(2014-09-21 ساعت 21:29)smart3461 نوشته: سلام به همه دوستای گلم
از ما که گذشت ولی حداقل می شه یه چیزایی رو قبل از بسته شدن این تاپیک نوشت تا دیگران بخونند یا حداقل حرف دلمون رو زده باشیم. نمی دونم بعدها که می آم این سایت رو می بینم (البته اگه سایت باشه و من هم بیام) چه حالی خواهم داشت یا اصلا کجای این دنیا خواهم بود! الان که حالم خیلی خیلی گرفتست و دارم سعی می کنم باهاش کنار بیام ولی توی این دو هفته اخیر عوض بهبود، حالم بدتر شده. راستش من فکر می کردم ویزامو یه ضرب می گیرم و لحظه ای که آفیسر جمله مراحل اداری رو گفت، فاز پروندم و یادم نیست اصلا خداحافظی ام ازش کردم یا نه. مطمئن نیستم ولی از اونجایی که چندبار سوال کردند، احتمالا دوستان سفارتی، از اینکه من توی فرم هام نوشته بودم که سمت من در موقع سربازی کارشناس تربیت بدنی بود، ترسیده اند. من بعد از یکسال خدمت توی راهنمایی رانندگی به خاطر نامه ای که از ستاد کل برای نیرو انسانی استان اومد مبنی بر اینکه این آقا چون کارشناس ارشد هستند باید محل خدمتش مرتبط با رشته تحصیلیش و با سمت کارشناس تربیت بدنی باشه، به اداره تربیت بدنی منتقل شدم و متاسفانه حق انتخاب هم نداشتم. خدا می دونه من اون چند ماهی رو که توی اداره تربیت بدنی بودم با سرباز صفر هیچ فرقی نداشتم و محرمانه ترین اطلاعاتی که داشتم، پسورد یه کامپیوتر بود که اصلا به اینترنت هم وصل نبود و بزرگترین کاری که باهاش می کردیم ثبت اسامی افراد شرکت کننده در ورزش صبحگاهی،و تایپ اطلاعیه های مربوط به برنامه های ورزشی مثل کوهنوردی و پیاده روی و اینا بود. شاید سادگی من بوده که به جای خالی گذاشتن قسمتی که مربوط به سمت سربازیه گفتم بذار صاقانه بنویسم!!!، شایدم بدبینی آفیسر، یا شایدم چیز دیگه ای، نمی دونم. به هر حال چیزی که مسلمه اینه که اون ها نسبت به من بدبینی بی مورد داشتن و متاسفانه نه تنها مراحل اداری نصیبم شد بلکه ویزا هم نگرفتم. البته من بهشون حق می دم و گاهی یاد این جمله می افتم که "ای کاش قلب انسان ها در چهره هایشان بود". من نمی خوام بگم اگه می رفتم آمریکا خیلی آدم مفیدی بودم ولی مطمئنا قصد آسیب زدن به جامعه یا دولت آمریکا رو نداشته و ندارم، ولی چه می شه کرد وقتی راهی برای اثبات صداقتمون نیست و متاسفانه چهره ایران و ایرانی توی نه تنها آمریکا بلکه دنیا جلوه خوبی نداره!!! ای کاش می شد روز مصاحبه به جای اینهمه سوال و جواب آدم قلبشو از سینه در می آورد میذاشت جلو آفیسر، ولی متاسفانه نمی شه، اگه اینطور بود که دیگه دنیای ما این نبود. به هر حال هر چند اشتباه کردند و من هم خیلی ناراحتم ولی بهشون حق می دم. شایدم علت این نباشه، خدا می دونه ...
سلام دوست عزیز
بنظر من نمیتوانید به این راحتی کیس خودتان را فقط به سربازی وصل کنید. مگر خدمت به کشور خود جرم است؟
به چه چیزی میخواهید حق بدهید؟ به بیشرفی؟. به یک زن مسن معلم بازنشسته هم چواب ویزا ندادند.
مشابهش هم کم نیست. فقط بموارد کاملا شانسی یا کم سن و البته سلیقه ای ویزای یضرب دادند. بحث آزار و اذیت و عقده هاست. کاریش نمیشود کرد. شخصا بیشتر نگران آن اینده ایم که چرا در ان ایرانیان باید در آمریکا جمعیتشان کمتر باشند.
عزت مستدام
