کانال تلگرام مهاجرسرا
https://t.me/mohajersara







##### هشدار #####
به تاریخ ارسال مطالب دقت فرمایید.
شرایط و وضعیت پروسه ویزا دائم در حال تغییر است و ممکن است مطالب قدیمی شامل تغییراتی باشد.
عدم سازش، طلاق و پیامدهای آن
(2013-09-02 ساعت 00:44)Seattle2015 نوشته:  در این تاپیک مباحث بسیار مفیدی مطرح شده و سوال و جوابهای خوبی هم انجام شده. از همه بابت به اشتراک گذاشتن تجربه ها و دانسته هاشون تشکر میکنم.
من هم تصمیم گرفتم سوالهامو در این تاپیک مطرح کنم.

امیدوارم دوستان لطف کنن و پاسخ بدن.
آرش که به نظر میاد در حد یک وکیل در این زمینه اطلاعات داره و نقش فعالی در این تاپیک داشته Big Grin


سوال :

1-فردی که با ویزای ازدواج به آمریکا میره, به مدت دو سال گرین کارت مشروط دریافت میکنه.آیا در این مدت ,فرد مورد نظر این حق رو داره (واجد شرایط هست) که در لاتاری ثبت نام کنه؟ یا این کار بیمورد و شک برانگیزی به حساب میاد؟
به هرحال برنده شدن در لاتاری میتونه گرین کارت مشروط رو به گرین کارت دائم تبدیل کنه. آیا همچین اتفاقی قابل قبول هست؟(شرکت و برنده شدن در لاتاری با داشتن گرین کارت موقت ازدواج)؟ کسی اطلاعی داره؟


2-ازدواج با خانم سیتیزن آمریکا که از شوهر سابق خود بچه داره , چه مسئولیتهایی رو ممکنه برای شوهر جدید بوجود بیاره؟
چه مسئولیتهایی در حین زندگی؟ و چه مسئولیتهایی در زمانی که احیانا کار به طلاق منجر بشه و پس از طلاق؟
(وضعیت سرپرستی بچه هنوز به طور کامل مشخص نشده ولی قاضی رای داده که بچه ها میتونن نیمی از زمان پیش مادر باشن و نیمی با پدر)
البته من که اطلاعات حقوقی چندانی ندارم ولی خوب در زمینه ازدواج و طلاق در امریکا ممکن است دو تا پیراهن بیشتر از شما پاره کرده باشم!
1- بله. چون شما شهروند ایران هستید می توانید هر سال از سهمیه کشور ایران در قرعه کشی شرکت کنید و آدرس خودتان را هم در امریکا بنویسید.
2- شما هیچ مسئولیتی نسبت به فرزند او چه پس از ازدواج و چه پس از طلاق نخواهید داشت  مگر اینکه فرزند او را از نظر قانونی به فرزندی قبول کنید که این مسئله هم چندان در امریکا مرسوم نیست و شما هم برای این کار واجد شرایط نخواهید بود. حتی پس از ازدواج نیز مخارج او از نظر قانونی به عهده مادر و یا پدرش است. بنابراین نباید نگرانی از این بابت داشته باشید.

(2013-09-02 ساعت 00:44)Seattle2015 نوشته:  در این تاپیک مباحث بسیار مفیدی مطرح شده و سوال و جوابهای خوبی هم انجام شده. از همه بابت به اشتراک گذاشتن تجربه ها و دانسته هاشون تشکر میکنم.
من هم تصمیم گرفتم سوالهامو در این تاپیک مطرح کنم.

امیدوارم دوستان لطف کنن و پاسخ بدن.
آرش که به نظر میاد در حد یک وکیل در این زمینه اطلاعات داره و نقش فعالی در این تاپیک داشته Big Grin


سوال :

1-فردی که با ویزای ازدواج به آمریکا میره, به مدت دو سال گرین کارت مشروط دریافت میکنه.آیا در این مدت ,فرد مورد نظر این حق رو داره (واجد شرایط هست) که در لاتاری ثبت نام کنه؟ یا این کار بیمورد و شک برانگیزی به حساب میاد؟
به هرحال برنده شدن در لاتاری میتونه گرین کارت مشروط رو به گرین کارت دائم تبدیل کنه. آیا همچین اتفاقی قابل قبول هست؟(شرکت و برنده شدن در لاتاری با داشتن گرین کارت موقت ازدواج)؟ کسی اطلاعی داره؟


2-ازدواج با خانم سیتیزن آمریکا که از شوهر سابق خود بچه داره , چه مسئولیتهایی رو ممکنه برای شوهر جدید بوجود بیاره؟
چه مسئولیتهایی در حین زندگی؟ و چه مسئولیتهایی در زمانی که احیانا کار به طلاق منجر بشه و پس از طلاق؟
(وضعیت سرپرستی بچه هنوز به طور کامل مشخص نشده ولی قاضی رای داده که بچه ها میتونن نیمی از زمان پیش مادر باشن و نیمی با پدر)
البته من که اطلاعات حقوقی چندانی ندارم ولی خوب در زمینه ازدواج و طلاق در امریکا ممکن است دو تا پیراهن بیشتر از شما پاره کرده باشم!
1- بله. چون شما شهروند ایران هستید می توانید هر سال از سهمیه کشور ایران در قرعه کشی شرکت کنید و آدرس خودتان را هم در امریکا بنویسید.
2- شما هیچ مسئولیتی نسبت به فرزند او چه پس از ازدواج و چه پس از طلاق نخواهید داشت  مگر اینکه فرزند او را از نظر قانونی به فرزندی قبول کنید که این مسئله هم چندان در امریکا مرسوم نیست و شما هم برای این کار واجد شرایط نخواهید بود. حتی پس از ازدواج نیز مخارج او از نظر قانونی به عهده مادر و یا پدرش است. بنابراین نباید نگرانی از این بابت داشته باشید.
با آرزوی موفقیت برای شما
پاسخ
تشکر کنندگان: Seattle2015 ، سانازی ، yalda91 ، apoornaki ، shadoow ، amjad ، msar ، negar6043
سلام. وقتی اختلاف پیش میاد بعضی اوقات (حداقل برای من که تنهائی را دوست دارم و آرامش پیدا میکنم) بهترین کار اینست که ازهمدیگر دور باشیم ولی هرچه فکر میکنم اونور در نزدیکیها نه خانواده هست نه دوست آشنا...اگر هم برم ایالت دیگرخونه فامیل(که زیاد روم نمیشه)...خب... اون کسی نیست که بیاد دنبالم و اوضاع بدتر میشه...برای این جور مواقع کجا میشه رفت... شلتری..چیزی؟ هزینه بالای هتل را نمیتونم قبول کنم؟
چطور میشه به جی اف گذشته و امریکائی طرف که حالا جاست فرندشه مثل انسان متمدن فهماند که داستانشون تمام شده؟ متاسفانه این اقا هم حساسیتم را بحساب شرقی و اومول بودن من میذاره...تو ذاتم نیست عادی و بی تفاوت باشم و بی محلی نشان بدم...
پاسخ
تشکر کنندگان: سی سی ، دخترمهربون ، rs232 ، shadoow ، msar ، behnamshokri
------------------------------------------------------------------------
بچه‌ها من وظیفه‌ام است این جا بگم. خانم‌های عزیز و جوانی که به آمریکا می‌آیند و با فرد ایرانی‌ - آمریکایی یا آمریکایی اصل ازدواج میکنند، با توجه به این که ازدواج دور کردن و شناخت کامل ممکن از همسرشون نداشته باشند. بهیچ وجهی پرخاشگری و یا خشونت ‪.‬افسردگی، خود کم بینی‌ و حسادت .هرگونه آزار جنسی‌ و جسمی‌ و روانی‌، ‪,‬الکلی‌ یا مصرف مواد مخدر همسرانشان را عادی فرض نکنند. بهیچ وجهی بخشش همسر را بدون دخالت پلیس و شکایت تو برنامه زندگیشون قرار ندهند.نذارید خدا نکرده اخبار بعدی روز نامه‌های شما باشید. هرگونه خشونت و سؤ استفاده همسر را به پلیس گزارش بدید. اگر قصد بخشش دارید بزارید با واسطه پلیس این کار انجام بشه. آمریکا ایران نیست که خونه مادر یا خواهر یا خاله و عمه‌ دم دست باشه قهر کنید برید. این جا (آمریکا) فقط رو پلیس میتونید حساب کنید. ازشون آدرس پناهگاه و شلتر و .... بگیرید تا اگر خطر حس کردید بدونید چه کنید.1- آدرس خونه و مشخصات خودتون را در کنار تلفن یاد داشت کنید و اگر هل شدید به توانید فقط از روش بخونید. 2- به اندازه پول یک تاکسی گرفتن تا شالتر یک جا تو خونه پول کنار بزارید که اگر لازم داشتید بتونید تاکسی بگیرد. 3-با چند تا همسایه با آبرو سلام علیک داشت باشید تا به خونه آنها تا پلیس بیاد پناهنده بشید. 4- اگر همسرتا ن مشکل اخلاق و ... داره از فامیل و دوستانتان مخفی‌ نکنید. به چند نفر بگید تا آمادگی داشت باشند تا در موارد لزوم کمکتون کنند.
شماره پلیس ۹۱۱ - حتا اگر انگلیسی‌ بلد نیستید شماره بگیرد و بگید هلپ هلپ ، یا فقط سکوت کنید. پلیس مکان شما را پیدا خواهد کرد.از این که کمک بخواهید خجالت نکشید. خجالت را باید کسی‌ بکشه که شما را اذیت می‌کنه.
پاسخ
خیلی جالبه ........دلم نمیخواد اینو بنویسم ولی اختیار این انگشتا رو ندارم..........پسرایرونی که ما اینجا شناختیم به رنگ دیوار خونه دختر گیر میدن........حالا میرن زن 60 ساله میگیرن !!!........همونایی که به دختر 30 ساله میگن ترشیده .......جلل خالق .......!!!!اصلا این چیزا مهم نیست تو زندگی..........عشق مهمه.......تا اینجا بودن (ایران) تا حساب بانکی بابامون در نمیوردن .....جواب سلام نمیدادنااااااااا ............اااااااااا
دوستان (آقایون عزیز )مجبور نیستین این جا دروغ بگین.....بگین کارتون لنگه یه ویزاست.....
البته میدونم که بعضی دخترا به خاطر ویزا ازدواج میکنن ...........!!!!خدا از اونی نگذره که باعث شده جوونای مردم به خاطر یه ویزا بزرگترین انتخابشونو اینجوری انجام بدن..............متاسفم واقعا........
6 آذر =27نوامبر 2013تحویل و پست مدارک
13آذر=4دسامبر 2013 رسید نامبر
9بهمن=29 ژانویه2014 اپروو
23بهمن=12فوریه2014نامه کیس نامبر
پاسخ
تشکر کنندگان: Reflection ، hamed_na ، rs232 ، amjad ، melina123 ، Blaze ، DELPHI5 ، msar ، Nightsky007 ، pegah_p6
(2014-01-31 ساعت 01:36)دخترمهربون نوشته:  خیلی جالبه ........دلم نمیخواد اینو بنویسم ولی اختیار این انگشتا رو ندارم..........پسرایرونی که ما اینجا شناختیم به رنگ دیوار خونه دختر گیر میدن........حالا میرن زن 60 ساله میگیرن !!!........همونایی که به دختر 30 ساله میگن ترشیده .......جلل خالق .......!!!!اصلا این چیزا مهم نیست تو زندگی..........عشق مهمه.......تا اینجا بودن (ایران) تا حساب بانکی بابامون در نمیوردن .....جواب سلام نمیدادنااااااااا ............اااااااااا
دوستان (آقایون عزیز )مجبور نیستین این جا دروغ بگین.....بگین کارتون لنگه یه ویزاست.....
البته میدونم که بعضی دخترا به خاطر ویزا ازدواج میکنن ...........!!!!خدا از اونی نگذره که باعث شده جوونای مردم به خاطر یه ویزا بزرگترین انتخابشونو اینجوری انجام بدن..............متاسفم واقعا........
دختر مهربون چی شده که اینطوری با دلخوری نوشتی ؟
K1
------------------------------------------------------------------------
فراغم سخت می باید ولیکن صبر می باید
که گر بگریزم از سختی رفیق سست پیمانم
پاسخ
تشکر کنندگان: rs232 ، shadoow ، msar ، Nightsky007
یکی از چیزهایی که به تفاهم زن و شوهر کمک بسیار زیادی می کند این است که دو طرف بتوانند با یکدیگر حرف بزنند. متاسفانه ما این کار را به خوبی یاد نگرفته ایم و گمان می کنیم که طرف مقابل ما باید به طور اتوماتیک شرایط ما را کامل بداند و ما را درک کند در حالی که در اکثر موارد چنین اتفاقی رخ نمی دهد و دو طرف دچار سوء تفاهم و کج فهمی در مورد یکدیگر می شوند و به پرخاش روی می آورند.

در ازدواج های مهاجرتی این مشکل صد چندان بزرگ تر می شود و کسی که از طریق ازدواج اقدام به مهاجرت کرده است باید دو نکته را کاملا رعایت کند تا بتواند زندگی موفقی داشته باشد:

1- او باید بپذیرد که به خاطر مهاجرت و مشکلات خاص خودش شرایط روحی عادی ندارد و دلتنگی, اختلاف فرهنگی, بلد نبودن زبان و موارد دیگر مهاجرتی او را بسیار حساس و شکننده کرده است و ممکن است رفتاری از او سر بزند که شاید قبلا از او سر نمی زده است.

2- فرد مهاجر باید پس از قبول کردن این تحولات روحی در خودش به طرف مقابل خودش هم این مفهوم را با حرف زدن منتقل کند. مثلا به زن و یا شوهرش بگوید که عزیزم اگر من حساس هستم یا زود گریه می کنم و یا بعضی وقت ها کنترل رفتارم را از دست می دهم به خاطر شرایط ویژه من است.

حتی معذرت خواهی چیزی از شما کم نمی کند و مثلا اگر صدای خودتان را بلند کرده اید یا حرف نامناسبی زدید حتما معذرت خواهی کنید و به او بگویید که این رفتار به خاطر مهاجرت و دلتنگی و یا شرایط جدید شما است.

شاید در ده درصد موارد طرف شما آن قدر عوضی باشد که این گفتگوهای کلامی ره به جایی نبرد ولی مطمئن باشید که در نود درصد موارد این راهکار جواب مناسبی به شما می دهد.

شما مهاجرت کرده اید و ازدواج کرده اید که به زندگی راحت و آسایش برسید پس خود شما هم باید برای رسیدن به این نقطه تلاش کنید و با آشوب و درگیری و بی صبری زندگی را به خودتان جهنم نکنید.

من و اقدامات مقتضی هم گاهی مثل زن و شوهران دیگر اختلاف نظر داریم و حتی ممکن است یکی از ما از دست دیگری ناراحت شود ولی بهترین چیز در میان ما این است که هر دوی ما با هم در مورد مسائل و مشکلاتمان صحبت می کنیم و از همدیگر بابت رفتار نامناسب خودمان عذرخواهی می کنیم.

مطمئن باشید در بدترین شرایط هم یک عذرخواهی ساده و یا یک رفتار محبت آمیز می تواند همه چیز را آرام کند.
با آرزوی موفقیت برای شما
پاسخ
دوستان عزیز فردی در امریکا زندگی میکند و عقد ایرانی داشته و حالا میخواهد در ایران طلاق بگیرد. به غیر از عقد نامه آیا شناسنامه هم باید به سازمان مهاجرت ارائه شود یا عقد نامه کافی است؟ چون قصد دارد اسم فرد را ازشناسنامه پاک کند.
پاسخ
تشکر کنندگان: msar ، Nightsky007
(2011-07-20 ساعت 20:15)rs232 نوشته:  این تاپیک را برای آگاهی بخشی به کسانی ایجاد کردم که از طریق ویزای نامزدی و ازدواج به آمریکا مهاجرت می کنند. من امیدوارم تمام کسانی که از این طریق به آمریکا می روند موفق باشند و زندگی خانوادگی خوبی را در آنجا تشکیل دهند ولی اگر چنین نشد و عدم سازگاری و جدایی به میان آمد تکلیف کسی که از طریق نامزدی و یا ازدواج به آمریکا رفته است چه خواهد شد؟

دوستان زیادی از مهاجرسرا کمک گرفته اند و مراحل مهاجرت خانوادگی خود را به خوبی پشت سر گذاشته اند و حال از آنها انتظار می رود که اگر تجربیاتی مبنی بر عدم موفقیت در این امر دارند آن را صادقانه با دیگر دوستان در میان بگذارند و راه حل ها و تجربیات خودشان را در اینجا مطرح کنند تا دیگران با چشمان باز قدم به این عرصه بگذارند.

از خود من سوالات زیادی در این مورد می شود ولی متاسفانه من اطلاعات زیادی ندارم چون با گرین کارت دائمی به آمریکا آمدم و طلاق من تاثیری بر اقامت من در آمریکا نداشت.

1- تا آنجا که من می دانم کسی که با ویزای نامزدی به آمریکا می رود سه ماه فرصت دارد که با نامزدش ازدواج کند تا بتواند گرین کارت موقت بگیرد. اگر پس از اینکه نامزد به آمریکا رفت و آنها از ازدواج خود منصرف شدند او چگونه می تواند در آمریکا بماند؟ می دانم که از نظر قانونی این کار نشدنی است و او باید به ایران برگردد ولی افرادی هستند که راه هایی برای ماندن بلد هستند که من آنها را نمی دانم.

2- کسانی که با ویزای ازدواج به آمریکا می روند و زیر دو سال است که ازدواج کرده اند گرین کارت موقت می گیرند و پس از دو سال که با هم زندگی کردند گرین کارت او دائم می شود. ولی در این دو سال ممکن است اتفاقات زیادی بیفتد و آنها از هم جدا شوند. آیا اگر طلاق بگیرند باز هم می تواند گرین کارت خود را دائم کند؟ آیا اگر دعوت کننده اصلی در آمریکا بخواهد می تواند کاری کند که همسرش را به ایران برگردانند؟ و سوالهای زیادی که احتمالا افراد مختلفی آن را تجربه کرده اند.

واقعیت این است که من نمی توانم باور کنم که تمام کسانی که به صورت نامزدی و یا ازدواج به آمریکا می روند هیچ مورد خاصی برای آنها پیش نیامده است و از آنها انتظار می رود که همانطوری که دیگران برای گرفتن ویزا به آنها کمک کرده اند آنها هم به دیگران برای شرایط خاصی که ممکن است برایشان پیش بیاید کمک کنند.

پس بیایید تجربه های عدم موفقیت خودتان را در امر مهاجرت از طریق ازدواج صادقانه بنویسید و در مورد مشکلات و راه حل های آن با دیگران گفتگو کنید.

دوست عزیز
ممنون از توضیحاتتون.
من و همسرم یک سال و نیم ه که تو ایران ازدواج کردیم و من منتظر کلیرنس هستم و شوهرم بین ایران و آمریکا رفت و آمد می کنه.
سوالی که برامون مطرحه اینه که بعد از گرفتن ویزا و ورود من به آمریکا آیا ما ازدواج آمریکائی بکنیم یا نه؟
در هر صورت چه پیامدهائی داره؟
CR1 - مصاحبه اول: 8 ژانویه 2014 آنکارا - مصاحبه دوم: 18 مارچ 2015 آنکارا - اخذ ویزا: 18 مارچ 2015 - مقصد: کالیفرنیا
پاسخ
تشکر کنندگان: msar
(2012-05-27 ساعت 08:06)dorsa نوشته:  سلام
حدود 1 سالی میشه که با ویزای نامزدی اومدم آمریکا و روزی هزاران بار برخودم لعنت میفرستم بابت این انتخابم!!! باور کنید راه برگشتی ندارم وگرنه تا الآن برگشته بودم. از این زندگی بدم میاد زندگی که یه چیزی مجبورت کنه بایستی و ادامه بدی یه چیزی که مجبورت کنه همیشه کوتاه بیای... خستم... خیلی خسته
کاش قبل از اومدنم چندماهی با همسرم در ایران زندگی میکردم اونوقت میفهمیدم که ماهیچ جنبه مشترکی نداریم... کاش قبل از اومدنم به تفاوت های فرهنگیمون فکر میکردم... کاش کاش و کاش...
توی این یک سال افسردگی حاد گرفتم طوری که بارها به خودکشی فکر کردم... یعنی راه حل های من اول خودکشی اگه نشد برگشت به ایران...
دریغ از یه دوست که باهاش دردل کنم... تصمیم گرفتم بیام توی مهاجرسرا بنویسم
اینقدر ذهنم درگیره که نمیدونم چی بنویسم...
فقط میخوام برای دوستانی که با ویزای نامزدی و ازدواج بیان بگم که خواهشا همه جوانب را بسنجن... متاسفانه شروع زندگی و مهاجرتمون باهم مشکلات را صدچندان میکنه
من شاید اگه ایران ازدواج میکردم هم مشکلاتی داشتم اما نه به این شدت... یا حداقل اونجا خانوادم را داشتم که پشتوانم باشن اما حالا...
خستم خیلی خسته... دلم یه خواب ابدی میخواد...
دوست عزیز مهاجرسرائیم.
خیلی خیلی متاسف شدم از روحیه ای که توصیف کردی.
با شاید و اگر نمیتوان ادامه مسیر و زتدگی داد.
اگر به این نتیجه قطعی رسیدی که امیدی به این رابطه نیست ، ببر و تصمیمت رو بگیر و اصلا هم به فکر نگاه جامعه ایران نباش. با سرافرازی سرت رو بالا بگیر و قامتی چون سرو برافراشته دار که مسیر زندگیم رو خودم انتخاب می کنم نه نگاه این و اون. عزیزم حتی فکر و حرف از خودکشی زدن مال ادمهای ضعیفه.
بمان و بساز آینده خودت رو اون طور که دوست داری. جدائی هم که آخر خط نیست. این به اصطلاح شکستها آموزه های ما برای ساختن فردای بهتری است.
برات دعا می کنیم به خدای بزرگ و وعده هایش در گشایش پس از سختی ایمان داشته باش عزیزم
CR1 - مصاحبه اول: 8 ژانویه 2014 آنکارا - مصاحبه دوم: 18 مارچ 2015 آنکارا - اخذ ویزا: 18 مارچ 2015 - مقصد: کالیفرنیا
پاسخ
تشکر کنندگان: melina123 ، shadoow ، msar ، Nightsky007
(2012-05-30 ساعت 16:17)الهه سابق نوشته:  حق با شماست. واقعا حق با شماست. من که دارم با ویزای ازدواجی میرم هم همش داره تن و بدنم میلرزه. زندگی توی یه کشوری که اونور کره زمینه و مثل یه دریا میمونه که آدم توش گم میشه. اینطور که شنیدم متاسفانه اصلا اونجا نمیشه روی هموطنامون هیچ حسابی کرد. یعنی من فکر میکنم حالا که دارم میرم اونجا در واقع دارم خیلیییی چیزارو از دست میدم. نه دوستی نه خانواده ای. نه یه هموطن که آدم دلشو بهش خوش کنه و بگه اینور دنیا غریب نیفتادم. بدتر اینکه من حس میکنم با آمریکاییها هم نمیتونم ارتباطی داشته باشم. اونا توی یه دنیای دیگه هستن. توی جوی هستن که من ازش هیچ درکی ندارم. سبک زندگی دارن که با زندگی 30 ساله ای که من تا حالا داشتم هیچ تشابهی نداره. فکر کنم اونجا خیلی تنها باشم.
راستش من خیلی مخالف رفتن به آمریکا هستم ولی چکار کنم که بخاطر شوهرم مجبورم. یه چشمم اشکه یه چشمم خون. تنها چیزی که اونجا خواهم داشت شوهرمه و دیگر هیچ.
نمیدونم چرا انقدر همه دلشون میخواد برن آمریکا؟ اصلا چه فکری میکنن آدما با خودشون؟
آمریکا بهشته ولی واسه آمریکاییها. نه واسه ماها که مهاجریم. نمیخوام موج منفی بدم ولی خداوکیلی شماها چند نفر مهاجرو میشناسید که از زندگیشون راضی باشن؟ بخدا خیلیاشون روی برگشتن ندارن.
بله، درسته، آمریکا سرزمین فرصتهاست. ولی برای آدمای خاص نه هرکسی. مثلا واسه یه هنرمند یا یه مخترع یا دانشمند یا یه کارآفرین خلاق که ایده های فوق العاده ای داره ولی اینجا به دلیل شرایط و قوانین جامعه نمیتونه به ایده هاش جامه عمل بپوشونه. خوب طبیعتا این آدم وقتی بره توی یه کشوری مثل آمریکا میتونه اونجا ایده هاشو پیاده کنه و کلی هم خریدار داره. ولی آدمای معمولی مثل من آمریکا رفتن چه سودی واسشون داره؟ واقعا چی بدست میارم؟ اینجا واسه خودم یه آدم نسبتا موفق هستم، خانواده و دوستانمو دارم و از همه مهمتر به هرحال با همه بدیهایی که اینجا داره ولی قلق جامعه و شرایط زندگی توی اینجا دستم اومده و میتونم اوضاع رو مدیریت کنم. ولی توی یه جای دیگه دنیا من واقعا چکار دارم؟
نمیفهمم. بدبختانه شوهر عزیزم هم حرفای منو درک نمیکنه. چه میشه کرد. خودمو سپردم به دست تقدیر دیگه....
توصیه خواهرانه من به شما دخترای گل اینه که توروخدا تجدید نظر کنید. ببینید اونجا چه برنامه ای دارید؟ آره اونجا آرامش خیلی بیشتر از ایرانه، مردم تفریح دارن، کلاب میرن، بار میرن، حجاب ندارن و ... ولی اگه واقعا شما فقط بخاطر این چیزا دارید میرید بدونید که واقعا باید توی تصمیمتون تجدید نظر کنید یا حداقل یه چشم انداز روشن از آیندتون توی اونجا واسه خودتون ترسیم کنید که بدونید واقعا اونجا قراره چه برنامه ای داشته باشید.
موفق باشید
الهه جان سلام
برات بهترین ها رو آرزو می کنم. یادته که وقتی تو وطن بودی هم یه روزی هیچ کدوم این هائی رو که می گی نداشتی؟ و نداشتیم؟
ولی رابطه ها و تعامل رو شروع کردی و بهشون شکل و معنی دادی و دادیم.
دل قوی دار دختر.
راستی بگو که تو که ایران ازدواج کردی، آیا لازمه که ازدواج آمریکائی هم بکنیم؟
انجام یا عدم انجام این کار چه نکاتی رو در پی داره؟
CR1 - مصاحبه اول: 8 ژانویه 2014 آنکارا - مصاحبه دوم: 18 مارچ 2015 آنکارا - اخذ ویزا: 18 مارچ 2015 - مقصد: کالیفرنیا
پاسخ
تشکر کنندگان: shadoow ، melina123 ، msar ، Nightsky007
(2014-07-09 ساعت 13:43)فری خانم نوشته:  
(2012-05-30 ساعت 16:17)الهه سابق نوشته:  حق با شماست. واقعا حق با شماست. من که دارم با ویزای ازدواجی میرم هم همش داره تن و بدنم میلرزه. زندگی توی یه کشوری که اونور کره زمینه و مثل یه دریا میمونه که آدم توش گم میشه. اینطور که شنیدم متاسفانه اصلا اونجا نمیشه روی هموطنامون هیچ حسابی کرد. یعنی من فکر میکنم حالا که دارم میرم اونجا در واقع دارم خیلیییی چیزارو از دست میدم. نه دوستی نه خانواده ای. نه یه هموطن که آدم دلشو بهش خوش کنه و بگه اینور دنیا غریب نیفتادم. بدتر اینکه من حس میکنم با آمریکاییها هم نمیتونم ارتباطی داشته باشم. اونا توی یه دنیای دیگه هستن. توی جوی هستن که من ازش هیچ درکی ندارم. سبک زندگی دارن که با زندگی 30 ساله ای که من تا حالا داشتم هیچ تشابهی نداره. فکر کنم اونجا خیلی تنها باشم.
راستش من خیلی مخالف رفتن به آمریکا هستم ولی چکار کنم که بخاطر شوهرم مجبورم. یه چشمم اشکه یه چشمم خون. تنها چیزی که اونجا خواهم داشت شوهرمه و دیگر هیچ.
نمیدونم چرا انقدر همه دلشون میخواد برن آمریکا؟ اصلا چه فکری میکنن آدما با خودشون؟
آمریکا بهشته ولی واسه آمریکاییها. نه واسه ماها که مهاجریم. نمیخوام موج منفی بدم ولی خداوکیلی شماها چند نفر مهاجرو میشناسید که از زندگیشون راضی باشن؟ بخدا خیلیاشون روی برگشتن ندارن.
بله، درسته، آمریکا سرزمین فرصتهاست. ولی برای آدمای خاص نه هرکسی. مثلا واسه یه هنرمند یا یه مخترع یا دانشمند یا یه کارآفرین خلاق که ایده های فوق العاده ای داره ولی اینجا به دلیل شرایط و قوانین جامعه نمیتونه به ایده هاش جامه عمل بپوشونه. خوب طبیعتا این آدم وقتی بره توی یه کشوری مثل آمریکا میتونه اونجا ایده هاشو پیاده کنه و کلی هم خریدار داره. ولی آدمای معمولی مثل من آمریکا رفتن چه سودی واسشون داره؟ واقعا چی بدست میارم؟ اینجا واسه خودم یه آدم نسبتا موفق هستم، خانواده و دوستانمو دارم و از همه مهمتر به هرحال با همه بدیهایی که اینجا داره ولی قلق جامعه و شرایط زندگی توی اینجا دستم اومده و میتونم اوضاع رو مدیریت کنم. ولی توی یه جای دیگه دنیا من واقعا چکار دارم؟
نمیفهمم. بدبختانه شوهر عزیزم هم حرفای منو درک نمیکنه. چه میشه کرد. خودمو سپردم به دست تقدیر دیگه....
توصیه خواهرانه من به شما دخترای گل اینه که توروخدا تجدید نظر کنید. ببینید اونجا چه برنامه ای دارید؟ آره اونجا آرامش خیلی بیشتر از ایرانه، مردم تفریح دارن، کلاب میرن، بار میرن، حجاب ندارن و ... ولی اگه واقعا شما فقط بخاطر این چیزا دارید میرید بدونید که واقعا باید توی تصمیمتون تجدید نظر کنید یا حداقل یه چشم انداز روشن از آیندتون توی اونجا واسه خودتون ترسیم کنید که بدونید واقعا اونجا قراره چه برنامه ای داشته باشید.
موفق باشید
الهه جان سلام
برات بهترین ها رو آرزو می کنم. یادته که وقتی تو وطن بودی هم یه روزی هیچ کدوم این هائی رو که می گی نداشتی؟ و نداشتیم؟
ولی رابطه ها و تعامل رو شروع کردی و بهشون شکل و معنی دادی و دادیم.
دل قوی دار دختر.
راستی بگو که تو که ایران ازدواج کردی، آیا لازمه که ازدواج آمریکائی هم بکنیم؟
انجام یا عدم انجام این کار چه نکاتی رو در پی داره؟

سلام الهه جان امیدوارم هر جا که هستی سلامت باشید.من تازه به آمریکا اومدم و شرایطم مثل تعریف های شماست.جواب سوال دوستمون رو ندادید شما که با ویزای ازدواج به آمریکا اومدید لازم بوده اینجا ازدواج کنید؟
پاسخ
تشکر کنندگان: shadoow ، msar ، Nightsky007
سلام دوستان
من1سال و3ماهه اومدم امریکا تواین مدت دو بار کارم به پلیس کشیده چون شههرم منو ابیوز کرده وهر بار من کیسو دراپ کردم اما ایسون 3سال pfa دارن که حق ابیوز کردن وکتک زدن منو ندارن با توجه به اینکه من حاملم دوباره کارمون واسه سومین بار به پلیس کشیده هفته دیگه دادگاه داریم با توجه به این تفاصیر واینکه نوزاد من 2ماه قبل از انقضای گرین کارتم به دنیا میاد فکر میکنید مشکلی واسه تمدید گرین کارت 2سالم داشته باشم
خواهش میکنم زود جواب بدیدSad
پاسخ
تشکر کنندگان: msar ، Nightsky007
(2014-08-19 ساعت 21:13)eli elham نوشته:  سلام دوستان
من1سال و3ماهه اومدم آمریکا تواین مدت دو بار کارم به پلیس کشیده چون شههرم منو ابیوز کرده وهر بار من کیسو دراپ کردم اما ایسون 3سال pfa دارن که حق ابیوز کردن وکتک زدن منو ندارن با توجه به اینکه من حاملم دوباره کارمون واسه سومین بار به پلیس کشیده هفته دیگه دادگاه داریم با توجه به این تفاصیر واینکه نوزاد من 2ماه قبل از انقضای گرین کارتم به دنیا میاد فکر میکنید مشکلی واسه تمدید گرین کارت 2سالم داشته باشم
خواهش میکنم زود جواب بدیدSad


من به شما توصیه می‌کنم که اگه تصمیم دارید تو آمریکا بمونید و نمیخواهید برگردید ایران، این چند ماه رو هم تحمل کنید تا گرین کارتتون دائم بشه. بعد که دائم شد، می‌تونید برید تحقیق کنید که '' Women's domestic violence Shelter'' یا '' Mary's House'' در شهر شما کجا هست. برای پیدا کردن این مرکز می‌تونید از کلیسا‌های محلیتون کمک بگیرید.
از آنها کمک بگیرید. خشونت در خانواده در آمریکا غیر قانونی هست و کرایم (جرم) محسوب میشه. آنها بهتون وکیل مجانی‌ میدن، جا برای زندگی‌ میدان، خورد و خوراک خودتون و بچتون رو تامین می‌کنن تا زمانی‌ که حکم نهائی دادگاه بیاد و دادگاه مجبورش کنه که ماهیانه مبلغی رو به عنوان نفقه به شما و بچتون بده. علاوه بر اون بستگی به کیستون داره ممکنه از حساب بانکی‌ و سایر اموال ایشون هم بهتون بدن. فقط مواظب باشید که زمانی‌ که مثلا همسرتون بهتون حمله کرد و کتکتون زد، شما هم نزنید. چون این مساله ممکنه همه چیز رو تغییر بده و هر دو شما رو تنبیه کنند برای خشونت خانواده و بچتون رو هم ازتون بگیرن.

صبور باشید و احساسی‌ عمل نکنید. امیدوارم مشکلاتتون حل بشه.



راستی‌، الان هم اگه به پلیس زنگ میزنید بگید که من فقط Police Report می‌خوام‌ و نمی‌خوام شارژش کنم.( یعنی‌ نمی‌خوام اقدام قانونیش بر علیه‌ش کنم)، فقط گزارش پلیس می‌خوام‌. ریپرت رو داشته باشید تو دادگاه به دردتون می‌خوره. هفته دیگه هم که دادگاه رفتید همین رو بگید. بگید که من نمی‌خوام شارژش کنم فقط می‌خوام که بهش تذکر بدین.
K1
(Petitioner)
October 1th 2013 - Sent all the documents to USCIS
November 4th - 2013[/b] Approved
December 19- 2013 Received the case number
March 13- 2014 Interview , Armenia
Waiting for administrative processing
پاسخ
تشکر کنندگان: shaya ، shadoow ، msar ، Nightsky007
سلام . وقت شما بخیر.

دوستان من چند وقتی هست که نامزد کردم. نامزد من لاتاری برده و اواخر اسفند ماه میره ایروان در ارمنستان برای اولین مصاحبه و ارائه مدارک. ایشون توی فرم ثبت نام لاتاری خودش رو مجرد معرفی کرده.
میخواستم ببینم میشه وقتی نامزدم ویزای آمریکا رو گرفت و از ارمنستان برگشت ما عقد کنیم و ایشون برای بار اول بره آمریکا گرين کارت رو بگیره و از همونجا برای گرین کارت من هم اقدام کنه؟؟

و سوال دوم هم اینکه آیا منع قانونی برای ازدواج ما در اون زمان وجود داره یا مصلحت کار و یا روند گرفتن گرین کارت نامزدم اینجور اقتضا میکنه؟؟ آیا باید وقتی از اولین سفر آمریکا برگشت عقد کنیم و از طریق اینترنت اعلام ازدواج کنیم یا باید برای بار دوم بره آمریکا و حضوری برای من اقدام کنه؟؟

و سوال سوم هم اینکه وقتی ایشون گرين کارت رو گرفت و اون موقع بخواد پاس سفید بگیره و بیاد ایران تا زمانیکه کار من درست بشه و با هم برگردیم آمریکا آیا باید مالیات به دولت آمریکا پرداخت کنه؟؟

سپاسگزارم از وقتی که میذارید. Shy
پاسخ
تشکر کنندگان: shadoow ، msar ، Nightsky007
ممنون از پاسخ هاتون و مهاجر سرا
کیس???1 مکان/تاریخ مصاحبهABD/Oct  آپدیت سفارتOct/27-Jan/27  آپدیت سیسDec/27-Jan/14/25/27-Feb/2/9 کلیر Feb/3
ISSUE: Feb/10

با آرزوی موفقیت
سفرنامه من

پاسخ
تشکر کنندگان: Nightsky007




کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان