تحمل بلاتکلیفی تا گرفتن ویزا و سفر به آمریکا

[amir_khoramian]

حالا که دوستان از سختی های انتظار نوشتن منم بگم که خیلی از دست اطرافیان خسته شدم. البته الان دیگه رفت و آمدم رو به حداقل رسوندم تا از گزندشون در امان باشم. اول که پدر و مادرم تصمیم گرفتن برن باید برای همه اقوام و آشنا توضیح می دادیم که چرا اونا رفتن و من نتونستم برم. بعد اینکه چقدر طول می کشه من برم. بعد تقریبن هر روز می پرسیدن کی مامانت اینا میان دوباره ایران و وقتی می شنیدن فعلن نمیان می گفتن:" وااااای! چطوری طاقت میارن" بعد هم نظرات شخصی که اگر ما بودیم نمی رفتیم. حالا تنهایی چی کار می کنی و خلاصه از این حرف های بی اساس و دخالت های همیشگی... تا اینکه من دیگه صبرم تموم شد و رفت و آمدم با اقوام رو به سالی یک بار و بعد هم کاملن قطع کردم و سالی یکبار عید برای تبریک زنگ می زنم. که البته اونها از همون فرصت هم استفاده می کنن تا سوال هاشون بی جواب نمونه خدانکرده! مثلن چقدر درآمد دارن مامانت اینا خونشون و چند خریدن بیمه دارن واست پول می فرستن و .... و اما من که جواب درست و درمونی بهشون نمیدم هیچ وقت! و به زحمت تونستم آرامشم رو پس بگیرم!! دانشگاه و محل کار هم به جز یکی دو نفر کسی در جریان نیست.
تازه بگذریم که برادر گرامی خودم هم با همفکری خانومش 2 سال اول دایم در حال پیدا کردن شوهری ایرانی برام بودن تا بنده رو شوهر بدن و به قول خودشون خیالشون راحت بشه. دردسرتون ندم! خلاصه اینکه تحمل این انتظار برای یه خانوم مجرد می تونه بسی دشوارتر باشه که البته اگر روحیه مبارز و سرسختی مثل من داشته باشه بعد 5-6 سال براونها فایق میاد...

حالا نگرانی تازه ام این شده که وقتی رفتم اونور با حرف های اقوام اونور چه کنم!!! از الان دارن تعیین تکلیف می کنن برام!!!!!!

شاپرک عزیر-من هم دقیقا همین شرایط شما رو دارم,متاسفانه تو محل کار من همه میدونن که من در چه وضعیتی هستم و این برای من و خواهرم حسابی مشکل ساز شده,از طرف دیگه باید نگران عادم هایی بود که رویای آمریکا دارن و فکر میکنن که اگر با یه همچین کیسی مواجه شدن آیندشون تو عآمریکا تضمین شده است,متاسفانه ما تو بدترین سن ممکن پدر مادرمون رفتن( من 26 سالم بود) و این مشکلات بسیار زیادی رو برای ما پیش آورده,الان 5سال گذشته ولی هنوز هیچ خبری نیست,و خیلی ها هم فکر میکنن که کسی که پدر مادرش عآمریکا باشن پس دلار براشون میاد و اونها اینجا فقط باید دلار چنج کنن و عشق و حال( من 7 روز هفته از ساعت 5 صبح تا 5 بعد از ظهر کار میکنم)و برات کیسه میدوزن !!!!امیدوارم که این روزها به زودی تموم بشه ممکنه که تو عآمریکا هم خیلی خبری نباشه ولی حداقل از بلاتکلیفی بهتره

سلام
من هم پسر 22 ساله ام را گذاشتم امدم فکرکردم سریع میتونم بیارمش
ولی شما دارید میگید چند ساله منتظرید
میشه برام توضیح بدید که خانواده های شما چه اقداماتی تا بحال انجام دادن من اول راهم و نیاز به راهنمایی دارم و میخوام کوتاهترین راه را برا ی اوردن پسرم انجام بدم
برام پیام خصوصی بدین اگر بشه تلفنی با خانواده تون صحبت کنم بهتره ممنونم

شما تو کدوم شهر هستین؟چند وقته رفتین اونجا؟آیا اقدامی انجام دادین برای فرزندتون؟از چه طریقی رفتین و کی براتون اقدام کردن؟

[masmori]

سلام خدمت همگی
پرسش من از حضور دوستان این است که مگر آنجا چه خبر است که آدم بخواهد برنامه ی زندگیش را در اینجا به هم بزند.
من گزینه ی سوم را فورا انتخاب کردم. در این شرایط رکود غرب عجله برای چی؟
امریکا دوران طلایی اش خیلی وقت پیش زمانی که همه در خواب بودیم به پایان رسید و آنها که استفاده کردند حالا دارند لذتش را می برند. و جالب این جاست که خیل افراد متمولی را می شناسم که به ایران بازگشته اند و ادامه کار داده اند بعضی از این افراد وا قعا American Iranian هستند چه در رفتار و چه در کار.
بیایید یک مثال بزنم: من اینجا کار رسمی دارم دوست و آشنا و مسافرت داخلی وخارجی و مرخصی و تعطیلات روی روال دارم و حالا بروم آنجا چه؟
اولا که مجوز طبابت هیچگاه به من نمی دهند. تا دوسال هم از جیب بخورم بعد چه؟ خوب است این روزها در کلاسهای پخت کلوچه شرکت کنم و در امریکا Candy shop افتتاح کنم؟
اگر دلیلی برای من برای زندگی در آنجا بیاورید همین الان در این کلاس ها شرکت خواهم کرد.
پیروز باشید

[battosai]

سلام خدمت همگی
پرسش من از حضور دوستان این است که مگر آنجا چه خبر است که آدم بخواهد برنامه ی زندگیش را در اینجا به هم بزند.
من گزینه ی سوم را فورا انتخاب کردم. در این شرایط رکود غرب عجله برای چی؟
آمریکا دوران طلایی اش خیلی وقت پیش زمانی که همه در خواب بودیم به پایان رسید و آنها که استفاده کردند حالا دارند لذتش را می برند. و جالب این جاست که خیل افراد متمولی را می شناسم که به ایران بازگشته اند و ادامه کار داده اند بعضی از این افراد وا قعا American Iranian هستند چه در رفتار و چه در کار.
بیایید یک مثال بزنم: من اینجا کار رسمی دارم دوست و آشنا و مسافرت داخلی وخارجی و مرخصی و تعطیلات روی روال دارم و حالا بروم آنجا چه؟
اولا که مجوز طبابت هیچگاه به من نمی دهند. تا دوسال هم از جیب بخورم بعد چه؟ خوب است این روزها در کلاسهای پخت کلوچه شرکت کنم و در آمریکا Candy shop افتتاح کنم؟
اگر دلیلی برای من برای زندگی در آنجا بیاورید همین الان در این کلاس ها شرکت خواهم کرد.
پیروز باشید

خب شما میتونی نری . نامه فدات شوم نفرستادن که بگن تو رو خدا شما پاشو بیا .

[amir2640]

سلام خدمت همگی
پرسش من از حضور دوستان این است که مگر آنجا چه خبر است که آدم بخواهد برنامه ی زندگیش را در اینجا به هم بزند.
من گزینه ی سوم را فورا انتخاب کردم. در این شرایط رکود غرب عجله برای چی؟
آمریکا دوران طلایی اش خیلی وقت پیش زمانی که همه در خواب بودیم به پایان رسید و آنها که استفاده کردند حالا دارند لذتش را می برند. و جالب این جاست که خیل افراد متمولی را می شناسم که به ایران بازگشته اند و ادامه کار داده اند بعضی از این افراد وا قعا American Iranian هستند چه در رفتار و چه در کار.
بیایید یک مثال بزنم: من اینجا کار رسمی دارم دوست و آشنا و مسافرت داخلی وخارجی و مرخصی و تعطیلات روی روال دارم و حالا بروم آنجا چه؟
اولا که مجوز طبابت هیچگاه به من نمی دهند. تا دوسال هم از جیب بخورم بعد چه؟ خوب است این روزها در کلاسهای پخت کلوچه شرکت کنم و در آمریکا Candy shop افتتاح کنم؟
اگر دلیلی برای من برای زندگی در آنجا بیاورید همین الان در این کلاس ها شرکت خواهم کرد.
پیروز باشید

شما میخواید برید میخواید نرید به ما چه ربطی داره ؟؟؟ !!!!

ما هرکدوممون حتما یه دلایلی داریم که میخوایم بریم حالا شما دوست ندارید نرید .....

در ضمن رفتن امریکا هم به این سادگی ها نیست که هروقت شما اراده کنید بگن بفرمایید

[rs232]

قوانین فعلی مهاجرت به امریکا واقعا ناکارآمد و کند است. الآن دارند لایحه های جدیدی را در کنگره بررسی می کنند که امیدوارم وضعیت مهاجرت را خیلی بهتر کند و انتظارهای طولانی و بی مورد را از آن حذف کنند. به نظر من بهتر است که برای هر مورد مهاجرتی از همان اول بگویند یا می شود و یا نمی شود و زمان هیچ پرونده ای هم از یک سال بیشتر طول نکشد.
من خودم دو سال برای آمدن به امریکا انتظار کشیدم و بدترین بخش آن هم بلاتکلیفی و متلک های اطرافیان بود. هر کسی که من را می دید حتی قبل از سلام می گفت ای بابا تو که هنوزم اینجایی! می گفتم یک چند ماه دیگر کارم درست می شود و می روم. بعد آنها با پوزخند می گفتند که پارسال هم که همین را می گفتی که تا چند ماه دیگر کارت درست می شود! پس چی شد؟!
من هم در حالی که لجم در می آمد سعی می کردم که خونسردی خودم را حفظ کنم و با لبخند بگویم که اشکالی ندارد حالا شما خودت را زیاد ناراحت نکن.
خوب تقصیر خودم هم بود چون اگر دهانم این قدر لق نبود و به بقال سر کوچه و حتی به آدم هایی که برای اولین بار می دیدم این قدر پز نمی دادم و نمی گفتم که من دیگر رفتنی شدم و شما ماندنی شدید دیگر این بلاها سرم نمی آمد.
مورد من هم طوری بود که داستان های مفصلی در آن وجود داشت که گفتن آن از حوصله خارج است! ولی آن قدر بدانید که وقتی ویزای خودم را گرفتم بیش از این که از رفتن به امریکا خوشحال شوم از این که از دست این هجمه ها فرار می کنم خوشحال بودم.
اگر مردم ما این وقت و انرژی و خلاقیتی را که برای سرک کشیدن به زندگی دیگران صرف می کنند در راه کسب علم و یا تولید صرف کرده بودند الآن ما یک چیزی هم آن طرف تر از قله های علم و دانش و صنعت و تکنولوژی بودیم.

[babak.n]

سلام خدمت همگی
پرسش من از حضور دوستان این است که مگر آنجا چه خبر است که آدم بخواهد برنامه ی زندگیش را در اینجا به هم بزند.
من گزینه ی سوم را فورا انتخاب کردم. در این شرایط رکود غرب عجله برای چی؟
آمریکا دوران طلایی اش خیلی وقت پیش زمانی که همه در خواب بودیم به پایان رسید و آنها که استفاده کردند حالا دارند لذتش را می برند. و جالب این جاست که خیل افراد متمولی را می شناسم که به ایران بازگشته اند و ادامه کار داده اند بعضی از این افراد وا قعا American Iranian هستند چه در رفتار و چه در کار.
بیایید یک مثال بزنم: من اینجا کار رسمی دارم دوست و آشنا و مسافرت داخلی وخارجی و مرخصی و تعطیلات روی روال دارم و حالا بروم آنجا چه؟
اولا که مجوز طبابت هیچگاه به من نمی دهند. تا دوسال هم از جیب بخورم بعد چه؟ خوب است این روزها در کلاسهای پخت کلوچه شرکت کنم و در آمریکا Candy shop افتتاح کنم؟
اگر دلیلی برای من برای زندگی در آنجا بیاورید همین الان در این کلاس ها شرکت خواهم کرد.
پیروز باشید

دوست عزیز.
هر شخصی یک تعریفی برای زندگی ایده آل برای خودش داره.
شاید اون چیزهایی که برای من معیار مهمی به حساب میاد برای شما اصلم مهم نباشه ! یا برعکس
ما اینجا نیستسم که همدیگر رو قانع کنیم که مهاجرت کنبین یا خیر.
شما هم اگر براتون واقن بی اهمییت بود به نظرم اصلن توی این سایت نمیومدی !
هرجا که هستید شاد باشید

[babak.n]

http://abcnews.go.com/US/wireStory/high-...cqEHLyutnX
روز دوشنبه ۲۴ ژوئن ۲۰۱۳ دیوان عالی کشور آمریکا تصمیم به شنیدن پرونده مربوط به ( Child status protection act) حمایت فرزندانی که در موقع درخواست کارت سبز زیر سنّ ۲۱ سال بوده‌اند و در زمان مصاحبه به بالای سنّ ۲۱ سال رسیده‌اند گرفته است

[masmori]

سلام خدمت همگی
پرسش من از حضور دوستان این است که مگر آنجا چه خبر است که آدم بخواهد برنامه ی زندگیش را در اینجا به هم بزند.
من گزینه ی سوم را فورا انتخاب کردم. در این شرایط رکود غرب عجله برای چی؟
آمریکا دوران طلایی اش خیلی وقت پیش زمانی که همه در خواب بودیم به پایان رسید و آنها که استفاده کردند حالا دارند لذتش را می برند. و جالب این جاست که خیل افراد متمولی را می شناسم که به ایران بازگشته اند و ادامه کار داده اند بعضی از این افراد وا قعا American Iranian هستند چه در رفتار و چه در کار.
بیایید یک مثال بزنم: من اینجا کار رسمی دارم دوست و آشنا و مسافرت داخلی وخارجی و مرخصی و تعطیلات روی روال دارم و حالا بروم آنجا چه؟
اولا که مجوز طبابت هیچگاه به من نمی دهند. تا دوسال هم از جیب بخورم بعد چه؟ خوب است این روزها در کلاسهای پخت کلوچه شرکت کنم و در آمریکا Candy shop افتتاح کنم؟
اگر دلیلی برای من برای زندگی در آنجا بیاورید همین الان در این کلاس ها شرکت خواهم کرد.
پیروز باشید

دوست عزیز.
هر شخصی یک تعریفی برای زندگی ایده آل برای خودش داره.
شاید اون چیزهایی که برای من معیار مهمی به حساب میاد برای شما اصلم مهم نباشه ! یا برعکس
ما اینجا نیستسم که همدیگر رو قانع کنیم که مهاجرت کنبین یا خیر.
شما هم اگر براتون واقن بی اهمییت بود به نظرم اصلن توی این سایت نمیومدی !
هرجا که هستید شاد باشید

دوستان عزیز
ما که در خواب و رویا زندگی نمی کنیم. واقعیت را می توانید از خود nativeها و یا ایرانیان مقیم بپرسید آنوقت انصافا بگویید من درست می گویم یا شما.
شما در آنجا زندگی خلاقانه ای بدلیل recession فعلی نخواهید داشت. خود متخصصین آنجابرای فعالیت وکار دارند به ممالک در حال توسعه هجوم می آورند. حالا خود دانید.وگرنه من خودم در صف مصاحبه هستم اما با علم به اینکه اینجا بهترین جای دنیا برای کار است هیچوقت برنامه ی زندگی فعلیم را به هم نمیزنم . من در این رابطه تحقیق کردم و برادرم و فامیل چهل سال است آنجا هستند.
با آرزوی سربلندی ومهاجرت همگی.

[battosai]

http://abcnews.go.com/US/wireStory/high-...cqEHLyutnX
روز دوشنبه ۲۴ ژوئن ۲۰۱۳ دیوان عالی کشور آمریکا تصمیم به شنیدن پرونده مربوط به ( Child status protection act) حمایت فرزندانی که در موقع درخواست کارت سبز زیر سنّ ۲۱ سال بوده‌اند و در زمان مصاحبه به بالای سنّ ۲۱ سال رسیده‌اند گرفته است

به به خوش خبر باشین . دیروز بوده ؟ اخبار چی بوده .؟

[Hitman908]

من راجع به صحبت اين دوستمون كه از وضع فعليشون راضين و زياد تمايل به رفتن ندارند بگم بالا غيرتن همين حرفايي كه اينجا زدي تو سفارت هم جلوي افسر سفارت هم ميزني؟
دوست من مسلمه تو اين مملكتم إفرادي هستند كه پول هنگفتي ( بهتر بگيم رويايي) دارند اونم أكثرا ( نه همه ) از راه دلالي و باند بازي و ..... غيره بدست آوردن و راه به راه به بقيه أفراد درس خونده و زحمت كش جامعه پز دزدهاشون ميدن
البته به هيچ عنوان منظورم شخص شما نيست شما خودت درس خونده اي مجوز طبابت داري كلي عرض كردم ايشالله كه سوتفاهم نشه
همه ميدونن مهاجرت به يه كشور غريب با يسري مشكلات همراهه أما دوست عزيزم حقيقت اينه دريت براي من و شما اونجا فرش قرمز ( رد كارپت ) پهن نكردن أما ما براي فرار از معضلات يا بهتر بگم بحران هاي اجتماعي كه به دنبال فرصت در كشوري غير از وطن خودمون ميگرديم
من مهندس عمرانم كارشناس ارشد ميدونم وضيعت بودجه هاي عمراني در طي اين چند سال چطور بوده چقدر تعديل نيرو صورت گرفته
دستمزد ها چقدره و ... شما هم در صنف خودت ميدوني احتمالا ما چند تا دكتر بيكار داريم
خيليا هستن اينجا زندگي مرفهي دارن و به دنبال آرامش ميگردن ، آيا ما از اين آرامش برخورداريم؟
آينده من و شما به كنار ، آينده بچه هامون اينجا تضمينه من گيليم خودم از آب بيرون كشيدم بچه هام چطوره ميتونن؟ يا بازم بايد بفكر پول جيب پدرشون باشن؟
با احترام به نظر شما كه اتفاقا بسيار هم نزديك به نظر پدر بنده هم هست ما مهاجرت ميكنيم نه فقط براي كار براي آينده اي بهتر به دور از دغدغه هاي مختلف ، جايي كه به حقوق همه مردم احترام گذاشته باشه از كارگر گرفته تا پزشك فوق تخصصش

[nimmaa]

سلام خدمت همگی
پرسش من از حضور دوستان این است که مگر آنجا چه خبر است که آدم بخواهد برنامه ی زندگیش را در اینجا به هم بزند.
من گزینه ی سوم را فورا انتخاب کردم. در این شرایط رکود غرب عجله برای چی؟
آمریکا دوران طلایی اش خیلی وقت پیش زمانی که همه در خواب بودیم به پایان رسید و آنها که استفاده کردند حالا دارند لذتش را می برند. و جالب این جاست که خیل افراد متمولی را می شناسم که به ایران بازگشته اند و ادامه کار داده اند بعضی از این افراد وا قعا American Iranian هستند چه در رفتار و چه در کار.
بیایید یک مثال بزنم: من اینجا کار رسمی دارم دوست و آشنا و مسافرت داخلی وخارجی و مرخصی و تعطیلات روی روال دارم و حالا بروم آنجا چه؟
اولا که مجوز طبابت هیچگاه به من نمی دهند. تا دوسال هم از جیب بخورم بعد چه؟ خوب است این روزها در کلاسهای پخت کلوچه شرکت کنم و در آمریکا Candy shop افتتاح کنم؟
اگر دلیلی برای من برای زندگی در آنجا بیاورید همین الان در این کلاس ها شرکت خواهم کرد.
پیروز باشید

شما منتظر ویزا هستین که تو این بحث شرکت کردین؟ اگر منتظر ویزا هستین چرا یکی به نعل میزنین یکی به میخ!!

[masmori]

سلام خدمت همگی
پرسش من از حضور دوستان این است که مگر آنجا چه خبر است که آدم بخواهد برنامه ی زندگیش را در اینجا به هم بزند.
من گزینه ی سوم را فورا انتخاب کردم. در این شرایط رکود غرب عجله برای چی؟
آمریکا دوران طلایی اش خیلی وقت پیش زمانی که همه در خواب بودیم به پایان رسید و آنها که استفاده کردند حالا دارند لذتش را می برند. و جالب این جاست که خیل افراد متمولی را می شناسم که به ایران بازگشته اند و ادامه کار داده اند بعضی از این افراد وا قعا American Iranian هستند چه در رفتار و چه در کار.
بیایید یک مثال بزنم: من اینجا کار رسمی دارم دوست و آشنا و مسافرت داخلی وخارجی و مرخصی و تعطیلات روی روال دارم و حالا بروم آنجا چه؟
اولا که مجوز طبابت هیچگاه به من نمی دهند. تا دوسال هم از جیب بخورم بعد چه؟ خوب است این روزها در کلاسهای پخت کلوچه شرکت کنم و در آمریکا Candy shop افتتاح کنم؟
اگر دلیلی برای من برای زندگی در آنجا بیاورید همین الان در این کلاس ها شرکت خواهم کرد.
پیروز باشید

شما منتظر ویزا هستین که تو این بحث شرکت کردین؟ اگر منتظر ویزا هستین چرا یکی به نعل میزنین یکی به میخ!!

فرض کنید من منتظر ویزا نیستم. شما که هستید ازجزییات و نشانه های رکود و اثر آن نه بر مهاجرین که بر خود ساکنین آنجا اطلاع دارید؟
وانگهی شنیدن نظرسایر افراد هم برایم مهم است. شاید خودم اشتباه می کنم. یا اینکه شاید بهتر باشد blindedراه بیفتم و عازم خارج شوم.

من راجع به صحبت اين دوستمون كه از وضع فعليشون راضين و زياد تمايل به رفتن ندارند بگم بالا غيرتن همين حرفايي كه اينجا زدي تو سفارت هم جلوي افسر سفارت هم ميزني؟
دوست من مسلمه تو اين مملكتم إفرادي هستند كه پول هنگفتي ( بهتر بگيم رويايي) دارند اونم أكثرا ( نه همه ) از راه دلالي و باند بازي و ..... غيره بدست آوردن و راه به راه به بقيه أفراد درس خونده و زحمت كش جامعه پز دزدهاشون ميدن
البته به هيچ عنوان منظورم شخص شما نيست شما خودت درس خونده اي مجوز طبابت داري كلي عرض كردم ايشالله كه سوتفاهم نشه
همه ميدونن مهاجرت به يه كشور غريب با يسري مشكلات همراهه أما دوست عزيزم حقيقت اينه دريت براي من و شما اونجا فرش قرمز ( رد كارپت ) پهن نكردن أما ما براي فرار از معضلات يا بهتر بگم بحران هاي اجتماعي كه به دنبال فرصت در كشوري غير از وطن خودمون ميگرديم
من مهندس عمرانم كارشناس ارشد ميدونم وضيعت بودجه هاي عمراني در طي اين چند سال چطور بوده چقدر تعديل نيرو صورت گرفته
دستمزد ها چقدره و ... شما هم در صنف خودت ميدوني احتمالا ما چند تا دكتر بيكار داريم
خيليا هستن اينجا زندگي مرفهي دارن و به دنبال آرامش ميگردن ، آيا ما از اين آرامش برخورداريم؟
آينده من و شما به كنار ، آينده بچه هامون اينجا تضمينه من گيليم خودم از آب بيرون كشيدم بچه هام چطوره ميتونن؟ يا بازم بايد بفكر پول جيب پدرشون باشن؟
با احترام به نظر شما كه اتفاقا بسيار هم نزديك به نظر پدر بنده هم هست ما مهاجرت ميكنيم نه فقط براي كار براي آينده اي بهتر به دور از دغدغه هاي مختلف ، جايي كه به حقوق همه مردم احترام گذاشته باشه از كارگر گرفته تا پزشك فوق تخصصش

ممنون. پس بیشتر برای نسل خیلی جوانتر از ما ممکن است آیند ه ای احتمالا بهتر رقم بخورد. وآن هم اگر من وشما خیلی سخت تر از اینجا کار کنیم واحتمالا در مشاغلی دیگر تا از مواهب آنجا بهره مند شویم.وگرنه تفریحات آنجا هم خودش هزینه بردار است!!

[nimmaa]

[quote='masmori' pid='364473' dateline='1372152722']
سلام خدمت همگی
پرسش من از حضور دوستان این است که مگر آنجا چه خبر است که آدم بخواهد برنامه ی زندگیش را در اینجا به هم بزند.
من گزینه ی سوم را فورا انتخاب کردم. در این شرایط رکود غرب عجله برای چی؟
آمریکا دوران طلایی اش خیلی وقت پیش زمانی که همه در خواب بودیم به پایان رسید و آنها که استفاده کردند حالا دارند لذتش را می برند. و جالب این جاست که خیل افراد متمولی را می شناسم که به ایران بازگشته اند و ادامه کار داده اند بعضی از این افراد وا قعا American Iranian هستند چه در رفتار و چه در کار.
بیایید یک مثال بزنم: من اینجا کار رسمی دارم دوست و آشنا و مسافرت داخلی وخارجی و مرخصی و تعطیلات روی روال دارم و حالا بروم آنجا چه؟
اولا که مجوز طبابت هیچگاه به من نمی دهند. تا دوسال هم از جیب بخورم بعد چه؟ خوب است این روزها در کلاسهای پخت کلوچه شرکت کنم و در آمریکا Candy shop افتتاح کنم؟
اگر دلیلی برای من برای زندگی در آنجا بیاورید همین الان در این کلاس ها شرکت خواهم کرد.
پیروز باشید

شما منتظر ویزا هستین که تو این بحث شرکت کردین؟ اگر منتظر ویزا هستین چرا یکی به نعل میزنین یکی به میخ!!

فرض کنید من منتظر ویزا نیستم. شما که هستید ازجزییات و نشانه های رکود و اثر آن نه بر مهاجرین که بر خود ساکنین آنجا اطلاع دارید؟
وانگهی شنیدن نظرسایر افراد هم برایم مهم است. شاید خودم اشتباه می کنم. یا اینکه شاید بهتر باشد blindedراه بیفتم و عازم خارج شوم.
[/quot
دوست عزیز،اگر شما چشم بسته تصمیم گرفتین و حالا پشیمان شدین که آنجا مثل ایران توان پول ساختن ندارید و به خوبی مطلع هستین که صرفا" مدرک پزشکی داشتن کافی نیست و داشتن قابلیتهای گوناگون از اهمیت زیادی برخوردار است و نگران شدین ،من و تعداد زیادی از افرادی که منتظر ویزا هستن به اندازه کافی تحقیق کردیم و اطلاعات داریم و به پشتوانه توانائیهای که داریم و اشتیاق به زندگی کردن در یک کشوری که استاندارد های لازم را برای زندگی دارد، آمادگی مواجه با تمام مشکلات، مصائب و ترس از مهاجرت را داریم، هر انسانی دیدگاه متفاوتی نسبت به زندگی دارد، برای شما شغل رسمی دولتی،درآمد ایکس تومان و سفر خارجی رفتن یعنی انتهای خواسته های شما، از زندگیی که کاملا" با اطمینان در موردش صحبت میکنید و ترس از دست دادنشان
برای افرادی مثل من از اهمیت کمی برخوردار است و زندگی در یک جامعه استاندارد،مدرن،اصولی با اهمیت تر از یدک کشیدن لقب مهندس در ایران،رفتن به سفرهای داخلی،خارجی و داشتن یک زندگی مرفه اما در منزل نه در جامعه میباشد.افرادی مثل من در این تاپیک مدتها قبل تصمیم گرفته ایم و اینجا فقط و فقط در مورد چگونگی کنار آمدن با وضیعت بلاتکلیفی تا زمان اخذ ویزا تبادل نظر میکنیم. و قرار نیست با حرفهای نسنجیده برای یکدیگر ایجاد ترس،هراس و شک کنیم. با احترام تئوریهای شما در مورد مهاجرت و آنالیز وضعیت جوامع غرب حتما" برای افرادی که تصمیم قطعی نگرفتن و اقدامی نکردن مفید خواهد بود اما در تاپیک مربوط به خودش..مسلما" تئوریها و آنالیز های شما در مورد چگونگی کنار آمدن با شرایط انتظار دریافت ویزا برای من و دیگر دوستان سودمند تر خواهد بود.

[masmori]

OK Nimma I got Itمن فقط در زیر تاپیک نظرم را اعلام کردم که انتظار صرف خیلی دردی را دوا نمی کند وواقعیت کمی متفاوت از آنچه هست که ممکن است فکر کنیم.
اتفاقا دیشب با sponsor خودم صحبت می کردم دو چیز را برای ورود به آنجابسیار مهم می داند لهذا در این برزخ انتظار می توانیم به آن خود را مشغول کنیم:
1.تسلط به زبان انگلیسی
2.داشتن یک مهارت به خصوص مثلا نواختن یک ساز یا...
cheerssmydeers

[amir_khoramian]

آقای خرمیان من هم الان چند روزیه که 25 سالم شد به نظر شما چه کارهایی انجام بدم که این سال ها زود بگذره میشه تجربیات خودتون رو به من هم بگید .

علی جان میبخشید که دیر جواب میدم,بهترین کاری که میتونی انجام بدی اینه که برنامه زندگیت رو ادامه بدی,پول بسازی و درستو بخونی,کار رو انجام بدی که وقتی رفتی,فکر نکنی که عمرتو اینجا تلف کردی,خصوصا اینکه انقدر پول داشته باشی که بتونی اونجا حداقل ها رو برای خودت دست و پا کنی,چون خواه نا خواه وقتی میرسی به عامریکا که سن تو به حدی رسیده که باید بتونی رو پای خودت وایسی , برای خود من بعد از 5 سال زندگی بدون کمک کسی و همینطور به همراه خواهرم خیلی سخته که بتونم دوباره تو جمع خانواده زندگی کنم,برام یکمی احساس محدودیت میاره,پس تو این چند سال خیلی تغییر میکنی,من درست یا غلط زبان خوندن رو تعطیل کردم,احساس کردم فقط دارم هزینه الکی میکنم و وقتمو تلف میکنم,بخاطر همین هم زبان رو گذاشتم برای سال آخری یا 6 ماه آخر