مصاحبه - ارمنستان

[آراد]

در تاریخ اول فوریه تاریخ مصاحبه ما بعد از 9 ماه اعلام شد و از ترکیه به ارمنستان تغییر پیدا کرد . تاریخ برای 7 مارس بود که ما برای اول مارس به ارمنستان سفر کردیم .روز شنبه برای آزمایش و عکس به بیمارستان مراستان رفتیم و کارمون را انجام دادیم .خیلی از کسایی که ترکیه بودن اومده بودن به ارمنستان و تقریبا می شه گفت که شلوغ بود .روز یکشنبه ساعت 10 صبح توی همون بیمارستان پیش یه خانوم دکتر خیلی نازنین وقت داشتیم و من و پسرم کارت واکسن بین المللی داشتیم که هیچ واکسنی هم نخوردیم .روز چهارشنبه ساعت 9 صبح وقت سفارت داشتیم که نیم ساعت زودتر وارد سفارت شدیم و اول از همه انگشت نگاری و بعد مصاحبه .پیش یه خانوم خیلی گرم و صمیمی که به خوبی فارسی صحبت می کرد انجام شد .بیشتر سئوالاتش راجب به نحوه اشنایی من و همسرم بود .اینکه چند سال با هم اشنا شدیم و از چه طریقی .کار شوهرم چیه و چند سال رفته امریکا و از چه طریقی .من چون کار می کردم خیلی نگران بودم که چک بهم بخوره ولی فقط 2 تا سئوال راجب به کار ازم پرسید که چکار می کردم و ایا کارم دولتی بوده یا خصوصی و اینکه الان شوهرم کجاست .و بعد به من تبریک گفت و اصل مدارک را به من برگردوند و دو روز بعد ویزای ما اماده شد که تماس گرفتند و رفتیم .و خدا را شکر ویزا را یکضرب گرفتیم .چیزی که من متوجه شدم اینکه هنوز خیلی سختگیری نمی کردن اگر مدارک کامل بود ویزا می دادن .ویا می گفتند اگه می تونین کاملش کنین .اکثرا ویزا گرفتن و اونایی که نگرفتن برای دو ماه بعد گفتند تماس بگیرید .برخوردشون بی نهایت عالی بود و اصلا استرس نداشتیم .برای بچه ها وسایل بازی بود و پسرم با اونها سرگرم بود .امیدوارم حق مطلب را ادا کرده باشم .از همه دوستان عزیزم تشکر می کنم و صمیمانه ارزو می کنم که همه ویزا بگیرید اگه سئوالی داشتین خوشحال می شم بتونم جواب بدم

[Acaro]

سلام خدمت دوستان

در طی چند روز گذشته اطلاعاتی در مورد ایروان جمع آوری کردم که در این پست و پست های بعدی سعی می کنم در اختیار شما قرار دهم.

ویزای سفر به ارمنستان
برای ورود به ارمنستان نیازمند ویزای توریستی میباشد که هزینه آن معادل ۳۰۰۰ درام ارمنستان (حدود ۱۰ دلار) است که در فرودگاه بین المللی ایروان یا مرز زمینی مقری (ایران‌ارمنستان) پرداخت میکنید.

برای جلوگیری از اتلاف وقت در گرفتن ویزا مخصوصاء در مرز ایران – ارمنستان (طی ایام شلوغ ) ، توصیه میشود، ویزای خود را از سفارت ارمنستان در تهران تهیه فرمائید.

برای گرفتن ویزا در فرودگاه و یا در مرز زمینی فرم مخصوصی را باید پر کنید که برای جلوگیری از اتلاف وقت میتوانید از لینک زیر استفاده کرده و پس از چاپ قبل از ورود به مرز یا فرودگاه ایروان همراه خود داشته باشید.

>> دریافت فرم جدید دوبرگی ویزای سفر به ارمنستان با قابلیت پرکردن <<

>> مشاهده تعطیلات رسمی ارمنستان <<

در صورت تقاضای ویزا از طریق مراجعه به سفارت ارمنستان در تهران داشتن دو قطعه عکس نیزالزامی خواهد بود.

اطلاعات سفارت ارمنستان در تهران
آدرس: خيابان جمهوري- خیابان ‏رازی- خیابان استاد ‏شهریار- پلاک ۱‏
تلفن: ۶۶۷۰۴۸۳۳، ۶۶۷۰۴۸۳۸
فکس: ‏۶۶۷۰۰۶۵۷‏
ایمیل: emarteh@yahoo.com
روز و ساعت کاری: یکشنبه تا پنجشنبه ۱۲- ۹‏

[Acaro]

نحوه سفر به ایروان - ارمنستان

هوائی

برای سفر به ارمنستان میتوانید از پروازهای آسمان (ایران) و یا آرماویا (ارمنستان) استفاده کنند.

پراوز آسمان روزهای شنبه٫ دوشنبه و پنجشنبه از تهران به وقت ۱۵:۰۰ حرکت می کند و ۱۷:۱۰ دقیقه به وقت ایروان به مقصد می رسد.

در حال حاضر هزینه بلیط رفت و برگشت آسمان ۴۵۰/۰۰۰ تومان (تاریخ استعلام قیمت ۱۵ مهر ۱۳۹۱) می باشد در صورت تعویض بلیط جریمه حداقل ۴۰/۰۰۰ تومان را باید پرداخت کنید (بستگی به کلاس انتخابی شما دارد)

هزینه بلیط رفت - برگشت اپن ۵۲۰/۰۰۰ تومان (تاریخ خرید ۱ آبان ماه ۱۳۹۱)

طبق گفته اپراتور هواپیمایی آسمان پرواز ها چارتر یک هفته ای نیست و فاصله رفت و برگشت می تواند یکماه فاصله داشته باشد.

لینک سایت هواپیمایی آسمان
شماره دفتر نمایندگی آسمان در تهران ۶۰-۸۸۹۷۲۸۵۵
آدرس تهران : میدان فاطمی - روبروی مسجد نور - جنب سازمان بازنشستگی - پرشین گلف نمایندگی کل فروش آسمان

برای اکی کردن پرواز برگشت هواپیمایی آسمان باید به آژانس تاتو تور (آقای زارنایی) مراجعه کنید.



Tatev Travel & Tour Agency
19 Nalbandyan Street, Yerevan, Armenia

شرکت خدمات مسافرتی و گردشگری تاتو
خیابان نلبندیان شماره ۱۹ ایروان – ارمنستان
تلفن :
۵۲۴۴۰۱(۳۷۴-۱۰)
۵۲۴۴۰۲(۳۷۴-۱۰)
۵۴۳۳۶۰(۳۷۴-۱۰)
۵۴۳۳۶۱(۳۷۴-۱۰)

آدرس سایت : http://www.tatevtour.am

پرواز آرماویا روزهای سه شنبه و جمعه از تهران به وقت ۲۰:۳۰ حرکت می کند. در حال حاضر کمترین قیمت بلیط رفت و برگشت ۴۴۳/۰۰۰ تومان چارتر ۷ روزه کلاس معمولی R (تاریخ استعلام قیمت ۱۵ مهر ۱۳۹۱)
قیمت کلاس معمولی (با فاصله رفت و برگشت ۳۰ روزه) ۵۷۵/۰۰۰ تومان می باشد.

اطلاعات تماس هواپیمایی آرماویا
لینک سایت هواپیمایی آرماویا
آدرس: تهران - یوسف آباد - مابین خیابان بیستم و بیست و دوم - پلاک 192 - واحد 3
تلفن: 87140-88100804
فکس: 88710026

آدرس: تهران - بزرگراه جلال آل احمد - روبروی دانشگاه تربیت مدرس - کوی پرنده - پلاک 1 - آژانس هواپیمائی باستان
تلفن: 88007203-88007204
فکس: 88008423

در ساعات غیر اداری و تعطیل :
تلفن: 88727260-88713853
فکس: 88712821

ایمیل رسمی نمایندگی هواپیمائی آرماویا در ایران :
info@armavia.ir

زمینی - اتوبوس

مسافران ایرانی هر روزه میتوانند با اتوبوسهای دیدار سیر گیتی به ارمنستان سفر کنند.

اتوبوسهای دیدار سیر گیتی هر روز راس ساعت های ۱۲:۰۰ یا ۱۴:۰۰ از ترمینال آزادی تهران به سمت ایروان - ارمنستان حرکت کرده و بعد از حدود ۲۴ ساعت در ترمینال کیلیکیای ایروان مسافران را پیاده شوند.

در نظر داشته باشید که در ایام معمولی حدود ۳ ساعت تشریفات گمرکی بطول می انجامد .

تصویر مسیر تهران به ایروان


قیمت رفت با اتوبوس VIP با صندلی تخت خواب شو : ۱۲۰/۰۰۰ تومان
قیمت رفت با اتوبوس VIP صندلی معمولی : ۱۰۰/۰۰۰ تومان
در حال حاضر با توجه به گفته فروشنده شرکت امکان خرید بلیط رفت و برگشت با هم فراهم نیست. علت هم کاملا مشخص است تغییرات قیمت ارز. بلیط برگشت را باید ار دفتر شرکت در ایروان تهیه کرد.
(تاریخ استعلام قیمت ۱۵ مهر ۱۳۹۱)

اطلاعات شرکت حمل و نقل مسافربری بین المللی دیدار سیر گیتی :
آدرس سایت شرکت
دفتر مرکزی تهران (ایران)
آدرس:ایران، تهران، میدان آزادی، ترمینال غرب
تلفن:
۰۲۱-۴۴۶۶۳۸۹۳ | ۰۲۱-۴۴۶۵۹۵۴۳
۰۲۱-۴۴۶۹۳۰۵۱ | ۰۲۱-۴۴۶۹۳۰۵۲
۰۲۱-۴۴۶۹۳۰۵۳ | ۰۲۱-۴۴۶۹۳۰۵۴
فکس: ۴۴۶۶۳۸۹۴-۰۲۱

نمایندگی ایروان (جمهوری ارمنستان)
آدرس: ارمنستان، ایروان، میدان هایراپتیان، خیابان مهر مگردچیان، شماره 11،جنب هتل اربونی
تلفن: ۰۰۳۷۴۱۰۵۶۹۰۱۸

[Acaro]

آدرس و تلفن های ضروری ارمنستان

تلفنهای ضروری در ارمنستان
مرکز اطلاعات 109
اتشنشانی 101
پلیس 102
اورژانس 103
فرودگاه 187
راه آهن 184
ساعت - 110

مراکز درمانی و بیمارستانها

درمانگاه مدسیس
اولين شعبه پاراكلينيك فوق تخصصی در كشور ارمنستان دارای امكانات بيمارستانی اورژانس که شامل: تزريقات،پانسمان،جراحی های سرپايی،خدمات در منزل و... با همكاری کارشناسان با تجربه و پزشكان فوق تخصص طب سنتی و اسلامی ،قلب،جراح مغزواعصاب،مغز و اعصاب(داخلی)،اعصاب و روان،اطفال،چشم پزشكی،دندانپزشكی،پوست و مو،زيبايی،عمومی،جراح داخلی،ارتوپدی، فيزيوتراپی، ماساژ درمانی ،عفونی، زنان و زايمان، كليه و مجاری ادرار،غدد،هوميوپاتی،طب سوزني و خدمات پارا کلینیکی و تشخیص از قبیل سی تی اسکن , آزمایشگاه , سونو گرافی و... همچنين خدمات طب سنتی ايران، مانند حجامت، فصد و زالودرمانی درخدمت تمامی ايرانيان مقيم در منطقه قفقاز می باشد

آدرس ایروان : خیبان حراچیا نرسیسیان شماره 6/12 ایروان – ارمنستان
تلفن در ایروان :4/ 299201 – 10 – 00374
www.drabolhabib.com

بیمارستان و درمانگاه نائیری
آدرس خیابان پروشیان شماره 21
تلفن : 537500 – 10 – 00374

بیمارستان و درمانگاه آرابگیر
آدرس : خیابان مامیکونیان شماره 30
تلفن : 236883 – 10 – 00374

بیمارستان و درمانگاه اربونی
آدرس : دیدوگرادیان شماره 14
تلفن : 471102 – 10 – 00374

مرکز درمانی رافائیل
خیابان ماشتوس شماره 3/2
تلفن : 500068 – 10 – 00374

دندانپزشکی کودکان
آدرس : خیابان پوشکین شماره 100/43
تلفن : 532664 – 10 – 00374

دندانپزشکی بزرگسالان
آوانتا
خیابان زاکیان شماره 5
تلفن : 521195 – 10 – 00374

بیودنت
آدرس : خیابان پوشکین شماره 48
تلفن : 532128 – 10 – 00374

بانک ملت شعبه ایروان :
آدرس : خیابان امیریان شماره ۶ نرسیده به میدان جمهوری ورودی از طرف انتهای خیابان آبویان کوچه پاوسدوس
شماره تلفن : ۵۸۱۷۹۱ – ۵۶۵۶۷۱ – ۵۶۵۶۷۱ ( ۱۰ - ۰۰۳۷۴)
ساعات کار : ۰۹:۳۰ الی ۱۶:۳۰
روزهای کار : دوشنبه الی جمعه
روزهای تعطیل : شنبه و یکشنبه
بانک ملت از قبول ریال و یا تعویض آن به ارز خارجی معذور است
مسافران ایرانی میتوانند بصورت محدود از طریق کارت سامانه شتاب اقدام به خرید ارز از بانک ملت ایروان نمایند.

سفارت ایران در ارمنستان :
No. 1, Budaghyan st., Komitas Ave
Yerevan, Armenia
Tel:+374 10 280457
Consular Section:+374 10 234900
Fax:+374 10 230052
http://www.iranembassy.am

نحوه تماس با خارج از کشور در ارمنستان
سه روش برای تلفن به خارج در ارمنستان وجود دارد :
1 - از طریق تلفن ثابت شهری و یا سیم کارت تلفن بی لاین : * 88* + 00 + کد کشور + کد شهر + شماره تلفن
2 – در صورت شماره گیری از طریق سیم کارت ویوا سل : 77+ 00 + کد کشور + کد شهر + شماره تلفن
3 – کارتهای اینترنیتی نیز برای تلفهای راه دور در سوپر مارکتها بفروش میرسد

[Acaro]

اکثر هتل ها و Hostel های شهر در قسمت مرکزی شهر واقع است (طبق برآورد شخصی خودم نام این منطقه Kentron است و از محله های قدیمی و زیبای شهر است) نقشه هتل ها و محل دقیق سفارت و بیمارستان Muratsan را در نقشه مشخص کردم و در زیر برای شما دوستان عزیز قرار می دهم تا برای انتخاب هتل محل اقامت خود اقدام کنید :



شما از طریق سایت booking.com می توانید اقدام به رزرو هتل یا Hostel کنید. اگر همانند من مایل نیستید هزینه زیادی کنید پیشنهاد من به شما یافتن یک Hostel تر و تمیز و نزدیک به سفارت و بیمارستان است.
من Theatre Hostel را برای ۹ روز به قیمت ۲۸۶ دلار رزرو کردم. Single Room با کلیه امکانات و یک آشپزخانه کوچک به همراه دستشویی و حمام خصوصی ٫ صبحانه ٫ سیم کارت ٫ اینترنت بیسیم و پارکینگ رایگان. در صورت درخواست ٫ امکان استفاده از ترنسفر فرودگاهی مهمانسرا با یک سوم قیمت معمول نیز مهیا است.

لینک مهمانسرا Theatre

نقشه Theatre Hostel


توجه داشته باشید تعدادی از هتل ها و مهمانسراهای شهر ایروان موجود در سایت booking.com را می توانید بدون استفاده از Credit Card رزرو کنید.

لیست هتل ها و مهمانسراهای شهر ایروان (تاریخ اقامت را شخصا مشخص کنید)

نقشه Muratsan University Hospital


نقشه سفارت آمریکا


لیست زیر مسیر های Minibus یا به اصلاح خودشان Marshrutka (اصل کلمه روسی است) که یکی از ایستگاه های آن خیابان Admiral Isakov است که منتهی به American St می شود که محل قرار گیری سفارت آمریکاست.
در صورتی که مایل به استفاده از تاکسی نیستید می توانید با استفاده از Minibus به سفارت بروید. سه مسیر زیر اکثر نقاط مهم شهر را که هتل ها در آن مستقر هستند را پوشش می دهد.

Route #13
Name: Nerkin Shengavit-Davitashen
Full Route: Nerkin Shengavit (S.S.)-Tadevosyan St.- Bagratunyats St.-Admiral Isakov
Ave.-Hakhtanak Bridge-Mashtots Ave.-Baghramyan Ave.-Orbeli St.-Kievyan St.-Halabyan
St.-Davitashen 3rd St.-Tigran Petrosyan St.-Davitashen 1st Block(L.S.). Return route is the same.

Route #15
Name: Djrvezh-Central Autostation
Full Route: Djrvezh (S.S.)-Qochinyan St.- Tevosyan St.- Hovhannisyan St.-Bakunts
St.-Gyuliqekhvyan St.-Gayi Ave.-Miasnikyan Ave.-Abovyan Circle.-Abovyan St-Republic
Square-Amiryan St-V. Sargsyan St.-Beyrut St.-Argisht St.-Admiral Isakov Ave. -Central
Autostation(L.S). Return route is the same.

Route #23
Name: Railway Station- Haghtanak St.
Full Route: Railway Station (S.S.)-Tigran Metst Ave.-Agatangheghos St.-Khorenatsy
St.-Mashtots Ave.-Admiral Isakov Ave.-Sebastya St.-Raffi St.-Sheram St.-Ohanov
St.-Haghtanak St.(L.S.). Return route is the same.

[Acaro]

مدارک لازم برای Medical Examination ایروان - ارمنستان :

▪ فتوکپی صفحه اول پاسپورت
▪ ۳ قطعه عکس ۳x۴
▪ دعوتنامه سفارت
▪ کارت زرد انسیتو پاستور (کارت واکسیناسیون بین المللی)

هزینه مدیکال تست ۴۵/۰۰۰ درام (فقط تست هزینه واکسن ها را شامل نمی شود)

برای گرفتن وقت مدیکال تست بهتر است تلفنی با شماره زیر تماس بگیرید منشی دکتر ٫ خانمی بسیار مودب و محترم است و کاملا به زبان فارسی آشنایی دارد.

تلفن تماس : 333 047 96 00374

اطلاعات مربوط به دو پزشک معتمد سفارت :

Dr. Kristine R. Khachatryan
Muratsan University Hospital
2nd floor - entrance from policlinic side
Examination Room 222
114 Muratsan St
9am – 4pm Monday-Saturday
Tel. 0037410-56-72-65 - work
0037491-20-51-43 - mobile
E-mail: kristinekhachatryan@ymail.com
===============================
Dr. Anush M. Ordyan
Muratsan University Hospital
2nd floor - entrance from policlinic side
Examination Room 222
114 Muratsan St
9am – 4pm Monday-Saturday
Tel. 0037410-55-69-06 - work
0037491-41-00-31
0037410-26-58-55
E-mail: anushordyan@mail.ru

[arian307]

بخش نخست:
با درود
دوستان من الان که دارم این و مینویسم ازمنستانم ... اما شما زمانی میخونینش که من تهرانم... یا به امید خدا امریکا
نحوه ی سفر
من از طریق زمین اومدم... اتوبوسش عالی بود .. بلیط وی ای پی گرفتم از طریق این سایت http://didarseir.ir/fa/Shopping.htm
صندلی رو هم خودم انتخاب کردم ... ناهار گرم میدادن ( جوجه کباب ) مثل هواپیما.. صندلی های راحتی داشت که کاملا تخت خواب میشد و برای هر کسی ال سی دی 7 اینچی مجزا داشت که میتونستین فیلم توش ببینین و موزیک گوش کنین و بازی کنین
عکس


.. من هم که لپ تاپ همراهم بود یه فیلم خودم ریختم تو اون ال سی دی و نشستم دیدم.... یه خورده کار سختی بود اما من تا کاری رو انجام ندم بی خیال نمیشم...
جونم واستون بگه که با این که ما تو کشورمون هیچی سر جاش نیست اما در مقایسه راه و جاده های ایرانی با ارمنستان باید بگم که ایران مثل بهشت بود و ارمنستان ته جهنم...
800 کیلومتر از مسیر 1200 کیلومتری رو در خاک میهن بودیم که هیچ مشکلی نبود فقط حدود 70 کیلومتر مونده به مرز جاده یه مقداری تنگ شد اما اسفالت خوبی داشت... به مرز که رسیدیم بادی میومد که چمدون 30 کیلویی من رو راحت انداخت و شال گردن من رو هم با خودش برد با این که مثل طناب پیچیده بودم دور گردنم...... نقطه ی صفر مرز یه پل بود که روی رود ارس ساخته شده..بعد از چک کردن بار ها و پرداخت 11 هزار تومن عوارض خروج از کشور و چک کردن پاسپورت ها توسط ماموران جان بر کف و بد اخلاق نیروی انتطامی که همیشه مثل به برادر تروریست بات رفتار میکنن به کشور ارمنستان وارد شدیم...
از اونجایی که من فرم ویزا رو از پیش از این
لینک
دانلود و پر کرده بودم ویزام رو در کمتر از 3 دقیقه با پرداخت 10 دلار یا 3000 درام گرفتم و بعد از اون نوبت چک کردن بارهام شد..
مردکی که بارهام رو چک کرد دقیقا مثل برادران خدوم نیروی انتظامی با لحن خیلی بدی بم گفت : ( قرص و مواد؟ )
پیش خودم گفتم مرتیکه تو مهاجر سرا به من میگن ارین با اراده.. تو به من میگی قرص و مواد؟
خلاصه از اونجا اومدیم بیرون و 1 ساعتی منتظر شدیم تا سایبرین هاسکی های مرزی اتوبوس رو جستجو کنن که مبادا کسی مواد جا سازی نکرده باشه.. ماشالا هزار ماشلا ایرانی های عزیز ید طولایی در قاچاق مواد دارن و در حد یه برادر قاچاقچی افغانی میگردنمون...
خلاصه راه افتادیم تا 400 کیلو متر باقی مونده رو طی کنیم
چشمتون روز بد نیبیه..
جاده که نه از نظر من تو شالیزار داشتیم رد میشدیم ... تقریبا اسفالتی نداشت و فوق العاده تنگ بود به طوری که ( به جد عرض میکنم ) اگر موقعی که اتوبوس تو پیچ های 180 درجه میچرخید یه موتور هم نمیتوست از بقلمون رد شه
انقدر هم دست انداز داشت و اسفالت بدی داشت که تقریبا خاکی بود که اگر برنج بخش میکردین توش چند ماه بعد چند تن برنج برداشت میکردین... این بخش خیلی خیلی خطرناک بود و حدود 100 کیلومتر از مسیر بود که اتوبوس با میانگین 30 کیلومتر در ساعت( محاسبه شده با جی پی اس موبایل ) حرکت میکرد که چندین ساعت طول کشید ...
عکس


نگران نباشین این مسیر بعد از 100 کیلومتر تموم شد و با هوشمندی راننده محترم به خیر گذشت.. یعد از اینجا مسیری تقریبا بیابونی بود که بر عکس مسیر قبلی از اسفالت خوبی برخوردار بود.. اصلا جای نگرانی نبود.. فقط چون به طور کامل منجمد شده بود شبیه سرسره شده بود ما چندین بار سر خردیم رو یخ ها... اصلا هم فکر نمیکردیم که داریم میمیریم ... من خودم رو صفحه ی پاتیناژ حس میکرم ( به جد عرض میکنم ) به قدری یخ زده بود که اگر زیر اتوبوس تسمه ی تانک هم مینداختن باز هم سر میخورد... اما باز هم اصلا نگران نباشین چون بعد از 50 کیلومتر برای صبحانه نگه داشت و من هم به سمت دستشویی دویدم.... خوشحال از دیدن این در از در های بهشت به دستشویی رفتم و در کمال خونسردی دیدم که کلا دستشویی یخ زده و از آب خبری نیست.. اما بازم نگران نباشین چون فهمیدم ابی که دنبالش بودم زیر پام یخ زده بود و من بعد از این که سر خوردم تقریبا با سر به سمت چاه شیرجه رفتم از خیر این نعمت گذشته و با دلی شاد و قلبی آرام به سمت کافه صحرایی روانه شدم....
از این مسیر به بعد رو میتونم بگم تقریبا خوب بود... مه زیبایی جاده رو گرفته بود... اما در کل این جاده رو باید تو این برنامه ی (خطر ناک ترین جاده های جهان) که این شبکه ی ضد خانوادگی !!!! معروف پخش میکنه نشون بدن
در ادامه ی راه هم دوباره بعد از چند ساعت اتوبوس ایستاد تا جماعت به دستشویی برن... این دستشویی هم مثل دستشویی قبلی مالامال یخ بود
اینم عکس واسه اثباتش


..
خلاصه عرض کنم که بعد از طی مسیری وحشتناک به یروان رسیدم..

---

بخش دوم

دوستانی که میخوان خونه بگیرن با این شماره تماس بگیرن0037491594424 آقایی هست به اسم باروور.. .. فوق العاده منصف و مهربون هست و فارسی هم بلده... خونه ای هم که به من داد کنار پارک اپرا بود که مرکز مرکز شهر بود و من حتی 1 درام هم پول تاکسی ندادم... تمام رستوران ها در فاصله ی 2 دقیقه ای از خونم هست و دم در خونم هم یه سوپر مارکت مجهز هست... به قیمتی عالی برای 10 شب بم داد... تماس گرفتین اگر دوست داشتین بگین از طرف آرین هستین و بگین همون خونه ای که به آرین دادین رو میخواین... اینجا اکثر خونه ها از زمان شوروی باقی مونده و اگر چمدونمتون یه خورده سنگین باشه ممکنه خونه رو سر طبقه پایین خراب شه و خودتونم به لقاالله بپیوندید... و این که خیلی کم پیش میاد که خونه ای پکیچ داشته باشه و سیستم گرمایشیش شوفاژ باشه.. اکثرا با بخاری برقی و معدودی با بخاری گازی گرم میشن!! که خدا رو شکر من خونه ای که گرفتم مثل خونه ی خودم تو تهران گرم بود وشوفاژ داشت...
2 خوابه هم هست و من از یک خوابش بیشتر استفاده نمیکنم... مهمترین نکته ای که میتونم بش اشاره کنم بحث شیرین توالت خونه هست...
تو یروان هیچ دستشویی پیدا نمیکنین که آب ( شلنگ) داشته باشه اما ایجایی که من هستم یه شلنگ آب داره که اب بسیار خوب و سردی داره که بعد از قضای حاجت تا نیم ساعت باید دور خونه بدوین تا دوباره گرم شین.... اما بهتر از بدون آب هست...
مدیکال
فردای روزی که رسیدم رفتم برای انجام کارای مدیکال.... این آقای باروور لطف کردن و صبح بنده رو بیدار کردن و اومدن دنبالم و مجانی من رو به بیمارستان برد که خودش لطف بزرگی بود.. من از قبل از خانم دکتر کریستین خاچاتوریان به واسطه ی منشی محترمشون که اسمش لوسینه هست و فارسی هم بلده وقت گرفته بودم... برای گرفتن وقت با این
شماره 0037410567265
تماس بگیرید
وارد بیمارستان که میشین به طبقه ی دوم میرین و اتاق 222 examination room وارد میشین که انتهای سالن همست و کنار پنجره قرار گرفته...
خانم دکتر کارت واکسنم رو که دید با تعجب بم گفت که سابقه ی واکسیناسیون شما عالیییییی هست چون من از 2 ماهگیم همه ی واکسن هام رو زده بودم و توی کارتم وارد شده بود....
بعد کپی کارت واکسننم رو گرفت و اصل کارت رو بم داد.. علاوه بر اون کپی صفحه ی اول پاسپورت و 3 قطعه عکس 3 در 4 و اصل پاسپورتم و یک نسخه دعوت نامه ی سفارت رو گرفت ازم...بیناییم رو امتحان کرد که بر عکس ایران که از حرف ای E استفاده میکنن از حرف C استفاده کرد... بعد گلوم رو گرفت تو دستش .. اول فکر کردم میخواد خفم کنه یعد دیدم داره تیرویید و اینا رو چک میکنه.. بعد هم پیرهنم رو زدم بالا و یه خورده شکمم رو فشار داد و ضربان قلبم رو گوش کرد بعد هم وضعیت تنفسیم رو...
پول رو هم به مقدار 45 هزار درام همونجا پرداخت کردم و لوسینه گفت که هیچ جای دیگه نباید پول پرداخت کنین.. 2 تا برگه بم داد گفت که کار شما اینجا تموم شده و باید به طبقه ی پایین برین واسه عکس ایکس ری از قفسه سینه و آزمایش خون...
از اونجا اومدو بیرون و به طبقه اول اومدم و برای عکس از قفسه سینه ...

خانم ها و آقایون محترم.. برای عکس ایکس ری سعی کنین بالاپوش زیادی نداشته باشین و از زیورآلات هم استفاده نکینن چون باید همه رو در بیارین برای عکس گرفتن..... خلاصه من که زیادی لباس پوشیده بودم و 10 ساله که یه گردنبند به گردن دارم همه رو در آوردم و یه 1 ربعی طول کشید تا همه رو بپوشم . بیرون رفتم... 10 دقیقه ای ایستادم بعد دوباره اون خانوم عکاس که ازم عکس گرفته بود و اصلا هم انگلیسی بلد نبود دوباره صدام کرد و به فارسی خیلی سخت گفت : لخت شو !! منم که جا خرده بودم با دست اشاره کرد که پیرهنت رو در بیار.. بعد این که خیالم راحت شد کاشف به عمل اومد که باید میگفته من نفس عمیق بکشم وقتی داره عکس میگیره اما یادش رفته... خلاصه ما دوباره همون کار ها رو کردیم و اومدیم بیرون منتظر شدیم که صدامون کنه
عکسم رو داد و من و با خودش برد پیش یه دکتر دیگه که عکسم رو ببینه... اون خانم دکتر هم که خدا رو شکر انگلیسی بلد بود گفت هیچ مشکلی تو عکس شما نیست و من خودم عکس رو تحویل دکتر کریستین مدیم.. منم گفتم من سیگاری بودم قبلا ایا این مشخص هست یا نه که ایشون دوباره رفتن سراغ عکس من و با دقت بیشتری دیدن و پرسیدن که کی ترک کردی؟ منم گفتم 2 ماهی میشه بعد یه لبخند زد و تبریک گفت بم :دی و گفت انگار که شما سیگاری نبودین :دی:دی
بعد هم باید از ساختمون بیاین بیرون و برین تو حیاط و یه ساختمون هست که آزمایش خون میگیره ازتون... اونجا یه منشی خانم سیبیلو هست که خیلی بد اخلاقه و طبق معمول اصلا انگلیسی بلد نیست... یه چند دقیقه ای منتظر بودم و ازمایش خون رو هم دادم وخلاص...
کلا من ساعت 9:40 دقیقه وارد ساختمان بیمارستان شدم و ساعت 10:30 خارج شدم.... اصلا کار سختی نبود و نگران نباشین...
ارمنستان کارای مدیکالش در مقایسه با ترکیه عالیه و کسی ازتون کلاه برداری نمیکنه !!!
الان هم تو خونم نشستم و دارم این و منویسم...
چند تا نکته که تا اینجا مینونم بگم اینه که اگر میخواین درام بخرین از تهران نخرین که نرخ تخیلی چنج میکنن.. فقط در حد 3 4 هزار درام بخرین که صبحانه سر راه و یه تاکسی رو بتونین پولش رو بدین... من دلار داشتم و اینجا دارم چنج میکنم که به صرفه تره برام...
قبل سفرتون کلاس تئاتر ثبت نام کنین!! مدیونین اگر فکر کنین مردم ارمسنتان یه کلام انگلیسی بلد باشن.. البته از هر کدوم بپرسید که مثلا can you speak English? همچین میگن yes yesssکه فکر میکنن که اوباما رئس جمهور ایناست... بعد که ادرس رو میپرسید فقط میگن go go go go go end !! بعد که میرین میبینن ته خیابون یه میدون بوده که باید دور بزنین و به سر جای اولتون برگردین..
فعلا داشه باشین تا اینجا من الان خوابم گرفته البته کار دیگه ای هم نکردم فعلا که تعریف کنم..
تا روزهای بعدی که تو ارمنستان هستم هی این و کامل میکنم و همش رو با هم پست میکنم تو سایت
خوب اگر میخواین تو یروان از دیدن شهر لذت ببرین به هیج عنوان از تاکسی استفاده نکنین....
ارمنی ها مردم بسیار مهربونی هستن... و البته که به شدت عشق ماقفیا دارن و کلا شیشه های ماشیناشون رنگش مشکی و تقریبا نمیتونین جایی رو ببینین...اما من هرجا که خواستم برم با تاکسی رفتم .. اینجوری راحت تر سریع تر و مطمئن تره..
فروشگاه های برند اینجا عبارتند از
Next .. addidas .. Victoria secret .. montblanck … emperor Armani
فعلا اینا رو دیدم... البته به جز ویکتوریا سیکرت

[arian307]

بخش سوم

مصاحبه...
امروز برای مصاحبه آماده شدم و با برداشتن کامل مدارک به سمت سفارت راهی شدم... با تاکسی رفتم و یه 10 دقیقه ای تو ترافیک بودم...
شما هم یه 1 ساعت پیش از ساعت مقرر سعی کنین راه بیفتین که مشکلات احتمالی رو مثل ترافیک و پنچری و تصادف مخل برنامه ریزیتون نشه...
دم در سفارت رسیدم و دیدم که خیلی خلوته و سر هم 10 نفر اونجان...که 5 6 تاشون ارمنی بودن و باقی هم که 1 خانمی برای دریافت ویزاش اومده بود و در ظرف 45 روز کلیر شده بود... یه زن و شوهر هم بودن که ویزای توریستی میخواستن..
که متاسفانه همگی هم نقص مدرک داشتن...
دوستان عزیز حتما شما هم برای روز مصاحبه تون لباس مناسب انتخاب میکنین اما متاسفانه هم وطنامون امروز واقعا بد لباس بودن..
خانم ها محجبه بودن و این مشکلی نبود.. اما لباس های ژنده ی بی رنگ و روی تن داشتن که من به عنوان یه ایرانی متاسفانه احساس شرم کردم... یا اقلا برای حفظ حجابشون نکرده بودن یه کلاه یا حتی یه روسری مناسب سر کنن.. مقنعه ی پار پوره و بی رنگ و لعاب.... بگذریم...
نکته ی بعدی که باعث ناراحتی من شد این بود که هموطنامون زبان انگلیسی رو حتی در حد این که وقتی توی سفارت میگفتن (نامبر1 ) متوجه نمیشدن و من یه لحظه فکر کردم ادرس رو اشتباه اومدم !!!
از این هم بگذریم!
بعد از این که دم در صدام کردن به همراه نامزدم رفتیم جلو و اسممون رو هایلایت کرد و وارد بخش سیکیورتی شدیم.. متاسفانه با ورود نامزدم بعد از عذر خواهی مخالفت شد... همه ی مدارکم رو دادم و خودم رو هم چک کرد و زیر سگگ گمر بندم رو هم دید :دی
وارد حیاط که میشید فقط یه جا هست که اولین جایی که به ذهنتون میرسه که باید برین... اشتباه نمیکنین همون رو باید برین..
2 تا در داره که اولیش رو با فشاردن یه شاسی باز میکنین و دومیش رو باید تکیه بدید بش و حلش بدین.. چون تو دستتون مدارک هست و اگر بخواین از دست استفاده کنین باید مدارک رو بزارین زمین...
بعد از این در دوباره یه گیت سیکیورتی هست و بقل اون هم یکی از کارمند های سفارت ازتون میپرسه که چه ویزایی هستین و بتون یه شماره میده... از من پرسید ویزای توریستی هستی که گفتن نه اما بازم بم یه شماره داد . گفت بشینین که صداتون کنن..
منم نشستم... سالن انتظار یه فضای تقریبا 80 90 متریه که دیوار های سفید داره و بالا سرتون هم دوربین های مدار بستست...
بعد از 10 دقیقه شمارم رو خوند.. رفتم جلو و یه خانمی ازم پاسپورتم رو خواست.. من هم دادم و بعد از اون اپوینتمنت کانفرمیشنم رو دادم که یهو پرسید شما نامزدی هستین ؟ منم گفتم آره.. بعد شمارم رو گرفت و گفت شما رو به اسم صدا میکنیم...
نیم ساعتی نشستم که دوباره صدام کرد و گفت که شما روز اشتباه نیومدین؟ گفتم نه و دوباره کانفرمیشنم رو دادم .دوباره رفت پیش احتمالا یکی از افیسر ها و اومد گفت متاسفانه امروز فقط ویزای توریستی میدیم و شما باید فردا 9 صبح دوباره بیاین... من گفتم باشه اشکال نداره و اومدم بیرون...
و الان هم ساعت 12 شب و من فردا دوباره وقت دارم...
چنتا نکته رو میگم و میرم که بخوابم
این مراحلی که عرض کردم تماما به زبان انگلیسی بود.. دوستانی که زبان بلد نیستن اقلا در این حد خودشون رو اماده کنن که مجبور نباشن وسط سفارت پانتومیم بازی کنن یا این که اصلا متوجه ماجرا نشن و کلا بیخیال ویزا شن...
اصلا استرس به خودتون راه ندین... دستتون رو تکون ندین.. با پاهاتون ضرباهنگ نداشته باشین... علاوه بر این که اعصاب بقیبه رو خورد میکنین احتمال این هم هست که افیسری که از شما مصاحبه میکنه دقیقا همونی باشه که جلوتونه... اونوقته که وقت اینترویو ممکنه اذیتتون کنه و بگه واسه چی استرس داری؟ ریگی به کفش شما نیست که بترسین..
هوای داخل سفارت بسیار مطبوعه... سرد نیست و گرمتون هم نمیشه..

---

مصاحبه ی اصلی..
خوب الان چند روزی از مصاحبه ی اصلی من میگذره و من اصلا انتظار همچین مصاحبه ی احمقانه ای رو نداشتم و هیچ چیز باب میل من پیش نرفت...
روال کار و رسیدن به محل مصاحبه مثل همون روز قبلش بود و من تفاوتی توش ندیدم به جز این که اون خانمی که دم در بود ایندفعه لطف کرد و وقتی دید دست کن باند پیچی شده اومد و در رو برام باز کرد و من رو خیلی شرمنده کرد....
بعد از تحویل مدارک و صبر کردن حدود 15 دقیقه دوباره اسمم رو خوندن برای مصاجبه با افیسر...
دلم نمیخواد اینچا رو زیاد توضیح بدم چون بر عکس همه ی شما که مصاحبتون 5 یا نهایت 10 دقیقست برای من نزدیک به 45 دقیقه طول کشید و از افیسر تا سرکنسول و سفیر نظر دادن روی پروندم.... سوالاتی که من احساس کردم شاید تو یه مسجد باید ازم پرسیده بشه و اصلا توقع نداشتم که تو سفارت امریکا ازم پرسیده بشه... در نهایت هم که پوست ما رو کندن با سوال جواب های عجیب و غریبشون برگه ی معروف ابی رنگ رو بم داد و گفت که مدارک شما کامله اما نیاز به پروسه ی اداری داره... شما میتونین برگردین ایران و 3 تا 4 هفته طول میکشه این پروسه و وقتی کامل شد و اسمنون رو دیدن تو سایت بیاین و ویزاتون رو بگیریم...من هم دوبار پرسیدم که کی اعلام میشه که دوباره گفتن 3 4 هفنته دیگه البته دقبق هم نمیتونم بگم!!! حالا دوستان نظر بدن که ایا سر موقع کلیر شدن یا بیشر وایسادن.... منم که دیدم یه برگه ی قرمز هم بقل دستشه هفت جد و آبادم رو یاد کردم و در نهایت دیدم که برگ آبی رو داد و اون برگه قرمز برای پرداخت 165 دلار اضافی دیگه در هنگام ورود به امریکا بود...
تشکر کردم و اومدم بیرون و از ساختمون سفارت خارج شدم.. نامزدم رو دیدم که شاد خندون دوید طرفم اما با گفتن واژه ی چک خنده رو لبش خشک شد....
دوستان افیسر بند یه خانم جوان بودن که گویا سخت گیر تر از نکیر و منکر عمل میکنن اما در مقابل افیسر مردی هم بود که واقعا بعد از 30 ثانیه به 2 مورد از عجیب ترین کیس ها ویزای یک ضرب دادن... نمونش به خانمی که تقریبا 25 سالش بود اما شوهر ایشون نز دیک به 50 سال سن داشتن و اصلا هم رو ندیده بودن... یا خانم دیگری که 17 سال پیش هم با یه سیتیزن امرکا ازدواج و سپس طلاق گرفته بودن و مدارک مالیاتی هم به طور کل نداشتن....
نکاتی که میتونم اشاره کنم اینه که همراه با خودنون نبرین .. اگر نامزد یا دوستتون همراهتونه به عنوان یه وکیشن خوب میتونین رو حساب بکنین اما داخل سفارت نمیتونین بشین...
لباسی که بعضا دوستان میپرسن چی بپوشیم من پیراهن سفید و رسمی و کروات ابی و سفید و یه پلیور آبی نیلی و یه ژاکت ( کت اسپرت) آبی تیره و شلوار سرمه ای و کفش رسمی به تن داشتم ... افیسر چون پست بادجست زیاد نیمتونه شما رو ورانداز کنه اما ظاهر اراسته در برخورد اول خیلی مهمه.. اگر مثلا با شلوار گرمکن راه راه که پاچه هاش هم کش داره بشیینین اونجا هم کسی کاریتون نداره اما من اگر افیسر باشم عمرا ویزا نمیدم...برعکس روز قبل که هم میهنان گرامی نوع لباس پوشیدنشون اصلا مناسب نبود.. این دفعه آراسته و شیک پوش و خوش بو بودن....
زمانی که مصاحبتون رو اعلام میکنن سعی کنین نیم ساعت قبلش اونجا باشین که احتمال قریب به یقین بتونین زود تر از موعد وارد شین....
.
دوستان گرامی من سعی کردم بیشتر مراحل کاری رو توضیح بدم و از جاهای دیدنی هیچ چیز نگفتم... کاربران گرامی و مدیران محترم اگر دوست داشتن و موافق بودن بفرماییند مطلبی هم در مورد جاهای دیدنی و وضعیت قیمت ها و مراکز خرید و اینها بگم چون بعید میدونم کسی تو سفری که داشته بیشتر از من ارمنستان رو گشته باشه به طوری که نقریبا بنده حدود 2 میلیون تومن پول تاکسی دادم واسه سیاحت...
ابتدای این نوشتار گفتم شاید زمانی که شما این رو میخونید امریکا باشم که الان باید بگم رو تختم توی تهران هستم!!!!
دوستان عزیز سوالی اگر دارین بفرمایید پاسخ میدم
=======================================================

امروز ۹۱ روز از روزی که این سفرنامه رو نوشتم میگزره و بالاخره کلیر شدم... دوستان گرامی اصلا بد به دلتون راه ندین ... همگی کلیر میشین و ویزا رو میگیرین و راهی میشین... حالا در چند روز اینده سفرنامه ای هم برای اخذ ویزا مینویسم

[Rambod]

سلام
بالاخره نوبت منم شد كه سفرناممو بنويسم ولى نميدونم با اين بي حوصلگى بتونم باز خوب و پر جزييات بنويسم يا نه. آخه در حال تايپ چند صفحه خاطره نگارى اينجا بودم كه به شارژ ايپدم توجه نكردم و خاموش شد و همش پريد و ضد حال و خسته از تايپ سخت فارسى كه عادت ندارم.
من ازدواجى با گرين كارتى هستم كه تقريبا بعد دو سال و هفت ماه وقت سفارتم رسيد، اولش افتاده بودم انكارا ولى وقتى كه وقت سفارت اومد با تعجب ديدم كيس نامبرم عوض شده و افتادم ايروان. وقت سفارتم پنجشنبه شش جون هستش و الان كه دارم اينو مينويسم البته دوباره سه شنبه عصر هستش و دو روز مونده. از طريق ايميل با دكتر انوش مكاتبه كردم كه دوشنبه بهم وقت داد يعنى ديروز و جوابمو امروز رفتم گرفتم و منتظر وقت سفارتم. خسته از تايپ قبل هستم و هى ميخوام خلاصه بنويسم ولى دلم نمياد، ياد سفرنامه بچه ها تو مهاجرسرا ميوفتم كه بدرد بخور بود و احساس دين ميكنم. من با پرواز اسمان شنبه عصر اومدم كه چشمتون روز بد نبينه هواپيما كلا رو ويبره بود. ميگفتن هوا بده مخصوصا موقع بلند شدن و فرود. از عقب هواپيما صداى جيغ يه عده ميومد و هواپيما موقع فرود چپ و راست ميشد ميلرزيد و يه هو چند متر ميفتاد پايين. اگه يادتون باشه چند سال پيش يه هواپيما به مقصد ارمنستان سقوط كرد و يه دوست من با كل خونوادش توش بود. خدا رحمتش كنه همين خاطره برام تو پرواز بس بود كه ويبره هواپيما هم اومد روش. بالاخره بعد رسيدن يه كاغذى رو پر كرديم تو فرودگاه و بى دردسر پس از صف وايسادن ويزا رو دادن و وارد شديم. بليط رفت و برگشت شد حدود يك ميليون و پنجاه تومن و هتل يه هفته از شنبه تا شنبه فكر ميكنم يك و نهصد. هتلم مركز شهره. هتل سيلاچى. هتل بدى نيست. چند نفر ايرانى رو ديدم كه خونه گرفته بودن اونام تو مركز شهر و يه كم ارزونتر افتاده بود. يه سرى هم ديدم كه بيرون شهر كه بعدا راجبشون ميگم با هتل بهتر و ارزونتر. اتاق من وقتى تحويل گرفتم ديدم يخچال و سشوار نداره. سر صبحونه از چندتا ايرانى پرسيدم كه گفتن مال اونا يخچالو داره منم انقدر گفتم بهشون كه بعد دو روز دوتاشم برام اوردن امروز. ايروان شهر بدى نيست. كوچيكه ولى شاد با مردم مهربون و درست و سالم. اولش فكر ميكردم چون اين اولين سفرمه كه تنهايي ميام شايد زياد برام خوب نباشه ولى شهرشو دوست داشتم اخه هميشه سفرامو يا با دوستام بودم يا خانواده و تنهايي برام سفرش يه كم رو مخه. مخصوصا كه اينجا كلا زبونشو اصلا و به هيچ عنوان نه ميفهمى و نه برات اشناست. مخصوصا اينكه خطشون هم فكر ميكنم لاتين نيست اخه شبيه خط تو مايه هاى چينى و هنديه. انگليسيشونم افتضاحه. فقط زبون بين المللى اينجا كار ميكنه كه همون پانتوميمه. وقتى رسيدم شنبه و فرداش يكشنبه و تعطيل بود و من دوشنبه وقت پزشكى داشتم. اكثرا دكتر كريستينو انتخاب كرده بودن ولى من دكتر انوشو كه فكر ميكردم چون اسمش انوشه مرده ولى ديدم يه خانومه مهربون بارداره. وقت من دوازده ظهر بود ولى صبح زودتر با يه مادر و پسر ايرانى كه تو هتل اشنا شده بودم و وقت اونا زودتر بود رفتم تا راه چاهو قبل وقتم ياد بگيرم. اونا چون اول وقت بودن كل كاراشون با ازمايش و عكس قفسه سينه چهل دقيقه اى تموم شد و رفتن. دكترشون كريستين بود كه منشى فارسى بلد هم داشت. ولى بعدش جلو اتاق دكتر صفى شد و هر چى به طرف ظهر رفت شلوغتر شد مخصوصا صف عكس قفسه سينه كه شلوغيش نصيب منم شد. من دوازده رفتم پيش دكترم و تا سه بعد از ظهر كارام طول كشيد و تموم شد. رو هتلم يه تور گشت در شهر بود كه همون سه ليدرم زنگ زد گفت بشين تو تاكسى و گوشى رو بده به راننده تا بهش بگم كجا بيارتت. منم فكر ميكردم نهايتا تا ده دقيقه ميرسم يه چزى حدود بيست دقيقه يا شايدم بيشتر طول كشيد و بيرون شهر جلو يه هتل نسبتا خوبى البته از بيرونش رسيديم كه يه اتوبوس ايرانى منتظرم بود. يه اتوبوس تور ايرانى زمينى اومده بودن و ادماى شادى بودن. من كه فكر ميكردم شهرو پياده همه جاشو ديدم و البته هشتاد درصدشم همين بود. رفتيم و با اين جمع و البته توضيحات تاريخى و غيره ليدر خوش گذشت. يه جا بود كه اسمش يادم نيست ولى تور ليدر ميگفت ايرانيا بهش ميگن هزار پله. براى من جالب بود پر از مجسمه هاى هنرى و معمارى جالب. جاهاى ديدنى كه رفتيم : مجسمه مادر كه خيلى بزرگ بود رو بلندترين نقطه شهر ، هزار پله كه هفتصد پنجاه پله داشت و ايرانيا رندش كرده بودن و اسمشو هزار پله گذاشته بودن ، ميدان جمهوريت ، ميدان و پارك اپرا با كافه هاى سر بازش ، كليسا و اخرشم يه رستوران ايرانى براى شام كه چسبيده به هتل من بود. شهر قديمى با معمارى زمان شوروى بود و هواش گرم مخصوصا ظهراش و عصر مطبوع. راجب غذاهاش بگم كباب كوبيده دارن كه هم با گوشت هستش و يا كوبيده مرغ و حتى كوبيده سيب زمينى قيمتشون هم متوسط ٤٠٠ درام. شيشليك بى استخوان دارن كه بهتر بود مخصوصا يه جا كشف كردم تو يه كوچه پس گوچه بغل يه هتل به اسم يوروپ هتل، يه زن و شوهر پير حياط خونشونو كرده بودن رستوران البته مثل سفره خونه هاى ما ولى كوچيك. حياتشون بود خوب ولى شيشليك داد بهم فكر ميكنم بيشتر از يه كيلو گوشت تو يه سيخ زده بود جاتون خالى با سالاد گوجه وخيار درشت خورد شده و سبزى و پنير و البته ابجو. جاتون خالى يادم نيست چقدر شد ولى به پول خودمون فكر نميكنم بيست تومن شده باشه. يه چيزى شبيه كباب تركى دارن كه اونم بد نيست قيمتشم حدود همون ٤٠٠ درامه. تاكسى هم مسير نزديك ١٠٠٠ درام. امروز رفتم جواب دكترمو گرفتم دوتا پاكت بهم دادن كه بزرگتر رو كه عكس سينه بود گفت بايد تو فرودگاه امريكا هنگام ورود بايد بدى به مامور و كوچيكو رو پس فردا بايد ببرم سفارت و يه كاغذ داد كه كپى همون ازمايشاى پاستور تهرانم بود با مهر همين دكتر كه گفت تو امريكا زمان اقدام براى گرفتن گرين كارت ازم ميخوان. نميدونم اينو گفتم يا نه مردمشون ادماى خوبين و مهربون و عجيب كه يه كشورى ديدم كه براى ايرانى احترام ويژه اى قايلن و سالم يعنى لازم نيست زياد نگران اين باشين كه كلاه سرتون بذارن. اون اتوبوسى كه ميگفتم زمينى اومدن ميگفتن وضع جاده اينور مرز خوب نبود. فردا هم يه سرى ايرانى كه همينجا باهاشون اشنا شدم زنگ زدن گفتن از كارخونه مشروب سازيشون كه جز جاهاى ديدنى شهر هستش وقت گرفتن و خواستن باهاشون برم. امشبم همون اتوبوسيا ميخان برن ديسكو كه اةنام زنگ زدن ولى من حوصله نداشتم و نرفتم. درياچه سوان هم داره كه حدود هفتاد كيلومتر با ايروان فاصله داره ميگن جاى باحاليه. جمعه اگه وقت شه فرداى وقت سفارت ميرم و اگه رفتم براتون ازش مينويسم. خوشبختانه من فصل خوبى وقت سفارتم افتاد اينجا. ميگن زمستوناش تا منفى سى هم ميرسه ولى الان هوا عاليه ظهراش مثل تهران الان خودمونه و عصراش هواش مطبوع تر. يه كم تايپ فارسى برام سخت بود و چون دوباره كارى شد و جمعا فكر ميكنم دارم چهار ساعته اينارو مينويسم نميدونم با اين خستگى و بي حوصلگى خوب از اب در اومد اين سفر نامه يا نه ولى اولى رو كه پريد بيشتر دوست داشتم كه شما كم و كسرو به بزرگيتون ببخشيد. راجب سفارت عجيبه استرس ندارم اينجا اكثرا استرس دارن ولى من نه شايدم به خاطر اينه قصد مهاجرت و موندنو ندارم و فعلا ميخوام مثل خانومم هر شش ماه برمو بيام. چون فكر ميكنم اگه برم اونجا بايد از صفر شروع كنم و حوصله كارمندى و كاراى پايينو ندارم و شركتمو نميخوام تو تهران جمع كنم و برم ريسك يه سرنوشت جديدو بكنم. اگه اشتباه فكر ميكنم لطفا دوستان راهنمايي كنن. خودمو براى اف بى اى چك امده كردم ولى ويزاى يه ضربم حال ميده ها. حالا براتون از سفارت و قضاياش مينويسم.

[Rambod]

پنجشنبه شد و رفتم سفارت، نسبت به سفارت تو آنكارا سرسبزتر و قشنگتر بود، احترام ميذاشتن، وقتى رفتم تو، نوبتم كه رسيد يه خانومى مو فرفرى فارسى ازم مداركو دونه دونه چك ميكرد ميگرفت، من يه مدركم كم بود كه مال اسپانسر بود، ترجمه پايان خدمتم خواست كه نداشتم و اصل كارتو داشتم دادم ولى كنسول بعدا چيزى نگفت كه بايد بدم، بعد تحويل مدارك و انگشت نگارى رفتم نشستم تا كنسول صدام كنه، وقتى صدا كرد بايد ميرفتم تو يه كابين، يه كم سوال پرسيد و گير داد كه خانومت اونجاست يا ايران و من گفتم بيشتر اونجا و مياد و ميره، بعد گفت سال گذشته جمعا چند ماه پيشت بود.
خلاصه گفت يه مدرك اسپانسرت كمه و سايتو چك كن و دوباره بيا و برگه ابى رو داد. حالا هم دارم براى برگشت اماده ميشم. اين چند روز چند جاى ايروانو گشتم باحال بود و شهر قشنگيه، خونه بگيرى بهتر از هتله. فقط صبحانه نداره همين، با يكى اشنا شدم خونه گرفته بود اونم چه خونه اى و تقريبا ارزونتر از هتل معموليه من. چه جاى خوبيم بود خونش، نزديك اپرا. تقريبا همه برگه ابى گرفتن تا جايى كه من ديدم، فقط دو نفر بودن كه يه ضرب بودن اونم يه زن و شوهر مسن، شايدم چند نفر ديگه هم بودن كه من نديدم و نفهميدم ولى همه اونايى كه من اشنا شده بودم و يا تو هتلمون بودن كه اكثرا هم لاتارى بودن با ابى راهيه ايرانن.

[NedaE]

سلام به همه ی دوستان گُل مهاجرسرایی.مهاجرسرا خیلی به من کمک کرد و اگر این سایت رو پیدا نکرده بودم معلوم نبود چقدر الان عقب تر از جایی که هستم ایستاده بودم.بالاخره نوبت من هم شد که سفرنامه بنویسم و امیدوارم یکم از دینم به مهاجرسرا رو جبران کنم.من خیلی سفرنامه نوشتنم خوب نیست برای همین سعی میکنم به ترتیب هر چیزی که یادم میاد رو براتون لیست کنم :
- من سفر زمینی را انتخاب کردم.اتوبوس VIP از ترمینال آزادی تهران تا ترمینال ایروان.130 تومنی داشت که تختخواب شو نبود و 150 تومنی که مثلا تخت خواب شو بود (البته نه که فکر کنید واقعا افقی میشد،یکم فرق داشت با اون یکی ها)،فرق دیگه اش هم این بود که هر مسافر مانیتور جداگانه داشت که میتونست فیلم ببینه یا موزیک گوش کنه.
از تهران که ساعت 2 بعد از ظهر حرکت کردیم ناهار گرم دادند (جوجه کباب) که البته 3 نفر که تو مسیر باهم هم صحبت شدیم و مسیر همیشگیشون بود میگفتند که اولین باره که ناهار دادند بهشون (ظاهرا من خوش شانس بودم یا اونا خیلی بد شانس) ! بعد حدود ساعت 8 شب برای شام در صوفیا نیم ساعت توقف داشتیم( من غذا نخوردم اونجا،ولی بقیه میگفتند غذاش خوب بوده).
- وقتی هنوز به مرز نرسیدید (تو منطقه ی آزاد ارس)، اگر موبایلتون روی تنظیمات اتوماتیک باشه،احتمال اینکه سوییچ کنه رو یکی از شبکه های ارمنستان خیلی زیاده و اگر کسی بهتون زنگ بزنه یا شما بزنید،هزینه رومینگ براتون محاسبه میشه،البته با دستی کردنِ تنظیمات میتونید راحت از موبایلتون استفاده کنید.
- وقتی به مرز میرسید باید پیاده بشین.وسایلتون رو چک میکنند،سپس پاسپورت و برگه ی عوارض خروج رو چک میکنند. (عوارض 15 هزار تومان بود که اگر قبلا پرداخت نکرده باشید هم مشکلی نیست چون همون جا شعبه ی بانک داره که شبانه روزی هستش)
- به محض اینکه اتوبوس نگه میداره،دلال ها میان جلو تا بهتون درام بفروشند،ولی توی خود سالن گمرک،صرافی داره که قیمتش یکم مناسب تر از قیمتی هستش که دلال ها میگن.البته باز صرافی مرز هم درام رو گرون تر از ایروان بهتون میفروشه ولی چون برای پرداخت هزینه ی ویزا در توقف بعدی (مرز ارمنستان) به درام نیاز دارین ممکنه مجبور باشین بخرید.به هر حال فقط در حد نیاز بخرید نه بیشتر.(هزینه ویزا دقیقا یادم نیست فکر کنم 3000 درام شد)
- تشریفات مرزی یکم حالت پت و مت داره.چون یه بار با همه وسایلتون پیاده میشین و با سرعت لاک پشت چمدون هاتون رو چک میکنند بعد هم خودتون و پاسپورتتون رو ،بعد دوباره سوار اتوبوس میشید،یکم جلوتر (تو مایه های اون طرف خیابون) دوباره باید با همه وسایلتون پیاده شین و همه کارا تکرار میشه.
- جاده ی قبل و بعد از مرز بسسیار زیبا و تو این فصل بسیار سرسبز هستش ولی خوب همش گردنه با پیچ های 180 درجه!!!! است و شخصا اگر زمستون مصاحبه داشتم مسیر زمینی رو انتخاب نمیکردم.
- من تمام مسیر بعد از مرز تا ترمینال ایروان از تشنگی مُردم.وقتی هم به راننده گفتم،گفت نگه میدارم اب بخری ولی نگه نداشت! نتیجه اخلاقی : همون اول که میشینید تو ماشین یک بطری آب از تو یخچال بردارین بزارین پیش خودتون،چون بعدا میبینید یخچال خالیه! (آب گرم داشتن بهتر از،از تشنگی مردن است).
- صبح برای صبحانه یه جا نگه میداره که اگر پنیر تبریز دوست ندارید،نون پنیر سفارش ندید.اگر هم دوست دارید که حالشو ببرید.
- وقتی میرسید ایروان،هنوز پیاده نشدید،از سر و کولتون آویزون میشند تا بهتون خونه اجاره بدند.من یه جایی رو اجاره کردم شبی 30 دلار بد نبود ولی بعدا فهمیدم خیلی از سفارت (و ترمینال) دور هستش. جایی که بهتون پیشنهاد میکنم خونه بگیرید، گِلِندِن هیلز هستش.بر خلاف اکثر خونه های ارمنستان،این جا چند تا برج نو ساز هستش که به ترمینال و سفارت هم خیلی نزدیکه.قیمتش هم همون حدود بین 30 تا 40 دلاره.
- من وقتی از سفارت برمیگشتم دیدم که یه هتل آپارتمان ایرانی به اسم دیپلمات خیلیییییی به سفارت نزدیک بود. که البته من اصلا نمیدونم کیفیتش در چه حدی هستش ولی انقدر به سفارت نزدیک بود که میتونستید پیاده 5 دقیقه ای برید سفارت،پس شاید ارزش داشته باشه خودتون بررسیش کنید.
- تعرفه های موبایل های ارمنستان نسبتا گرونه ولی این جوری که من فهمیدم vivacell از beeline و orange ارزونتر بود.من vivacell گرفتم و راضی بودم.اینترنتشم خوب بود.یک نمایندگی بزرگ نزدیک میدون جمهوری و یک نمایندگی بزرگ هم در new Yerevan داشت که من از اونجا خریدم.البته جاهای دیگه شهر هم بود ولی من این دو جا رفتم.تنها مشکلی که من با vivacell داشتم این بو که نمیتونستم به آمریکا MMS بفرستم که البته اونقدر هم مشکل مهمی نبود.(یک سیم کارت 3G به قیمت 1000 درام خریدم که همون لحظه هم فعال شد و از اینترنت اون استفاده کردم(البته من سیم کارت data میخواستم که نمیشد باهاش تلفن زد(فقط اینترنت و sms بود) پس اگر سیم کارت جهت تماس تلفنی میخواین بخرین دقت کنید که چه سیم کارتی میگیرین.
- قویا بهتون توصیه میکنم که قبل از رفتن به ارمنستان یا یک دیکشنری افلاین انگلسی به ارمنی بریزید روی گوشیتون یا ایترنت موبایل تهیه کنید که بتون از google translate استفاده کنید یا زبان اشاره یاد بگیرید! من هر جا میخواستم حرف بزنم یا با تاکسی برم مشکل داشتم.از جمله روزی که میخواستم برم سفارت،راننده اصلا نمیفهمید کجا بره.منم سریع سفارت آمریکا رو زدم تو google translate، ارمنیشو نشونش دادم گفتم برو اینجا.
- وقت مدیکال را یک هفته زودتر از طریق ایمیل از Dr.Anush Ordyan گرفتم.عکس برای مدیکال ازم سه تا خواستند نه دو تا.سایز عکس را مطمئن نبودم،برای همین هر دو سایز را برده بودم ولی گفت کوچکتره را بده (یعنی3 تا عکس 3 در 4 ازم خواست).دکتر به زبان انگلیسی کاملا مسلط بود و سوال ها هم روتین و ساده بود. در مورد سوابق بیماری هام ازم پرسید که آیا فشار خون(blood pressure)،قند خون بالا (blood suger)،آسم(Asthma)،تیروئید(thyroid)،بیماری قلبی(heart)،بیماری کلیوی(kidney)،بیماری ریوی(lung)،بیماری کبدی(liver)،بیماری تناسلی(sexual) دارم/داشتم؟ که آیا تو بدنم زخم(scar)،تاتوtatu) یا خال بزرگ(mole) دارم؟ آیا تا حالا شکستگی استخوان داشتم؟ آبله مرغان(chicken pox) گرفته ام یا نه؟ تا حالا عمل جراحی (surgery)داشتم؟ عمل جراحی زیبایی داشتم یا نه؟ تومور (tumor) دارم/داشتم؟ داروی خاصی مصرف میکنم؟ بعد قد و وزنم رو اندازه گرفت. بیناییم رو با همون تابلوی معروف چک کرد.بعد روی تخت دراز کشیدم،شکمم رو چند بار فشار داد بعد گفت بلوزت رو در بیار و بالاتنه ام را معاینه کرد(همون طور که برای تومور سینه چک میکنند)،در آخر هم فشار خونم را اندازه گرفت و دو تا برگه بهم داد یکی رو بردم قسمت رادیولوژی و عکس قفسه سینه گرفتم (روش عکسبرداری برای خانوم‌های باردار متفاوت است) و دیگری رو هم برای آزمایش خون بردم(که توی ساختمان روبرویی بود).جواب ازمایش هم فرداش بعد از ظهر آماده شد.(البته به من گفته بودند حداقل دو روز کاری وقت میبره!)
- مصاحبه ی من 8:30 صبح بود.من ساعت 8 اونجا بودم.راس ساعت 8:30 نگهبان با یک برگه اومد جلوی در و مراجعین تو صف تک به تک پاسپورتشون رو میدادند و نگهبان اسمشون رو توی لیست چک میکرد و میگفت که برن داخل.
- نکته : ارمنی ها به هییییییییییچ عنوان نمیدونند صف یعنی چی! چند ده بار این بهم ثابت شد،از جلوی سفارت بگیر تا سوپر مارکت،لباس فروشی،ایستگاه اتوبوس،موزه،.... باورتون نمیشه حتی مثلا تو سوپر مارکت وسایلتون رو گذاشتید جلوی صندوق داره دونه دونه بارکدهاشو میزنه،یکی میاد با کلی خرید،وسایلش رو میذاره جلوی وسایل شما!!! جالب اینکه صندوق دار هم کار شما رو نصفه ول میکنه مال اون که جلوتر هست رو انجام میده بعد دوباره میاد سراغ خرید های شما!) ولی سعی کنید صبور باشید و اهمیت ندید چون فایده ای نداره.حتی اگر اعتراض کنید هم زبونتون رو نمیفهمند.
- دوباره تکرار میکنم یادتون نره زبان تعععععطیل... حتی وقتی روز مصاحبه نگهبان اومد جلوی درِ سفارت شروع کرد به ارمنی صحبت کردند و اصلا براش مهم نبود که ایرانی ها هم اونجا هستند.وحتی وقتی من بهشون گفتم میشه انگلیسی صحبت کنید،گفت باشه ولی فقط تته پته کرد :| :| بعد یکی از ارمنی های توی صف به فارسی گفت که داره میگه همراهاتون نمیتونند باهاتون بیان داخل. (البته بجز نگهبان بقیه به خوبی انگلیسی صحبت میکردند داخل سفارت.)
- بعد از ورود به حیاط سفارت (که بسیار بزرگ تر و زیبا تر از سفارت آنکارا است) ،یک افسر دیگه منتظرتون ایستاده و ازتون میخواد که پاکت مدیکالتون رو (با دست خودتون) در بیارین،پاره اش کنید و همه برگه های مدیکالتون رو (بازم حتما با دست خودتون) در بیارین بعد هم داخل پاکت خالی رو نشون افسر بدین و دوباره برگه هاتون رو توش بذارین. (این کار رو به خاطر همون سیاه زخم و اینا که از طریق پاکت میفرستند،انجام میدند.) بعد از رد شدن از گیت سکیوریتی،میرسین به سکیوریتی بعدی که موبایل،عطر،خوراکی، دارو،هندزفیری،فلش مموری (کلا هر وسیله الکترونیکی) ،سوهان ناخن، لوازم آرایش،گیره کاغذ و .... تقریبا هر چی داشته باشین رو باید اونجا تحویل بدین و یک شماره بهتون میدند که موقع برگشت تحویل بگیرید (پس بهتره کلا روز مصاحبه با خودتون چیز زیادی نبرید).(اگر آب معدنی داشته باشین میذارن با خودتون ببرید ولی باید اول جلوی افسر تست کنید و ازش بخورید).بعد از این سکیوریتی وارد یه حیاط دیگه میشید و از اونجا وارد سالن اصلی میشید. که بسته به نوع ویزا بهتون شماره میدن. (به ویزاهای مهاجرتی اون روز هیچ شماره ای نداند،فقط به اسم صدا میکردند).من نفر اول بودم.اسمم رو خوندند و یه خانمی که فارسی صحبت میکردند دونه دونه فرم هام رو خواست و اطلاعات داخل فرمها مثل آدرس،تلفن نامزدم،شغلش،درامدش و... همه رااااا با اطلاعات توی کامپیوتر خودش چک کرد.بعد در مورد یک سری اطلاعات هم از من سوال کرد.مثل اینکه اسم شما ... است؟ بله، اسم نامزد شما ... است؟> گفتم بله. شغلش .... است؟ بله، آخرین شغل شما .... بوده؟ بله ، نامزد شما اولین ازدواجش است؟ شما اولین ازدواجتون است؟ ..... همه اینا داخل فرم ها بود ولی هم یک بار با کامپیوترش چک کرد هم یک بار از من پرسید. بعد از فرم ها، گفت مدارک اثبات ارتباطتتون رو بدین که من همه عکس ها و بلیط ها و رسید تلفن ها و رسید هتل ها و .... دادم بهش. بعد هم همون جا ازم اثر انگشت گرفت (یعنی کلا یک بار صدام کرد نه چندین بار) بعد نشستم تا نوبت مصاحبه بشه. برای مصاحبه هم اون روز من اولین ایرانی بودم.10 تا باجه داشت که فقط یکی از اونا ایرانی ها رو صدا میکرد.آفیسر یه مرد جوان لاغر اندام بلوند بود که خیلی خوش اخلاق بود. فرم هامو بهم دونه دونه بر میگردوند و میگفت اونجا که برچسب ابی زدم را امضا کن و بده. بعد هم نوبت قسم خوردن شد. دست راستم رو بالا گرفتم و آفیسر به فارسی گفت قسم میخورید که هر آنچه میگویید جز حقیقت نیست؟ گفتم بله.بعد سوال هاش این بود که چطوری باهم آشنا شدین؟ از چه طریقی با هم در ارتباط هستین؟ آخرین بار کی همدیگرو دیدین؟ نامزد شما میتونه فارسی صحبت کنه؟ و وقتی گفتم نه شروع کرد انگلیسی ادامه دادن: پس شما قطعا انگلیسی خیلی خوب صحبت میکنید.این عکس ها مال سفرآخرتون هستش؟ گفتم بله عکس های قدیمی تر رو قبلا به USCIS ارائه دادیم.
- بعد پرسید نامزدتون الان اینجا هستند؟ گفتم نه دلمون میخواست باهم باشیم ولی به خاطر کارش ،دیگه نمیتونست مسافرت بیاد.بعد شروع کرد به تایپ کردن تو کامپیوترش. من هی روی میزش رو نگاه میکردم برگه ی آبی معروف رو نمیدیم.من از قبل خودم رو برای چک خوردن آماده کرده بودم که اونجا زیاد ضدحال نخورم.بعد از اینکه آفیسر تایپ کردنش تموم شد،گفت همه چیز خوبه و من هیچ مشکلی نمیبینم.درخواست ویزای شما اپروو شده و ما 2 تا 3 روز کاری نیاز داریم تا ویزای شما رو بدیم. قیافه ی من : :O :O :O :O باورم نمیشد! بعد برگه ی آبی رو از قفسه ی کناریش در آورد توش " کپی پاسپورت" رو تیک زد و بهم داد و گفت پاسپورتتون اینجا میمونه ولی روزی که میاین برای پیک آپ کردنِ ویزا،یه کپی از پاسپورتتون رو همراهتون داشته باشین.(برای همون لیستی که نگهبان جلوی در چک میکنه). نکته: شماره تلفن ارمنستانتون ( یا شماره هتل محل اقامتتون) رو حفظ باشین چون اونجا ازتون شماره تماس میخواد و موبایلتون رو هم که قبلا دم در تحویل دادین ،پس حفظ باشین ) سه روز بعدش ساعت 12:30 ظهر از سفارت باهام تماس گرفتند و گفتند که ویزاتون آماده شده ساعت 2 بیاین تحویل بگیرید.منم تور گرفته بودم خارج از شهر بودم ولی به موقع خودم رو رسوندم.
- مسیر برگشت همون مسیر رفت است. با این فرق که بهتون ناهار نمیده.البته ساعت 4 بعد از ظهر یه جا نگه میداره برای ناهار خریدن! کوبیده اش عین لاستیک بود ولی جوجه کبابش خوب بود.برنج هم داره ولی قابل توجه اون دسته از آقایون خوش اشتها،اگر برنج سفارش میدید به امید سیر شدن،دلتون رو صابون نزنید چون تو یه بشقابی تو مایه های میوه خوری واستون یکم برنج میاره.
- وقتی به مرز میرسید،اگر قصد استفاده از سرویس بهداشتی رو دارید حواستون باشه که قبل از اینکه برید تو صف برای چک شدن پاسپورتتون،میتونید از سرویس بهداشتی استفاده کنید،بعد از رد شدن از آفیسری که پاسپورتتون رو چک میکنه،دیگه هیچ دستشویی ای نیست.
- تو سالن گمرک ایران،امکان شارژ کردن موبایلتون رو خواهید داشت.
- برای شام هم ساعت 2 نصف شب !!! دوباره در همون صوفیا نگه داشت.
- هم موقع رفت هم موقع برگشت،هندزفری های مانیتورها کار نمیکرد،من از هندزفری خودم استفاده کردم.برای اینکه حوصلتون سر نره،پس بهتره هندزفری همراهتون باشه

[tondar]

سلام به همه
بچه ها انشام زياد خوب نبود از بچه گي اما در عوض رياضيم خوب بود سعي ميكنم يجوري بنوسيم كه يه چيزايي دست گيرتون بشه
مي خوام از اماده كردن مدارك واستون شروع كنم راستش تمام فرم هاي منو خانومم پر كرد و برام ميل كرد البته پستم كرد اما تا الان كه دارم اين سفرنامه رو مينوبسم هنوز اصل فرم ها بدستم نرسيده منم از تمام فرم ها سه سري پريت گرفتم ٢ هفته قبل از مصاحبه رفتم انقلاب يه كيف خريدم كه مخصوص مدارك بود يعني ٢٠ تا فولدر داشت كه بالاي هر فولدر يه ليبل زدم و اسم فرم ها رو روش نوشتم .
واسه مديكال هم به دكتر كريستين ميل زدم اونم سريع جواب داد و واسه ٢ روز قبل از مصاحبه بهم وقت داد. من با اتوبوس رفتم ايروان و بليط و از شركت ديدار سير گيتي گرفتم ١٥٠ هزار تومان
خلاصه وقت رفتن شد رفتم سوار اتوبوس شدم اينو بگم كه حتما با خودتون هدفون ببريد چون هدفون هاش خرابه به نظر من فقط در صورتي با اتو بوس بريد كه سفرتون تو تابستون باشه چون من يه بار ديگه با اتوبوس تو زمستون رفتم ايروان و ميتونم بگم تو اون برف و جاده شانس اوردم كه زنده موندم اما اين دفعه هوا خوب بودو هيچ مشكليم نبود به ايروان كه رسيدم اقاي بارو كه داداش گلم ارين معرفي كرده بود( كه همين جا داره از ارين عزيز كه از اول اين پرسه خيلي بهم كمك كرد تشكر ويژه كنم )اومد ترمينال دنبالم بارو خيلي ادم دوست داشتنيه سوار ماشينش كه يه بنز بود شديم سوار كه شديم بعد از كلي خوش و بش گفتم يه سيم كارت ويواسل مي خوام ارمنستان سه تا سيم كارت داره اورنج و بي لاين و ويواسل ، دور بيلاين و خط بكشين كه خوب نيست اگه كار با اينترنت دارين ويواسل بگريد و اگه م خواين به ايران زنگ بزين اورنج بگيرين . بارو همون خونه اي كه ارين عكس شو گذاشته بود و داد به من كه انصافا عالي بود مركز شهر تميز و ساكتو اروم فقط ملحفه با خودتون ببريد كه منم ٢ تا برده بودم. خونه رو كه گرفتم با بارو رفتيم سيم كارت گرفتيم ٥٠٠ درام ١٠٠٠ درام هم شارجش كردم خلاصه اينترنت فعال شدو حالشو بريدم بعدش رفتم يكم خريد واسه خونه كه دلي از غذا در بيارم خريدم ميتونيد از فروشگاه sas ميتونيد خريد كنيد فروشگاه خوبيه . فرداش روز مديكال بود ادرس بيمارستان و از گوگل مپ پيدا كردم ساعت ١٢ وقت داشتم ساعت ٩ از خونه زدم بيرون و پياده تا بيمارستان رفتم هوا كه عالي بود خيلي چسبيد پياده روي وقتي رسيدم ساعت ١٠ بود رفتم اتاق ٢٢٢ رو پيدا كردم اما درش قفل بود و هيچ مس نبود يه خانوم نظافت چي مهربون اونجا بود گفتم دكتر كرستين لوسي گفت بشين ميان نشستم يه خانومي اومد و در اتا ق و باز كرد گفتم من ساعت ١٢ وقت دارم گفت خوب برو ١٢ بيا منم جا تون خالي رفتم او دسته بيمارستان يه دلستر خريدم و اومدم كنار بيمارستان كه يه پيراشكي فروشي بود با پيراشكي خوردم خيلي خوشمزه بود حتما بوخوريد ٢٠٠ درام بعدش برگشتم ديدم يكي دو نفر ديگم اومدن اها يادم رفت اينو بگم من اول واسه ساعت ٨ صبح از سفارت وقت گرفته بودم اما چند روز قبل از مصاحبه يه ايميل از طرف سفارت اومد كه ايرانيا فقط روز هاي سه شنبه و پنج شنبه بعد از ظهر بايد وقت بگيرن منم سري رفتم وقتو به ساعت ٢ تغيير دادم اره برگشتم بيمارستان و ديدم يكي دو نفر ديگه اومدن ازشون پرسيدم همچين ميلي واسه شما اومده گفتن نه ما وقتمون صبه يكمي نگران شدم اما زياد نه
نوبت من شدو لوسي با او مماخ خوشگلش اومد صدام زد و دكي جونم كه همش با تلفنش بلند بلند داد ميزد لوسي مداركو گرفت ازم گفت چند تا سوال مي پرسم راستشو بگيا دروغ بگي بهت ويزا نميدن دقيقا همونجوري كه مي خوان بچه ها رو بترسونن منم خندم گرفت گفته نگو باشه دروغ نميگم گفت تا حالا بيمارستان بستري شدي گفتم بلا بدور نه گفت تيرويد داري گفتم نه گفت دندونات سالمن منم دهنمو مثه غورباقه باز كردم گفتم نگا همش سالمه گفت اره اره ببند انگار مي خواست اسب بخره گفت چشمات چطوره گفتم مي بيني كه ماشالاه اندازه نعلبكي خندش گرفته بود گفته اره ضعيف نيست گفتم مثه عقاب گفت پاشو بيا اينجا امتحان كنم خلاصه بي وژدان منو چسبوند ته اتاق گفتم خيلي دور ها گفت نه خوب گفتم باشه شروع كن همه رو درست گفتم بعدش گفت فشار خون و گرفت گفت زحمت نكش ١١ دس گفت اره ١١ دس بعدم گفت پرهنتو در بيار منو گفتم با كمال ميل فيلمي بود لوسيا خلاصه يه ذره با ما ور رفت و گفت خوبه گفتم ااااااا خوبه اره اره ٢ برگه نوشت و داد دستم يكيش واسه ايكس ري يكيم واسه ازمايشگاه ٤٥٠٠٠ درام گرفتو گفت فردا بيا واسه جواب مديكال در تمام طول اين مدتم دكي داشت با تلفن داد ميزد فك كمنم با شوهرش داواش شده بود خلاصه رفتم واسه عكس و ازمايش
برگشتنيم يه تاكسي گرفتم تا در خونه ٨٠٠ درام
فرداشم دوباره. پيداه رفتم جوابشو گرفتم و با تاكسي برگشتم
روز مصاحبه
ساعت ٨ از خواب بيدار شدم زنگ زدم سفارت گفتم واسم ميل اومده كه بايد بعد از ظهر بياي منم وقتمو عوض كردم به ساعات ٢ گفت طبق ميلي كه برات اومده عمل كردي و درسته
منم رفتم يه دوش گرفتم و اصلاح و صبونه مشتي و رفتم سر وقت كت شلوارم ديدم خدا رو شكر اصلا چروك نشده لباسم يه شلوار طوسي پيرهن سفيد كراوات طوسي كت مشكي
خلاصه آماده شدم زدم بیرون یه تاکسی گرفتم 800 درام رفتم سفارت دم در یه تگهبان وایساده بود پاسپورتم و گرفت و اسمم و تو لیستی که دستش بود چک کرد و رو اسمم یه خط کشید گفت برو تو بعد به ساختمون بازرسی رسیدم بعد از بازرسیم وارد ساختمان اصلی شدم یه شماره بهم دادن گفتن بشین شمارمو صدا زدن و برگه پرداخت 240 $ برگه تعین وقت گرفت پاسپورنم و دوباره نگاه کرد بعد گفت برو بشین بعد صدام کردن رفتم پیش همون خانوم تپله مدارکو ازم گرفت گفت اصلشو نداری گفتم نه همش کپیه گفت باشه گفت فرم i134 رو بده فقط باید اصل باشه گفتم اصل نیست کپیه اما نوتارایز شده گفت خب بده بدم اسکن انگشت بدم نشستم تا صدام کننن یهو در اتاقک باز شد دیدم افسیر داره پرونده منو نگاه میکنه پروندم رنگش قرمز بود بعد دید م از کشو کنارش یه برگه آبی در آورد گذاشت کنارش تا اینو دیدم گفتم بیچاره شدم یا نقص مدرک یا بک گراند خوردم خلاصه اسمو صدا زد و رفتم داخل گفت سلام آقا به سفارت ایالات متحده امریکا خوش آمدید گفتم متشکرم پروندمو یه نگاهی کردو گفت خوب چطوری آشنا شدید -چند وقته -چند بار همدیگرو دید- کجا - کارت چیه- کار نامزدت چیه- دقیقا سوال ها همین بود نه کم نه زیاد گفت عکسم دارید با هم عکس ها رو بهش دادم یه نگاهی کرد همین بعدم گفت آقا شما اینجا کجا ساکن هستید آآآآآآآ تا اینو گفت انگار به من سوخت جت تزریق شد گفتم خونه گرفتم گفت شماره داری گفتم بلههههههههههه شمار مو نوشتم بودم رو یه کاغذ تو جیبم دادم بهش گفت تبریک میگم ویزا شما مشکلی نداره 3 روز کاری زمان لازم داریم تا آماده بشه منم کلی تشکرو اومدم بیرون یه عدم اونجا نشسته بودن گفتن چی شد چی شد گفتم یه ضرب خلاصه کلی چاق سلامتی با کارمندای سفارت کردم و دست و روبوسی تموم مصاحبه 5 شنبه بود 2 شنبه ساعت 14.30 تماس گرفتن که ویزات آمادس با یه برگ کپی از پاسپورتت ساعت 3 بیا ویزا تو بگیر منم سریه حاضر شدم رفتم رفتم داخل دوباره تو ساختمون اصلی روی همون صندلیا نشستم بعدم دوباره همون خانو تپله صدام کردو پاکت زردو داد و گفت بازش نکنی ها بعدم ویزا رو نشونم داد گفت 3 ما فرصت د اری ازدواج کنی گفتم میدونم بدش دیگه خندید و پاسپورتو داد
لطفا اگه بازم سوالی دارید بپرسید که در خدمتم

[navidshii]

بعد از اینکه روز 15 و 16 ژانویه کیس من آپدیت شد بلاخره بعد از 202 روز در 21 ژانویه کیس نامبر من اعلام شد.بعد از کلی فکر کردن که با هواپیما یا با اتوبوس به ارمنستان برم تصمیم براین گرفتم که اینبار بر خلاف سفر قبلی با اتوبوس برم.که الان که فکر میکنم واقعا تصمیم درست و بجایی بود حتی اگه قسمت مالی قضیه رو کنار بگذاریم.به چند دلیل:
1-به دلیل اینکه روزهای پرواز آسمان شنبه،دوشنبه و 5 شنبه هست و با در نظر گرفتن اینکه بهترین روز برای رفتن به سفارت جهت پیکاپ پاسپورت دوشنبه هست برنامه ریزی بهتر میشه انجام داد چون اگه شنبه پرواز داشته باشید 1 روز بیشتر باید ارمنستان باشید و اگه دوشنبه پرواز داشته باشید باید سه شنبه به سفارت جهت دادن پاسپورت اقدام کنید که ممکن هست حتی برای همین یک روز تاخیر به تعطیلی شنبه و یکشنبه بربخورید و بازم چند روز اضافه تر اونجا بمونید.
2-شما مجبور هستید که بلیط برگشت رو یا همون جا بگیرید یا به صورت اوپن اقدام به اینکار کنید.با توجه به اینکه کار سفارت هیچ حساب کتابی نداره،اگه مثل من 1 روزه ویزا حاضر شد باید تا تاریخ برگشت اونجا بمونید و الکی پول هتل یا خونه رو بدید.اگه هم خدایی نکرده بیشتر طول بکشه که باید بلیط رو عقب انداخت.جالبه که توی ارمنستان چه بلیطتون گرفته باشید و چه به صورت اوپن باشه باید برای جلو عقب کردنش پول تقریبا زیادی پرداخت کنید.
3-سفر با اتوبوس تجربه بسیار عالی به شما میده و اگه تحمل یکم سختی رو دارید حتما با اتوبوس برید.و توی این فصل به دلیل کمبود مسافر بلیط برگشت خیلی راحت پیدا میشه.حتی اگه واسه فردای روز گرفتن ویزا باشه.دوستای خیلی خوبی رو توی اتوبوس پیدا کردم چه موقع رفتن چه برگشت.توجه داشته باشید که 70 درصد افرادی که توی اتوبوس هستن برای سفارت میان ولی جالبه افراد کمی به زبون میارن.نمیدونم چرا!!!
دوشنبه صبح ساعت 8:45 به در سفارت رفتم ولی تا 10 اجازه ندادند که وارد بشیم.نگهبان های در ورودی یکم گیج میزنن و بعضی هاشون که اصلا انگلیسی بلد نیستن و بعضی ها نمیدونن برگ آبی چی هست.سعی کنید زود نرید چون توی اون سرما نمیشه بیشتر از چند دقیقه بیرون طاقت بیارید.همون ساعت 10 اونجا باشید خوبه.من ساعت 10 برگه آبی رو دادم به نگهبان و گفتم برای پیکاپ اومدم.گفت برو توی صف.خلاصه دوباره نیم ساعت توی صف موندم.دوباره پاسپورت رو ازم گرفت و رفت لیستشو نگاه کرد.خوب اسم من نبود توی لیست.خودش گیج شده بود.دید انگار خیلی خنگ بازی در آورده پاس رو بهم داد و اجازه عبور داد.وارد قسمت اول سفارت شدم و پاس رو تحویل دادم.خانمه ازم پرسید که مدارک کسری آوردی؟مدیکال آوردی؟منم ایمیلی که سفارت در جواب من داده بود رو که فقط لازم هست پاسپورت رو تحویل بدید و ویزا تا فلان تاریخ(که مدت پایان مدیکالم بود)صادر خواهد شد رو نشونش دادم و گفت اوکی.یه کاغذ داد که گفت اسمت و شماره تلفن و تاریخ امروز رو بنویس.خانم ارمنی بود ولی انگلیسی بلد بود.خوب هم برخورد کرد و بیچاره خودش شماره تلفن من رو مجددا چک کرد که اشتباهی رخ نداده باشه.بهش گفتم چند روز طول میکشه که گفت 3 تا 5 روز کاری.
فردا صبحش ساعت 9:45 از سفارت تماس گرفتن که اول ترسیدم که نکنه بگن فلان مدرک رو میخوایم.تلفن رو جواب دادم که یه خانم سلام کرد و پرسید آقای ....؟گفتم خودم هستم.گفت ویزاتون آمادست ساعت 4 بیایید تحویل بگیرید.اصلا لهجه نداشت و مطمئن هستم که ایرانی بود.خیلی خوشحال شدم.من ساعت 3:30 رفتم سفارت.نگهبان توی کیوسک اومد بیرون و کپی پاسپورت رو نشونش دادم و گفتم برای پیکاپ اومدم گفت بفرمایید.دوباره رفتم گیت اول و اونجا خانم ارمنیه دیروز بهم گفت گوشی رو خاموش کن.پس از بازدید بدنی گفت مسیر رو که بلدی.گفتم آره.رفتم به ساختمان اصلی سفارت و منتظر نشستم.یه دختر خانم ایرانی که اونم دیروز با من پاسپورتشو تحویل داده بود اومد نزدیک من نشست،که بعدا فهمیدم اسمشون پریسا خانوم هست و دندانپزشک.داشتیم حرف میزدیم که حرف از مهاجر سرا پیش اومد.گفت عضو هستی؟گفتم اسم کاربری من Navidshii هست.گفت نوید تو هستی؟چه جالب،دنیا چه کوچیکه.خلاصه اسم Itex،amjad,troile و چند نفر دیگه رو آورد که گفت واقعا کمکم کردین.واقعا روحیه گرفتم.اونجا نشستیم تا یکی از اون دو خانمی که روز مصاحبه مدارک رو گرفتن اسم من رو صدا زدن و رفتم پاسپورت رو گرفتم و پاک زرد.گفت پاکت زرد رو باز نکن و وقتی میخواستی بری اونور توی چمدون نزارش چون باید تحویل بدید.همینطور یک برگه بهم داد که نحوه پرداخت الکتریکی 165 دلار قبل از سفر توی اون نوشته شده بود.
بعد از سفارت رفتم برای فرداش بلیط برگشت گرفتم و 4 شنبه حرکت کردم.
چندتا نکته هست که باید حتما بدونید:
1-به هیچ وجه نیازی به لیدر نیست.همه کاراتون رو خودتون میتونید انجام بدید.لیدرها معمولا کلاهبردارن.لیدر کم شخصی به اسم باروور بود که ادم غیر طبیعی و دروغگویی بود.خیلی نامردی کرد در حقم.شمارش هم اینه 0037491594424
2-تمام مسیرها رو میشه با مینی ون و با قیمت ناچیز میشه رفت.سعی کنید در نزدیک میدون جمهوری خونه یا هتل بگیرید.که هم به سفارت نزدیکه هم به دکتر اگه نیاز داشتین.
3-خونه یا هتلی رو که میگیرید به هیچ وجه چند روزه نگیرید.حداکثر 3 روزه بگیرید و اگه کارتون طول کشید دوباره روز به روز تمدید کنید.من واسه 5 روز گرفتم ولی 3 روزه کارم تموم شد.لیدر دیگه پول اون 2 روزی که من نیاز نداشتم رو بهم برنگردوند.یه نفر دیگه هم هتل گرفته بود و همین بلا سرش اومد.
4-اگه سفارت ارمنستان هستید نیازی به تمدبد مدیکال نیست و تا پایان مدت مدیکال بهتون ویزا داده میشه.مگر خودتون بخواین که ویزای 6 ماه بگیرید.تاکید میکنم فقط ارمنستان اینجوره و حتی برای ارمنستان هم بهتر هست قبل سفر از خود سفارت این رو بپرسید.
5-قبل از سفر از سفارت بپرسید که چه مدارکی نیاز هست و از ایمیلی که میدن پرینت بگرید و با خودتون داشته باشید.همینطور از تمام ایمیل های مهمی که توی این مدت بین شما و اونها رد و بدل شده.
6-همینطور که قبلا گفتم من مدارک رو توی دسامبر با پست واسشون فرستادم.بهم هم ایمیل زدن که مدارک رو گرفتیم.شاید یکی از دلایل مهمی که مدت میانگین انتظار من نسبتا به بقیه دوستان کمتر بود همین باشه.قبل از رفتن بازم ازشون پرسیدم مدرک دیگه ای میخواین که گفتن فقط پاسپورت و 2تا عکس 5*5.که این دو عکس هم بهم برگردوندند.
7-اگه با هواپیما میرید شنبه بلیط بگیرید.با اتوبوس هم شنبه تا یکشنبه اونجا باشید.

[navidshii]

خيلى مباركه.ويزا نوش جونتون.خيلى كار خوبي كردين از مهاجرسرا حرف زدين منم ميگم به بچه ها كه اونجا معرفي كنين به همه شايد كه نه حتما به دردشون ميخوره.راستى شلوغ نبود سفارت؟ويزاي ازدواجى ديگه نبود؟
خلاصه تبرييييييييييييك

مرسی از شما ساناز خانوم.سفارت ارمنستان معمولا خیلی شلوغ نیست.اینبار هم مثل دفعه قبل بود از نظر شلوغی.ولی فکر کنم تعداد افرادی که واسه پیکاپ اومده بودند زیاد شده بود.روزی که رفتم سفارت حداقل 6 کیس دیگه اومده بودند واسه پیکاپ که حداقل 4 تاشون خانوادگی بود.چیزی که نظرم رو جلب کرد تعداد زیاد کیس های لاتاری بود.توی اتوبوس با پسری آشنا شدم که لاتاری بود و برای مصاحبه اومده بود.یه روز باهاش رفتم بیمارستان که جواب آزمایشش رو بگیره.اگه بدونید چقدر ایرانی توی بیمارستان بودند.دختر و پسر و خانواده.اینجاست که آدم میفهمه چقدر لاتاری قبول میشن.به این دوستم مستقیم و بدون کلیرنس ویزا دادن البته سربازی معاف بود.یه پسر و دختر دیگه هم دیدم که به اونها هم مستقیم ویزا داده بودند.فقط چیزی که یادم رفت بنویسم این بود که من با 202 روز انتظار،خیلی نسبت به بقیه کمتر منتظر بودم.پریسا خانومی که در سفرنامه اسمش رو بردم 10 ماه،یه پسری که خانوادگی بود 11 ماه و یک پدر و مادر پیر بیچاره ها 14 ماه در انتظار بودند.دلم خیلی براشون سوخت.با این سنشون 2 ساعت توی اون سرما منتظر بودند که برن پاسپورتشون رو تحویل بدن.از سرمایی حرف میزنم که توی عمرم اینجور ندیده بودم

[navidshii]

دوستان یکی دوتا نکته یادم رفت که باید بگم.اولا اونجا خرج تلفن گرون در میاد.بهترین کار اینه که از orange سیم کارت بگیرید و اینترنتش هم فعال کنید چون میتونید به صورت نامحدود ازش استفاده کنید.از دفاتر orange بخرید که بهشون برای اینترنت بگید.میدونم یکی از دفاترش نزدیک میدون جمهوری خیابون north way هست.همون خیابون کجی که سنگ فرش هست و توش قدم میزنن.اونجا کسی هست که انگلیسی بلد باشه.با فعال کردن اینترنت برای تماس میتونید از نرم افزار های ارتباطی استفاده کنید.حتما gps رو گوشیتون داشته باشید تا مسیرهارو راحتر پیدا کنید.با مینی بوس اگه اشتباه نکنم 67 از میدون جمهوری با 100 درام تا در بیمارستان میبرنتون و همین مسیر رو می تونید برگردید.حتی تا در سفارت هم میشه با مینی بوس رفت ولی دقیقا نمیدونم کدوم مینی بوس هست.ولی بایکم تحقیق میشه پیداش کرد