کانال تلگرام مهاجرسرا |
|---|
 |
 |
 |
 |
 |
|---|
 |
|---|
میزان رضایت شما از آمریکا پس از یکسال:
| نظرسنجی: چند درصد برنامه هاتون تحقق یافته؟ |
|||
| کمتر از 20 درصد | 17 | 18.09% | |
| بین 20 تا 50 درصد | 29 | 30.85% | |
| بیش از 50 % |
48 | 51.06% | |
| مجموع | 94 رای | 100% | |
| * چنانچه به گزینه‌ای رای داده اید، با علامت ستاره مشخص گردیده است. | [نمایش نتایج] |
|
میزان رضایت شما از آمریکا پس از یکسال:
|
2012-04-05 ساعت 17:04
(2011-08-15 ساعت 20:09)shahrzad_a نوشته: تاپیک رو اکتیو نگه دارین که من 2 ماه دیگه بیام توش نظر بدم لطفا! فعلا واجد شرایط نیستم سلام شهرزاد عزیز از دو ماه مدت بیشتری گذشته نمیخوای مارو توی تجربه هات شریک کنی؟ ممنون 
به آرزوم میرسم، شک ندارم
تشکر کنندگان: frozen mind ، shahrzad_a ، batis2010 ، shkhmo ، Tomas ، opayamani ، mohammadrezah ، soli asali ، taherifar
یکسال برای نظر دادن خیلی کم است چون تا جایی که من دیده ام برای اکثر افراد در عرض یکسال اتفاق خاصی نمیافتد . بکنیدش دوسال خیرش را ببینید.
من شش ماه اول واقعا ناراضی بودم . بعد از یکسال هنوز ناراضی بودم . یک سفر به ایران رفتم و تازه فهمیدم که چه شانسی اورده ام که مهاجرت کرده ام و تبدیل به یک موجود راضی شدم . بعد از یکسال و نیم واقعا راضی بودم . بعد از دوسال ونیم خیلی راضیم .
برنده لاتاری ۲۰۰۹. ساکن لس انجلس.
وبلاگ: https://rasaraplanet.wordpress.com سیاره راساراسا تشکر کنندگان: comrun ، aadine ، storagemeter ، hoda2012 ، SH1A2R3 ، New York ، vroom ، m9780 ، frozen mind ، Linspire ، pefa ، behzadb57 ، mavarfan ، peyman74 ، ben10 ، a.behzadi ، nahid.t ، maka2 ، pr.kia ، jake ، ساری ، faranak.n ، humsun ، rs232 ، ساشا ، Hediyeh ، armanbala ، ghorbat ، MPU ، mohammad.maleki ، M.Haghighi ، kasra ، ozone ، Omidooo ، honey62 ، الهه سابق ، shkhmo ، Tomas ، hooman9922 ، مهتاب - 2251 ، opayamani ، پسرایرونی ، vm1974 ، ensan ، ostokhan ، goody ، maryamkambiz ، mohammadrezah ، ASALI ، Rock ، Lemony ، azar1348 ، مانترا ، pv-n ، KIMIA2005 ، aghaghia ، maria2000 ، tartar ، soli asali ، poem ، mhb161 ، بازگشت ، farzaam3 ، pari pariaaa ، cchico ، babak12 ، remarya ، آلیس-1980 ، justusa ، goliii ، taherifar ، ziba62ka ، lotttery2015 ، SAAM_60 ، bozorg ، saminsara ، tamana2016
2012-04-06 ساعت 18:56
(2012-04-06 ساعت 07:41)rasarasa نوشته: یکسال برای نظر دادن خیلی کم است چون تا جایی که من دیده ام برای اکثر افراد در عرض یکسال اتفاق خاصی نمیافتد . بکنیدش دوسال خیرش را ببینید. فکر کنم همین جور ادامه بدی عمر مفیدت دویست سیصد سال بره بالا (ایشاله همیشه سالم و تندرست باشی)من به این علت گذاشتم یکسال چون در عرض یکسال شما حتما یک کار پیدا کردید،در خانه مستقر شده اید و تا حدی به موضوع آشنا شده اید در ضمن اگه یک سال بشه دوسال ما تجربه های کمتری داریم(منظورم دوستانی که میان و نظر میدن)!!! خوب رسارساجان یکم مارو مستفیض کن
به آرزوم میرسم، شک ندارم
تشکر کنندگان: rasarasa ، behzadb57 ، mohammad.maleki ، honey62 ، batis2010 ، shkhmo ، Tomas ، ali234 ، opayamani ، mohammadrezah ، azar1348 ، مانترا ، pv-n ، soli asali ، pari pariaaa ، taherifar ، SAAM_60
2012-04-24 ساعت 02:49
(آخرین تغییر در ارسال: 2012-04-24 ساعت 02:53 توسط tarannom 86.)
ملاک های عمل
1- مدت اقامت: سه سال و دو ذره...داره می شه 4 سال  2- ایالت و شهری که ساکن هستند : مریلند...راکویل 3-وضعیت مالی هنگام ورود: یه کم پول داشتیم...شاید 10 هزاد تا 4-وضعیت تجرد: متاهل مقدار پیشرفت: واقعاً نمی دونمااااااااا 1-وضعیت زبان انگلیسی شما (قبل و بعد از یک سال): قبلاً فاجعه...الان: خیلی خوب 2- وضعیت کار شما پس از سپری شدن یک سال ( آیا به کار مورد نظر و در شان خودتان رسیده اید؟) طراح ( تو یه دفتر معماری) این بعد از سه سال بود...قبلش Talbots کار می کردم و درس می خوندم. 3- وضعیت مسکن پس از سپری شدن یک سال( مسکن خریداری کرده اید یا اجاره؟) خریدیم 4- چند درصد به ایده آل و برنامه ریزی آینده تون دست پیدا کردید؟ (برای مثال 50%) از نظر تحصیلی 40%. از نظر زندگی نمی دونم چرا پسرفت کردیم! هی دلمون می خواد برگردیم  یعنی بدم میاد از اینجا هاااااااااااااااا همه چی یه جوریه...هیچ چی به دل آدم نمی شینه. همش استرس ( کسایی که نیومدن نخونن) (2012-04-06 ساعت 07:41)rasarasa نوشته: یکسال برای نظر دادن خیلی کم است چون تا جایی که من دیده ام برای اکثر افراد در عرض یکسال اتفاق خاصی نمیافتد . بکنیدش دوسال خیرش را ببینید.قربون شکلت...من بعد از نزدیک 4 سال هنوز ناراضیم...یه سال خیلی خوبه...هنوز سرتون گرمه خیلی چیزاست متوجه نیستید. باز خوبه الان راضی هستید... چرا من هز دفعه می رم ایران بیشتر از اینجا بدم میاد؟!!!! تشکر کنندگان: frozen mind ، soheilbadami ، m9780 ، perna ، golesang ، armanbala ، ghorbat ، mohammad.maleki ، honey62 ، Serendipity ، الهه سابق ، shkhmo ، Tomas ، rasarasa ، opayamani ، mohammadrezah ، azar1348 ، j1970 ، مانترا ، maria2000 ، tartar ، soli asali ، mhb161 ، babak12 ، kage.omid ، آلیس-1980 ، taherifar ، rouham ، hesam.sd
2012-04-24 ساعت 07:34
(آخرین تغییر در ارسال: 2012-04-24 ساعت 07:36 توسط Sahar-Germany.)
سلام
1- مدت اقامت: من هنوز یک سال نشده که اومدم آمریکا 3-وضعیت مالی هنگام ورود:با حدود هزار دلار اومدم 4-وضعیت تجرد:مجرد مقدار پیشرفت: 1-وضعیت زبان انگلیسی شما (قبل و بعد از یک سال): متوسط-کمی بهتر 2- وضعیت کار شما پس از سپری شدن یک سال ( آیا به کار مورد نظر و در شان خودتان رسیده اید؟): من از طریقه گرین کارت نیومدم بلکه از طریقه کار اومدم 3- وضعیت مسکن پس از سپری شدن یک سال( مسکن خریداری کرده اید یا اجاره؟): اجاره 4- چند درصد به ایده آل و برنامه ریزی آینده تون دست پیدا کردید؟ (برای مثال 50%) >50% - هر موردی که فکر میکنید مهم خواهد بود رو شرح بدید: می‌تونم بگم آمریکا تا اینجاش در مقایسه با اروپا برای من بهتر بوده. مهمترین چیز در آمریکا اینه که مهم نیست شما کجائیه هستید، مهم اینه که شما چه توانای دارید. من از طریقه گرین کارت نیومدم بلکه از طریقه کار اومدم ولی امیدوارم که بتونم امسال گرین کارت برنده بشم. اینجا سختی‌های خودش رو داره. در مورد خودم میگم که ۶ روز هفته خیلی سخت کار میکنم و گاهی از خستگی حتا حوصله غذا خوردن هم ندارم ولی با این همه من تا اینجا عاشق آمریکا شدم. فرهنگش از اروپا خیلی بهتره، مردمش بهترند. امکان پیشرفتش بهتره. تشکر کنندگان: kolange_edalat ، frz61 ، frozen mind ، shahab2012 ، نخجیر ، mavarfan ، soheilbadami ، كاميلا ، nahid.t ، storagemeter ، SH1A2R3 ، pr.kia ، m9780 ، jake ، ساری ، golesang ، humsun ، ghorbat ، MPU ، mohammad.maleki ، ozone ، Omidooo ، Shezem ، honey62 ، batis2010 ، Serendipity ، serendipity20000 ، الهه سابق ، shkhmo ، Tomas ، ali234 ، rasarasa ، opayamani ، sam11 ، sam_sabz ، ostokhan ، mohammadrezah ، ASALI ، Rock ، Lemony ، azar1348 ، j1970 ، مانترا ، اریوبرزن ، pv-n ، mama2030 ، aghaghia ، KIMIA2005 ، maria2000 ، tartar ، soli asali ، siakhatar666 ، poem ، mhb161 ، farzaam3 ، pari pariaaa ، kage.omid ، remarya ، آلیس-1980 ، justusa ، goliii ، taherifar ، rouham ، masoud768 ، hassan8ir ، bozorg ، saminsara ، leader-m ، American Darlin
2012-04-27 ساعت 14:47
(2012-04-24 ساعت 02:49)tarannom 86 نوشته: ملاک های عمل عزیزم شما ماشالله وضعیت استیبل و خوب شده نارضایتی دیگه چرا؟ مسکن که خدا رو شکر خریدید تحصیل کردید کار هم که شکررر خدا دارید فکر کنم شما دلتنگ وطنید و ناراضی نیستید! (2012-04-24 ساعت 07:34)Sahar-Germany نوشته: سلامخوب داره امیدم بیشتر میشه خدا رو شکر شما هم راضی هستید میشه تفاوت هاش رو با اروپا برامون ذکر کنید؟؟ ممنون (2012-04-24 ساعت 11:52)zaherbin نوشته: 1- مدت اقامت:4 سالاون دو جمله آخرت خیلی تاثیر گذار بود نمیشه گفت نقاط مثبتی نداره 100% داشته که شما موندید و به وطن ترجیحش دادید! یه سوال دیگه ای که مونده اون 55% ذهن من رو بدجوری مشغول کرده! حالا چرا 55% ؟=================== خوب توی این چند تا پست آخر یه موضوعی خیلی جالب بود و من که اینجوری احساس میکنم! چون هم کسی رو داشتیم که از اروپا مهاجرت کرده بود و به نسبت حضورش در امریکا ازآمریکا نسبت ب اروپا رضایت بیشتری داشت و دوم اینکه از 4 سال حضور گرفته بود تا زیر یکسال که خوب من این رو نکته خوبی میبینم. نکته بعدی بچه هایی که عدم رضایتشون رو اعلام میکنن لطفا دلیلش رو هم بگن!!! چی شده که شما همچین احساسی دارید؟ ممنون از همه تون
به آرزوم میرسم، شک ندارم
2012-04-27 ساعت 17:19
(2012-04-27 ساعت 15:42)zaherbin نوشته:(2012-04-27 ساعت 14:47)m9780 نوشته: اون دو جمله آخرت خیلی تاثیر گذار بوددرباره ی اون جمله که دنبالش نرید بهتره برای 10 سال اول نیست برای سال های بعد است من مهاجر هر شب فکر میکنم خدایا اتفاق 11 سپتامبر نیفتد یا خدایا دیگر ما رو ایران راه ندهند یا .......و مهمترین دغدغه کارمان است که فردا اخراج نشویم. به نظر من شما خیلی دارید موضوع رو پیچیده میکنید! آخه ربطی به 11 سپتمبر نداره یا اخراج و .... شما مهاجرت میکنی که پیشرفت کنی، حالا اگه مواردی سرعت پیشرفت شما رو کند کرده یا تبدیلش کرده به پسرفت، نمیشه گفت کل پروسه غلطه. شما باید ببینید کجا رو اشتباه کردید کجای محسبات تون اشتباهه. مثل این میمونه که من بگم: آمریکا کشوری هست که زبانشون انگلیسیه و این زبان خیلی سخت است و من آن را نمیفهمم، غذاهایشان همش حاضری و فست فودی و هات داگ و همبرگر و ... است و من قرمه سبزی دوست دارم، همش ترنادو میاد از وسط شهر ها رد میشه و خرابی به بار میاره، رئیس جمهورشون سیاهه و من آن را دوست ندارم، دیسکو و بارهای بی ناموسی دارند و من مرتکب گناه میشوم و این خیلی بد است! پس نتیجه میگیریم آمریکا بد است چون من خوشم نیامده است!!! شما چرا باید لیسانس بمونی؟ کار میکنی پولهات که جمع شد ادامه تحصیل هم میدی! بعد از 3-4 سال میشی سیتیزن و هیچکی نمیتونه بندازدت بیرون و تو درواقع شهروندی و از همه امکاناتی که یک زاده آمریکا استفاده میکنه تو هم بهره میبری، حقوق بیکاری، از کار افتادگی، بازنشستگی، بیمه و هزارتا چیز دیگه! من احساس میکنم شما نسبت به آمریکا بخاطر مشکلاتی که براتون پیش اومده بد بین شده اید و همه چیزش را با عینک بد بینی مینگرید. بهتره به چیزهای خوبش هم فکر کنید!
به آرزوم میرسم، شک ندارم
تشکر کنندگان: wushu kung fu ، golesang ،
2012-04-27 ساعت 22:55
(آخرین تغییر در ارسال: 2012-04-27 ساعت 23:12 توسط Sahar-Germany.)
در جوابِ دوستی که در مورد تفاوتِ آمریکا و اروپا پرسیده بودند. همون طور که عرض کردم من تجربه زندگی در اروپا رو دارم، مسافرتی خیلی جاها رو دیدم ولی در آلمان زندگی کردم. در آلمان شما همیشه یک خارجی به حساب میاین. هر چقدر هم که آلمانی‌‌ها اظهار میکنند که فرقی بین خودشون و خارجی‌‌ها نیست، ولی اینطور نیست. در مشاغل معمولی و در دوران دانشجویی شاید همه چی براتون بهتر باشه ولی وقتی بخواین پیشرفت کنید و شغلِ خوبی داشته باشید سریعاً متوجه عکس العمل آلمانی‌‌ها خواهید شد. ولی در آمریکا من اصلا تو این مدت احساس نکردم که خارجی هستم. چون اینجا اولا خارجی زیاده و دوما آمریکایی ها برخورد با خارجی‌‌ها رو خوب بلد هستند. به نظرم مردم خوب و فهمیده‌ای داره اینجا. البته این نظر من تا اینجا هست نمیدونم چند ماه یا چند سال دیگه چه جوری فکر کنم. ولی کلا فکر میکنم که آمریکا سرزمین فرصت‌های مساوی هست که اصلا مهم نیست براش شما کجایی هستید، موهاتون چه رنگیه یا به چه زبانی حرف میزنید. ملاک فقط توانأیی شما هست. البته از یک لحاظ هایی آلمان بهتر بود از جمله خدمات درمانی، که بیمه خیلی چیز‌ها رو در اونجا پرداخت میکرد ولی در اینجا با اینکه من بیمه شدم و بیمه خوبی هم هست ولی هر دفعه خودم باید بخشی از مخارج رو تقبل کنم. ولی کلا من آمریکا رو صد در صد به اروپا ترجیح میدم!
این رو هم بهتون بگم که اینجا هرچقدر که پول بدی آش می‌خوری. یعنی پشتِ میز نشینی و از زیر کار در رفتن به جائی نمیرسه. باید کار کرد سخت و سخت. اگر کار کنی پیشرفت میکنی! یه چیز دیگه که من همش میگم اینه که اینجا انگار زمان زود تر میگذره، از بس که آدم سرش شلوغه و وقت کم میاره. اینو در مورد خودم و آدم‌های اطرافم که میشناسم دیدم. شاید در مورد همه صدق نکنه. تو این مدت خیلی چیز‌ها یاد گرفتم و تجربه هأیی کسب کردم که تو تمامِ سال‌های عمرم کسب نکرده بودم. اگه برگردم ایران یا آلمان دوباره، هیچ وقت تجربه زندگی در اینجا رو فراموش نمیکنم و مطمئنم خیلی کمکم میکنه! تشکر کنندگان: wushu kung fu ، golesang ، SH1A2R3 ، kia_0950 ، tamanna ، frozen mind ، كاميلا ، emrah66 ، mavarfan ، m9780 ، humsun ، MPU ، Saeedv13 ، ozone ، parsush ، Ehsan F2B ، Akta ، Shezem ، batis2010 ، serendipity20000 ، shkhmo ، MAHDI2012 ، Tomas ، ali234 ، rira1982 ، opayamani ، vm1974 ، sam11 ، پروا ، ostokhan ، mohammadrezah ، ASALI ، Mamadreza ، azar1348 ، مانترا ، mama2030 ، shaman ، KIMIA2005 ، maria2000 ، tartar ، soli asali ، y.n ، mhb161 ، بازگشت ، farzaam3 ، pari pariaaa ، Leila Amricaie ، babak12 ، kage.omid ، remarya ، baran21 ، آلیس-1980 ، behjat ، Rock ، goliii ، taherifar ، rouham ، masoud768 ، ziba62ka ، bozorg ، tamana2016 ، American Darlin
(2012-04-27 ساعت 22:55)Sahar-Germany نوشته: در جوابِ دوستی که در مورد تفاوتِ آمریکا و اروپا پرسیده بودند. همون طور که عرض کردم من تجربه زندگی در اروپا رو دارم، مسافرتی خیلی جاها رو دیدم ولی در آلمان زندگی کردم. در آلمان شما همیشه یک خارجی به حساب میاین. هر چقدر هم که آلمانی‌‌ها اظهار میکنند که فرقی بین خودشون و خارجی‌‌ها نیست، ولی اینطور نیست. در مشاغل معمولی و در دوران دانشجویی شاید همه چی براتون بهتر باشه ولی وقتی بخواین پیشرفت کنید و شغلِ خوبی داشته باشید سریعاً متوجه عکس العمل آلمانی‌‌ها خواهید شد. ولی در آمریکا من اصلا تو این مدت احساس نکردم که خارجی هستم. چون اینجا اولا خارجی زیاده و دوما آمریکایی ها برخورد با خارجی‌‌ها رو خوب بلد هستند. به نظرم مردم خوب و فهمیده‌ای داره اینجا. البته این نظر من تا اینجا هست نمیدونم چند ماه یا چند سال دیگه چه جوری فکر کنم. ولی کلا فکر میکنم که آمریکا سرزمین فرصت‌های مساوی هست که اصلا مهم نیست براش شما کجایی هستید، موهاتون چه رنگیه یا به چه زبانی حرف میزنید. ملاک فقط توانأیی شما هست. البته از یک لحاظ هایی آلمان بهتر بود از جمله خدمات درمانی، که بیمه خیلی چیز‌ها رو در اونجا پرداخت میکرد ولی در اینجا با اینکه من بیمه شدم و بیمه خوبی هم هست ولی هر دفعه خودم باید بخشی از مخارج رو تقبل کنم. ولی کلا من آمریکا رو صد در صد به اروپا ترجیح میدم!دقیقاً با شما موافقم! آلمان ها مردمی به شدت نژاد پرست هستند! نمیخواستم از واژه به شدت استفاده کنم اما خوب هستن دیگه یکی از اقوام ما در آلمان ساکن هستند و بعد از چند وقت اومده بودن ایران برای دید و بازدید، اما وقتی دیدمشون نشناختمشون چون موهاشون رو هم بلوند کرده بودند !!!! و دقیقا حرفهای شما رو میزدند! حتی اگه لهجه تون هم عالی باشه و چهره تون هم خارجی نباشه به محض اینکه بفهمن خارجی هستید رفتارشون با شما عوض میشه! من که از این نوع برخورد ها خوشم نمیاد، چون خودشون رو نژاد برتر میدونن. حالا گذشته از این حرفها اما آمریکایی ها یاد گرفتن که چجوری به خارجی ها رفتار کنن و همزیستی داشته باشن دقیقا مثل ماایرانی ها که تا یه خارجی میبینیم ذوق زده میشیم و ازش خوشمون میاد!!! ا حتی با شنیدن لهجه انگلیسی ما کنجکاو میشن و براشون لهجه ما جالبه!!! کلا انسان های با شعوری هستن هرچند ممکنهانسان های نژادپرستیهم به تورمون بخوره اما خوبیش اینه که اکثریت غالب انسانهای راحتی هستن! حتی بریتانیایی ها هم تا حدی مثل جرمن ها هستن!!!
به آرزوم میرسم، شک ندارم
تشکر کنندگان: كاميلا ، SH1A2R3 ، hoda2012 ، mohammad.maleki ، Shezem ، batis2010 ، Tomas ، opayamani ، sam11 ، Mamadreza ، mohammadrezah ، azar1348 ، مانترا ، tartar ، soli asali ، farzaam3 ، pari pariaaa ، Leila Amricaie ، Lemony ، kage.omid ، remarya ، آلیس-1980 ، taherifar ، rouham ، masoud768
2012-04-30 ساعت 21:36
(2011-08-13 ساعت 22:22)m9780 نوشته: سلام به همه دوستان مهاجرت سرایی من از 1 سالگی می ترسیدم .هی فکر می کردم باید به خیلی جاها برسم اما نرسیدم. اینه که هی طفره می رفتم که نه !اول سپتامبر 2010 که وارد شدم حساب نیست چون من5 ماه فقط خاله بازی کردم بین فامیلهای ایرانی. بعد از 1 سالگی رسمی ویرای جدیدم هم که افسردگی گرفته بودم و تارک مهاجرسرا بودم ! اما حالا فکر می کنم شاید زیادی انتظار د اشتم از خودم . مخصوصا که امریکایی ها کلی تشویقم کردن تو این مدت ! ملاک های عمل 1- 1 سال و 8 ماه از ورودم به امریکا گذشته . 2-کالیفرنیا - LA County - Long Beach 3- به اندازه یه مسافرت 3 ماه خونه اقوام ! وقتی خانوادم برگشتن ایران 3000 دلار برام موند برای اجاره و لوازم خونه و خرج زندگی 4- مجرد مقدار پیشرفت: 1-(قبل 1 سال)فکر می کردم خوبه ! تو فرودگاه LAX شوکه شده بودم ! هیچی نمی فهمیدم و هیچ کس نمی فهمید من چی می گم. (بعد از 1 سال) 80%حرفها رو می فهمم .ترسم از حرف زدن ریخته . حرفهام قابل فهم شده. می تونم شوخی کنم !!!! فلونت تر شدم . اما گرامر جمله هام خیلی بد تره. خلاصه فکر می کردم بعد از 1 سال خیلی بهتر باشم اما بازم از وضعیت ایرانم خیلییییییییییییی بهترم کماکان ترجیح میدم جلوی ایرانی ها حرف نزنم و اگه بزنم گرامر ,تلفظ , جمله و... میریزه به هم  2- من با ویزای کار موندم .کارم دقیقا کار ایرانم هست و اگه نبود نمی تونستم این ویزا رو بگیرم. در خصوص شان کار هم که.... هم ایران هم اینجا از سرم خیلی زیاده! 3 -اجاره ( استودیو - تو ایران نمی تونستم همچین جایی داشته باشم) 4- اهداف من 2 دسته هستن.
در دسته اول شاید به 90% رسیدم .گواهینامه گرفتم, کار گرفتم , خونه گرفتم , ماشین گرفتم , مستقل شدم , تونستم تو اجتماع جا بیفتم , کردیت کارت بعد از 1 سال بگیرم و کردیت build up کردم( به لطف lease ماشینم) در دسته دوم هم فکر کنم به 20% رسیده باشم . اونم دوباره استقلالم هست که خیلی آرزوش رو داشتم و تو ایران نمی تونستم داشته باشم . این که به بقیه آرزوهام نرسیدم امریکا هیچ نقصیری نداره و بر خلاف ایران همه جوره این امکان رو برام فراهم کرده بود اما خودم عرضه استفاده از موقعیت رو نداشتم و هیچ پیشرفتی به نسبت 1 سال پیش نکردم. در کل خوشحالم اومدم. خیلی رشد کردم و دنیام بزرگ شده. از اینکه با فرهنگ های دیگه آشنا شدم راضی ام و کلا کیفیت زندگی اینجا رو نمی تونستم تو ایران داشته باشم. با به ایران برگشتن هم مشکلی ندارم و نمی ترسم . رفت و آمدها و دوستان ایران رو کم دارم و فکر نمی کنم بتونم جایگزینی براش پیدا کنم( این مسئله جنرال نیست و خیلی ها من جمله خواهرم یا خاله ام رفت و آمد به مراتب بیشتری به نسیت ایران دارند .البته در شهرهای ایرانی نشین زندگی می کنند)این توضیح رو هم بدم که من دختر لوس و ته تغاری خونه بودم و الانم کل فشار روحیم رو به خانوادم منتقل می کنم . آدمها زرنگ و با عرضه ای که نیامده دارن درباره همه خم و چم زندگی اینجا تحقیق می کنن قطعا جهش بیشتری خواهند داشت. کماکان تفاوتی بین امریکا یا هر جای خارج از ایران قائل نیستم و بیشتر خوشحالم که از ایران خارج شدم. تشکر کنندگان: frozen mind ، kia_0950 ، SH1A2R3 ، hoda2012 ، Blaze ، m9780 ، emrah66 ، nahid.t ، ParsTrader ، soheilbadami ، karbar123 ، faranak.n ، armanbala ، برنا ، ghorbat ، mansour*** ، MPU ، Saeedv13 ، behzad7 ، ozone ، rouzbehdarvishi ، Omidooo ، parsush ، mohammad.maleki ، schaghayegh ، Shezem ، honey62 ، batis2010 ، Hossein81 ، MAHDI2012 ، Tomas ، Serendipity ، ali234 ، rasarasa ، rira1982 ، مهتاب - 2251 ، Afies ، opayamani ، sam11 ، goody ، mohammadrezah ، ASALI ، Rock ، j1970 ، frpa ، مانترا ، اریوبرزن ، mama2030 ، KIMIA2005 ، maria2000 ، tartar ، soli asali ، neda shz ، mhb161 ، pari pariaaa ، Lemony ، babak12 ، kage.omid ، remarya ، آلیس-1980 ، goliii ، taherifar ، rouham ، ziba62ka ، SAAM_60 ، hassan8ir ، bozorg ، saminsara ، saeed8990 ،
2012-05-01 ساعت 02:03
(2012-05-01 ساعت 01:47)masih sh نوشته: به نظر من این تاپیک درستی نیست.به خاطر اینکه معیار هر شخص از زندگی خوب و رضایت از زندگی فرق داره. افرادی که میخوان تازه مهاجرت کنند بهتره روی نوشته های این تاپیک حساب نکنند. دوست عزیز اینجا ما با زدن این تاپیک خواستیم ببینیم مهاجرین بعد از یکسال با سلائق و طرز زندگی متفاوت راضی خواهند بود یا خیر!! در ضمن این مرجع برای مهاجرین نخواهد بود بلکه همه شرایطشون رو اینجا توضیح میدن(وضع مالی، کار، تحصیل و.... ) اینجوری هرشخصی میتونه شرایط نزدک به خودش رو پیدا کنه و استفاده کنه!
به آرزوم میرسم، شک ندارم
تشکر کنندگان: masih sh ، batis2010 ، Tomas ، sam11 ، mohammadrezah ، maria2000 ، soli asali ، taherifar ، rouham
2012-05-03 ساعت 00:07
دوستان عزيزم
به نظرم مياد براي پر بار تر شدن اين بحث يك موضوع كوچولو در كنار اين تاپيك ايجاد كنيم تحت اين عنوان "ميزان رضايت و پيشرفت شما از ايران از بدو تولد تا كنون!!!" و مقايسه با اونچه كه در آمريكا هست مثلا ميزان تلاش ما از دوران طفوليت تا بحال براي تحقق آمال و آرزوها و وجود امكانات كافي و مسير مشخص براي رسيدن به آنها!!!!!! اينو از اينجهت مطرح ميكنم كه دوستان كه اونور هستند يك لحظه ياد زماني كه اينجا بوديد بكنيد و بعد نظرات خود را ساتع فرماييد
کیس نامبر: 2012as2xxxx
کنسولگری:انکارا مصاحبه: فبريوري ٢٠١٢ کلیرنس: مارچ ٢٠١٢ دريافت ويزا: آپريل ٢٠١٢ تاریخ ورود به آمريكا: جون ٢٠١٢ تعداد افراد در این کیس نامبر: 3 نفر تشکر کنندگان: یاشار و ماری ، m9780 ، MPU ، Omidooo ، batis2010 ، MAHDI2012 ، Tomas ، sam11 ، mohammadrezah ، maria2000 ، soli asali ، Lottery 2015 ، taherifar ، rouham
2012-05-03 ساعت 00:45
(آخرین تغییر در ارسال: 2012-05-03 ساعت 09:10 توسط ParsTrader.)
(2012-04-30 ساعت 21:36)shahrzad_a نوشته: [quote='m9780' pid='126412' dateline='1313257922'] ببخشيد ميتونم بپرسم شما كارتون الان تو آمريكا چي هست ؟؟
اگه بعضی ها فرصت قبول شدن رو از ما نگیرن به لطف خدا 2013
تشکر کنندگان: SH1A2R3 ، mohammad.maleki ، batis2010 ، Tomas ، opayamani ، sam11 ، ASALI ، soli asali ، pari pariaaa ، taherifar ، rouham
2012-05-03 ساعت 01:06
(2012-05-03 ساعت 00:07)armanbala نوشته: دوستان عزيزمسلام ممنون از نظرت خیلی موضوع پیچیده شد من متوجه نشدم من قصدم از این تاپیک این بوده که آقای ایکس شما با این انکانات وارد آمریکا شدید و بعد از یک سال الان فلان امکانات رو دارید و کارتون این هست حالا به نظر خودت چند درصد از زمان ورودت به آمریکا پیشرفت داشتی؟ چون به نظر من مهاجرت مثل اینه که شما یک نهال رو از شمال ایران از خاک در بیاری و بیاری توی تهران و دوباره بکاری !!! شرایط و همه چیز اون شده اون نهال یا میگیره یا خشک میشه! حالا من میخوام بدونم چقدر پیشرفت کرده.
به آرزوم میرسم، شک ندارم
تشکر کنندگان: shahrzad_a ، SH1A2R3 ، ghorbat ، Omidooo ، batis2010 ، Tomas ، opayamani ، ASALI ، mohammadrezah ، azar1348 ، maria2000 ، soli asali ، taherifar ، rouham
2012-06-04 ساعت 01:46
-------------------------------------------------------------
**CN:2013AS0000*0
رویت قبولی :3 می 2012 ارسال فرمهای سری اول: 20 می-ارامکس دریافت تاییدیه دریافت: سفارت : انکارا مصاحبه: انشالا.. افرادکیس: 1 هزینه ها :10تومان عکس+ 55تومن ارسال+70 تمدید پاس |
