بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[zahraj]

ﺩﻭﺳﺘﺎﻱ ﻋﺰﻳﺰﻡ ﻣﺮﺳﻲ ﺍﺯ ﻫﻤﺪﺭﺩﻳﺘﻮﻥ.ﻭﻟﻲ ﻣﻦ ﻧﻘﺺ ﻣﺪﺭﻙ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﻫﻤﻪ ﺟﻴﺰﻛﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻲ ﻣﺠﺒﻮﺭﺷﺪﻡ ﻛﻨﺴﻞ ﻛﻨﻢ ﻓﻘﻄ ﺑﺨﺎﻃﺮﺍﻳﻨﻜﻪ ﻧﺎﻣﺰﺩم ﺩﻭﺩﻝ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎﺯﻧﺪﻛﻲ ﻛﻨﻪ ﻳﺎﺍﻳﻨﺠﺎ!!! ﺍﻭﻧﻢ ﺍﻟﺍﻥ ﻛﻪ ﺗﺎﺍﻳﻨﺠﺎﻱ ﺭﺍﻫﻮ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻟﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻪ ﻓﻌﻠﺎﻣﻴﺨﻮﺍﺩﺑﻤﻮﻧﻪ ﺑﺲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭﻥ ﺳﺨت ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺳﺨﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﻧﺘﻆﺎﺭﻫﻨﻮﺯ ﺑﻠﺎﺗﻜﻠﻴﻔﻢ

[kamalir36]

ﺩﻭﺳﺘﺎﻱ ﻋﺰﻳﺰﻡ ﻣﺮﺳﻲ ﺍﺯ ﻫﻤﺪﺭﺩﻳﺘﻮﻥ.ﻭﻟﻲ ﻣﻦ ﻧﻘﺺ ﻣﺪﺭﻙ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﻫﻤﻪ ﺟﻴﺰﻛﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻲ ﻣﺠﺒﻮﺭﺷﺪﻡ ﻛﻨﺴﻞ ﻛﻨﻢ ﻓﻘﻄ ﺑﺨﺎﻃﺮﺍﻳﻨﻜﻪ ﻧﺎﻣﺰﺩم ﺩﻭﺩﻝ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎﺯﻧﺪﻛﻲ ﻛﻨﻪ ﻳﺎﺍﻳﻨﺠﺎ!!! ﺍﻭﻧﻢ ﺍﻟﺍﻥ ﻛﻪ ﺗﺎﺍﻳﻨﺠﺎﻱ ﺭﺍﻫﻮ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻟﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻪ ﻓﻌﻠﺎﻣﻴﺨﻮﺍﺩﺑﻤﻮﻧﻪ ﺑﺲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭﻥ ﺳﺨت ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺳﺨﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﻧﺘﻆﺎﺭﻫﻨﻮﺯ ﺑﻠﺎﺗﻜﻠﻴﻔﻢ

زهرای عزیز ،
می تونم بفهمم که چه حالی داری. همسر من هم بعد از اینکه 8 سال پیش به ایران اومد فکر کرد که اینجا بهشته موعوده و زندگی در اینجا راحته، ولی بعد از مدتی پشیمون شد و حالا منتظر کارهای منه که انجام بشه و از اینجا فرار کنه. برای کسی که مدت زیادی اون طرف زندگی کرده ، زندگی در اینجا خیلی سخت می شه. ممکنه اوایلش خوب باشه ولی بعداً مشکلات خودشو نشون می دن. الان همه دارند به چشم مهمان و عزیز کرده بهش نگاه می کنند و از این حالت خوششون می یاد که همه بهشون توجه می کنند ولی بعد از یک مدت همه می رن سر کار و زندگیشون و شاید هم بعد از این کارشون فقط این باشه که تو کارش خرابی بار بیارند و حسادت و بخل و ... از این جور چیزها که خودت بهتر می دونی.
می تونی باهاش صحبت کنی که مصاحبه را برید و انشالله اگر قبول شدید ، یه مدت اونجا زندگی کنید و شما هم گرین کارتتون را بگیرید و بعد با هم بیایید اینجا و زندگی کنید. این طوری خیالتون راحته که اگه زمانی نتونست اینجا زندگی کنه و یا کارش نگرفت و نتونست زندگی کنه می تونید بدون دردسر برید اونجا.

[twins]

ﺩﻭﺳﺘﺎﻱ ﻋﺰﻳﺰﻡ ﻣﺮﺳﻲ ﺍﺯ ﻫﻤﺪﺭﺩﻳﺘﻮﻥ.ﻭﻟﻲ ﻣﻦ ﻧﻘﺺ ﻣﺪﺭﻙ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﻫﻤﻪ ﺟﻴﺰﻛﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻲ ﻣﺠﺒﻮﺭﺷﺪﻡ ﻛﻨﺴﻞ ﻛﻨﻢ ﻓﻘﻄ ﺑﺨﺎﻃﺮﺍﻳﻨﻜﻪ ﻧﺎﻣﺰﺩم ﺩﻭﺩﻝ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎﺯﻧﺪﻛﻲ ﻛﻨﻪ ﻳﺎﺍﻳﻨﺠﺎ!!! ﺍﻭﻧﻢ ﺍﻟﺍﻥ ﻛﻪ ﺗﺎﺍﻳﻨﺠﺎﻱ ﺭﺍﻫﻮ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻟﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻪ ﻓﻌﻠﺎﻣﻴﺨﻮﺍﺩﺑﻤﻮﻧﻪ ﺑﺲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭﻥ ﺳﺨت ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺳﺨﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﻧﺘﻆﺎﺭﻫﻨﻮﺯ ﺑﻠﺎﺗﻜﻠﻴﻔﻢ

دوستم غصه نخور . هر چی سرنوشت برات رقم زده همون میشه. من خودم 9 سال پیش با نامزدم ، نامزد کردم اما بعد از یکسال بهم زدیم . و دوباره 2 سال پیش آشتی کردیم و دوباره یکهفته به مصاحبه مجور شده بودم بهم بزنم اما خودش وقت مصاحبه رو عوض کرد و دو هفته عقب اندخت که فرصت فکر کردن داشته باشم و نهایتا هفته دیگه میرم ارمنستان . در کل زندگی بالا و پایین زیاد داره شما باید قوی باشی تا بتونی مقابله کنی و انشالا هر چی خیره برات همون بشه.
موفق باشی

[twins]

[
[/quote]

زهرای عزیز ،
می تونم بفهمم که چه حالی داری. همسر من هم بعد از اینکه 8 سال پیش به ایران اومد فکر کرد که اینجا بهشته موعوده و زندگی در اینجا راحته، ولی بعد از مدتی پشیمون شد و حالا منتظر کارهای منه که انجام بشه و از اینجا فرار کنه. برای کسی که مدت زیادی اون طرف زندگی کرده ، زندگی در اینجا خیلی سخت می شه. ممکنه اوایلش خوب باشه ولی بعداً مشکلات خودشو نشون می دن. الان همه دارند به چشم مهمان و عزیز کرده بهش نگاه می کنند و از این حالت خوششون می یاد که همه بهشون توجه می کنند ولی بعد از یک مدت همه می رن سر کار و زندگیشون و شاید هم بعد از این کارشون فقط این باشه که تو کارش خرابی بار بیارند و حسادت و بخل و ... از این جور چیزها که خودت بهتر می دونی.
می تونی باهاش صحبت کنی که مصاحبه را برید و انشالله اگر قبول شدید ، یه مدت اونجا زندگی کنید و شما هم گرین کارتتون را بگیرید و بعد با هم بیایید اینجا و زندگی کنید. این طوری خیالتون راحته که اگه زمانی نتونست اینجا زندگی کنه و یا کارش نگرفت و نتونست زندگی کنه می تونید بدون دردسر برید اونجا.
[/quote]

منم با شما کاملا موافقم و نامزد منم تصمیم داشت بیاد ایران . اما وقتی کارش به دوتا اداره دولتی و نحوه برخورد مردم با یکدیگر افتاد سریع فرار کرد و گفت دیگه بر نمیگردم. کلا ایرانیهای خارج از کشور فکر میکنند ایران بهتره و ایرانیهای داخل فکر میکنند خارج بهتره !!! حکایت مردم ما مثل شهر محاصره شده می مونه . کسانی که داخل هستند میخوان برن خارج و اونایی که خارج هستن میخوان بیان داخل

[twins]

ﻣﻦ ﻣﺜﻠﺎﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭﻗﺖ ﻣﺼﺎﺣﺒﻢ ﺑﻮﺩﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺎﺭﺩﻭﻡ ﻛﻨﺴﻞ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺷﺎﻳﺪﻛﻠﺎ ﻛﻨﺴﻠﺶ ﻛﻨﻴﻢ ﺍﺻﻠﺎ ﻧﺮﻡ.. ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺩﺳﺮﻛﺸﻴﺪﻡ ﺍﺧﺮﻡ ﻧﺸﺪ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﺯﺕ ﺩﻟﻜﻴﺮﻡ..

عزیز من شما خدا را دارید چرا نا امید . زیبایی کار اینه که انسان سختی میکشه بعد از تلاش به موفقیت میرسی . مطمئن باش

[zahraj]

زهرا جان چرا اخه؟ببين يادم نيست ازدواجى هستي يا نامزدي، ولي اين همه صبر كرديم درسته ادم نزديك كه ميشه ترس مياد و هزار جور فكر الان شايد استرس داري من خودم تو اين چند سال خيلي خسته شدم و خيلي وقتا گفتم نميخوام ولي من ارزو ميكنم واسه همه كه بهترين روزارو در اونجا داشته باشيم و ميدونم كه راه خيلي سختي رو در پيش داريم اونجا تويي و شوهرت اين ماييم كه حاميه همديگه بايد باشيم منم خوب در خيلي از موارد با شوهرم اختلاف نظر داريم ولي اين همين جا باشيمم هم پيش مياد يه يكم اروم بايد باشيم و سخت!!

ﻣﻦ ﻣﺜﻠﺎﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭﻗﺖ ﻣﺼﺎﺣﺒﻢ ﺑﻮﺩﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺎﺭﺩﻭﻡ ﻛﻨﺴﻞ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺷﺎﻳﺪﻛﻠﺎ ﻛﻨﺴﻠﺶ ﻛﻨﻴﻢ ﺍﺻﻠﺎ ﻧﺮﻡ.. ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺩﺳﺮﻛﺸﻴﺪﻡ ﺍﺧﺮﻡ ﻧﺸﺪ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﺯﺕ ﺩﻟﻜﻴﺮﻡ..

عزیز من شما خدا را دارید چرا نا امید . زیبایی کار اینه که انسان سختی میکشه بعد از تلاش به موفقیت میرسی . مطمئن باش

[

زهرای عزیز ،
می تونم بفهمم که چه حالی داری. همسر من هم بعد از اینکه 8 سال پیش به ایران اومد فکر کرد که اینجا بهشته موعوده و زندگی در اینجا راحته، ولی بعد از مدتی پشیمون شد و حالا منتظر کارهای منه که انجام بشه و از اینجا فرار کنه. برای کسی که مدت زیادی اون طرف زندگی کرده ، زندگی در اینجا خیلی سخت می شه. ممکنه اوایلش خوب باشه ولی بعداً مشکلات خودشو نشون می دن. الان همه دارند به چشم مهمان و عزیز کرده بهش نگاه می کنند و از این حالت خوششون می یاد که همه بهشون توجه می کنند ولی بعد از یک مدت همه می رن سر کار و زندگیشون و شاید هم بعد از این کارشون فقط این باشه که تو کارش خرابی بار بیارند و حسادت و بخل و ... از این جور چیزها که خودت بهتر می دونی.
می تونی باهاش صحبت کنی که مصاحبه را برید و انشالله اگر قبول شدید ، یه مدت اونجا زندگی کنید و شما هم گرین کارتتون را بگیرید و بعد با هم بیایید اینجا و زندگی کنید. این طوری خیالتون راحته که اگه زمانی نتونست اینجا زندگی کنه و یا کارش نگرفت و نتونست زندگی کنه می تونید بدون دردسر برید اونجا.
[/quote]

منم با شما کاملا موافقم و نامزد منم تصمیم داشت بیاد ایران . اما وقتی کارش به دوتا اداره دولتی و نحوه برخورد مردم با یکدیگر افتاد سریع فرار کرد و گفت دیگه بر نمیگردم. کلا ایرانیهای خارج از کشور فکر میکنند ایران بهتره و ایرانیهای داخل فکر میکنند خارج بهتره !!! حکایت مردم ما مثل شهر محاصره شده می مونه . کسانی که داخل هستند میخوان برن خارج و اونایی که خارج هستن میخوان بیان داخل
[/quote]

ﺩﻭﺳﺘﺎﻱ ﻋﺰﻳﺰﻡ نامزﺩﻣﻦ يكمي ﺑﺎﺷﺮﺍﻳﻄ ﻧﺎﻣﺰﺩﺷﻤﺎ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﻭﻥ ﻭﻗﺘﻲ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻳﻜﺎﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﺩﻭﺳﻪ ﻣﺎﻩ يﻛﺒﺎﺭﻣﻴﻮﻣﺪ ﺍﻳﺮﺍﻥ.ﺍﻳﻨﺠﺎﺭﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﻴﻜﻪ ﺍﻛﻪ ﺗﻮﺭﻭ بﺑﺮﻡ اﻭﻧﺠﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭﻡ ﻫﺮﺟﻨﺪﻣﺎﻩ ﺗﻨﻫﺎﺕ ﺑﺬﺍﺭﻡ اﻭﻧﻮﻗﺖ ﺑﻴﺮﻭﻧﺖ ﻣﻴﻜﻨﻦ(ﺑﺨﺎﻃﺮﻣﺎﺩﺭﺵ ﻣﻴﺎﺩ) ﺍﺯﻃﺮﻓﻲ ﻫﻢ ﺍﻛﻪ ﻳﺎﺩﺗﻮﻥ ﺑﺎﺷﻪ ﻛﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻛﺎﺭﺷﻮ وﺍﻛﺬﺍﺭﻛﺮﺩﻩ ﺑﺨﺎﻃﺮﻫﻤﻴﻦ ﺍﻧﻜﻴﺰﻩ اي ﻧﺪﺍﺭﻩ ﺑﺮﻛﺮﺩﻩ.الﺑﺘﻪ ﻫﻨﻮﺯﺧﻮﻧ ﻪ ﻭﺳﺮﻣﺎﻳﺶ اونجاست.ﺍﺯﻃﺮﻓﻲ ﻫﻢ ﻣﺼﺎﺣﺒﻢ ﺩﻭﺭﻭﺯ بﻳﺶ بﻭﺩﺩﻳﻜﻪ ﻛﺬﺷﺖ ﻛﻨﺴﻞ شد ﺣﺎﻟﺎﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎﺳﺎﻝ ﺩﻳﻜﻪ ﺻﺒﺮﻛﻨﻢ يه جند ﻣﺎﻫﻲ ﺑﻜﺬﺭﻩ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺗﺼﻤﻴﻤﺶ جﻳﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻛﻪ سﺍﻝ ﺩﻳﻜﻪ هم ﺑﺨﻮﺍﻳﻢ ﺑﺮﻳﻢ شﺍﻳﺪﺑﺎﺯ ﻣﺸﻜﻞ بيش ﺑﻴﺎﺩﺟﻮﻥ اينجاخونده ﺑﻮﺩﻡ ﻧﺎﻣﺰﺩﺑﺎﻳﺪ ﻧﺼﻒ سﺍﻟﻮ ﺍﻭﻧﺠﺎﺑﻮﺩﻩ بﺍﺷﻪ ..

[twins]

ز

ﻣﻦ ﻣﺜﻠﺎﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭﻗﺖ ﻣﺼﺎﺣﺒﻢ ﺑﻮﺩﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺎﺭﺩﻭﻡ ﻛﻨﺴﻞ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺷﺎﻳﺪﻛﻠﺎ ﻛﻨﺴﻠﺶ ﻛﻨﻴﻢ ﺍﺻﻠﺎ ﻧﺮﻡ.. ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺩﺳﺮﻛﺸﻴﺪﻡ ﺍﺧﺮﻡ ﻧﺸﺪ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﺯﺕ ﺩﻟﻜﻴﺮﻡ..

عزیز من شما خدا را دارید چرا نا امید . زیبایی کار اینه که انسان سختی میکشه بعد از تلاش به موفقیت میرسی . مطمئن باش

[

زهرای عزیز ،
می تونم بفهمم که چه حالی داری. همسر من هم بعد از اینکه 8 سال پیش به ایران اومد فکر کرد که اینجا بهشته موعوده و زندگی در اینجا راحته، ولی بعد از مدتی پشیمون شد و حالا منتظر کارهای منه که انجام بشه و از اینجا فرار کنه. برای کسی که مدت زیادی اون طرف زندگی کرده ، زندگی در اینجا خیلی سخت می شه. ممکنه اوایلش خوب باشه ولی بعداً مشکلات خودشو نشون می دن. الان همه دارند به چشم مهمان و عزیز کرده بهش نگاه می کنند و از این حالت خوششون می یاد که همه بهشون توجه می کنند ولی بعد از یک مدت همه می رن سر کار و زندگیشون و شاید هم بعد از این کارشون فقط این باشه که تو کارش خرابی بار بیارند و حسادت و بخل و ... از این جور چیزها که خودت بهتر می دونی.
می تونی باهاش صحبت کنی که مصاحبه را برید و انشالله اگر قبول شدید ، یه مدت اونجا زندگی کنید و شما هم گرین کارتتون را بگیرید و بعد با هم بیایید اینجا و زندگی کنید. این طوری خیالتون راحته که اگه زمانی نتونست اینجا زندگی کنه و یا کارش نگرفت و نتونست زندگی کنه می تونید بدون دردسر برید اونجا.

منم با شما کاملا موافقم و نامزد منم تصمیم داشت بیاد ایران . اما وقتی کارش به دوتا اداره دولتی و نحوه برخورد مردم با یکدیگر افتاد سریع فرار کرد و گفت دیگه بر نمیگردم. کلا ایرانیهای خارج از کشور فکر میکنند ایران بهتره و ایرانیهای داخل فکر میکنند خارج بهتره !!! حکایت مردم ما مثل شهر محاصره شده می مونه . کسانی که داخل هستند میخوان برن خارج و اونایی که خارج هستن میخوان بیان داخل
[/quote]

ﺩﻭﺳﺘﺎﻱ ﻋﺰﻳﺰﻡ نامزﺩﻣﻦ يكمي ﺑﺎﺷﺮﺍﻳﻄ ﻧﺎﻣﺰﺩﺷﻤﺎ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﻭﻥ ﻭﻗﺘﻲ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻳﻜﺎﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﺩﻭﺳﻪ ﻣﺎﻩ يﻛﺒﺎﺭﻣﻴﻮﻣﺪ ﺍﻳﺮﺍﻥ.ﺍﻳﻨﺠﺎﺭﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﻴﻜﻪ ﺍﻛﻪ ﺗﻮﺭﻭ بﺑﺮﻡ اﻭﻧﺠﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭﻡ ﻫﺮﺟﻨﺪﻣﺎﻩ ﺗﻨﻫﺎﺕ ﺑﺬﺍﺭﻡ اﻭﻧﻮﻗﺖ ﺑﻴﺮﻭﻧﺖ ﻣﻴﻜﻨﻦ(ﺑﺨﺎﻃﺮﻣﺎﺩﺭﺵ ﻣﻴﺎﺩ) ﺍﺯﻃﺮﻓﻲ ﻫﻢ ﺍﻛﻪ ﻳﺎﺩﺗﻮﻥ ﺑﺎﺷﻪ ﻛﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻛﺎﺭﺷﻮ وﺍﻛﺬﺍﺭﻛﺮﺩﻩ ﺑﺨﺎﻃﺮﻫﻤﻴﻦ ﺍﻧﻜﻴﺰﻩ اي ﻧﺪﺍﺭﻩ ﺑﺮﻛﺮﺩﻩ.الﺑﺘﻪ ﻫﻨﻮﺯﺧﻮﻧ ﻪ ﻭﺳﺮﻣﺎﻳﺶ اونجاست.ﺍﺯﻃﺮﻓﻲ ﻫﻢ ﻣﺼﺎﺣﺒﻢ ﺩﻭﺭﻭﺯ بﻳﺶ بﻭﺩﺩﻳﻜﻪ ﻛﺬﺷﺖ ﻛﻨﺴﻞ شد ﺣﺎﻟﺎﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎﺳﺎﻝ ﺩﻳﻜﻪ ﺻﺒﺮﻛﻨﻢ يه جند ﻣﺎﻫﻲ ﺑﻜﺬﺭﻩ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺗﺼﻤﻴﻤﺶ جﻳﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻛﻪ سﺍﻝ ﺩﻳﻜﻪ هم ﺑﺨﻮﺍﻳﻢ ﺑﺮﻳﻢ شﺍﻳﺪﺑﺎﺯ ﻣﺸﻜﻞ بيش ﺑﻴﺎﺩﺟﻮﻥ اينجاخونده ﺑﻮﺩﻡ ﻧﺎﻣﺰﺩﺑﺎﻳﺪ ﻧﺼﻒ سﺍﻟﻮ ﺍﻭﻧﺠﺎﺑﻮﺩﻩ بﺍﺷﻪ ..
[/quote]

زهرا جان من در رابطه با کنسلی چیزی نمیدونم و فکر میکنم شما اگر بری و تحقیق کنی و موفق بشی وقت مجددی بگیری برای شش ماهه دیگه (مثلا) تو این مدت هم نامزدتان فرصت دارن تو ایران بعنوان یک ایرانی و نه یک مسافر که فقط برای تفریح میاد زندگی کنه ببینه آیا حتی قادر به حتی رانندگی هست یا نه! در هر صورت من به شما بعنوان یک دوست پیشنهاد میکنم که هیچوقت پافشاری بر رفتن نکنید که خدای نکرده ایشان دچار سوءتفاهم نشوند .
در ضمن من خیلی دلم روشن است که این یک امتحان برای شماست و نباید نا امید بشید .

[denag]

زهرا جان حتما با نامزدت در این مورد صحبت کن که اگه مطمئنه که دیگه نمیخواد امریکا زندگی کنه، پرونده رو کنسل کنین. اگه مطمئن نباشه دوباره رفتن این مراحل ممکنه براتون سخت تر از بار اول باشه.
بهش اطمینان بده که نظرش برات مهمه و برای امریکا رفتن نمیخوای باهاش زندگی کنی و اگه تصمیم به موندن داره آماده ای که زندگیتون رو اینجا بسازین. فقط بهش بگو که خوب فکر کنه و نظرش رو بهت بگه، چون تو برای برنامه ریزی برای آینده ت به این نیاز داری که بدونی قراره کجا زندگی کنی؛ مثلا برای درس یا کار یا هر چیزی که خودت میدونی. این اطمینان توی کل زندگیتون خیلی مهمه. اینکه یک نفر حس کنه به خاطر شرایطش پذیرفته شده و نه به خاطر خودش خیلی حس بدیه و میتونه تاثیرات بدی روی زندگی داشته باشه. ممکنه نامزدت دچار این حس شده باشه یا در آینده بشه. الان بهترین وقته که مطمئنش کنی که دوستش داری. این تصمیم گیری رو براش راحت تر میکنه و منطقی تر تصمیم میگیره.
اما نهایتا ما نمیدونیم چی برامون بهتره. امیدوارم بهترین برات پیش بیاد، چه رفتن باشه، چه موندن

[Reflection]

زهرا خانوم دوست عزیز، یه نصیحت خوهرونه دارم که شاید زیاد مهاجر سرایی نباشه و بیشتر به مسائل روانشناسی و این صحبت‌ها مربوط باشه، اما می‌خوام‌ تجربه شخصیم رو باهات در میون بذارم. کسانی‌ که اینطوری تصمیم‌های زندگیشون رو به راحتی‌ عوض می‌کنن و نمیتونن روی نظر و تصمیمشون بمون آدم‌های استیبلی برای زندگی‌ مشترک نیستند. وقت صرف کردن و انرژی گذاشتن با این آدم‌ها بی‌ فایده است. این رو از کسی‌ بشنو که زمان زیادی رو برای کار کردن روا زندگی‌ با آدمی‌ شبیه به اینی که میگی‌ هدر داده. تو نمیتونی به این جور آدم‌ها کمک کنی‌. فقط خودش میتونه، که متأسفانه خودشون هم به هیچ عنوان متوجه مشکلشون نیستند. من بعد از مدت‌ها با خودم کلنجار رفتن و مشاور‌های زیادی رو دیدن، به این نتیجه رسیدم که این عشق نیس. اشتباهه. هر آدمی‌ قبل از اینکه پارتنر زندگی‌ طرف مقابلش باشه باید بیسیک سلامت روحی رو داشته باشه. که متاسفانه این طور آدم‌ها ندارند. توی روانشناسی‌ اسم‌های مختلفی‌ دارن این آدم ها. من جمله. ''Unstable Personality Disorder'', "'Borderline Personality Disorder'' حالا من دکتر نیستم و از راه دور هم تشخیص نمیدم، اما خودم به خاطر اینکه یه زمانی‌ عاشق یه نفر با این مشکل بودم خیلی‌ روش مطالعه کردم.
به این مساله فک کن. خیلی‌ هم فکر کن.

[azri]

دوستان من الان منتظر كلير هستم ولي يكم نگرانم. شايد واسه نگراني ديره ولي قبلا زياد به اين موضوعات فكر نمي كردم الان كه نزديك تموم شدن كاره تازه دارم فكر مي كنم. همش نگرانم كه نتونم اونجا زندگي كنم. نتونم درس بخونم سر كار برم. مي ترسم خيلي سخت باشه با آدماي خارجي كار كردن. الان اينجا كارم خوبه خيلي راضيم و لي مي ترسم برم اونجا نتونم كار خوبي داشته باشم با توجه به اينكه ليسانس مار رو اونا قبول ندارن و بايد ادامه تحصيل داد. نامزدم ميگه نگران نباش تو منو داري ولي در آخر خودمم كه بايد كلي زحمت بكشم تا بتونم به يه جايي كه راضيم مي كنه برسم. حالا اگه سنم كمتر بود شايد اميدمم بيشتر بود ميگفتم حالا حالاها وقت واسه درس و كار و پيشرفت دارم. ولي الان فكر مي كنم ديگه يكم ديره نمي دونم. تازه دوري از خانواده كه ديگه بدتر از همه. شايد بگيد قبلا بايد اين فكرها رو مي كردي و لي خب 3 سال پيش باز جوونتر بودم با انگيزه اي بيشتر.

[zahraj]

ﻭﺍﻗﻌﺎﺍﺯ ﻫﻤﺘﻮﻥ ممنونم. twinwﻋﺰﻳﺰ ﻣﻨﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮﻫﻤﻴﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺻﺮﺍﺭﻧﻜﺮﺩﻡ ﻣﻴﺨﻮﺍﻡ ﺧﻮﺏ ﻓﻜﺮﺍﺷﻮ ﺑﻜﻨﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻴﻜﻲ ﻳﺒﺎﺭ ﺧﻮﺩﺷﻢ ﻛﻔﺖ ﺗﻮﺍﻣﺮﻳﻜﺎﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻱ ﻧﻪ ﻣﻨﻮ!! ﺧﻠﺎﺻﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺸﻪ ﺩﻭﺳﺶ ﺩﺍﺭﻡ ﺻﺒﺮﻣﻴﻜﻨﻢ ﺷﻤﺎﻫﻢ ﺑﺮﺍﻡ ﺩﻋﺍﻛﻦ. deang ﻋﺰﻳﺰ ﺟﻪ ﻣﺸﻜﻠي ﻣﻤﻜﻨﻪ ﺑﻴﺶ ﺑﻴﺎﺩ?? ﺟﻮﻥ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺑﺮﻭﻧﺪﻩ ﻣﺎﺭﻭ ﺍﻭﺑﻦ ﻛﺬﺍﺷﺘﻦ ﻛﻪ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﺍﻣﺎﺩﻛي ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻭﻗﺖ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﻜﻴﺮﻳﻢ ﻣﻴﺸﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺪﻳﻦ? reflectionﻋﺰﻳﺰ ﻣﺮﺳي ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺟﺸﻢ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﺎﻱ ﺷﻤﺎﻫﻢ ﻓﻜﺮﻣﻴﻜﻨﻢ ﺍﻣﺎﻣﻴﺪﻭﻧﻢ ﻧﻤﻴﺘﻮﻧم ﺑﻌﺪﻩ 11ﺳﺍﻝ ﻋﺸﻖ ﻗﻴﺪﻧﺎﻣﺰﺩﻣﻮ ﺑﺰﻧﻢ!

[maryam1]

ببخشید بایوزر متفاوتی مینویسم.... انگار این احساسات مشترک هست.... منهم حالا که باید برم مصاحبه بعد ازسالها رابطه...پشیمانم از همه چیز...بیشتر میشه گفت خسته ام از مشکلات راهش تاالان و تصورآینده نامعلوم ومبهم. اینجا هم خیلی اوکی نیست اوضاع کارم...ولی میدونم اون نمیذاره به همین کار و تحصیل برسم... رابطه ما هم بخاطر اینکه آقا نمیدونست بالاخره میخاد کجاباشه طولانی شد... راستش اپلیکشین مصاحبه را می بینم تمام تنم کهیر میرنه.... حتی دیگه احساسی هم نیست...

[baba manam sanaz]

والا به خدا بچه ها برگشتما ديگه سرماى تهران و از من ندونيد!
سهلااااام،على ديدى كه برفو!
خوب چه خبرا كسي نرفته مصاحبه اين روزا؟فقط پيپو رو داريم اين ماه؟كه ايشونم يك ضربن.
منم كه ميدونين مدارك فرستادم ديگه فكر كنم امروز برسه.
اين بود انشاى من خوش بوَد دل دوستان من

سلام ساناز جون . من لاله هستم و 20 فوریه مصاحبه دارم . مصاحبه شما به سلامتی تموم شد ؟ میشه لطفا یه کم اطلاعات بدین ؟ کیس من ویزای نامزدی است. مرسی

سلام دوقلووووو چه نيومده اينجا رو گذاشتي سرت!شلوووغ
twins جون من ازدواجي هستم (ا الان ميخواستم عصبانى شم كه چرا امضا نميزارين كه متوجه شدم امضاى خودم مونده تو اون يكي كاربريم"سانازى" ! چيه چپ نگا ميكنين خب الان ميزارم ديگه.)
البته اكثرا منه بلا رو ميشناسن!
اره ميگفتم من منتظرم هنوز خانم وكيل وقت لطف كنن!تا ببريم مدارك بفرستيمnvcشما اين مرحله رو ندارين بي توقف وقت مصاحبه ميگيرين.اره دعا كن زود بدن منم بيام مفصل براتون سفرنامه بنويسم اي خداااااااا كي مياد اونروز؟!بله؟كي؟شما شنيدين؟اگه اره بگين ديگه عيدو رفتم!يعني ميشه اصلاااااااا نميخوام اينجا باشم عيدو
سو پيشينه رو خودم رفتم اگاهي تا زودتر بگيرم٢روزه دستم بود.
شما كي اقدام كرده بودين؟بچه ها لطفا امضا بزاريييييين.

سلام دوستان من کیسم نامزدی هستش و تو دعوت نامه ایی که سفارت برام فرستاده
گفته 2 قطعه عکس 2x2 با خودم ببرم.. همچنین فرمهای DS-160 و DS-156K و فرمهایی که مربوط به اسپانسر میشه.... میخواستم بدونم آیا برای همه همینارو میخوان یا فرمهای دیگهایی هم است که باید روز مصاحبه با خودم ببرم؟!!!!

عکس باید 5*5 باشه نه 2*2!
و یک استاندارد خاص داره. حتما تهیه کنید که به مشکل برنخورید

مرسي نگا ما متوجه نشده بوديم.

[baba manam sanaz]

اقو من گذاشتم امضا ،شما چطور؟!

[denag]

ﻭﺍﻗﻌﺎﺍﺯ ﻫﻤﺘﻮﻥ ممنونم. twinwﻋﺰﻳﺰ ﻣﻨﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮﻫﻤﻴﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺻﺮﺍﺭﻧﻜﺮﺩﻡ ﻣﻴﺨﻮﺍﻡ ﺧﻮﺏ ﻓﻜﺮﺍﺷﻮ ﺑﻜﻨﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻴﻜﻲ ﻳﺒﺎﺭ ﺧﻮﺩﺷﻢ ﻛﻔﺖ ﺗﻮﺍﻣﺮﻳﻜﺎﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻱ ﻧﻪ ﻣﻨﻮ!! ﺧﻠﺎﺻﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺸﻪ ﺩﻭﺳﺶ ﺩﺍﺭﻡ ﺻﺒﺮﻣﻴﻜﻨﻢ ﺷﻤﺎﻫﻢ ﺑﺮﺍﻡ ﺩﻋﺍﻛﻦ. deang ﻋﺰﻳﺰ ﺟﻪ ﻣﺸﻜﻠي ﻣﻤﻜﻨﻪ ﺑﻴﺶ ﺑﻴﺎﺩ?? ﺟﻮﻥ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺑﺮﻭﻧﺪﻩ ﻣﺎﺭﻭ ﺍﻭﺑﻦ ﻛﺬﺍﺷﺘﻦ ﻛﻪ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﺍﻣﺎﺩﻛي ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻭﻗﺖ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﻜﻴﺮﻳﻢ ﻣﻴﺸﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺪﻳﻦ? reflectionﻋﺰﻳﺰ ﻣﺮﺳي ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺟﺸﻢ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﺎﻱ ﺷﻤﺎﻫﻢ ﻓﻜﺮﻣﻴﻜﻨﻢ ﺍﻣﺎﻣﻴﺪﻭﻧﻢ ﻧﻤﻴﺘﻮﻧم ﺑﻌﺪﻩ 11ﺳﺍﻝ ﻋﺸﻖ ﻗﻴﺪﻧﺎﻣﺰﺩﻣﻮ ﺑﺰﻧﻢ!

زهرا جان پرونده فعلا باز هست، ولی برای مدت نا محدود باز نمیمونه، مثلا نمیتونین 5 سال دیگه بگین خوب الان وقت مصاحبه میخوایم. حالا مدتش رو بهتره با ایمیل ازشون بپرسی یا از یه وکیل بپرسی، چون هر چی من الان بگم مستند نیست، تنها چیزی که میدونم اینه که مدتش نا محدود نیست. فعلا نگران نباش. الان که قراره فکر کنین با این جزئیات مغزتون رو پر نکنید، بعدش که فکرهاتونو کردین تکلیف این پرونده رو هم روشن میکنین. قرار نیست این فکر کردن که چند سال طول بکشه دیگه