كليرنس برندگان ٢٠١٣

[مهرنگار]

دو قدم مانده به صبح

دو قدم مانده به دیدار طلوع خورشید

دو قدم مانده به صبحی که در آن باکی نیست.

دو قدم مانده به ویرانی زندان زمان

دو قدم مانده به صبحی که سرآغاز سلامی دگر است

من و تو قفل صندوقچه گنج نهانیم

که در آن وسوسه شوق رسیدن به سحرگاه امید است.

به امید کلیر شدن همه ...

[mamalino10]

خدایا، تو رو به بزرگیت قسم، منتظرسرا رو امروز سبز سبز کن و بذار بعد این مدت، یه شب این بچه ها راحت سر رو بالششون بذارن.
15 شب بود که نخوابیده بودم. دیروز که کلیر شدم کل روز رو به خودم می گفتم امشب رو دیگه راحت و بدون دغدغه می خوابم. ولی زهی خیال باطل...
دیشب هم مثل شبای گذشته... تا خود صبح که آماده شدم بیام سر کار، مدام اسم دوستای خوبم تو مخم رژه می رفتن. تا linuxer میرفت کنار، shabah میومد سراغم، تا شبح میرفت و براش دعا می کردم Mehdi عزیز میومد، تا مهدی می رفت، mrbonbon نوبتش میشد، بعد نوبت Bigharar میرسید، بعد Asemaneabi بعد SK89 بعد مهرنگار بعد Sh-p بعد .... و همه و همه دوستانی که تو این دو هفته باهاشون زندگی کردم، سر آخر هم که پدی عزیز اومد و سراغم و دیگه بغضم ترکید.

4 ساله که درگیر پروسه مهاجرتم و هر روز بدون استثنا روزی 2، 3 ساعت تو ApplyAbroad پرسه میزنم و مطلب می خونم. تا سال پیش که شانس برنده شدن لاتاری نصیبم شد. اومدم به این فروم، بازم مثل سابق همون 2، 3 ساعت بود. منتها کشور جدید، هدف جدید، دوستای جدید... از پر کردن اولیه فرمها و ارسالشون که دوستان خیلی بهم کمک کردن، تا تاپیک نامه اول و کارنت شدن و نامه دوم و انتظار برای مصاحبه و سفر به امارات و .... و حتی پستهای بسیار مفید RS232 که آدم از خوندنشون سیر نمیشه...
حالا بعد 4 سال انتظار و کسب تجربه، می تونم به راحتی اون 4 سال رو بذارم یه طرف ، و این 2 هفته رو هم یه طرف... بعضی وقتها با خودم می گفتم این کسایی که کلیر شدن چرا راحتمون نمیذارن و دست از سرمون بر نمی دارن؟ آخه چی می خوان از جون این تاپیک؟ امثال خانم کریمی ، آقای فضلی و غیره که وجودشون خیلی محسوس و پررنگ و انرژی زای برای این تاپیک. واقعاً چرا؟؟؟؟!!!
ولی حالا خوب می فهمم چراشو...
درسته، زمانی که من اینجا بودم خیلی کم بود، آره، 2 هفته کجا و 200 روز کجا؟!! ولی این تاپیک اینقد قشنگ و پر انرژیه که من رو معتاد خودش کرده و هر 10 دقیقه یه بار هر جا که باشم با گوشیم on میشم و چکش می کنم. همه چی اینجا یه رنگ و بوی دیگه ای داره. حتی قهر و آشتیاش هم دوست داشتنیه. قضیه رنگ و فونت و .... حتی همونش هم برام جذاب بود و با اینکه (به عنوان کسی که کار و حرفه ام طراحی سایته) حق رو با مدیران می دونستم و همه اون چیزایی رو که مدیران می گفتم جز اصول برنامه نویسی وبه ، ولی واسه سایر دوستان خیلی ناراحت می شدم که چرا تو این استرس زیاد باید برن تو یه چارچوب خاص و محدود کننده؟! همین الانم که اینا رو تایپ می کنم، اشک تو چشمام حلقه زده و دلم واسه اون بحثا تنگ شده...
یه ماه دیگه، همه چی تموم میشه و همه دوستان عزیز کلیر میشن. اینو مطمئنم بچه ها. چنان انرژی از این تاپیک میاد بیرون که هر کی بهش اعتقاد داشته باشه حتماً کلیر میشه. حتمااااااااااً
ولی می دونم بعد این یه ماه این دوستی و ارتباطی که بین بچه ها بوجود اومده رو هیچی نمی تونه خدشه دار کنه ، حتی اگه این ارتباط همیشه و همیشه همینطور مجازی باقی بمونه.
از تمام دوستای خوبم که غر غرای (قر قر) من رو این مدت تحمل کردن، بهم انرژی و امید دادن و در نهایت بهم تبریک گفتن و بهم رتبه دادن تشکر می کنم و ازشون این خواهش رو دارم که اجازه بدن من تا آخر عمر این تاپیک مهمونشون و در کنارشون باشم که الان دیگه این تاپیک جزیی از زندگیمه و به این راحتیا ازش بیرون نمیره.
هر روز و هر لحظه دعاتون می کنم و آرزوی اون چیزی رو میکنم که از ته دلتون آرزوش رو دارین...

برادر کوچیکه همتون - محمد

[alireza2753]

خدایا، تو رو به بزرگیت قسم، منتظرسرا رو امروز سبز سبز کن و بذار بعد این مدت، یه شب این بچه ها راحت سر رو بالششون بذارن.
15 شب بود که نخوابیده بودم. دیروز که کلیر شدم کل روز رو به خودم می گفتم امشب رو دیگه راحت و بدون دغدغه می خوابم. ولی زهی خیال باطل...
دیشب هم مثل شبای گذشته... تا خود صبح که آماده شدم بیام سر کار، مدام اسم دوستای خوبم تو مخم رژه می رفتن. تا linuxer میرفت کنار، shabah میومد سراغم، تا شبح میرفت و براش دعا می کردم Mehdi عزیز میومد، تا مهدی می رفت، mrbonbon نوبتش میشد، بعد نوبت Bigharar میرسید، بعد Asemaneabi بعد SK89 بعد مهرنگار بعد Sh-p بعد .... و همه و همه دوستانی که تو این دو هفته باهاشون زندگی کردم، سر آخر هم که پدی عزیز اومد و سراغم و دیگه بغضم ترکید.

4 ساله که درگیر پروسه مهاجرتم و هر روز بدون استثنا روزی 2، 3 ساعت تو ApplyAbroad پرسه میزنم و مطلب می خونم. تا سال پیش که شانس برنده شدن لاتاری نصیبم شد. اومدم به این فروم، بازم مثل سابق همون 2، 3 ساعت بود. منتها کشور جدید، هدف جدید، دوستای جدید... از پر کردن اولیه فرمها و ارسالشون که دوستان خیلی بهم کمک کردن، تا تاپیک نامه اول و کارنت شدن و نامه دوم و انتظار برای مصاحبه و سفر به امارات و .... و حتی پستهای بسیار مفید RS232 که آدم از خوندنشون سیر نمیشه...
حالا بعد 4 سال انتظار و کسب تجربه، می تونم به راحتی اون 4 سال رو بذارم یه طرف ، و این 2 هفته رو هم یه طرف... بعضی وقتها با خودم می گفتم این کسایی که کلیر شدن چرا راحتمون نمیذارن و دست از سرمون بر نمی دارن؟ آخه چی می خوان از جون این تاپیک؟ امثال خانم کریمی ، آقای فضلی و غیره که وجودشون خیلی محسوس و پررنگ و انرژی زای برای این تاپیک. واقعاً چرا؟؟؟؟!!!
ولی حالا خوب می فهمم چراشو...
درسته، زمانی که من اینجا بودم خیلی کم بود، آره، 2 هفته کجا و 200 روز کجا؟!! ولی این تاپیک اینقد قشنگ و پر انرژیه که من رو معتاد خودش کرده و هر 10 دقیقه یه بار هر جا که باشم با گوشیم on میشم و چکش می کنم. همه چی اینجا یه رنگ و بوی دیگه ای داره. حتی قهر و آشتیاش هم دوست داشتنیه. قضیه رنگ و فونت و .... حتی همونش هم برام جذاب بود و با اینکه (به عنوان کسی که کار و حرفه ام طراحی سایته) حق رو با مدیران می دونستم و همه اون چیزایی رو که مدیران می گفتم جز اصول برنامه نویسی وبه ، ولی واسه سایر دوستان خیلی ناراحت می شدم که چرا تو این استرس زیاد باید برن تو یه چارچوب خاص و محدود کننده؟! همین الانم که اینا رو تایپ می کنم، اشک تو چشمام حلقه زده و دلم واسه اون بحثا تنگ شده...
یه ماه دیگه، همه چی تموم میشه و همه دوستان عزیز کلیر میشن. اینو مطمئنم بچه ها. چنان انرژی از این تاپیک میاد بیرون که هر کی بهش اعتقاد داشته باشه حتماً کلیر میشه. حتمااااااااااً
ولی می دونم بعد این یه ماه این دوستی و ارتباطی که بین بچه ها بوجود اومده رو هیچی نمی تونه خدشه دار کنه ، حتی اگه این ارتباط همیشه و همیشه همینطور مجازی باقی بمونه.
از تمام دوستای خوبم که غر غرای (قر قر) من رو این مدت تحمل کردن، بهم انرژی و امید دادن و در نهایت بهم تبریک گفتن و بهم رتبه دادن تشکر می کنم و ازشون این خواهش رو دارم که اجازه بدن من تا آخر عمر این تاپیک مهمونشون و در کنارشون باشم که الان دیگه این تاپیک جزیی از زندگیمه و به این راحتیا ازش بیرون نمیره.
هر روز و هر لحظه دعاتون می کنم و آرزوی اون چیزی رو میکنم که از ته دلتون آرزوش رو دارین...

برادر کوچیکه همتون - محمد

مطمئنا تو این روزهای آخر همه چی درست میشه شک نکنید

[مهرنگار]

خدایا، تو رو به بزرگیت قسم، منتظرسرا رو امروز سبز سبز کن و بذار بعد این مدت، یه شب این بچه ها راحت سر رو بالششون بذارن.
15 شب بود که نخوابیده بودم. دیروز که کلیر شدم کل روز رو به خودم می گفتم امشب رو دیگه راحت و بدون دغدغه می خوابم. ولی زهی خیال باطل...
دیشب هم مثل شبای گذشته... تا خود صبح که آماده شدم بیام سر کار، مدام اسم دوستای خوبم تو مخم رژه می رفتن. تا linuxer میرفت کنار، shabah میومد سراغم، تا شبح میرفت و براش دعا می کردم Mehdi عزیز میومد، تا مهدی می رفت، mrbonbon نوبتش میشد، بعد نوبت Bigharar میرسید، بعد Asemaneabi بعد SK89 بعد مهرنگار بعد Sh-p بعد .... و همه و همه دوستانی که تو این دو هفته باهاشون زندگی کردم، سر آخر هم که پدی عزیز اومد و سراغم و دیگه بغضم ترکید.

4 ساله که درگیر پروسه مهاجرتم و هر روز بدون استثنا روزی 2، 3 ساعت تو ApplyAbroad پرسه میزنم و مطلب می خونم. تا سال پیش که شانس برنده شدن لاتاری نصیبم شد. اومدم به این فروم، بازم مثل سابق همون 2، 3 ساعت بود. منتها کشور جدید، هدف جدید، دوستای جدید... از پر کردن اولیه فرمها و ارسالشون که دوستان خیلی بهم کمک کردن، تا تاپیک نامه اول و کارنت شدن و نامه دوم و انتظار برای مصاحبه و سفر به امارات و .... و حتی پستهای بسیار مفید RS232 که آدم از خوندنشون سیر نمیشه...
حالا بعد 4 سال انتظار و کسب تجربه، می تونم به راحتی اون 4 سال رو بذارم یه طرف ، و این 2 هفته رو هم یه طرف... بعضی وقتها با خودم می گفتم این کسایی که کلیر شدن چرا راحتمون نمیذارن و دست از سرمون بر نمی دارن؟ آخه چی می خوان از جون این تاپیک؟ امثال خانم کریمی ، آقای فضلی و غیره که وجودشون خیلی محسوس و پررنگ و انرژی زای برای این تاپیک. واقعاً چرا؟؟؟؟!!!
ولی حالا خوب می فهمم چراشو...
درسته، زمانی که من اینجا بودم خیلی کم بود، آره، 2 هفته کجا و 200 روز کجا؟!! ولی این تاپیک اینقد قشنگ و پر انرژیه که من رو معتاد خودش کرده و هر 10 دقیقه یه بار هر جا که باشم با گوشیم on میشم و چکش می کنم. همه چی اینجا یه رنگ و بوی دیگه ای داره. حتی قهر و آشتیاش هم دوست داشتنیه. قضیه رنگ و فونت و .... حتی همونش هم برام جذاب بود و با اینکه (به عنوان کسی که کار و حرفه ام طراحی سایته) حق رو با مدیران می دونستم و همه اون چیزایی رو که مدیران می گفتم جز اصول برنامه نویسی وبه ، ولی واسه سایر دوستان خیلی ناراحت می شدم که چرا تو این استرس زیاد باید برن تو یه چارچوب خاص و محدود کننده؟! همین الانم که اینا رو تایپ می کنم، اشک تو چشمام حلقه زده و دلم واسه اون بحثا تنگ شده...
یه ماه دیگه، همه چی تموم میشه و همه دوستان عزیز کلیر میشن. اینو مطمئنم بچه ها. چنان انرژی از این تاپیک میاد بیرون که هر کی بهش اعتقاد داشته باشه حتماً کلیر میشه. حتمااااااااااً
ولی می دونم بعد این یه ماه این دوستی و ارتباطی که بین بچه ها بوجود اومده رو هیچی نمی تونه خدشه دار کنه ، حتی اگه این ارتباط همیشه و همیشه همینطور مجازی باقی بمونه.
از تمام دوستای خوبم که غر غرای (قر قر) من رو این مدت تحمل کردن، بهم انرژی و امید دادن و در نهایت بهم تبریک گفتن و بهم رتبه دادن تشکر می کنم و ازشون این خواهش رو دارم که اجازه بدن من تا آخر عمر این تاپیک مهمونشون و در کنارشون باشم که الان دیگه این تاپیک جزیی از زندگیمه و به این راحتیا ازش بیرون نمیره.
هر روز و هر لحظه دعاتون می کنم و آرزوی اون چیزی رو میکنم که از ته دلتون آرزوش رو دارین...

برادر کوچیکه همتون - محمد

محمد عزیر برادر بزرگوار این تاپیک از اینکه کلیر شدی بسیار خوشحال شدم و از اینکه با این شوق و اشتیاق از ته دل حرفاتو زدی و سر صبح این همه بهمون انرژی دادی به نوبه خودم ازت تشکر میکنم... انشالله در همه مراحل زندگی ات موفق و پیروز باشی و به قول خودت حداقل تو این فضای مجازی این دوستی پر رنگ، پایدار باشه..
مهرداد

[PARVIN_OMID]

سلام و صبح بخیر

امیدوارم امروز روزی پرکلیر برای تمام سفارتها باشه منتظر هورای سبزتان هستم .
دوستان عزیزم دیروز ( سه شنبه ) ساعت 11:30 همسرم پاسارو تحویل سفارت داد و بعد از ظهر ساعت 5 هر دو آپدیت شدیم جالبه که همون موقع ایمیلی برام اومد که در جواب ایمیلی که من یک هفته قبل از کلیرشدنمون بهشون زده بودم و ابراز نگرانی کرده بودم و گفته بودم بابا تکلیف ما چیه همه نگرانن و چیزی تا پایان سپتامبر نمونده و اونها هم زحمت کشیده بودن و تو ایمیل ضمن تبریک اعلام کردن پروسه اداریتون تموم شده و تشریف بیارین .
بابا ما که صبح تشریفمونو اورده بودیم سفارت و پاسارو داده بودیم . این دیگه چه وضعیه ؟!

[mehrdad360]

دوستان عزیز, من گه گاه میبینم که بعضی از دوستان میگن تا 15 سپتامبر وقت دارند که ویزاشون رو بگیرند.... من که سر در نیاوردم.. مگر تا آخر سپتامبر وقت نداریم که ویزا بگیریم؟؟

[PARVIN_OMID]

بچه ها راستی یکی از دوستان ما که خانم و آقای مسنی هستند و عضو مهاجرسرا هم نیستند پارسال دسامبر رفته بودن آنکارا برای مصاحبه و کلیرنس خوردن و برگه آبی گرفتن و تا 8 ماه اصلا هیچ خبری نبود نه آپدیتی نه کلیری خلاصه بعد از 8 ماه تازه با 2 -3 بار آپدیت خانمشون کلیر شد و همسرشون نه دیگه خانمه تصمیم گرفت بره برای تجدید مدیکال که یهو دیدن ستارشون برداشته شد و همین هفته قرار شد برن برای تجدید مدیکال و گرفتن ویزاها پس همه امیدوار باشین که کلیر میشین نگران نباشید .

[b_argi]

ایروان !!! ای داد / ای داد / ای داد

[Texassy]

من هی فکر میکردم اینا دارن دنبال چیه من میگردن که من کلیر نشدم تا حالا؟
هر چی کاوش کردم دیدم هیچی نیست
بعد به این نتیجه رسیدم که پروسه AP واقعا پروسه ایه که میتونه به خاطر هیچی طولانی بشه. اگر یکی 10 دقیقه مرخصی بگیره تو یه روز ممکنه AP من 10 روز زمانش جابجا بشه. این حقیقت داره
به نظرم بهتره زیاد نگران نباشیم

[مهرنگار]

سلام و صبح بخیر

امیدوارم امروز روزی پرکلیر برای تمام سفارتها باشه منتظر هورای سبزتان هستم .
دوستان عزیزم دیروز ( سه شنبه ) ساعت 11:30 همسرم پاسارو تحویل سفارت داد و بعد از ظهر ساعت 5 هر دو آپدیت شدیم جالبه که همون موقع ایمیلی برام اومد که در جواب ایمیلی که من یک هفته قبل از کلیرشدنمون بهشون زده بودم و ابراز نگرانی کرده بودم و گفته بودم بابا تکلیف ما چیه همه نگرانن و چیزی تا پایان سپتامبر نمونده و اونها هم زحمت کشیده بودن و تو ایمیل ضمن تبریک اعلام کردن پروسه اداریتون تموم شده و تشریف بیارین .
بابا ما که صبح تشریفمونو اورده بودیم سفارت و پاسارو داده بودیم . این دیگه چه وضعیه ؟!

حالا دیگه ناشکری نکنین...مبارکتون باشه.

[joody]

اي دوستان..... يعني شما ميگين بالاخره اين شوهر ما كلير ميشه بياد اينجا؟؟؟؟؟ من چرا اينقدر نااميد و خسته ام آخه ؟؟؟؟؟؟؟؟ به خدا اينقدر نااميد شدم كه امروز داشتم فكر ميكردم اگه محمد كلير نشه برگردم ايران چون اينجا واقعا سرسام گرفتم با دو تا نوجوون ....
خدايا يه كم لطفا من رو هم ببين....

[مهرنگار]

اي دوستان..... يعني شما ميگين بالاخره اين شوهر ما كلير ميشه بياد اينجا؟؟؟؟؟ من چرا اينقدر نااميد و خسته ام آخه ؟؟؟؟؟؟؟؟ به خدا اينقدر نااميد شدم كه امروز داشتم فكر ميكردم اگه محمد كلير نشه برگردم ايران چون اينجا واقعا سرسام گرفتم با دو تا نوجوون ....
خدايا يه كم لطفا من رو هم ببين....

صبر داشته باشین.. اون هم درست میشه.. دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره..

[sadeghi897]

با هم شروعش کردیم
خوب وسطاش اقتضای شرایط یکی زودتر رفت یکی دیر تر
، اما پایان مرحله اول مهاجرت ، که همون گرفتن ویزاها هست، منتظریم
تا همه بگیرین
مطمئن هستم که می گیرید.
و با هم تمومش می کنیم
و بازم با چند ماه تفاوت مرحله دوم مهاجرت رو همه با هم و در کنار هم شروع می کنیم.
دی
خنده روی لباتون فراموش نشه

[A.d]

سلام
یه ایمیل از سفارت آنکارا 27 آگوست برای همسرم درمورد سربازی (طول دوره و...) پرسیدن با اینکه همون روز پاسخ دادیم باز به تاریخ 3 سپتامبر همون ایمیل رو برای من فرستادن و من هم همون جوابو براشون فرستادم به نظر شما این چه معنی داره
-هردو مون به تاریخ 3 سپتامبر آپدیت شدیم.

[سونا]

دوستان کس میدونه فرم 9 سوالی باعث تسریع در پرسه کلیر می شه یا اینکه برعکس