هدف از مهاجرتمان چیست؟؟؟

[mohammad_usa]

پیام جان واقعا" شما نویسنده خوبی هستی داستانت خیلی با مزه بود مرسی از خداوند گرفتن ویزای آمریکا و پیروزی و موفقیت را خواستارم همچنین برای بقیه دوستانم

[payam_prz]

مرسی از همه

[eshagh]

سلام بر دوستان خوبم در مهاجر سرا! من نشستم و تمام اظهار نظرات دوستان را خوندم. اگه شخصا بخواهم نظر بدم اينه كه دوستان من مهاجرت به US مطمنن براى اكثرمون اتفاق ميفته ولى آنچه كه مهمه اينه كه بعدش چه بايد كرد. هر كسى ميتونه شرايط متفاوتى بعدش داشته باشه. مثلا من شخصا به مهاجرت به يك امرى كوتاه مدت نگاه ميكنم يعنى اينكه اگر وضعيت فعلى تغيير كند من حاضرم كه برگردم هر چند اين تغييرات ممكن است سالها طول بكشد. علتش اينه كه من به خانوادم وابستم (الان 2 سال است كه در EU درس ميخونم). خيلى از دوستام نيز هستند كه وابستگى به خانواده نداشتند و الان هم دارن به راحتى در اينجا زندگى ميكنند. دوستان من اصلا دوست ندارم كه پالس منفى بدم چون ميدونم هر كسى دلايل خاص خودشو داره. ولى به نظر من حتما براى خودتون هدفى را ترسيم كنيد اين مسله خيلى مهمه. من قبل از آمدن به EU، هدفم ادامه تحصيل بوود و الان كه 1 سال از PHD خوندنم مونده احساس ميكنم كه نياز دارم كه دنباله يه هدف ديگرى باشم. من بدون داشتن هدف كارى را انجام نميدم و فكر ميكنم كه زندگى بدون هدف پوچ هست. به عنوان مثال الان هدف بعدى من اينه كه ازدواج كنم و تشكيل خانواده بدم. زندگى يعنى همين! اينكه من در US چه خواهم كرد برنامم را اينجا براتون مينويسم. اول اينكه من ميخواهم احتمالا بيام ايران و ازدواج كنم (فروردين). ايميل به KCC بزنم كه من ازدواج كردم(كيس نامبر 26XXX). صبر كنم تا JUNE يا JULY كارنت شيم. ويزاى احتمالى را بگيريم! صبر كنم تا از PHD ايم دفاع كنم. يا شايد قبل از دفاع مجبور بشم كه 1-2 ماه برم US و شرايط آنجا را بررسى كنم هم از نظر زندگى و هم از نظر كار. من رشته ام در زمينيه انرژى خورشيد و سيستم هاى انرژى خورشيده (به قول دوستمون PAYAM، علوم كاينات D. اميدوارم كه پرزيدنت اوباما استفاده از انرژى هاى نو را كه همنطور كه قولشو داده بود سرلوحه برنامه هاش قرار بده وگرنه ما انرژى نوييها بايد بريم كشكمنو بسابيم . ولى واقعا اگر در US كار پيدا نكردم برميگردم EU چون اينجا حد اقل كار زياده تو اين زمينه. خلاصه دوستان اين برنامى من است و من تمام سعيمو ميكنم كه حده اقل به 60% هدفم در سال 2009 برسم. دوستان ميدونم كه در ايران چه شرايط سختيى داريد ولى هيچ وقت اميدتون را از دست ندين من براى همتون آرزوى موفقيت و شاد كامى را از خدا خواستارم. برادر كوچيكتون اس حاق، 26 ساله

[eshagh]

در ضمن PAYAM جون دوست داريم

[sorna]

سلام دوستان امروز اينجا مراسم تحليف اباما است من هم به دعوت خواهرم امدم واشينگتن خيلى اينجا شلوغ و سرد است .اينجا براى خودش عظمتى داره. از همه جاى دنيا امدن.من 3 خواهر دارم اينجا كه واشيگتن زندگى ميكنن ولى چون اينجا گرون است من نتونستم براى زندگى بيايم و من متاسفانه از اول به اونها گفتم من كار خوبى پيدا كردم در رابطه با رشته تحصيليم . البته الان تصميم دارم به خواهر كوچكترم حقيقت را بگم نميدونم كارم درست است يا نه .البته از اول انها گفتن با انها باشم تا در امريكا جا بيفتم ولى من قبول نكردم حالا نميدونم كارم درست است يا نه از شما دوستان نظر ميخواهم

[elham]

سلام sornaعزیز
هیچ چیز بهتر از راست گفتن نیست شاید اگر اونها شرایط شما را بدونند بهتر بتونند بهتون کمک کنند.

[sousangerd]

سلام sorna
به نظر من هم بهتره که مشکلتون رو با خواهراتون در میان بگذارید بهر حال اونها خواهرتون هستند و قبل از شما آمریکا بودنند و به نظرم میتونن بهتون کمک کنن حالا میل با خودتونه

[eshagh]

سورنا حتما با خواهرت اينا مشورت كن. اونا بهترين مشاور ميتونن برات باشن

[payam_prz]

راههای موجود:
1-گفتن واقعیت با چشم بسته و با سرعت بالا (که یعنی ببخشید براتون ... اومدم)
2-پیدا کردن کار با درآمد بالا که در این تاپیک همه میگن تو آمریکا رو زمین ریخته
3-یافتن همسر پولدار و خفن
4-هیچکدام (آخه سوال شما اصلا به موضوع تاپیک مربوط نبود)
====
از این که کمی با صراحت کلام و دور از ایرانی بازی صحبت کردم نرنجین!
--------------------------

پی نوشت: بعد از خوندن پست بعدی Amirbk کلمه شوهر را به همسر تغییر دادم. لطفا ببخشین.

[Amirbk]

3-گرفتن زن پولدار البته منظور پیام بودا!
(خدایی زیاد پیام مقصر نیست IDیت دخترونست!منم به اشتباه افتادم اولین بار)
4-بدجنس بچه مردم رو انقدر اذیت نکن!

[N.D]

سلام به همه
بچه ها من برنده 2010 هستم روزی که فرم لاتاری پر کردم اصلن فکر نمیکردم ببرم چون توی قرعه کشی توی 10 نفر من همیشه 11 همین نفر بودم چون یکی انقدر خوشانس بود که اسمش 2بار در میومد حالا از این مسائل میگذرم من بردم اسم دراومد
23سال دارم دانشجو سال آخر هستم به احتمال زیاد برای اومدن به امریکا باید درس توی ترم آخر ول کنم هم بخاطر نمرات نه چندان جالبم که میدونم دانشگاهای امریکا قبول نداره هم مشکل سربازی که از همه مهمتره.
پس تقریبا یه جوونه 23 ساله دیپلمه میاد امریکا(به امید خدا)من راهنمایی کنین چه شهری بهتره برم
از نظر دانشگاه راحت پذیرش میدن
از نظر کار راحت گیر میاد برام مهم نیست چه کاری چون میدونم باید سختی بکشم تا به چیز هایی که میخوام برسم
از نظر خرج و هزینه زندگی ارزونتر هستش
خواهشن همه با تجربها کمکم کنید چه اونهایی که امریکا هستن چه اونهایی که دارن میرن و اطلاعات دارن

[usa.lover]

شرمنده منم ادامه بحثهای قبلی که گفت بودید ادامشون ندیم رو دادم...دیگه تموم شد

اگه میشه کمکم کنید دوستان
من یه مشکل بزرگی که دارم اینه که اصلا نمیدوم چقدر پول باید با خودم ببرم! البته من تا 2 یا 3 دیگه میخواهم برم، ولی می خواهم از همین الان پولامو جمع کنم...
تو امضام یه مقدار توزیع دادم...پدرم بازنشسته آموزش و پرورش هست و حالا یه شرکت داریم که تقریبا ماهی 1.5 تا 2 تومان درامد داره و در آینده بهتر خواهد شد.
حالا به نظر شما حداقل چقدر باید پول با خودم ببرم؟
یه سوال دیگه هم دارم که خیلی خیلی مهم هست برام و اونم اینکه رشته تحصیلی من چه بازار کاری داره در آمریکا و کاریابیش چطوره؟
به خدا به هر دری زدم ولی نتونسم اطلاعاتی در این مورد پیدا کنم.
در ضمن اگه خدا بخواهد می خواهم با ویزای ازدواج برم ...اگر هم به دلایلی نشد با ویزای کار، البته اگه شانسمون زد لاتاری که دیگه هیچ!!!

[laili]

از اونجائی که ما ملت شهید پروری هستیم و به عناوین مختلف شهید میدیم حالا میخواد سقوط هواپیما باشه یا ............... من متاسفانه خودم و لایق نمیدونستم که مادر شهید باشم برای همین تصمیم گرفتم که برم

[ChairMan]

چه نامه بلند بالایی نوشتم .
حیف که این اینترنت لعنتی قطع شد و همش پاک شد .

[ChairMan]

درود.

دوستان عزیز مطلب بلند و بالایی نوشته بودم که وقت زیادی رو نیز صرف آن کرده بودم اما متاسفانه بدلیل اشتباهات خودم پاک شد(دیگه گردن اینترنت و ... نمی اندازم)
ولی یاد اون مورچه ای افتادم که هفتاد بار از بالای دیواری به پایین پرت شد و نا امید نشد و به راهش ادامه داد.
همچنین در اینجا جاداره کمی به جاده خاکی بزنم ...
توجه کرده اید در بیشتر مثال هایی که برای پند و یادگیری و اندرز انسان استفاده میشود بیشتر از حیوانات استفاده شده است .؟.؟
به نظر شما جرا اینگونه است؟
بگذریم. میخواستم بگوییم تمامی انسانها هر کدام دلیل خاصی برای مهاجرت دارند ولی نکته قابل توجه در این بحث این است که همه مهاجرا مخصوا مهاجران مهاجرسرای خودمون اهداف مشترکی رو دنبال میکنند .
انگیزه ها شاید کمی با هم دارای تفاوت باشند اما نکات مشترک انها بسیار محسوس است.
در اینجا تمام کسانی که میخواهند به ینگه دنیا سفر کنند میخواهند زندگی بهتری را در سرزمینی آزاد تجربه کنند اما دلایل شخصی خودم را میخواهم براتون بنویسم.
اگر اجازه بدید اول میخواهم در باب وطن کمی سخن بگویم.
من تمام فرمایشات بچه های مهاجرسرا رو قبول دارم.
حرفهای پیام رو قبول دارم
ولی حرفی رو میزنم به دور از اغراق و بااستفاده از تجربه شخصی دیگران.
شما شاید به خاطر شرایط پیش آمده کنونی از ایم مرز و بوم متنفر شده باشد .
و بعد از اینکه پاتون رو اونور دنیا گذاشتید احساس شادی و لذت فراوان میکنید و بسیار بسیار خوشحالید.
این احساس نیز ممنکنه تا آخر عمرتون شما رو همراهی کنه اما بعز از چند ماه یه حس و یا احساس جدید به احساسات شما ملحق میشه و اون احساس دوری از خانه مادری تون هست.
جایی که احساس میکنید در اونجا دارای مالکیت هستید و ...
البته استثنا نیز همیشه وجود داره ممنکنه کسی فکر کنه آمریکایی هست و همه هم بهش بگن تو اصلا آمریکایی هستی ایرانی که نیستی؟!!
بگن بابا تو اصلا لهجه ت هم آمریکایی فارسی رو هم که صحبت میکنی انگار آمریکایی صحبت میکنی.
ولی این جز استثناها بود . و حالا هر کس هست با احساسات خودش .
کسی مستونه غم غربت رو تحمل کنه .کسی مستونه فراموش کنه و کسی هم انقدر به او فشار میاره و گلوش رو میگیره که بر میگرده .
ولی من به تمام کسانی که احساس غربت میکنند(البته اونهایی که اونور هستند) پیشنهاد میکنم اگر کاملا فکر برگشت هستند . یه تک پا پاشن بیان سرزمین مادری مطمئنم بعد از 1 ماه لحظه شماری میکنند برگردند.
یه مثال هم میزنم .یکی از بچه محلمان رفته بود دانمارک بعد از 6 ماه زنگ میزد میگفت دلم برای ماست که مغازه محل میفروشه تنگ شده. دلم رای این پیر مردها کیه میومدند تو پارک مینشتند تنگ شده.
دلم برای این سوفوره که هر روز صبح تو کوچه شوت میزد و جارو میکرد تنگ شده و ... چیزهایی که حتی فکرش رو هم نمیوتونیم بکنیم.
ببخشید از بحث اصلی دور شدیم ولی لازم بود .
هدف من از مهاجرت کردن رو به زبان ساده و خودمونی میگم.
مهاجرت من چند بعد داره :
1-بعد تفریحی 2-بعد کاری 3-بعد خانواده 4-بعد اجتماعی
(ببخشید انقدر رک و صادقانه دارم میگم)
1-بعد تفریحی=من میخواهم برم جایی که بتونم شبا تو دیسکو ها و دنسینگ ها حال کنم .و میخواهم به راحتی و بدون اینکه کار غیر قانونی کنم وبه خاطرش شلاق بخورم مشروب بخورم .انواع اقسام مشروبات.
میخواهم تو بهترین مکانهایی تفریحی عشق کنم .
میخواهم بدون اینکه از گشت ... و غیره هراسی داشته باشم به راحتی با نامزدم یا دوست (دختر) ام تو خیابون دست تو دست قدم بزنم و تا پاسی از شب با هم خوش بگزرونیم(امیدوارم برداشت نکنید که طرف خوش گذرونه)
و ....

2-بعد کاری= میخواهم به جایی برم که برای کارم ارزش قایل باشند .
میخواهم جایی برم که به کاری که میکنم احترام بگزراند و من نیز به کارم عشق بورزم .نمیخواهم دم به دقیقه نگاه ساعت کنم تا ببینم کارم کی تموم میشه.
میخواهم ارزش واقعی کار رو اونجا احساس کنم.

3-بعد خانوادگی=میخواهم جایی تشکل خانواده بدم که ارزشش رو داشته باشه . میخواهم جایی خانواده ای تشکیل بدم که احساس امنیت از تمام لحاظ رو داشته باشم .
میخواهم فرزندانم در محیط و فرهنگ بالا و اجتماع آزاد رشد کنند(البته با کمی دستکاری به شیوه ایرانی)
جایی که ارزش خانواده مشخص است.

4-بعد اجتماعی=میخواهم جایی زندگی کنم که فرهنگ وجود داشته باشد برای انساینیت من و ما ارزش قایل باشند .
میخواهم جایی زندگی کنم که معنی آزادی را حس کنم و طعم خوشبختی را بچشم.
اما فکر نکیند اگر به آمریکا برویم تمام اینها آماده است .
اینها فقط خودمان میتوانیم آماده کنیم با تلاش و خواستن و در نتیجه توانستن.
ببخشید پر حرفی کردم .
امیدوارم منظورم را رسانیده باشم.

با تشکر