کانال تلگرام مهاجرسرا
https://t.me/mohajersara







##### هشدار #####
به تاریخ ارسال مطالب دقت فرمایید.
شرایط و وضعیت پروسه ویزا دائم در حال تغییر است و ممکن است مطالب قدیمی شامل تغییراتی باشد.
قبل از آمدن به آمریکا (عمری کار) بیشتر مطالعه کنید
به نظرم با اینکه مهاجرت مثل اثر انگشت یا خیلی از موارد دیگه زندگی مثل ازدواج یک پدیده منحصر به فرد و یگانه هست و تجربه ای هست که به تعداد افراد در گیر در اون میتونه متفاوت باشه اما بحث و تبادل نظر در اون و رد و بدل کردن تجربیات بسیار مفید هست. پس تعصب ها رو کنار بگذاریم و قضیه رو سیاه و سفید نکنیم.
اگر کسی اشکالات و واقعیتهایی رو گفت سیاهنمایی و تضعیف روحیه نیست.
باور کنیم که هیچکدام ما از مهاجرت و تجربیات اون 100% راضی یا نا راضی نیست.
انگیزه و هدف اولیه هم در اکثریت غالب ثبت نام کننده ها بوده منتها در بین راه اشکالات و سرخوردگیهایی ممکنه برای همه پیش بیاد که طبیعی هست و مهمترینش هم میتمونه زبان- فرهنگ -سیستم متفاوت- دلتنگی و غیره باشه.
اصلا این مهاجر سرا برای حل و فصل این قضایا هم هست دیگه !
پس گفتگو منطقی را ادامه بدید ما رو هم مستفیض بفرمایید.
موفق باشید
آنکس که نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به مقصد برساند
پاسخ
تشکر کنندگان: oghab ، frozen mind ، laili ، Snowman ، Linspire ، Spiritual ، free_free ، maxsupermax ، mercedeh2011 ، maaref ، MAHDI2012 ، mitme ، Lucky Luke ، farshadsh
(2010-12-27 ساعت 13:04)User نوشته:  حالا بگذريم از همه اينها، بهتره همه به اين سوال ها خوب فكر كنيم و براشان جواب خوبي داشته باشيم:

1- چرا مي خواهم مهاجرت كنم: از چه چيزهايي دارم مي گريزم؟ (خانواده، جامعه، دوستان، همكاران، شهر، فرهنگ)

2- به دنبال چه چيزهايي در مقصد مي گردم؟ (پز زندگي در آمريكا؟، تحصيل در دانشگاه، فرهنگ جهان اولي، كار خوب با حقوق بالا؟، هر كاري؟، كار مورد علاقه؟، نكنه فعلا هيــچ هدف مشخصي از مهاجرت نداريم و منتظريم رسيديم اونجا يك فكريش بكنيم؟!؟)

3- چه چيزهايي را از دست مي دهم؟ (خانواده، دوستان، همكاران، كار، موقعيت اجتماعي، درآمد، سرمايه، هويت )

4- به چه چيز هايي فكر نكرده ايم؟ (اگر كار پيدا نكنم چه مي شود؟، اگر پذيرش دانشگاهي و فاند گير نياورم چه مي شود؟، اگر هزينه هاي زندگي بسيار بالا باشد چه مي شود، اگر سرمايه ام تمام شود، اگر با فرهنگ مقصد سازگار نباشم، اگر تحمل فرهنگ جديد را نداشته باشم، اگر دلتنگي دوري از خانواده قابل تحمل نباشد، اگر...)

5- چه كارهايي مي بايد انجام دهم؟ (زبان انگليسي، زبان انگليسي، زبان انگليسي! خواندن، خواندن و خواندن اطلاعات موجود در سايت ها و انجمن ها: از جمله همين مهاجرسرا، انتخاب شهر محل زندگي، اطلاع از هزينه متوسط زندگي در شهر مقصد، جستجوي خانه و اطلاع از هزينه هاي اجاره، جستجوي مدرسه براي فرزندان در شهر محل مقصد، تعيين تاريخ پرواز: كي بروم، چه چيزهايي بايد ببرم، چه چيزهاي نبرم)


به دوست/فاميل/آشنا در آمريكا دل خوش كرده ايد؟ پس لازم است مطالب بالا را دوباره و جدي تر بخوانيد.

خیلی عالی بود
نقطه سر خط
شما همه را بردید به یک تور امریکا، همه چیز را بطور کامل و مختصر و مفید بیان کردید حالا هر کسی مقتضی خودش ببیند چه گونه باید بررسی کند تا به همه سوالات ذهنی خودش پاسخ دهد.
پاسخ
تشکر کنندگان: User ، maxsupermax ، maaref
مجموعه همه این پرسشها + پاسخهاشون = چالشی به نام زندگی خواه در سفر
و خواه در حضر
به امید موفقیت
آنکس که نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به مقصد برساند
پاسخ
تشکر کنندگان: User ، maxsupermax ، farshadsh
(2010-12-27 ساعت 13:04)User نوشته:  حالا بگذريم از همه اينها، بهتره همه به اين سوال ها خوب فكر كنيم و براشان جواب خوبي داشته باشيم:

1- چرا مي خواهم مهاجرت كنم: از چه چيزهايي دارم مي گريزم؟ (خانواده، جامعه، دوستان، همكاران، شهر، فرهنگ)

2- به دنبال چه چيزهايي در مقصد مي گردم؟ (پز زندگي در آمريكا؟، تحصيل در دانشگاه، فرهنگ جهان اولي، كار خوب با حقوق بالا؟، هر كاري؟، كار مورد علاقه؟، نكنه فعلا هيــچ هدف مشخصي از مهاجرت نداريم و منتظريم رسيديم اونجا يك فكريش بكنيم؟!؟)

3- چه چيزهايي را از دست مي دهم؟ (خانواده، دوستان، همكاران، كار، موقعيت اجتماعي، درآمد، سرمايه، هويت )

4- به چه چيز هايي فكر نكرده ايم؟ (اگر كار پيدا نكنم چه مي شود؟، اگر پذيرش دانشگاهي و فاند گير نياورم چه مي شود؟، اگر هزينه هاي زندگي بسيار بالا باشد چه مي شود، اگر سرمايه ام تمام شود، اگر با فرهنگ مقصد سازگار نباشم، اگر تحمل فرهنگ جديد را نداشته باشم، اگر دلتنگي دوري از خانواده قابل تحمل نباشد، اگر...)

5- چه كارهايي مي بايد انجام دهم؟ (زبان انگليسي، زبان انگليسي، زبان انگليسي! خواندن، خواندن و خواندن اطلاعات موجود در سايت ها و انجمن ها: از جمله همين مهاجرسرا، انتخاب شهر محل زندگي، اطلاع از هزينه متوسط زندگي در شهر مقصد، جستجوي خانه و اطلاع از هزينه هاي اجاره، جستجوي مدرسه براي فرزندان در شهر محل مقصد، تعيين تاريخ پرواز: كي بروم، چه چيزهايي بايد ببرم، چه چيزهاي نبرم)


به دوست/فاميل/آشنا در آمريكا دل خوش كرده ايد؟ پس لازم است مطالب بالا را دوباره و جدي تر بخوانيد.

عزیزان بعنوان نفر اول می خواهم به این سوالات تا حد امکان کوتاه Tongue پاسخ دهم .بیایید ترس درونمان را بیرون بریزیم.من اگر از اول تا ته مصاحبه برنامه ریزی کردم انتهایش برایم ملموس بود ولی از بعد مصاحبه تا....آینده نه پس باید روشن نگر و منطقی باشم. جواب ها :

1-فکر می کنم برای من بااین شرایط زندگی تغییری در ایران نکندنهایت حقوقی و یک کمی تفریح و آخر از استرس آینده سکته و برای فرزندانم نیز برهمین منوال پیش رود.(خدانکند ان شااله)-من از کسی نمی گریزم از آینده ای که در کشور بدون مدیریتم پیش خواهد آمد فراری ام.

2-دنبال یک استاندارد حداقلی زندگی حتی اگر با شرایط فعلی ام منطبق شود و پیشرفتی نداشته باشد.زندگی بدون استرس ایران .ببینید من خویشتن را می شناسم چنان که روی ریل و غلطک بیفتم مابقی خودش خوب و بدون ریسک پیش می ره. مهم برای من استارت است که درست انجام شود.من در پاسخ می توانم بگویم که کلیتی در ذهن دارم که از زمان رسیدن به خاک امریکا می خواهم استپ بای استپ آن راپیش ببرم .از امور روح بخش و کم استرس شروع و خود را در مقاطع پیشرفته تر درگیر کنم(مثلا" اول باید خودم را نشان دهم و اثبات کنم تا بعد که بتوانم عنوانی در آن کشور را صاحب شوم.در هر زمینه که فکر کنید.آیااینطور نیست؟)

3-برای کسب هر چیزی چیز دیگر از دست می رود .کسی که ارزوی موی سپید دارد باید عمر از دست دهد.ببیبند از چه مایه می گذاریم تا چه بدست آوریم.ما که خواه وناخواه عمرمان خواهد گذشت پس به سعی و تلاش در جایی با دنیایی متفاوت با رویکردی متفاوت. خداوند انسان را خلق نکرد الا به سعی و کوشش(و عبادت)-با هجرت کسی از دست نمی رود بلکه بسیار به دست می آید هر هجرتی نه به خارج حتی انتقالی از شهر به شهر دیگر خودمان منافعی بسیار داردو این را بگویم که اگر به مهاجرت از دید" اقا ما گذشته جامون خوب بود الان غریب هستیم " نگاه مطلق کنیم طی قانون جذب بلاهای متعدد به سرغمان خواهد آمد. مطمئن و مصمم برای اینده بهتر بروید(کار درس ازدواج عشق و حال ... هر چه باشد مصصم باشید.)دلتنگی اجتناب ناپذیر است ولی بخشی از این فرایند است .باید باشد.کم نیاورید بر آن غلبه کنید

4-از ابتدای لاتاری تا روز قبل مصاحبه تک تک موارد مطروحه این سوال "یوزر" عزیز را بازبینی کرده ام.(الف)من کار پیدا خواهم کرد حتی اگر چمن زنی و توالت شوری باشه(بی تعارف می گم چرا که نه.!!! اونجا که کسی نیست منو سرکوفت بزنه کارم باید درست انجام بشه)..(ب)تحصیل را به تعویق می اندازم تا شرایط مهیا شود ولی مطالعه خواهم داشت.اول زندگی بعد درس (ج)با افتخار به دهات می روم به جای زندگی (سگی در) نیویورک-باید انعطاف پذیر باشم هر چیزی انجا ممکن است-تا جای ممکن تحمل و در زمان بروز خلاء از آن فرهنگ تا عادی شدنش دوری می کنم-ببینید من بی عاطفه نیستم ولی بارها به مرگ اطرافیان بصورت جدی اندیشیده ام. من در امریکا خواهم بود حالا که نمرده اند پس برای سلامتی شان دعا می کنم و به سلامتی آنها دلشادم.===>چون در حیات اند من خوشحالم حال اگر دورند چاره ای نیست.ان شاءاله که دیدارها تازه خواهد شد.

5-پیش از عزیمت هر جزئی را خواهم نوشت و هیچ موردی جا نخواهد افتاد.من (نوعی )صاحب درک و منطق بی پایانم.هیچ چیزی از دست من بیرون نیست .خدای من کمک من در هر لحظه و هر مکان است .به تک تک جنبه ها توجه داشته و جزئیات نیز برایم دارای اهمیت است .با توجه به شرایط کنونی ام شهر و خانه و رفت و امد و ... را پیدا و تثبت در ذهن می کنم نه روی خواب و رویا و خیال . انگلیسی خود را تا قبل از خروج از کشور بهتر و بهتر می کنم تا حداقل در مکالمات خیابانی کم نیاورم و سرم کلاه نرود.من باید بتوانم در شهر و دیاری غیر از ایران دوام بیاورم پس باید ورودی های ادراکم بطور صحیح و همزمان با گیرایی ما فوق تصور فعالیت کنند.چرا؟چون من کودک نیستم که از صفر شروع کنم من پیشینه اطلاعات و عواطف دارم پس باید با ورودی های اطلاعاتی جدید تصمیمات اثر بخش بگیرم و به پیش روم.جای مکث نیست.باید .... باید ... چنین کنم

*** دست آخر من کسی جز یک آشنای 50سال قبل رفیق پدر خانمم در امریکادر ایالتی دیگر ندارم.یعنی دور و برم کسی نیست فقط من و همسرم و خدای متعال-تکیه ام بر یکدیگر است.اگر هم کسی بود از بابت سرعت بخشیدن به کسب اطلاعات از او بهره می جستم چون همه چیز در فضای مجازی آن نیست که در بیرون و باطن جامعه است.

*** دوستان متشکرم که باعث شدید من خویشتن خویش را بار دیگر به جزئیات برای خودم تشریح کنم و مصمم تر گردم***

این پاسخ ها را پرینت خواهم گرفت و هر روز به آنها نگاه خواهم کرد.
Smileسپاس

امام راحل یه جمله جالبی داشت می فرماید" انشاله خدا همه ما را آدم کند" !
آمین رو بلند بگو ! Big Grin
Lol Wink
پاسخ
(2010-12-31 ساعت 21:43)maxsupermax نوشته:  
(2010-12-27 ساعت 13:04)User نوشته:  حالا بگذريم از همه اينها، بهتره همه به اين سوال ها خوب فكر كنيم و براشان جواب خوبي داشته باشيم:

1- چرا مي خواهم مهاجرت كنم: از چه چيزهايي دارم مي گريزم؟ (خانواده، جامعه، دوستان، همكاران، شهر، فرهنگ)

2- به دنبال چه چيزهايي در مقصد مي گردم؟ (پز زندگي در آمريكا؟، تحصيل در دانشگاه، فرهنگ جهان اولي، كار خوب با حقوق بالا؟، هر كاري؟، كار مورد علاقه؟، نكنه فعلا هيــچ هدف مشخصي از مهاجرت نداريم و منتظريم رسيديم اونجا يك فكريش بكنيم؟!؟)

3- چه چيزهايي را از دست مي دهم؟ (خانواده، دوستان، همكاران، كار، موقعيت اجتماعي، درآمد، سرمايه، هويت )

4- به چه چيز هايي فكر نكرده ايم؟ (اگر كار پيدا نكنم چه مي شود؟، اگر پذيرش دانشگاهي و فاند گير نياورم چه مي شود؟، اگر هزينه هاي زندگي بسيار بالا باشد چه مي شود، اگر سرمايه ام تمام شود، اگر با فرهنگ مقصد سازگار نباشم، اگر تحمل فرهنگ جديد را نداشته باشم، اگر دلتنگي دوري از خانواده قابل تحمل نباشد، اگر...)

5- چه كارهايي مي بايد انجام دهم؟ (زبان انگليسي، زبان انگليسي، زبان انگليسي! خواندن، خواندن و خواندن اطلاعات موجود در سايت ها و انجمن ها: از جمله همين مهاجرسرا، انتخاب شهر محل زندگي، اطلاع از هزينه متوسط زندگي در شهر مقصد، جستجوي خانه و اطلاع از هزينه هاي اجاره، جستجوي مدرسه براي فرزندان در شهر محل مقصد، تعيين تاريخ پرواز: كي بروم، چه چيزهايي بايد ببرم، چه چيزهاي نبرم)


به دوست/فاميل/آشنا در آمريكا دل خوش كرده ايد؟ پس لازم است مطالب بالا را دوباره و جدي تر بخوانيد.

عزیزان بعنوان نفر اول می خواهم به این سوالات تا حد امکان کوتاه Tongue پاسخ دهم .بیایید ترس درونمان را بیرون بریزیم.من اگر از اول تا ته مصاحبه برنامه ریزی کردم انتهایش برایم ملموس بود ولی از بعد مصاحبه تا....آینده نه پس باید روشن نگر و منطقی باشم. جواب ها :

1-فکر می کنم برای من بااین شرایط زندگی تغییری در ایران نکندنهایت حقوقی و یک کمی تفریح و آخر از استرس آینده سکته و برای فرزندانم نیز برهمین منوال پیش رود.(خدانکند ان شااله)-من از کسی نمی گریزم از آینده ای که در کشور بدون مدیریتم پیش خواهد آمد فراری ام.

2-دنبال یک استاندارد حداقلی زندگی حتی اگر با شرایط فعلی ام منطبق شود و پیشرفتی نداشته باشد.زندگی بدون استرس ایران .ببینید من خویشتن را می شناسم چنان که روی ریل و غلطک بیفتم مابقی خودش خوب و بدون ریسک پیش می ره. مهم برای من استارت است که درست انجام شود.من در پاسخ می توانم بگویم که کلیتی در ذهن دارم که از زمان رسیدن به خاک امریکا می خواهم استپ بای استپ آن راپیش ببرم .از امور روح بخش و کم استرس شروع و خود را در مقاطع پیشرفته تر درگیر کنم(مثلا" اول باید خودم را نشان دهم و اثبات کنم تا بعد که بتوانم عنوانی در آن کشور را صاحب شوم.در هر زمینه که فکر کنید.آیااینطور نیست؟)

3-برای کسب هر چیزی چیز دیگر از دست می رود .کسی که ارزوی موی سپید دارد باید عمر از دست دهد.ببیبند از چه مایه می گذاریم تا چه بدست آوریم.ما که خواه وناخواه عمرمان خواهد گذشت پس به سعی و تلاش در جایی با دنیایی متفاوت با رویکردی متفاوت. خداوند انسان را خلق نکرد الا به سعی و کوشش(و عبادت)-با هجرت کسی از دست نمی رود بلکه بسیار به دست می آید هر هجرتی نه به خارج حتی انتقالی از شهر به شهر دیگر خودمان منافعی بسیار داردو این را بگویم که اگر به مهاجرت از دید" اقا ما گذشته جامون خوب بود الان غریب هستیم " نگاه مطلق کنیم طی قانون جذب بلاهای متعدد به سرغمان خواهد آمد. مطمئن و مصمم برای اینده بهتر بروید(کار درس ازدواج عشق و حال ... هر چه باشد مصصم باشید.)دلتنگی اجتناب ناپذیر است ولی بخشی از این فرایند است .باید باشد.کم نیاورید بر آن غلبه کنید

4-از ابتدای لاتاری تا روز قبل مصاحبه تک تک موارد مطروحه این سوال "یوزر" عزیز را بازبینی کرده ام.(الف)من کار پیدا خواهم کرد حتی اگر چمن زنی و توالت شوری باشه(بی تعارف می گم چرا که نه.!!! اونجا که کسی نیست منو سرکوفت بزنه کارم باید درست انجام بشه)..(ب)تحصیل را به تعویق می اندازم تا شرایط مهیا شود ولی مطالعه خواهم داشت.اول زندگی بعد درس (ج)با افتخار به دهات می روم به جای زندگی (سگی در) نیویورک-باید انعطاف پذیر باشم هر چیزی انجا ممکن است-تا جای ممکن تحمل و در زمان بروز خلاء از آن فرهنگ تا عادی شدنش دوری می کنم-ببینید من بی عاطفه نیستم ولی بارها به مرگ اطرافیان بصورت جدی اندیشیده ام. من در امریکا خواهم بود حالا که نمرده اند پس برای سلامتی شان دعا می کنم و به سلامتی آنها دلشادم.===>چون در حیات اند من خوشحالم حال اگر دورند چاره ای نیست.ان شاءاله که دیدارها تازه خواهد شد.

5-پیش از عزیمت هر جزئی را خواهم نوشت و هیچ موردی جا نخواهد افتاد.من (نوعی )صاحب درک و منطق بی پایانم.هیچ چیزی از دست من بیرون نیست .خدای من کمک من در هر لحظه و هر مکان است .به تک تک جنبه ها توجه داشته و جزئیات نیز برایم دارای اهمیت است .با توجه به شرایط کنونی ام شهر و خانه و رفت و امد و ... را پیدا و تثبت در ذهن می کنم نه روی خواب و رویا و خیال . انگلیسی خود را تا قبل از خروج از کشور بهتر و بهتر می کنم تا حداقل در مکالمات خیابانی کم نیاورم و سرم کلاه نرود.من باید بتوانم در شهر و دیاری غیر از ایران دوام بیاورم پس باید ورودی های ادراکم بطور صحیح و همزمان با گیرایی ما فوق تصور فعالیت کنند.چرا؟چون من کودک نیستم که از صفر شروع کنم من پیشینه اطلاعات و عواطف دارم پس باید با ورودی های اطلاعاتی جدید تصمیمات اثر بخش بگیرم و به پیش روم.جای مکث نیست.باید .... باید ... چنین کنم

*** دست آخر من کسی جز یک آشنای 50سال قبل رفیق پدر خانمم در امریکادر ایالتی دیگر ندارم.یعنی دور و برم کسی نیست فقط من و همسرم و خدای متعال-تکیه ام بر یکدیگر است.اگر هم کسی بود از بابت سرعت بخشیدن به کسب اطلاعات از او بهره می جستم چون همه چیز در فضای مجازی آن نیست که در بیرون و باطن جامعه است.

*** دوستان متشکرم که باعث شدید من خویشتن خویش را بار دیگر به جزئیات برای خودم تشریح کنم و مصمم تر گردم***

این پاسخ ها را پرینت خواهم گرفت و هر روز به آنها نگاه خواهم کرد.
Smileسپاس

سوپرمکس عزیز
این آرامش و خونسردی و خوش بینی که من در نوشته های تو می بینم باعث میشه
هیچ وقت دچار مشکل نباشی.
خیلی خوبه که در عین حال که واقع بین هستیم خوش بین هم باشیم. درواقع با خوش بینی چیزی رو از دست نمی دهیم در عین حال باعث میشه از لحظه های زندگیمون بیشتر لذت ببریم.
باید بگم در کلیات باهم نقطه اشتراک داریم. غیر از اینکه من همون آشنای 50 سال پیش رفیق پدرخانم رو هم ندارم Big Grin

ای کاش دوستانی که الان مقیم هستند می تونستند ما در غنا بخشیدن به این بحث کمک کنند. مسائلی که به آنها "فکر" می کنیم برای آنها ملموس اند!
دوست عزیزی که خود پیشنهاد و پدیدآورنده این بحث بودند ای کاش در مورد مشکلاتی که الان دارند توضیح دهند تا برای ما که هنوز مسافرت نکرده ایم روشنگری شده باشد!
پاسخ
1- چرا مي خواهم مهاجرت كنم: از چه چيزهايي دارم مي گريزم؟ (خانواده، جامعه، دوستان، همكاران، شهر، فرهنگ) ما نخواستیم مهاجرت کنیم.یهو قبول شدیم و شدیم مهاجر! Big Grin

2- به دنبال چه چيزهايي در مقصد مي گردم؟ (پز زندگي در آمريكا؟، تحصيل در دانشگاه، فرهنگ جهان اولي، كار خوب با حقوق بالا؟، هر كاري؟، كار مورد علاقه؟، نكنه فعلا هيــچ هدف مشخصي از مهاجرت نداريم و منتظريم رسيديم اونجا يك فكريش بكنيم؟!؟) مثل همه مهاجرها: به دنبال زندگی بهتر

3- چه چيزهايي را از دست مي دهم؟ (خانواده، دوستان، همكاران، كار، موقعيت اجتماعي، درآمد، سرمايه، هويت ) هویت که از دست نمیره. سرمایه هم اگر تنبل نباشی همینطور. موقعیت اجتماعی تعریفش حتی اینجا فرق می کنه. دوستان جدید میشه ساخت و قدیمی هارا از دور نگه داشت. خانواده پدری مهمترین چیزیه که به نظر میاد آدم از دست میده. اما بازهم خانواده اصلی خانواده ایه که توش زندگی می کنی.

4- به چه چيز هايي فكر نكرده ايم؟) ما فکر اینجاشو نکرده بودیم که برگشتن به ایران هر روز و هر روز غیر ممکن تر میشه

5- چه كارهايي مي بايد انجام دهم؟ برای شما که تو ایران هستید بهترین کار کسب اطلاعاته. تو اینجا هم بیایین مهمترین منبع برای کسب اطلاعاتتون اینترنته و دوستان و آشنایان اطلاعات ناقص و نادرست بهتون میدن. تازه برای هر چیزی هم نیمشه ازشون پرسید چون تجربه اش رو نداشتند. پس حالا که اینترنت دارید وقتتون رو بزارید و اطلاعات کسب کنید. زبان هم که جای خودش رو داره. سعی کنید حرف بزنید بیشتر. شده با خودتون تو حموم! Big Grin


قبل از آمدن به آمریکا زیاد تصمیم های بلند مدت نگیرید. بیایید ببینید چی پیش میاد.
مثلا از الان رشته دکتری تون رو انتخاب نکنید اگه هنوز باید کالج برید.
پاسخ
مرسی shr.jafari عزیز
نکات خیلی مهمی رو اشاره کردید! از جمله کسب اطلاعات که چقدر اهمیت داره و میتونه کمک رسان مهاجران تازه وارد باشه.
و مهمتر از همه زبان هستش که به قول دوستمون حتا شده با خودمون حرف بزنیم!

مرسی و خوش آمد گرم ما رو بپذیرید بازگشت شما به انجمن برای ما هدیه ایست!
پاسخ
تشکر کنندگان: Linspire ، shr.jafari ، aadine ، frozen mind ، soheilbadami ، maxsupermax ، maaref ، MAHDI2012 ، Nataliea
دوستان سلام
درست که در حال حاضر امریکا به خاطر رکود اقتصادی- ان " سرزمین فرصتها" به شکل
سابق اون نیست ولی همه چیز داره اروم اروم بهتر میشه. تنها چیزی که هست اینکه
چند سال اول رو اماده سختی بیشتر در هر مورد باشید و بقیه کارها انشالا درست میشود.واقعیتی هم که هست اینکه معمولا مهاجر ها پس از چند سال دیگر نه اینجایی هستن نه اونجایی ! و اینهم هزینه ای که شما برای نسل بعدی میدید.
به هر حال زندگی همه جورش سخت و چالشی هست ماها هم که خوب عادت داریم. پس چاره ای نیست جز حرکت به جلو.
اگر سن زیر 30 سال هم دارید دیگر شک نکنید راه برای شما هموار تر است.
به امید خدا
آنکس که نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به مقصد برساند
پاسخ
تشکر کنندگان: frozen mind ، امیلا ، User ، maxsupermax ، Linspire ، najibi ، alirezagh ، mercedeh2011 ، MAHDI2012 ، farshadsh
سلام
یوزر عزیز

می خوام جاهایی رو که فکر می کنم "مهران خان 26" از موازنه کلمات مناسب بهره نگرفته به صورتی در پرانتز تشریح کنم.ولی دید من بر طنز کلام ایشان است
ببینید:
نقل قول:user جان با توجه به مدیر بودن شما در این سایت اگه فقط سوالات رو طرح میکردی(و جواب می خواستی)میشد گفت دارید اذهان افراد رو به طرف نکات احتمالا دیده نشده معطوف میکنی ولی جوابهایی که(پشت بنددادی)این حس رو بوجود میاره که میخوایی تاپیک رو (به شور و نشاط بندازی)سایت رو شلوغ کنی که فکر میکنم این سایت خوب میتونه با روشهای بهتر اینکارو بکنه بهر حال هر کس با دید خودش به این سوالات جواب میده و جوابهای (طنز الود و از پیش تعیین شده )
مقداری توهین امیز شما به این سوالات با اشتباه دانستن فرض بالا میتونه یه مقداری نگرش شما رو مشخص کنه (که چنین هدف ایجاد فعالیت بیشتر را دنبال می کنید) نکنید اینکارها رو اگه میخواهی شلوغش کنی من هم با این ارسال کمک کردم (چون خودم تو این تله افتادم و دیدی پست دادم) Tongue
هیچیک از عزیزان از دیگری تلقی بد نخواهد داشت .
از این حسن تا آن حسن صد گز رسن
امام راحل یه جمله جالبی داشت می فرماید" انشاله خدا همه ما را آدم کند" !
آمین رو بلند بگو ! Big Grin
Lol Wink
پاسخ
تشکر کنندگان: User ، OverLord ، mehran626 ، frozen mind
مهران عزیز متشکرم که من رو متوجه نکات "نه چندان مثبت" ارسالم کردین.
با شما موافقم. اما اجازه بدهید دیدگاه خودم رو هم براتون بنویسم:
در این انجمن بعضی از اوقات کاربرانی عضو می شوند و دنبال مهاجرت هستند که هنوز حتا به سن قانونی نرسیده اند و کمتر از 18 سال سن دارند. آنها صرفا به دنبال یک رویا می گردند تا یک واقعیت. افرادی که به صورت جدی به مهاجرت نگاه می کنند اغلب به همه مشکلات آن فکر می کنند و واقع بینانه تصمیم می گیرند.
اما اتفاقا تعداد این افراد رویاپرداز هم کم نیست! آنها با بسیاری از مسائل ناآشنا هستند و در مواردی که این کاربران به بنده پیام خصوصی می دهند و راهنمایی می خواهند متوجه میشوم که تصور آنها از مهاجرت بسیار فانتزی است. تلنگری به آنان می تواند همین مساله باشد. میدانم که در این تاپیک مسائل به صورت جدی تر به بحث گذاشته شده و قاعدتا به این گونه مسائل پرداخته نمی شد بهتر بود، اما تعداد این کاربران متاسفانه کم نیست و به هر شکل آن ها را متوجه مشکلات و یا اشتباه های آنان کنیم، بهتر است تا خسران تباهی که جلوتر می تواند دامنگیر انان شود.

ارسال بنده ویرایش شد.
پاسخ
(2011-01-02 ساعت 09:47)mehran626 نوشته:  
(2011-01-01 ساعت 21:09)User نوشته:  مهران عزیز متشکرم که من رو متوجه نکات "نه چندان مثبت" ارسالم کردین.
با شما موافقم. اما اجازه بدهید دیدگاه خودم رو هم براتون بنویسم:
در این انجمن بعضی از اوقات کاربرانی عضو می شوند و دنبال مهاجرت هستند که هنوز حتا به سن قانونی نرسیده اند و کمتر از 18 سال سن دارند. آنها صرفا به دنبال یک رویا می گردند تا یک واقعیت. افرادی که به صورت جدی به مهاجرت نگاه می کنند اغلب به همه مشکلات آن فکر می کنند و واقع بینانه تصمیم می گیرند.
اما اتفاقا تعداد این افراد رویاپرداز هم کم نیست! آنها با بسیاری از مسائل ناآشنا هستند و در مواردی که این کاربران به بنده پیام خصوصی می دهند و راهنمایی می خواهند متوجه میشوم که تصور آنها از مهاجرت بسیار فانتزی است. تلنگری به آنان می تواند همین مساله باشد. میدانم که در این تاپیک مسائل به صورت جدی تر به بحث گذاشته شده و قاعدتا به این گونه مسائل پرداخته نمی شد بهتر بود، اما تعداد این کاربران متاسفانه کم نیست و به هر شکل آن ها را متوجه مشکلات و یا اشتباه های آنان کنیم، بهتر است تا خسران تباهی که جلوتر می تواند دامنگیر انان شود.

ارسال بنده ویرایش شد.

user عزیز
از اینکه با این م.ض.ع اینطور برخورد کردی خوشحالم و نیز از اینکه شاید با حس و حالی ارسال شما رو بررسی کردم که خیلی همسو با دیگر دوستان نیست نتیجه گرفتم که خوشبختانه احساس من اشتباه بوده و به همین دلیل ارسال رو حذف کردم
ولی با شما کاملا موافق هستم که اونجا فرش قرمز پهن نکرده اند و منتظر ما نیستند و واقع بینانه باید همه چیز را دید پیشنهاد میکنم یک چک لیست از شرایط هر شخص با انتظاراتش تهیه و با واقعیات و نیازهای آنجا با توجه به اطلاعات افراد مطلع تهیه که هر کسی بتواند شرایط خود را کامل و موثر ارزیابی کند در این راستا اطلاعات افراد مطلع از شرایط آنجا که بعضا ایالت تا ایالت متفاوت است می تواند بسیار موثر باشد من در حال تهیه این چک لیست هستم به محض تهیه اون ارسال خواهم کرد

متشكرم مهران عزيز
شخصا عقيده دارم اگر انتقاد وجود نداشته باشد مسير بهبود بسته مي شود.

پيشنهاد چك ليست بسيار خوب است. من هم مي توانم كمك كنم. با داشتن چك ليست مي توانيم با ذهني سازمان دهي شده ادامه دهيم
پاسخ
تشکر کنندگان: mehran626 ، frozen mind ، maxsupermax ، R.F ، maaref ، MAHDI2012 ، farshadsh
(2011-01-02 ساعت 10:12)frozen mind نوشته:  دوست عزيز mehran626
به عنوان عضوي از مهاجرسرا از اين كه سوء تفاهم هر چند جزئي برطرف شده خوشحالم.
البته گفتگوي اخير شما و يوزر عزيز، مفيد و با بركت هم بود: باعث شد مسائل واضحتر و روشن تر شرح داده بشن.

موفق باشيد

فروزن عزيز بسيارهم با بركت بود. چك ليست بسيار مفيدي از سوي مهران عزيز تهيه شده كه نكات بسيار دقيقي را ذكر كرده اند.



مهران عزيز از شما به خاطر چك ليست سپاسگزارم. من هم شرايط خودم رو مي نويسم تا مقايسه كنم.
راستش همينطوري يك نگاهي انداختم سختي مهاجرت بيشتر به نظرم آمد. فعلا اجازه دهيد باز هم بيشتر بررسي كنم نكاتي كه در چك ليست نوشته ايد.

دوستان عزيز، چك ليست تهيه شده توسط مهران عزيز به طور تقريبا كاملي همه پارامترهاي مهم براي مهاجرت رو نوشته و در كنار ان حداقل هاي مورد نياز رو نيز ذكر كرده. به همه دوستان توصيه مي كنم حتما اين چك ليست را چاپ كرده و شرايط خودتان را در آن بنويسيد و نقاطي كه كمتر به آن فكر كرده ايد را شناسايي كنيد. به چرات مي توان بگويم مهمترين مسائلي كه پيش از ورود به آمريكما بايد به آنها فكر كنيد در اين چك ليست آمده!
از دست ندهيد!
پاسخ
تشکر کنندگان: mehran626 ، frozen mind ، soheilbadami ، maaref
چه بسا کارگری و کار مداوم و معاشرت با مردم در سایه قانون و احترام متقابل به بخور و بخواب و پادشاهی در ایران می ارزه .البته اگه بتونید دلتنگی رو تحمل کنید که به نظر من همش چرته و اگر کسی زندگی خودشو دوست داشته باشه دلش فقط برای خودش تنگ میشه.
خانه دوست کجاست...
پاسخ
تشکر کنندگان: elena ، maaref ، MAHDI2012
چک لیست بسیار خوبی هست که جای تشکر دارد. فقط 1 نکته راجع بیمه بچه هاست
من برای فرزندم اینجا (تکزاس) تقاضای بیمه دولتی کردم که اسمش اینجا چیب هست
و به این شکل که تا مرز 20 سال رو پوشش میده و شما تقریبا کسر کوچکی از هزینه
رو میدید برای درمان احتمالی. این برنامه رو روز ثبت نام در مدرسه به ما معرفی کردن.
نکته جالب اینکه بعد تز درخواست اینها پرونده رو بررسی کردن و چون ما طبیعتا منبع درامدی نداشتیم بچه رو اتوماتیک تا 6 ماه زیر پوشش مدیکد بردن که کاملا مجانی هست
واقعا این که گفتید بهشت بچه هاست همینطوره و واقعا اهمیت میدن از همه لحاظ.
حالا این پسر ما هر روز پشت در وامیسه و میگه برگردیم ! بسه دیگه همه چیز رو دیدیم !
خوب بود عالی بود ! بریم خونه ! (البته بچه نیس راهنمایی هست ولی نظرش فعلا اینه)
اینم داستان بچه داری که ادم رو بلا نسبت همه چوب دو سر طلا میکنه
موفق باشید
آنکس که نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به مقصد برساند
پاسخ
باسلام .
با تشكر از مهران و سهيل عزيز . اقا من مدتهاست بدنيال افرادي هستم كه فرزند (راهنمايي ) داشته باشند . به مهاجر سرا قسم ميدهم كه لطف كنيد . تا جايي كه در خصوص مسائل و مشكلات از درس و مدرسه و اموزش و غيره كه تابحال در گير ان شده ايد در جاي مناسب بنويسيد چون اين از بزرگترين دغدغه هاي من و امثالهم براي امدن يا نيامدن است .
پاسخ
تشکر کنندگان: frozen mind ، soheilbadami ، maaref ، sahel-2012 ، MAHDI2012 ، rouzbehdarvishi ، Nataliea




کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان