انتظار برای مصاحبه برندگان لاتاری ۲۰۱۳

[sayeh_m]

از اين همه لطف و محبتي كه به من دارين ممنونم . نميدونم چي بنويسم فقط يه جمله :

دوستتون دارم هزار تا

[ابی هانی]

قدردانی
277 روز پیش به لطف خدا همه ما برنده شدیم و یواش یواش عضو مهاجرسرا شدیم...

واووووو
چقدر بعضیها قلم خوبی دارنمثل این نوشته
وچقدر سخته بتونی انقدر قشنگ همه جوانبو بگی .من بیشتر یه استفاده کننده ام چون چیزی بلد نیستم که بخوام یاد کسی بدم و بیشتر میخونم تا بنویسم.اما این خیلی قشنگ بود.میشد به معنای واقعی لذت برد.
بیات جان در تکمیل فرمایش شما میخوام بگم که روزی که قرار بود من به دلیلی (که بابت اون دلیل خدا رو شکر میکنم هرچند امیدوارم دیگه همچین دلیلی اینطوری اتفاق نیوفته چون اصلا خوب نبود ولی نتیجه اش خوب شد)امیر عزیز رو ببینم خیلی هیجان داشتم.خیلی استرس داشتم.در اوج شلوغی کارم با بدبختی مرخصی گرفتم تا این مرد بزرگ رو ببینم.واقعا بزرگ.اصلا تعارف نکردم.من مصاحبه نرفتم اما از سفرنامه میشه میزان استرس بچه ها رو فهمید و اون روز همچین استرسی داشتم.و چقدر اون روز برام قشنگ بود و خوشحال از دیدنش.به این دیدار افتخار میکنم چون من با همه حضور کمم و پستهای کمم و وجود خنثیی که اینجا دارم به افتخاری رسیدم که هنوز خیلیها نرسیدن
پس با افتخار اینو به رخ همه میکشم و امیدوارم بازم فرصتهایی پیش بیاد که بقیه مدیران و دوستان با ارزش اینجا رو ببینم
به امید موفقیت همگان

[golnam]

میدونم شاید این تاپیکش نباشه اما من از صبح مشکلم رو نوشتم ولی متاسفانه جوابی نگرفتم خیلی استرس هم دارم
دوستان من فامیلم رو موقه ثبت نام باy نوشتم فامیل پدر منم تو پاسپورت باy هست در حالی که من امروز متوجه شدم تو خانوادم فقط فامیل من رو باi نوشتن حالا اگه من بخاهم به کی سی سی ایمیل کنم عوضش کنه اونوقت فامیلم با فامیل پدرم یکی نمیشه یا اینکه برم پاسپورتم رو عوض کنم وبگم با همون y موقه ثبت نام که با فامیل پدرم یکی هست در خواست پاسپورت جدید کنم چون هفته دوم مارچ هم مصاحبه دارم دوستان راهکار نشون بدن؟؟؟؟
یه خبر بد هم که شنیدم سفارت انکارا بمب گذاری شده حالا معلوم نیس بعدش چی میشه؟؟؟
همه دعا کنند جریان سفارت حل بشه

من هم نام فامیلم رو با ei نوشته بودم در صورتیکه تو پاسپورتم با حرف دیگه ای نوشته شده بود . ایمیل کردم و اطلاع دادم گفتن که در پرونده ام درج میشه .اما در نهایت من پاسپورتم رو عوض کردم چون اسپل اسمم غلط بود به انگلیسی و تغییرش دادم به ei

اخه امروز من رفتم با افسر گذرنامه صحبت کرد گفت مشکلی نداره میتونی باطلش کنی جدید بگیری ولی با توجه به کمبود وقت میترسم پاسم دیر بهم برسه منم هفته دوم مارچ مصاحبه دارم

پاسپورت من که دقیقا 10 روز بعد یعنی تاریخی که خودشون گفتن میاد ، اومد

[Saeedv13]

(این پست رو برای همتون نوشتم. ولی روی صحبتم به طور ویژه با کسی هست که خیلی دوسش دارم و احساس می کنم کم آورده.)
یک سریال ترکی هست که از یکی از این شبکه های منحط فارسی زبان پخش میشه. البته گفته باشم که ما اهل این حرفها نیستیم. هر وقت میریم خونه ی اقوام یه نیم نگاهی بهش میندازیم. دیشب یکی از کاراکترهای خانم سریال رو نشون می داد که سرطان گرفته و حاضر نبود برای جراحی عضو درگیرش اقدام کنه. حاج آقاشون با دکتر صحبت کرد و دکتر یک انجمنی رو بهش نشون داد که اعضای این انجمن همه مبتلایان به سرطان هستند. دکتر می گفت هر کسی مبتلا به این بیماری میشه اولش واقعیت رو قبول نمی کنه، سعی می کنه ندیده بگیرتش و به توصیه های پزشکی عمل نمی کنه ولی وقتی وارد جمعی میشه که همه این مشکل رو دارن و می بینه که بقیه با روحیه بالا با بیماریشون مبارزه می کنن او هم تشویق میشه تا پیگیر درمانش بشه. مورد مشابهش جلسات درمانی هست که برای افراد پاک شده از مواد مخدر برگزار میشه. داشتم فکر می کردم که دور از جونتون، بلا تشبیه، زبونم لال، گلاب به روتون، روم به دیفال حکایت ما و لاتاری و کاربرای این سایت هم یک همچین چیزیه. همه ی ما یک هدف مشترک داریم که اونم مهاجرته. کارمون خیلی سخته و اگر تنها بودیم امکان این که در هر مرحله ای جا بزنیم، کم بیاریم و کل جریان رو بی خیال بشیم خیلی زیاد. ولی وقتی می بینیم که یک عده دیگه مثل خودمون هستند که با وجود مشکلات بیشتر با چنگ و دندون برای هدفشون مبارزه می کنند تشویق میشیم، روحیه می گیریم و عزممون رو جزم می کنیم تا با همه ی سختی ها راه رو ادامه بدیم. شاید دلیل اصلی که وقتی یکی ویزا می گیره، کلیر میشه و پرواز می کنه و این وسط بقیه ذوق مرگ میشن همین باشه. بر عکسشم وقتی هست که یکی به هر دلیلی خدای نکرده ریجکت میشه و توتو می کنه تو اعصاب بقیه. بعد هر کسی پیش خودش فکر می کنه که چه جوری میشد جلوی این اتفاق رو گرفت و یه جورایی خودش رو ملامت می کنه که چرا راه حلی به نظرش نمی رسه. در صورتی که 99 درصد کاربرهامون هیچ وقت در ادامه ی زندگیشون همدیگر رو نمی بینن و اصلاً کار هیچکس هیچ ربطی هم به کاربر دیگه پیدا نمی کنه. اینجاست که همیشه به خالق این سایت درود می فرستم، آرزوی سلامتی برای خودش و پدر و مادرشو و بستگانش دارم و امیدوارم هر جای این دنیا هست موفق و پیروز باشه. به هر چی دست می زنه طلا بشه و از خدا هر چی می خواد بهش بده.
همه ی متقاضی های ویزای عضو مهاجرسرا و مخصوصاً 2013ایها:
صرفنظر از این که در چه مرحله ای هستین، کیس نامبرتون چنده یا هر چیز دیگه: هیچکدوم تحت هیچ شرایطی حق ندارین نا امید بشین. همه هستیم تا آخرین نفرمون راهی بشه. نبینم بریدین، نشنوم کم آوردین. تو چند ماه آینده همینطور پهن شدم روی زمین، زل زدم به مانیتور، تک تک پست هاتون رو می خونم، هر مرحله ای رو که رد می کنین براتون هورا می کشم و از جام تکون نمی خورم تا پرواز آخرین مهاجر. شب همگی بخیر.

[payampars]

سلام به همه
با پوزش از مدیران این پست را برای همه اینجا میگذارم تا همه چیزو از خودش بخوان



گنجشك به خداگفت:لانه كوچكي داشتم آرامگاه خستگيم،سرپناه بي كسيم،طوفان توآن را ازمن گرفت.

كجاي دنياي توراگرفته بود؟

خداگفت:ماري درلانه ات بود،توخواب بودي،بادراگفتم:لانه ات راواژگون كند،

آنگاه توازكمين مارپرگشودي!

چه بسياربلاهاكه ازتو،به واسطه محبتم دوركردم وتوناسپاسي كردي.


پروردگارا مارا به محبتت گرفتار کن

هرچه ناشکری کردیم به پای بندگیمون بگذار

پروردگارا تو کس بی کسونی

پیام جزایری

[mehdiii]

یک سریال ترکی هست که از یکی از این شبکه های منحط فارسی زبان پخش میشه. البته گفته باشم که ما اهل این حرفها نیستیم. هر وقت میریم خونه ی اقوام یه نیم نگاهی بهش میندازیم:

سلام عمو سعید جان، از اقوام فر/کانس رو هم بگیر لطفا، یکی از اقوام ما در جستجوی این مورد مدتی است سر به بیابان زده

[farokhi21]

(این پست رو برای همتون نوشتم. ولی روی صحبتم به طور ویژه با کسی هست که خیلی دوسش دارم و احساس می کنم کم آورده.)
یک سریال ترکی هست .................

عمو سعید عزیز خیلی میخوامت من هم قول میدم تا تعیین تکلیف آخرین نفر از بچه ها قدم به قدم باهاتون باشم و انشااله مثل سال قبلی ها همه ویزاشونو بگیرند.همه بگید انشااله

[fereydoooon]

خانم ها، آقایون ممنونم
نه این همه مرا و نه مرا این همه.
همه و همه، تنها و تنها، لطف شماست و محبتتون
یک بار به امیر گفتم مهاجرسرا و آدم هاش بدجوری داره منو اهلی می کنه و من ازاین می ترسم. آدم ها همیشه از اتفاقات بزرگ می ترسند.
صادقانه بگم توی داستان من و لاتاری 2013 اوج داستان نقش اول نه لحظه قبول شدنشه، نه ورودش به یو اس آف اِی بلکه بودنش بین آدم هاییه که امیدوار به آینده همراه شدند توی مسیری که تقدیر/سرنوشت/شانس/کائنات/راز/لطف/حق/حکمت جلوی پاشون گذاشت، هرکسی نقشی داره و قلمی می زنه.
و ما اینجا همه درکنار هم می ایستیم. جدا جدا سقوط می کنیم.
این درد مشترک، هرگز جدا جدا، درمان نمی شود.

دقیقا همیشه همین بوده together we stand, divided we fall
از افشین جان ممنون که این نکته رو هم یاداور شد. چرا که درک درستش خیلی مشکلاتو حل میکنه و میتونه فاصله میان ادمارو کم کنه. فاصله هایی که خود ما اونهارو ایجاد کردیم.

[shayangh]

دوستان الآن در سایت سفارت امریکا در آنکارا خواندم که سفارت از دوشنبه فعالیت عادی خود را از سر می گیرد پس نگران زمانهای مصاحبه نباشید به سایت سفارت رفته قسمت news and event رو انتخاب کنید روی گزینه اول که مربوط به press است کلیک کنید اولین خبر مربوط به سخنان سفیر در این رابطه می باشد در تاریخ 3 فوریه

[مرآت74]

قیمت بلیت پروازهای خارجی دوباره گران شد/ جدول جدید قیمتها
صنعت - مهر نوشت:از پنجشنبه هفته گذشته نرخ بلیت پروازهای خارجی باز هم افزایش پیدا کرد و آژانس های مسافرتی از روز گذشته با نرخ جدید بلیت های خود را به فروش رساندند.

در پی نوسانات اخیر ارزی، پرواز ایرلاین های خارجی نسبت به ایرلاین های ایرانی افزایش قیمت بیشتری را داشته اند که همین امر در ماه های پایانی سال، مشکلاتی را برای مسافران نوروزی به همراه داشته است.

مسافران نوروزی با نرخ‌های جدید بلیت هواپیما باید قیمت بیشتری را برای تورهای خود بپردازند که این موضوع می تواند برای مسافرانی که پیش از این تور رزرو کرده اند، مشکلاتی را ایجاد کند.

بنا به گفته یکی از آژانس های فروش بلیت، قیمت بلیت رفت و برگشت لس آنجلس برای ترکیش ایرلاین که درگذشته 3 میلیون و 380 هزار تومان بوده، به 5 میلیون و 880 هزار تومان افزایش یافته است و پرواز رفت و برگشت واشنگتن با قطر ایرویز از 3 میلیون و 200 هزار تومان به 4 میلیون و 503 هزار تومان رسیده است.

حداقل نرخ برخی از پروازهای ایران ایر ( قیمتها به تومان)

مقصد نرخ قدیم نرخ جدید
لندن(ایران ایر) 1200000 1500000
بانکوک(ماهان) 1200000 1600000
فرانکفورت(ایران ایر) 1100000 1400000
استانبول(ایران ایر) 500000 760000
ایروان(آسمان) 968000 1103000
کوالالامپور(ایران ایر) 1200000 1500000


این نرخ‌ها حداقل قیمت‌هایی است که برای پروازهای اکونومی اعلام شده است به طوری‌که اگر تاریخ پرواز و زمان خرید بلیت به نزدیک تر باشد هرکدام از نرخها بیش از 50 درصد افزایش پیدا می کند.

در اواخر آبان ماه امسال ایرلاین‌های خارجی قیمت بلیت پروازهای خود را تا حدود 105 درصد و ایرلاین‌های داخلی به طور متوسط 60 درصد افزایش داده‌ بودند.

[nima1348]

(این پست رو برای همتون نوشتم. ولی روی صحبتم به طور ویژه با کسی هست که خیلی دوسش دارم و احساس می کنم کم آورده.)
یک سریال ترکی هست که از یکی از این شبکه های منحط فارسی زبان پخش میشه. البته گفته باشم که ما اهل این حرفها نیستیم. هر وقت میریم خونه ی اقوام یه نیم نگاهی بهش میندازیم. دیشب یکی از کاراکترهای خانم سریال رو نشون می داد که سرطان گرفته و حاضر نبود برای جراحی عضو درگیرش اقدام کنه. حاج آقاشون با دکتر صحبت کرد و دکتر یک انجمنی رو بهش نشون داد که اعضای این انجمن همه مبتلایان به سرطان هستند. دکتر می گفت هر کسی مبتلا به این بیماری میشه اولش واقعیت رو قبول نمی کنه، سعی می کنه ندیده بگیرتش و به توصیه های پزشکی عمل نمی کنه ولی وقتی وارد جمعی میشه که همه این مشکل رو دارن و می بینه که بقیه با روحیه بالا با بیماریشون مبارزه می کنن او هم تشویق میشه تا پیگیر درمانش بشه. مورد مشابهش جلسات درمانی هست که برای افراد پاک شده از مواد مخدر برگزار میشه. داشتم فکر می کردم که دور از جونتون، بلا تشبیه، زبونم لال، گلاب به روتون، روم به دیفال حکایت ما و لاتاری و کاربرای این سایت هم یک همچین چیزیه. همه ی ما یک هدف مشترک داریم که اونم مهاجرته. کارمون خیلی سخته و اگر تنها بودیم امکان این که در هر مرحله ای جا بزنیم، کم بیاریم و کل جریان رو بی خیال بشیم خیلی زیاد. ولی وقتی می بینیم که یک عده دیگه مثل خودمون هستند که با وجود مشکلات بیشتر با چنگ و دندون برای هدفشون مبارزه می کنند تشویق میشیم، روحیه می گیریم و عزممون رو جزم می کنیم تا با همه ی سختی ها راه رو ادامه بدیم. شاید دلیل اصلی که وقتی یکی ویزا می گیره، کلیر میشه و پرواز می کنه و این وسط بقیه ذوق مرگ میشن همین باشه. بر عکسشم وقتی هست که یکی به هر دلیلی خدای نکرده ریجکت میشه و توتو می کنه تو اعصاب بقیه. بعد هر کسی پیش خودش فکر می کنه که چه جوری میشد جلوی این اتفاق رو گرفت و یه جورایی خودش رو ملامت می کنه که چرا راه حلی به نظرش نمی رسه. در صورتی که 99 درصد کاربرهامون هیچ وقت در ادامه ی زندگیشون همدیگر رو نمی بینن و اصلاً کار هیچکس هیچ ربطی هم به کاربر دیگه پیدا نمی کنه. اینجاست که همیشه به خالق این سایت درود می فرستم، آرزوی سلامتی برای خودش و پدر و مادرشو و بستگانش دارم و امیدوارم هر جای این دنیا هست موفق و پیروز باشه. به هر چی دست می زنه طلا بشه و از خدا هر چی می خواد بهش بده.
همه ی متقاضی های ویزای عضو مهاجرسرا و مخصوصاً 2013ایها:
صرفنظر از این که در چه مرحله ای هستین، کیس نامبرتون چنده یا هر چیز دیگه: هیچکدوم تحت هیچ شرایطی حق ندارین نا امید بشین. همه هستیم تا آخرین نفرمون راهی بشه. نبینم بریدین، نشنوم کم آوردین. تو چند ماه آینده همینطور پهن شدم روی زمین، زل زدم به مانیتور، تک تک پست هاتون رو می خونم، هر مرحله ای رو که رد می کنین براتون هورا می کشم و از جام تکون نمی خورم تا پرواز آخرین مهاجر. شب همگی بخیر.

خیلی عالی بود پیر مرد

[Judy Abbott 13]

(این پست رو برای همتون نوشتم. ولی روی صحبتم به طور ویژه با کسی هست که خیلی دوسش دارم و احساس می کنم کم آورده.)
یک سریال ترکی هست که از یکی از این شبکه های منحط فارسی زبان پخش میشه. البته گفته باشم که ما اهل این حرفها نیستیم. هر وقت میریم خونه ی اقوام یه نیم نگاهی بهش میندازیم. دیشب یکی از کاراکترهای خانم سریال رو نشون می داد که سرطان گرفته و حاضر نبود برای جراحی عضو درگیرش اقدام کنه. حاج آقاشون با دکتر صحبت کرد و دکتر یک انجمنی رو بهش نشون داد که اعضای این انجمن همه مبتلایان به سرطان هستند. دکتر می گفت هر کسی مبتلا به این بیماری میشه اولش واقعیت رو قبول نمی کنه، سعی می کنه ندیده بگیرتش و به توصیه های پزشکی عمل نمی کنه ولی وقتی وارد جمعی میشه که همه این مشکل رو دارن و می بینه که بقیه با روحیه بالا با بیماریشون مبارزه می کنن او هم تشویق میشه تا پیگیر درمانش بشه. مورد مشابهش جلسات درمانی هست که برای افراد پاک شده از مواد مخدر برگزار میشه. داشتم فکر می کردم که دور از جونتون، بلا تشبیه، زبونم لال، گلاب به روتون، روم به دیفال حکایت ما و لاتاری و کاربرای این سایت هم یک همچین چیزیه. همه ی ما یک هدف مشترک داریم که اونم مهاجرته. کارمون خیلی سخته و اگر تنها بودیم امکان این که در هر مرحله ای جا بزنیم، کم بیاریم و کل جریان رو بی خیال بشیم خیلی زیاد. ولی وقتی می بینیم که یک عده دیگه مثل خودمون هستند که با وجود مشکلات بیشتر با چنگ و دندون برای هدفشون مبارزه می کنند تشویق میشیم، روحیه می گیریم و عزممون رو جزم می کنیم تا با همه ی سختی ها راه رو ادامه بدیم. شاید دلیل اصلی که وقتی یکی ویزا می گیره، کلیر میشه و پرواز می کنه و این وسط بقیه ذوق مرگ میشن همین باشه. بر عکسشم وقتی هست که یکی به هر دلیلی خدای نکرده ریجکت میشه و توتو می کنه تو اعصاب بقیه. بعد هر کسی پیش خودش فکر می کنه که چه جوری میشد جلوی این اتفاق رو گرفت و یه جورایی خودش رو ملامت می کنه که چرا راه حلی به نظرش نمی رسه. در صورتی که 99 درصد کاربرهامون هیچ وقت در ادامه ی زندگیشون همدیگر رو نمی بینن و اصلاً کار هیچکس هیچ ربطی هم به کاربر دیگه پیدا نمی کنه. اینجاست که همیشه به خالق این سایت درود می فرستم، آرزوی سلامتی برای خودش و پدر و مادرشو و بستگانش دارم و امیدوارم هر جای این دنیا هست موفق و پیروز باشه. به هر چی دست می زنه طلا بشه و از خدا هر چی می خواد بهش بده.
همه ی متقاضی های ویزای عضو مهاجرسرا و مخصوصاً 2013ایها:
صرفنظر از این که در چه مرحله ای هستین، کیس نامبرتون چنده یا هر چیز دیگه: هیچکدوم تحت هیچ شرایطی حق ندارین نا امید بشین. همه هستیم تا آخرین نفرمون راهی بشه. نبینم بریدین، نشنوم کم آوردین. تو چند ماه آینده همینطور پهن شدم روی زمین، زل زدم به مانیتور، تک تک پست هاتون رو می خونم، هر مرحله ای رو که رد می کنین براتون هورا می کشم و از جام تکون نمی خورم تا پرواز آخرین مهاجر. شب همگی بخیر.

عو سعید عزیز شاید یکی از اون افراد من باشم ولی باور کن اگه شما نبودید یا بهتره بگم اگه مهاجرسرا نبود منم بیخیال شده بودم شما بودید که به من روحیه دادید ,هر روز به مهاجرسرا سر میزنم و امیدوارم چه مهاجر باشم چه نباشم اینجا سر بزنم و تا جایی که میتونم کمک کنم و روحیه بگیرم ,ممنون از پست زیبات

[امیر مهاجر]

قدردانی
277 روز پیش به لطف خدا همه ما برنده شدیم و یواش یواش عضو مهاجرسرا شدیم...

واووووو
چقدر بعضیها قلم خوبی دارنمثل این نوشته
وچقدر سخته بتونی انقدر قشنگ همه جوانبو بگی .من بیشتر یه استفاده کننده ام چون چیزی بلد نیستم که بخوام یاد کسی بدم و بیشتر میخونم تا بنویسم.اما این خیلی قشنگ بود.میشد به معنای واقعی لذت برد.
بیات جان در تکمیل فرمایش شما میخوام بگم که روزی که قرار بود من به دلیلی (که بابت اون دلیل خدا رو شکر میکنم هرچند امیدوارم دیگه همچین دلیلی اینطوری اتفاق نیوفته چون اصلا خوب نبود ولی نتیجه اش خوب شد)امیر عزیز رو ببینم خیلی هیجان داشتم.خیلی استرس داشتم.در اوج شلوغی کارم با بدبختی مرخصی گرفتم تا این مرد بزرگ رو ببینم.واقعا بزرگ.اصلا تعارف نکردم.من مصاحبه نرفتم اما از سفرنامه میشه میزان استرس بچه ها رو فهمید و اون روز همچین استرسی داشتم.و چقدر اون روز برام قشنگ بود و خوشحال از دیدنش.به این دیدار افتخار میکنم چون من با همه حضور کمم و پستهای کمم و وجود خنثیی که اینجا دارم به افتخاری رسیدم که هنوز خیلیها نرسیدن
پس با افتخار اینو به رخ همه میکشم و امیدوارم بازم فرصتهایی پیش بیاد که بقیه مدیران و دوستان با ارزش اینجا رو ببینم
به امید موفقیت همگان

ابی جان. پس از سپاس از این همه لطف فقط به یک جمله بسنده میکنم.
اون روز افتخار از آن من بود.

[Judy Abbott 13]

خیلی مهم خیلی مهم
بچه ها کسی هست که امروز ,فردا یا حتی پس فردا بره آنکارا؟
دوستان ضروری هست یکی از دوستامون کارت پایان خدمتش رو نبرده لطفا اگه کسی میره بگه تا بدیم با خودتون ببرین

[امیر مهاجر]

خیلی مهم خیلی مهم
بچه ها کسی هست که امروز ,فردا یا حتی پس فردا بره آنکارا؟
دوستان ضروری هست یکی از دوستامون کارت پایان خدمتش رو نبرده لطفا اگه کسی میره بگه تا بدیم با خودتون ببرین

به نظرم کلیر شده‌ها تعدادشون بیشتر از کسانیه که میخوان مصاحبه بشن.
اگر کسی رو میشناسید لطفا ازشون بخواهید که به دوستمون کمک کنند.