من و مهاجرت

[rezijon]

افشین و صادقی عزیز.. خوندم ولذت بردم از نوشتارتون.. انشالا استفاده کنیم در سال اینده و باز ازتون کمک بگیریم...

بنظرتون برای من و همسر و فرزند ساله در سال اینده جهت مهاجرت حداقل چقدر موجودی کافیه.؟؟؟

.. همسرم برنامه نویس و طراح وبسایت هست والبته توی کارش حرفه ایه

[nicole.gemini]

چند روز دیگه بهمون وقت دادند برای انگشت نگاری سیتیزن شدن... اصلا باورم نمیشه 5 سال به این زودی گذشت...همیشه از این وقت میترسیدم... هیچوقت صد درصد دوست نداشتم تابعیتم را عوض کنم... بیشتر گیجم... تا خوشحال یا ناراحت... نمیدونم اصلا میشد اقدام نمیکردم؟؟!!!!
برای اینکه قبولش برام راحتتر باشه، درخواست کردم هم اسمم و هم فامیلم را هم عوض کنند به یک اسم آمریکایی و یه فامیل خلاصه شده ... شاید هنوز دوست دارم من ایرانی ام بهمراه اسم اصیل قبلی ایرانی ام همونجور توی خاطراتم ایرانی بمونه ...

[مهرآسا]

چند روز دیگه بهمون وقت دادند برای انگشت نگاری سیتیزن شدن... اصلا باورم نمیشه 5 سال به این زودی گذشت...همیشه از این وقت میترسیدم... هیچوقت صد درصد دوست نداشتم تابعیتم را عوض کنم... بیشتر گیجم... تا خوشحال یا ناراحت... نمیدونم اصلا میشد اقدام نمیکردم؟؟!!!!
برای اینکه قبولش برام راحتتر باشه، درخواست کردم هم اسمم و هم فامیلم را هم عوض کنند به یک اسم آمریکایی و یه فامیل خلاصه شده ... شاید هنوز دوست دارم من ایرانی ام بهمراه اسم اصیل قبلی ایرانی ام همونجور توی خاطراتم ایرانی بمونه ...

سلام
تو دانشگاه آمريكا يك استاد ايراني بود كه گرين كارد داشت و حاضر به سيتيزني نشد و دانشگاه هم هميشه براي فرستادنش به سخنراني كشورهاي ديگه مشكل داشت با اينحال بعد از گذشت ٢٩سال نميخواست تابعيت عوض كنه،تو دانشگاه و مدت تحصيل مدام بهش فكر ميكردم و حتي الان،شايد جنس اين احساسات يكي باشه ،تصميم نوع برخورد فقط فرق ميكنه،من زحمات زياد شماها و بقيه مهاجرين رو نداشتم ولي احتمالا نوع احساس من هم كه با موقعيت خوب كاري در دانشگاه و گرين كاردي كه با دستور و نظر دانشگاه به من داده شده بود (البته اداره مهاجرت كمي سخت بود مسائلش) برگشتم و الان ايران هستم شبيه شما ويا استاد ايراني دانشگاه باشه، فقط من دوست نداشتم تو خاطراتم بمونم با اينكه اسم و فاميلم خيلي سخت بود براشون و تا آخر هم همونطوري كه دوست داشتند صدام ميكردند،يه چيز بي ربط به موضوع بگم از معرفت علمي اينها:چند روز پيش ديدم رئيس بخش چاپ دوم كتابش رو كه تو آمازون حدود ٣٠٠دلار بود برام ميل كرده با دراپ باكس تا تو ايران اگر بدردم ميخوره استفاده كنم و البته بروز باشم،خوشحال بودم من رو هنوز دوست داشته و خوشحال بودم براي همه انسانيت و لطف بيدريغش ،خوشحال بودم از فرصتي كه خدا فراهم كرد براي آشنايي با اين مردمان نازنين(البته نه همشون و آدم مشكل دار هم توشون بود كه خوب با صبر من و درايت اساتيد ختم به خير ميشد)
سيتيزني شما هم مبارك باشه ومن اگر در شرايط شما بودم حتما سيتيزن ميشدم و فكر ميكنم اون احساسات بعد از مدتي برطرف ميشه و پاسپورت آبي رنگ هم يه جايي تو كمد ميره مثل كارد من ،خوبي آدمها فراموشي لحظات هست حتي دشوارترينش ،چندين و چند ٥سال ديگه هم سلامت زندگي كنيد به لطف خدا

[sadeghi897]

چند روز دیگه بهمون وقت دادند برای انگشت نگاری سیتیزن شدن... اصلا باورم نمیشه 5 سال به این زودی گذشت...همیشه از این وقت میترسیدم... هیچوقت صد درصد دوست نداشتم تابعیتم را عوض کنم... بیشتر گیجم... تا خوشحال یا ناراحت... نمیدونم اصلا میشد اقدام نمیکردم؟؟!!!!
برای اینکه قبولش برام راحتتر باشه، درخواست کردم هم اسمم و هم فامیلم را هم عوض کنند به یک اسم آمریکایی و یه فامیل خلاصه شده ... شاید هنوز دوست دارم من ایرانی ام بهمراه اسم اصیل قبلی ایرانی ام همونجور توی خاطراتم ایرانی بمونه ...

شهروند شدن مثل یاد گرفتن یک زبان جدیده ، هیچوقت زبان اولی رو ازت نمی گیره و تابعیت که عوض نمی کنید شما یک تابعیت جدید اضافه می کنید تابعیت ایرانی شما سره جاش هست

[sadeghi897]

خوب دقیقا شبیه قسمت اول مهاجرت، باید از هرکدوم چند ماه بگذره که آدم حرف واسه گفتن داشته باشه
امروز می خوام تجربه اولین مصاحبه تخصصی خودم رو براتون بنویسم این مسئله به بیش از سه ماه پیش بر می گرده
بعد از هفت ماه از شروع مهاجرت من هنوز برای هیج شغل تخصصی اپلای نکردم که دو دلیل عمده اولش که مهمه و شخصی است ترجیج می دم نگم و اما دلیل دومش هم این بود که من با روش و نوع اپلای کردن شغل در اینجا ، رزومه نویسی، و غیر اشنا نبودم دوست هم نداشتم روش آزمون و خطا رو پیش برم.
تنها مصاحبه تخصصی که رفتم داستان جالبی داره که براتون می نویسم.
من یکی از meet up که شرکت کرده بودم با فردی به نام Li اشنا شدم که خیلی عادی و معمولی با هم اشنا شدیم و دوست فیس بوکی شدیم، من نوشته هایی که شیر می کرد رو می خوندم چون مورد علاقم بود و در زمینه علاقه من فعالیت می کرد. یک بار یک موقعیت شغلی شیر کرد که من رزومه ام رو براش فرستادم
بعد به من زنگ زدن که برای مصاحبه بیا شرکت ما، منم با کمک یکی از دوستان یک روز بلند شدم رفتم مصاحبه از این جا به بعدش داستان جالب می شه :
رئیس شرکت که با من مصاحبه کرد ایرانی بود هم فارسی باهام مصاحبه کرد و انگلیسی و خوب نداشتن تجربه کافی و البته زمان خیلی کمی که من در امریکا بودم برای اون شغل به اون مهمی واقعا ریسک بود و اولین جایی بود که در کل این هفت ماه به من گفتن زبانم در حد لازم نیست؟
البته انصافا راست میگفت ، برای اون موقعیت شغلی من باید زبان فوق العاده داشته باشم که حتی از خیلی از مردم عادی هم بهتر باشه ، چون موقعیت طوری بود که باید مثل آدمهای سطح بالای جامعه امریکا بتونی صحبت کنی و دیگران رو با کلامت تحت تاثیر قرار بدی
البته رئیس شرکت از من خوشش اومد و گفت روحیه خیلی دوس دارم واسه همین فردا می خوام توی یک کنفرانس مهم از طرف شرکت ما در سانفرانسیسکو شرکت کنی، بازم با کمک همون دوست عزیزمون من فردا به همراه دوستم در یک کنفرانس شرکت کردم.
کنفرانس ایرانیان متخصص و کار افرین و سرمایه گذار در سانفرانسیسکو برگذار می شد.
http://www.persiantechentrepreneurs.com/
من در این کنفرانس شرکت کردم و خیلی واسم جذاب بود، و خوب چند تا دوست هم پیدا کردم از قدرت ایرانی ها هم در امریکا و محدوده سیلیکون ولی بیشتر اگاهی پیدا کردم. هم دید تصمیم گیری هام رو بلند مدت کردم تا در بلند مدت بتونم نزدیک اون چیزی بشم که دوس دارم.
و یک چیزی دیگه هم متوجه شدم که قبلا هم بهش عقیده داشتم اما بیشتر بهش عقیده پیدا کردم.
Go Forward, you don`t know how Big the Next opportunity is
?
سئوالاتی که معمولا درمصاحبه های تخصصی می پرسن غیر از بحث سئوالات تخصصی :
5 سال دیگه خودت رو درچه موقعیتی می بینی اگر این شغل قبول کنی؟
چرا می خوایی شرکت ما کار کنی؟
نقاط ضعف و قوتت چی هست؟
چه طوری مشکلات کاری رو حل می کنی؟ یک مسال بزن که مشکلی پیدا کردی و تونستی حلش کنی؟
چی شرکت ما رو دوس داری؟
وبسایت شرکت ما رو نیگاه کردی؟ محصول ما رو می شناسی؟ نظرت راجع به محصول و وبسایت یا خدمتی که ما ارائه می کنیم چی هست؟
این پست گذاشتنش یک مناسبت دیگه هم داشت من چند روز پیش بلیط برگشتم بود که البته دو ماه قبل گفته بودم خانواده فروخته بودنش، بعد برام خیلی جالب بود که این همه مدت زود گذشته و اصلا من احساس نکردم.

[sadeghi897]

بعد از دو سال خیلی اوضاع روز به روز بهتر می شه
از اونجایی که من عشق پول نیستم دارم از هر فرصتی برای سفرکردن و همچنین گردش و خوش گذرانی استفاده می کنم.
یک زندگی کاملا امریکایی
البته دیگران به عنوان ایرانی، خیلی سخت بتونن بپذیرن این مسئله رو ، پس اگر قصد دارید این کارو بکنید به روحیات شخصیتون هم توجه کنید.

[visa2015]

داشتم تاپیک اولین سفر به آمریکا رو می خوندم ، خوب تاپیکی هست که به شما پیشنهاد می کنم بخونید، حتی سئوال های بدرد بخوری و اطلاعات بدرد بخوری پیدا می شه سئوال یکی از دوستان برام جالب و مهم اومد
اگر کسی بخواد بعد از ورود به آمریکا تحصیلشو در دوره های فوق لیسانس یا دکترا ادامه بده قاعدتا نیاز داره که رفرنس یا Letter of Recommendation از اساتیدش در ایران بگیره و با خودش ببره. با توجه به اینکه در حال حاضر مشخص نیست بعد از ورود در کدام دانشگاه یا رشته تحصیلی امکان ادامه تحصیل پیدا می کنه این نامه باید چه فرمتی داشته باشه، آیا دوستان نمونه ای ازش دارن یا قبلا چنین چیزی رو گرفتن؟
ممنون می شم اگه اطلاعاتی در این زمینه دارین به اشتراک بزارین.
لینک دقیق این سئوال
http://mohajersara.com/post-307637.html#pid307637

از دوستم که آمریکا هست جوابش رو پرسیدم
گفت Letter of Recommendationفرم های خاصی داره اون فرم ها رو باید بدی به اساتیدت واست پر کنن جای دانشگاه مبدا هم چون نمی دونی باید این رو بنویسی
to whom it may concern
من قبلا از این مورد شخصا برای نامه های اداری زیاد استفاده کرده بودم اما خوب الان متوجه شدم که برای ریکام هم می شه ازش استفاده کرد خلاصه که یک نکته کوچیک ولی بدرد بخور رو یاد گرفتم از هر دو نفر تشکر می کنم اونی که سئوال پرسید اونی که جواب داد.
در ضمن برای اینکه اطلاعات خوبی از Letter of Recommendation بتونیدبدست بیارید می تونید به این لینک مراجعه کنید:
http://www.applyabroad.org/forum/forumdi...mendation)

بچه ها جونم ، یک چیز خوب پیدا کردم گفتم با شما تقسیمش کنم
راستش چند روزی در گیر نوشتن Recom بودم اینترنت رو یک شخمی زدم ، دی
یک راهنمای توپ پیدا کردم که در اپلای ابرود هم بچه ها گذاشته بودنش ، به نظرم از هر راهنمایی بهتر هست ، این هم لینک دانلودش
https://www.dropbox.com/s/9xxj95czsowsw8...0Guide.pdf
خلاصه که خیلی محشره

با سلام
ممنون از پست های مفیدتون
می خواستم بپرسم کسانی که با ویزای لاتاری میان و اپلای میکنن بعد از یک سال که شهروند حساب شدن بازم تافل و جی ار ای میخواد؟؟؟

[sadeghi897]

[quote='sadeghi897' pid='308036' dateline='1365974396']
با سلام
ممنون از پست های مفیدتون
می خواستم بپرسم کسانی که با ویزای لاتاری میان و اپلای میکنن بعد از یک سال که شهروند حساب شدن بازم تافل و جی ار ای میخواد؟؟؟

تافل اگر اینجا دبیرستان درس خونده باشی
یا مقطع کالج زبانش رو تا سطح مد نظر بگذرونی
نمی خواد
اما جی آر ای برای همه می خواد حتی اگر امریکا به دنیا اومده باشی

[Tolu IR]

چه صفحه جال و مفيدى كاش دوستان بيشتر از تجربياتشون اينجا بگن?

[msr839]

ممنونم از همه دوستان بابت اطلاعات مفیدی که ارائه کردن

[sadeghi897]

راهنمای سیتیزن شدن توسط بیات
جامع برای حداقل کالیفرنیا
به تاریخ پست دقت کنید از زمان ازش زیاد گذشته بود حتما خودتون هم با تجربیات بقیه چک کنید برای من کافی و جامع بود من طبق همین مسیر رفتم.
https://www.mohajersara.org/forum/showth...#pid768148

[sadeghi897]

اینجا به زودی به روز می شود.
دی

[?!Seattle]

اینجا به زودی به روز می شود.

دی

خیلی وقته کسی چیزی ننوشته. ممنون از به اشتراک گذاشتن تجربیاتتون

[razeman]

خیلی خوشحالم که هنوز هستین اقای صادقی
منتظر به روز شدن هستم