آمار ارتباط ایرانی-آمریکایی ها با فک و فامیل ایرانیشان...

[یه مهاجر]

از نظر من وطن جایی است که در آن احساس راحتی کنید و به آرامش برسید . مهم نیست کجای این کره خاکی بدنیا آمده باشید ، مهم این است که کجای این کره خاکی احساس آرامش و راحتی کنید.

هرکجا هستم باشم،
آسمان مال من است،
پنجره ، فکر ، هوا ، عشق ، زمین مال من است !
چه اهمیت دارد گاه اگر می رویند قارچهای غربت!!!

دقیقا همین نظر رو دارم اما احترام به اصل و ریشه ها و از خودبیگانگی مسئله ای متفاوت از این حس و تعریفه!وگرنه منم متاسفانه ایران رو وطن خودم نمیدونم اما میخوام ایرانی بمونم

[یه مهاجر]

من گفتم این دید نسل دومی ها است. نسل دومی محل تولدش ایران نمیشه Š!M' گرامی.


فرهنگ خوب رو قبول دارم که باید حفظ بشه اما فکر نمیکنم برای مثال آوردن شخصی که متولد ایران نیست به ایران، اون هم توی یک شرایطی مثله الان کمکی به حفظ فرهنگ ایرانی بکنه. شما هم الان این رو میفرمایید اما تشریف ببرید و با نسل دومی های که برای اولین بار به ایران سفر کرده اند صحبت کنید مطمنا اونها سفر ایران رو فان میدونند اما از تعجب های اونها نیز در مورد رفتار مردم، نوع برخورد در تاکسی، رانندگی و ..... هم سوال کنید بد نیست.
نامزد یکی از اقوام ما میخواست به همراه این فامیل ما به ایران سفر کنه، ایشون ایرانی نبودند و تصویری که توی ذهن ایشون از ایران بود تصویر بسیار زشتی بود. ما هر روز میزدیم تو سر که بابا ایران واقعا اینطور که میگن نیست. آخر سر هم که ماشالله فیلم هایی که از ایران در یوتیوب دید نتیجه ای غیر از ضایع شدن ما پیش این شخص نداشت. حالا فرض کنید که فرزند این شخص و فامیل ما بخواد به سرزمین آبا و اجدادی بره، در همون فرودگاه احتمالا بعد از منتظر موندن در صف پاسپورت، گرفتن ساکها و گرفتن تاکسی به شدت علاقه مند فرهنگ ایرانی میشه....

مشکل کار اینجاست که ما نمیخوایم فرهنگ الان ایران رو ببینیم . تمامی آداب و رسوم خوب ایران قدیم رو در ذهمنون نگه داشتیم و چشمون رو به رسوم و آداب بیجایی که الان داریم بسته ایم. هر وقت هم جایی میریم میگیم ما ایرانی ها اینیم و فکر میکنیم هر فرهنگی غیر از افرهنگ ما جیزه....

یک نگاهی به الان دنیا بندازیم، مردم کدام کشور ها به این سخن " پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک" بیشتر شبیه هستند ؟؟ ایران یا ......؟

فکر میکنم فرزندانی که در کشورهایی مثله کانادا و آمریکا و کشور های آ-ز.ا,د بزرگ میشن اینقدر واقع بین هستند که پس از بلوغ عقلی وقتی یک چیزی رو با چشم خودشون میبینند نشه با تعریف و تمجید درمورد 2500 سال پیش نظرشون رو عوض کرد.

پیروز باشید.

نمیدونم چی شد که نسل دومی رو برای من معنی کردین چون من معنیش رو میدونم دوست عزیز!!!! من در بخش اول صحبتم منظورم همه مهاجرا بودن نه فقط افرادی که در خارج از ایران متولد شدن و بنظر من هر دیدگاهی که نسل های متولد شده در خارج از ایران نسبت به ایران داشته باشن کاملا بستگی به نوع معرفی ما داره نه هیچ چیز دیگه!

و نمیدونم چرا بعضی از ما سعی داریم وافعیت ها رو پنهان کنیم؟من با نسل دوم و حتی نسل سومهای زیادی خارج از ایران صحبت کردم و نظرشون رو درباره ایران میدونم و دقیقا همین چیزائی ست که شما فرمودین!!! اما چرا لزومی نداره یه نسل دومی بقول شما با این شرایط به ایران بیاد؟؟؟ خیلی کشورای دیگه هستن که وضعشون خیلی خیلی بدتر از ایرانه این باید باعث شه هیچ تمایلی حتی برای سفر هم نداشته باشیم؟؟؟ مثلا با این شرایط چه اتفاقی در طول سفر میخواد بیفته؟؟؟ توی امریکا اروپا کانادا و یا هر جای دیگه ای که ما داریم زندگی میکنیم هیچ مشکل و ایرادی وجود نداره؟؟؟ یا اینکه خیلی سخته بطور مثال یه نسل دومی در یه سفر بخاد یه سری وافعیتهای سرزمین مادری خودش رو ببینه؟دنیا فقط قشنگیه؟؟؟ شما به این فکر نمی کنین در طی این سفر چه چیزهای بیشتری یاد میگیره و برای عرضه خواهد داشت؟؟ شما درباره حس پوچی و بی هویتی این نسل سردرگم چیزی نگفتین افرادی که وقتی درباره سرزمین مادریشون ازشون سوال میشه هیچ نظر و اطلاعاتی ندارن....من نگفتم همه فرهنگ ما خوبه و باید حفظ شه و به نسلهای بعد منتقل شه اما اینم اصلا قبول ندارم هر اونچه که در کشورهای مدرن در جریانه بی نقصه که ارزش داشته باشه برای یادگیری تمام و کمال این سبک زندگی به خیلی از چیزای دیگه بی توجه باشیم.
همسر بنده هم ایرانی نیستن و قبل از سفر کاری به ایران وحشت عجیبی داشت و بخاطر بزرگنمائی رسانه ها واقعا اینجا رو شبیه به میدون جنگ و بسیار ناامن میدونست اما یه سال در اینجا زندگی کرد و خیلی چیزهای دیگه از ایرانی ها دید و حالا هم نظرش اینه که ایران هم مثل همه جای دنیا دارای بدی و خوبیست حالا بدلایلی یه سری از بدیها بسیار در ایران پررنگ هستن تا حدی که بعضی وقتا هیچ خوبی به چشم نمیاد اما باید چشمها رو شست.من برای تعدیل این تصورات اغراق شده خیلی تلاش کردم چون واقعا بعضی هاش خیلی از واقعیت جامعه ما دوره و بدجور پیاز داغش رو زیاد کردن.الان هم خودش قبول داره ناامنی و فقر و خیلی از چیزای دیگه حتی در کشورای اروپای شرقی مثل اوکراین از ایران بدتره در حالیکه دید عمومی مردم دنیا که تجربه زندگی یا سفر به ایران و اوکراین رو نداشتن چنین نیست!!! و بنظر من درباره خیلی از نسل دومی ها هم همینجوره و خیلی از اونا بدون تجربه سفر بیشتر با تکیه بر شنیده هاش اسیر ترسهای واهی و افراطی هستن.
نهایتا هر کس ازاده برای تربیت بچه خودش تصمیم بگیره و کسی هم اینجا به کسی خط مش نمیده و من هر اونچه گفتم نظر خودم بود و بس پس خرده نگیرین دوست عزیز

[Parslottery]

با سلام

شیما گرامی، اول اینکه شما حکم خواهر بزرگه ی انجمن رو دارید و بنده جسارت اینکه بگم شما معنی چیزی رو نمیدونید رو هیچوقت نخواهم کرد.

دوم اینکه نکته این بود که شما فرمودید کسانی که کوچ کرده باشند، بنده هم عرض کردم نسل دومی ها کوچ نکرده اند بلکه زادگاه شان اونجا هستش.

پیروز باشید.

مثال رو خیلی مناسب نمی بینم از اون جهت که بنظر من به هر دلیلی هم که ادم مجبور به کوچیدن شده باشه نباید از اصل خودش دور شه!!!

[یه مهاجر]

با سلام

شیما گرامی، اول اینکه شما حکم خواهر بزرگه ی انجمن رو دارید و بنده جسارت اینکه بگم شما معنی چیزی رو نمیدونید رو هیچوقت نخواهم کرد.

دوم اینکه نکته این بود که شما فرمودید کسانی که کوچ کرده باشند، بنده هم عرض کردم نسل دومی ها کوچ نکرده اند بلکه زادگاه شان اونجا هستش.

پیروز باشید.

شما لطف دارین دوست عزیز..من نظرم ااینه که اگه نسل دومی ها نظر مساعدی نسبت به ایران ندارن اشکال از تعاریف و نحوه شناسوندن و یا شاید اصلا عدم معرفی ماست.منتها چون بخش اول صحبتهام کلی و درباره همه مهاجرا بود اینه که کمی با مبحث نسل دومی ها قاطی پاطی شد.شرمنده