ارسالها: 38
موضوعها: 0
تاریخ عضویت: Nov 2009
رتبه:
4
تشکر: 0
1 تشکر در 0 ارسال
2010-07-03 ساعت 16:17
(آخرین تغییر در ارسال: 2010-07-03 ساعت 16:19 توسط javad1998.)
من شدم پدر بزرگ و دارم به نوه ام ميگم
بابا بزرگ راستي اين لاتاري هنوز هست بشين تا برات يك غصه بگم
اي آه هيجده سالم بود كه شروع به ثبت نام كردم هميشه رويائي فكر ميكردم آخه من نه پول آنچناني داشتم و نه سواد درست و حسابي يه بچه كارگر بودم كه ميخاستم سرنوشت نسل خودم را كه همشون نسل در نسل بيچاره و بدبخت اين دنيا و اون دنيا بودند را تغيير بدم و از همه مهمتر و خيلي مهم اينكه الان تو يك امريكايي باشي و دستم را ببوسي و قدران من باشي آخه يكي نبود بيگه اخه تو بري امريكا امريكا كجا بره خلاصه سرت را درد نيارم بابا سالها يكي پس از ديگري سپري شد و من ديگه داشتم بزرگ ميشدم البته هر چي بزرگتر ميشدم ميفهمدم كه سالهاي اول درست نامه ها را نميفرستادم يا اصلا به آنجا نمرسيد بعد از جند سال ثبت نام كامپوتري شد ولي باز هم نشد كه نشد اي كاش لااقل از فكرم بيرون ميرفت ولي بابا تو اشتباه من را نكن درستت را خوب بخون تا راحت بري اونجا بابا بزرگ ديگه لاتاري نيست يعني ديگه امريكا نيست اونا همه رفتند كره ماه اونجا لاتاري داره
ارسالها: 173
موضوعها: 0
تاریخ عضویت: May 2010
رتبه:
9
تشکر: 0
0 تشکر در 0 ارسال
امشب حوصله ام سر رفته بود اومدم تو مهاجر سرا دور زدم و دست آخر اومدم این جا و یه نامه هم برای سال دیگه ی خودم نوشتم.
"هی تولدت مبارک . . . یاد مهاجر سرا هم به خیر که بانی این شد که برای خودت نامه بنویسی. یادته اون موقع دغدغه اینو داشتی که هیچ کی رو تو امریکا نداری. حتی یه دوست. از اون دوست اینترنتی داداشت چه خبر که مرام گذاشته بود که من کمکش می کنم چه خبر؟ الان باهاش دوستی؟ حالا حتی یادت نیست که چقد همه چی آرومه و تو چقد خوشبختی. تو رفاه و آرامش زندگی می کنی و از نگرانی های اون روزات هیچ خبری نیست . . ."
2010
------------------------------
آموخته ام ... که زندگي دشوار است، اما من از او سخت ترم
ارسالها: 146
موضوعها: 1
تاریخ عضویت: Jul 2010
رتبه:
24
تشکر: 0
0 تشکر در 0 ارسال
نمی خواستم نامم رو اینجا بذارم ولی شاید بد نباشه بدونید وقتی رفتن به یه جایی که برات غریبه است چه حالی پیدا میکنی و به چه چیز هایی فکر میکنید
Dear FutureMe,
سلام خشایار خوبی خوش میگذره ؟ دلم برای الان که دارم نامه رو مینویسم بی شک خیلی تنگ شده
یادته ساله پیش همین موقع ها بود که رفتی یادته چه قدر ناراحت بودی ؟ یادته چه قدر استرس داشتی هر کی از راه میرسید با سوالات لهش میکردی یادته ؟ یادته بعضی شبا آروم آروم گریه میکردی چون اول از همه یک ماه دیگه باید از پسر خالت خداحافظی میکردی ؟ چه قدر برای از دست دادن دوستات گریه کردی ؟ این رو دارم برات می فرستم تا همه ی این ها رو برات یاد آوری کنم که وقتی این رو میخونی یاد سایت مهاجر سرا بیفتی که تا استرس میومد سراغت میگقتی : مامان میشه برم مهاجر سرا ؟ یادت باشه این یه دین گردنت که اونجا موفق باشی و جا نزنی چون خیلی ها برای رفتنت زحمت کشیدن مامان و بابت رو تو مجبور کردی بیان پس باید سختی ها رو براشون هموار کنی خواهرت رو یادته :داداش رفتیم اون جا بازم برام عروسک میخری اگه یادت رفته بود عیبی نداره همین الان که اینو میخونی بورو براش بخر بهش قول دادی .
نمیدونم الان اونجا موفقی یا نه ؟ ولی همیشه قوی باش یه شانسه بزرگ رو امتحان کردی یادته خوندنه مطلبا های کسایی که رفتن چه قدر آرومت میکرد پس تو هم برای همه بنویس شاید بتونی یک نفر رو آروم کنی همیشه به ایرانی بودنت افتخار کن مخصوصا به دوستات زنگ بزن الان با آرش صحبت کن منتظر نباش اون به تو زنگ بزنه .
هنوز همون قدر قدی یا اون جا تونستی غرورت روو بشکونی ؟ سعی کن هرروز بهتر از قبل باشی دلم خیلی برات تنگ شده ولی سعی کن زندگی جدیدت رو به خوبی سپری کنی .
به قول بچه های مهاجر سرا : موفق باش این یه دستوره
بیایید سریال قهوه ی تلخ رو کپی نکنیم تا با این کار کمکی کرده باشیم و فرهنگ سازی را از امروز شروع کنیم .
ارسالها: 198
موضوعها: 0
تاریخ عضویت: Jul 2009
رتبه:
8
تشکر: 0
0 تشکر در 0 ارسال
سلام بچه ها دمتون گرم خسته نباشید
بالاخره قصه لاتاری 2010 هم تموم شد و اشکها و لبخندها به پایان رسید به همه اونهایی که تونستند ویزا بگیرند تبریک میگم و به همه آنهایی که نتونستند بگیرند بدونن حتما حکمتی در کار بوده و ان شاالله خیری به ایشان میرسه از رحمت خدا ناامید نباشید .
خدا گر زحکمت ببندد دری ز رحمت گشاید در دیگری
به هر حال من از همه کسانی که این سایت را راه اندازی کردن و بی دریغ به همه ما کمک کردن تشکر می کنم و بازم می گم دمتون گرم .امیدوارم تو آمریکا همه تون را از نزدیک ببینم و بتونم یه جورایی جبران کنم .
یاد اون اولین روزی که تو سایت عضو شدم به خیر تازه نامه اولم به دستم رسیده بود و نمی دونستم چی کار باید بکنم که این سایت و بجه های گلش به دادم رسید و حالا که تا 10 روز دیگه دارم میرم آمریکا و از اون لحظه یک سال و سه ماهه که میگذره ، از همه اونها ممنونم و امیدوارم بتونم با تجربیاتی که از این سایت و از طی طریق به دست آوردم به ایندگان کمک کنم
به خودم میبالم که ایرانی هستم و دوستانی مثل شما ها دارم
پیروز و سربلند باشید به امید دیدن موفقیت همه تون در آمریکا
بدرود