مصاحبه - آنکارا

[dinadino228]

با سلام به همگی دوستان و همراهان عزیز
بلاخره منم باید مصیبت نامه مو بنویسم...

مصاحبه من چهارشنبه ۱۸ می بود و من اولش تور یک هفته ای گرفتم از ۱۶می
دوشنبه ۷:۳۰ صبح با پرواز ماهان رفتم ، و نیم ساعتی فکر کنم تأخیر داشت و خلاصه من ۱۰:۴۵ وقت مدیکال داشتم که ۱۰:۳۰ رسیدم اونجا، اتاقمو تحویل نگرفتم فقط وقت کردم چمدونم رو بزارم و برم.
توی مدیکال تا ۲ کارم طول کشید ، پیاده برگشتم هتل، یه ذره هم گم شدم چون بار اولم بود.
هتل اتاب بولوار بودم که به نظر من همه چیزش برای ۳ ستاره بودنش خوب بود بجزء سرو صدای شب، آخه دیواراش فکر کنم
از کاغذ بود و خیلی شبا سروصداها رو میشنیدمو منم کلا بد خوابم. فردای مدیکال رفتم جوابمو گرفتم که خیلی طول نکشید،
روز بعدم که رفتم مصاحبه ، اولش یه پلیس ترک قد کوتاه بد بود که هر چی میگفتم حالیش نمیشر و میخواست به زور منو بزاره تو صف لاتاریها، که یه پلیس دیگه اومدو گفت که صف کناری وایسم وقتی میری تو اولش یه خانومه ازم مدارکمو گرفتو از عکسام خودش انتخاب کرد که کلا آدم خوش اخلاقی نبود. و همون موقع که بهم گفت اصل شناسنامه انگار که آب یخ ریختن رو سر من... خیلی حس بدی بوددددد.... واضح ترین چیز که همیشه تو کیفم بود ، باورم نمیشد....
اولش از ناراحتی اشک تو چشمام جمع شد و همش به خودم میگفتم، خودت گند زدی به کارات،،،،،
ولی دیگه بیخیال شدم و با بقیه حرف زدم... یه بار صدا میکنن واسه انگشت نگاری یه بار هم واسه مصاحبه.
خانومی که با من مصاجبه کرد خیلی خوش برخورد و مهربون بود و کلا ۲،۳ تا سؤال بیشتر نپرسید ، فقط گفت کی آشنا شدید؟ کجا؟ چه جوری؟ خیلی خلاصه،،، اصلا جواب طولانی ازم نخواست. و آخرشم یه برگه صورتی داد و گفت هر موقع نقص مدرکت رو آوردی بیا تحویل بده و مشکلی نداری. همین ... ولی من نمیدونستم خوشحال باشم یا ناراحت!!!
بهش گفتم : برگهء صورتی یعنی من چک خوردم و برم تا چند ماه دیگه؟!؟!؟!
گفت نه عزیزم، آخه چرا همهء ایرانیها همین فکر رو میکنن!؟!؟! خواهش میکنم به هم بگید برگهء صورتی که میدیم به هر کسی هر قسمتی رو که علامت میزنیم چک خورده مثلا منو گفت فقط اصل شناسنامه رو بیاری کارت آمادهست، و پرسیدم کی بیارم؟ فردا خوبه؟ گفتش که آره هر وقت آوردی خوبه، و..... دیگه بقیهء ماجراهای عجیبی که در مورد شناسنامه واسهء من پیش اومد....
و از روزی که شناسنامه رو دوباره بردم و همون خانومه دم در ورودی تحویل گرفت، و ۳روز بعد رفتم پست تحویل گرفتم...
اینم از سفر من،،،، که خیلی زیاااااااادددد تلخی و گریه و بدی واسم داشت.
که دیگه جزییاتش بماند، برای همتون آرزوی موفقیت و پیروزی دارم عزیزانم....

[mhy_1985]

سلام به بچه های خوب مهاجر سرا

خب منم امروز رسیدم آنکارا با پرواز ایران ایر، راه افتادم اومدم هتل رو خودم گرفتم از قبل انتخاب کرده بودم تو اینترنت یه کم پیاده روی داشت تا پیدا کردم ولی خوب بود. فردا صبح مدیکال دارم. انکارا هیچ خبری از شلوغی نیست. من کیزلای نرفتم اما با بچه های ترک اینجا صحبت کردم گفتن تقریبا جمع شده. حالا چقدر موثقه این خبر فردا میرم حضورا کیزلای میبینم. چون میگن فقط شبها اونم فقط کیزلای شلوغه حالا فردا میبینم خبر میدم

اما من از صبح تا شب یه نفر هم ندیدم توخیابون که تظاهرات کنه بنابراین نگران نباشین.

به تدریج اطلاعات رو میذارم همینجا.

هوا آنکارا خیلی عالیه. بسیار خنک. الان هم ساعت 2 نیمه شبه اما حوصله ام سررفته. اینترنت بسیار سریع نمیذاره بخوابم. کاش اینترنت ما هم اینجوری بود. الان معنی اسکایپ رو میفهم. ایران یا صدا نمیاد یا تصویر یا اصلا فیلتره بعضی وقتها اصلا آنلاین نمیشه.

[mhy_1985]

قسمت دوم سفرنامه:
امروز صبح رفتم مطب دکتر. پرستار فارسی حرف زد که بهش گفتم راحت باش و ترکی حرف بزن. بعدش پاسپورت رو با برگه تعیین وقت مدیکال و برگه وقت سفارت بهش دادم و رفتم توی یه اتاق دیگه نشستم منظر شدم تا صدام کرد برای معاینه. با خانم دکتر خیلی صحبت کردم و وقتی از شغلم خبر دار شد راجع به اینکه ایرانی ها فکر میکنن واکسن الکی میزنه کلی خندیدیم. batch واکسن های مصرفی ایشون رو همه رو چک کردم. من واکسنی نخوردم اما از ایشون خواستم برام توبرکولوز و تب زرد رو با توجه به کار آینده ام توی آمریکا بزنن و حندید گفت همه میخوان واکسن نخورن شما میخوای بزنی. خیلی خوش اخلاق بودن و اینکه میگن عبوسند من نفهمیدم چرا میگند. تمام واکسن هاشو چک کردم و نحوه زدن ایشون رو نگاه کردم. این حرفا که میگن الکی میزنه و خالی میزنه بهیچوجه درست نیست. ایشون واکسن ها رو تزریق میکنه. ازشون خواستم دستورالعمل واکسن ها رو نشونم بدن و دیدم که واقعا ایشون داره در حق ایرانی های عزیزمون لطف میکنه که چندتا از واکسن هامون قبول میکنه چون سفارت هیچگونه واکسن و تست آبله مرغانی از ایران رو نمیپذیره. بازم ایشون لطف میکنه چند تااز واکسن ها رو نمیزنه مجدد. انسان بسیار محترمی هستند و به قسم پزشکی که خوردند پایبندند کاملا. مدیکال من تموم شد و رفتیم طبقه بالاتر عکس قفسه سینه و خون رو دادیم و تموم شد. هزینه عکس و خون که توی آزمایشگاه جداگانه در طبقه بالا انجام میشه 47.50 دلار هست. هزینه واکسنامو نمینویسم چون من خودم خواستم دوتا واکسن اضافه بخورم بنابراین اگه بنویسم بعضی ممکنه دچار اشتباه در براورد هزینه ها بشن. جوابش رو هم فردا میدند. یه آقای عراقی اومده بود داد و هوار میکرد و بنده خدا خانم پرستار هم بلد نبود منم چون عربی بلد بودم باهاش صحبت کردم و بهش گفتم که باید با سوپروایزر ازمایشگاه صحبت کنه. خلاصه تنها استعدادی که تو زندگی ام داشتم یعنی یادگیری و حرف زدن به زبان های مختلف خیلی بکارم اومد و تنها دلگرمی ام همین بود وگرنه نه لیدر داشتم نه راهنما.

کیزلای شلوغ نیست و آنکارا کاملا عادیه. ایرانیها هم چه تو مطب دکتر و چه تو خیابون طبق معمول نمیخواستن همدیگه رو ببینن. نگاه ها تو مطب دکتر از هم فرار میکرد و برخی افراد هم سعی داشتند خیلی به بقیه پز بدن. بهرحال خواستم تموم واقعیت هارو بنویسم و قصدم توهین به کسی نبود، من تو مطب دکتر سرم پایین بود ولی همه رو زیر نظر داشتم. یه لوسی خاص توی هموطنانمون هست که اگه جرئت داشته باشم و بگم تو خانم ها خیلی بشتر بود. این لوسی رو من هیچ جا توی اروپا یا اسیا این چند تا کشوری که رفتم ندیدم. شاید طبیعت ماست بهرحال هدفم نقد نیست و اعتراض هم نیست فقط نظراتمو در سفرنامه ام نوشتم اما نمیدونم چرا رفتار ایرانی ها که هموطن محسوب میشند در مقایسه با ترکهای کلینیک خیلی عصبی تر و خشن تر بود و آنچنان نگاه های افراد به همدیگه دوستانه نبود. انگار باهم غریبه اند. حالا شاید اونروز اینطوری بوده و ان شاء الله که ایرانی های عزیز همه جا بهترینند.

از ته دل برای همه تون آرزوی موفقیت دارم بمحض اینکه برم سفارت سفرنامه رو کامل میکنم.

چند نکته:

1-مدیکال بهیچوجه سخت یا ترسناک نیست. بشینین راحت منتظر باشین همه چی رو خودشون انجام میدن.
2-برای رفت به مطب دکتر وقتی تو کاوالیکدره پیاده میشید پارک کوغلو رو پیدا کنید برید داخل پارک میتونید کلینیک رو توی یه محوطه پیاده رو مانند که چند تا مغازه و رستوران داره کاملا ببینید اصلا سخت نیست.

[mhy_1985]

سلام
بعد از اینکه رفتم کلینیک برای گرفتن جواب، همه نشستیم و منتظر بودیم که خانم دکتر اونگان اسمم رو توسط منشی صداکرد که برم دیدنش. با مهربانیش شرمنده ام کرد و باهم عکس گرفتیم. من هم از طرف همه ایرانیها هدایایی رو بهشون دادم. بعد هم جوابها رو گرفتیم.
شده بودم راهنمای ایرانی ها و افتخار بزرگی بود. امروز یه سخنرانی!!!! هم تو کلینیک داشتم. بعد از اینکه منشی جوابها رو داد توضیحات رو به انگلیسی داد که من احساس کردم بعضی ها نفهمیدند بنابراین ایستادم و برای همه یک بار دیگه فارسی توضیح دادم و البته قبلش از کسایی که انگلیسی بلد بودن عذرخواهی کردم و گفتم من برای کسایی توضیح میدم که بلد نیستند که به کسی برنخوره. افرادی که امروز جمعه اونجا بودن حول و حوش ساعت 3 باید منو دیده باشند. برای همه بچه های مهاجرسرا و کلا افرادی که اونجا بودن آرزوی موفقیت دارم/
بعدش با یه خانواده ایرانی که مادرشون هم اتفاقا پزشک بود رفتیم سفارت رو کشف کردیم خیلی هم تو راه خندیدیم. خب تو این هفته هم میرم مصاحبه.
سفرنامه روهم تکمیل خواهم کرد متعاقبا.

باز هم میگم. بهیچوجه سخت نیست.راحت راحت راحته. بیایید خودتون میبینید.
دوستم مهدی sikilizobu هم که سفرنامه مینویسه به زبان ترکی مسلطه و الان آنکاراست. البته من ندیدمش

خوش باشین.

[mhy_1985]

خب اینم از آخرین قسمت سفرنامه من:

8 صبح رسیدم دم سفارت و تو صف مهاحرتی ها وایسادم. از گیت کنترل که رد شدیم و داخل سالن شدم مدارک رو به خانم جلوی در تحویل دادم و شماره بهم داد رفتم نشستم تو سالن. شماره من اعلام شد و رفتم یه سری دیگه مدارک خواستن. دادم. دوباره نشستم. دوباره شماره ام چند ذقیقه بعد اعلام شد. رفتم انگشت نگاری. دوباره نشستم. بار سوم رفتم مصاحبه. یه خانم آمریکایی بود با موهای مشکی. مصاحبه ام انگلیسی بود و به همه سوال ها جواب دادم. آفیسر بهم گفت یکی از جالب ترین کیس هایی بوده که تا حالا دیده ام. مصاحبه به خوبی تموم شد و 15 دقیقه طول کشید. با اینکه سربازی نرفتم و کار دولتی ندارم. گفت برگرد ایران اسمت اومد تو سایت بیا.

برمیگردم ایران و شماره ام که اومد و کلیر شدم میام ویزا بگیرم. برای همه آرزوی موفقیت دارم موفق و موید باشید.

[itex]

خوب نوبت من هم شد :-) فقط چون با تبلت هستم کمی خلاصه مینویسم
قسمت اول - ورود به آنکارا
من از مشهد باید میرفتم آنکارا. به صرفه ترین راه با زمان کمی که داشتم پرواز مستقیم از تهران بود. با چندتا آژانس تماس گرفتم و در نهایت بهترین نرخ رو با پرواز ایران ایر و هتل etap bulvar گرفتم که برای ۷ شب به همراه ترانسفر و بیمه شد حدود ۱.۷ میلیون
اول میخواستم با ماهان برم ولی چون وقت دکتر دوشنبه صبح بود و ماهان هم ۷ صبح پرواز میکنه ریسک نکردم و یکشنبه شب ایران ایر رو گرفتم.
تجربه ۱: من پنج شنبه مصاحبه داشتم و چون محتاطم وقت دکتر رو دوشنبه گرفتم ولی میشد سه شنبه هم بگیرم

وقتی از مشهد صبح شنبه وارد تهران شدم خواستم برم ارز مسافرتی بگیرم ولی دیدم ۳۰۰ دلار بیشتر نمیدن و کلی الافی داره بیخیال شدم. شد یکشنبه و رفتیم آنکارا به وقت محلی فکر کنم ۸ رسیدم هتل
هتل etap bulvar هتل تمیز و حداقل امکانات لازمه رو داره. صبحانه خوبی میده و پرسنل مؤدبی داره. البته من هتلهای دیگه نرفتم که بخوام مقایسه کنم. خیابونهای اطراف هم پر از رستوران و بار هستش و تا ۱۱ شب شلوغه
خوب قسمت اول تموم شد

[itex]

قسمت دوم - از مدیکال تا مصاحبه
تا اونجا گفتم که رسیدم آنکارا...
صبح وقت مصاحبه من ۱۱ بود. پیاده رفتم و یک مقداری سخت پیدا کردم چون انتظار نداشتم انقدر ساختمون و تابلو اونجا باشه، در نهایت شماره ساختمون کمکم کرد پیدا کنم. ساختمون در تو رفتگی قرار داره حواستون باشه. اول طبقه ۴ ثبت نام میکنن بعد میری طبقه ۵ آزمایش خون و عکس سینه. بعد برمیگردی ۴ برای بررسی فیزیکی و واکسن. این مرحله آخر برای من افتاد عصر. یک ۹۲ لیر و یک ۱۸۰دلار از من گرفتن و یک واکسن آبله مرغون که من قبلا هم گرفته بودن بهم زدن. نتیجه هم روز بعد ساعت ۳ آماده بود که یک CD حاوی عکس برای بردن به آمریکا، یک گزارش یک صفحه ای برای خودتون، و یک پاکت سر بسته برای سفارت میدن به شما میدن و تمام
تجربه ۲: وقت دکتر کشک هستش و شما هرچه زودتر برین بهتره و به نوبت ورود رسیدگی میشه
تجربه۳: حوصله دارین برای واکسن مقاومت کنین و بگین میخوای چی بزنی یا اول تقاضای تست کنین. در نهایت ممکنه ۳۰-۴۰ دلاری به نفعتون بشه

تا روز مصاحبه دو روز کامل زمان داشتم برای آشنایی با ترکیه، که تجربیاتم رو میگم اینجا:
تجربه۴:بهترین راه برای چرخیدن در ترکیه بعد از پیاده روی اتوبوس هست، Halk Otobüsleri اتوبوس بخش خصوصی هستش و نیازی به کارت نداره. دو لیر هم قیمتشه که نقدا میگیره.
تجربه۵: حالا سوال پیش میاد که مسیرهای اتوبوس رو از کجا بفهمیم، جواب نرم افزار EGO Genel Müdürlüğü هستش. البته زبونش ترکیه ولی یکم ور برین بهش یاد میگیرین

تجربه ۶-غذا: بهترین چیز در اینجا غذاهای محلی هستش، هم سالمتر، هم به صرفه تر هم فراوونتر به نظر من بیخیال berger king و pizza hut و... اینا بشین.
تجربه ۷ - میوه: از میوه غافل نشین، با ۱۵ لیر میتونین ۳ کیلو میوه مختلف بگیرین و تا یک هفته حالش رو ببرین
تجربه ۸ تماس تلفنی: تشریف ببرین اولین دکه یک کارت تلفن Ankesorlo بگیرین، ۴ لیره و باید مثل کارت تلفنهای کیوسکی خودمون باشه ولی به رنگ آبی. با شماره تلفنهای ثابت داخلی تا ۸ دقیقه میتونین صحبت کنین.


قسمت دوم هم تمام شد... حکایت همچنان باقیست...

[itex]

قسمت سوم (آخر) - رویای ویزا
خوب رسیدیم به شب مصاحبه...
ساعت حدود 8 شب بود، من که مدارکم رو از یک ماه پیش آماده کرده بودم و در پوشه مخصوص گذاشته بودم با خیال راحت در حال تناول سیب بودم که خبر رسید فرم PTT شامل همه میشه و باید پرینتش رو فردا ببرم. اولین فکری که به ذهنم رسید کمک از بچه های مهاجرسرا بود. همیجا جا داره از دوستانی که اون شب من رو راهنمایی کردن بخصوص آقای mohammad fazli عزیز، که فایلهای مفیدی تهیه کردن تشکر کنم. به هر صورت دو ساعتی طول کشید تا من با یک تبلت 7 اینچ در سایت CSC ثبت نام کردم و یک ساعت هم طول کشید که فایل PDF‌ درست کردم و توی هتل پرینت کردم و بخیر گذشت.
تحربه 9: اون شب FireFox for Android من رو با گزینه Save as PDF نجات داد. این نرم افزار روی تبلتتون حتماً داشته باشین که بدرد میخوره.

فردا شد از هتل ساعت 8 راه افتادم، 8:10 رسیدم سفارت، واستادیم صف، مدارک رو به یک خانم بداخلاق تحویل دادم، نوبت 418 داد بهم. رفتم داخل سالن اصلی...
تجربه 10: کیف با خودتون نبرین سفارت، به احتمال زیاد نمیزارن ببرین داخل، مجبور میشین بدین به دکه بیرون از سفارت تا براتون نگه داره.
نوبت ها رو بصورت قاطی روی تابلو اعلام میکردن، فکر کنم اولویت با افراد کهن سال بود. حدود 200 نفری فکر کنم توی سالن بودن. سری اول اصلاً من رو اعلام نکرد، داشتم عصبی می شدم. تا سری دوم برای انگشت نگاری بعد از دو ساعت و نیم شماره من روی تابلو پدیدار شد. با دستگاه الکترونیکی در عرض 10 ثانیه کارم انجام شد و نشستم.

حالا شما فکر کن که هی ساعت میگذره، شماره های قبل و بعد من رو اعلام میکنن من هم نشستم، یک عده ای رو هم فرستادن عصر 3 بیان. شدیم 5 تا ایرانی. دوتا باجه مصاحبه میکرد یک آقای جدی که فارسی بلد نبود خوب و یک خانم مهربان که مثل بلبل فارسی حرف میزد. همه مصاحبه شدن و من نفر آخر (فکر کن توی سالن هیچکس نبود) رفتم خانم مهربان با من مصاحبه کنه...
تجربه 11: مصاحبه در اتاق خاصی نیست، توی همون سالن مثل بانک باجه داره و ایستاده مصاحبه میشین
تحربه 12: صبحانه کامل بخورین که جز آب چیزی توی سفارت پیدا نمیشه. نگران نباشین سفارت WC داره.
تجربه 13: پوشش و لباس اصلاً مهم نیست، شما با شلوار کوتاه برو مهم نیست برای کسی.

قسم داد، پرسید کار شما چیه؟ گفتم شرکت فلان، مهندس نرم افزار هستم... پرسید خانم کجان گفتم آمریکا اینم مدارک کارشونو فیش حقوقی و... سربازی؟ گقتم معاف بودم کارت معافیت دادم و ترجمه... بعدش ایشون خیلی خوشحااااااال گفتن که مدارک شما کامل هستش و پاستون پیش ما میمونه و... یک خروار هم مدرک و عکس پس داد بهم.

منم خوشحال و خندان که بابا ایول یک ضرب گرفتم... دوروز بعد در روز شنبه صبح رفتم PTT دیدم که یک پاکت لاغر ویزا و برگه صورتی توش هست. مغزم قدرت پردازش نداشت دیگه راه هتل رو گم کرده بودم. بعله دیگه اون خانم مهربان اشتباهی به من گفت یک ضرب گرفتم و بعداً ظاهراً تصمیم عوض شده. به همین راحتی...

دیگه هرجوری بود روز آخر هم سر کردم، از بچه های مهاجر سرا هم که توی اون شرابط همراه من بودن واقعاً ممنونم، ساعات آخر هم توی لابی هتل با ایرانیهای دیگه ای که فردا پس فردا مصاحبه داشتن گپی زدیم، بعدش هم فرودگاه به سمت ایران و بعدش هم مشهد.
الان هم منتظر اعلام سایت، هر سه روز پشت سر هم داره بروز میکنه فایل من رو.... می دونم تست اعصابه همه اینها

در انتها هم آرزوی موفقیت برای همه

[mhy_1985]

بخش الحاقی به سفرنامه:
خیلی جالبه سفارت بهم روز مصاحبه گفت اسپانسرت کافی نیست
گفتم کو اسپانسر آوردم گفت نیاوردی گفتم بابا همین الان مدارکشو دادم. گفت ندادی دوباره بیار

گفت فرم 864 رو ندادی
گفتم دادم همین الان به خانوم جلوی در
گفت باید بیاری

گفت برگه های مالیاتی w2 و 1040 رو باید بیاری گفتم فرم های مالیاتی ای که دادم شامل اونا هم هست گفت خب کو؟ گفتم همین الان دادم به خانم جلوی در
گفت ندادی تو پرونده ات نیست
یه لحظه خیال کردم ندادم
تو برگه صورتی نوشت دوباره بیار.

ماهم خانوممون مسافرت بود نمیتونستم بهش دسترسی داشته باشم موبایل یا اینترنت نداشت. افسرده برگشتم ایران که دوباره بشینم فرم ها رو دونه دونه درست کنم یه بار هم از یکی از بچه ها که دوروز بعد من مصاحبه داشت پرسیدم راجع به این دوتا فرم، اونم برگشت اطلاعات غلط داد گیج شده بودم تا اینکه خانمم از مسافرت برگشت و بهم گفت اطلاعاتی که از این بنده خدا گرفتم راجع به این دوتا فرم اشتباه بوده و مدارکی که خانمم بهم داده بود بدم سفارت کامل کامل بوده بعدا با ایمیل هایی که از سمت سفارت توی این دوهفته اومد معلوم شد همه مدارک منو گذاشتن توی یه پرونده دیگه و الان ایمیل زدن گفتن فرم هاتون همگی قبوله و کامله، همه فرم ها اینجاست و پیدا شد. فقط منتظر کلیر شدن باشید.

اومدم اینجا بنویسم خیلی مواظب باشید مدارکتون گم نشن. (مخصوصا جلوی در)


بقول itex :
تجربه n ام : مواظب باشید مدارکتون گم نشه. سفارت اونطوری که فکر میکنید منظم نیست تقصیر هم ندارن سرشون شلوغه دلیلش هم معلومه
تجربه n+1 ام: مهاجرسرا سایت خوبی برای کسب اطلاعات هست ولی نه از هرکسی. پس مراقب باشیم از کی سوال میپرسیم. (حتی اگه تجربه مصاحبه داشته باشه طرف)
به امید موفقیت تک تک شماها. دعا کنید همه بچه های منتظر هم زودتر کلیر بشن.

[romantic]

سلامی دوباره
امروز رفتم مدیکال رو انجام دادم فردا جوابش آماده میشه ساعت 3
خوب من همشه سحر خیزم، امروزم زود بیدار شدم و مدارک رو که از روز قبل آماده بودن رو برداشتم و از هتل زدم بیرون اسم هتلم king hotel هستش.هتل 3 ستاره با استخر و باشگاه و صبحانه و اینترنت تو اتاق و ... خوبیش اینه هر وقت میام بیرون از هتل سر کوچه سفارت رو میبینم.کلا هتلش مهشره بعدا میگم چرا
آدرس duzen lab واسه آزمایشهای مریوط: توی آتاتورک جوری ایستادم که سفارت سمت راست من بود تقریبا 600 متر و به روایتی دیگر 550 متر راه رفتم،به پارک نرسیده سمت چب خیابون یه پیاده رو هست،دقیقا قبل از پارک ،تابلوی آزمایشگاه با رنگ قرمز مشخصه
ساعت 7:30 رسیدم از سفارت تا آزمایشگاه یه ربع یا بیست دقیقه فاصله هستش،آزمایشگاه ساعت 9 باز می شد ،رفتم یه دور زدم و برگشتم یه خانواده و یه آلمانی زود تر از من جلوی درب طبقه چهام ایستاده بودند،مسئول بذیرش اومد و پاسبورت ها رو با کیس نامبر گرفت، نوبت من که شد به اسم صدام کرد و با وب کم ازم عکس گرفت ازم بس 2 قطعه عکس نیازی نیست.
رفتم طبقه 5
اول عکس x-ray گرفتم بعد هم آزمایش خون گرفتند؛خانم برستار بار اول کم ازم خون گرفته بود دوباره ازم خون گرفت، دوباره اومدم طبقه 4،رفتم بیش خانم دکتر ،بیرهنم رو به دستور ایشون در اوردم حسابی معاینه کرد و سوال در مورد سوابق بیماری و عمل میبرسید که من چیزی نداشتم،البته شلوارم رو هم تا نصفه
کارت واکسیناسیون معروف که رنگش زرد بود رو نگاه کرد و 2 تا آمبول بهم زد که هرینه آمبولها با معاینه 270 دلار شد،البته همون اول واسه بزیرش هم 45/5 دلار ازم گرفتن،کلا ترکیه آمبول ابله مرغون رو قبول ندارن چون میگن وارد ایران نمیشه با اینکه من زده بودم و تستشم تو ایران دادم.اما باز آمبول رو بهم زد بس الکی دنبالش نرید تو ایران ،به همه افرادی که امروز بودند یه آمبول ابله رو زده بود
گفتش فردا فقط با پاسبرت بیا نتیجه رو بگیر ساعت 3

[romantic]

سلامی دوباره
جواب آزمایش رو گرفتم
شامل
یک عدد سی دی که ایشالا واسه آمریکاست،نباید باز شه
یک عدد باکت بزرگ که واسه سفارت هستش و روز مصاحبه باید ببرمش،نباید باز شه
یک کاغذ که آمبول هیی که بهم زدن رو روش نوشته که واسه خودمه،با اینکه mmr و varecella رو تو برگه زرد واکسیناسیون تایید کرده بود باز ترکیه باید میزدم
نکاتی که مهم نیست بهش توجه کنید!!!!
1*نحوه بر خورد هم وطنان عزیز و گرامی با یک دیگر که تر جیح میدم سکوت کنم
2**زبان ترکی بلد نیستید مثل من؟ اصلا مهم نیست
3*** توصیه اکید میکنم وقتی میایید ترکیه همه جا جار نزنید که دارید میرید ترکیه واسه سفارت آمریکا،اینجا همه با چند نفر همراه اومدن بچ جز خودم،آخه همه کسانی که اینجا هستند نگرانند که الان دوستان و اقوام چه فکری میکنند و جی میشه،فقط 3 نفر میدونند که من اومدم ترکیه،دیگه کسی سوالات معروف رو از من نمی پرسه که : کی میری؟ یا چی شد پس؟ یا حسم میگه نمیری؟ یا خوشهالی داری میری؟ البته بعضیها با خانواده اومدن که یه مسافرت هم باشه که خیلی خوبه
4**** اینقدر به تاریخ رفتن و زمان فکر نکنید، ما محکومیم به تحمل و صبر، چه ناراحت باشیم چه نباشیم ،چه نگران باشیم چه نباشیم باید این روزها رو بگذرونیم،فقط به زمان وقتی فکر کنید که میخواهید اقدامات رفتن رو انجام بدید،دوستان من خونم و وسایل رو فروختم/از دانشگاه و کارم هم اومدم بیرون/یعنی الان اگه بر گردم هیچ کاری و چیزی ندارم،چک امنیتی میخورم شاید خیلی طول بکشه،اما اشکالی نداره بازم میگذره،بلاخره که ما پیروز میشیم،بلاخره چرخ گردون گر 2 روزی بر مراد ما نگردد اشکالی نداره اما میرسه زمانی که تو پرواز نشستیم و از پنجره به تهران نگاه میکنیم و به فکر کسی هستیم که تو فرودگاه آمریکا میاد دنبالمون

[romantic]

هزینه ها
از خونه تا فرودگاه 30،000 هراز تومان،البته راننده بنده خدا گفت 26000 هزار تومان من بهش اضافی دادم
هزینه بلیط:ماهان 700،000 هزار تومان رفت و برگشت
هزینه اتوبوس خط کیزی لای تا بلوار آتاتورک:5 لیره(از اینجا به بدش رو به لیره و دلار میگم خودتون به قیمت روز تبدیل کنید)
هتل: هتل من 3 ستاره (www.kinghotel.com.tr) واسه 8 شب 450 دلار،نزدیک سفارت آمریکاست،نزدیک آزمایشگاست،جای اروم و ساکتی هستش،ایرانی تو این هتل نداریم،از چند تا لیدر تور ایرانی پرسیدم ،سوئیت کرایه میدن شبی 45 دلار واسه هر نفر،اما اصلا با اینجا قابل مقایسه نیست هتل های ستاره دار رو من ترجیح میدم،واسه هتل به سایتای google map & booking میتونید سر بزنید.
هزینه آزمایشگاه:
هزینه پذیرش 45/5$ به لیره هم میتونید پرداخت کنید
هزینه آمپول mmr & varicella & ویزیت دکتر :270$(البته من تمام آمپولها رو زده بودم تو ایران)
هزینه اتوبوسها و تاکسی
اینجا با اتوبوس به سرفه تره چون مثل خیابون ولیعصر نیست که با اینکه خط ویزه هم داریم کلی طول بکشه سریع میره و ارزونتر از تاکسی هم هست ،تقریبا هر مسیری 2 یا 3 لیر بیشتر نیست. اما تاکسیها دل بخواهی هستشفهر چی بتونن میگیرن
غذا:
اینجا بستگی داره کجا غذا بخوری
من نظرم اینه که غذا های جدید رو امتحان کنید،البته نه روز قبل از مصاحبه
مشکل خاصی با غذا ها نداشتم
غذایی که همین اطراف هتل خوردم 25 لیر تو پایین شهر 10 لیر بود
میوه: اگه گیاه خوارید و یا مثل من زیاد میوه میخورید حتما بازار میوه تشریف ببرید: چند برابر ارزونتره با همون کیفیت
یه بازار میوه و ماهی و نون تو بلوار آتاتورک روبروی خیابون استانبول هستش
مثلا انگوری که اینجا 6 لیر بود تو بازار 1/5 لیر بودش
یه کم غذا آماده و کنسرو جات از ایران بیارید که زمانی حوصله بیرون رفتن ندارید و یا مثل من در دام اینترنت پر سرعت افتادید میل بفرمایید
نپتون. کارد میوه خوری،قاشق،دمپایی یادتون نره
لباس:
چون ارزش ریالی پول ما خیلی پایینه تقریبا همه چی گرونه،اما چیزی رو بخرید که تو ایران نباشه
لباس اینجا خوبه اما کفش نه
تبدیل عرض:
حتما یه کم لیره از ایران بیارید چون تو فرودگاه خوب تبدیل نمیکنن یعنی گرون میوفته میتونید تو فرودگاه کمتر از 100 دلار چنج کنید بقیه رو تو صرافی های سطح شهر
امروز 100$ 192 لیر بود
یه کتاب ترکی در سفر همراتون بیارید بعضی جاها به کار میاد
همه
ادرس ها رو تو گوگل مپ سرچ کنید و یاداشت کنید این موضوع خیلی مهمه
خوب دوستان من میرم تا بعد از مصاحبه،بعد از 6 سال آشنایی با نامزدم احساس میکنم این فراغ و دوری میخواد تموم شه

[romantic]

سلام
امروز روز مهمی تو زندگیمه بابت 3 دلیل
اول اینکه سال گرد اشناییمونه با نامزدم
دوم اینکه جواب امتحان پزشکی نامزدم میاد
سوم اینکه امروز روز مصاحبه هستش
مثل هر روز زود بلند شدم یه دوش گرفتم و کت شلوار پوشیدم و مدارک رو که چند بار شب قبلش چک کرده بودم رو برداشتم
تو هتل یه صبحونه خوردم و رفتم سمت سفارت
5دقیقه بعدش سفارت بودم،ساعت 7 بود و 4 نفر زودتر از من اومده بودند
درب ورود ،درب شرقی سفارت هستش ،درب شماره 4
یه آقای ترک و یه آقای فارسی زبان اومدند و گفتن گرین کارتیها و لاتریها بیان جلو درب سفارت .ساعت 8 شده بود ،سفارت ساعت 8 باز میکنه و مهم نیست که چه ساعتی وقت گرفته بودم،تا صف تشکیل شد من نفر هفتم بودم،البته اشکالی نداشت،
اول پاسپرتها رو ازمون گرفتن و به صف از درب گیت رد شدیم
بله ساعت 8:30 وارد خاک آمریکا شدیم
پاسپرتها رو بهمون دادن تا از نگهبانها که چک میکردنمون رد شیم،
موبایل،کیف،مموری،دوربین و..... ممنوعه خیلی ها کلی وسیله همراهشون بود،که مونده بودن چی کارشون کنند،یه نگهبان از همون اول زل زده بود به من
وقتی بهش رسیدم به انگلیسی پرسید:
کارت چیه؟چه رشتهایی؟ قهرمان المپیک هستی؟ چرا میخوای بری آمریکا؟ بچه داری؟ و بد از این همه سوال خندید گفت قیافت باهاله(شما جدی نگرید)
پیش خودم گفتم یا حضرت ابوالفضل!!! اولش که این همه سوال جواب دادم خدا بخیر کنه
دوباره رفتیم تو یه صف دیگه همه ایرانی بودیم تقریبا 10 نفر
دم درب که وارد میشدیم یه خانم که فارسی صحبت میکرد مدارک رو از ما میگرفت
صف ترکها و بقیه جدا بود،
نگران نباشید اگه مدارک پستیتون ناقصه، چون دم در ورودی همه مدارک رو دوباره میگیرن
اصل پاسپرت و شناسنامه و کارت پایان خدمت
مدارک اثبات نامزدی اضافی
اصل فرمهای ساپرتر
یه شماره بهم داد رفتیم تو سالن انتظار،من هفتمین نفر بودم که وارد سالن شدم،یه سالن انتظار با تقریبا 100 صندلی
شلوغ شد
شمارمو خیلی سریع رو تابلو دیدم و رفتم گیت مورد نظر،خانمه گفت فرم دی اس 156 رو بده ،با اینکه قبلا پست کرده بودم باز دادم
دوباره نشستیم
باز با دیدن شماره رفتیم انگشت نگاری
فکر کردم که الان دستام جوهری میشه مثل ایران،دیدم نه سریع دستت رو میذاری و بر میداری
تمام کارها تو همون سالن انجام میشه
یه گیشه هم واسه صندوق بود که بعضی ها پول میدادند
نه من نه ایرانی های دیگه پولی ندادیم و همون 240 دلار که اول داده بودیم.دوباره نشستیم تا اینکه همه رفتن
اولین ایرانی یه دختر خانم بود که یه ضرب گرفت . خانوادش امریکا بودن
دومین ایرانی یه زن شوهر مسن بودن که چک امنیتی خوردن
سومی نقض مدارک
چهارمی نقض مدارک
پنجمی نقص مدارک
ششمی گفت: برو سه سال دیگه بیا!!! مربوط به کنگره آمریکا میشد با اینکه وکیل هم داشت(خانوادش امریکا بودن)
هفتمی که من بودم
همه رفته بودن و فقط دو نفر بودیم
مصاحبه گر خانم بودش:خسته نباشی!!!
من: سلام خواهش میکنم
مصاحبه گر:قبل از هر چیزی دست راستتو بیار بالا باید سوگند بخوری که کلیه مندرجات این فرمها .....
من: سوگند میخورم
مصاحبه گر:این 3 تا فرم رو امضا کن که تعهد میدی وقتی رفتی آمریکا با نامزدت ازدواج میکنی
من:بله امضا کردم
مصاحبه گر: این عکسها رو کجا گرفتی؟
این لباس سنتی کجاست؟
دقیقا کجا؟
این یکی چی؟
این چطور؟
همه جا هم که رفتین این یکی چی؟
عکسها که تموم شد ایمیلها و چت ها رو گفت خوندم
من:عکس و ایمیل باز دارم نیاز هست بدم؟
مصاحبه گر:نه کافیه
مصاحبه گر:سربازی کجا بودی؟
چه قسمتی؟
کارت چی بود؟
شغلت چیه؟
میخوای بری آمریکا چی کار کنی؟(شغلی)
آخرین مدرک تحصیلیت چیه؟
نامزدت مدرکش چیه؟
چی کار میکنه؟
مصاحبه گر:خوب عزیزم پرونده شما مشکلی نداره فقط برای سیر مراحل اداری یه چند روزی باید صبر کنید
من :یعنی چه قدر؟
مصاحبه گر:این شماره کیس نامبرتونه اینم آدرس سایت هر وقت شمارتو دیدی باز بیا
من:یعنی چک امنیتی خوردم؟چرا؟
مصاحبه گر:نارحت نباش این مراحلی که بیشتر ایرانی ها طی میکنن سر بزنید مرتب به سایت
من:یعنی اف بی ای چک میکنه؟این که یک سال طول میکشه؟
مصاحبه گر: من کارمند اف بی ای نیستم،سیر مراحل اداریه
من:حالا چه طو به نامزدم بگم؟
مصاحبه گر: خیلی زود درست میشه نگران نباش یک سال نیست خیلی زودتره
خدا نگهدار
ببخشید با جزئیات نوشتم
امیدوارم مفید باشه
میدونستم چک امنیتی میخورم
خوشبختانه تو ایرات فقط 4 نفر میدونند که من اینجام
بر میگردم این مدت رو هم میگزرونم
اصلا سخت نبود و راحت ترین قسمتش مصاحبه بود؛چون چند دقیقه ای میتونی از خودت بگی

[MaraL123]

سلام به همه ي دوستاي خوبم.خواستم تجربه ي سفرم رو هرچند خلاصه بذارم تا يه كمك كوچيك بهتون كرده باشم.
مصاحبه ي من روز سه شنبه بود و من براي پنجشنبه بليط تهيه كردم و راهي آنكارا شدم.دليل اينكه انقدر زودتر رفتم اين بود كه به آزمايشات پزشكي برسم كه ميگفتن سه چهار روز طول ميكشه.اما خيلي جالبه كه بدونين همه ي كاراي من يك روزه انجام شد و روز بعدش هم رفتم واسه گرفتن نتيجه.پس يك تجربه ي مفيد اينكه اگر افراد مسن يا بچه همراتون نيست،يك يا نهايتا دو روز واستون كافيه.
هتلي كه من توش اقامت داشتم يك هتل مثلا پنج ستاره بود به اسم best westernكه شبي ٨٠ دلار بود اما به هيچ كدومتون توصيه نميكنمش.اونقدر پرسنل بي ادب و اتاق هاي تاريك و تنگي داشت كه بعد از سه روز با دعوا اومدم بيرون و يك هتل فوق العاده عالي و تميز با نصف قيمت يعني شبي ٤٠ دلار پيدا كردم كه تو خود كيزيلاي هست.اسم هتل asrin business hotel هست.
پرسنل آزمايشگاه آدماي خوبي هستن و من چون زبان تركي رو بلد بودم اصلا با مشكل مواجه نشدم و حتي پيش خانم دكتر وقتي گفتم آبله مرغون رو گرفتم ديگه هيچ واكسني بهم نزد.چيزي كه بهتره بدونين اينه كه چون تركها انگليسي رو در حد خيلي كمي ميفهمن ،وقتي منظور شما رو متوجه نميشن يكمي عصباني ميشن و به شما توصيه ميكنم در اينجور مواقع بجاي اينكه شما هم با عصبانيت رفتار كنين،خونسرد باشين و خواستتون رو با آرامش ازشون بخواين.
شب قبل مصاحبه داشتم تو سايت چرخ ميزدم كه يكي از دوستان بهم گفت بهتره از تمامي مدارك و فرم هايي كه قبلا واسه سفارت فرستادي كپي داشته باشي و منم اين كار رو كردم و خيالم راحت شد،البته هيچ كدوم نياز نشد و خودشون همرو داشتن.خلاصه صبح شد و من با يكمي استرس راهي سفارت شدم كه البته تمامي استرسم با رفتن به داخل سفارت از بين رفت.من ساعت ٧ دم در بودم و به جز من ٤تا ايراني ديگه هم اونجا بودن.تقريبا حدود ساعت ٨و نيم مامور صدا زد كه تو صف هاي مربوط به خودتون وايستيد.اول هم صف ويزاي مهاجرتي رو داخل فرستاد.بعد از كنترل ايمني وارد يه سالن شديم كه يه مامور وايستاده بود و و اصل مدارك و چيزهاي ديگه رو ازمون گرفت و شماره داد.بعد انتظار و انتظار تا شماره روي ال سي دي ظاهرشه و نوبت شما بشه.اولين بار بعد از نيم ساعت براي انگشت نگاري رفتم و بعد از اون حدود سه ساعتي منتظر بودم تا مصاحبم انجام شد.داخل سالن خيلي سرد بود،حتما با خودتون لباس گرم همراه ببريد.تو اون مدتي كه منتظر هستيد واسه مصاحبه واقعا زمان نميگذره،پس سعي كنين سرتون رو با صحبت كردن با ساير هموطنان گرم كنين حتي اگه از اين كار بدتون مياد!!
مصاحبه كننده يك آقاي آمريكايي بود،بور با حدود ٣٥ سال سن كه بسيار و بسيار آقاي مهربون و آرومي بود.اول شروع كرد به فارسي حرف زدن و بعد از يكي دو جمله گفتن ازم پرسيد كه انگليسي بلدم يا نه.من كه گفتم بله ديگه تا آخر انگليسي حرف زديم.من شخصا احساس كردم كه همين انگليسي حرف زدن من باعث شد كه با ديد مثبت تري به پروندم نگاه كنه.پس به شما دوستان پيشنهاد ميكنم كه اگر حتي يكمي هم بلد هستيد نترسيد و انگليسي حرف بزنيد.سوالاتي كه ازم پرسيد اينا بود:چطور با هم آشنا شديد،كجا و كي همديگرو ديديد،اونجا چيكار ميكنه ؟اسپانسر شما كيه و چيكار ميكنه،رشته ي تحصيليت چيه و چرا تا حالا كار نكردي،تو كدوم شهر و ايالت ميخواين زندگي كنين،تو ايران عروسي گرفتين،اون مياد دنبالت يا خودت ميري اونجا. خلاصه اينكه كلي سوال پيچ كرد و موقعي كه من جواب ميدادم تمام حواسش به طرز رفتار و حركتهاي من بود.بعد از حدود يك ربع حرف زدن برگه ي صورتي رو جلوم گذاشت و گفت تمامي مداركت كامله و فقط فرم ١٠٤٠ ناقص هستش و اگه تا دو روز آوردي ويزاتو صادر ميكنم اما اگه نتونستي برو و دوباره از تو سايت وقت بگير و بيا.منم فرداي اون روز مدارك رو بردم و ويزام بعد از ٤ روز(به جز محاسبه ي شنبه و يكشنبه)رسيد به پست و گرفتم.

*نزديكترين اداره پست به كيزيلاي yenisehir mitatpasa ptt office هستش و بهتره موقع وقت گرفتن اين اداره رو انتخاب كنيد چون روزهاي تعطيل رو هم باز هستن.اين رو گفتم چون من خودم يك اداره پستي رو انتخاب كردم كه خيلي دور بود و خيلي سختي كشيدم تا پيداش كنم.در ضمن من از زماني كه وقت مصاحبه تعيين كردم بهم شماره باركد ندادن كه بتونم وضعيت ويزام رو چك كنم.اگر همچين اتفاقي براتون افتاد به سايت www.usvisa-info.com بريد وبهشون يك ايميل بزنيد كه شماره باركد رو بهتون بدن.
اينم از سفرنامه ي من كه آخرش به خير گذشت.اميدوارم كه به دردتون بخوره دوستان

[mz64]

بلاخره مصاحبه من هم انجام شد.
سفرنامه رو می نویسم شاید بدرد دوستان بخوره.


قبل از سفر:

درواقع هر چیزی که توی فرمها نوشته بودم مدارک مربوط بهش رو برده بودم. اصل و ترجمه سند املاک تا دیپلم ریز نمرات دانشگاه کارت عروسی ترجمه و اصل فاکتور آینه شمعدون و ... خلاصه هر چیزی که فکر میکردم ممکن ربط داشته باشه و بخوان ازم.
همه این مدارک اضافی به کنار مدارکی که NVC و خود سفارت ازم خواسته بود رو هم خوب مسلما گذاشته بودم تو کیف.
هیچ کدوم از اون مدارک اضافه رو روز مصاحبه استفاده نکردم اما اگر دوباره هم بخوام برم اینترویو بازم مدارک اضافه رو می برم چون به هر حال شاید بخوان و دردسر دوباره رفتن اوردن رو ندارم.
هتل رو خودم گرفتم و معیارم نزدیک بودن به هتل بود. چیز دیگه ای هم که دوست داشتم این بود که دور از جو اینترویو و بقیه دوستان باشم که استرس کمتری داشته باشم و با حرفهای درست یا نادرست بقیه دودل یا مضطرب نشم. King Hotel از این بابت بهترین انتخاب بود بنابراین اگر دوست دارید با بقیه باشید به هر دلیلی این هتل انتخاب خوبی براتون نیست. خیلی نزدیک به سفارت بود و همه چیزشم در حد هتل 3 ستاره خوب بود مخصوصا استخرش که خیلی تو ریفرش شدن و ریلکس شدن کمک میکرد.

مدیکال:

روز مدیکال ساعت 8:30 پائین ساختمون بودم رفتم طبقه 4 کسی نیمده بود رفتم پائین رو نیمکتا نشستم و 15 دقیقه بعد که رفتم بالا 5 نفر تو صف بودن. ساعت 9:05 بود که به ترتیب!رفتیم تو و پاسپورت ها و کارت واکسن رو گرفت و گفت بشینید صداتون می کتم. وقتی که صدا میکرد میشستیم رو صندلی و عکس میگرفت. و گفت برید اتاق بغلی یا به قولی waiting room تا صداتون کنن. بعد صدام کردند و رفتم توی اتاق دکتر. دکتر هم اومد یه سری سوال کرد به فارسی و بعدم معاینه و یه سوزنم زارپ زد به بازوم. یعنی در کمتر از نصف ثانیه نمی دونم دیگه سوزن ته گرد زد یا واکسن آبله!
من تمام واکسنهام کامل بود و آزمایش آبله هم داده بودم ایندکسش هم 3.4 بود که باید بزرگتر از 1 باشه ایندکس. این رو هم دکتر طاهر نژاد توی کارت واکسنم نوشته بود و مهر کرده بود. اما خوب دکتر بازم زد.
برخورد دکتر عادی بود و من مشکلی نداشتم.180 دلار گرفتن بابت سوزنی که زد!
بعد هم طبقه 5 47.5 دلار دادم برای X-Ray و تموم. فرداش هم ساعت 3 گفته بودن بیام که من 2:30 رفتم که شلوغ نبود و نتیجه رو داد یه پاکت مهر و امضا شده یه CD که منگنه و مهر شده بود و یه کاغذ که بجای کارت واکسن دادن.

روز مصاحبه:
از هتل تا سفارت حدودا سه دقیقه پیاده روی بود. ساعت 7 جلوی سفارت بودم ( وقتم 7:40 بود ) فقط یه نفر قبل از من بود. تا ساعت 8 تقریبا منتظر شدیم تا پلیس سفارت اجازه داد صف تشکیل بشه.
تو صف پاسپورتها رو به ترتیب گرفتند و اسم می خوندن و می رفتیم برای چک امنیتی بعد جلوی در منتظر شدیم تا خانمی که مدارک رو تحویل میگرفت بعد از 3 دقیقه اومد رفتم مدارک رو دادم بهش هیچ برخورد بدی هم نداشت کاملا نرمال بود. البته من از قبل همه مدارک رو آماده کرده بودم و زود مدارک رو بهش دادم.
داخل سالن منتظر شدم اولین شماره من بودم که رفتم فرم DS230 رو امضا کردم و گفتند بشینم تا صدا کنن. نشستم بعد از 20 دقیقه صدا کردند باجه 7 برای انگشت نگاری که این پروسه هم بدون مشکل طی شد. بعد از دو ساعت هم باجه 6 برای مصاحبه رفتم.
از اونجایی که من در طی این دو سال تقریبا هیچ مشکلی نداشتم و همه مدارک رو کامل و زود فرستاده بودم و کلا بعد از دو سال دوست داشتم روز اینترویو همه چیز تموم شه، خیلی امیدوار بودم. مصاحبه رو انگلیسی انتخاب کردم گفتم شاید یه پوئن مثبت حساب بشه.
تا وایسادم جلو باجه برگه صورتی مزخرف رو دیدم. اما به خودم روحیه دادم که این برگه احتمالا مال من نباشه!
بعد از گریتینگز رفت سراغ سوالها:

چطور با هم آشنا شدید؟
چند وقته همدیگر رو میشناسید؟
از کی آمریکا زندگی میکرده؟
الان کجاست؟
کارش چیه؟
کجا کار میکنه/ کجا دانشجو هست؟
کجا زندگی میکنه؟
با کی زندگی میکنه؟
اگه بری آمریکا کجا میرید؟
کارت چیه؟
کدوم شرکت کار کردی؟
کدوم دانشگاه درس خوندی؟
چه رشته ای؟
تو دبی کار هم می کردی؟ (برای دانشگاه امارات بودم)
الان داری مستر میخونی یا تموم کردی؟
کدوم دانشگاه؟
آمریکا رفتی چه شغلی میخوای داشته باشی؟
کار پدر خانمت چیه؟ (پدر خانمم کو اسپانسر هست)
کدوم شرکت کار میکنه؟
مادر خانمت کجا کار میکنه؟

بعد از اینکه سوالا تموم شد، برگشت بهم گفت: اوکی این برگه ها توش حق و حقوقت رو وقتی وارد آمریکا شدی نوشته. همه مدارکت کامل هست و مشکلی نیست اما ما نیاز داریم که Administrative Process روی کیست انجام بدیم که حدودا یک تا سه ماه زمان میبره، یه سری سوال هم برات ای میل میشه که باید جواب بدی و برامون بفرستی.
منم لبخند تلخی به لب داشتم و روز به خیر گفتم و راهی هتل شدم...

چند نکته:

1- به عنوان ایرانی هرجایی که بریم نماینده مردممونیم. سعی کنیم رفتار و کردار و ظاهرمون رو درست جلوه بدیم. با صدای بلند حرف نزنیم لبخند بزنیم خوش رو باشیم خودخواه نباشیم تو همه چیز بقیه رو ببینیم اصراف نکنیم در بوفه صبحانه به اندازه برداریم. اشغال نریزیم و خیلی از چیزهای پیش پا افتاده ای که اکثرا میدونیم و عمل نمی کنیم. مطمئن باشید رفتارمون در تعریف ایرانی تعین کنندس.

2- به حرفهای بقیه خیلی توجه نکنید و روش حساب باز نکنید. خیلی ها اشتباه میگن و راهنمایی میکنند.خودتون تحقیق کنید و مطمئن بشید. کیس با کیس فرق میکنه.

3- یه رستوران خوب هست که فوقالعاده بود و دوست دارم معرفی کنم. حتما برید مطمئنا خوشتون میاد:
http://www.haciarifbey.com.tr/

کل این پروسه راحته و به نظر من نیازی به پول دادن به کسی برای مدیکال و کارای دیگه نیست.