اندر وصف خوبیهای آمریکا

[sisilia]

[quote='hasti_banoo' pid='218070' dateline='1348643655']

بنده در آمریکا در یک کالج خیلی معمولی درس میخوانم آن هم در مقطع فوق دیپلم . با اینکه سابقه درس خواندن در مقطع لیسانس و فوق لیسانس در اولین دانشگاه ایران( از نظر رنکینگ ) را دارم ..


بعد اومدم اینجا. چند ماه اول یا بهتره بگم سال اول باز هم مقاومت می کردم در برابر درس خوندن. تا اینکه بالاخره تصمیم گرفتم سیستم آموزشی اینجا رو از طریق یک کالج معتبر و با گذروندن دوره های مربوط به رشته خودم امتحان کنم. مدتی نه چندان زیاد هست که کالج میرم. هم کار می کنم هم کالج میرم هم درس می خونم و میشه گفت اگه 24 ساعتم بشه 48 ساعت بازم وقت کم میارم. فرصتی ندارم به غذا و تفریح و خرید و ... برسم. خیلی مختصر می خورم. قید هر نوع تفریحی رو زدم و فقط تمرکز کردم تو این راههی که دارم میرم.

چرا؟ چون خودآزاری دارم؟ چون بلد نیستم حالا که اومدم آمریکا برم بگردم و تفریح کنم؟ نه، مسلّمه که اینطور نیست. منم مثل هر آدم دیگه ای لحظه شماری می کنم برای اون روزی که بتونم بدون فشار یک زندگی آروم و لذت بخش رو به دست بیارم.

اما یه نکته رو خوب می دونم. اون اینکه چون مجرد هستم، کسی دیگه نیست که بخوام بار زندگی رو باهاش قسمت کنم. هر چی هست خودم هستم و خودم. می دونم اگه الان برای یک تا دوسال آینده محدودتر زندگی کنم و عوضش این دوره ها رو بگذرونم چندین پله رو یکجا طی خواهم کرد. می دونم راه درستی رو انتخاب کردم و آینده اش کاملا برام روشنه.

[/quote]
سلام .هستی جان یعنی با این پستت یه دنیا انرژی و پشتکار بهم دادی چیزی که از وقتی که تحصیلات آکادمیکم رو تو ایران شروع کردم هر روز ازم میگیرن امیدوارم منم یه روزی بتونم به چیزی که شما رسیدید برسم.(یعنی بگم به گریه انداختی منو الان):

[New York]

امیدوارم همین طور که دوست داری به آرزوهات برسی دوست من

[ehsan99]

بنظر من ايران و آمريکا يه خوبی مشترک دارن که خاص خودشونه و در هيچ کشور غربی ديگه نميشه پيداش کرد
فقط در ايران و آمريکاست که "ميشه" بعد از مدت کوتاهی ,به جايی که يکی مثلا 20 سال قبل اومده و زندگيش رو تشکيل داده و حتی يک زندگی کاملا لاکچری داره, رسيد
ايران از بی حساب و کتابيشه که اينجوريه اما آمريکا بخاطر سرزمين فرصت ها بودنشه

[soheilbadami]

بنظر من ايران و آمريکا يه خوبی مشترک دارن که خاص خودشونه و در هيچ کشور غربی ديگه نميشه پيداش کرد
فقط در ايران و آمريکاست که "ميشه" بعد از مدت کوتاهی ,به جايی که يکی مثلا 20 سال قبل اومده و زندگيش رو تشکيل داده و حتی يک زندگی کاملا لاکچری داره, رسيد
ايران از بی حساب و کتابيشه که اينجوريه اما آمريکا بخاطر سرزمين فرصت ها بودنشه

در ایران میشه اگر ....
در امریکا هم میشه اگر .....
در چین از هر دو اینها بهتر میشه اگر ....
همه جا اگر های خاص خودش رو داره دوست عزیز

[ehsan99]

بنظر من ايران و آمريکا يه خوبی مشترک دارن که خاص خودشونه و در هيچ کشور غربی ديگه نميشه پيداش کرد
فقط در ايران و آمريکاست که "ميشه" بعد از مدت کوتاهی ,به جايی که يکی مثلا 20 سال قبل اومده و زندگيش رو تشکيل داده و حتی يک زندگی کاملا لاکچری داره, رسيد
ايران از بی حساب و کتابيشه که اينجوريه اما آمريکا بخاطر سرزمين فرصت ها بودنشه

در ایران میشه اگر ....
در آمریکا هم میشه اگر .....
در چین از هر دو اینها بهتر میشه اگر ....
همه جا اگر های خاص خودش رو داره دوست عزیز

البته من بيشتر منظورم مقايسه آمريکا با کشور های غربی ديگه بود. وگرنه همه کشور های جهان سوم و در حال توسعه دقيقا مدل ايران خودمون رو دارن

و کشور های غربی ديگه واقعا اگر ندارن . شما بايد عين 20 سال و تک تک استپ هايی که طرف برداشته رو برداريد تا بعد از 20 سال به جايی برسيد که طرف رسيده. بقول معروف بايد صبر ايوب داشته باشيد و ذره ذره اندوخته کنيد و پله پله بالا بريد تا به اون زندگی برسيد

اما آمريکا واقعا اينجوری نيست و اين يکی از بزرگترين خوبيهای آمريکاست

[soheilbadami]

[quote='soheilbadami' pid='350952' dateline='1370157268']
[quote='ehsan99' pid='350867' dateline='1370134263']

اما آمريکا واقعا اينجوری نيست و اين يکی از بزرگترين خوبيهای آمريکاست

تا جاییکه من دیدم چیزی که شما میگی در امریکا بندرت اتفاق میافته به دلائل مختلف که جای بحثش نیست ولی استثناهایی داره اونم این که شما یک ایده کاملا جدید داشته باشید یک چیزی مثل ای بی مثل قصه دراکولا یا هری پاتر و ... چیزی که واقعا مثلش نبوده باشه حالا در هر زمینه ولی یک شبه ره صد ساله رفتن واقعا بعیده میدونید علت اصلیش هم اینه که اینجا نفت و انرزی و معادن ملی نیستن ! و خیلی عوامل مترتب بر اون. البته اینا نظر شخصی هست.

[ehsan99]

[quote='soheilbadami' pid='350952' dateline='1370157268']
[quote='ehsan99' pid='350867' dateline='1370134263']

اما آمريکا واقعا اينجوری نيست و اين يکی از بزرگترين خوبيهای آمريکاست

تا جاییکه من دیدم چیزی که شما میگی در آمریکا بندرت اتفاق میافته به دلائل مختلف که جای بحثش نیست ولی استثناهایی داره اونم این که شما یک ایده کاملا جدید داشته باشید یک چیزی مثل ای بی مثل قصه دراکولا یا هری پاتر و ... چیزی که واقعا مثلش نبوده باشه حالا در هر زمینه ولی یک شبه ره صد ساله رفتن واقعا بعیده میدونید علت اصلیش هم اینه که اینجا نفت و انرزی و معادن ملی نیستن ! و خیلی عوامل مترتب بر اون. البته اینا نظر شخصی هست.

مسئله همينه که اصلا لازم نيست طرف ره صد سال رو، با اون معنايی که ما در ايران ازش ميشناختيم، يه شبه بره تا بتونه به همون امکاناتی دست رسی داشته باشه که يه آدمی که 20 ساله اينجاست و کامل ستل شده، دسترسی داره

من يه مثال ساده ميزنم، دوستی دارم که تو سيکليون ولی برای nvidia کار ميکنه. اين دوست ما با يه ليسانس ساده بيس حقوقش سالی 100 هزار دلاره. مزايا و سايز قضايا بماند
دوست ديگری دارم که در انگليس دکتری همون رشته رو داره و سالها هم در دانشگاه ريسرچر بوده و ايشون از شاخه nvidia انگليس سالی 60000 دلار حقوق ميگيره. بعد اين دوستی که من انگليس دارم رو همون حقوقش چيزی نزديک به 10 درصد بيشتر از اونی که آمريکاست ماليات ميده
انگليسيه وقتی از خونش بيرون ميآد برای هر مايلی که ميره 4 برابر آمريکاييه پول ميده و اگه يه هاليدی بره دو برابر بايد بيشتر خرج کنه. روی هر جنسی که ميخره بالای 10 درصد بيشتر تکس ميده و نهايتا مديکالش مجانيه. اما چه فايده ، اين دوست آمريکايی ما از طريق کارش کاملا کاوره و هيچ ديداکتبلی نداره

حالا من از شما ميپرسم ، بنظر شما اين دوست انگليسی آخر ماه اصلا چيزی براش باقی ميمونه که بخواد باهاش يه زندگی لاکچری داشته باشه. تنها کاری که ميتونه بکنه اينه که تو کارش پيشرفت کنه، سالها جمع کنه و وقتی موهاش رنگ دندوناش شده يه زندگی برای خودش بسازه. و اين اصلا چيز عجيبی نيست. شما در اروپا زندگيهای آنچنانی و ماشين های آنچنانی رو فقط زير پای پير مرد ، پير زن ها ميبينيد. فقط انگليس نيست، کله اروپا همينه، استراليا و کانادا و ... هم همينن

حالا برگرديم به داستان اون دوست آمريکايی. آيا ايشون با سالی 100 هزار دلارش نميتونه يه کروت 2013 ليز کنه و يه خونه آنچنانی اجاره کنه. نه تنها که اينکارو ميتونه بکنه که هاليدی هاواييش هم سر جاشه و تازه آخر سال يه مقدار هم پس انداز ميکنه. يه آدمی که 20 ساله اينجاست مگه بعد از 20 سال چی داره، فوقش همون کروته و خونه هه رو خريده . خوب کی اهميت ميده!...نهايتا هر دو دارن از يک امکانات و يه لايف استايل لذت ميبرن

و اين اتفاق فقط و فقط در آمريکا ميفته. چقدر جک و جوون چينی و هندی در همين سيلکون ولی ميشه ديد که يه زندگی کاملا لاکچری برای خودشون ساختن
. پايه حقوقه يک ليسانسه در خيلی از اين کمپانيها بالای 100 هزار دلاره و اصلا چيز عجيبی نيست اگه بشنويد فلانی مثلا تو گوگل سالی 300 هزار دلار درامدشه

. اصلا نه به پول نفتی احتياج هست و نه يه شبه راه صد ساله رفتن. تازه اگه طرف دکتر و دندونپزشک و وکيل باشه که ديگه ارقام نجومی ميشه
اين يک واقعيته ..لازم نيست در آمريکا چاه نفت داشته باشی، سلبريتی باشی يا تريدر وال استريت باشی تا به اون چيزی که استحقاقش رو داری ، حتی خيلی بيشتر از استحقاقت، برسی

البته در مورد راه شب صد ساله هم بگم.که اتفاقا اونهم ممکنه. ديگه اختراع آنچنانی ، کشف آنچنانی و اين حرفا هم لازم نيست .ديگه احتياج نيست Facbook بزنی يا بيل گيتس باشی . تو اين دور و زمونه ملت با يه app ساده ميليونر ميشن. اتفاقا خيلی از بچه های ايرانی تو اين کارن و موفق هم بودن. يکيشون رفته app دوست يابی zoosk رو زده و ميليونر شده . حالا اين سايت دوست يابی با بقيه چه فرقی ميکنه خدا داند
خلاصه منظور من اين موردی بود که بالا ذکر شد
من تو جمله آولم هم گفتم "ميشه"... همين آدم ها ممکنه بسيار باهوش تر و بهترشون جاهای ديگه دنيا هم باشن اما سيستم به اونها نه انچنان اجازه پيشرفت ميده و نه اينجوری هواشون رو داره. پس 20 سال بايد بدون و به همين دليله که آمريکا کعبه آمال و آرزوهای همست، نه فقط ما ايرانيها

[laili]

من تو جمله آولم هم گفتم "ميشه"... همين آدم ها ممکنه بسيار باهوش تر و بهترشون جاهای ديگه دنيا هم باشن اما سيستم به اونها نه انچنان اجازه پيشرفت ميده و نه اينجوری هواشون رو داره. پس 20 سال بايد بدون و به همين دليله که آمريکا کعبه آمال و آرزوهای همست، نه فقط ما ايرانيها

من تا حدی با حرفهای شما موافقم .همونطوری که خودتون هم گفتید توی آمریکا برای پولدار شدن یا باید تحصیل کرده باشین یا ایده ی جدید داشته باشین .
توی آمریکا راحت تر از جاهای دیگه میشه پول در آورد و زندگی کرد البته به شرط اینکه واقعا دارای علم و یا هوش کافی بود و چون رقابت در این زمینه بالاست دست پیدا کردن به این مرحله کار ساده ای نیست .

[soheilbadami]

[quote='soheilbadami' pid='351499' dateline='1370241831']
[quote='ehsan99' pid='351244' dateline='1370191372']
[quote='soheilbadami' pid='350952' dateline='1370157268']
[quote='ehsan99' pid='350867' dateline='1370134263']
............
خلاصه منظور من اين موردی بود که بالا ذکر شد
من تو جمله آولم هم گفتم "ميشه"... همين آدم ها ممکنه بسيار باهوش تر و بهترشون جاهای ديگه دنيا هم باشن اما سيستم به اونها نه انچنان اجازه پيشرفت ميده و نه اينجوری هواشون رو داره. پس 20 سال بايد بدون و به همين دليله که آمريکا کعبه آمال و آرزوهای همست، نه فقط ما ايرانيها

من قصد بحث خاصی رو نداشتم و ندارم اما خیلی بعید میدونم که کسی با یک لیسانس پایه و بدون سابقه کار و یا اینکه استعداد خاصی داشته باشه (موارد استثنایی رو کاری ندارم و کلی رو میگم) حقوق سالانه 100 هزار دلار داشته باشه . به شما برنخوره (چون احتمال میدم هنوز در امریکا زندگی نکرده باشید) اما تصورات راجع امریکا با چیزی که واقعیت زندگی اورج این مردم هست تفاوت زیادی داره. صد البته اگر شما مشاغل خوب و رده بالایی رو داشته باشید زندگی مرفهی خواهید داشت اما مگر چند درصد مردم مشاغل رده بالا دارند ؟ همان شغل 100 هزار تایی شاید فردا نباشد !
در مورد اپ همان اپ هم تراوش یک استعداد است چرا به فکر میلیونها نفر دیگر نرسیده ؟ یا هر چیز نویی که قبلا نبوده همونطور که گفتم.
در مورد استاد دانشگاه چرا راه دور برویم ؟ یکی از کمترین دستمزدها در امریکا مربوط به کادر دانشگاهی هست (به نسبت تحصیلات)
کلا بحث خوبی و بدی نمیکنم چون خوب و بد همیشه نسبی هست ولی 2 تا مطلب رو میگم که اگر بخوایم راجعش فکر و برسسی کنیم به یکسری از تفاوتها میرسیم : (این برای مثالی است که راجع نفت و انرزی زدم)
1- چند درصد از خانواده ها در امریکا 10 هزار دلار در حساب خود دارن ؟/ چند درصد از خانواده های ایرانی 30 میلیون پول در حساب خود دارند ؟ (بحث کردیت کنار است چون کردیت به لحظه ای از دست خواهد رفت)
2 - در ایران بانکها با التماس از شما پول سپرده میخواهند. در امریکا در بعضی مواقع برای نگهداری شما پول هم میگیرند
باز هم تاکید من بر تفاوتها هست و اینکه پول خوب یا بد در انحصار معدودی است و اینکه شما چطور سهم خود رو بگیرید به استعداد و زرنگی فرد بستگی دارد.

[ehsan99]

من قصد بحث خاصی رو نداشتم و ندارم اما خیلی بعید میدونم که کسی با یک لیسانس پایه و بدون سابقه کار و یا اینکه استعداد خاصی داشته باشه (موارد استثنایی رو کاری ندارم و کلی رو میگم) حقوق سالانه 100 هزار دلار داشته باشه . به شما برنخوره (چون احتمال میدم هنوز در آمریکا زندگی نکرده باشید) اما تصورات راجع آمریکا با چیزی که واقعیت زندگی اورج این مردم هست تفاوت زیادی داره. صد البته اگر شما مشاغل خوب و رده بالایی رو داشته باشید زندگی مرفهی خواهید داشت اما مگر چند درصد مردم مشاغل رده بالا دارند ؟ همان شغل 100 هزار تایی شاید فردا نباشد !
در مورد اپ همان اپ هم تراوش یک استعداد است چرا به فکر میلیونها نفر دیگر نرسیده ؟ یا هر چیز نویی که قبلا نبوده همونطور که گفتم.
در مورد استاد دانشگاه چرا راه دور برویم ؟ یکی از کمترین دستمزدها در آمریکا مربوط به کادر دانشگاهی هست (به نسبت تحصیلات)
کلا بحث خوبی و بدی نمیکنم چون خوب و بد همیشه نسبی هست ولی 2 تا مطلب رو میگم که اگر بخوایم راجعش فکر و برسسی کنیم به یکسری از تفاوتها میرسیم : (این برای مثالی است که راجع نفت و انرزی زدم)
1- چند درصد از خانواده ها در آمریکا 10 هزار دلار در حساب خود دارن ؟/ چند درصد از خانواده های ایرانی 30 میلیون پول در حساب خود دارند ؟ (بحث کردیت کنار است چون کردیت به لحظه ای از دست خواهد رفت)
2 - در ایران بانکها با التماس از شما پول سپرده میخواهند. در آمریکا در بعضی مواقع برای نگهداری شما پول هم میگیرند
باز هم تاکید من بر تفاوتها هست و اینکه پول خوب یا بد در انحصار معدودی است و اینکه شما چطور سهم خود رو بگیرید به استعداد و زرنگی فرد بستگی دارد.

من در پست قبلی دو تحصيلکرده رو با شرايط يکسان که هر دو برای يک کمپانی کار ميکنن رو در دو کشور مختلف با هم مقايسه کردم

نه اين دوست من با حقوق 100 هزار دلار اوريج آمريکا به حساب ميآد و نه اون يکی با 60 هزار دلار اوريج انگليسه

اگه ميگم ليسانس ساده باز دارم مقايسه ميکنم چون مدرک و تجربه دوست من در آمريکا اصلا قابل مقايسه با اونی که انگليسه نيست و در مقابلش واقعا فقط يک ليسانس سادست. وگرنه کسی استعداد نداشته باشه و رزومه پر باری نداشته باشه خوب توی کمپانی مثل nvidia چيکار ميکنه!

دو آدم رو با يک شرايط از دو کشور مخلتف بيرون کشيدم و دارم نشون ميدم چطور سيستم دو زندگی متفاوت برای اينها ميسازه.
يکی در نظام سوشال دموکرات سوخت ميشه و ديگری در يک نظام باز تر از روز اول بهترين زندگی رو ميکنه.

ممکن اورج مردم انگليس وضع عمومی بهتری نسبت به اورج مردم آمريکا داشته باشن ( که با اونچه که ميبينم و ميخونم در اينم شک دارم ) اما حداقل برای قشر تحصيل کرده حقوق ها فضاييست واقعا
چون شما شايد فقط آمريکا رو ديديد اطلاعی از جاهايی ديگه نداريد
اما حتی در همون لول دانشگاهی يه سينيور لکچرر دانشگاه های انگليس سالی 60000 دلار در آمدشه
http://www.prospects.ac.uk/higher_educat...salary.htm
اينجا شما حقوق ها کالج های کاليفرنيا رو ببين آدم اصلا مخش سوت ميکشه
http://chronicle.com/article/Median-Sala...or/126455/
تاز اين خرج زندگيش، مالياتی که ميده نصف اون يکيه

اصلا قابل مقايسه نيستن با هم. کل مسئله اينجاست که اگه شما شغل خوب داريد در آمريکا زندگی مرفهی خواهيد داشت اما نميتونيد همين زندگی رو در يک کشور غربی ديگه داشته باشيد چون سيستم اين اجازه رو به شما نميده

و نکته جالب اينجاست که رسيدن به مراتب بالاتر و حفظش در کشور های ديگه به مراتب سخت تر از آمريکاست. آخه بازار عظيم و بی حساب و کتاب آمريکا رو چه جوری ميشه با کشور های غربی ديگه مقايسه کرد

خود من رزومم رو چند تا سايت گذاشتم تو يک هفته بيشتر از 2 سال دوستانم که در انگليس دنبال کار ميگشتن تلفنه زنگ خورد
کلا من دارم آمريکا رو از لحاظ درامد و رفاه -حتی برای يک قشر خاص- مقايسه ميکنم با کشور های غربی ديگه. چون ما مهاجريم، وقتی ميگيم مهاجر مقصدمون کشور های غربيست ديگه. چين که نميخوايم بريم. رفاه در ايران هم که برامون مهم نيست چون اگه خوب بود که ازش بيرون نميزديم

در مورد سوال هايی هم که مطرح کردين من دقيقا نميدونم با پولی که تو حسابه چه چيزی رو ميخوايد نشون بدين.
چون من منظورتون رو درست نگرفتم آما چه نيازی هست که يه آمريکايی 10000 دلار تو حسابش پول داشته باشه?
. تو اين مملکت آدمه که کار ميکنه و سرمايه ميسازه نه پول تو پانکش. در مملکتی که پول تو بانک جمع بشه و بخواد سرمايه بسازه، سيستم مالی و اقتصاد ورشکسته و خوابيدست
البته اگه من درست گرفته باشم, يکم بيشتر توضيح بدين من منظورتون رو متوجه بشم

[soheilbadami]

من فقط به 2 موضوع اشاره دارم و بطور کلی مخالف رای شما نیستم اما یک اینکه پول در امریکا برخلاف ایران بین اورج مردم پخش نیست و در دایره خاصی هست لذا اون رو به سختی میشود پیدا کرد و داشتن درامدهای بالا به شروط - قابلیتها و در کل همونطور که در پست اول گفتم به اگر های زیادی وابسته هست. در ضمن چطور پول در گردش میتونه موثر نباشه ؟شما همون حقوق و درامدتون رو از همون پول در گردش در اقتصاد میگیرید و مهمه که این پول چقدرش انحصاری باشه. اما مطلب دوم اینه که بسیاری از تصورات راجع وضع اقتصادی در امریکا تقریبا قدیمی و مربوط به دوران خدابیامرز ! کلینتون هست (البته ایشان در قید حیاتن و در مثل مناقشه نیست !) و وضع اقتصادی امروزه در امریکا وضع خوبی نیست بعلت بدهی شدید دولت به صندوقهای تامین اجتماعی اتفاقی که به قول تعریف شما از کشور های اروپایی هرگز نخواهد افتاد. حالا فکر میکنید این پولهای صندوقهای سوشال کجاست ؟
در ضمن اصولا همان قاعده اقتصاد اهرمی که در سرمایه داری و در اقتصاد امریکا هست و باعث میشه که شما پله های ترقی رو به سرعت طی کنین همون هم در هنگام نزول اهرمی عمل خواهد کرد و این یکی دیگر از نقاط افتراق اروپا و یا امریکا که اشاره کردین میتونه باشه.
البته واقعا این بحث خارج از حوصله تاپیک یا این فروم هست و من قصد باز کردن ان رو ندارم و در ضمن نمیخوام حرفهای نا امید کننده هم زده باشم
به هرحال این بحث هیچ تاثیر کوتاه مدتی هم به حال مهاجران نخواهد داشت که اقتصاد در امریکا ممکن است به کجا در اینده برود و صد البته هیچ قطعیتی هم ندارد. کلا منظورم از این بحث این بود که به شنیده ها کمتر اکتفا کنیم و یک مهاجر اگر با ذهن کاملا خالی و بدون پیش زمینه و ذهنیتی به امریکا بیاید و هیچ تصور مثبت و منفی از ان نداشته باشد یا لا اقل انها را با خود نیاورد قطعا به نظر شخصی من موفقتر خواهد بود.

[rainyboy]

وضعیت من بعد از خوندن تاپیک پشیمون شدی یا نه و این تاپیک خیلی باحال شده :دی . البته هر دو مفید بود. و خواستم بگم خیلی سایت خوبیه اینجا.

[Abdorrezaa]

در واشینگتن که زندگی کنید توی هر محله فروشگاه‌های کوچک زنجیره‌ای "والگرینز" را می‌بینید که عمدتا لوازم بهداشتی و آرایشی و البته خیلی چیزهای دیگر هم می‌فروشند. محلی و بی‌اهمیت‌اند ولی خریدهای کوچک و فوری روزانه را راه می‌اندازند. والگرینزِ محله‌ی من به دلایلی که لابد خودش بهتر می‌داند، چند روز پیش برای همیشه تعطیل شد. در هفته‌ی آخرِ والگرینز همه‌ی اهل محل می‌دانستند که حراج بس بزرگی برپاست. یکی از روزهای آخر برای خریدن ماست و میوه‌ی بدون شکر و چند برش نان قهوه‌ای رفتم والگرینزِ روبه‌پایان.
بالای تعدادی از قفسه‌ها نوشته شده بود:" اینجا بیشترین تخفیف ممکن را داده‌ایم، almost free، خواهش می‌کنیم اگر درآمد کافی دارید از این قفسه خرید نکنید و اجازه بدهید کم‌درآمدها بیشترین تخفیف را بگیرند".
حسرتا و حیرتا از این اعتماد، از این چسب و پیوستگی و معنا در جامعه. از این معنای دلپذیر و متمدنِ شهروندی.
این محله، محله‌ی پولدارنشین و مرفه دی‌سی است و باورتان بشود یا نه، تنها قفسه‌هایی که هنوز تقریبا پُر مانده بود، همان چند قفسه بود. شهروندانی را دیدم که حتا در برابر قفسه‌ها ایستادند، چیزی برداشتند و وقتی تازه یادداشت تخفیف را خواندند، خریدشان را بازگرداندند.
همین طوری، بی آنکه قصد کرده باشم، یادم افتاد که دوست نازنینِ ساکن ایران در آستانه‌ی سفرش به اروپا می‌گفت منتظر است این ...سوخته‌ها یارانه‌اش را بریزند به حسابش تا با خیال مطمئن سفر کند!

"برگرفته از صفحه یک فرد حقیقی در FB"

[Iaccept]

در واشینگتن که زندگی کنید توی هر محله فروشگاه‌های کوچک زنجیره‌ای "والگرینز" را می‌بینید که عمدتا لوازم بهداشتی و آرایشی و البته خیلی چیزهای دیگر هم می‌فروشند. محلی و بی‌اهمیت‌اند ولی خریدهای کوچک و فوری روزانه را راه می‌اندازند. والگرینزِ محله‌ی من به دلایلی که لابد خودش بهتر می‌داند، چند روز پیش برای همیشه تعطیل شد. در هفته‌ی آخرِ والگرینز همه‌ی اهل محل می‌دانستند که حراج بس بزرگی برپاست. یکی از روزهای آخر برای خریدن ماست و میوه‌ی بدون شکر و چند برش نان قهوه‌ای رفتم والگرینزِ روبه‌پایان.
بالای تعدادی از قفسه‌ها نوشته شده بود:" اینجا بیشترین تخفیف ممکن را داده‌ایم، almost free، خواهش می‌کنیم اگر درآمد کافی دارید از این قفسه خرید نکنید و اجازه بدهید کم‌درآمدها بیشترین تخفیف را بگیرند".
حسرتا و حیرتا از این اعتماد، از این چسب و پیوستگی و معنا در جامعه. از این معنای دلپذیر و متمدنِ شهروندی.
این محله، محله‌ی پولدارنشین و مرفه دی‌سی است و باورتان بشود یا نه، تنها قفسه‌هایی که هنوز تقریبا پُر مانده بود، همان چند قفسه بود. شهروندانی را دیدم که حتا در برابر قفسه‌ها ایستادند، چیزی برداشتند و وقتی تازه یادداشت تخفیف را خواندند، خریدشان را بازگرداندند.
همین طوری، بی آنکه قصد کرده باشم، یادم افتاد که دوست نازنینِ ساکن ایران در آستانه‌ی سفرش به اروپا می‌گفت منتظر است این ...سوخته‌ها یارانه‌اش را بریزند به حسابش تا با خیال مطمئن سفر کند!

"برگرفته از صفحه یک فرد حقیقی در FB"

احسنت
برآ من یکی عبرت انگیز بود
دمت گرم دادآش


{{زندگی به من یاد داده، برای داشتن آرامش و آسایش، امروز را با خدا قدم بر دارم، و فردا را به او بسپارم …}}
زندگی زیباست

[Abdorrezaa]

نظر یک آقای دانشجوی هندی از یک نمونه فرهنگ آمریکایی:
"من نمی دانم این تشکر دیگر چه صیغه ایست! کارمند بانک هر دفعه تشکر می کند. صندوق دار فروشگاه مدام تشکر می کند. کتابدار کتاب خانه با اینکه موعد تحویل کتاب گذشته ، باز وقتی کتاب را به او می دهم تشکر می کند. تلفنچی وقتی بعد از یک ساعت شماره گیری نمیتواند داکا را برایم بگیرد از من تشکر می کند. گمانم اگر در این مملکت بمیرم، وقتی دارند خاکم می کنند هم ازم تشکر کنند.

*** وقتی آقای پیرزاد برای شام می آمد*** 1971