سلام به همه
با تشکر از شما دوستان عزیز مهاجرسرا که بدون شک بدون راهنمایی شما موفق به اخذ
برگ آبی نمیشدم. بر حسب وظیفه خاطرات پروسه لاتاری 2012 خودم رو براتون مینویسم تا دین خودم را به شما عزیزان ادا کرده باشم. سعی میکنم از روز اول بصورت خلاصه بنویسم تا برسیم به روز مصاحبه ، کلیر ، دریافت ویزا ، ورود به آمریکا و دریافت گرین کارت و رفت و آمد و آغاز زندگی در آمریکا ...
ثبت نام:
من و همسرم که قبلاً چند بار برای دریافت ویزای توریستی آمریکا از طریق دبی اقدام کرده بودیم و موفق نشده بودیم ، در آخرین ساعات روز آخر ثبت نام، بصورت جداگانه در
سایت و در عین ناامیدی ثبت نام کردیم.
بعد از ثبت نام پاسپورت همسرم گم شد و مجدداً بعد از طی مراحل قانونی درخواست پاسپورت جدید کردیم. در پاسپورت جدید همسرم، اسم یه جور دیگه نوشته شده بود(به جای y حرف i نوشته شده بود). بعد از دریافت پاسپورت جدید پاسپورت قبلی پیدا شد. بعداً در روز مصاحبه پاسپورت قدیم رو با خودمون بردیم و قبل از قسم خوردن توضیح دادیم که جریان از چه قراره و چرا اسم روز ثبت نام با اسم توی پاسپورت همخونی نداره. مشکلی هم پیش نیومد.
من هم مثل بقیه روز 15 جولای در نهایت ناباوری متوجه شدم که قبول شدم.
بعد از چند روز جستجو در اینترنت با مهاجرسرا آشنا شدیم و حسابی آن را مطالعه کردیم. بعد از تهیه فرم ها و دریافت راهنمایی ها از مهاجرسرا ، فرم ها رو تکمیل و در تاریخ 23 جولای 2011 با پست TNT با 69.000 تومان به KCC ارسال کردیم و منتظر
کارنت شدن شدیم. بعد از 15 روز ایمیل زدیم که بپرسیم مدارک ما به KCC رسیده یا نه اما چون بار اول دیر جواب دادن یه بار دیگه به فاصله یک هفته ایمیل زدیم(کلاً 2 بار). یک بار ایمیل اومد که بله مدارک رسیده، یه بار دیگه ایمیل اومد که نه مدارک شما نرسیده!!! فهمیدیم قاطی کردن(زیاد مهم نبود)
تو این فاصله تمام خاطرات مصاحبه دوستان 2011 رو به صورت یک جزوه آماده و چاپ کردم و در اوقات فراغت به همراه همسرم مطالعه می کردیم و نکته یادداشت می کردیم. این کار خیلی کمک کرد که با جو مصاحبه آشنا بشیم یه جوری که انگار 100 بار رفتیم مصاحبه و روز مصاحبه اصلاً استرس نداشتیم. هر روز هم به مهاجرسرا سر میزدم و از تجربه ها و سوال و جواب ها چیزهای جدیدتری یاد می گرفتم.
بعد از
کارنت شدن(8 نوامبر 2011) یک ایمیل دریافت کردیم که باید وارد
سایت بشیم تا روز مصاحبه رو بفهمیم.
روز مصاحبه مشخص شده بود. روز 7 دسامبر 2011.
برای ترجمه مدارک اقدام کردیم. هرچی داشتیم رو دادیم برای ترجمه رسمی(با مهر تأیید دادگستری).
تقریباً یک ماه مونده به روز مصاحبه رفتیم
انستیتوپاستور و همه واکسن های لازم رو زدیم و کارت واکسن بینالمللی گرفتیم.
وقت دکتر هم برای 2 روز قبل از مصاحبه گرفتیم. یکی برای خودم و یکی برای همسرم.
موقع پست کردن مدارک متوجه شدیم چندتا از ترجمه ها مشکل دارند. البته چیزهای مهمی نبود. ترجمه گواهی اشتغال بکار همسرم و ترجمه سند ماشین و ... . اشتباه در تایپ و تاریخ و ... بودن.
دوباره دادیم برای ترجمه ولی از اونجایی که فرصت زیادی نداشتیم این بار بدون مهر تأیید دادگستری.
راجع به اینکه بالاخره تایید دادگستری لازمه یا نه باید بگم فکر نمی کنم تایید دادگستری لازم باشه چون خیلی ها هم بدون تایید دادگستری ویزا هم گرفتن. تا حالا روز مصاحبه به کسی نگفتن آفرین حالا که مدارکت به تایید دادگستری رسیده قبوله یا چون فلان مدرکت به تایید دادگستری نرسیده مورد قبول نیست!!! بازهم خودتون تحقیق کنید و بعد تصمیم بگیرید. اما اگر شما هم مثل من آدم نگران و دلواپسی هستید، اگر فرصت دارید و هزینه براتون اهمیت نداره، ترجمه ها رو به تایید دادگستری هم برسونید که روز مصاحبه خیالتون راحت باشه.
خلاصه مدارک رو با
آرامکس فرستادیم. مامور
آرامکس میاد دم در خونه با ترازو وزن میکنه، حساب میکنه که چقدر میشه و رسید میده. مدارک سری دوم ما شد 80.000 تومان. با رسیدی که داد هرروز تو
سایت چک می کردیم که الان بسته های ما کجاست. بعد از 3 یا 4 روز رسیده بود.
بلیط و هتل هم از آژانسی که دیگه همتون میشناسین ( جزیره ... ) تهیه کردیم.یک هفته
هتل بیوک آرشان با
ایران ایر شد نفری 733 هزار تومان.
ما نمی تونستیم 3 روز بمونیم آنکارا و مجبور شدیم 7 روز بمونیم. چون ما روز یکشنبه صبح پرواز داشتیم و روز چهارشنبه صبح مصاحبه. از اونجایی که پروازهای ایران ایر ، هم رفت و هم برگشت ، صبح بود ما نمی تونستیم چهارشنبه صبح برگردیم(مصاحبه رو از دست میدادیم خوب !!! ) . ولی اگر کسی با 3 روز موندن (یکشنبه صبح تا چهارشنبه صبح) یا 4 روز موندن (چهارشنیه صبح تا یکشنیه صبح) کارش انجام میشه بهتره 3 یا 4 روزه بلیط بگیره و اگر روز مصاحبه یک ضرب ویزا گرفتن بلیط برگشت رو به تعویق بندازه(حواستون به روزهای تعطیلی مطب و سفارت باشه و موارد پیش بینی نشده هم از قبیل تکرار شدن آزمایش و ... رو در نظر بگیرید)
در
سایت سفارت ترکیه کیس نامبر ما خیلی دیر اعلام شد. کم کم داشتیم نگران میشدیم. اما بی مورد بود چون تاریخ و ساعت مصاحبه رو دریافت کرده بودیم و حتی اگه کیس نامبرمون هم در سایت اعلام نمیشد روز مشخص شده می رفتیم سفارت.
چند روز قبل از مسافرت هم ارز مسافری خریدیم. نفری 2 هزار دلار. با خودمون دلار بردیم.
چند روز قبل از پرواز از آژانس هواپیمایی زنگ زدن که ساعت پرواز به صبح زود تغییر کرده. قبلاً ساعت پرواز هم رفت و هم برگشت بعدازظهر بود که خیلی بهتر بود چون بعد از تغییر ساعت پرواز ما یکشنبه صبح زود یک روز تعطیل رسیدم آنکارا و عملاً یک روزمون هدر رفت و از طرف دیگه تصمیم داشتیم اگر چهارشنبه صبح روز مصاحبه یکضرب ویزا نگرفتیم همون چهارشنبه بلیط رو عوض کنیم و عصر برگردیم ایران. پرواز ایران ایر مسیر آنکارا - تهران و بالعکس صندلی خالی زیاد داره و مطمئن بودم که حتماً جا گیر میاد که برگردیم. که با عوض شدن ساعت های پرواز این امر میسر نشد و یه توفیق اجباری حاصل شد که بعد از مصاحبه با خیال راحت چند روزی در آنکارا بگردیم.
چند روز قبل از سفر یه ایمیل از سفارت اومد که مدارک شما به دست ما رسید. روز مصاحبه مدارک فلان و فلان همراهتون باشه(همون چیزهای همیشگی و صحبتی از کپی پاسپورت اسپانسر هم نبود)
این نامه رو هم پرینت کردیم و همراه خودمون بردیم.
مسافرت به آنکارا (یک شنبه):
پرواز
ایران ایر (
ایران ایر یک شنبه ها و چهارشنبه ها به آنکارا پرواز رفت و برگشت داره و شما یک بار به رایگان می توانید تاریخ پرواز خود را عوض کنید، یا عقب بندازید یا جلو). به همین دلیل من ایران ایر رو ترجیح دادم.
هتل (مسافرخانه):
بیوک آرشان: اتاق ها، سرویس ها خیلی خیلی معمولی. واقعاً در حد یک مسافرخانه. واقعاً نقطه ضعف سفر ما همین مسافرخانه بود. البته نمیخوام تو دل کسانی رو که اینجارو برای اقامت چند روزه انتخاب کردن خالی کنم اما از الان بگم اصلاً انتظار یک هتل نداشته باشید. فکر کنید تو میدان راه آهن یا میدان توپ خونه تهران رفتین مسافرخونه.
هوای آنکارا واقعاً سرده. هردوی ما حسابی سرما خوردیم. از آنجا که ما روز یکشنبه وارد آنکارا شدیم، به سراغ مطب دکتر رفتیم تا برای فردا برای پیدا کردنش مشکلی نداشته باشیم. خیلی راحت پیدا کردیم و در راه برگشت هم سفارت رو پیدا کردیم.حدود 20 دقیقه پیاده روی بود تا هتل(مسافرخانه)
بیوک آرشان.
هم
همراه اول آنتن میده، هم
ایرانسل. اما علاوه بر هزینه رومینگ حتی وقتی با شما تماس بگیرن خیلی زیاد هزینه برای شما داره. من یه خط اعتباری
ایرانسل با خودم برده بودم. وقتی رسیدم هتل زنگ زدم تهران گفتم: "سلام. خوبید؟ ما رسیدیم هتل. حالا بعداً بهتون زنگ میزنم" بعدش اعتبارمو چک کردم دیدم نزدیک 3 هزار تومن ازش کم شده بود. دیگه حالا خودتون هزینه موبایل رو در نظر بگیرید. بهتره یه سیم کارت از ترکیه بخرید تا از ایران با شما تماس بگیرن. اس ام اس هم از ایران بهتون میرسه.
وقت دکتر(دوشنبه):
2 شنبه ساعت 9 و 9:05 صبح
وقت دکتر داشتیم (یکی برای خودم و یکی برای همسرم) که منشی هم راس ساعت 9 آمد درو باز کرد.
منشی دکتر دست و پا شکسته و فقط در حدی که منظورشو بفهمونه فارسی حرف میزنه. البته اگه ترکی گفت هم اصلاً نگران نباشید. چیز زیاد مهمی هم نمیگه. یا داره میگه برو بشین یا میگه منتظر باش یا ... از این جور چیزها دیگه.
مثل اینکه وقت دکتر اصلاً مهم نبود چون منشی به ما گفت : اِ، وقت دارید؟!؟! انگار تا اون روز یکی با تعیین وقت قبلی نرفته بود!!! اما شما حتماً وقت بگیرید که یه وقت به بهونه نداشتن وقت دکتر کارتون به مشکلی بر نخوره.
در ابتدا مدارک لازم برای روز مدیکال رو تحویل منشی دادیم و برای 2 نفرمون 90 دلار (نفری 45 دلار) پرداخت کردیم. منشی گفت منتظر باشید تا صداتون کنم.
بعد از آزمایش خون و عکس قفسه سینه و معاینه به تشخیص دکتر مجدداً از ما نمونه خون گرفته شد که کلاً بابت این آزمایشات و عکس ها کلاً 164 لیر دیگه پرداخت کردیم. چون همه واکسن هارو در تهران در
انستیتوپاستور زده بودیم، دکتر هیچ واکسنی به ما نزد. فقط موقع معاینه (که هرکدام جداگانه معاینه شدیم) سوالاتی از قبیل سن، سابقه بیماری، قد، وزن، سابقه عمل جراحی و ... پرسید. مثل اینکه اگه قد و وزنتون رو ندونید یه پولی هم بابت اون ازتون میگیرن که شما رو وزن کنند و سانت بزنن!!!
طبق اطلاعات مندرج در
سایت دکتر هزینه ها اینجوریه:
معاینات : نفری 70 دلار ، تست خون : نفری 60 دلار ، عکس قفسه سینه : 45 دلار ، واکسیناسیون : نفری از 5 دلار تا 220 دلار ( بستگی به نوع واکسن داره )
یه چیز دیگه این که زیاد دنبال اینکه بفهمید بالاخره هزینه دکتر چقدر میشه نباشید. انگار حساب کتاب نداره ،از هرکی یه مبلغی گرفتن، البته حتماً به سن و سال و تعداد و نوع آزمایش ها بستگی داره.همونطور که میبینید هزینه هایی که ما پرداخت کردیم با هزینه های توی سایت همخونی نداره !!!
دکتر که فارسی صحبت میکنه یه آدم جدی و خشکه. البته ما یکم باهاش شوخی کردیم و خندشو دیدم. بهش گفتیم همه میگن شما خیلی بداخلاقی. خندید و گفت نه بابا کی میگه؟ گفتیم همه میگن. جواب داد چون کار من خیلی زیاده. ما هم گفتیم برای شما که بد نمیشه، پول بیشتری گیرتون میاد که این دفعه حسابی زد زیرخنده.
کل معاینه و آزمایشات و عکس قفسه سینه در طبقه 3 و 4 انجام میشه.
بعد از این مراحل قبض به ما دادند و خانم منشی گفت فردا (سه شنبه) تا ساعت 5 بعد از ظهر جوابتون حاضره.
فرداش ساعت 3 رفتیم و جواب آزمایش ها را گرفتیم که اتفاقاً خیلی هم خلوت بود مطب.
نفری 2 پاکت که یکی جواب آزمایش ها بود و دیگری سی دی که هیچکدومو نباید باز کنید تحویل میدن و پاکتی که حاوی جواب مدیکال هست رو دربسته روز مصاحبه تحویل سفارت بدید. مثل اینکه سی دی هم باید همون جوری باز نشده با خودمون ببریم آمریکا.
مراحل روز مدیکال واقعاً ساده و راحته و احتیاجی به صرف هزینه برای همراه داشتن مترجم و ... نیست.
روز مصاحبه(چهارشنبه):
ساعت 7:30 صبح دم در سفارت بودیم.
قبل از ساعت 8 کارکنان مودب سفارت مراجعین رو به 2 صف جداگانه 1-مهاجرتی و 2-کیس های دیگر تقسیم کردن. بیشتر نفرات صف ها رو خود ترک ها تشکیل میدن.
ساعت 8 بعد از بازرسی بدنی و تحویل موبایل وارد سفارت شدیم.
در ابتدا خانومی که فارسی صحبت می کرد مدارک رو از ما گرفت و یک شماره به ما داد.
دقت کنید هرچی میگه رو بهش بدید و چیز اضافه ندید(این مطلب رو روی دیوار هم نوشته بود).
رفتیم نشستیم که شمارمون اعلام بشه برای انگشت نگاری.
بر خلاف آنچه از قبل در سفرنامه ها خوانده بودم وقتی شماره ما اعلام شد از انگشت نگاری خبری نبود!!! خانومی به زبان انگلیسی سوالی راجع به کار من (برنده لاتاری) پرسید(چند سال سابقه کار دارید؟) من گفتم مصاحبه من قراره به زبان فارسی باشه، چرا شما انگلیسی صحبت می کنید؟؟؟ در جواب گفت: این فقط یک سواله و مصاحبه شما تا چند لحظه دیگر به زبان فارسی خواهد بود. من هم جواب سوالشو دادم و سرش رو به نشونه OK تکون داد و گفت بفرمائید بنشینید و منتظر اعلام شماره باشید.
مشخص بود که این خانوم محتویات مدارکی رو که در ابتدای ورود به سفارت تحویل دادیم و مدارکی که قبلاً پست کرده بودیم رو داره طبقه بندی و مرتب و منظم و به ترتیب میکنه و در کامپیوتر مواردی رو وارد میکنه (یه همچین چیزی). به هرحال مهم به نظر نمی رسید.
خلاصه دوباره رفتیم نشستیم و منتظر اعلام شماره برای انگشت نگاری شدیم.
شماره ما اعلام شد و رفتیم برای انگشت نگاری. طریقه صحیح انگشت نگاری روی دیوار نمایش داده شده. خیلی راحت انجام شد.
رفتیم نشستیم منتظر اعلام شماره برای پرداخت پول شدیم.
شماره ما اعلام شد و رفتیم برای پرداخت پول. اگه گفتید نفری چقدر؟ بله درست حدس زدید، نفری 819 دلار ;-)
رفتیم نشستیم و منتظر اعلام شماره برای مصاحبه شدیم.
شماره ما اعلام شد و رفتیم برای مصاحبه.
همون آفیسر ریش حنایی معروف و خندان و مودب و سرشار از انرژی مثبت. مطمئن باشید همون لحظه همه استرسی که احتمالاً خواهید داشت رو با برخورد خوب و مناسبش از بین میبره.
آفیسر ضمن خوش آمدگویی به ما گفت: پرونده شما کامله و این فقط یک پروسه و تشریفات اداریه که باید انجام بشه.
پرسید آیا قسم میخورید که فرم ها را با صداقت پر کردید و الان با صداقت جواب خواهید داد؟
ما گفتیم قبل از قسم چند نکته هست که باید توضیح بدیم.همون مشکل اسم همسرم در پاسپورت فعلی و پاسپورت در زمان ثبت نام و چند مشکل در ترجمه مدارک که توضیح دادیم.
آفیسر لبخندی زد و گفت: این چیزها اصلاً مهم نیست و به هرحال خیلی متشکرم و ممنونم از صداقت شما. شاید هم مهم بود و منتظر بود ببینه ما توضیح میدیم یا نه. یه جورایی خیلی حال کرد با این موضوع که ما اشتباهات رو قبل از قسم توضیح دادیم. انگار از این آزمایش سربلند بیرون اومدیم.
بعدش قسم خوردیم (آقا به خدا ما راست می گیم)
دوباره آفیسر گفت مدارک شما تکمیله اما این سوال ها رو از روی کنجکاوی خودم و خارج از روند مصاحبه می پرسم (شاید شگردش این بود!!!)
از شغل من (برنده لاتاری) و اینکه کی و کجا و در چه سمتی کار می کردم پرسید. البته خودش کاملاً به شغل من آشنا و مسلط بود و سوالاتش رو صریح و مستقیم نپرسید. اینجوری می پرسید: تو فلان قسمت فلان کار هم میکنید؟ یا فلان قسمت زیر نظر فلان قسمته؟ مگه تو ایران فلان کار هم می کنید؟
من هم جواب دادم و آفیسر هم گفت بسیار عالی، شما باعث افتخار ما هستید!!! (شغل من دولتی بود)
بعد از همسرم پرسید، اما این بار خیلی ساده و راحت: شما خانوم شغلتون چیه؟ چیکار می کنید؟
همسرم هم جواب داد. آفیسر هم گفت: آفرین آفرین آفرین (دقیقاً 3 بار گفت) واقعاً عالیه و خیلی شغلتون و تجربتون به درد میخوره (شغل همسرم خصوصی بود)
آفیسر
برگ آبی رو داشت پر میکرد که همسرم که خیلی ذوق زده شده بود بلند گفت هورااا ، آفیسر هم همراه با خوشحالی ما خوشحالی می کرد و می خندید و دوباره گفت همه مدارکتون کامله و فقط یک پروسه اداریه و باید طی بشه. از یک هفته دیگه
سایت ترکی (
سایت انگلیسی) رو چک کنید و هروقت کیس نامبر شما در
سایت ترکی (
سایت انگلیسی) اعلام شد یکی از شما بیاد ویزاهارو بگیره.
سایت انگلیسی یه مقدار دیرتر از
سایت ترکی سفارت آپدیت میشه. (عاشقان منتظر
سایت ترکی رو مدام چک کنند !!!)
به نظر من قبلاً راجع به ما تصمیم گیری شده بود و مشخص بود
برگ آبی خواهیم گرفت. چون تو دستش اصلاً برگ رنگ دیگه ای نبود.
در طی مصاحبه چند دقیقه ای و کوتاه ما آفیسر مدام مطالبی رو از توی کامپیوترش میخوند و گاهی چیزی تایپ می کرد.
در نهایت ساعت 10 صبح کار ما تموم شد و از سفارت اومدیم بیرون.
یه چیز دیگه اینکه روزی که ما سفارت بودیم و منتظر بودیم که شماره هارو اعلام کنند نمیدونم چی شد که یهو همه رو از سفارت بیرون کردند و با کپسول های آتش نشانی اینور اونور می رفتن و با بیسیم هاشون حرف میزدن!!! نمیدونم جایی آتیش گرفته بود، جایی زلزله اومده بود، مانور بود، خشم شب بود، خشم روز بود، بمب گذاری بود، حمله انتحاری بود، حمله تروریستی بود، چی بود ما که نفهمیدیم ولی خیلی نگران شدیم که ای بابا حالا چرا از شانس بد ما درست روزی که ما اومدیم سفارت اینجوری شد! اما بعد از چند دقیقه دوباره همه رو به داخل سفارت راهنمایی کردن و کلی هم عذرخواهی کردن. مخصوصاً از ایرانی ها!!!
توضیحات تکمیلی:
ما اسپانسر داشتیم(فامیل درجه یک). اسپانسر ما
فرم I-134 رو در 2 نسخه (یکی برای خودم و یکی برای همسرم) تهیه کرده بود و گواهی امضاء کرده بود و همراه با کپی مدارک مالیاتی 3 سال گذشته خودش برامون فرستاده بود.
اسپانسر ما شاغل بود و تو مدارک مالیاتی 3 سال گذشته اسم خودش و همسرش هم بود.
تو بند 11 فرم
I-134 چیزی شبیه به این نوشته بود(البته مبلغ ها رو اینجا حذف میکنم)
ROOM AND BOARD, TRAVEL EXPENSES, POCKET MONEY AS NEEDED UP TO MAX $..... MONTHLY.
I HAVE GROSS RENTAL INCOME FROM VARIOUS RENTAL PROPERTIES FOR A TOTAL OF $.....s
پایین فرم
I-134 یه تاریخ نوشته شده که در فرم ما این تاریخ مال 7 ماه قبل از روزی بود که اسپانسر اونهارو پر کرده بود.فکر نمیکنم این تاریخ ، تاریخ انقضاء فرم باشه. ولی شما برای احتیاط در آخرین روزها این فرم رو تهیه کنید که تاریخش خیلی قدیمی نباشه.
کپی پاسپورت اسپانسر از ما خواسته نشد(ما هم همراهمون نبود). اصلاً کوچکترین صحبتی از اسپانسر و مدارک اون(
فرم I-134 و فرم های مالیاتی 3 سال گذشته) که قبلاً فرستاده بودیم نشد.
برندگان لاتاری در صورت داشتن اسپانسر احتیاج به فرم
I-134 دارند. فرم
I-864 مربوط به نوع دیگری از مهاجرت به آمریکاست نه لاتاری. اسپانسر باید فرم
I-134 رو تکمیل ، پرینت و امضاء کنه و اصل فرم امضاء شده رو براتون پست کنه و شما هم اصل فرم امضاء شده رو به همراه سایر مدارکتون پست کنید به سفارت.
فرم های مالیاتی
1040 و/یا
w2 برای 3 سال اخیر ( 2011 - 2010 - 2009 ) . من نمیدونم مالیات سال 2012 رو چه زمانی پرداخت می کنند . اگر پرداخت کردند باید 2012 - 2011 - 2010 رو برای شما ارسال کنند. دقیق نمی دونم اما گویا یکی از این فرم ها مربوط به کارفرماست و یکی مربوط به کارمند. در این صورت اسپانسر شما اگر فقط کارفرما یا اگر فقط کارمند باشد ، یک مدل از این فرم ها را در اختیار خواهد داشت و برای شما ارسال خواهد کرد (نگران نباشید چون خود اسپانسر میدونه باید کدوم فرم را بفرسته برای شما). اسپانسر این فرم ها رو اسکن و برای شما ایمیل کنه و شما اینجا پرینت بگیرید و به همراه سایر مدارکتون پست کنید به سفارت.
از برخی هم کپی پاسپورت اسپانسر خواسته شده. بهتره اسپانسر پاسپورتشو (حتی اگر شده فقط صفحه اول) اسکن و برای شما ایمیل کنه و شما اینجا پرینت بگیرید و به همراه سایر مدارکتون پست کنید به سفارت.
گواهی تمکن مالی برای خودم یک 25 میلیون تومان و یک 12 میلیون تومان و برای همسرم هم 20 میلیون تومان (تاریخ افتتاح حساب ها قدیمی بود)(فقط موجودی گرفته بودیم نه گردش ماهانه و سه ماهه و سالانه و این جور چیزا). راجع به مسائل مالی هم صحبتی نشد.
سند ملک و ماشین هم ترجمه کرده بودیم و فرستاده بودیم. راجع به این هم صحبتی نشد.
هیچ صحبتی از سایر مدارک و ترجمه ها از قبیل کارت پایان خدمت و سایر مدارک تحصیلی و سوابق کاری و ... نشد.
اصل ترجمه ها و اصل گواهی های تمکن مالی رو قبلاً با پست
آرامکس فرستاده بودیم و اصل مدارک رو همراهمون برده بودیم. بیشتر ترجمه های ما به تأیید دادگستری هم رسیده بود (برای یک سری از مدارک فرصت کافی نداشتیم که به تأیید دادگستری برسونیم)
کل سوال های مصاحبه 2 سوال راجع به شغل من و شغل همسرم بود و هیچ سوال دیگری مطرح نشد.
من 2 سفر و همسرم 4 سفر خارج از کشور داشتیم. قبلاً شینگن هم گرفته بودیم.
قبل از سفر به آنکارا هم من هم همسرم مجدداً در لاتاری 2013 ثبت نام کردیم تا اگر به هر دلیلی (نرسیدن به پرواز ، رد شدن در مصاحبه و ... و یا هر دلیل دیگه) امسال موفق نشدیم دوباره برای سال دیگه شانس خودمون رو امتحان کنیم. روز مصاحبه هم مشکلی در این مورد پیش نیومد. پس کسانی که مثل ما دوباره ثبت نام کردند نگران نباشند.
برگ آبی رو که من دریافت کردم هم رو
اینجا(روی صفحه) و
اینجا(پشت صفحه) آپلود کردم تا ببینید این
برگ آبی که میگن چه شکلیه و چه رنگیه!!! اتفاقاً تو این برگه همه مدارک لازم برای روز مصاحبه رو نوشته که موقع جمع و جور کردن مدارک و ترجمه و ارسال اونها خیلی بهتون کمک میکنه.
برای اطمینان بیشتر لیست مدارک رو مینویسم:
1- گذرنامه 2- عکسهای مناسب(دو عکس تمام رخ) لطفاً اسم کامل خود را پشت هر عکس به انگلیسی بنویسید 3- معاینه پزشکی:لطفاً عکس رادیولوژی را نفرستید 4- شناسنامه/کارت ملی(اصل) 5- فتوکپی کامل از تمام صفحات (شناسنامه/کارت ملی) 6- ترجمه انگلیسی(شناسنامه/کارت ملی) 7- سند ازدواج(اصل) 8-فتوکپی کامل از تمام صفحات(سند ازدواج) 9- ترجمه انگلیسی(سند ازدواج) 10- سند طلاق یا گواهی فوت(اصل) 11- فتوکپی کامل از تمام صفحات(سند طلاق یا گواهی فوت) 12- ترجمه انگلیسی(سند طلاق یا گواهی ف) 13- مدرک دیپلم/مدرک پیش دانشگاهی/لیسانس(اصل) 14- فتوکپی کامل از تمام صفحات(مدرک دیپلم/مدرک پیش دانشگاهی/لیسانس) 15- ترجمه انگلیسی(مدرک دیپلم/مدرک پیش دانشگاهی/لیسانس) 16- ضمانت مالی(فرم آی-864) ، (آی-134) باید اصل مدرک فرستاده شود.فاکس یا کپی این مدرک قابل قبول نمیباشد(از شخص درخواست کننده) 17- ضمانت مالی(فرم آی-864) ، (آی-134) باید اصل مدرک فرستاده شود.فاکس یا کپی این مدرک قابل قبول نمیباشد(از ضامن دوم) 18- فتوکپی گذرنامه آمریکا و یا گرین کارت از شخص درخواست کننده/ضامن 19- قرارداد بین ضامن و عضو خانواده(آی-864) بین ... و ... . باید اصل مدرک فرستاده شود. فاکس و یا فتوکپی این مدرک قبول نمی باشد. 20- فرمهای مالیاتی 1040 و 2W سال یا سالهای ...(از شخص درخواست کننده) 21- فرمهای مالیاتی 1040 و 2W سال یا سالهای ...(از ضامن دوم) 22- اظهارنامه ای با امضای شخص درخواست کننده که در آن دلیل عدم پرداخت مالیات از طرف ایشان به دولت آمریکا در سال یا سالهای ... توضیح داده شده باشد. 23- مدرکی برای ثبوت سکونت شخص درخواست کننده در آمریکا 24- مدرکی در رابطه با اجازه اقامت قانونی و دائمی درخواست کننده ، بلیط هواپیما که نشان دهنده تاریخ آخرین خروج شخص درخواست کننده از آمریکا باشد ، فتوکپی پاسپورت و فتوکپی کارت سبز(گرین کارت) شخص درخواست کننده 25- مدارک نشان دهنده ارتباط بین شما و همسرتان مثلاً عکس ، پست الکترونیکی ، قبض تلفن 26- آدرس در آمریکا 27- غیره
همونطور که میبینید برخی از موارد بالا مورد نیاز نیست.
توصیه:
دقت کنید که در ایران مترجم ها خیلی در ترجمه ها اشکال دارند. مخصوصاً در تاریخ ها. حتماً قبل از ارسال خیلی دقیق و کامل خودتون بارها و بارها بررسی کنید که اگر اشکالی داشت فرصت برای اصلاحش داشته باشید. به نظر من بهتره ترجمه ها به تأیید دادگستری برسه هرچند ممکنه برخی از دوستان با نظر من مخالف باشند. شخصاً در آنکارا شخصی رو دیدم که به گفته خودش 2 ماهه تو آنکارا مونده و مشکلش فقط یک اشتباه در ترجمه مدارک بوده. اونهم در تاریخ. پس قبل از ارسال مدارک خیلی دقت کنید تا مدارک درست ترجمه شده باشند و چیزی از قلم نیافتاده باشه تا روز مصاحبه نگرانی نداشته باشید. اگر بعد از ارسال هم متوجه شدید که اشتباهی داشته نگران نباشید، دوباره ترجمه کنید و اگر فرصت ارسال دارید دوباره بفرستید یا اگر فرصت ندارید با خود ببرید سفارت و قبل از قسم برای آفیسر توضیح بدید. مطمئن باشید مشکلی پیش نخواهد آمد.
در کل اصلاً استرس نداشته باشید. پروسه واقعاً ساده و راحته. دوباره تأکید می کنم فقط و فقط هنگام ارسال مدارک دقت کنید مدارکتون کامل و صحیح باشه. به نظر من حالا که شانس به ما رو کرده بهتره خودمون این شانس رو از دست ندیم. حرفم اینکه که دست پر برید برای روز مصاحبه و بهونه ای برای مردود شدن یا طولانی شدن مدت کلرنس دست سفارت ندید. مثلاً ممکنه واقعاً ترجمه مدارک مهر تأیید دادگستری لازم نداشته باشه ولی اگر این مهر رو نداشته باشه تا روز مصاحبه نگران خواهید بود که نکنه باید به تأیید دادگستری میرسوندم؟؟؟ چون یکی میگه لازمه کلی هم سند و مدرک برای حرفش میاره یکی دیگه میگه نه لازم نیست اونم کلی سند و مدرک برای حرفش میاره!!! یا ممکنه واقعاً احتیاجی به ترجمه سند ملک نباشه اما تا روز مصاحبه نگران خواهید بود که نکنه گواهی تمکن مالی من کم باشه؟؟؟ یا مسائلی از این قبیل.
کلیر،دریافت ویزا،سفر به آمریکا،دریافت گرین کارت:
دوستان عزیز کیس نامبر ما روز 13 ژانویه(23دی) بعد از 37 روز در سایت اعلام شد و ما کلیر شدیم.
روز 18 ژانویه(28دی) من تنها رفتم ترکیه.
19 ژانویه، بعدازظهر رفتم سفارت و پاسپورت ها را تحویل دادم.
2 روز بعد، 21 ژانویه(1بهمن) در هتل پاسپورت های ویزا خورده رو تحویلم دادن.
22 ژانویه(2بهمن) هم برگشتم ایران.
بلیت رفت و برگشت آمریکا(لس آنجلس) هم
KLM گرفتیم نفری 1.610.000 تومان (تهران-آمستردام-لس آنجلس)
1 اسفند 1390(20فوریه2012) هم رفتیم آمریکا(لس آنجلس).
پیشنهاد میکنم با پرداخت هزینه اضافی (یا در بعضی از شرکت های هواپیمایی به رایگان) صندلی خوبی در هواپیما در پروازهای خود به مقصد آمریکا یا از مبدا آمریکا ، انتخاب کنید. چون طول پرواز(ساعت پرواز) این سفر طولانیه ، بهتره جای راحتی در کابین هواپیما انتخاب کنید.
لینک دسترسی به چندین شرکت هواپیمایی برای سفر به آمریکا:
Aeroflot هواپیمایی کشور روسیه - پرواز تهران ، مسکو ، بعضی شهرهای آمریکا
Turkish Airlines هواپیمایی کشور ترکیه - پرواز تهران ، استانبول ، بعضی شهرهای آمریکا
KLM هواپیمایی کشور هلند - پرواز تهران ، آمستردام ، بعضی شهرهای آمریکا
Lufthansa هواپیمایی کشور آلمان - پرواز تهران ، فرانکفورت ، بعضی شهرهای آمریکا
Emirates Airlines هواپیمایی کشور امارات - پرواز تهران ، دبی ، بعضی شهرهای آمریکا
Qatar Airways هواپیمایی کشور قطر - پرواز تهران ، دوحه ، بعضی شهرهای آمریکا
Etihad Airways هواپیمایی کشور امارات - پرواز تهران ، دبی ، بعضی شهرهای آمریکا
Alitalia هواپیمایی کشور ایتالیا - پرواز تهران ، رم ، بعضی شهرهای آمریکا
برای اطلاعات بیشتر به سایت
SeatGuru مراجعه کنید. در این سایت بعد از انتخاب شرکت هواپیمایی مورد نظر ، انواع هواپیماها رو به همراه اطلاعات کافی در مورد آن نوع هواپیما نمایش میده.با استفاده از اطلاعاتی که در این سایت پیدا خواهید کرد ، تا چند روز قبل از پرواز میتوانید با پرداخت هزینه اضافه (یا در بعضی از شرکت های هواپیمایی به رایگان) از طریق سایت شرکت هواپیمایی یا آژانس هواپیمایی که براتون بلیط گرفته صندلی و حتی غذای مورد علاقه تون رو سفارش بدید. البته پیشنهاد میکنم این کار رو زودتر انجام بدید چون صندلی های خوب ، خیلی زود رزرو میشوند.
از اونجایی که اکثر هواپیماهای مسیر آمریکا ( در قسمت اکونومی ) چیدمانی 3-4-3 (3صندلی سمت راست،4صندلی وسط،3صندلی سمت چپ) دارند به نظر من ، اگر تنها هستید بهترین موقعیت صندلی ، صندلی راهرو ( Aisle ) هاست.چون میتونید کمی پاتون رو در راهرو دراز کنید. البته ممکنه هر چند ساعت نفر کناریتون شمارو برای استفاده از سرویس بهداشتی بیدار کنه ! اگر 2 نفری هستید بهترین موقعیت ردیف وسط هواپیما(4صندلی) به سمت یکی از راهرو هاست. اینجوری نفر سوم برای استفاده از سرویس بهداشتی مسلماً شمارو بیدار نمیکنه و سمت دیگه رد میشه. البته در انتهای هواپیما نیز ردیف های 2 صندلی وجود داره (2-4-2) که چون به راهروی پهن تری دسترسی دارید حسن به حساب میاد و از طرفی چون به سرویس های بهداشتی انتهای هواپیما نزدیک هستید عیب به حساب میاد. بهترین ردیف ها هم ردیف های نزدیک به قسمت بیزینس کلاسه. البته دقت کنید زیاد به سرویس های بهداشتی نزدیک نباشید چون صدای باز و بسته شدن درب ها و یا حتی سیفون ، ممکنه شمارو اذیت کنه.
فرم های مورد نیاز(تمامی این فرم ها در صورت لزوم به رایگان به شما ارائه داده خواهد شد و هدف از این قسمت آشنایی شما با این فرم ها و نحوه تکمیل آنهاست، پیشنهاد می‌شود آنها را با دقت مطالعه کرده تا هنگام تکمیل و تحویل دادن آنها به مشکلی مواجه نشوید):
قبل از هرچیز بگم به محض ورود شما به آمریکا ، در فرودگاه قسمت گیت Immigration راهنمای فارسی زبان به درخواست شما برای راهنمایی و توضیحات در مورد تکمیل فرم ها و بقیه مسائل در اختیار شما خواهد بود. فقط ممکنه برای رسیدن این مامور فارسی زبان کمی معطل شوید(شاید چند ساعت). پس اگر حتی کمی به زبان انگلیسی آشنایی دارید و به شرطی که تکمیل کردن فرم ها را قبلاً تمرین و مرور کرده باشید احتیاجی به کمک مامور فارسی زبان نخواهید داشت. بازهم اگر نگران هستید در کمال خونسردی و آرامش منتظر مامور فارسی زبان بمانید.
دریافت نمونه فرم CBP Traveler Entry Forms - Form 6059B I94 I94W از
سایت اصلی یا
اینجا
دریافت فرم I-94 Arrival/Departure Record از
سایت اصلی یا
اینجا
اشخاصی که قصد ورود به آمریکا را دارند باید این فرم را تکمیل کنند. این فرم توسط اداره مهاجرت آمریکا به هنگام ورود به تمام افرادی که ملیّت غیر آمریکایی دارند، داده می‌شود. به احتمال زیاد این فرم(آبی رنگ) به همراه فرم گمرک در هواپیما به شما داده خواهد شد.(گویا فرم دیگری هم در هواپیما پخش میشه که مربوطه به گرین کارتی ها و ویزاهای مهاجرتی نیست) چیز خاصی نیست. یک سری اطلاعات شامل : نام و نام خانوادگی، تاریخ تولد، تعداد نفرات همراه شخص برنده، آدرس آمریکا، تبعه کدام کشور ، شماره گذرنامه، کشور مبدا، .... ، شماره پرواز، سفرتان تجاری است؟، چیزهایی که همراه دارید: سبزیجات و گیاه و میوه و ... هست یا نه؟ حیوانات و موجودات خانگی همراه دارید؟ بیماری و ... دارید یا نه؟ مبلغ همراهتان بیش از 10000$ هست یا خیر؟ (اگر هست حتما بنویسید، مالیات هم نداره) ، ارزش اشیاء با ارزشی که همراه دارید؟ (تا 800$ مشکلی ندارد)
==> برگرفته از پست دوست عزیز aarshidaaa
فرم I-94 مهم‌ترین مدرک نشان‌دهنده ورود قانونی شما به این کشور و شرط لازم برای ادامه اقامت شما و گرفتن کارت Social Security می‌باشد. حتماً آن را با دقت کامل و مطابق با سایر مدارک قانونی خود تکمیل نمایید.
دریافت فرم FinCen Form 105 از
سایت اصلی یا
اینجا
فرم گمرک
دریافت فرم Change of address - Form AR-11 از
سایت اصلی یا
اینجا
اشخاصی که قصد تغییر آدرس(محل اقامت شما در آمریکا که کارت Social Security و گرین کارت به آن ارسال خواهد شد) را دارند باید این فرم را تکمیل کنند.در ضمن می توانند از طریق این
سایت بصورت آنلاین اقدام به تغییر آدرس نمایند.
دریافت فرم Application for a Social Security Card - Form ss-5 از
سایت اصلی یا
اینجا
اشخاص برای دریافت کارت Social Security باید این فرم را تکمیل کنند. این فرم در فرودگاه (هنگام اولین ورود به آمریکا) تحویل داده خواهد شد که باید آن را تکمیل و تحویل دهید. پیشنهاد می‌شود بعد از چند روز به یکی از دفاتر Social Security (یه چیزی مثل پلیس + 10 یا دفاتر بیمه تأمین اجتماعی در ایران) در نزدیکی محل اقامتتان بروید و از فعال شدن پروسه صدور کارت Social Security مطمئن شوید. گویا باید برای دریافت Social Security و گرین کارت که همزمان به آدرس محل اقامت شما در آمریکا ارسال خواهد شد ، بین 20 تا 40 روز منتظر بمانید.
در برخی موارد این فرم در فرودگاه تکمیل نمیشه و شما باید فردای روز ورود به آمریکا به مراکز Social Security برید و فرم را تکمیل و ارائه دهید.
دریافت فرم I-131, Application for Travel Document از
سایت اصلی و توضیحات و راهنمای فرم از
اینجا
دریافت فرم G-1145, E-Notification of Application/Petition Acceptance از
سایت اصلی
برای بازکردن و مطالعه این فایل ها به برنامه Adobe Reader نسخه 8 به بالا نیاز دارید.
دوستانی که توضیح تکمیلی در مورد این فرم ها و کاربرد آنها و محل هایی که به آنها نیاز است ، دارند لطفاً با پیغام خصوصی به من اعلام کنند تا در همین پست اضافه کنم تا منبع کاملی برای استفاده سایر عزیزان باشد.
لطفاً موارد از قلم افتاده را با پیغام خصوصی یادآوری کنید.
بعد از ورود به آمریکا و انجام دادن کارهای مقدماتی برای دریافت کارت و ... و همچنین دریافت کردن نامه های ولکام و ... از طریق پست ، منتظر رسیدن کارت شدیم و در این فاصله از طریق سایت
USCIS و قسمت Case Status با استفاده از Receipt Number که توسط نامه ها در اختیارمون بود ، وضعیت پرونده و پروسه را چک می کردیم. یک بار هم حضوری مراجعه کردیم ، چون به نظرمون پروسه ما طولانی شده بود ، که گفتند پرونده داره مسیر نرمالشو طی می کنه و اصلاً دیر نشده.
در نهایت روز 26 فروردین 1391(14آپریل2012) ، بعد از حدود 56 روز بعد از رسیدن به خاک آمریکا ، گرین کارت به دستمون رسید و چند روز بعد هم به ایران برگشتیم.
دوباره 8 مرداد 1391(30جولای2012) و این بار با پرواز
امارات با قیمت نفری 1.880.200 تومان (تهران-دبی-لس آنجلس) و مجدداً برای تقریباً 2 ماه دیگر راهی آمریکا شدیم و قبل از اون توسط بستگانمان در آمریکا یک سوئیت (استودیو) برای این 2 ماه در Alicia Blvd به قیمت 3500 دلار (برای 2 ماه) اجاره کردیم. گویا از این جور سوئیت ها زیاده. یک خانواده که در کنار منزل اصلیشون ، یک سوئیت برای اجاره دادن دارن که حتی ممکنه برخی از امکانات مشترک باشه. اتفاقاً از شانس ما صاحب خونه ما ایرانی هستند و از این بابت خیلی برای ما خوب شد. البته بعضی ها اعتقاد دارن اینجوری خوب نیست ، چون به آنها متکی میشین و نمی تونید در صحبت کردن زبان انگلیسی پیشرفت کنید.
چون از حدود 1 ماه قبل بلیت گرفته بودیم ، با اینکه میدونستم به ما ارز مسافرتی تعلق نمیگیره ، برای اطمینان بیشتر به بانک مراجعه کردم ( اون موقع هنوز ارز مسافرتی حذف نشده بود ) که گفتند شما چون گرین کارت دارید نمیتونید ارز مسافرتی بگیرید. اگر هم بگی گرین کارت ندارم ، به شرطی که ویزاتون هنوز معتبر باشه (که مال ما دیگه نبود) ارز مسافرتی به شما تعلق میگیره. به هرحال دیگه این قضیه مهم نیست چون دقیقاً چند روز قبل از سفر دوم ما به آمریکا (اوایل مرداد 1391) ارز مسافرتی حذف شد !
منتظر تجربه های جدید من باشید ...
خواهش:
به علت طولانی بودن این پست
لطفاً نقل قول نکنید
اگر سوالی داشتید بصورت پیغام خصوصی بپرسید که من در همین پست ویرایش و اضافه کنم . اینجوری صفحات تاپیک بیخودی زیاد نمیشه.
به امید موفقیت برای تک تک شما عزیزان
