سفرنامه و تجربه مصاحبه در سایر کشورها (به جز امارات و ترکیه)

[arezoo_zarrabi]

کسی اینجا نیست؟؟؟؟؟ کمکککککک ;(

سلام، برای دریافت کارت واکسن بین المللی نیازی نیست که حتما خودتان به انستیتو پاستور مراجعه کنید. آشنایان شما در ایران می توانید با داشتن تادیه از یک دکتر منبی بر اینکه واکسنهای خود را تزریق کرده اید و اعلام تاریخ تقریبی تزریق آن واکسنها در برگه، به انستیتو پاستور مراجعه کنند و دکتر مربوطه سایر مراحل را انجام خواهد داد. اگر پاسپورت شما در دسترس نیست می توانید کپی آن را بفرستید. و سپس به سادگی آن را برای شما پست کنند.

[arezoo_zarrabi]

کسی اینجا نیست؟؟؟؟؟ کمکککککک ;(

سلام، برای دریافت کارت واکسن بین المللی نیازی نیست که حتما خودتان به انستیتو پاستور مراجعه کنید. آشنایان شما در ایران می توانید با داشتن تادیه از یک دکتر منبی بر اینکه واکسنهای خود را تزریق کرده اید و اعلام تاریخ تقریبی تزریق آن واکسنها در برگه، به انستیتو پاستور مراجعه کنند و دکتر مربوطه سایر مراحل را انجام خواهد داد. اگر پاسپورت شما در دسترس نیست می توانید کپی آن را بفرستید. و سپس به سادگی آن را برای شما پست کنند.

ممنونم دوست عزیز اما یعنی ما اینجا واکسن بزنیم باید حتما قبلی ها را هم داشته باشی یا ضرورتی نداره ؟

مطمئن نیستم، ولی فکر کنم باید کارت بین المللی رو داشته باشین

[farnaz82]

خیلی بد است که دوستان متاسفانه بعد گرفتن ویزا حتا نمیاند سفرنامه هاشونو بنویسند ،یعنی تو این مدت هیچ کس تو مالزی مصاحبه نداشته؟

[omid77]

با سلام خدمت دوستان گرامی.
قبل از اینکه تجربه خودم از مصاحبه رو بگم می خواستم که از همه دوستان مهاجر سرا تشکر کنم و یک تشکر ویژه هم از مهدی عزیز "mahdi14u" داشته باشم که با توجه به اینکه قبل از من و در ماه نوامبر در سیدنی مصاحبه داشت و موفق به دریافت ویزا شد طی چند تماس تلفنی منو راهنمایی کرد و بهم قوت قلب داد.
من الان حدود یکسالی هست که اومدم استرالیا-سیدنی برای ادامه تحصیل در رشته IT. متاسفانه به دلایل مختلف آدرس من دو بار تغییر کرد و باعث شد نفهمم سر نامه دوم چه بلایی اومده! از اینرو به کی سی سی ایمیل زدم و جواب گرفتم که زمان مصاحبه 19 April هست. در یک اقدام سریع به کنسولی امریکا در سیدنی ایمیل زدم و تغییر آدرس رو بهشون اعلام کردم، در ضمن یک سوال هم راجع به سوء پیشینه در استرالیا پرسیدم که اونها هم یک چک لیست برای من ایمیل کردن که البته مهدی عزیز لطف کرده بود و یک نسخه از این چک لیست رو قبلا به من داده بود ولی در چک لیست جدید خبری از مدارک مالی یا اسپانسر نبود و خیلی تاکید کرده بودن که چک لیست قدیمی یا کی سی سی رو دنبال نکنید و مدارک رو بر اساس این چک لیست آماده کنید! (کور از خدا چی میخواد دو چشم بینا) منم که اسپانسر نداشتم و اینجا هم دانشجو هستم و حساب بانکی و ملک و املاک هم تعطیل به محض دریافت این چک لیست از شر این استرس خلاص شدم. خلاصه مدارک رو آماده کردم و آزمایش پزشکی هم رفتم کارت واکسن نداشتم اینجا نزدیک 50 دلار اضافه بر 37 دلار آزمایش خون اصلی که در کل 3 نوبت آزمایش خون از من بیچاره گرفتن تا مطمئن بشن که بدنم در مقابل بیماریهای سرخجه (Rubella) سرخک (Measles) و اوریون (Mumps) یا همون (MMR), آبله مرغان (chicken box یا varicella) ایمن هست. در ضمن دو تا واکسن هم خود دکتر تزریق کرد که یکیش 3 گانه دیفتری، کزاز و سیاه سرفه (T dap) بود و اون یکی هم آنفولانزا ( Flue vax یا Influenza) بود.
روز مصاحبه سه شنبه ساعت 8 صبح با یک لباس رسمی رفتم سفارت که دیدم تریپ استرالیایی ها خیلی معمولی بود و اکثرا casual لباس پوشیده بودن حتی یکی رو با شلوارک دیدم! خلاصه یک شماره از دستگاه گرفتم (شماره 9) به انتظار نشستم تا یکی از باجه ها شماره رو صدا کرد. مدارک رو ازم گرفت و گفت بشین تا صدات کنم. دوباره شماره منو بعد از 15دقیقه صد کرد و اصل تمام مدارک رو بهم تحویل داد، حتی نامه و ریز نمرات دانشگاه اینجا رو بهم تحویل داد و گفت اینها لازم نیست ازم پرسید کی میخوای بری امریکا؟ منم گفتم به محض اینکه این ترم دانشگاه تموم بشه! پرسید کی تموم میشه منم گفتم اواخر June، اونم گفت عالیه و فقط از من شماره تلفن شخصی که در امریکا آدرسش رو داده بودم خواست و گفت اگر توی موبایلت هست بفرستمت پایین تا از موبایلت یادداشت کنی؟! که من گفتم شماره رو ندارم و الان ایران نصفه شبه نمیتونم زنگ بزنم! اونم یه برگه بهم داد که عنوانش Reject result sheet بود و سریع بهم گفت که نگران نباش و این فقط برای آگاهی خودت و کیس آفیسرت هست و میتونی شماره تلفن رو به ما ایمیل بزنی. بهم گفت برو پول رو پرداخت کن و یه نسخه از فیش پرداختی رو برای من بیار و بعدش بشین تا آفیسر صدات کنه برای مصاحبه با کنسول. منم نشستم و بعد از 15 دقیقه از یه باجه دیگه شماره منو صدا کردن. آفیسر پرونده منو ورق میزد و گاهی از روی کامپیوتر چیزی رو چک میکرد و از من سوال میکرد. مثلا پرسید چرا اومدی استرالی؟ا منم گفتم برای تحصیل. پرسید کدوم دانشگاه و چند وقت؟ منم جوابشو دادم. بعد پرسید به غیر از استرالیا توی کشور دیگه ای بیشتر از 6 ماه اقامت داشتی؟ منم گفتم نه. ازم پرسید آخرین مدرکت لیسانسه؟ گفتم آره! پرسید الان چی میخونی؟ گفتم IT management . بعدش پرسید سربازی رفتی؟ منم گفتم بله! پرسید چند ماه؟ منم گفتم 20 ماه! بعدش گفت انگشت وسط دست راستت رو بذار روی اسکنر جلوی باجه که با اینکار قسم میخوری که اطلاعات و مدارکی که ارائه کردی کاملا صحیح هست و بعدش بهم فرم رو داد که امضاء کنم. بهم گفت شماره تلفن رو چرا ندادی؟ گفتم نداشتم! پرسید این شخصی که آدرسش رو دادی چه نسبتی باهاش داری؟ منم گفتم خواهر شوهر دوستمه! گفت چرا شماره دوستت رو ندادی؟ گفتم اون خودش ایرانه. بعد بهم گفت کارات تکمیله و نیازی به مصاحبه نیست فقط شماره رو برای ما با ایمیل بفرست تا پروندت رو برای نظر نهایی بفرستین پیش کنسول. راستش خیلی دوست داشتم که همون موقع برم پایین و شماره تلفن رو از دوستم بگیرم ولی خوب بخاطر اختلاف ساعت اینجا با ایران امکانش نبود! خلاصه با یه احساس مبهم به خونه رسیدم و سریع آماده شدم برم کلاس تا حدود ساعت 1 ظهر با دوستم تماس گرفتم و شماره رو همون روز براشون ایمیل کردم. اونا هم فرداش بهم ایمیل زدن که پروندت تکمیل شده و بعد از نظر نهایی با من تماس میگیرن. متاسفانه اینجا از روز جمعه تا چهارشنبه تعطیل بود و همین باعث شد که یک مقدار زمان پاسخگویی عقب بیفته ولی در کمال ناباوری پستچی محترم روز چهارشنبه ساعت 10:30 صبح بسته پستی حوای پاسپورت و مدارک رو برام آورد به همراه ویزای امریکا! تازه متوجه شدم که روز پنجشنبه آخر وقت سفارت بسته رو تحویل پست داده ولی بعلت تعطیلات وایزای ما پنج روز در حبس اداره پست استرالیا بسر برد!
ببخشید که این سفرنامه خیلی طولانی شد! راستی اینو بگم که تقریبا هر هفته 3 الی 4 بار به مدت 9 ماه از جلوی کنسولی امریکا توی سیدنی بخاطر اینکه توی مسیر دانشگاه بود رد میشدم و مدام میپرسیدم کی نوبت من میشه که برم این تو! آخرش بعد از 9 ماه رفتم داخل و خدارو شکر که موفقیت آمیز بود. برای تمامی دوستان آرزوی سربلندی در این مرحله و تمامی مراحل زندگی رو دارم.
امید.

[maral.a]

من هم 7 ژون تو استکهلم مصاحبه دارم. البته نامه دوم هنوز نرسیده و از طریق ایمیل تاریخو فهمیدم.
راستی آقای godfly شما هنوز کلیر نشدید؟

[rs232]

امید 77 عزیز مطمئن باش که کار خیلی خوبی کردی که با لباس رسمی رفتی سفارت. این عمل یک کردیت برای شما است و مطمئن باشید که عکس العمل خوبی را از جانب مصاحبه کننده به همراه خواهد داشت. اصلا هم مهم نیست که استرالیایی ها چه شکلی آمده بودند مهم این است که شما به احترام یک دیدار رسمی و مصاحبه کننده یک لباس رسمی پوشیدید و او هم آن را می فهمد. برایت آرزوی موفقیت دارم.

[baz4baz]

سلام دوستان

من براي انجام مصاحبه سفارت آمريكا در آنكارا را انتخاب كردم، آيا ميتونم سفارت را عوض كنم و شهر سيدني را انتخاب كنم؟

با تشكر

[baz4baz]

سلام دوستان

من براي انجام مصاحبه سفارت آمريكا در آنكارا را انتخاب كردم، آيا ميتونم سفارت را عوض كنم و شهر سيدني را انتخاب كنم؟

با تشكر

دوست عزیز سلام

اگر مقیم استرالیا باشید و وقت مصاحبه در سفارت آنکارا برایتان تعیین شده است ، امکان تغییر سفارت وجود دارد . شما ابتدا باید به سفارت آمریکا در سیدنی یک ایمیل بزنید و ضمن توضیح کیستان و اعلام کیس نامبرتان ، درخواست تغییر سفارت از آنکارا به سیدنی را بنمایید . در صورتیکه سفارت موافقت نماید ، راساً نسبت به درخواست پرونده شما از آنکارا اقدام خواهد نمود و پس از وصول پرونده تان یک وقت مصاحبه جدید برای شما تعیین خواهد شد .

موفق باشید

متشكرم از توضيحاتتون

من مقيم استراليا نيستم ولي با توجه به اينكه شماره كيسمون بالاست و احتمالا در سپتامبر بايد براي مصاحبه بريم و در سپتامبر ما يك مسافرت به استراليا خواهيم داشت، ميخواستم از الان با كي سي سي مكاتبه كنم و بخوام ازشون كه محل مصاحبه را تغيير بدن به سيدني.

بنظرتون الان اينكارو انجام بدم خوبه يا بعد از current شدن؟

[farnaz82]

می خواهم یه تکونی به اینجا بدم و شرح مدیکالمونو بنویسم البته فردا انشاالله چون امروز خیلی کار دارم کسی دوست داره بگم یا اینجا همین جور سوت و کور بمونه ؟

[baz4baz]

....بنظرتون الان اينكارو انجام بدم خوبه يا بعد از current شدن؟

دوست عزیز سلام

برای کسانیکه مقیم نباشند و یا اجازه اقامت غیرتوریستی نداشته باشند فکر می کنم امکان تغییر وجود نداشته باشد . برای خود من جهت تغییر سفارت به کپنهاگ مدارک اقامتم را خواستند و برای یکی دیگر از دوستان برای تغییر سفارت به استکهلم هم مدارک اقامت را درخواست کرده اند .البته خرجی ندارد یک مکاتبه با کی سی سی داشته باشید و از خود آنها سوال کنید و به ما هم اطلاع دهید .

موفق باشید

سلام
یک مکاتبه با کی سی سی داشتم و این جواب را برام فرستادند

Your forms have been received and are acceptable for the continuation of your visa processing. KCC is currently scheduling visa numbers for your region for the month of July below 33,775. If your case number is current and has completed processing, KCC will send a notification letter to you via postal mail. Please refer to the visa bulletin at www.travel.state.gov to locate the current numbers being processed. This bulletin is updated after the 15th day of each month.

If you have relocated and wish to attend your interview at a different embassy, you must provide KCC with your former address and your new physical address (P O Boxes and In Care of Addresses do not justify a change of embassy) to prove your residency in that country. If your interview has already been scheduled, you must contact the embassy to determine if your case can be transferred to a different embassy.

از راهنمائی های شما متشکرم، اینطور بنظر میاد که بهتره در همون آنکارا مصاحبه را انجام بدیم. البته اگر current بشیم!؟

[farnaz82]

سلام به هر کسی که اینجا رو میخونه
اول بگم که خیلی برام جای سوال داره که چطور هیچ کس تو این تاپیک نیست چون مطمئن هستم که خیلی ها هستند و میاند میخونند اما هیچ صدایی ازشون در نمیاد،اشکالی نداره من باز هم مینویسم چون اینقدر که بچه های اینجا به من کمک کردند و تا این مرحله هر وقت هر مشکلی داشتم را تا انجا که میدونستند از من دریغ نکردند منم سعی میکنم دین خودمو زودتر به مهاجر سرا و این فضایی که برای ما ایجاد کردند ادا کنم
من و شوهرم جز اون دسته برندگانی بودیم که نامه اول به دستمون نرسید. تا مدت ها اصلآ یادم رفته بود چک کنم ببینم جوابش چی شده و یه دفعه همین طوری نگاه کردم ببینم جواب ها امده یا نه که دیدم اعلام کردند،من کیس خودمو آخر همه چک کردم چون همیشه خودم را جز بی شانس ترین ها میدونستم و برام واقعا باور کردنش سخت بود که قبول شده باشم
متاسفانه هیچ پیش زمینه ای پیش روم نداشتم چون هیچوقت بهش فکر نکرده بودم و اصلآ نمیدونستم چی کار باید کرد یا چی میشه چون این بار بار دومی بود که ثبت نام میکردم و هیچ اطلاعاتی نداشتم ،فقط توی سایت نوشته بود که منتظر باشید تا آگوست که نامه را دریافت میکنید،شروع کردم به سرچ کردن و تو همون سرچ های اول به چند تا وبلاگ و مهاجرسرا رسیدم و تا چندین روز فقط داشتم اطلاعات جمع میکردم تا اینکه دیدم کیس های مشترکی مثل من هم هستند و آروم آروم با بچه های منتظر مثل خودم آشنا شدم .آگوست رسید و متاسفانه هیچ کدوم از ما نامه را دریافت نکردیم و kcc هم آزمون خواست که مدارک را براشون بفرستیم بدون داشتن شماره کیس . بعد از اون بود که یوزر عزیز تاپیک مخصوص برندگانی که نامه اول را دریافت نکردند را برامون باز کرد و تا مدت ها توی اون تاپیک با بچه های مشابه خودمون دنبال راه کارها و تصمیم های جدید بودیم تا بلاخره به یک طریقی kcc یا سفارت ها را وادار کنیم شماره کیس ما رو بهمون بدند که متاسفانه به هیچ طریقی و از هیچ راهی موفق نشدیم،کم کم یه جورایی خودم نا امید شده بودم دیگه اما ان چیزی که توی تاپیک و با کمک دوستان جلو میرفت فقط و فقط امید بود و امید و بی شک این امید ناشی از کنار هم بودن و هم یاری همه دوستانی بود که سر سختانه ما رو به جلو هدایت میکردند مثل یوزر عزیز
اینها را نوشتم چون خیلی بیش از نوشتن یه سفرنامه خودمو به اینجا مدیون میدونم چون تمام سختی اون دوران را ما در کنار دوست های خوبمون طی کردیم سختی هایی که بیش از فکر کردن به شماره کیس بالا داشتن یا نداشتن اسپا نسر یا مدارک ناقص مربوط میشد تا بالاخره kcc راضی شد و با ایمیل در شب هایی باور نکردنی شماره کیس های ما رو یکی یکی برامون ارسال کرد و من ۱ مارچ ۲۰۱۱ موفق به گرفتن شماره کیسم شدم و این برام واقعا شیرین بود چون حالا میدونستم که این برنده شدن واقعی بوده و واقعا جدی بوده
بعد از اون تازه وارد یه مرحله سخت دیگه شدیم و اون آماده کردن مدارک بود چون ۳ سالی هست که اینجا دانشجو هستم و خیلی از مدارک را به خصوص اصلشون را اینجا نداشتیم که اونم با یه سفر به ایران تهیه کردم،بماند که ترجمه مدارک هم به زمان پروازم نرسید و مجبور شدند با پست برام بفرستند.مرحله سخت بعدی پیدا کردن اسپانسر بود که با وجود اینکه دوستان قبلی که در سفارت مالزی مصاحبه شدند بار ها اعلام کردند که اینجا خیلی سخت گیری نمیکنند اما دوست داشتم مدارکم کامل باشه برای همین سعی کردم از یکی از آشنا های دور پدرم کمک بگیرم که درخواست کردند ۱۰۰۰ $ بهشون بدم،که همین جا دوستان کمک کردند و من متوجه شدم که به جای خرج کردن این پول بهتره همون نامه بانک و ملک و املاک را ببریم که انها را هم تا حدودی آماده کرده بودیم که دوست شوهر خالم حاضر شد اسپانسرمون بشه و خیلی سریع تمام مدارک لازم را برامون پست کرد ،کم کم خودمون را برای کارنت شدن آماده میکردیم که خدا را شکر در ماه آپریل کارنت شدیم
چون بیشتر از ۶ ماه است در کشور دیگری زندگی کردیم نیاز به سوپیشینه داشتیم برای تهیه سو پیشینه باید به پوترا جایا میرفتیم اداره foreign affairs منتها قبل رفتن باید انلاین فرم ها را پر کنید و بفرستید و بعد از اون مدارک را که شامل ویزای قبلی (یعنی ما ل سال های گذشته)کپی پاسپورت ،عکس و ۲۰ rm را تحویل میدید که خوب این مرحله هم ما پاسپورت شوهرم را نداشتیم و دست اداره مهاجرت بود که اونم با ترس و لرز رفتیم و اصلآ فکر نمیکردیم بتونیم این کار را انجام بدیم که خدا را شکر مشکلی پیش نیومد چون مهر ویزاهای قبلی تو پاسپورت قبلیش بود انجام شد .این پروسه حدودا ۴۵ روز طول کشید
دیگه تقریبا تمام مدارکمون آماده بود غیر واکسیناسیون . نامه دوم را هم به فاصله ۳ هفته از کارنت شدن دریافت کردیم تو نامه دوم فقط زمان مصاحبه را نوشته بود و اسم همراهان را و محل مصاحبه را و اینکه برای کامل کردن مدارکمون از صفحه ۴ سایت راهنمایی بگیریم
شماره دکتر مورد اعتماد سفارت را از قبل داشتم ( دست بچه های مهاجرسرا درد نکنه) اما تو سایت هم میتونید اونو دانلود کنید باهاشون تماس گرفتیم و عادتی که دارند هر وقت زنگ بزنید فورا میگند همین هفته بیایید که چون نمیخواستیم خیلی زود بریم حدود ۱۰ روز قبل مصاحبه را انتخاب کردیم چون خودشون گفتند که حدود ۷ روز طول میکشه و ما چون نمیخواستیم ریسک کنیم گفتیم ۱۰ روز قبل ترش باشه توی این مدت توی مهاجرسرا با دو تا دوست خوب دیگه که مالزی هستند آشنا شدم و یکیشون چون میخواستند برند ایران خیلی زودتر یعنی قبل سفرشون به ایران رفتند دکتر هر چند مصاحبه شون بعد از کیس ما هست و متاسفانه مجبور به تکرار بعضی آزمایش هاشون شدند. این ما رو وادار کرد که وقت معاینه را جلوتر بندازیم علی رقم میلمون ،دقیقا یادم نمیاد تو مصاحبه های بچه ها تو آنکارا و دوبی اشاره کردند که از انها هم آزمایش ادرار را میگیرند یا نه ؟اما چون دوست دارم با اینکه این سایت بیشتر مردونه است و خودم هم جواب بعضی سوال هام را خصوصی از بعضی دوستان خانوم گرفتم اینو اینجا بنویسم،حالا اگه خیلی مورد داره و جز قوانین انجمن نیست بگید حتما متنمو ویرایش میکنم .برای آزمایش ادرار خانوم ها بهتره وسط رو به انتهای دوره ماهیانه شون برند برای ازمایش و مزدوجین هم بهتره شب های قبل معاینه هیچ شیطنتی نکنند که مبادا مجبور باشند آزمایش ادرارشون را دوباره تکرار کنند .
خلاصه این شد که مجبور شدیم ۲۰ روزی زودتر معاینه را انجام بدیم که هم خیالمون راحت باشه و هم از این استرس لعنتی که نکنه آزمایش ها خوب در نیاد راحت بشیم
آهان اینو بگم که معمولا وقتی زنگ میزنید برای روز شنبه نوبت میدهند و اون جور که از تجربه دوست عزیزم متوجه شدم خود دکتر خو که حدودا ۶۰ سال داره شنبه ها معاینه را انجام میده اما من چون اصرار داشتم توسط پزشک خانوم معاینه بشم برای وسط هفته بهمون وقت دادند.
فعلا اینو داشته باشید تا روز معاینه را بنویسم و بگذارم

[farnaz82]

با سلامی دوباره ،میرسیم به روز معاینه ،اگه شنبه ها بهتون وقت بدند ساعت ۸:۳۰ صبح باید انجا باشید اما واسه ما همون طور که گفتم دوشنبه بود و ساعت ۲ گفته بودند بریم،برای معاینه باید کپی از نامه دوم،خود نامه دوم ،پاسپورت ها و کپی صفحه اول پاسپورت و یک قطه عکس با خودتون ببرید که البته از ما کپی ها را نگرفت و من میخواستم خفش کنم منشیو چون ما صبح اون روز فقط واسه گرفتن این کپی ها ۱۰۰ rm معادل ۴۰ هزار تومان جریمه شدیم جایی که اصلآ خلاف نبود
بگذریم جای کلینیک یه جورایی خیلی پرت است اما اگه وارد خیابون اصلی بشید (که البته خیلی باریک است) ان دست خیابون یه کلیسا هست و ورودی کلینیک هم یه حالت پارکینگ است ، خود کلینیک هم همون طبقه اول است ما قبل ۲ رسیده بودیم و ۲ نفر انجا نشسته بودند . منشی پشت میز مدارک را تحویل گرفت و قیافه ها و اسم هامونو با پاسپورت هامون چک کرد ،همین جا بگم که من یه آدم فوق العاده ترسویی هستم که از هر گونه آمپول و واکسن فراریم بنابر این تو همه این حالت هایی که براتون میگم یه آدم شوک زده ای که رنگ به رو نداشت را تصور کنید. این یه نمایی کلی از داخل کلینیک است
http://031.img98.net/out.php/i336614_IMG3188.JPG
http://031.img98.net/out.php/i336615_IMG3189.JPG

بعد یه سری فرم داد بهمون که توش اسم کلی بیماری بود و باید تیک میزدیم کدوم را گرفتیم ما همه را زدیم نه اکثرا مال سل بود و بیماریهای مقاربتی ،بقیش همش اسم مشخصات و شماره پاسپورت،شماره کیس و زمان تولد بود که باید بالای هر صفحه می‌نوشتیم یادتون نره که تاریخ تولدتون را باید با همون فرمت آمریکایی بنویسید
بعدش که فرم‌ها را برگردوندیم پاس‌ها را پس داد و یکی‌ یه شیشه داد به هر کدوممون که البته تو کاور پیچیده بود برای ادرار ،توالت خانوم ها داخل کلینیک است اما مال آقایون بیرون کلینیک بود گویا ؛)
بعد امدیم ظرف ها را پس دادیم بهشون،نشستیم و بعد یکی‌ یکی‌ صدامون کردند که اول شوهرم را صدا زدند بردندش توی یه اتاق کوچیک
http://031.img98.net/out.php/i336617_IMG3192.JPG
که انجا قد و وزن و معاینه چشم را انجام میدهند البته پرستار ها این کار را انجام میدهند ،بعدش من رفتم
بعد دوباره نشستیم بیرون تو همین حین منشی اومد و به من گفت شما دکتر زن خواسته بودید ایشون مشغول هستند و متاسفانه من اینقدر استرس داشتم نفهمیدم فکر کردم میگه نیست،گفت برو پیش مرد،من بدبخت دودستی زدم تو سرم گفتم بخشکی شانس،با این همه استرس تازه دکتر مرد،داشتم کلنجار میرفتم با شوهرم که من نمیرم شوهرم هم گفت عیب نداره من باهات میام من به منشی گفتم میترسم گفت نترس و خندید و ما نفهمیدیم چه نقشه ای تو کلش است .متاسفانه همیشه تو خانواده از فامیل نزدیک دکتر داشتیم و من اولین بارم بود که میخواستم توسط ی غریبه معاینه بشم اونم غریبه ای که زبانمون هم یکی نیست و اونم غریبه ای که میدونستم قراره از من خون بگیره و واکسنم بزنه و بدترین قسمت لباس هامونو هم باید جلوش در میاوردیم ،خوب من این ها را مدیون دوست خوبی بودم که هفته پیش رفته بود و منو در جریان کامل همه معاینه گذشته بود ،و همه اینها برای من واقعا وحشتناک بود

تو همین گیر و ویر شروع کردند به مریض دیدن یعنی‌ تازه مریض‌ها هم میومدند ،اونجا که ما نشسته بودیم روبرومون ۲ تا اتاق بود اسم دکتر‌ها روش بود

http://031.img98.net/out.php/i336616_IMG3190.JPG

یکی‌ از مریض ها که اومد بیرون من دیدم دکتر زن است و من تازه فهمیدم که اشتباه متوجه شدم و پامو کردم تو یک کفش که من نمیرم پیش دکتر مرد،منشی هم با من لج کرد و گفت خیلی‌ باید معطل بشی‌‌ها گفتم عیب نداره دکتر زن مسلمون بود و مالایی

در همین حین شوهرم را صدا زدند و رفت داخل مطب دکتر،منم که بیرون نشسته بودم و به ایل و تبار آمریکایی ها فوش میدادم که در ازای یک گرین کارت ناقابل هر چی برای من سخت است را یه دفعه ای میخواهند انجام بدند .خدا خدا میکردم و نذر و نیاز که زیاد واکسن نزنند و خون هم نگیرند چه خوش خیال بودم البته به دوست گلم هم که هفته قبل ما واسه مدیکال رفته بودند فقط یک واکسن بهشون زده بودند اما هنوز نمیدونستم ما چند تا باید بزنیم .خلاصه داشتم میمردم تا شوهرم اومد بیرون و دیدم دستش را چسب زخم زدند ،نزدیک بود سکته کنم آخه دوستم یادش رفته بود بنویسه برام که خون میگیرند و من تا آخرین لحظه فکر می‌کردم سیستم اینجا متفاوت است و خون نمیگیرند از شوهرم خواستم که شرح معاینشو از زبان خودش بنویسه که اگه نوشت حتما اضافه میکنم به اینجا ،همه چیز مثل مال من بود جز یک چیز که آخر سر میگم

شوهرم گفت واکسن mmr را بهم زدند ،فشار گرفته و اینها ،خلاصه من که دیگه داشتیم میمردم اون منشی هم لج کرده بود منو انداخته بود نفر آخر در حالیکه ما خیلی زود هم رفته بودیم, آخه اون دکتر مرد هیشکی پیشش نبود دوباره گفت نمیری گفتم نه ،یعنی‌ از ساعت ۲ ما نشسته بودیم تا ۴ تقریبا،منشی‌ هاشم خوش اخلاق نبودند خیلی ،تا اینکه صدام کرد

دیگه بماند با چه حالی‌ بلند شدم رفتم تو،منشی‌ بداخلاق تازه میگه خوش آمدی می‌خواستم بزنمش،رفتم تو و از ترس حتا یه نگاه به اتاق هم نکردم نشستم و اول همه دکتر سوال کرد که وقت مصاحبتون کی است،بعد ازم پرسید من انگلیسی‌ حرف میزنم مشکلی‌ نداری؟که من گفتم من اصطلاحات پزشکی زیاد بلد نیستم خوشحال میشم اگه شوهرم را صدا کنید که گفت با هم حرف می‌زنیم اگه مشکلی‌ پیش اومد صداش می‌زنیم، بعد ازم سوال هایی کرد که مطمئن بشه حامله نیستم چون گفت میخواهیم عکس بگیریم باید مطمئن باشیم کلا خیلی‌ مهربون بود و چهرشو خیلی‌ هم درد با من نشون میداد
بعد گفت ما بر اساس قانون مهاجرت آمریکا مجبور هستیم که یه سری واکسن را بزنیم براتون و شما رکوردی از واکسیناسیون قبلیتون دارید که من گفتم متاسفانه ندارم ،در واقع از خود منشی قبلا پرسیده بودیم گفته بود نه واکسنی بزنید نه چیزی لازم هست برای همین هم ما چون خیلی سخت بود خیلی پی گیری نکردیم که کارت واکسن هامونو پیدا کنیم چون پزشک تجریش هم گفته بود ما نیستیم ایران نمیتونه برامون کارت بین المللی صادر کنه برای همین ما هیچ رکوردی نداشتیم،اما اگه داشته باشید شاید هیچ واکسنی نخورید ،یه برگ آورد و نشونم داد تو مالزی تنها واکسن های لازم برای بزرگسالان mmr بود و آبله مرغون،بر اساس قانون آمریکا باید دیفتری و کزاز را هم میزدیم که گفت ما تو مالزی نمی‌زنیم و شما هم چون اینجا هستید چون ما نداریم نمیزنید،کلی ذوق کردم من خیلی‌ نگران هپاتیت بودم که ۳ بار باید بزنیم که اون هم شامل سن ما نمیشد،من و همسرم هر دو ۳۰ سال داریم ،گفتم من آبله مرغان را گرفتم mmr هم زدم اما هیچی‌ ندارم که نشون بدم چون خیلی‌ سخت بود گیر آوردنش و من خیلی‌ تو کشورم جابه جا شدم و منشیتون گفت لازم نیست من دیگه نرفتم گیر بیرم،گفت می‌خوای فرصت بدم بیاری برام،من گفتم خیلی‌ سخته و تا بگیرند ترجمه کنند طول میکشه و بهش گفتم علی‌ رغم ترسم مجبورم بزنم انگاری،گفت آره دیگه
بعد از من سوال کرد که تا حالا بیمارستان خوابیدی؟بستری بشی‌؟گفتم نه،گفت عمل جراحی؟که گفتم برای بینیم عمل انجام دادم بعد گفت چون تو فرم ها زدی ناراحتی‌ جن*سی‌ هیچوقت نداشتی‌ من معاینه داخلی‌ زنان نمیکنم،بعد گفت دستتو بگذار روی میز فشارتو بگیرم دستم را گذشتم رو میز ,گرفت و گفت الحمدلله

بعد این چیزی که باهاش فشار میگیرند دور بازو میبندند را باز نکرد و گفت الان ازت خون میگیرم،منو میگی‌ می‌خواستم در برم بهش گفتم من خیلی‌ میترسم و یه دفعه هم غش کردم،گفت وای خوب شد گفتی‌ پس من ازت رو تخت خون میگیرم که آرام باشی‌ و نگران افتادن و غش کردن نباشی‌(
گفت برو رو تخت بخواب اول گوش را معاینه کرد هر دو طرف را چشم ها را نور انداخت گلومو دید بعد گفت بلند شو بشین،پاهام دراز بود گفت بدون خم کردن با دستهات پاتو بکش کشیدم،و بعد گفت می‌خوام قلبتو گوش بدم نفس عمیق بکش چند بار این کار تکرار شد گفت بخواب دوباره،قبلش از من پرسیده بود تاتو کردی؟گفتم نه،فکر کنم می‌خواست بفهمه کردم یا نه پاچه‌های شلوارمو زد بالا ببینه راست میگم یا نه
نوک انگشتشو گذاشت پشت شصت پام گفت فشار بده بد گذشت جلوی پام گفت از عکس هل بده که دادم اونم هی‌ میگفت الحمدلله،بعد با چکش زد سر پاهام،لباسمو کمی بالا زد گفت عمل جراحی نکردی دیگه گفتم نه،یه ذره فشار داد رو شکمم ،بعد دستشو برد زیر لباسم صدای قلب را گوش داد و گفت ببخشید من مجبورم کارمو بکنم چند بار هی‌ گفت و یه ۲ دقیقه زیر سینه و دورش را فقط دست زد و گفت الحمدلله خلاصه اینها قسمت خوبش بود و معاینه تموم شد ،تا ما تو فکر این بودیم که خدا را شکر ما رو مثل دوست عزیزم که هفته پیش رفته بود و مثل شوهر خان لخت نکردند (آخه آقایون را بی برو برگرد لخت میکنند ) دیدم پرستارو دکتر دستم را گرفتند و گفت رگت خیلی‌ نازک است وحشتناک فشار میدادند دستمو اخم در اومد گفت مشت کن و درد نداره و ببین رفت،که من آخ و اوخم در اومده بود بیشتر از بس که پرستار فشار میداد،این تموم شد و خدایی خون گرفتنش خیلی‌ اذیتم نکرد خیلی‌ خوب گرفت البته من رگم کلا چون تپل نیستم همیشه راحت پیدا می‌شه اما کار اونم خوب بود
به ثانیه نکشیدو من هنوز نتونسته بودم بفهمم که خونمو گرفتندکه مارو چرخاندند و واکسن را به باسن مبارکمون زدند و گفتند اونجا کمتر درد داره،خدا این قسمت را نصیب هیچ کس نکنه حتا اگه مثل من ترسو نیستید هم هیچوقت نگذارید اینجوری واکسن بزنن بهتون چون من الان با اینکه ۴-۵ روز گذشته هنوز درد دارم و نمیتونم درست راه برم , این قسمت تمام شد و گفت باید با شوهرت برید خیابون بقلی عکس بگیرید
که گفتند تا ۴:۳۰ بیشتر باز نیست من ۴:۱۵ اومدم بیرون فکر کنم یعنی حدودا ۱۵ دقیقه طول کشید،خیلی ترافیک وحشتناکی بود شوهرم گفت نمی‌رسیم بریم فرداش بیاییم،که گفتم میریم یا بازه یا نه که خدا را شکر باز بودند

اونجا هم خیلی‌ خوب بود و خیلی کارمون زود انجام شد بدون هیچ اذیت شدنی ،راستی برای عکس دیگه لازم نیست پول پرداخت کنیم کل هزینه شد نفری ۲۲۸ که میشه حدود ۹۰ هزار تومان
امروز یعنی بعد ۵ روز هم نتایج آماده بود و رفتیم این پاکت مهر و موم شده را بهمون دادند
http://031.img98.net/out.php/i336619_IMG3205.JPG
راستی اون فرم های مخصوص که نوشته برای سفارت چه مدارکی لازم است و اینکه باید ۹ صبح سفارت باشیم را هم توی کلینیک وقتی پول دادیم بهمون دادند که دوستان قبلا زحمت گذاشتنش را کشیدند و غیر از اون هیچ چیز دیگه ای نبود
در کل میتونم بگم نسبت به تجربه دوستم که خود دکتر خو انها را مقایسه کرده مال ما آسون تر بود فکر میکنم ایشون جدی تا معاینه میکنند ،امیدوارم همه چی را کامل گفته باشم و دوستان بتونند از نوشته هام استفاده کنند حدود ۳ هفته دیگه مصاحبمون انجام میشه و صرف نظر از نتیجه که امیدوارم خوب بشه میام و قسمت آخر متنمو مینویسم براتون
چند روز دیگه داریم یه قراری میگذاریم بین دوستان تا از نزدیک و قبل انجام شدن مصاحبه هامون اطلاعاتمون را باهم قسمت کنیم خوشحال میشم اگر کس دیگری هم هست با من تماس بگیره و توی این گردهمایی کوچیک مهاجرسرایی شرکت کنه
هر چند توی این دور و زمونه و در مدتی که اینجا زندگی کردم رفتار هایی از ایرانی ها دیدم که اصلآ خوشایند نیست اما مثل همیشه خوشحال میشم اگه بتونم دین خودمو به مهاجرسرا ادا کنم و همون طور که تا حالا هر کس از من سوالی پرسیده تا انجا که میدونستم سعی کردم مفید باشم از این به بعد هم با روی باز حاضرم هر چی میدونم و تجربه کردم را در اختیار تازه واردین بزارم
دیگه اینکه برامون دعا کنید که مرحله آخر را هم به راحتی پشت سر بگذاریم،انشاالله که هممون با ویزای یک ضرب این شادی را جشن بگیریم

[kamranjon]

باسلام به تمام دوستان


سفرمامه بچه ها كه در ساير كشورها بوده را به صورت فايل pdf شده ميتوانيد دانلود كنيد.

اميدوارم به دردتون بخوره

http://up.iranblog.com/images/a2q24hrbo9evdou2dmh.pdf

[maral.a]

من و شوهرم هم جمعه مدیکالو تو استکهلم انجام دادیم و با اینکه واکسنهامون کامل بود نفری 2800 کرون (500 هزار تومان) پیاده شدیم. این هم از مزایای مصاحبه تو اروپا.

[farnaz82]

وای چقدر گرون است دوستم،فکر میکنم مالزی ارزون ترین جا است ،چقدر ما شانس آوردیم