ايستگاه بعدی: باتومی (سرمایه گذاری در باتومی و آجارا)

[arashmaziar]

وقتی وارد باتومی میشید مخصوصا صبح زود که با قطار میرسید چند چیز نظر شما رو جلب مبکنه. اول اینکه هوای باتومی خیلی تازه و لطیفه من هم در زمستون اونجا بودم هم تابستون, اگر به دما دقت نکنید بوی تازگی هوا رو احساس میکنید, نکته بعدی آرامش جالب شهر بخصوص در صبحهاست, در حالیکه مردم داخل شهرند سروصدایی نمیاد, یه عده دارن میدون, دوچرخه سواری میکنن, پیاده روی میکنن, جارو میکشن که هرچند کم کم که ساعت از 10 میگذره جنب و جوش کم کم بیشتر میشه.
طی صحبتهایی که با افراد مختلف و مطلع داشتم چندتا آیتم رو برای سرمایه گذاری در نظر گرفتم, هدفم ابتدا این بود که در تفلیس دفتر بزنم و کار خودم که برنامه نویسی هست رو به نحوی دیگه انجام بدم. کاری که مدتهاست خیلی ها انجام میدن و اونهم دور زدن تحریمهاست, به نحوی که در هر زمینه ای که در کشور کمبود داریم افرادی شرکت تاسیس میکنند و معمولا از چندین شرکت دیگه نمایندگی میگیرن و نه تنها در اون کشور فعالیت میکنن بلکه با استفاده از یک شخص یا شرکت مجازی واسطه شروع به فروش محصولات به ایران میکنن. الان تعداد زیادی از این شرکتها در حال فعالیت در دوبی و ترکیه هستند. معمولا شرکت اصلی هم به دلیل اینکه فروش خوبی نصیبش میشه با وجود اطلاع از این مساله به این افراد اعلام میکنه که ما مسولیتی رو بر عهده نمیگیریم ولی به دلیل قانونی بودن فرمها جلوتون رو هم نمیگیریم.
راستش در این مدت به دلیل انجام چندین کار تخصصی من هم این راه رو امتحان کردم و خیلی هم خوب بوده و هست. اما برای خرید ملک و یا سرمایه گذاری دیدم خریدن یک دفتر در گرجستان چندان به صرفه نیست و خوب معمولا در همه جا مغازه ملک قوی تری هست و در ضمن با گذشت زمان معمولا از ارزشش کم نمیشه. تفلیس برای خرید مغازه محل بسیار خوبیه دلیلش هم اینه که هنوز بیشترین آمار گردشگر رو در گرجستان به خودش اختصاص داده, جدا از اون به دلیل پایتخت بودن و دیدنی بودنش در هر 4 فصل سال جمعیت زیادی داخلش در رفت و آمدن. اما در باتومی جدا از اینکه جمعیت زیادی در تابستون وارد این شهر میشه در زمستون شهر خلوت میشه و در ضمن وضعیت مالی مردم شهر نسبت به تفلیس ضعیف تره, بنابراین میشه نتیجه گرفت بعد از فصل توریستی شهر در حالت خواب فرو میره, این فصل خواب که نسبتا طولانی هم هست شکل شهر و مغازه ها و مردم رو کاملا تغییر میده, مغازه های کنار دریا عملا بیکار میشن یا تبدیل به لباس فروشی های بی مشتری میشن,
مغازه های داخل شهر عملا مشتری زیادی ندارند ولی نمیشه گفت شهر سوت و کوره, مردم در مرکز شهر در رفت و آمدن اما خوب کاملا از چهره شهر میشه فهمید که خاموشه.
همه اینها میتونه آدم رو از سرمایه گذاری در این ایالت کوچیک و کم امکانات منصرف کنه, اما در نگاه دوم میشه نکات مثبتی رو پیدا کرد, اولین مساله دیدن برجهای عظيم ساخته شده مثل راديسون, شرايتون یا برج الفبا هست یا برجهای در حال ساخت که هم بزرگتر و هم در تعداد بیشتر هستند. وجود شرکتهای بین المللی که به صورت 3 شیفت در حال ساخت و تکمیل پروژه هاشون هستن, عملیات جاده سازی و زیربنایی دولت همه و همه نشون از پول عظیمی داره که هر روز در این شهر در حال خرج شدنه, مساله بعدی اینه که وقتی در فصل غیر توریستی وارد این شهر میشید با خودتون فکر میکنید آخه این شرکتها هم به سرشون زده که دارن یه همچین خرجی رو در این شهر انجام میدن اما به محض آغاز فصل توریستی به سادگی میفهمید که رستورانهایی که تا دیروز به زور یک مشتری توشون دیده میشد حالا حتی برای 2 نفر جا ندارن, هتلهایی که قبلا با التماس ازتون میخواستن حتی یک شب اونجا اقامت کنید از چند هفته قبل جا ندارن حتی اگر پولشون رو پیش پیش بدید.
یه رستوران اوکراینی هست که من چند بار رفتم اونجا و خوب غذاش نسبتا خوبه محیط کوچیکی داره (حدودا 8 میز 3 تا 4 نفره) ولی دنج و قشنگه, در طول زمستون و فصل غیر توریستی چندان جمعیتی نداره اما در طول فصل توریستی با وجود اینکه روی درهاش رو میپیشونه و حتی علامت رستوران رو برمیداره توش مثل خیلی از رستورانهای دیگه غلغله میشه. چون منو میشناختن اینبار باهاشون صحبت کردم و یک حساب سرانگشتی کردم دیدم حدودا ماهی به پول ما 60 میلیون تومن در فصل توریستی بدست میارن که حدود حداقل 25 درصد سود براشون میمونه , این در حالی هست که میدونم رقم نسبتا پایینی رو به من گفت. بعد از این و دیدن چند مورد دیگه بود که فهمیدم داستان سرمایه گذاری ها چیه. بعدا در طی صحبتهایی که با معاون شهرداری باتومی و رئیس سازمان سرمایه گذاری آجارا داشتم اسنادی رو دیدم که فهمیدم این عملیات بسیار عظيم تر از اونی هست که فکرشو میکردم. شهرداری طی برنامه چند ساله ای که داشته و تا حدود 4 سال دیگه ادامه داره در حال تغییر چهره کلی شهر با حفظ ساختار باستانی اونه.
کل ایالت هم در حال اجرای چندین پروژه در محلهای مختلف هستند که تعداد زیادی از این پروژه ها مخصوص فصل زمستونه که سعی میکنم تک تک این پروژه ها و اطلاعاتی رو که از این سازمانها گرفتم براتون به صورت خلاصه بنویسم.
مساله دیگه یک فاکتور خیلی ساده هست و اون شتاب قیمتهاست, مثلا ممکنه شما در منطقه بالای تهران ملکی خریداری کنید که 100 میلیون تومن باشه و در منطقه پایین تر ملکی رو خریداری کنید که 20 میلیون تومن باشه, بعد از یکسال شما ملک 100 میلیونی رو به قیمت 140 تومن میفروشید و ملک 20 میلیونی رو 40 تومن میفروشید, درسته که میزان سود شما در ملک گرونتر به ظاهر بیشتر بوده اما حتما متوجه هستید که ملک ارزونتر پر بازده تر بوده, یعنی ملک اولیه 1.4 برابر شده اما ملک ارزونتر 2 برابر شده پس شما با 100 میلیون تومن پولتون میتونستید 200 میلیون تومن برداشت کنید. باتومی تقریبا چنین حالتی داره, هر ساله قیمت ملک در باتومی رشد نسبتا سریعی رو تجربه میکنه. هرچند پیش بینی میشه از حدود یک سال و نیم بعد این رشد به دلیل اتمام یکسری از پروژه ها سرعت کمتری به خودش بگیره و تا 3 سال آينده قیمتها به اوج خودش برسه.
من شخصا طی سرمایه گذاری که داشتم این مساله برای من طی 3 ماه اتفاق افتاد و قیمت ملکی که در نظرم بود متری 200 دلار افزایش پیدا کرد.
همونطور که گفتم با چند ایرانی که در تفلیس دفتر زده بودند صحبت کردم و نکته جالب و خنده دار این بود که صحبت کردنشون مثل آدرس دادن یکسری از ما ایرانی هاست. اگه دقت کرده باشید توی خیابون که از کسی آدرس بپرسید به ندرت بهتون میگه نمیدونم. معمولا ماها خیلی دوست نداریم بگیم نه یا نمیدونم, این دوستان هم همینطور بودن و از گفتن کلمه نمیدونم وحشت داشتن. ازشون درباره باتومی سوال کردم, میگفتن باتومی هم خوبه خیلی عالیه, میگفتم وضعیت شهرسازیش چطوریه؟ قیمت پیش خرید در زون 2 یا 3 چیه؟ ساختمانها بتونیه؟ وام بانکی چطوریه؟ سازنده ها چه تضمین هایی میدن؟ میشه خونه رو تبدیل به تجاری کرد؟ هزینه مغازه در فلان خیابون چنده؟ و خیلی سوالهای دیگه که میشه گفت تقریبا با من احوالپرسی میکردن تا جوابم رو بدن. هر سوالی که میکردم میگفتن خوبه , بد نیست, کم نیست, زیاد نیست , ساختموناش محکمن و در این بین هر چند دقیقه یک بار از ایران بد میگفتن که من از این کار بعضی ها خیلی رنجیده میشم. من تو ایران کار کردم, بزرگ شدم و با این مردم زندگی کردم. اگه بگم ایران جای بدیه یا ایرانی بی فرهنگه مستقیما به خودم توهین کردم و دوستان و خانوادم, اما متاسفانه این شده ورد دهن یکسری افراد مخصوصا خارج نشین که تا حرفی گیر نمیارن میرن مستفیما سراغ این صحبتها. خلاصه بعد از کلی گپ و گفت فهمیدم که اینجا هم مثل بقیه جاها باید به مستقیما به افراد و شرکتهای محلی مراجعه کرد. اینکه اینها ایرانی بودن و بعضا سعی در تلکه کردن داشتن ربطی به ایرانی بودنشون نداره, این مساله عمومیه که در کشورهای خارجی باید به مردم همون منطقه مراجعه کرد, مطمئنا اگر یک خارجی وارد ایران بشه بهترین کار اینه که مستقیما به شرکتهای معتبر ایرانی مراجعه کنه تا از یه هموطنش که اونجا داره سعی میکنه خرج خودش رو در بیاره در مواردی کمک بخواد که کار افراد متخصصه. در هر صورت همه جا آدم خوب و بد داره.
بعد از امتحان کردن این مسیر مستقیما به سراغ شرکتهای داخلی معتبر در این کار رفتم و چند شرکت در باتومی رو پیدا کردم, در ضمن با سازمان وکلای جوان گرجستان هم صحبت کردم و بعد از اون با یکی از دوستان که برای شراکت به تفاهم رسیده بودیم راهی باتومی شدیم تا این چند شرکت رو ببینیم و به سازمان وکلای جوان باتومی هم سری بزنیم.

[Argonod]

دوست عزیز بسیار ممنون بابت به اشتراک گذاری تجربیاتتون.
به قدری خوب توصیف کردید که یک آن دوباره دلتنگ گرجستان شدم. یک سوال داشتم و اون اینکه شما با چه زبانی تونستید این همه اطلاعات کسب کنید؟ چون زبان انگلیسی برای من بجز چند مورد خاص، هیچ کاربرد دیگه ای نداشت و همین مساله برام ایجاد خستگی کرد. و یا شایدم از راه درستش وارد نشدم!!.
به هرحال بسیار مشتاق خوندن مابقی داستان سفرتون هستم
موفق باشید.

[arashmaziar]

دوست عزیز بسیار ممنون بابت به اشتراک گذاری تجربیاتتون.
به قدری خوب توصیف کردید که یک آن دوباره دلتنگ گرجستان شدم. یک سوال داشتم و اون اینکه شما با چه زبانی تونستید این همه اطلاعات کسب کنید؟ چون زبان انگلیسی برای من بجز چند مورد خاص، هیچ کاربرد دیگه ای نداشت و همین مساله برام ایجاد خستگی کرد. و یا شایدم از راه درستش وارد نشدم!!.
به هرحال بسیار مشتاق خوندن مابقی داستان سفرتون هستم
موفق باشید.

سلام دوست عزیز
قابل نداشت امیدوارم مفید بوده باشه
راستش من مستقیما از طریق فرمانداری و سازمان سرمایه گذاری وارد شدم و شرکتهایی رو پیدا کردم که نسبتا قدرتمند بودند و مشکلی با زبان انگلیسی ندارند درضمن اینکه با خیلی ها دوست شدم و برای کارهام تقریبا همیشه یک گرجی همراهم بود و مشکلی نداشتم یکمی هم روسی یکمی هم گرجی یاد گرفتم اما مشکل پیدا نکردم بابت زبان متاسفانه چون الان در باتومی هستم و با موبایل چت میکنم نمیتونم راحت بنویسم و توضیح بدم سعی میکنم از شنبه دوباره ادامه سفرنامه رو شروع کنم

[amir1345]

دوست عزیز arashmaziar دستت درد نکنه
آخرش چه کردی ؟ چقدر سرمایه گذاری کردی ؟ آیا راضی بودی ؟ کمی در مورد نوع فعالیتت بنویس
با تشکر

[arashmaziar]

با سلام دوباره به همه دوستان عزیز و عذر خواهی بابت تاخیر 10 روزه, به دلیل یکسری مسایل کاری مجبور شدم سفر چند روزه ای به باتومی داشته باشم و همونجا بود که متوجه شدم چقدر دوستان لطف دارند و کلی پیغام خصوصی دریافت کردم بنابراین به نظرم رسید که با دقت بیشتری به جزییات بپردازم, و اما ادامه سفر
باتومی شهر کوچکی با چند خيابان اصلی و چندین خيابانهای فرعی است که به 5 منطقه یا زون تقسیم بندی شده.
گرونترین منطقه شهر زون کنار دریاست که بین خیابانهای نینوشولی و روستاولی قرار داره, این منطقه شامل چندین هتل 5 و 4 ستاره و چندین رستوران هست, معمولا به علت کوچکی این منطقه نمیشه خیلی چیزی رو برای فروش پیدا کرد از مغازه تا زمین و حتی آپارتمان, منطقه بعدی باتومی قدیم نام داره که بین خیابانهای گوگباشویلی و گامساخوردیاست این منطقه شما رو خیلی به یاد فیلمهایی از فرانسه و سویس میندازه , ساختمانهای بازسازی یا نوسازی شده به سبک روسی یا اروپایی با طبقات کم و خیابانهای سنگفرش مملو از رستورانها و مغازه ها این بخش شهر رو تشکیل میدن, این منطقه هم نسبتا گرونه و هم به دلیل تراکم بالا نسبتا فضای رقابتی تری در مقایسه با بقیه مناطق داره, منطقه بعدی زون 1 هست که در این اواخر نسبتا گرون شده داخل اون دریاچه تفریحی نوری لِیک و پارک دلفینهاست و بلافاصله بعد از منطقه کنار دریا قرار گرفته, تو این منطقه میشه رستورانها کافه های زیادی رو پیدا کرد و همينطور ساخت و ساز زیادی داخلش در جریانه, تقریبا اکثر برجهای عظیم و رو به اتمام در این منطقه قرار دارن, منطقه بعدی که زون 2 هست بین خیابانهای گورگیلادزه و چاوچاوادزه هست و فعلا بیشترین رشد قیمتی رو به خودش اختصاص داده, به دلیل اینکه اکثر پروژه های این منطقه تازه شروع شدند و چون فاصله مناسبی هم با دریا و هم با مرکز شهر( خیابان چاوچاوادزه) داره برای ساخت هتلهای 3 ستاره و يا فروشگاهها منطقه مناسبی هست. در ضمن اینکه این منطقه چون هنوز اکثرا بافت قدیمی شهر رو داخل خودش داره قیمت چندان بالایی نداره, آخرین منطقه شهر زون 3 هست که فعلا به دلیلی محلی بودن, دور بودن از دریا و بافت قدیمی از فعالیت چندانی نسبت به مناطق دیگه برخوردار نیست اما در این منطقه هم پروژه های مختلفی در جریانه
این شرح کوچکی بود از منطقه بندی باتومی, برای سرمایه گذاری در باتومی میشه از سه روش معمول استفاده کرد, اول اینکه آپارتمان بخرید و اجاره بدید که بسته به منطقه یک آپارتمان 70 متری میتونه تا شبی 150 دلار هم در فصل توریستی اجاره بره.
دوم اینکه ملک تجاری بخرید که اجاره دادنش چندان به صرفه نیست و باید به فکر درآمد زایی شخصی باشید.
سوم اینکه زمین بخرید, نگه دارید در مواقع گرونی بفروشید یا خودتون بسازید.
اما در مورد آپارتمان یا ملک تجاری میتونید آماده یا کهنه یا پیش خرید رو امتحان کنید. در مورد ملک کهنه شما میتونید در باتومی هر واحد طبقه اولی رو تبدیل به مغازه کنید, یعنی اون واحدی که همسطح خیابونه میتونه مغازه باشه, بدون دادن هیچگونه هزینه ای به هیچ جایی میتونید اون رو تبدیل به ملک تجاری کنید. فقط باید نقشه ساخت مغازه تون رو (تبدیل از خونه به مغازه) به بخش ساخت و ساز شهرداری ببرید و بهشون نشون بدید , اونها بعد از نظر کارشناسی نسبت به عدم آسیب زدن به بنا و چهره شهر و تطابق داشتن شغل با محیط بهتون مجوز تغییر ملک رو میدن و همينطور زمانبندی ساخت ملک رو اعلام میکنن. در مورد پیش خرید یا نوساز مشکل خاصی نیست فقط در صورتیکه خواستید ملک تجاری رو خریداری کنید میتونم شما رو به کسی معرفی کنم اونجا که کمکتون میکنه چند درصد قیمت ملکتون رو بتونید مساعده از دولت بگیرید.
در مورد پیش خرید دقت کنید بسیاری از سازنده های اینجا نوع تحویل ملکشون شبیه ما نیست. اول از اینجا بگم که در صورتیکه مایل به خرید ملک در حال ساخت(کلنگ زده شده) هستید باید همراه سازنده به سازمان ثبت اسناد برید اونها بهتون سند ملکتون رو میدن و روش مینویسن درحال ساخت , بعد از ساخت دوباره به سازمان ثبت مراجعه میکنید و سند اصلی رو دریافت میکنید, معمولا در صورتیکه سازنده تاخیر در ساخت داشته باشه یا شما تاخیر در پرداخت قسطهاتون داشته باشید از طرف خاطی 0.07 درصد کل قیمت ملک رو روزانه به عنوان جریمه دریافت میکنند. در مورد تحویل هم اکثرا ملکهای تجاری و بعضا ملکهای مسکونی رو بدون لوله کشی و سیم کشی تحویل میدن, عصبانی نشید اتفاقا این روشی هست که در بخشهایی از اروپا اجرا میشه که خیلی هم خوبه, حالا چرا خوبه؟ دلیلش اینه که هزینه اینکار رو از شما کم میکنن و در واقع سازنده هزینه لوله کشی و سیم کشی رو موقع فروش از شما نمیگیره و این رو میگذاره به عهده خودتون, در صورتیکه میخواید میتونید با پرداخت هزینه به سازنده ازش بخواید یا به سلیقه شما یا به سلیقه خودش اینکار رو انجام بده, معمولا در باتومی افرادی هستند که بهتون خدمات نقشه کشی ساختمانهای نوساز رو ارائه میدن یعنی نقشه ساختمانتون رو بهشون میدید بعد از اون اونها نقشه سیم کشی, لوله های آب و فاضلاب و حتی رنگ خونه و همه چیز رو میدن و شما اون رو میدید به سازنده یا شرکتهای مخصوص اینکار و اونها مطابق نقشه ساختمانتون رو برای شما میسازن.
در مورد زمین که گزینه جالبی هم هست دو راه دارید, یا اینکه زمین دولتی بخرید که ارزون اما بزرگ و با مسایل خاص خودشه یا اینکه زمین خصوصی بخرید.
زمین های دولتی 2 حالت دارند یا با مسئولیت هستن یا بدون مسئولیت, در مورد اولی زمین مجانی به شما داده میشه ولی زمانبندی و نوع پروژه از طرف دولت ارائه میشه, مثلا دولت به شما میگه میتونید این زمین رو بگیرید اما باید مثلا یک هتل 3 ستاره 5 طبقه 50 تخته تاسیس کنید ظرف مدت معین و بطور مدام شما رو چک میکنن که پروژه رو نخوابونید. در صورت تخلف هم زمین رو همراه پولی که ابتدا به عنوان ضمانت از شما گرفتند به عنوان جریمه ازتون میگیرن. در مورد دوم زمین رو با نرخ یک ششم بازار آزاد یا حتی کمتر بهتون میدن شما مختارید هرچی که میخواید در هر مدتی که میخواید بسازید اما نمیتونید زمینتون رو بعد از خرید از دولت به قیمت آزاد بفروشید و باید در صورت انصراف به همون مبلغ بفروشید.
زمین آزاد هم که دیگه مثل بقیه کشورهاست.
در مورد کارهایی که میشه با زمین و مغازه و آپارتمان انجام داد در پست بعدی براتون مینویسم
امیدوارم سلامت و شاد باشید.

[arashmaziar]

با سلام خدمت همه دوستان
چند نفر از دوستان عزیز با پیغام خصوصی از من در مورد وضعیت اقامت در گرجستان سوال کردند
براساس یکسری اخبار اعلام شده که گرجستان از دادن اقامت به ایرانیها خودداری کرده
واقعیت اینه که مثل خیلی از اطلاع رسانی های بعضی رسانه های ایران این مورد هم یک خبر متفاوت بوده که به صورت منفی بازتاب داده شده.
موضوع اینه که متاسفانه تعدادی از ایرانی ها وارد تفلیس میشدن و با دیدن تابلوهای بعضی دفاتر ایرانی در بعضی خیابانها که اظهار میکردن اقامت گرجستان بهتون میدیم اقدام به دریافت اقامت میکردن
راستش موضوع از این قرار بوده که با ثبت شرکت شما به عنوان کارمند شرکت خودتون و در واقع به عنوان شخصی که در گرجستان فعالیت درآمد زا داره درخواست اقامت میکردید و خوب اونها هم اینکار رو میکردن اما به دلیل سو استفاده بعضی ها و البته بی اطلاعی بعضی دوستان شرکتهای متعددی به صورت صوری در گرجستان ثبت شد که باعث شد مقامات این کشور به این مساله واکنش بدن
در نتیجه با سوالی که من کردم متوجه شدم باید بر اساس قانون شما واقعا در این کشور کار و فعالیت داشته باشید و در نتیجه مالیات هم پرداخت کنید و درآمد مشخص داشته باشید و همه این موارد رو اثبات کنید.
بنابراین دولت گرجستان هنوز ارائه اقامت به اتباع ایرانی رو ممنوع نکرده بلکه اون رو منوط به کار واقعی در این کشور کرده
جدای از همه این مسایل هنوز نمیتونم متوجه بشم که چرا باید بعضی به دنبال اقامت در این کشور باشند بدون اینکه در این کشور حضور داشته باشند
چون با ثبت شرکت شما متعهد به پرداخت مالیات و ارائه مدارک مالی میباشید و عملا تا در این کشور نباشید از امکانات خاصی برخوردار نخواهید بود.
در مورد شرایط اقامت و دریافت شهروندی از این کشور بعدا بطور کامل برای شما توضیح خواهم داد اما برای اون دسته از دوستان که نگران بودند احساس کردم بهتره زودتر یک توضیح مختصر داده باشم
موفق و سلامت باشید.

[arashmaziar]

باتومی یا تفلیس؟ دوبی یا استانبول؟
چه کاری برای من بهتره؟ از کجا شروع کنم, با تخصص من کار برای من پیدا میشه؟ اینها سوالهایی بود که سعی میکنم در اینجا پاسخی بهتون بدم
اینها سوالهایی هست که خیلی ها از من پرسیدند, راستش تنها پاسخ من این بوده که باید خودتون مستقیما ببینید, اما اونطور که برای من اتفاق افتاد شکل دیگه ای بود, در بین همه این شهرها دوبی شکل متفاوتی داشت, قانونمندی و حرفه ای بودن بالای دوبی بسیار روی من تاثیر گذار بود و باعث شد خیلی به این شهر علاقه مند بشم, اما جدا از اون هیچوقت نتونستم دوبی رو به عنوان یک شهر قبول کنم, بیشتر شبیه یک شرکت یا یک سوپرمارکت عظیم بود, یک ساختمان بزرگ قانونمند تجاری که به علت گردش مالی و هزینه های بالا افرادی مانند من فقط نقش خریدار رو میتونن توش بازی کنن در ضمن اینکه نوعی نژاد پرستی برای ایرانی ها و یکسری از ملل وجود داره که روی منفی اون به سمت ما ایرانی هاست.
استانبول شاید یکی از زیباترین شهرهای طول تاریخ باشه, شهر عظیمی که نقطه نقطه اون زیباست, دولت متبحر در زمینه توریسم, مردم علاقه مند به رشد, ارتباطات قدرتمند با کشورهای غربی, ارتش بسیار قدرتمند که ثبات کشور رو تثبیت میکنه, زیرساختهای عالی و هزاران دلیل دیگه که باعث شده استانبول همیشه جزو 3 شهر برتر دنیا در زمینه جذب گردشگر باشه, اما دو نکته منفی در استانبول هست یکی اینکه امنیت نسبتا پایینی داره و هرچند پلیس تلاش زیادی میکنه اما اگر وارد کوچه های فرعی این شهر بشید مخصوصا در تاریکی شب احتمال اینکه جیبتون رو بزنند کم نیست که معمولا افرادی به شما پیشنهادات مختلفی از قبیل فروشگاه ارزون قیمت یا محل .. میکنند و وقتی از خیابان اصلی دور شدید دست به سرقت میزنند, ایراد دوم این شهر هزینه های سرسام آور زندگی در این شهره که نسبت به خیلی از شهرهای اروپایی بسیار گرونتره.
اربیل شهر رو به رشد, ارزون و با مردمی خونگرمه اما هنوز بحثهای قومیتی و تعصبات کم و بیش باعث ایجاد مشکل میشه, در ضمن اینکه اوضاع متغییر سیاسی کشور عراق هنوز روی این ایالت و این بخش کشور موثر هست, در ضمن اینکه هنوز نمیشه مطمئن بود که شرکتهای بزرگ خارجی فقط به منظور جذب کمکهای بین المللی وارد این منطقه شدند یا آینده خاصی رو برای این منطقه میبینن, اما مطمئنا اگر قصد سرمایه گذاری داشته باشید اشتباه بزرگی میکنید اگر به اربیل سر نزنید, حتما یکبار به این منطقه سفر کنید
کابل شاید در نظر ما شهر ضعیفی باشه اما کابل و مزارشریف با سرعت زیادی در حال رشدند و اگر اخبار رو دنبال کرده باشید کمکهای عظیم جهانی در حال ارسال به کابل هستند و همین شرکتهای بزرگ بین المللی رو به سمت افغانستان گسیل کرده, در ضمن اینکه هر روز طالبان در حال ضعیفتر شدن در این منطقه هست میشه تا حدودی به آینده این کشور امیدوار بود اما هنوز اختلافهای قومیتی برای سرمایه گذاری خطر عمده ای محسوب میشه
اما گرجستان در بین این کشورها موقعیت جالبی داره, از یک طرف مردم خوش اخلاق و طبیعت زیبای اون همه رو جذب میکنه از طرف دیگه موقعیت متزلزل سیاسی این کشور بخاطر همجواری با روسیه حتی مردم این کشور رو هم ترسونده, اینکه چه کسی در انتخابات پیش رو پیروز میشه یا اینکه روسیه باز چه خوابی برای این کشور دیده همه مسایلی هست که حتی گرجی ها رو نگران کرده, از یک طرف حمایت بیش از حد دولت حاکم از سرمایه گذاران و توریستهای خارجی مخصوصا ترکیه ای ها باعث ناراحتی مردم محلی شده از یک طرف رشد اقتصادی بالایی که دولت فراهم کرده باعث افزایش کیفیت زندگی مردم شده. از طرفی 10 سال رشد و تغییرات مطمئنا با روی کار اومدن یک فرد بهم نخواهد ریخت و نفوذ بالای آمریکا و کشورهای غربی اجازه تغییرات بنیادی در این کشور رو نخواهد داد. ورود حجم بالای سرمایه های خارجی بخصوص شرکتهای بین المللی باعث میشه احساس کنید خوب این شرکتها با داشتن متخصصین ماهر و با تجربه تصمیمات لحظه ای و خام نمیگیرند.
اما چیزی که در گرجستان هم یک تهدیده هم یک فرصت بی تجربگی بالای مردم این کشوره, تقریبا در سطوح جامعه و شرکتهای محلی هیچ نشانی از تجربه در کارها رو نمیتونید ببینید, حتی در مورد شرکتهای با سرمایه بالا در این کشور میتونید ببینید از نظر تبلیغاتی, مدیریتی, اجرایی بسیار کم تجربه و ناهماهنگ عمل میکنند, این مساله میتونه ناراحتی های زیادی ایجاد کنه اما میتونه به عنوان یک فرصت مطرح بشه, به دلیل فضای باز تجارت در این کشور شما میتونید به راحتی شرکت خودتون رو ثبت کنید و شروع به فعالیت کنید, خیلی از دوستان میپرسند من در فلان رشته تخصص دارم آیا برای من کار پیدا میشه؟ من هم بهشون میگم در مورد کارمندی در این کشور بخاطر نرخ همچنان بالای بیکاری خیلی مطمئن نباشید اما چرا تخصص خودتون رو شخصا معرفی نمیکنید؟ شاید در یعضی مشاغل احتیاج باشه که در شرکتی کار کنید اما بسیاری از مشاغل میتونند در گرجستان بطور شخصی شروع بشن و آينده خوبی هم دارند, این مساله بخصوص در باتومی بیشتر خودش رو نشون میده
بطور مثال اگر طراح هستید میتونید برای خودتون چنین شرکتی رو ثبت کنید و شروع به ارائه خدمات طراحی و تبلیغات کنید, اگر تعمیرکار, برنامه نویس, آرایشگر و ... هستید خودتون شروع به قعالیت کنید
من افرادی رو میشناسم که با 100 هزار دلار ساختمان 4 میلیون دلاری ساختند و همین الان با هزینه صفر ساختمانهای 2 و 3 میلیون دلاری میسازند.
من افرادی رو میشناسم با 30 هزار دلار الان هتلدارند, خوبی این منطقه در اینه که اگر با علم و تجربه کافی وارد شغلی بشید به سرعت پیشرفت میکنید و میتونید حتی از خیلی شرکتهای قدرتمند محلی جلو بزنید.
برای شروع زبان یکی از مشکلاتی هست که در سر راه شماست, از من به شما نصیحت حتی در ایران بدون دونستن انگلیسی هیچ تجارتی رو شروع نکنید و مطمئن باشید در دوران جدید کسی که انگلیسی ندونه بیسواد محسوب میشه, حتی اگر گرجی هم بلد باشید باید انگلیسی و روسی رو یاد بگیرید. آموزش زبان مساله پیچیده ای نیست فقط باید ازش نترسید و شروع کنید. در باتومی معلم خصوصی زبان حدودا ماهی 40 تا 50 دلار بر پایه روسی به گرجی و برای پایه انگلیسی کمی گرونتره این معلمها انقدر براتون جلسه آموزشی در ماه میذارن که خودتون باید زنگ بزنید التماس کنید که کمتر بیا. در صورتیکه قصد اومدن به گرجستان , ارمنستان و کلا کشورهای اروپای شرقی یا جدا شده های شوروی رو دارید از همین ساعت دنبال یادگیری زبان روسی برید که اگرهم نیامدید آموزش این زبان همیشه براتون مفید خواهد بود.
مشکل بعدی شروع یک تجارت و اینکه از کجا شروع کنم هست, بسته به میزان درآمد, تخصص و سرمایه شما کارهای مختلفی رو میشه ایجاد کرد که میتونم در صورتیکه سوالی داشتید پاسختون رو بدم, اما میشه گفت حتی با سرمایه های مالی اندک و دانشی بالا میشه کارهای پر سودی رو در این شهر آغاز کرد.
معمولا مشکلی که ما ایرانیها داریم و جالبه گرجی ها هم این رو فهمیدند اینه که نمیدونیم دقیقا چه کار میخواهیم بکنیم؟ یعنی یک مقدار پول یک مقدار دانش و یک مقدار غصه همراهمون داریم و میخوایم یه کاری کنیم که خوب باشه, خوب این همه رو گیج میکنه, برای سرمایه گذاری اول تصمیم بگیرید , اولویت هاتون رو مشخص کنید, امکانات و توانایی هاتون رو بشمارید و در انتها ببینید از زندگی چه توقعی دارید. به عنوان مثال شخصی ایرانی هست اینجا که تصمیم گرفته در یک شهر کوچیک , آروم, آزاد و توریستی زندگی کنه, درآمد متوسطی هم داشته باشه , کارمند ارتش بوده, با گرفتن پولی که آخر خدمت به کارمندان دولتی میدن در حدود 50 میلیون تومن اومده در حومه باتومی نزدیک کبولتی یک خونه بزرگ قدیمی خریده اونرو بازسازی کرده و تبدیلش کرده به یک هتل کوچیک و در سال توریستی جدید با درآمدی که داشته تونسته یکی دیگه از این خونه ها رو بصورت قسطی خریداری کنه و الان داره شعبه دوم هتلش رو هم میزنه. یکی از دفعاتی که میرفتم کبولتی باز هم دیدمش منو دعوت کرد ازش سوال کردم چطوره اوضاع , گفت مشکلات هست اما هوای خوب و آرامش باعث شده تمام مشکلات قلبم که داشتم از بین بره و کلا راضی هستم, خیلی افراد دیگه که با هدف مهاجرت کردند موفق بودند و افراد بی هدف حتی داخل ایران هم همیشه ناراحت و شاکی اند.
از همه دوستان شرمنده که روند این سفرنامه پیچیده شد اما به علت اینکه خیلی از دوستان در پیغام های خصوصی سوالهایی از من میپرسیدند بهتر دیدم همه رو در یک پست بنویسم.
در صورتیکه سوالی داشته باشید خوشحال میشم کمکی کنم

[arashmaziar]

بعد از اینکه با دوستم وارد باتومی شدیم از دیدن چهره شهر خیلی جا خوردم چون حدود یک سال بود که باتومی رو ندیده بودم, اون موقع تمام خیابان ها کنده شده بود , یک روستای شلوغ درهم و برهم کثیف بود که پر از آدمهایی با سرو وضع نه چندان جالب بود, اما بعد از یکسال انگار کلا همه چیز رو عوض کرده بودند از خیابانها تا مردم همه عوض شده بودند هرچند هنوز تو محله های اطراف شهر میشه همون مناظر رو دید اما سرعت این تغییرات واقعا حیرت آور بود. مثل همیشه رفتیم همون هتلی که همیشه میریم, یه هتل کوچیک تو خیابون کازبگی تو چاوچاوادزه به اسم هتل کازبگی, مسئولش یه مرد مسن به اسم امیرا هست, آدم خوبیه خیلی مهربونه, نکته مهمش اینه که خیلی تمیزو مطمئنه, جدا از اون قیمتهاش هم خیلی عالیه, ضمنا چون مرکز شهره دسترسی ها خیلی راحت تره هرچند شهر انقدر کوچیکه که تقریبا همه جاشو میشه پیاده رفت.
بعد از اون شروع کردیم به چندین شرکت و بنگاه املاک سر زدیم, متاسفانه همونطور که گقتم خیلی حرفه ای نبودند. بعد به شهرداری و فرمانداری و سازمان سرمایه گذاریشون رفتم, اونجا متوجه شدم تعداد کمی شرکت املاک نیمه دولتی وجود دارند. یعنی این شرکتها در واقع خصوصی اند اما مدیران این شرکتها معمولا از افراد آموزش دیده دولتی اند. حالا فلسفه اون هم خیلی جالبه, در واقع به دلیل اینکه شرکتهای محلی بسیار بی تجربه عمل میکنند دولت با آموزش تعدادی افراد در واقع به اونها ماموریت رسیدگی به سرمایه گذاران یا توریستها رو داده, در واقع در بسیاری از موارد که شرکتهای محلی از ارائه خدمات سر باز میزنن این شرکتها مجبور به ارائه خدمات به مهاجرین هستند. به همین دلیل در شرکتهای با پشتیبانی دولت معمولا افراد زبان انگلیسی بلدند, تعدادی از اونها برای دولت هم کار میکنند, هرچند کارشون به نوعی هست که نمیتونن از رانت خاصی توش استفاده کنند. من آدرس یکیشون رو گرفتم که جالبیش این بود رئیسش یکی از مدیران ارشد سازمان سرمایه گذاری هست. سری به شرکتشون زدم و البته باید اینو بدونید که در مراجعه به اکثر شرکتها در باتومی شما با یک دفتر مثل اونچیزی که در ایران میبینید مواجه نخواهید شد, معمولا حتی اگه یک ساختمون خیلی بزرگ هم در اختیار داشته باشند یه اتاق رو میکنن شرکت و همه خوشحال و خندون تو همون باهم کار میکنن, چیزی که من بعدا در موردش کلی باهاشون بحث کردم که یکم این دفترها و شرکتتون رو طراحی کنید و از فضا استفاده کنید اما متاسفانه به دلیل نبود نیروی متخصص در این مورد و اینکه نمیتونن تصور کنن این چقدر رو کارشون تاثیر میگذاره عملا بیخیال این مساله میشن چیزی که میتونه خودش یک زمینه اشتغال برای دیزاینرها فراهم کنه.
لیست آیتم هایی که برای خرید داشت بسیار بیشتر و حرفه ای تر از قبلی ها بود یعنی اصلا قابل مقایسه نبود, در منطقه ای به اون کوچکی که هر کسی معمولا 5 تا 6 آيتم معرفی میکرد اینها حدود 2هزار مورد مختلف رو معرفی کردند. بین اونها چند ساختمون رو دیدیم و با ماشین رفتیم که از نزدیک ببینیم تعدادی از اونها مغازه های آماده بودند که در حال کار بودند یا اینکه احتیاج به تعمیرات داشتند. بین همه اونها چیزی که هم به بودجه مون میخورد هم از نظر سایز خوب بود یک آپارتمان 70 متری طبقه اول قدیمی بود که یک زیر زمین 35 متری هم داشت, ما ساختمون رو دیدیم بعدش من پرسیدم خوب اینجا ملک مسکونیه برای تجاری شدن چقدر باید هزینه کنیم ؟ گفت یعنی چی؟ مغازه بغلی رو نگاه کن مثل این خونه بوده و تبدیلش کردن به مغازه منهم چند بار سوال کردم اونهم گفت هیچی دیگه مغازه میشه دیگه, خلاصه من دیدم نه این حرف منو میفهمه نه من حرف اونو. فردای اونروز مستقیما رفتم به سازمان وکلای جوان گرجستان, احساس میکردم اونها میخوان فقط ملک رو بفروشن و کاری به عواقب بعدش که برای من اتفاق میافته ندارند. در سازمان وکلای جوان مثل همه جاهای دولتی در گرجستان خیلی با روی باز و گرمی از ما استقبال کردند, من سوالهام رو پرسیدم و تاکید کردم در تهران و ایران اگر بخواهید ملک غیر تجاری رو به تجاری تبدیل کنید باید گاها تا چند برابر قیمت ملک هزینه کنید. پاسخی که دادند این بود که ما همچین قانونی در این کشور نداریم اما آدرس سالن خدمات عمومی باتومی رو به من داد و گفت اونجا میتونن کاملا بهتون پاسخ بدن. رفتیم اونجا و با صحنه جالبی مواجه شدیم, یه چیزی مثل پلیس +10 یا دفتر خدمات شهری خودمون اما تو سایز خیلی بزرگتر با نیروهای کاملا خوش اخلاق و تمیز با لباسهای یکدست که اینجاهاش دیگه اصلا ربطی به ایران نداشت. به محض اینکه وارد شدم یکی از این جوونهایی که اونجا ایستاده بود اومد سمتم و پرسید چه کار میتونم بکنم گفتم میخوام در فلان مورد سوال کنم گفت تشریف بیارید و من دنبالش راه افتادم. وارد یک سالن بزرگ شدیم که بخش بندی شده بود, در ورودی هر بخش یک نفر ایستاده بود تا راهنمایی کنه بخش که ما رفتیم یک دختر جوون ایستاده بود داخل بخش پارتیشن بندی شده بود من رو برد پشت یکی از میزها , توی این سالن هر کار اداری که فکرشو بکنید انجام میشه, از ثبت ازدواج تا تمدید ویزا یا ثبت شرکت, یک نفر مترجم هم برای من پیج کردند و سوالهام رو پرسیدم بعد از اون برای سوالهای تخصصی تر رفتم سراغ مدیرشون و با اونهم صحبت کردم. مدیر اونجا بعد از پاسخ دادن بعضی سوالها آدرس شهرداری رو برای من نوشت و من رفتم شهرداری (بخش ساخت و ساز) تو سالن بلند گفتم کی انگلیسی بلده یک پسر جوون اومد سوالهامون رو کردیم و گفت دنبال من بیاید ما رفتیم به اتاقهای مختلف و تک تک سوالها رو پرسید و رفتیم اتاق خودش شروع کرد از روی برگه ای که جوابها رو نوشته بود برای ما توضیح دادن در انتها گفت شما میخواید اینجا کسب و کار راه بندازید چرا باید هزینه بدید؟ کسی که میخواد مالیات بده برای دولت خیلی مهمه و هیچ هزینه ای بابت ملک تجاری نخواهید داد. جدا از اون بر اساس فلان قانون میتونید انقدر هم برای تبدیل ملکتون وام بگیرید. فقط باید نقشه ساخت مغازه تون رو بیارید شهرداری تا ببینیم به امنیت بنا صدمه نمیزنه و اینکه شغلتون با مشاغل منطقه همخونی داشته باشه.
برامون جالب بود که توی همچین کشوری که تازه داره رشد میکنه اینقدر به سرمایه گذار اهمیت میدن, اگه چنین چیزی رو تو اروپا میدیدم خوب تعجبی نداشت توی کشورهای پیشرفته این مسایل سالهاست که حل شده و همه امکانات برای سرمایه گذاری بسیج شدن اما در کشوری که همه همسایه های اطرافش از فساد شدید اداری و مافیاهای مختلف پر شدند چنین فرهنگی خیلی عجیب بود. بعد از پرس و جوی زیاد و جمع آوری اطلاعات از هرجایی که میشد تصمیم گرفتیم دوباره به همون ملک سر بزنیم, به دلیل نبودن صاحبخونه ما نتونسته بودیم ملک رو کاملا ببینیم اما بعد از اینکه گفتیم دوباره میخوایم ملک رو ببینیم قراری با صاحببخونه گذاشتیم و رفتیم کل خونه رو دیدیم , وقتی همه جا رو دیدم زیاد خوشم نیومد, هزینه ای که برای بازسازی اونجا لازم بود خیلی بیشتر از اون چیزی بود که انتظارش رو داشتم, اما برای خرید ملک آماده هم توان مالی زیادی نداشتم بنابراین تصمیم گرفتیم اینبار بریم سراغ ساختمانهای در حال ساخت و پیش خرید, کاری که باعث شد سود نسبتا خوبی برای من داشته باشه, در قسمت بعدی سفرنامه براتون در این مورد کاملا مینویسم
باز هم تاکید میکنم اتفاقات هرچند پشت سرهم هستند اما در طول زمان طولانی و با چندین بار سفر به این منطقه پیش اومدن که سعی کردم به صورت یکدست بنویسم.

[masih sh]

مازیار جان مرسی شما لطف دارید.
وضعیت خودرو در گرجستان چه جوریه؟در گرجستان خودرو تولید میشه؟مثل ایران، گرجستان هم مالیات بر خودرو های وارداتی میگیره؟چقدر؟اکثر خودرو هایی که قراره در گرجستان ببینیم ساخت چه شرکتی هستند؟آیا ناوگان حمل و نقل شخصی و عمومی قدیمیه؟ببخشید زیاد میپرسم.

یه موضوع دیگه اینکه اگر میبینید تشکر های کمی زیر پست هاتون هست فکر نکنید کسی این پست هارو نمیخونه.نوشته های شما خوانندگان مخصوص به خودش رو داره.
بی نهایت ممنون

[arashmaziar]

سلام خواهش میکنم ممنون از لطفهاتون
در گرجستان خودرو فعلا تولید نمیشه, راستش این مساله همه چی درست کردن فقط تو ایرانه, معمولا خیلی کشورها توی چند زمینه بخصوص تخصص دارن و چون با بقیه کشورها ارتباطات تجاری دارند در ازای فروش تخصص و محصولاتشون از تخصص و محصولات دیگران استفاده میکنند.
فعلا گرجستان در زمینه گردشگری و کارخانه های مواد غذایی و مصرفی سرمایه گذاری کرده
در مورد مالیات خیلی زیاد نیست فکر کنم زیر 1 درصد باشه که فکر کنم اون رو هم ندید خیلی مهم نیست مثل مالیات خودرو تو ایرانه و کلا بابت هزینه ماشین خریداری شده شما فقط باید رو هزینه های خود ماشین مثل بنزین, روغن و این چیزها حساب کنید حتی بیمه هم اجباری نیست
اکثر گرجی ها ماشین رو از سایت زیر خریداری میکنن
myauto.ge
در این سایت نوشته شده که خودرو کجا هست یا هزینه چقدره, معمولا برای واردات هزینه های واردات مهمه چون اونطور که یادمه ماشین تعرفه گمرکی نداره و هزینه گمرکی داره یعنی برای هر ماشینی به هر قیمتی یک هزینه ثابت برای هزینه های گمرکی باید بدید که توی همین سایت میتونید ببینید
اتومبیل ها معمولا ژاپنی, اروپایی و آمریکایی هستن, و معمولا بصورت دست دوم از اونجا خریداری میشن
به دلیل تفاوت زیاد قیمتی در خودروی نو و دست دوم معمولا خرید دست دوم به صرفه تره
ناوگان عمومی توی تفلیس خیلی خوبه و در باتومی یکم کهنه تره اما باز هم مثلا از ایروان پیشرفته تره
اینطور بدونید که به دلیل جمعیت پایین در این کشورها ناوگان عمومی خیلی مرتب و منظمه و همیشه باهاش راحتید
سلامت و شاد باشید

به امید دیدار

[arashmaziar]

همونطور که بهتون گفتم فقط باتومی نیست که در حال اجرای پروژه های توریستیه بلکه شهرهایی مثل کبولتی و آناکلیا هم در حال رشد سریع هستند. به عنوان مثال آناکلیا در حال تبدیل شدن به منطقه ای مثل موناکو در اروپاست و الان یکی از بهترین پارکهای آبی رو در خودش جا داده و پروژه های فوق العاده ای رو در دست اجرا داره, در کبولتی میتونید در ازای ساخت هتل زمین مجانی دریافت کنید و در هر دوی این مناطق در ازای سرمایه گذاری بسته به میزان سرمایه ای که شما گذاشتید میتونید از تسهیلات مالیاتی, اقامتی یا پاسپوررت گرجی برخوردار بشید. این دو شهر بزرگترین و پر رشد ترین مناطق سرمایه گذاری در این منطقه هستند ولی مناطق دیگری در حال رشد و آماده سازی برای سرمایه گذاری هستند که بعدا لیست کامل و مراحل سرمایه گذاری در اونها رو براتون مینویسم.
بعد از اینکه از خریدن مغازه آماده پشیمون شدم, رو آوردیم به خرید ملک در حال ساخت, شرکتهای مختلفی در گرجستان مشغول به کار ساخت و ساز هستند, بزرگترین اونها اوربی گروپ هست که میشه گفت با فاصله زیادی از بقیه شرکتها در حال ساخت شاید بیشتر از نیمی از پروژه های داخل باتومیه. تقریبا برای خرید واحدهای ساختمانهای اوربی گروپ باید مدام آپدیت باشید چون به محض اینکه این شرکت اعلام به ساخت یک پروژه در باتومی میکنه فورا کل واحدهاش پیش خرید میشن نکته خنده دار اینه که چند روز پیش که اونجا بودم اعلام کردند یک برج در بلوار ورودی باتومی در دست ساخت دارند که در 48 ساعت بعد کل برج فروخته شد, یعنی هنوز تخریب نشده و تاریخ تخریب معلوم نیست تمام واحدها فروش رفتند. شرکت معتبر بعدی یالچین هست که پروژه جالبی رو در دست ساخت داره, این پروژه يک برج عظيم هست که در واقع از کنار هم قرار گرفتن چند برج بوجود اومده و کاملا مستقل از محيط بیرون هست, به نحوی که داخلش از سينما تا فروشگاه و بیمارستان کوچک و یک شهربازی کوچيک و استخرهای متعدد برخورداره, یعنی در صورتیکه شما در این برج ساکن باشید معمولا احتیاجی به خروج از این مجموعه نخواهید داشت. شرکت بعدی یک شرکت محلی به نام مردی هاوس هست که نسبتا تازه کارن و همین باعث شده تخفیفهای خوبی در فروش یا پیش فروش ملکهاشون بدن, اونها هم تقریبا تمام واحدهای در دست اجراشون فروخته شده شرکتهای مختلف زیادی هم در این شهر در حال ساخت پروژه های خودشون هستند.
سیستم خرید ملک در باتومی فقط به صورت خرید واحدهای آپارتمانی یا مغازه ها نیست, بطور معمول افرادی که وضع مالی خوبی دارند یک طبقه کامل رو خریداری میکنند و براساس نقشه خودشون از سازنده میخوان اون طبقه رو بسازه,مثلا شما دوست دارید یک هتل یا هاستل داشته باشید اما نمیخواید هزینه و درگیریهای خرید زمین و ساخت اون رو داشته باشید. یک طبقه کامل در یک برج میخرید بعد بر اساس طراحی خودتون اون طبقه رو طراحی میکنید بعد هنگامی که سازنده در حال ساخت راههای دسترسی به طبقات هست راه دسترسی به طبقه خودتون رو فقط محدود به خودتون میکنه, یعنی آسانسور فقط با کارت هوشمند شما در طبقه شما توقف میکنه و یا پله های اضطراری فقط با کلید یا کارت شما در طبقه شما اجازه ورود میدن. خیلی از شرکتها برای دفاتر خودشون این روش رو بکار گرفتند یا اینکه اعضای یک فامیل با هم یک طبقه رو خریدند, با این روش عملا شما حاکم طبقه خودتون هستید.
در مورد خرید مغازه کار کمی سخت تره چون اکثر شرکتهای معتبر سازنده در باتومی مغازه های با موقعیت خوبشون رو نمیفروشندو خودشون اونها رو نگه داشتند. دلیلش هم رشد شدید قیمت این مغازه ها بعد از ساخته شدن اولین برجهاست, الان منطقه ای مثل سعادت آباد تهران در چندین سال پیش در باتومی هست که همه اون درحال ساخت با برجهای جدیده, به دلیل اینکه این منطقه ساختمان نوساز خاصی نداره قیمتهاش پایینه اما به محض ساخته شدن اولین برج قیمتها به طور ناگهانی رشد میکنه.
شما میتونید مغازه رو در جای نسبتا خوب باتومی از متری 1000 دلار تا جاهای بسیار عالی با متری 3 و 4 هزار دلار پیش خرید کنید. قیمتها با توجه به زمان ساخت, امکانات ساختمان, محل ساخت و شرکت سازنده متغیره. در مورد آپارتمان هم میشه از متری 550 دلار تا 1500 دلار روی پیش خرید حساب کرد. نکته دیگه اینه که شما تا پاسپورت گرجی نداشته باشید نمیتونید به راحتی وام بگیرید اما در باتومی شرکتی که اقدام به آپارتمان سازی میکنه میتونه وام برای خریدارهای آپارتمانها از بانک بگیره, مثلا در مورد یالچین یا اوربی اونها معمولا وامهای خوبی رو بدون بهره یا با بهره های کم به خریدارها میدن که بعضا میشه یک آپارتمان کوچیک رو با ماهی 100 یا 150 دلار هم خرید هرچند معمولا چنین قیمتهایی به سرعت فروش میرن.
البته من خودم از هیچکدوم از این شرکتها خرید نکردم و اگر در اینجا مینویسم برای تبلیغ اونها نیست.
من به دلیل اینکه بودجه کمی داشتم مجبور شدم چندین بار ملکی رو که خریدم عوض کنم تا اینکه بتونم هزینه لازم برای خرید اونچیزی که در نظرم بود رو فراهم کنم, جالب اینه که به دلیل اینکه قیمتها مدام در حال تغییرند انگار شما روی بورس سرمایه گذاری میکنید, مثلا در یک جا مغازه ای رو پیش خرید کردیم که متری 900 دلار بود, ما حدودا 2000 دلار برای پیش پرداخت دادیم تا ظرف یک ماه قسط اول پول رو پرداخت کنیم, اما جالب این بود قبل از پرداخت قسط اول قیمت اون ملک متری 1100 دلار شد و عملا با پرداخت 2هزار دلار ما به ازای متری 200 دلار در قیمت اون مغازه سود کردیم, جدای از اون قیمت دلار هم رشد کرد که اونهم به نوعی تغییر در میزان دارایی ما بود.
البته ساخت زیاد ساختمان در یک منطقه کوچیک به نوعی خطرناکه دلیل اینه که بعد از ساخت حجم عظیمی از برجها و تحویل تعداد زیادی از واحدهای آپارتمانی به طور ناگهانی میزان تقاضا پایین میاد و عرضه زیاد میشه و همین امر باعث افت قیمتها میشه که این مساله در اروپا و آمریکا چندین بار بحران ایجاد کرده, برای همین دولت آجارا به شدت روی ساخت و ساز کنترل داره و به طور متناوب میزان تناسب امکانات توریستی, ساخت هتلها و آپارتمانها رو کنترل میکنه به همین دلیل امسال مجوز ساخت کمتری رو صادر کردند و الان در حال ارائه مجوز برای ساخت هتلها و تفریحگاه ها هستند. اونطور که دولت میگه نباید نگرانی از افت قیمتها داشته باشیم چون ساخت و ساز بطور کنترل شده جلو میره.
من و دوستم یک مغازه حدودا 80 متری با سقف بلند(6 متری) پیش خرید کردیم و پول اونرو قسط بندی کردیم هرچند این مغازه رو به قیمت پرداخت نقدی خریدیم. اما من که علاقه مند به این شهر و کشور و مردمانش شده بودم حاضر نبودم فقط به این مغازه بسنده کنم و تصمیم گرفتم کارهای دیگه هم در این شهر انجام بدم البته هرچند ناخواسته به راهی افتادم که برای من هم جالب بود. سعی میکنم از قسمت بعدی ادامه سرگذشتم در باتومی رو برای شما تعریف کنم.

[andrewlachina]

دوست عزیز کی بهتون گفته که با پول و سرمایه گذاری میتونید پاسپورت گرجستانی بگیرید ؟

[arashmaziar]

سلام به دوست عزیزم
ممنون از پیگیریهاتون
راستش در ادامه سفرنامه قصد داشتم بگم که من در اداره سرمایه گذاری آجارا مشغول به کار شدم
در اونجا اطلاعاتم رو بدست آوردم حالا حتما در ادامه سفرنامه خدمتتون داستان کاملش رو عرض میکنم که چجوری شد که اینجوری شد و چه اتفاقاتی اونجا میافته
در مورد این مساله من لینک این مطلب رو خدمتتون میدم
http://www.investingeorgia.org/?success_...view/1645/
در اواسط مطلب میتونید مراجعه کنید به جمله
Investors constructing hotels with more than 100 rooms will receive casino licenses for free. Foreign investors will also be offered Georgian citizenships
البته مدتی هست از لانچ پروژه گذشته اما هنوز هستند پروژه هایی که همچین امکاناتی رو پیشنهاد میکنند هرچند هر روز درحال کمتر شدن هستند
البته با عرض معذرت من هنوز توضیحاتم کامل نشده , راستش این سرمایه گذاری ها در آناکلیا باید از مرز 1 میلیون دلار فراتر باشه و شرایط خاص خودش رو داشته باشه
در مورد اینکه من مشغول به کار شدم هم این مطلب هست که من میتونم فقط راهنمایی کنم و هیچ کاری بابت ثبت اقامت, ثبت شرکت یا هیچ خدمات دیگری نمیتونم انجام بدم و در واقع از همه دوستان هم خواستم هم میخوام که به هیچ وجه این کارها رو به هیچ شخص سومی نسپارند همونطور که شما خودت در پستهات نوشتی.
در ضمن همونطور که گفتم من اطلاعات زیادی درباره تفلیس ندارم, آناکلیا هم خارج از این منطقه آجارا هست اما به دلیل نزدیکیش یک مقدار از اطلاعات اونجا رو هم در اختیار دارم
حالا سعی میکنم در ادامه هر اطلاعاتی که دارم بهتون بدم تا بتونید راحت تر تصمیم بگیرید.
البته درباره گرفتن پاسپورت باید خدمتتون عرض کنم این مساله مراحل خاصی داره که بعدا براتون مینویسم اما این رو بدونید دیگه سیستم گذشته رو نداره و در واقع یکجوری به ازای هر نفر تصمیم میگیرن
سلامت و شاد باشید

[andrewlachina]

سلام به دوست عزیزم
ممنون از پیگیریهاتون
راستش در ادامه سفرنامه قصد داشتم بگم که من در اداره سرمایه گذاری آجارا مشغول به کار شدم
در اونجا اطلاعاتم رو بدست آوردم حالا حتما در ادامه سفرنامه خدمتتون داستان کاملش رو عرض میکنم که چجوری شد که اینجوری شد و چه اتفاقاتی اونجا میافته
در مورد این مساله من لینک این مطلب رو خدمتتون میدم
http://www.investingeorgia.org/?success_...view/1645/
در اواسط مطلب میتونید مراجعه کنید به جمله
Investors constructing hotels with more than 100 rooms will receive casino licenses for free. Foreign investors will also be offered Georgian citizenships
البته مدتی هست از لانچ پروژه گذشته اما هنوز هستند پروژه هایی که همچین امکاناتی رو پیشنهاد میکنند هرچند هر روز درحال کمتر شدن هستند
البته با عرض معذرت من هنوز توضیحاتم کامل نشده , راستش این سرمایه گذاری ها در آناکلیا باید از مرز 1 میلیون دلار فراتر باشه و شرایط خاص خودش رو داشته باشه
در مورد اینکه من مشغول به کار شدم هم این مطلب هست که من میتونم فقط راهنمایی کنم و هیچ کاری بابت ثبت اقامت, ثبت شرکت یا هیچ خدمات دیگری نمیتونم انجام بدم و در واقع از همه دوستان هم خواستم هم میخوام که به هیچ وجه این کارها رو به هیچ شخص سومی نسپارند همونطور که شما خودت در پستهات نوشتی.
در ضمن همونطور که گفتم من اطلاعات زیادی درباره تفلیس ندارم, آناکلیا هم خارج از این منطقه آجارا هست اما به دلیل نزدیکیش یک مقدار از اطلاعات اونجا رو هم در اختیار دارم
حالا سعی میکنم در ادامه هر اطلاعاتی که دارم بهتون بدم تا بتونید راحت تر تصمیم بگیرید.
البته درباره گرفتن پاسپورت باید خدمتتون عرض کنم این مساله مراحل خاصی داره که بعدا براتون مینویسم اما این رو بدونید دیگه سیستم گذشته رو نداره و در واقع یکجوری به ازای هر نفر تصمیم میگیرن
سلامت و شاد باشید

دوست عزیز من شهروند گرجستان هستم . تا اونجایی که من میدونم اعطای شهروندی صرفا در صلاحیت شخص ریس جمهور گرجستان است . که با توجه به وضعیت سیاسی فعلی در تفلیس و مشکلاتی که حزب حاکم با بیدزینا ایوانشویلی (میلیاردر گرجی و رهبر مخالفان ) دارد و بحث لغو شهروندی ایشان به علت داشتن شهروندی فرانسه . بعید میدونم با دادن شهروندی به کسی بهانه دست مخالفان بدهند .

[arashmaziar]

در هر صورت شما از من در مورد منبع اطلاعات من پرسیدید من هم فکر میکنم سایت ملی سرمایه گذاری گرجستان برای اینکار منبع معتبری باشه, در جریاناتی هم که من دیدم و درگیر بودم وقتی میزان سرمایه گذاری بالاست امکانات خاصی رو میدن که به افراد معمولی نمیدند با این حال خواستم منبعی رو ارائه کنم که اعتبار کافی داشته باشه و صرفا از مشاهداتم نگم.
در مورد اعطای شهروندی میخواستم در یک پست مفصل اطلاعات کامل رو بنویسم, راستش دوستانم در گرجستان نامه رسمی زدند تا اطلاعات کامل و دقیق این کار رو با ارائه مدارک به همه ارائه بدم, یکسری فرمهای تقاضای اقامت و شهروندی گرجستان هم جمع آوری کردم تا در سایت قرار بدم.
در مورد شهروندی هم باز هم میگم کاملا حق با شماست اعطای شهروندی به سادگی انجام نمیشه و دوستان باید فرم پر کنند و میزان دارایی و درامد رو توش بنویسند و معرف گرجی داشته باشند و برای تایید باید شخص رئیس جمهور تایید کنه.
مطمئنا در زمان انتخابات یکسری از محافظه کاری ها انجام میشه در مورد آقای ایوانیشویلی هم که میدونید ایشون چون شهروندی فرانسه گرفتند و داشتن دو تابعیت ممنوعه دولت البته به دلایل سیاسی شهروندی ایشون رو لغو کرده.
در هر صورت من وقتی مطالب رو مینویسم صرفا سعی میکنم بدون دلیل, استناد و از روی شنیده ها ننویسم تا دوستان دچار مشکل نشوند
و اینکه در انتها باز هم تاکید میکنم هدف من صرفا نوشتن اطلاعات سرمایه گذاری در محدوده آجارا هست و غیر از اون اطلاعات دقیقی درباره شهروندی و اقامت در گرجستان ندارم تا زمانی که جواب رسمی سوالهام رو دریافت کنم بعد از اون هم باز من هیچگونه مسئولیتی بابت ثبت اقامت و یا شهروندی گرفتن دوستان ندارم و برای بار چندم اعلام میکنم اطلاعات من صرفا در زمینه سرمایه گذاری در محدوده آجارا دقیق هست و پرسیدن اطلاعات درباره گرفتن اقامت و شهروندی رو به دلیل درخواست زیاد دوستان انجام میدم
فکر میکنم بحث کردن مداوم به روند یکپارچگی مطالب صدمه میزنه و اگر امکان داشت لطف کنید با پیام خصوصی برای من بنویسید که من یا مطالب رو اصلاح کنم یا لینک های مورد نظرتون رو بهتون ارائه کنم, با تشکر