2014-12-16 ساعت 23:00
(2014-12-16 ساعت 10:45)قصه گو نوشته: عمو شهريار عزيز تا اسمتون رو ديدم سريع خودمو رسوندم. خيلي وقته كه منتظرم ازتون خبري بشنوم. بچه ها كما في السابق در هر تاپيكي حضور فعال دارن و كوچكترين تجربه اشون رو در اختيار ديگران قرار ميدن. حاجي واشينگتن عزيز هم پيونديه بين حال و هواي الان و گذشته! ميدونم سخته سر بزنيد ولي جويا شدن احوال بچه ها رو بهانه كنيد.اگه دنبال بهانه مي گرديد!! اين روزا يادآور دل واپسي هاي پارساله. و ميخوايم خودمون رو محك بزنيم. ببينيم اينجا همون جاييه كه مي خواستيم؟ براي من كه تحت حمايت برادرم و خانم شون هستم، راحته،براي دخترم يه دنياي متفاوته و دوست داشتني با همه ي مشكلاتش.ولي مسلما ديدگاه همسرم فرق مي كنه! زماني ميتونه احساس رضايت كنه كه مستقل باشه. منم دنبال كارم و چيزي كه مثل يه سنگ بزرگ جلوي راهمه، زبانه. ولي دوست ندارم اين نعمتي رو كه نصيبم شده راحت از دست بدم.تلاش مي كنم تا بتونم از خودم يه آدم ديگه بسازم. اينجا اينقدر مهاجر هست كه آدم احساس غربت نمي كنه. و چون دوبي رو ديديم ديگه از ديدن مال هاي اينجا سوپرايز نمي شيم.آمريكا هيچ چيز عجيب و غريبي نيست. اين اولين سفرمونه، نگراني هاي كاملاً مخصوص به خودش رو داره، سه ماه كه گذشت وضع بهتر ميشه،شش ماه تقريبا تكليفت معلوم ميشه، يكي دو سال رو سريع پشت سر ميذاري، بعد به خودت مي گي اين من بودم ؟؟؟ اميدوارم اين جمله از دهن هممون در بياد و پشيمون نشيم و برگرديم.لااقل به خاطر نسل فردا.قصه گوی عزیز، شهریار عزیز و بهداد عزیز سلام و خسته نباشید
خلاصه اينكه عمو شهريار باز هم نگراني هست، اما شكلش عوض شده! خوبيش اينه كه ياد گرفتيم كمك هامون رو از هم دريغ نكنيم.انشالله سال ديگه شما رو در كنار بچه هاي اين تاپيك مي بينم كه به خودتون مي گيد اين من بودم؟؟؟
شهریار عزیز دادا کم پیدایی حداقل مثل من هرزگاهی یه تبریک تشکری پای پستهای بچه ها بزن که اون رنگ صورتی قشنگ نشون بده که هنوز قدیمیا ما رو فراموش نکردن! من از بهداد عزیز عذر خواهی می کنم که وقت کمتری برای سایت می زارم، به قول شهریار عزیز واقعا مدیر فعال و کارآمدی هستین بهداد جان، جبران کنیم دادا... والا از موقعی که حاج خانوم رفته من فقط و فقط خودم رو با کار مشغول کردم که دوریشونو متوجه نشم! ولی هر از گاهی دل و دماغ داشته باشم می رسم خدمتون... قصه گوی عزیز شما واقعا الگوی بچه های ۲۰۱۴ هستین، من به سهم خودم از شما تشکر می کنم به خاطر حضور گرم همیشگی تان...
، من و همسر دیروز رفتیم یک کالج خصوصی برای زبان که نزدیک خونمون بود و تو اینترنت پیدا کرده بودیم چون شنیده بودم که Adult Schoolهای کالج ها چون افراد مسن شرکت می کنند زیاد مفید نیستندو چون ssn نداشتیم گفتند که فعلا نمی تونید ثبت نام کنید ولی می تونید تو کلاس شرکت کنید فقط باید امتحان تعیین سطح بدید که ما هم امتحان دادیم و قرار شد که از امروز ساعت 8:30 سر کلاس شرکت کنیم که ما چون خیلی خسته بودیم نرفتیم(به دلیل اینکه دیشب همسر عزیز 2تا کنسرو گذاشته بود توی آب روی گاز و خوابش برده بود و وقتی من رفتم سراغشون آبشون تموم شده بود وتا درشا برداشتم 2تاش مثل نارنجک منفجر شد و کل خونه ومن با کنسرو ماهی یکی شد و تا نیم شب داشتیم خونه را تمیز می کردیم و ذره های چسبیده ماهی را از در و دیوار و سقف و حتی تو گوشم پاک می کردیم
