اجاره در لوس آنجلس

[Rock]

سلام
من و همسرم به یک اتاق مناسب در هفته اینده به مدت یک ماه نیاز داریم ، از چه راهی بهترین نتیجه رو میگیریم . لطفا راهنمایی کنید

http://www.tripadvisor.com

من پیشنهادم این سایت هست. ببینید امیدوارم نتیجه بگیرید. به کامنت هایی هم که افراد ساکن گذاشتن هم میتونید توجه کنید که چطوری هست مکان مورد نظرتون.

[Rock]

می‌شه دوستان با تجربه بگن که اجاره آپارتمان دوروبر بورلی هیلز برای یه خانواده ۳ نفره حدوداً ماهی‌ چنده؟

می‌دونم که سؤالم خیلی‌ کلیه و به خیلی‌ از عوامل بستگی داره ولی‌ می‌خوام یه حدودی برای محاسبهٔ مخارج دستم بیاد

دوست عزیزم من براتون نگاهی انداختم در این منطقه و آپارتمان هایی دو خوابه، حداقل 2.500$ رو پیدا کردم. کمتر از این باید منطقه خودتون رو عوض کنید. اینی که گفتم حداقل بود و خیلی بالاتر هم هست. اما میانگین 3.000$ یا 3.500$ هست با توجه به چیزهایی که من دیدم.
موفق باشید

[mitramin]

سلام
من و همسرم به یک اتاق مناسب در هفته اینده به مدت یک ماه نیاز داریم ، از چه راهی بهترین نتیجه رو میگیریم . لطفا راهنمایی کنید

http://www.tripadvisor.com

من پیشنهادم این سایت هست. ببینید امیدوارم نتیجه بگیرید. به کامنت هایی هم که افراد ساکن گذاشتن هم میتونید توجه کنید که چطوری هست مکان مورد نظرتون.

https://www.airbnb.com/
http://www.extendedstayamerica.com/hotel...os-angeles

[elahe mousavi]

بنظر شما لس آنجلس مناسب تر هست یا شیکاگو .چه از نظر آب و هوا وچه از نظر ارزانی؟

[hs6467]

سلام دوستان عزیز،راستش یه سوالی دارم دیدم این تاپیک از همه تاپیک ها بروز تره گفتم اینجا مطرح کنم آخه خیلی مهم هست،
میخواستم بدونم کسی میتونه بگه اگه تو لاتاری بنده بشم وبیام آمریکا میتونم با تقریبا 15 میلیون تومان سرکنم تا کار پیدا کنم اونجا؟

سلام دوست گلم. من با چیزهایی که دوستان گفتن شروع میکنم، اول اینکه به اصطلاح آرش جان عزیز باید مثلث طلایی موفقیت رو داشته باشی، (زبان،تخصص،تطابق). دومین مسئله تباش برای پیدا کردن کار هست. که البته شانس هم دخیل هست توش.
15 میلیون با توجه به قیمت پایین ریال، مبلغ قابل توجه ای نمیشه. نهایتا اگر خرج هات رو کم کنی، و با کسی هم هم خانه بشی! فکر میکنم بتونی 3، 4 ماه بدون کار نهایتا دووم بیاری!
اما نا امید نشو و پولهات رو جمع کن، البته مهمتر از پول تخصص و زبان هست که خیلی کمک میکنه اونجا موفق بشی. اما همیشه بخت با آدم یار نیست و ممکنه زود کار پیدا نکنی، ممکن هم هست پیدا کنی. اما به نظرم برای بدترین ها آماده باشه آدم بهتر از این هست که خوشبینانه جلو بره و برای مشکلاتش راه حل و آمادگی نداشته باشه. مثبت بودن خوبه، اما نباید از آماده بودن برای مشکلات کم کنه!
امیدوارم موفق باشید.

ممنونم دوست عزیز،راهنمایی کامل و جامعی بود،فقط همین رو میدونم کلا هرکاری فقط سالم باشه میتونم انجام بدم چون همین الان هم توایران هرکاری رو که بگی انجام دادم و پول خوبی هم کسب کردم،زبان هم اینقدر فیلمهای زبون اصلی نیگاه کردم که به لهجشون عادت کردم،الان هم فقط تو فکر معلم خصوصی هستم چون از کلاس زیاد چیزی دستم نمیاد،حرفه اصلیم هم طراحی با اتوکد و تری دی مکس برای معماری هست،انیمیشن،طراحی با فتوشاپ،تسلط کامل به مجموعه آفیس،اسمبل کامپیوتر،ویروس یابی،تسلط کامل به اینترنت و...،و علاقه زیادی هم به کار در رستوران دارم البته اگر انیمیشن راتاتویل (موش آشپزخانه) رو دیده باشید شما هم عاشق اینکارمیشید،خلاصه تخصص و انجام هرکاری برام آر نیست دوست گلم... بازم اگر مشکلی تو حرفام هست لطفا راهنماییم کنید...

[Rock]

بنظر شما لس آنجلس مناسب تر هست یا شیکاگو .چه از نظر آب و هوا وچه از نظر ارزانی؟

این دو شهر های متفاوتی هستند با هم. کلا هر دو شهر های گرانی هستند. اما لس آنجلس آب هوای گرمی داره و دمای هوا از 10 کمتر نمیشه! در شیکاگو به دلیل نبودن حتی تپه در اطرافش، شهر رو بادخیز کرده . البته سرد هم هست. باز هم سوالتون خیلی کلی هست و من هم سعی کردم کلی جواب بدم. میتونید به تاپیک های این دو شهر هم سری بزنید تا بهتر بتونید اطلاعات بگیرید
این دو تاپیک برای لس آنجلس
اولی
دومی
این هم برای شیکاگو

[Rock]

سلام دوستان عزیز،راستش یه سوالی دارم دیدم این تاپیک از همه تاپیک ها بروز تره گفتم اینجا مطرح کنم آخه خیلی مهم هست،
میخواستم بدونم کسی میتونه بگه اگه تو لاتاری بنده بشم وبیام آمریکا میتونم با تقریبا 15 میلیون تومان سرکنم تا کار پیدا کنم اونجا؟

سلام دوست گلم. من با چیزهایی که دوستان گفتن شروع میکنم، اول اینکه به اصطلاح آرش جان عزیز باید مثلث طلایی موفقیت رو داشته باشی، (زبان،تخصص،تطابق). دومین مسئله تباش برای پیدا کردن کار هست. که البته شانس هم دخیل هست توش.
15 میلیون با توجه به قیمت پایین ریال، مبلغ قابل توجه ای نمیشه. نهایتا اگر خرج هات رو کم کنی، و با کسی هم هم خانه بشی! فکر میکنم بتونی 3، 4 ماه بدون کار نهایتا دووم بیاری!
اما نا امید نشو و پولهات رو جمع کن، البته مهمتر از پول تخصص و زبان هست که خیلی کمک میکنه اونجا موفق بشی. اما همیشه بخت با آدم یار نیست و ممکنه زود کار پیدا نکنی، ممکن هم هست پیدا کنی. اما به نظرم برای بدترین ها آماده باشه آدم بهتر از این هست که خوشبینانه جلو بره و برای مشکلاتش راه حل و آمادگی نداشته باشه. مثبت بودن خوبه، اما نباید از آماده بودن برای مشکلات کم کنه!
امیدوارم موفق باشید.

ممنونم دوست عزیز،راهنمایی کامل و جامعی بود،فقط همین رو میدونم کلا هرکاری فقط سالم باشه میتونم انجام بدم چون همین الان هم توایران هرکاری رو که بگی انجام دادم و پول خوبی هم کسب کردم،زبان هم اینقدر فیلمهای زبون اصلی نیگاه کردم که به لهجشون عادت کردم،الان هم فقط تو فکر معلم خصوصی هستم چون از کلاس زیاد چیزی دستم نمیاد،حرفه اصلیم هم طراحی با اتوکد و تری دی مکس برای معماری هست،انیمیشن،طراحی با فتوشاپ،تسلط کامل به مجموعه آفیس،اسمبل کامپیوتر،ویروس یابی،تسلط کامل به اینترنت و...،و علاقه زیادی هم به کار در رستوران دارم البته اگر انیمیشن راتاتویل (موش آشپزخانه) رو دیده باشید شما هم عاشق اینکارمیشید،خلاصه تخصص و انجام هرکاری برام آر نیست دوست گلم... بازم اگر مشکلی تو حرفام هست لطفا راهنماییم کنید...

خوشحالم که مفید بود حرفام. راستش به نظرم کارهای خیلی خوبی رو میتونید انجام بدید. اما سوال اینجاست! آیا توی این کار انقدر خوب هستید که بتونید کار رو مال خودتون کنید یا خیر؟ این که بتونید کار انجام بدید و براتون هیچ بدی نداشته باشه، خیلی هم برای شروع خوبه! اما زبات همیشه حرف اول رو میزنه! و این پروسه در اولین روزی که برسید حل نمیشه و نیاز به زمان داره تا بتونید جا بیوفتید! چون همیشه اولین روزی که آدم پاش میرسه اونجا هنگ میکنه و تا خودش رو پیدا کنه، کمی طول خواهد کشید. اما بسته به آدم ها زود و دیر جا میوفتید. در آمریکا گارسون شدن یا کار در رستوران نیاز به دوره مربوطه داره! البته کشیر شدن خیر! که اینجور کار هارو هم اکثرا خودشون به دلیل داشتان زبان بهتر میگیرند. ولی دوستان من بودند که تونستند کار بگیرند و برای هر کسی متفاوت هست شرایط. ولی این رو بگم که هیچ چیز غیر ممکن نیست. مخصوصا این چیزها، که حتما از پسش بر خواهید آمد. اما با چشمان باز و آگاه بهترین گزینه است. تاپیک و موضوعات سایت رو مطالعه کنید اگر علاقه دارید، قول میدم جذاب و مفید خواهد بود.

[poone59]

سلام دوستان عزیز،راستش یه سوالی دارم دیدم این تاپیک از همه تاپیک ها بروز تره گفتم اینجا مطرح کنم آخه خیلی مهم هست،
میخواستم بدونم کسی میتونه بگه اگه تو لاتاری بنده بشم وبیام آمریکا میتونم با تقریبا 15 میلیون تومان سرکنم تا کار پیدا کنم اونجا؟

البته راهنماییهایی rock عزیز خیلی مفید و گویاست اما یه نکته هست اینه که با قیمت دلار این روزها 15 میلیون کمی کمتر از 5000$ میشه حالا فرض کنیم همون 5000$. حالا فرض که شما برنده شدید، اون موقع در صورتیکه این میزان پولی هست که با خودتون به آمریکا میارید تا وقتی که کار نکنید احتمالا میتونید 2 ، 3 ماهی با این پول سر کنید ( با توجه به اینکه میدونم خانواده هستید و قاعدتا هزینه هاتون بیشتر از یه مجرده و هر جایی هم نمیتونید بمونید) این پول برای یه مدت کوتاه تا اینکه کاری پیدا کنید میتونه جوابگو باشه اما اگه منظورتون اینه که کل هزینه های شما تا وقتی وارد آمریکا بشید رو جواب بده تقریبا ناممکنه. شما اگه بخواید هزینه های سفر برای مصاحبه و مدیکال و خرید بلیط هواپیما به مقصد آمریکا رو از روی این مبلغ کم کنید چیز زیادی برای آوردن به آمریکا باقی نمیمونه. قیمت بلیط هواپیمایی ترکیش رو اگه خاطرتون باشه براتون چک کردم، در ارزونترین حالت شد نفری 1073$ یعنی حدود 3 میلیون و 270 هزار تومن برای هر نفر . حالا هزینه سفر به ایروان یا ابوظبی یا آنکارا، 1 هفته تا 10 روز اقامت در هتل و خورد و خوراک و غیره و هزینه مدیکال و پولی که به سفارت پرداخت میشه رو هم باید در نظر بگیرید اما عرض کردم اگه این پول خالصی هست که با خودتون به آمریکا میارید برای کوتاه مدت از پس هزینه هاتون برمیایید نگران نباشید اما اگه اومدید خیلی هم سریع و جدی باید به فکر کار گرفتن باشید چون واقعیت اینه که اینجا هزینه پیش بینی نشده زیاده و وقتی درآمدی نیست که پول رو جایگزین کنه آدم اصلا نمیفهمه پولش کی و چطور تموم شد؟ اولش فکر میکنه کلی پول با خودش آورده و خیالش راحته اما اگه مشغول به کار نشه در عرض چند ماه کاملا ته میکشه

[hs6467]

سلام دوستان عزیز،راستش یه سوالی دارم دیدم این تاپیک از همه تاپیک ها بروز تره گفتم اینجا مطرح کنم آخه خیلی مهم هست،
میخواستم بدونم کسی میتونه بگه اگه تو لاتاری بنده بشم وبیام آمریکا میتونم با تقریبا 15 میلیون تومان سرکنم تا کار پیدا کنم اونجا؟

البته راهنماییهایی rock عزیز خیلی مفید و گویاست اما یه نکته هست اینه که با قیمت دلار این روزها 15 میلیون کمی کمتر از 5000$ میشه حالا فرض کنیم همون 5000$. حالا فرض که شما برنده شدید، اون موقع در صورتیکه این میزان پولی هست که با خودتون به آمریکا میارید تا وقتی که کار نکنید احتمالا میتونید 2-3 ماهی با این پول سر کنید ( با توجه به اینکه میدونم خانواده هستید و قاعدتا هزینه هاتون بیشتر از یه مجرده و هر جایی هم نمیتونید بمونید) این پول برای یه مدت کوتاه تا اینکه کاری پیدا کنید میتونه جوابگو باشه اما اگه منظورتون اینه که کل هزینه های شما تا وقتی وارد آمریکا بشید رو جواب بده تقریبا ناممکنه. شما اگه بخواید هزینه های سفر برای مصاحبه و مدیکال و خرید بلیط هواپیما به مقصد آمریکا رو از روی این مبلغ کم کنید چیز زیادی برای آوردن به آمریکا باقی نمیمونه. قیمت بلیط هواپیمایی ترکیش رو اگه خاطرتون باشه براتون چک کردم، در ارزونترین حالت شد نفری 1073$ یعنی حدود 3 میلیون و 270 هزار تومن برای هر نفر . حالا هزینه سفر به ایروان یا ابوظبی یا آنکارا، 1 هفته تا 10 روز اقامت در هتل و خورد و خوراک و غیره و هزینه مدیکال و پولی که به سفارت پرداخت میشه رو هم باید در نظر بگیرید اما عرض کردم اگه این پول خالصی هست که با خودتون به آمریکا میارید برای کوتاه مدت از پس هزینه هاتون برمیایید نگران نباشید اما اگه اومدید خیلی هم سریع و جدی باید به فکر کار گرفتن باشید چون واقعیت اینه که اینجا هزینه پیش بینی نشده زیاده و وقتی درآمدی نیست که پول رو جایگزین کنه آدم اصلا نمیفهمه پولش کی و چطور تموم شد؟ اولش فکر میکنه کلی پول با خودش آورده و خیالش راحته اما اگه مشغول به کار نشه در عرض چند ماه کاملا ته میکشه

دوستان گلم از راهنمایی های همتون بی نهایت ممنون هستم،تمام سعیمو میکنم تااین پانزده میلیون رو دوبرابر کنم بعد بیام،البته اینجا تومشهد زمین هم دارم اما نمیخوام تاوقتی که تو آمریکا جا بیفتم،همه چیزم رو تو ایران به باد بدم... خیلی دوستون دارم...

[Rock]

مرسی از پونه ی عزیز بایت پاسخشون. حرف های ایشون کاملا درست هست و بنده هم باهاش کاملا موافق هستم. هزینه ی های پنهان در همه جای دنیا زیاد هست. حتی در کشور خودمان. اما خوب در کشوری مثل آمریکا به چشم میاد، چرا که در آنجا ما به تمام خرج ها واقف هستیم. این خرج ها کم هستند، اما پس از مدتی که شما کار کردید و به دلار پول کسب کردید، زیاد خواهند شد نه در هنگام ورود. برای چند ماه اول زندگی این خرج ها کاملا میتونند کنترل شده باشند تا شما به هیچ مشکلی بر نخورید و بتونید دوام آورده تا کار پیدا کنید. با برنامه و با دید باز همه چیز شدنی است.
موفق و پاینده باشید

[poone59]

مرسی از پونه ی عزیز بایت پاسخشون. حرف های ایشون کاملا درست هست و بنده هم باهاش کاملا موافق هستم. هزینه ی های پنهان در همه جای دنیا زیاد هست. حتی در کشور خودمان. اما خوب در کشوری مثل آمریکا به چشم میاد، چرا که در آنجا ما به تمام خرج ها واقف هستیم. این خرج ها کم هستند، اما پس از مدتی که شما کار کردید و به دلار پول کسب کردید، زیاد خواهند شد نه در هنگام ورود. برای چند ماه اول زندگی این خرج ها کاملا میتونند کنترل شده باشند تا شما به هیچ مشکلی بر نخورید و بتونید دوام آورده تا کار پیدا کنید. با برنامه و با دید باز همه چیز شدنی است.
موفق و پاینده باشید

Rock عزیز
متاسفانه با نظر شما مخالفم چون متاسفانه در بدو ورود احتمال اینکه خرج پیش بینی نشده وجود داشته باشه اصلا کم نیست. حالا شما میگید قابل کنترله، من میگم نیست. در واقع وقتی میگیم پیش بینی نشده برای اینه که غیر قابل کنترله . البته اینکه من جواب اون دوست عزیز رو خیلی صریح و بی تعارف دادم به این خاطر بود که ایشون هنوز مهاجرتشون قطعی نیست، هنوز حتی برای لاتاری ثبت نام هم نکردند و برنده هم نشدند و فعلا عازم نیستند. اگر هم ثبت نام کنند و به امید خدا برنده هم بشند باز هم کلی زمان برای برنامه ریزی دارند. ایشون جز گروه اول 2016 ای هم که باشند 19-20 ماهه دیگه تازه میرند مصاحبه و چند ماه بعد از ایران خارج میشند. پس تا زمانی که وارد آمریکا بشن حداقل دو سالی برای برنامه ریزی و سبک و سنگین کردن شرایط خودشون و حساب و کتاب کردن و پس انداز پولهاشون وقت دارند، وگرنه اگه ورود ایشون قطعی و نزدیک بود من هم دلداری میدادم که در هنگام ورود خرج کنترل نشده و پیش بینی نشده وجود نداره و اصلا نگران نباشید و همه چیز تحت کنترل خودتونه و به خدا توکل کنید و غیره اما در واقع اینطور نیست. اتفاقا برعکس چیزی که شما میگید که خرجهای پنهان بعدا بیشتر میشند و نه در هنگام ورود ؛ در بدو ورود به خاطر نداشتن کردیت خیلی خرجهای فکرنشده پیش میاد، بدون کردیت بعضی از تازه واردها مجبور میشن پول چند ماه اجاره رو همون روز اول به صاحبخونه پرداخت کنند ، اوایل باز هم به خاطر نداشتن کردیت همه چیز رو آدم مجبور میشه کش بخره، شما پیش پاافتاده ترین وسایل زندگی و خرت و پرت های خیلی ریزی که به نظر هیچی نمیاد و کسی به قیمتشون از قبل فکر نمیکنه رو روی هم که جمع بزنید کلی میشه، اوایل به خاطر نداشتن بیمه درمانی اگه خدای نکرده بیماری یا حادثه ای پیش بیاد خرج خیلی زیادی رو دست آدم میذاره، اگه کسی بخواد یه ماشین بخره حق بیمه ماشین برای یه تازه وارد بیشتر از سایرینه چون سابقه بیمه نداره، ضمن اینکه یه تازه وارد به خاطر نداشتن کردیت نمیتونه ماشین لیز کنه و باید حتما بخره و خیلی چیزهای دیگه که اتفاقا جز خرجهایی هستن که دقیقا تا وقتی کسی جا نیفتاده و بیمه و کردیت و پشتوانه و غیره نداره پیش میاد یعنی در بدو ورود نه وقتی که کار میکنه و دلار درمیاره. مالیات هم که داستانیه برای خودش که خیلی وقتها ممکنه حساب و کتاب تازه واردها رو به هم بریزه که برای خودم این اتفاق یکی دو بار افتاده مثلا الان ممکنه کسی که تازه داره از ایران میاد بره قیمت ماشین رو آنلاین چک کنه و ببینه یه ماشین مثلا 4500$ هست یا اینکه یکی که اینجاست بهش بگه شما فلان ماشین رو میتونی با 4500$ بخری، درست داره میگه، قیمت اون ماشین همینه اما دیگه کسی قید نمیکنه که همون روز اول برای به نام کردن یه ماشین 4500تایی تو دی ام وی یهو مثلا چیزی در حدود 400 تا 450$ هم اونجا ازت میگیرند که این رقم برای یه تازه وارد که هنوز کار نمیکنه اصلا کم نیست و بلافاصله بیمه هم باید بخری برای ماشینت، کسی قید نمیکنه که خوب بعد از اینکه این ماشین رو خریدی ماهی مثلا حدود 150 تا 200$ هم بنزین باید بریزی توش ( که البته بستگی داره چقدر استفاده کنید به ندرت کمتر و یا شاید هم بیشتر از 200$ بشه. من خودم مسیر روزانه ام کوتاهه نسبتا و فقط گاهی مسافتهای زیاد رو رانندگی میکنم نه هر روز و ماهی 200$ پول بنزین میدم به طور متوسط. ) همینطور کسی نمیگه که ماهانه حداقل حدود 80-90$ هم حق بیمه باید بدی و گاهی هم هزینه پارکینگ ( ، تو مرکز شهرها البته) تو آمریکا هم که بدون ماشین تقریبا نمیشه زندگی کرد مگر داون تاون یه شهرهای خاص که فکر میکنم در مجموع زیر 10 درصد از مردم ساکن آمریکا تو اون مناطق باشند، ( حالا تازه در مورد بالا بودن جریمه های رانندگی هم اصلا جرف نمیزنم چون اون خوب قابل کنترله، میشه رعایت کرد، فقط میگم ایرونی رانندگی نکنین که خیلی جریمه بالاست ). یکی از خرجهای پیش بینی نشده دیگه هم که دیدم اتفاق افتاده باز در مورد ماشین، خرج تعمیرگاهه چون ماشین 3000 یا 4000 دلاری ماشین صفر که نیست، چندین سال کار کرده و احتمال خرابیش هم زیاده و اینجا خرج تعمیرگاه باورنکردنی بالاست که هیچوقت یه تازه وارد این چیزها رو جز برنامه ریزیهاش حساب نکرده و هزینه هاش رو از قبل کنار نذاشته، همونطور که منم فکرش رو نکرده بودم، خرابی ماشین اینجا از اون هزینه های پیش بینی نشده حاد هست چون خیلی گرونه و ممکنه برای یه مشکل که خیلی هم جدی به نظر نمیرسه یهو به اندازه یه ماه اجاره خونه تون خرج بذاره رو دستتون. خرج بهداشت و دوا و درمان هم که جدا سر به فلک میذاره اینجا به خصوص برای کسی که بیمه نداره. بیماری و حادثه هم که خبر نمیکنه و متاسفانه دست خود آدم نیست که بگیم قابل کنترله دوست عزیز، حالا تمام اینها به علاوه خیلی چیزهای ریز و درشت دیگه خرد خرد جمع میشه و یه روز آدم به خودش میاد میبینه که وای پولش همینطور داره کم میشه من اونروز رو دیدم که میگم
البته شما درست میگید بعضی از خرجها رو با برنامه ریزی درست و منطقی در هنگام ورود میشه کنترل کرد، مثلا میشه به جای اینکه کسی اون اوایل هیجانزده بشه و بره 200 و خرده ای $ بده و یه تلفن آیفون فایو با کانترکت 2 ساله بگیره و ماهی حدود 80$ هم هزینه تلفن بده میتونه از ایران گوشی خودشو بیاره و یه سیم کارت بگیره و بدون کانترکت استفاده کنه یا یه گوشی پریپید بخره، همینطور میتونه از خرید خیلی از وسایل چشم پوشی کنه و فقط چیزهای ضروری و اولیه رو بخره، همیشه از فروشگاههایی که قیمتهای مناسبی دارند خرید کنه فقط، تا جایی که امکان داره کفش و لباس و وسایل شخصی نخره، رستوران و کافه و بار نره، سفر نره، از خرج گشت و گذارش بزنه و یه آپارتمان متوسط اجاره کنه که مقرون به صرفه باشه و خیلی راهکارهای دیگه که میتونه اوایل هزینه هاش رو پایین نگه داره. به این ترتیب بله یک دسته از خرجها در هنگام ورود قابل کنترلند، اما باید واقع بین بود، اون دسته از خرجهای پیش بینی نشده که منظور من هست اتفاقا مخصوص روزهای اوله و کسی هم روشون کنترل نداره دوست عزیز. ایشون هم چون طی ماههای آینده عازم نیست که خدای نکرده توی دلش خالی بشه و چون من قبلا افتخار آشنایی باهاشون رو داشتم و تا حدی به هدف و راه و خواسته و شرایطشون آشنام و میدونم که تنها نیستند و مسلما شرایط و خرج یه خانواده با بچه کوچیک با یه مرد مجرد خیلی فرق داره راحت این شرایط رو براشون توضیح دادم تا از امروز که هنوز حتی برای لاتاری ثبت نام هم نکردند چه برسه به برنده شدن و مصاحبه رفتن و گرفتن ویزا و عازم آمریکا شدن با واقع بینی و دید بازتر جوانب رو در نظر بگیرند و بهتر برای آینده شون برنامه ریزی کنند و شرایط رو سبک و سنگین کنند وگرنه Rock عزیز حتم بدونید که اگه مهاجرت این دوست عزیزمون قطعی بود و به زودی راهی بودند منم پرامیدتر و محتاطانه تر جواب میدادم. ممنون از جوابتون

[Rock]

مرسی از پونه ی عزیز بایت پاسخشون. حرف های ایشون کاملا درست هست و بنده هم باهاش کاملا موافق هستم. هزینه ی های پنهان در همه جای دنیا زیاد هست. حتی در کشور خودمان. اما خوب در کشوری مثل آمریکا به چشم میاد، چرا که در آنجا ما به تمام خرج ها واقف هستیم. این خرج ها کم هستند، اما پس از مدتی که شما کار کردید و به دلار پول کسب کردید، زیاد خواهند شد نه در هنگام ورود. برای چند ماه اول زندگی این خرج ها کاملا میتونند کنترل شده باشند تا شما به هیچ مشکلی بر نخورید و بتونید دوام آورده تا کار پیدا کنید. با برنامه و با دید باز همه چیز شدنی است.
موفق و پاینده باشید

Rock عزیز
متاسفانه با نظر شما مخالفم چون متاسفانه در بدو ورود احتمال اینکه خرج پیش بینی نشده وجود داشته باشه اصلا کم نیست. حالا شما میگید قابل کنترله، من میگم نیست. در واقع وقتی میگیم پیش بینی نشده برای اینه که غیر قابل کنترله . البته اینکه من جواب اون دوست عزیز رو خیلی صریح و بی تعارف دادم به این خاطر بود که ایشون هنوز مهاجرتشون قطعی نیست، هنوز حتی برای لاتاری ثبت نام هم نکردند و برنده هم نشدند و فعلا عازم نیستند. اگر هم ثبت نام کنند و به امید خدا برنده هم بشند باز هم کلی زمان برای برنامه ریزی دارند. ایشون جز گروه اول 2016 ای هم که باشند 19-20 ماهه دیگه تازه میرند مصاحبه و چند ماه بعد از ایران خارج میشند. پس تا زمانی که وارد آمریکا بشن دو سالی برای برنامه ریزی و سبک و سنگین کردن شرایط خودشون و حساب و کتاب کردن و پس انداز پولهاشون وقت دارند وگرنه اگه ورود ایشون قطعی و نزدیک بود من هم دلداری میدادم که در هنگام ورود خرج کنترل نشده و پیش بینی نشده وجود نداره و اصلا نگران نباشید و همه چیز تحت کنترل خودتونه و به خدا توکل کنید و غیره اما در واقع اینطور نیست. اتفاقا برعکس چیزی که شما میگید که خرجهای پنهان بعدا بیشتر میشند و نه در هنگام ورود ؛ در بدو ورود به خاطر نداشتن کردیت خیلی خرجهای فکرنشده پیش میاد، بدون کردیت بعضی از تازه واردها مجبور میشن پول چند ماه اجاره رو همون روز اول به صاحبخونه پرداخت کنند ، اوایل باز هم به خاطر نداشتن کردیت همه چیز رو آدم مجبور میشه کش بخره، شما پیش پاافتاده ترین وسایل زندگی و خرت و پرت های خیلی ریزی که به نظر هیچی نمیاد و کسی به قیمتشون از قبل فکر نمیکنه رو روی هم که جمع بزنید کلی میشه، اوایل به خاطر نداشتن بیمه درمانی اگه خدای نکرده بیماری یا حادثه ای پیش بیاد خرج خیلی زیادی رو دست آدم میذاره، اگه کسی بخواد یه ماشین بخره حق بیمه ماشین برای یه تازه وارد بیشتر از سایرینه چون سابقه بیمه نداره، ضمن اینکه یه تازه وارد به خاطر نداشتن کردیت نمیتونه ماشین لیز کنه و باید حتما بخره و خیلی چیزهای دیگه که اتفاقا جز خرجهایی هستن که دقیقا تا وقتی کسی جا نیفتاده و بیمه و کردیت و پشتوانه و غیره نداره پیش میاد یعنی در بدو ورود نه وقتی که کار میکنه و دلار درمیاره. مالیات هم که داستانیه برای خودش که خیلی وقتها ممکنه حساب و کتاب تازه واردها رو به هم بریزه که برای خودم این اتفاق یکی دو بار افتاده مثلا الان ممکنه کسی که تازه داره از ایران میاد بره قیمت ماشین رو آنلاین چک کنه و ببینه یه ماشین مثلا 4500$ هست یا اینکه یکی که اینجاست بهش بگه شما فلان ماشین رو میتونی با 4500$ بخری، درست داره میگه، قیمت اون ماشین همینه اما دیگه کسی قید نمیکنه که همون روز اول برای به نام کردن یه ماشین 4500تایی تو دی ام وی یهو مثلا چیزی در حدود 400 تا 450$ هم اونجا ازت میگیرند که این رقم برای یه تازه وارد که هنوز کار نمیکنه اصلا کم نیست و بلافاصله بیمه هم باید بخری برای ماشینت، کسی قید نمیکنه که خوب بعد از اینکه این ماشین رو خریدی ماهی مثلا حدود 150 تا 200$ هم بنزین باید بریزی توش ( که البته بستگی داره چقدر استفاده کنید به ندرت کمتر و یا شاید هم بیشتر از 200$ بشه. من خودم مسیر روزانه ام کوتاهه نسبتا و فقط گاهی مسافتهای زیاد رو رانندگی میکنم نه هر روز و ماهی 200$ پول بنزین میدم به طور متوسط. ) همینطور کسی نمیگه که ماهانه حداقل حدود 80-90$ هم حق بیمه باید بدی و گاهی هم هزینه پارکینگ ( ، تو مرکز شهرها البته) تو آمریکا هم که بدون ماشین تقریبا نمیشه زندگی کرد مگر داون تاون یه شهرهای خاص که فکر میکنم در مجموع زیر 10 درصد از مردم ساکن آمریکا تو اون مناطق باشند، ( حالا تازه در مورد بالا بودن جریمه های رانندگی هم اصلا جرف نمیزنم چون اون خوب قابل کنترله، میشه رعایت کرد، فقط میگم ایرونی رانندگی نکنین که خیلی جریمه بالاست ). یکی از خرجهای پیش بینی نشده دیگه هم که دیدم اتفاق افتاده باز در مورد ماشین، خرج تعمیرگاهه چون ماشین 3000 یا 4000 دلاری ماشین صفر که نیست، چندین سال کار کرده و احتمال خرابیش هم زیاده و اینجا خرج تعمیرگاه باورنکردنی بالاست که هیچوقت یه تازه وارد این چیزها رو جز برنامه ریزیهاش حساب نکرده و هزینه هاش رو از قبل کنار نذاشته، همونطور که منم فکرش رو نکرده بودم، خرابی ماشین اینجا از اون هزینه های پیش بینی نشده حاد هست چون خیلی گرونه و ممکنه برای یه مشکل که خیلی هم جدی به نظر نمیرسه یهو به اندازه یه ماه اجاره خونه تون خرج بذاره رو دستتون. خرج بهداشت و دوا و درمان هم که جدا سر به فلک میذاره اینجا به خصوص برای کسی که بیمه نداره. بیماری و حادثه هم که خبر نمیکنه و متاسفانه دست خود آدم نیست که بگیم قابل کنترله دوست عزیز، حالا تمام اینها به علاوه خیلی چیزهای ریز و درشت دیگه خرد خرد جمع میشه و یه روز آدم به خودش میاد میبینه که وای پولش همینطور داره کم میشه من اونروز رو دیدم که میگم
البته شما درست میگید بعضی از خرجها رو با برنامه ریزی درست و منطقی در هنگام ورود میشه کنترل کرد، مثلا میشه به جای اینکه کسی اون اوایل هیجانزده بشه و بره 200 و خرده ای $ بده و یه تلفن آیفون فایو با کانترکت 2 ساله بگیره و ماهی حدود 80$ هم هزینه تلفن بده میتونه از ایران گوشی خودشو بیاره و یه سیم کارت بگیره و بدون کانترکت استفاده کنه یا یه گوشی پریپید بخره، همینطور میتونه از خرید خیلی از وسایل چشم پوشی کنه و فقط چیزهای ضروری و اولیه رو بخره، همیشه از فروشگاههایی که قیمتهای مناسبی دارند خرید کنه فقط، تا جایی که امکان داره کفش و لباس و وسایل شخصی نخره، رستوران و کافه و بار نره، سفر نره، از خرج گشت و گذارش بزنه و یه آپارتمان متوسط اجاره کنه که مقرون به صرفه باشه و خیلی راهکارهای دیگه که میتونه اوایل هزینه هاش رو پایین نگه داره. به این ترتیب بله یک دسته از خرجها در هنگام ورود قابل کنترلند، اما باید واقع بین بود، اون دسته از خرجهای پیش بینی نشده که منظور من هست اتفاقا مخصوص روزهای اوله و کسی هم روشون کنترل نداره دوست عزیز. ایشون هم چون طی ماههای آینده عازم نیست که خدای نکرده توی دلش خالی بشه و چون من قبلا افتخار آشنایی باهاشون رو داشتم و تا حدی به هدف و راه و خواسته و شرایطشون آشنام و میدونم که تنها نیستند و مسلما شرایط و خرج یه خانواده با بچه کوچیک با یه مرد مجرد خیلی فرق داره راحت این شرایط رو براشون توضیح دادم تا از امروز که هنوز حتی برای لاتاری ثبت نام هم نکردند چه برسه به برنده شدن و مصاحبه رفتن و گرفتن ویزا و عازم آمریکا شدن با واقع بینی و دید بازتر جوانب رو در نظر بگیرند و بهتر برای آینده شون برنامه ریزی کنند و شرایط رو سبک و سنگین کنند وگرنه Rock عزیز حتم بدونید که اگه مهاجرت این دوست عزیزمون قطعی بود و به زودی راهی بودند منم پرامیدتر و محتاطانه تر جواب میدادم. ممنون از جوابتون

ممنون از جوابتون پونه ی عزیز. اما باید عرض کنم به خدمتتون که کسی در بدو ورود خرج هایی که شما گفتید رو نمیکنه! به طور مثال! خرج های تجملاتی و گشت و گذار! در مورد خونه هم حق با شماست! تازه اگر شانس باهاشون یار باشه و صاحب خانه قبول کنه!! تازه دیپازیت هم میگیرد که اینم خرجی هست! اما در آخر برگردانده میشود. مثل پول پیش خودمان!
کریدیت هم میتونید سکیور کردیت بگیرید! که برای هیستوری کریدتتون خیلی خوب هست.
اما! این ها همه خرج هایی هستند که به راحتی قابل پیش بینی هستند. و خرج های پیش بینی نشده از کنترل خارج نمیشن اگر که محتاط باشید! چون همیشه و همه جا از این خرج ها هست. فقط در آمریکا به دلیل تمرکز شدید شما روی دخل و خرجتان است که به چشم میایند! و حق هم دارید. چرا که عادت دادن خود با سیستم اقتصادی کشوری مثل آمریکا کمی سخت است. گفته های شما را بنده کاملا تصدیق میکنم، اما اینهایی که گفتید اکثرا پیش بینی شده هستند. حتی شما تکس روی ماشین رو هم نگفتید که بنده اینجا میکنم که کسی به شما نمیگویید هر ماشینی که شما میخرید شامل مالیات میشود. به این دلیل که تمام مردم آمریکا این را میدانند! هزینه ی DMV برای ماشین هم، برای نمره کردن ماشین هست که همه جا هست نه فقط آمریکا. بیمه هم همینطور. شما در ایران هم بدون بیمه نمیتوانید نیم متر ماشین راجابه جا کنید بدون اینکه سکته ی ناقص به سراغ شما بیاید. خلاصه که خرج های پنهانی که شما مثال زدید اکثرا آشکارا هستند و برای تازه مهاجرانی که بدون اطلاع هستند! اینها پنهان به حساب میایند و آن هم طبیعی است. چرا که در اول شما گیج خواهید زد. خرج های غیر منتظره هم همه جا هستند. اما در آمریکا حق با شماست! بیمارستان و هزینه ی تعمیرات ماشین به شدت بالاست. به این دلیل است که اکثرا دوستان ماشین را در بدو ورود از فروشنده ها میخرند نه از اشخاص! چرا که آنها خودرو را تست کرده و تحویل میدهند و شما میتوانید گارانتی دریافت کنید.
به نظر من خرج های پنهان زمانی برای شما پیش خواهند آمد که شما درگیر کار میشوید و بیمه و بیل ها و غیره از حساب شما برداشته میشوند! یا مثلا شما بعد از دو سال هزینه ی تلفنتان افزایش میابد. یا بیمه ی شما همینطور. و خیلی موارد دیگر که آگاهانه میشود جلوی آنها را نیز گرفت.
بنده زیاد حرف زدم و من را ببخشید. اما من قصد امید واهی دادن به هیچ وجه ندارم و همیشه میگم که آگاهانه عمل کردن هیچ چیزی رو خارج از دید شما برایتان به ارمغان نخواهد آورد. مرسی از پونه ی عزیز.
پاینده باشید

[poone59]

ممنون از جوابتون پونه ی عزیز. اما باید عرض کنم به خدمتتون که کسی در بدو ورود خرج هایی که شما گفتید رو نمیکنه! به طور مثال! خرج های تجملاتی و گشت و گذار! در مورد خونه هم حق با شماست! تازه اگر شانس باهاشون یار باشه و صاحب خانه قبول کنه!! تازه دیپازیت هم میگیرد که اینم خرجی هست! اما در آخر برگردانده میشود. مثل پول پیش خودمان!
کریدیت هم میتونید سکیور کردیت بگیرید! که برای هیستوری کریدتتون خیلی خوب هست.
اما! این ها همه خرج هایی هستند که به راحتی قابل پیش بینی هستند. و خرج های پیش بینی نشده از کنترل خارج نمیشن اگر که محتاط باشید! چون همیشه و همه جا از این خرج ها هست. فقط در آمریکا به دلیل تمرکز شدید شما روی دخل و خرجتان است که به چشم میایند! و حق هم دارید. چرا که عادت دادن خود با سیستم اقتصادی کشوری مثل آمریکا کمی سخت است. گفته های شما را بنده کاملا تصدیق میکنم، اما اینهایی که گفتید اکثرا پیش بینی شده هستند. حتی شما تکس روی ماشین رو هم نگفتید که بنده اینجا میکنم که کسی به شما نمیگویید هر ماشینی که شما میخرید شامل مالیات میشود. به این دلیل که تمام مردم آمریکا این را میدانند! هزینه ی DMV برای ماشین هم، برای نمره کردن ماشین هست که همه جا هست نه فقط آمریکا. بیمه هم همینطور. شما در ایران هم بدون بیمه نمیتوانید نیم متر ماشین راجابه جا کنید بدون اینکه سکته ی ناقص به سراغ شما بیاید. خلاصه که خرج های پنهانی که شما مثال زدید اکثرا آشکارا هستند و برای تازه مهاجرانی که بدون اطلاع هستند! اینها پنهان به حساب میایند و آن هم طبیعی است. چرا که در اول شما گیج خواهید زد. خرج های غیر منتظره هم همه جا هستند. اما در آمریکا حق با شماست! بیمارستان و هزینه ی تعمیرات ماشین به شدت بالاست. به این دلیل است که اکثرا دوستان ماشین را در بدو ورود از فروشنده ها میخرند نه از اشخاص! چرا که آنها خودرو را تست کرده و تحویل میدهند و شما میتوانید گارانتی دریافت کنید.
به نظر من خرج های پنهان زمانی برای شما پیش خواهند آمد که شما درگیر کار میشوید و بیمه و بیل ها و غیره از حساب شما برداشته میشوند! یا مثلا شما بعد از دو سال هزینه ی تلفنتان افزایش میابد. یا بیمه ی شما همینطور. و خیلی موارد دیگر که آگاهانه میشود جلوی آنها را نیز گرفت.
بنده زیاد حرف زدم و من را ببخشید. اما من قصد امید واهی دادن به هیچ وجه ندارم و همیشه میگم که آگاهانه عمل کردن هیچ چیزی رو خارج از دید شما برایتان به ارمغان نخواهد آورد. مرسی از پونه ی عزیز.
پاینده باشید

دوست خوبم، وقتی میگیم خرج پیش بینی نشده منظور به هیچ وجه این نیست که عالم و آدم از این خرج بیخبر هستند یا فقط تو آمریکا وجود داره و جای دیگه نیست. منظور اینه که کسی که تازه داره وارد آمریکا میشه فکرش رو نکرده و جر حساب و کتابش بهش توجه نکرده چون به زیر و بم زندگی اینجا هنوز آشنایی نداره. مییگم غیر قابل کنترله چون هیچ راه گریزی هم نداره، همه مجبور میشند اون هزینه ها رو بدند با احتیاط کامل و عالیترین و منطقی ترین برنامه ریزی هم نمیشه ازشون فرار کرد. ضمنا کسی که تازه میاد نمیدونه که این خرجهای به قول شما آشکار که همه جا هست در اینجا خیلی بالاتر از ایرانه و چیزی که ممکنه یه تازه وارد فکر کنه خوب اون که همه جا هست و چیز پیش بینی پذیری و آشکاریه ممکنه یهو 10 درصد کل پولی که با خودش آورده رو بر باد بده چون هزینه ها اصلا قابل مقایسه با ایران نیست معمولا خیلی بالاتره چه ویزیت دکتر، چه مالیات، چه خرج تعمیرگاه، چه پول بنزین و حق بیمه ماشین و چه خیلی چیزهای دیگه. حق با شماست بیشتر این هزینه ها تو ایران هم هست، ولی نه به این گرونی. یه سری از خرجهای غیرقابل کنترل و پیش بینی نشده هم که مثل بیماری و حوادث و تصادف و خرابی ماشین یهو پیش میاد و کسی از قبل نمیدونه که اتفاق میفته، کی میدونه شاید من فردا خوردم زمین پام شکست، همون شکستن پا خودش کلی خرجه اینجا، جوری که تو ایران هزینه رادیولوژی و ویزیت دکتر و خرج گچ گرفتن و غیره واقعا مفته. دوست عزیز اینها پیش بینی نشده از این جهته که معمولا اکثر تازه واردا فقط به خرجهای عمده مخصوصا قیمت ماشین و اجاره خونه توجه میکنند نه به خرجهای جانبی هر کدومشون و باقی هزینه ها. البته که خوشبختانه دپازیت خونه کاملا هم مثل پول پیش ایران نیست برای همین هم من بهش اشاره نکردم چون تو ایران پول پیش معمولا خیلی سنگینه اما اینحا بیشتر اوقات برابر با اجاره 1 ماهه و گاهی حتی کمتر ولی پول آب و برق خیلی زیاد میشه و هزینه های ماهانه رو خیلی بالا میبره اما گویا کسی حواسش نیست و فقط قیمت اجاره خونه توجه همه رو جلب میکنه و کسی دقت نمیکنه که قبضها هم جز هزینه مسکن حساب میشند پس فقط اجاره مهم نیست، بیل هایی که شما میفرمایید بخش عمده شون از روز اول وجود داره دوست من ربطی به کار گرفتن نداره. ضمنا این حرف شما که میگید کسی در ابتدا اون خرجهایی اضافی که من میگم نمیکنه اصلا درست نیست، من میشناسم خونواده هایی رو که خانم خونه از ابتدا خیلی چیزهای غیر ضروری رو خریده چون به نظرش حالا این پولها خیلی هم پولی نیست و به داشتن اون چیزها عادت کرده، کسی رو میشناسم که وقتی داشت وسایل خونه میخرید یهو نزدیک 50$ پول داد ست جای مسواک و صابون و دستمال و اینا خرید ، خوب مگه نمیشه حالا یه مدت مسواکا رو گذاشت تو یه لیوان معمولی، یا مگه چی میشه اگه که جای صابون و سطل آشغال و بقیه چیزها با هم ست نباشن؟ اینا شاید خرجهای بزرگی به نظر نرسه اما خرد خرد که جمع بشه کلی پول میشه، رستوران و کافه و گشت و گذار هم بعضیها اولش ذوق دارند و میرند چون اون اوایل هنوز پولشون کم نیست که نگرانشون کنه اما اینا خرج اضافه ست.
در مورد اینکه شما میگید برای به نام کردن ماشین همه جا پول میدیم، بله پول میدیم اما نه انقدر زیاد و توجه نکردید که بیشتر این پول مالیاته، نه فقط هزینه کارهای اداری وگرنه من یاد ندارم که تو ایران برای خرید یه 206 که قیمتش مثلا 20 میلیون تومن هست، 1 و نیم تا 2 میلیون دیگه هم پرداخت کرد ه باشیم. من گفتم مالیات داستانیه برای خودش و به اون مبلغی اشاره کردم که به دی ام وی پرداخت میشه که شامل مالیات ماشینه ولی باز شما میفرمایید که من بهش اشاره نکردم! مالیات خرید ماشین در کالیفرنیا اگه اشتباه نکنم 8 درصده قیمت ماشینیه که میخرید که همون روز اول پرداخت میکنید، از سایر استیتها بیخبرم و حق با شماست سالانه هم باید مالیات ماشین رو بدیم اما چون حرف در مورد خرجها هنگام ورود بود صحبت از مالیاتهای سالهای بعد رو دیگه فاکتور گرفتم. ولی مالیات خرید که همون اول راه گریبان آدم رو میگیره 8 درصد از قیمت ماشینه، ما تو ایران چنین پولی پرداخت میکنیم؟ هزینه به نام زدن ماشین که شما میگید تو ایران هم هست طبق این لینک http://www.farhangnews.ir/content/56697 فقط 45 هزار تومنه که اصلا قابل مقایسه با 8 درصد قیمت ماشین نیست که معلومه هرچی ماشین گرونتر باشه تازه بیشتر هم میشه، حالا اگه کسی بخواد فکر کنه که این خرجها که آشکاره و همه جا هست و خوب ما تو ایران هم موقع به نام شدن ماشین پول میدیم، بعد بیاد و ببینه که اینجا چقدر سنگینتره جا میخوره و اون موقع است که دیگه میشه خرج پیش بینی نشده.
من نمیدونم شما ایران هستید یا آمریکا، اگه اینجا باشید که میدونید مالیات خیلی جاهای دیگه هم گریبان آدم رو میگیره. حتی تو یه خرید ساده، من روزهای اول واقعا جا میخوردم، اولین بار که هنوز یادمه زمانی بود که میخواستم برای تولد یه آشنایی که برای امور اولیه کمکم کرده بود کادو بخرم رفتم از میسیز یه عطر گرفتم که 4 طرف جعبه اش ( دارم اغراق میکنم ) قیمت خورده بود 85$ اما وقتی خواستم پرداخت کنم شد 92 یا 93$ از اون روز تازه توجهم به مالیات چیزایی که میخرم جلب شد. حتی تو یه خرید حیلی ساده و روزمره تو فروشگاههایی مثل والمارت و تارگت در مورد بعضی چیزها ولی نه همه چیز قیمتی که روی اجناس خورده رو عینا به صندوق پرداخت نمیکنید چون بعضی از اقلام شامل مالیات میشه، حتی یه کارت پستال. تو کالیفرنیا که همون 8 درصد مالیات به بعضی اقلام تعلق میگیره و در واقع برچسب قیمت گول میزنه آدم رو.
اینکه شما میگید میشه ماشین رو از دیلر خرید که گارنتی بده، بله میشه اما من به شما میگم که دوست خوبم قیمت دیلرها معمولا حداقل 1/5 برابره قیمت ماشینیه که از دست میخرید چون دیلر خودش اون ماشین رو از شخص میخره و یه مقدار میکشه روش و به من و شما میفروشه اگه غیر از این بود که اصلا این کار براش سودی نداشت! به همین دلیل دقیقا همون ماشین نه یکی مشابهش که شما از دست با 4500$ میتونید بگیرید اگه بره دست دیلر و شما از اون بخرید ممکنه مثلا بشه 6500$ یا 7000$ و البته که گارانتی هم روی اکثر ماشینها میده ولی معمولا برای 90 روز، گاهی حتی برای 30 روز. اون گارانتی مادام العمر یا حتی یکساله نیست. تازه حتی اگه گارنتی دیلر طولانی مدت هم بود و ارزش گرفتنش رو داشت و فقط صحبت سر اختلاف قیمت بین خرید ماشین از شخص و دیلر بود بازم این اختلاف قیمت مثل همونه که ماشین رو از دست بخرید و وقتی خراب شد ببرید تعمیرگاه و 2000 تا 2500$ خرجش کنید، این یعنی اگه ماشینی که از دست میخرید تو 3 ماه اول خراب نشه و به خرج نیفته شما 2000 تا 2500$ برد کردید و اگرهم خراب بشه و حتی 2000 تا 2500$ خرج رو دستتون بذاره تازه با اونی که از دیلر خرید کرده یر به یر میشید. در مجموع خرید کردن از دیلر اصلا به صرفه تر تموم نمیشه. ضمن اینکه دوست عزیزتر از جان چیزی که شما بهش توجه نداری اینه که من اون پست رو در جواب کسی نوشتم که مجرد نیست، زوجند و یه بچه کوچیک دارند و پرسیدند که اگه لاتاری ثبت نام کنند و اگه برنده بشند و اگه ویزا بگیرند و نهایتا به امید خدا راهی باشند با 5000$ امورشون میگذره یا نه! من هم با توجه به شرایط ایشون اون موارد رو گفتم، در جواب کسی که اگه بیاد با 5000$ میاد نه کسی که انقدر پول میاره که 2000$ بالاتر دادن به دیلر براش مشکل نیست ( و اشتباه نکنید نفسم از جای گرم در نمیاد. من خودم هم اولش دقیقا با 5000$ اومدم نه حتی 5001$ برای همین میدونم چقدر چاله چوله و دست انداز سر راهه، فقط با این تفاوت که من تنها بودم و خرجم از یه خونواده با بچه کمتر بود ) . من این شرایط رو برای کسی که مثل خودم با 5000$ میخواد بیاد باز کردم و راستش برای کسی با شرایط ایشون و با شرایط روزهای اول من محاله که اختلاف مثلا 2000 یا 2500 دلاری قیمت ماشینی که از دیلر میخره مهم نباشه. بیمه ماشین رو هم شما درست میگید که همه جا هست اما دقت نمیکنید که تو آمریکا خیلی از ایران گرونتره، کسی اگه بخواد با ذهنیت بیمه تو ایران بیاد به این هزینه فکر نمیکنه چون به نظرش قابل توجه نیست پس این میشه یکی از اون خرجهای پیش بینی نشده که بعدا آدم رو گیر میاندازه، ضمن اینکه گفتم حق بیمه برای یه تازه وارد بیشتر هم هست چون سابقه بیمه نداره و شرکت بیمه چون از سابقه اون بیخبره و بهش اعتماد کافی نداره حق بیمه رو بالا تعیین میکنه بعدها که طرف نشون داد که قابل اعتماده و خرج روی دست شرکت بیمه نمیگذاره با توجه به سابقه بیمه حق بیمه رو کمتر میکنن. همچنین ما تو ایران یه بار بیمه میخریم، یه بار پول میدیم برای یه سال اما در آمریکا شما ماهانه باید حق بیمه پرداخت کنید که چندان هم کم نیست. در مورد بیماری و غیره بیش از این چیزی نمیگم چون ظاهرا با هم توافق داریم که پیش بینی نشده است و هزینه درمان خیلی هم بالاست به خصوص برای تازه واردی که بیمه درمانی نداره.
در مورد سکیور کردیت، من تجربه گرفتنش رو داشتم. دوست عزیز اولا که سکیور کردیت از روز اول به کسی تعلق نمیگیره. خوب میدونید که مدتی طول میکشه تا یه تازه وارد بتونه حساب بانکی باز کنه. بعد حساب بانکی هم که باز کنه باز مدتی طول میکشه که بتونه برای سکیور کردیت درخواست بده. بعضی بانکها که اصلا دیگه سکیور کردیت نمیدند مثل chase. از بعضی بانکها مثلا citibank هنوز میشه گرفت که اون بانک رو مطمئنم که 2 ماه باید از افتتاح حساب بگذره تا بشه درخواست داد برای سکیور کردیت و تازه بعد از درخواست، باز 15-20 روز طول میکشه تا کارهای اداری انجام و کارت صادر بشه. این یعنی حتی اگه به فرض محال یه تازه وارد میتونست بره همون روز اول ورودش هم حساب باز کنه و بانک هم به نداشتن ssn ایراد نمیگرفت باز هم 2 ماه و 15-20 روز تا گرفتن سکیور کردیت باید منتظر میموند، خوب شما بیاید فکر کنید به اینکه یه خانواده با بچه تو این مدت چقدر از این 5000$ رو خرج میکنه تا وقتی سکیور کردیت رو بگیره، تا اون موقع باید کجا بمونه؟ هزینه جا چقدر میشه برای 3 نفر؟ خورد و خوراک و سایر هزینه ها چی؟ ثانیا کردیت وقتی به درد می خوره که سابقه شما رو بتونه نشون بده، مثلا برای اجاره خونه صاحبخونه میخواد سابقه شما رو چک کنه، گردش پولی که شما با کردیت کارتت داشتی مهمه نه داشتن اون کارت. این یعنی کردیت سفید و کار نکرده گره ای از کار کسی باز نمیکنه، چیزی رو ثابت نمیکنه و باز هم مشکل نداشتن کردیت وجود داره و ثالثا دوست عزیز حتما میدونید که لازمه سکیور کردیت گرفتن اینه که بخشی از پول شما رو بانک بلاک کنه و شما حق برداشتش رو نداشته باشید خوب حالا برای خونواده ای که با 5000$ اومده و چند ماه هزینه کرده مگه همش چقدر میمونه که مقداریش رو هم بانک بلاک کنه؟ من تجربه خودم رو عرض میکنم برای کسی که فقط 5000$ آورده حتی اگه تو 2 ماه اول پیش قوم و خویشش باشه و حتی 1$ هم خرج نکرده باشه و 5000$ دست نخورده باشه که چنین چیزی محاله بازم اینکه مثلا 500$ از 5000$ پولش بلاک بشه و نتونه خرجش کنه خیلی مسئله مهمیه، گرچه پول خود شماست و بلاک شدنش به معنی از بین رفتنش نیست اما خیلی وقتها اینجا پیش میاد که به قدری پول آدم کم میشه که اون پول بلاک شده براش خیلی مهم و نجات بخشه. سکیور کردیت که شما میفرمایید هم زمان میبره و از روز اول جور نمیشه و هم بعد از اینکه جور شد باید ازش استفاده بشه و گردش داشته باشه تا بتونه سابقه طرف رو نشون بده و هم اینکه آدم باید توان مالی این رو داشته باشه که اون پول بلاک شده رو نادیده بگیره وگرنه بلاک شدن اون پول خودش میشه یکی از اون موارد پیش بینی نشده که حساب و کتاب آدم رو به هم میریزه چون طرف روی اون پول جساب کرده اما حالا دیگه نمیتونه خرجش کنه.
به طور کل دوست عزیز داستان اینکه شما میگید که خرجهای پنهان در آمریکا بیشتر به چشم میاد کاملا درسته و سه دلیل داره به نظر من اول اینکه هرچند که تو ایران هم که همه ما بودیم خرج پنهان هست، شاید هم از نظر تعداد با اینجا برابری کنه اما از نظر سنگین بودن هزینه برابری نمیکنه. اینجا بیشتر به چشم میاد چون یهو برای یه چیز پیش بینی نشده هزینه خیلی سنگین میشه تو ایران هم خیلی چیزهای پیش بینی نشده وجود داره اما خرجشون کمر شکن نیست و دلیل دوم هم به نظر من اینه که پول اکثر ما تو آمریکا خیلی محدود و توان مالیمون خیلی کمتر از ایرانه. تو ایران 15 میلیون پول کمی نیست اما تو آمریکا 5000$ پول زیادی نیست، با کوچکترین مسئله حساب نشده ای مقدار زیادی از این پول از دست میره و تا وقتی که کسی کار نمیکنه که پول خرج شده جایگزین بشه این ضعف خیلی بیشتر به چشم میاد و بدتر از همه اینکه ما تو ایران حتی اگه پول نداشته باشیم و به بن بست بخوریم کلی دوست و فامیل و آشنا داریم، کسی که بچه اش تو ایران مریض میشه شاید پول دوا و درمان نداشته باشه اما خلاصه هر کسی برادر داره، مادر داره، پدر داره، خواهر داره، دوست داره، فامیل داره، همسایه داره. تو ایران وقتی به بن بست رسیدی، تو شرایط بحرانی کس و کاری داری که بیاد به دادت برسه گرچه گاهی هم کاری از کسی برنمیاد اما باز احتمال کمک گرفتن اونجا خیلی بیشتره اما اینجا بیشتر تازه واردها حامی سفت و سختی ندارند و این نگرانی آدم رو در مورد پس اندازش بیشتر میکنه. اینجا کمتر مهاجری کسی رو داره که همیشه بشه بهش پناه برد ، خوش به حال اونهایی که دارند. به نظر من باید واقع بین بود و واقعیت اینه که مقایسه شرایط اینجا با ایران و اینکه بگیم خوب این چیزها که تو ایران هم هست پس آشکاره اصلا واقع بینانه نیست.
مرسی از جوابتون دوست خوبم و ببخشید که من خیلی طولانی مینویسم

[Rock]

پونه ی عزیزم من با حرف های شما موافق هستم. فقط باید ذکد این مسئله را فراموش نکنیم که در بدو ورود هیچکس نمیتونه بدون داشتن حامی به راحتی از پس خودش بر بیاد. حداقل هم 1 ماه برای SSN معطل میشید. گرچه یک هفته ای میاد، اما 21 روز باید از ورود گذشته باشه، پس تقریبا میشه 1 ماه! دوستانی هم که تازه میایند! معمولا به این سرعت به ماشین احتیاج پیدا نمیکنند. چرا که هزینشون رو به شدت بالا خواهد برد. مشکل دوم اینه که ما همیشه مبالغی که خرج میکنیم رو به ریال میسنجیم! که البته حق هم داریم! چرا که پولی که از اینجا بردیم ریال بوده. مالیات هم که در اکثر کشور های غربی چیزی ثابت است. بله مالیات روی 8 درصد است، البته فکر میکنم روی مواد خوراکی این اعمال نمیشه. اما برای بقیه ی چیزها هست. به نظر من برای یک تازه مهاجر بهتر است طبق شرایط، یک شهر را که بهتر با او سازگار است انتخاب کند. که مشکلات برایش کمتر شود. اکثر ایرانی ها به لس آنجلس، هیوستون، و از این قبیل شهر ها میروند. در صورتی که شهر های بهتری هم برای تازه مهاجرین وجود دارد. مثل عمو سعید که در رالی زندگی میکند. باز هم این نظر من هست و نظر شما برایم به شدت محترم پونه ی عزیز!
خوشحال هستم که دوستی مثل شما هست که با این همه اهمیت، این همه مطالب را از تجرباتش در اختیار میگذارد! قصد بنده به هیچ وجه مخالفت با شما نبوده.
ممنون از توجهتون

[poone59]

پونه ی عزیزم من با حرف های شما موافق هستم. فقط باید ذکد این مسئله را فراموش نکنیم که در بدو ورود هیچکس نمیتونه بدون داشتن حامی به راحتی از پس خودش بر بیاد. حداقل هم 1 ماه برای SSN معطل میشید. گرچه یک هفته ای میاد، اما 21 روز باید از ورود گذشته باشه، پس تقریبا میشه 1 ماه! دوستانی هم که تازه میایند! معمولا به این سرعت به ماشین احتیاج پیدا نمیکنند. چرا که هزینشون رو به شدت بالا خواهد برد. مشکل دوم اینه که ما همیشه مبالغی که خرج میکنیم رو به ریال میسنجیم! که البته حق هم داریم! چرا که پولی که از اینجا بردیم ریال بوده. مالیات هم که در اکثر کشور های غربی چیزی ثابت است. بله مالیات روی 8 درصد است، البته فکر میکنم روی مواد خوراکی این اعمال نمیشه. اما برای بقیه ی چیزها هست. به نظر من برای یک تازه مهاجر بهتر است طبق شرایط، یک شهر را که بهتر با او سازگار است انتخاب کند. که مشکلات برایش کمتر شود. اکثر ایرانی ها به لس آنجلس، هیوستون، و از این قبیل شهر ها میروند. در صورتی که شهر های بهتری هم برای تازه مهاجرین وجود دارد. مثل عمو سعید که در رالی زندگی میکند. باز هم این نظر من هست و نظر شما برایم به شدت محترم پونه ی عزیز!
خوشحال هستم که دوستی مثل شما هست که با این همه اهمیت، این همه مطالب را از تجرباتش در اختیار میگذارد! قصد بنده به هیچ وجه مخالفت با شما نبوده.
ممنون از توجهتون

Rock عزیز اگه حدسم درست باشه شما هنوز وارد آمریکا نشدید. من برنده سال 2012 بودم و قبل از ورودم دقیقا فکر میکردم که اوایل نیازی به ماشین ندارم و حالا واجب هم نیست و تصمیم داشتم نخرم اما نشد در عمل چون بافت شهرهای آمریکا با چیزی که ما در ایران سراغ داریم خیلی خیلی فرق داره. بهتون گفتم اینجا واقعا فقط تو دوان تاون بعضی شهرها مثل نیویورک سیستم حمل و نقل اونقدر خوبه که میشه بدون ماشین زندگی کرد ( جاهایی که ما معمولا تو فیلمهای هالیوودی میبینیم و تصورمون از آمریکا اونه ) اما هزینه اجاره تو اون محله ها اونقدر بالاست که تقریبا هیچ تازه واردی تو اون مناطق ساکن نمیشه و تو مناطق دیگه شما اگه ماشین نداشته باشید اغلب اسیر خونه هستید و معمولا حتی پیش پا افتاده ترین چیزها رو هم نمیتونید خودتون برید و بخرید چه برسه به سر کار رفتن و رسوندن بچه ها به مدرسه و چیزهای دیگه.
در مورد تبدیل پول به ریال البته با شما موافقم که موقع خرید کردن این اتفاق ناخودآگاه میفته و درست نیست اما در مورد مثالهایی که زدیم قیمت ریال و دلار اصلا مهم نیست. دلیل بالا بودن هزینه ها برای ما گاهی اینه که ما تو ایران اصلا چنین هزینه هایی نداریم و فقط تو آمریکا هست یا اینکه تو ایران به این شکل نیست مثلا اگه تو ایران هم ما همون اول 8 درصد قیمت ماشینی که میخریم رو به عنوان مالیات پرداخت میکردیم ولی اینجا این 8 درصد به خاطر اینکه به دلاره برامون سنگین بود اون موقع ماجرای ارزش دلار در مقابل ریال درست بود ولی ماجرا اینه که ما اصلا این 8 درصد قیمت ماشین رو پیش بینی نمیکنیم چون وقتی تو ایران با 45 هزار تومن ماشین به نام میزنیم که درصد خیلی خیلی کمی از قیمت خود ماشینه به نظرمون این پروسه اصلا هزینه خاصی نداره، شاید اگه ما تو ایران هم 8 درصد قیمت ماشین رو میدادیم اون هم برامون سنگین میشد با اینکه به ریال هم بود. گاهی هم نشانه بالا بودن قیمتها نسبت هزینه به کل موجودی یه مهاجره. اینجا نشانه بالا بودن هزینه ها قیمت ریال و دلار نیست دوست خوبم اینه که مثلا هزینه تعمیر ماشین یهو 5 درصده کل پول شماست. مهم نیست که چند ریاله مهم اینه که نسبت زیادی از پول یه تازه وارده . شما تو ایران هم اگه قرار بود 5 درصد از کل موجودیت رو صرف تعمیر ماشین کنی اون هزینه سنگینی بود یا پولی که برای گرفتن سکیور کردیت بلاک میشه اگه مثلا 1000$ باشه اصلا مهم نیست که این هزار دلار میشه 3 میلیون و خرده ای تومن. این مهمه که این 1000$ یک پنجم از کل پولیه که یکی با خودش میاره. مهم توان مالی و موجودی یه تازه وارد به دلاره نه ارزش ریالی اون موجودی. حتی اگه به ریال هم تبدیل نکنیم نسبت پولی که خرج میشه از کل پول نشون میده که این هزینه ها برای یه تازه وارد بالاست و پولش به سرعت کم میشه
در مورد مالیات حق با شماست غالب اجناس غیرخوراکی مالیات دارند البته من به این جزئیات اشاره نکردم چون نمیشه با اطمینان گفت چون استیت با استیت فرق داره و همینطور نمیشه با قاطعیت گفت نرخ مالیات روی 8 درصده چون این 8 درصد نرخ ثابت همه استیتها نیست، نرخ مالیات تو کالیفرنیاست که جز مالیاتهای بالاست. از این نظر با شما کاملا موافقم که شهرها و ایالتهای ارزونتر و بهتری هم برای تازه واردها وجود میتونه داشته باشه.
یه نکته مثبت هم بگم اینکه ssn من دقیقا روز نهم بعد از ورودم به دستم رسید. فکر نمیکنم که الزاما 1 ماه طول بکشه اما خوب شاید طی این مدت اوضاع تغییراتی کرده باشه ، اون زمان که 21 روز نهایتش بود نه زمان انتظار و میگفتن تا قبل از 21 روز حتما میاد اگه 21 روز از ورود گذشت ولی نیومد برید ببینید مشکل کجاست که نفرستادند براتون که بعد از رفتن و پرس و جو کردن و حل مشکل 1 هفته طول میکشید که بیاد، فکر نکنم این داستان 3 هفته انتظار و رسیدن سوشیال 1 هفته بعد از اون صحت داشته باشه، دوستان امیدوار باشند که اگه پروسه ش تغییری نکرده باشه خیلی زودتر هم شاید بیاد .
مرسی که وقت گذاشتین و پست من رو خوندید دوست عزیزم البته که اگه با من مخالف هم بودین هیچ ایرادی نداشت هر کسی نظری داره و میشه مخالف با نظر من باشه. بازم ببخشید که پستم خیلی طولانی بود . دیگه اینبار خیلی سعی کردم که کوتاه بنویسم موفق باشین