ، tartar ، shayesteh ، sanaz asemani ، artam2 ، SOLTANI11 ، qeshmi ، Ehsan1358 ، امير جو ، H-TALEBI ، el333 ، kiasina ، arffx ، Rock ، Rainy ، goliii ، maryam_a ، ریحانا ، موژان صاد ، areb1356 ، moony ، سمیرا کریمی ، محمد مهری ، rouham ، payamshad ، k1_m_1358 ، ziba62ka ، msar ، shahram.mis1356 ، mary2606 ، امیرعلی جعفری ، nedaba ، MohamadKent ، Memolk ، sh_mm10 ، matin.sh ، saed.asefi ، kamali2025 ، alborzarya ، شاد1353 ، ELNAZ21 ، KORYO ، Rira_1982 ، tannaz13 ، marmarak ، Habibeh ، mfarazz ، disi
پگاه خانم،ضمن عرض سلام ، تشکرم را از ایجاد مبحث بپذیرید:

زمانی که من آمدم، نه تنها دخترم(سال سوّم دبستان) بلکه ما نیز، انگلیسی نمیدانستیم و کم کم راه افتادیم، امـّا چیزی که باعث تعجب همه ی ما شد و البته یکی از همکارانم، قبلا ً تضمین کرده بود، رشد غیرقابل باور نوجوانان در امر یادگیری زبان بود و الان با لهجه ای غلیظ میزوری صحبت میکند و در توصیف یادگیری او میتوانم توصییف کنم که مثل « اسفنج» جاذب، کلمات و جمله ها را در ذهن خود جذب میکند.

البته همین حضور از ساعت هفت و نیم تا سه ی بعدازظهر در محیط عامل بسیار مهمی ،پس از جوان بودن ذهن و حافظه ی آنهاست؛ ولی در تعجبم چرا بعضی ها خودشان را در داخل میکشند و باز پیشرفتی در زبان انگلیسی ندارند !!!؟؟؟

در سخنتان فرمودید که بخاطر آینده ی فرزندانشان، سختی ها ی مهاجرت را به جان بخرند و زندگی را از نوع دیگری تجربه کنند. امــّا متاسفانه بیشتر ماها، چون از بدو تولـّد همین یکدستی زندگی در ایران را تجربه کرده ایم، الان متوجه توصیفات شما نمیشویم.

تنها راه آن ، نوشتن بیشتر و البته خواندن دوستان داخل ایران است که بدانند، این رونویسیهای شکنجه وار مشق شب، این تهدید و ترساندن بجه ها توسط مدیر و معلم ،این.....( از ذکر بیشتر خود داری میکنم) در محیط غالب آموزشی و پرورشی ایران، ممکن است باعث تحصیل کودکمان بشود، امـّا چه بسا که نهایت بی اعتمادی به نفس و ترس را تا آخر عمر، در وجودکودک نهادینه کند.

شما بگویید من در پاسخ دخترم چه باید بگویم، وقتی میپرسد:

_ چرا مدارس ایران اینقدر شیک و تمییز و بزرگ نیست؟
_چرا کلاسهای مدارس ایران ، اینقدر شلوغ بود؟
_چرا معلمها همیشه سرما جیغ میزدند و تشر میرفتند؟
_چرا توی مدرسه غذا نمیدادند؟
_چرا وقتی سال دوم دبستان هم شاگرد اول شدم، گفتند امسال جایزه ات را به اون یکی میدیم ،تو پارسال گرفتی
_چرا اینهمه مراسم و جشن گوناگون داریم و توی ایران ، فقط برای روضه و مداحی میرفتیم توی نمازخانه؟
_چرا کلاسهای موسیقی نداشتیم؟
_چرا......؟

قصد نداشتم که سخنم با درد دل آمیخته بشود، ولی گویا فقط درددل بود؛ امیدوارم که موفق باشید و مطمئن باشید سوای رشد کودکتان و آیینده ای درخشان برای او؛ رشد روزافزون شما و خانواده تان در راه است و هنوز روزهای روشن را در راه دارید و باید به انتظار باشید.

میبخشید که سخنم طولانی شد، تلاش میکنم که من هم تجربیاتم را در کنار سخنان شما به مشارکت و هرچه بهتر شدن این مبحث، بنویسم. برای پیدا کردن وقتی خالی و دور شدن از بی حالی ام، دعا کنید.

بدرود ارادتمند حمید
دوستان گرامی، برای خواندن نوشته های بیشتری از اینجانب، میتوانید با کلیک کردن در«اینجــا- از دیار نجف آباد تا آمریکای جهانخوار»به وبلاگ شخصی ام تشریف بیاورند تا بیشتر درخدمتتان باشم..... موفق و پیروز باشید. ارادتمند حمید
پاسخ
سلام پگاه جان
ممنون از بابت این مبحث مهمی که به اون پرداختی؛چون که برای ما هاییکه شرایطی دقیقا مثل شما داریم بسیار بسیار مهمه.
من هم شنیده بودم که اونجا در مدارس واقعا برای بچه ها ارزش قائل میشن و حالا که این مطالب رو خوندم خیلی خیلی خوشحال شدم.
اما یه چند تا سوال داشتم که شما بخاطر اینکه تجربه دارید تو این بحث میتونید هم به ما و هم به تمام کسانی که مشابه این شرایط را دارن کمک کنید.
اول اینکه : آیا اونجا مهد کودک و مدرسه رایگان هست یا نه ؟
دوم اینکه :برای مثال دختر من که تازه ژانویه 6 سالش تموم میشه باید اونجا بره مهد کودک (پیش دبستانی) یا باید بره مدرسه و سر کلاس اول بشینه؟
و سوم اینکه اصلا تو ژانویه میتونه بره مدرسه یا باید صبر کنه اول سال تحصیلی آینده بره مدرسه؟
و دست آخر اینکه هر آنچه که در مورد نکات ریز فرستادن بچه به مدرسه در آمریکا میدونی و تجربه کردی تو این تاپیک بنویس که مطمئنا خیلی ها به این اطلاعات نیاز دارن دعای خیر همه پشت سرت هست.
امیدوارم که موفق باشی
خیلی ممنون
پاسخ
تشکر کنندگان: SamiraN ، maaref ، hamid_reza ، علیرضا م ، SH1A2R3 ، sayeh_m ، کیانا ، ikamaly ، farshadsh ، milad1995 ، FMANIS ، آنی ، sepideh jan ، msar ، شقایق9 ، KORYO ، disi
یه تفاوت اساسی بین سیستم آموزشی مدارس ایران با آمریکا اینه که توی ایران در سیستم آموزشی ابتدایی تا آخر دبیرستان پژوهش هیچ نقشی ندارد
معلم باید درس را بگوید و شاگرد نیز دقیقا همان را یاد بگیرد
در چنین محیطی استعداد ها بجای شکوفایی سرکوب خواهند شد
در محیط دانشگاه نیز تقریبا همین طور است
مختصر تکالیف پژوهشی نیز جنبه نمایشی دارند
دانشجو بجای تحقیق میرود 3 هزار تومن میدهد و تحقیق آماده میخرد استاد نیز بجای توجه به محتوی به شکل مقاله توجه میکند
تازه در پی اچ دی که عالیترین در ایران است نصف دوره غیر پژوهشی است
در صورتی که در آمریکا پژوهش را از همان سال اول دبستان شروع میکنند و نتیجه آن شکوفایی استعداد های بالقوه در سطح در آینده بسیار در آینده وسیع میشود
توی آمریکا کمتر پیش میآید که کسی برای پرستیژ به دانشگاه برود اما در ایران این قضیه بالعکس است

به دلایل شخصی از مدیریت استعفا داده ام لطفا سولات مربوط به مدیریت را از من نپرسید
پاسخ
سلام آقای حمید. ممنون از توضیحات مثل همیشه مفیدتون. منهم کاملا با شما موافقم و تاسف میخورم چرا برنامه های آموزشی ایران اینطوری نیست. به امید اینکه روزی این مشکلات حل بشود و همه به مملکت خودمون برگردیم.

آقای علی، اینجا هم مدارس خصوصی دارد و هم دولتی.شهریه مدارس خصوصی در لوس آنجلس حدود ماهی 1000-1500 دلار است. ولی مدارس دولتی رایگان است. اینجا هم مثل ایران میبایست محل سکونت و مدرسه بچه ها در یک حوزه یا منطقه پستی باشد. مدارس دولتی براساس راندمان کاریشون درجه های مختلفی از 1 تا 10 دارند. این امتیازی که آموزش و پرورش هرساله به مدارس میدهد بر اساس خیلی چیزهاست مثلا آمار قبولی، نمرات بچه ها، تحصیلات معلم ها، سن معلمان، مباحثی که سرکلاس با بچه ها کار میشه و.... . پس هر چه این gradeبالاتر باشه، بقول ما مدرسه بهتر است. سعی کنید بچه تون را مدرسه ایی بگدارید که امتیازش از 7 با بالا باشه. البته مدارس کمی شاید در حد 2-3 تا در سطح لوس آنجلس است که امتیاز 10 دارند. مدرسه دختر من دولتی است و نمره 9 دارد که مثل مدارس خصوصی است. ساعت مدارس ابتدائی از حدود 8- 8:30 صبح است تا 14:30-14 . که برای هر مدرسه ایی این مقدار کمی فرق میکند.
این سایتی است که گرید تمام مدارس هم دولتی و هم خصوصی را نوشته بهمراه مشخصات کاملی از مدارس. مثلا چه کیفیت آموزشی دارد، چند تا معلم دارد، چه تعداد شاگرد، حتی اینکه چه نژادی در آن مدرسه مورد نظر بیشتره. بهمراه نظرات پدر و مادرها که من همیشه این قسمت ها را راجع به هر چیزی از مدرسه گرفته تا ماشین و وسایلی که میخواهم بخرم، میخونم:
http://www.greatschools.net/california/l...y-schools/

در ضمن شما هر موقع از سال که بیایید با توجه به سن فرزندتون، او را در کلاسی با همون رده سنی میگذارند و به این هم کاری ندارند که مثلا فرزند شما زبان نمیدوند. ما هم دقیقا پارسال ژانویه اومدیم.
دیگه اینکه اول مدرسه یک نامه معرفی به شما میدهد و شما را به ناحیه آموزش و پرورش شهر معرفی میکند و به شما یک وقتی میدهند که آنجا بروید. حتما تمام مدارک واکسیناسیون بچه را باخودتون ببرید. منظورم اونی است که دکتر سفارت خودش داده و مهر کرده. در آنجا یک تست بینایی و شنوایی از فرزندتون میگیرند و به اون مدرسه ایی که مورد نظرتون است معرفی میکنند. دیگه از این ببعد با این ناحیه کاری ندارید و اگر خواستید مذرسه اش را در آینده عوض کنید، فقط از مدرسه قبلی مدارکش را میگیرید و به مدرسه جدید منتقل میکنید.
دیگه چیزی به ذهنم نمیرسه. اگر سوالی دارید بپرسید اگر بدونم جواب میدهم.
لاتاری 2008
شماره پرونده: ***14
مصاحبه: روزهای پایانی ماه آگوست
دریافت ویزا: 13 روز بعد از مصاحبه
پاسخ
پگاه جان ممنون از توضیحاتت
فقط یه سوال برام پیش اومد که پس به این ترتیب ما هم در ابتدا باید دخترمونو بذاریم مهد کودک دیگه ؛آره؟
و راستی نگفتی که آیا مهد کودک (پیش دبستانی )هم رایگان هست ؟
پاسخ
تشکر کنندگان: maaref ، SH1A2R3 ، کیانا ، farshadsh ، milad1995 ، sepideh jan ، sanaz asemani ، rouham ، msar
سن مدرسه در آمریکا هم مثل ایران است. این را اداره آموزش اینجا بهتون میگویند که باید کدوم کلاس برود. فکر کنم مهد کودک برود.
بله مهدکودک ها هم دولتی و خصوصی دارد و روش ثبت نامش هم مثل همون کلاس اول است. یعنی باز هم باید همون ناحیه را بروید. برای شروع کلاس اول فرزندتون باید حتما مهدکودک رفته باشد.
لاتاری 2008
شماره پرونده: ***14
مصاحبه: روزهای پایانی ماه آگوست
دریافت ویزا: 13 روز بعد از مصاحبه
پاسخ
پگاه عزیز بسیار سپاسگزارم بابت مبحث مهمی که بهش پرداختید !
پسر من 4 سالشه و اونجا باید بره مهد کودک ! آیا می تونید سایت هایی رو معرفی کنید که من بتونم اطلاعات مهدهای خصوصی و دولتی اونجا رو تهیه کنم ؟ و آیا خودتون و سایر دوستان اطلاعاتی درمورد مهدکودکهای اونجا دارید ؟
موفق باشیم !
شماره کیس: 10XXX
تاریخ دریافت نامه قبولی:jun .2009
کنسولگری:ابوظبی
تاریخ ارسال فرمهای سری اول:jul,2009
تاریخ کارنت شدن کیس : Jan-2010
تاریخ ورود به آمریکا :8 نوامبر 2010

مالکیت آسمان را به نام کسانی نوشته اند که به زمین دل نبسته اند!
پاسخ
تشکر کنندگان: maaref ، SH1A2R3 ، کیانا ، farshadsh ، milad1995 ، sanaz asemani ، sepideh jan ، rouham ، msar
پگاه عزیز به من گفتند از 4 سالگی دخترمان باید برود مدرسه این درست است (یا اینکه منظورشان مهد بوده )؟
با توجه به اینکه الان در ایران از 6 سالگی دیگه واجبه و بچه ها همه به پیش دبستانی میروند اونجا به چه ترتیبی است ؟آیا از 4 سال به بالا مهد واجب است ؟
پاسخ
تشکر کنندگان: maaref ، SH1A2R3 ، کیانا ، farshadsh ، milad1995 ، sanaz asemani ، rouham ، msar
سلام. در همون سایتی که بالا آدرسش را نوشتم، تمام آدرس ها و مشخصات مهدکودک هم هست.
بله مهدکودک هم دولتی است و هم خصوصی و از 2 سالگی میشه بچه را مهد نام نویسی کرد ولی اجباری بودنش فکر کنم از 5 سالگی است.
تقریبا تمام مدارس ابتدایی، مهد هم دارند.
اداره آموزش unified school district است. و برای لوس آنجلس:
http://notebook.lausd.net/portal/page?_p...ema=PTL_EP
لاتاری 2008
شماره پرونده: ***14
مصاحبه: روزهای پایانی ماه آگوست
دریافت ویزا: 13 روز بعد از مصاحبه
پاسخ
تشکر کنندگان: leili ، SamiraN ، ana ، سارا کوچولو ، fgh747 ، frozen mind ، maaref ، SH1A2R3 ، کیانا ، lilac ، farshadsh ، milad1995 ، Azi b ، sepideh jan ، rouham ، msar
سلام
ما امروز رفتیم برای ثبت نام دخترمون.چون هنوز ۷سالش نشده بود در همون مدرسه که قرار است درس بخواند به مهد کودک میره،ولی‌ باید از اداره بهداشت اینجا یک مدرک در مورد سلامتی‌ بچه ببریم البته بد از تست پزشکی‌ که خود مدرسه برامون وقت گرفت و باید فردا بریم.خلاصه قرار است از فردا یا پس فردا بره مهد.اگر این جاهأئی که ما دیدیم مدرسه هست ،مدرسه هایی که ما می‌رفتیم فکر کنم طویله‌ای بیش نبود،در ضمن این مدرسه دولتی هست و هیچ هزینه‌ای هم ندارد.
عزت زیاد
پاسخ
(2010-01-05 ساعت 06:22)ali1339 نوشته:  اگر این جاهأئی که ما دیدیم مدرسه هست ،مدرسه هایی که ما می‌رفتیم فکر کنم طویله‌ای بیش نبود

ما که سوختیــــــــــــــــــــــــــم...!
حیف...
پاسخ
تشکر کنندگان: frozen mind ، maaref ، najibi ، SH1A2R3 ، ASALI ، کیانا ، parsush ، ali234 ، farshadsh ، قصه گو ، mgolchin13 ، sepideh jan ، rouham ، msar ، maryam.azad ، tannaz13
سلام

امروز رفتیم گواهی سلامت برای دخترمون بگیریم که قبل از رفتن به مدرسه باید بیاره،کارت واکسنشو نشون دادیم و گفت که باید ۳ تا واکسن دیگه بزنه،آنفلوانزا نوع A و مننژیت و هپاتیتA که کل اینها شد ۲۰ دلار البته با تست سل،یعنی‌ ۱۰ دلار برای تست سل و ۱۰ دلار برای واکسن ها.نکتهٔ جالب اینکه از ما هم پرسیدن که شما هم اگر می‌خواهید واکسن آنفلوانزا به صورت رایگان می‌زنیم که ما هم از خدا خواسته جاتون خالی‌ زدیم به بدن ،خلاصه که دمشون گرم .راستی‌ یه نکته در مورد تست سل بگم که چون در ایران ما واکسن ب س ج می‌زنیم معمولاً تست سل اینجا مثبت می‌شه در این صورت از سینه عکس رادیولوژی میگیرن که ببینن آیا سل داری یا نه ،البته خوشبختانه خودشون میدونن که کسی‌ که واکسن ب س ج می‌زنه تستش مثبت می‌شه.
پاسخ
آغاز سال تحصيلي در امريكا
"ابتدايي و متوسطه"

هر ساله سال تحصيلي در امريكا معمولاً از پنجم سپتامبر (نيمه شهريور ماه) آغاز مي شود. تحصيلات ابتدايي و متوسطه در امريكا تا ديپلم اجباري است اما امريكاييان مي توانند دوازده سال تحصيلات ابتدايي و متوسطه خود را در مدارس خارج از امريكا، و در امريكا در مدارس عمومي يا خصوصي بگذرانند. مدارس عمومي در امريكا تا ديپلم مجاني و در مدارس خصوصي پولي (سالانه بين 3 تا 10 هزار دلار براي هردانش آموز) است. كودكان در امريكا در سن 5 سالگي به مدرسه مي روند و تحصيل را با كلاس آمادگي آغاز مي كنند و پس از آن تا كلاس پنجم دوران تحصيلات ابتدايي و سپس به مدت سه سال (تا كلاس نهم) در مدارس راهنمايي (Secondary School) تحصيل مي كنند. و از كلاس نهم تا دوازدهم به مدت 4 سال به دبيرستان (High School) مي روند. در بعضي مدارس خصوصي به ويژه مربوط به اقليت هاي مذهبي ـ نژادي و غيره ممكن است همه سطوح آموزشي تا ديپلم (از مدرسه ابتدايي تا دبيرستان) در يك مدرسه متمركز باشند. كيفيت مدارس عمومي معمولاً (و نه هميشه) به ميزان مالياتي بستگي دارد كه مردم يك منطقه به دولت مي پردازند. بنابراين طبيعتاً در مناطق ثروتمند كيفيت مدارس عمومي نيز بهتر است و بالعكس. به علاوه مدارس خصوصي بسته به تعلقات اجتماعي فرهنگي و ميزان شهريه اي كه دريافت مي كنند معمولاً خدمات آموزشي و رفاهي بيشتر و پيشرفته تري ارائه مي دهند.

چند نكته در مورد تحصيلات ابتدايي و متوسطه در امريكا:

*آمار دانش آموزان: در امريكا طبق آمار، 53,600,000 دانش آموز به مدرسه مي روند كه 22 ميليون نفر آنها از خدمات تقريباً مجاني اتوبوس هاي مدرسه استفاده مي كنند.
* زبان دومي ها: امريكا به دليل اينكه كشوري مهاجرپذير است معمولاً همواره در مدارس با ورود دانش آموزان تازه اي روبروست كه ممكن است زبان انگليسي ندانند. اين دانش آموزان در هر سني و سطحي كه باشند معمولاً بايد مدتي را در مدرسه خود به كلاس هاي خاصي به نام ESL (انگليسي به عنوان زبان دوم) براي آموختن زبان انگليسي بروند تا توانايي هاي لازم را براي شركت در كلاس هاي معمولي پيدا كنند.نوع اين كلاس ها و طول مدت آنها بسته به سطح زبان انگليسي دانش آموز دارد، اما اين دوره مي تواند بين يك تا چهار سال باشد.
* ثبت نام: نحوه ثبت نام در مدارس خصوصي بسته به ميزان توانايي مالي و نوع علايق فرهنگي والدين و دوري و نزديكي آنها به مدرسه خصوصي است. اما ثبت نام در مدارس عمومي بسيار ساده و با مراجعه به نزديك ترين مدرسه عمومي انجام مي شود. اما در امريكا نيز مثل تقريباً بسياري از كشورها كودكان بايد از نظر بهداشتي مشكلي نداشته باشند (واكسن هاي خود را زده باشند در غير اين صورت به مراكز بهداشتي مجاني هدايت مي شوند) و مدركي (مثل قبض برق، گاز و...) دال بر سكونت در حوالي مدرسه عمومي داشته باشند. اگرچه نكته اخير با انتقاد بسياري از والدين كه مي خواهند مدارس عمومي خود را خود به طور آزاد انتخاب كنند، روبروست.
*تغذيه: همه دانش آموزان مدارس خصوصي و عمومي از كمك هاي دولت براي تغذيه در مدارس استفاده مي كنند. دانش آموزان مي توانند صبحانه و ناهار خود را در مدرسه بخورند. تغذيه در مدارس براي دانش آموزاني كه والدينشان تا سقف معيني درآمد دارند مجاني است و بقيه دانش آموزان مبالغ اندكي را بابت تغذيه روزانه در مدرسه مي پردازند.
*لوازم التحرير: معمولاً هر دانش آموزي در امريكا بين 100 تا 200 دلار در سال لوازم التحرير مي خرد كه اين لوازم التحرير بيشتر در اول سال كه مدارس فهرستي از لوازم التحرير مورد نياز را دراختيار هر دانش آموز مي گذارد خريداري مي شود.
*كتاب: در مدارس خصوصي و عمومي هيأت مديره مدارس نوع كتاب هاي دانش آموزان خود را بسته به نياز دانش آموزان آن مدرسه، استانداردهاي آموزشي و توانايي هايي كه دانش آموزان (طبق بخشنامه آموزش و پرورش امريكا) تا پايان هر سال بايد كسب كنند تعيين مي كند. كتاب هاي مدارس در امريكا به طور رايگان در اختيار دانش آموزان گذاشته مي شود. اين كتاب ها معمولاً داراي جلدها و كاغذهاي ضخيم و بسيار سنگين است و جهت استفاده در پايان سال به مدرسه بازگردانده مي شود تا به دانش آموزان سال هاي بعد داده شود.
* تعداد دانش آموزان كلاس ها: تعداد دانش آموزان در هر كلاس بسته به نوع منطقه و امكانات مدارس متغير است. ولي طبق استاندارد تعداد دانش آموزان در هر كلاس نبايد بيش از 25 نفر باشد. گو اينكه اغلب مدارس (خصوصي و عمومي) به دلايلي اين استاندارد را رعايت نمي كنند.
* مشق شب: تكاليف شب مدارس بسته به خصوصي يا عمومي بودن مدرسه متغير است ولي در مجموع گرايش عمده مدارس به طرف حذف تكليف شب دانش آموزان است. دانش آموزان معمولاً در 7 ساعتي كه هر روز در مدرسه حضور دارند مطالعه مي كنند و تكاليف خود راانجام مي دهند. به علاوه مدارس بيشتر مايلند تا نحوه پژوهش و كسب اطلاعات، نحوه ساماندهي علمي به يافته ها و انجام طرح هاي پژوهشي را به دانش آموزان بياموزند تا محفوظات ذهني آنها را بيشتر كنند و باز معمولاً دانش آموزان كتب و دفاتر خود را در طول هفته به خانه نمي آورند و در كمدهاي خود و يا در محل هاي تعيين شده در مدرسه مي گذارند.
* مدارس و رايانه: همه مدارس امريكا مجهز به رايانه و وصل به اينترنت هستند و آموزش رايانه از كلاس ابتدايي جزو دروس مدارس است. در برخي از مناطق نيز طبق آمار ميانگين سطح سواد رايانه اي دانش آموزان بيش از معلم هاي آنهاست.
*كتابخانه: همه مدارس تقريباً كتابخانه مجهز و رابطه نزديك با كتابخانه هاي عمومي مناطق خود دارند. به علاوه اكثر دانش آموزان نحوه استفاده از كتابخانه هاي عمومي را نيز خود مي آموزند.
*تسهيلات خاص آموزشي: دانش آموزاني كه به دليل نقض عضو يا معلوليت يا مشكل ديگر توانايي شركت در مدارس عمومي را ندارند مي توانند تحت نظر معلمان خصوصي كه آموزش و پرورش هر منطقه براي آنها اعزام مي كند يا در محل هاي خاص ديگر تعيين شده درس بخوانند.
*استاندارد آموزشي: هر دانش آموزي معمولاً در پايان ثلث و سال تحصيلي بايد به توانايي ها و مهارت هاي خاصي در دروس مختلف دست يابد. سطح اين توانايي ها در كارنامه هايي كه هر توانايي را به 4 سطح زير استاندارد ـ نزديك به استاندارد ـ در سطح استاندارد ـ بالاتر ازاستاندارد تقسيم شده ثبت مي شود و دراختيار دانش آموزان و والدين آنها گذاشته مي شود. دانش آموزاني كه در چند درس زير سطح استاندارد هستند بايد در تابستان و پس از شركت در كلاس هاي تابستاني مجدداً در آن دروس امتحان بدهند. نمره نياوردن در سه ماده مهم درسي نيز به معني رفوزه شدن در آن كلاس است.


من در مورد صحت مطالب بالا اطلاع زیادی ندارم ، مطلب را از اینجا نقل قول کردم در صورت اشتباه تصحیح بفرمایید Smile
از پاسخ به پیام خصوصی معذورم. Shy
شماره کیس:‌ 2011AS18XXX
دریافت نامه قبولی: May/2010/19
ارسال فرم : June 6
نامه دوم : 4 April 2011
مصاحبه: آنکارا- 25 April 2011
کلیرنس :‌ June 2011 9
دریافت ویزا :‌ 15 June 2011
تاریخ پرواز : 8 July 2011
پاسخ
سلام.ميشه لطفا راجع به مدارس شبانه روزي هم براي خارجيايي كه ميان آمريكا يه اطلاعاتي بدين؟؟؟ممنون ميشم
در مورد مدارس شبانه روزي كسي اطلاعاتي نداره؟؟
پاسخ
تشکر کنندگان: maaref ، najibi ، SH1A2R3 ، کیانا ، farshadsh ، milad1995 ، rouham ، msar




کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان