کلیرنس برندگان ۲۰۱۴

[soli asali]

دوستان مستقر در آمریکا،
یکی از دوستان من در آمریکا بهم گفت یه بخشنامه‌ای شده بوده پارسال یا پیرارسال که کسانی که از ۶ ماه گذشته پرونده‌شون رو باید به صورت خودکار بهشون ویزا بدن. ایشون نتونست بخشنامه رو برام پیدا کنه. خودمم نتونستم. کسی راجع به این موضوع چیزی شنیده تا به حال؟؟؟

من این مطلب رو تو سایت ویکی پدیا دیدم.
تو سرچ ویکی پدیا وارد کنید پیدا می کنید.

[usafirststeps]

سایت ایروان آپدیت شد...........اما با یه کیس غیر لاتاری........این هفته هم هیچ.......

آپدیت نشد که همون 3 تا لاتاری اخر لیست بودن اشتباه نمیکنین?

[mhe7857]

[quote='me_u' pid='488019' dateline='1398867683']
سلام دوستان عزیز
من یک چیزی بگم و دیگه تو این قسمت هیچی نمینویسم!!!
چون هر کس بیاد تو این تاپیک کلا شیرازه فکریش بهم میریزه و احساس ناراحتی و پریشان حالی به آدم دست میده

میدونید ما تیری در تاریکی رها کردیم و لاتاری شرکت کردیم.تیرمون خورده به هدف----------->

الان هم همه منتظریم تا یکی از این سه سفارت 1 کلیر اعلام کنه بعد دست و هورا و انرژی مثبت.دقیقا درک میکنم چه فشاری رو شما عزیزان مخصوصا دوستانی که قریب 7 ماه منتظرن تا کلیر بشن وجود داره.
خوب مسائلی رو مطرح میکنم و جوابشو خودتون با خودتون مرور کنید.تا شاید این استرس باعث ناراحتی و عذاب فکری ما نشه:

همه برای مصاحبه رفتیم خارج از کشور جو خارج از کشور چجوری بود؟

فکر میکنید ما چقدر میتونیم خودمونو با این جو تطبیق بدیم؟
من برای پرسیدن آدرس از رزوشن هتل که هندی بود 5 بار سوال کردم و جوابش به غیر از ددد دووو دودودو دیدیدیدی چیزی مفهوم نبود
آخرشم بی خیال شدم.
همین حالت وقتی ما بریم آمریکا برامون از زاویه مقابل پیش میاد.طرف مقابل سه بار بهمون میگه بار چهارم بیخیال میشه.
خلا حضور در مملکتی که آشنایی کامل با هیچیش نداریم رو چطور میخواهیم پر کنیم.؟
همین الان فرض کنید یک آدم رودروایسی دار که نمیتونی بهش بگی نه یک پروژه برات تعریف کنه و بگه فردا بهم خبر بده
شما هم میگی اوکی حتما!!! از جلسه میای بیرون کلا قفل میکنی حالا چیکار کنم؟؟؟؟
به وضوح موقع ورود به خاک آ -م-ری-کا همین وضعیت رو خواهیم داشت حتی اگه 2000 تا آشنا اونجا داشته باشیم.
ضمنا اینهم نکته مهمیه که بخاطر فرهنگ این کشور حتی از دوستان و بستگان خیلی نزدیک هم زیاد توقع کمک و همکاری نداشته باشید.!!!!

من فکر میکنم همه ما اصل موضوع را گذاشتیم کنار و درگیر فرع موضوع هستیم
فرض کنید فردا سفارتها همه مارو کلیر کردند.خوب 1 2 3 روز نه 1 هفته دست وهورا و انرژی
بعدش چی ؟کلا 6 ماه وقت داریم بریم اونجا.برنامه ریزی کردیم؟به فکر کار هستیم؟سایتهای مربوط به کار رو چک کردیم؟رزومه فرستادیم؟
از همه شاخصتر بحث زبان چقدر برامون مهمه؟
بابا اینها اصل قضیه است بیخیال کلیر بشیم.اصلا بالاترین نقطه اینه که به هیچکدوممون ویزا نمیدن!چند روز میخوایم دپرس باشیم
زانوی غم بغل کنیم و بگیم چرا اینجوری شد؟
به خدا چرخ زندگی همیشه میچرخه و ضرر اصلی رو ما میخوریم که داریم بالاترین امتیاز زندگیمون که زمانه از دست میدیم.

من پیشنهاد میدم فکر کنید کلیر شدید.تمام کارهائی که باید انجام بشه تا شما برید اونور آب را رو کاغذ بنویسید.بعد براش زمانبندی مناسب در نظر بگیرید آخرشم آماده پیاده سازیش بشید.
حتی اگه کلیر هم نشیم از زمان برای کسب اطلاعات و بالا بردن دانشمون استفاده کردیم نه اینکه زمانمونو از دست میدیم.استرس داریم.عصبانی میشیم. به زمین و زمان گیر میدیم و آخرشم دودش یک راست میره تو چشم خودمون.

انتخاب با خودمونه

آخرشم بگم اصلا قصد توهین و یا بی ادبی نداشتم فقط خواستم اطلاع رسانی کنم.

سرافراز باشید.مثل سرو

دوست عزیز فر مایش شما کاملا صحیح این و همه ی قبلی ها و همه ی هم دوره های ما می گن که زبان زبان زبان
اما شما یه نیگاه به اسم این تاپیک بنداز خوب این جو هم حال و هوای خودشو داره هر روز یکی نا امید می شه یکی دیگه اینجا بهش امید می ده یکی اون روز واسه اینکه جو و شاد کنه یه چیز باحال می گه یا کلی انرژی می فرسته
اگه قرار بود از این حرفا زدت نشه اسم این تاپیک و می زاشتند کلیر ها
می بخشید اما من خودم وقتی میام اینجا مشکلات شخصیم رو هم فراموش می کنم

دوست خوبم فرمایش شما هم کاملا صحیح است ولی میشه جو این تاپیک رو طوری تغییر دهیم که وقتی واردش میشیم بدون استرس و تشتج فکری به عمق فاجعه پی ببریم نه اینکه برندگان 2015 هنوز اعلام نشده و شرکت کنندگانش استرس گرفتند!!

سرافراز باشید.مثل سرو

سلام دوست عزیز نکاتی که شما اشاره کردید درسته و انجا هم سختیهای خودشو داره.امیدوارم همه هرچه زودتر کلیر بشید و براحتی بیاین اینجا.اما هر چی باشه زندگی کردن خیلی راحت تر از ایران هست.نگران زبان نباشید.چون اگر بچه داشته باشید میتونید برید esl مدرسه ی بچه اونم رایگان.قبل از اون هم اینجا اکثر مردم مهاجر هستن و همه زبان انگلیسیشون افتضاح هست.به نظر من فعلن به این فکر کنین که چه طور میتونین پول بیشتری بیارین اینجا تا وقتی که کار پیدا میکنین بتونین احتیاجاتتون رو براورده کنین.تلاش کنین محل اقامتتون رو خوب و درست انتخاب کنین.

[armin021]

سلام دوستان عزیز
من یک چیزی بگم و دیگه تو این قسمت هیچی نمینویسم!!!
چون هر کس بیاد تو این تاپیک کلا شیرازه فکریش بهم میریزه و احساس ناراحتی و پریشان حالی به آدم دست میده

میدونید ما تیری در تاریکی رها کردیم و لاتاری شرکت کردیم.تیرمون خورده به هدف----------->

الان هم همه منتظریم تا یکی از این سه سفارت 1 کلیر اعلام کنه بعد دست و هورا و انرژی مثبت.دقیقا درک میکنم چه فشاری رو شما عزیزان مخصوصا دوستانی که قریب 7 ماه منتظرن تا کلیر بشن وجود داره.
خوب مسائلی رو مطرح میکنم و جوابشو خودتون با خودتون مرور کنید.تا شاید این استرس باعث ناراحتی و عذاب فکری ما نشه:

همه برای مصاحبه رفتیم خارج از کشور جو خارج از کشور چجوری بود؟

فکر میکنید ما چقدر میتونیم خودمونو با این جو تطبیق بدیم؟
من برای پرسیدن آدرس از رزوشن هتل که هندی بود 5 بار سوال کردم و جوابش به غیر از ددد دووو دودودو دیدیدیدی چیزی مفهوم نبود
آخرشم بی خیال شدم.
همین حالت وقتی ما بریم آمریکا برامون از زاویه مقابل پیش میاد.طرف مقابل سه بار بهمون میگه بار چهارم بیخیال میشه.
خلا حضور در مملکتی که آشنایی کامل با هیچیش نداریم رو چطور میخواهیم پر کنیم.؟
همین الان فرض کنید یک آدم رودروایسی دار که نمیتونی بهش بگی نه یک پروژه برات تعریف کنه و بگه فردا بهم خبر بده
شما هم میگی اوکی حتما!!! از جلسه میای بیرون کلا قفل میکنی حالا چیکار کنم؟؟؟؟
به وضوح موقع ورود به خاک آ -م-ری-کا همین وضعیت رو خواهیم داشت حتی اگه 2000 تا آشنا اونجا داشته باشیم.
ضمنا اینهم نکته مهمیه که بخاطر فرهنگ این کشور حتی از دوستان و بستگان خیلی نزدیک هم زیاد توقع کمک و همکاری نداشته باشید.!!!!

من فکر میکنم همه ما اصل موضوع را گذاشتیم کنار و درگیر فرع موضوع هستیم
فرض کنید فردا سفارتها همه مارو کلیر کردند.خوب 1 2 3 روز نه 1 هفته دست وهورا و انرژی
بعدش چی ؟کلا 6 ماه وقت داریم بریم اونجا.برنامه ریزی کردیم؟به فکر کار هستیم؟سایتهای مربوط به کار رو چک کردیم؟رزومه فرستادیم؟
از همه شاخصتر بحث زبان چقدر برامون مهمه؟
بابا اینها اصل قضیه است بیخیال کلیر بشیم.اصلا بالاترین نقطه اینه که به هیچکدوممون ویزا نمیدن!چند روز میخوایم دپرس باشیم
زانوی غم بغل کنیم و بگیم چرا اینجوری شد؟
به خدا چرخ زندگی همیشه میچرخه و ضرر اصلی رو ما میخوریم که داریم بالاترین امتیاز زندگیمون که زمانه از دست میدیم.

من پیشنهاد میدم فکر کنید کلیر شدید.تمام کارهائی که باید انجام بشه تا شما برید اونور آب را رو کاغذ بنویسید.بعد براش زمانبندی مناسب در نظر بگیرید آخرشم آماده پیاده سازیش بشید.
حتی اگه کلیر هم نشیم از زمان برای کسب اطلاعات و بالا بردن دانشمون استفاده کردیم نه اینکه زمانمونو از دست میدیم.استرس داریم.عصبانی میشیم. به زمین و زمان گیر میدیم و آخرشم دودش یک راست میره تو چشم خودمون.

انتخاب با خودمونه

آخرشم بگم اصلا قصد توهین و یا بی ادبی نداشتم فقط خواستم اطلاع رسانی کنم.

سرافراز باشید.مثل سرو

سلام
این رو فراموش نکنید که هر کس شرایط خاص خودش رو داره و همه با هم فرق دارن!
مطمعنا هر کسی هم روال و روش زندگی خود رو به خوبی میدونه!
ببین دوست من! ما شانس داشتیم و برنده شدیم و تا اینجا اومدیم و شک نکن بقیش رو هم با موفقیت ادامه میدیم.
۲ حالت داشته:
یکی بوده همینطوری عشقی لاتاری ثبت نام کرده و بدونه برنامه ریزی تا اینجا اومده و فکر بقیش و هم نکرده!!!
یکی هم هست با برنامه ریزی و فکر پا تو این قضیه گذاشته.
بستگی داره جزو کدوم دسته باشید!
مسلما اگه جزو دسته اول باشید خیلی اذیت خواهید شد.
به نظر من تو این راه، یا همون مهاجرت آدم باید جسارت و شجاعت داشته باشه، این مهم ترین خصلتیه که باید داشته باشی.
عزیزم اگه شما این دو خصوصیت رو نداشته باشی رک و راست بهت بگم: باید بیخیال شی!!!
شما میگی چطوری میتونین خودتون و با جو اونجا و فرهنگش تطبیق بدیم؟!!!
آخه دوست من، اگه من آدمی باشم که نتونم خودمو با شرایط فرهنگی و جو جایی تطبیق بدم که کلا به درد مهاجرت نمیخورم!
این از این!
دوما معلومه من باید به خودم متکی باشم و رو فامیل و دوست و اینا حساب نکنم!
مثلا خود من کلی دوست و فامیل اونجا دارم، ولی اصلا و ابدا قصد ندارم پیش هیچ کدومشون برم!!! میدونی چرا؟ چون میخوام از ایرانی جماعت دور باشم که زبانم پیشرفت کنه!
اگه برم پیش اونا شک نکن آدمی میشم که به کمک متکی میمونه و نمیتونه کاراشو خودش انجام بده.
شما میگی اصل و ول کردین و فرع و چسبیدیم!
اتفاقا اصل همین قضیه ی کلیرنسمون هستش که اهمیت داره و کل رفتن یا نرفتنمون بستگی به همین داره.
البته زبان رو هم فراموش نمیکنیم.
هر کاری هم بکنی نمیتونی ذهنتو از کلیرنس پرت کنی! چه بخواهی و چه نخواهی ذهنمون درگیر این هست!
باز هم این و خاطر نشان میکنم اگه تو این راه جسارت و شجاعت نداسته باشی، نری بهتره!
یه ماجرایی رو براتون تعریف کنم دوستان:
وقتی میخواستم برم ابوظبی برای مصاحبه تو تاپیک مخصوص حرف از این بود که همه ی دوستان برای رفتن از دبی تا ابوظبی با یه سری ایرانی مقیم اونجا هماهنگ میکردن برای رفتن!!!
بصورت دربست و با کلی هزینه! ولی بنده نه به خاطر پول، بلکه به خاطر محک زدن خودم با اتوبوس رفتم ابوظبی! حتی کل دبی رو با مترو اینور.و اونور رفتم!
دوست من، سر و کله زدن با خارجیا تو مملکت غریب میتونه محک خوبی برای ما باشه. باور کن من حتی از مهاجرت و مشکل زبان تو اونور استقبال هم میکنم و حتی از اون هنگ کردنی هم که شما میگین!!!
من تا با این چیزا مواجه نشم هیچوقت نمیتونم اونجا مشکلات و پشت سر بزارم! باور کن تو امارات کلی سوتی زبان دادم! ولی به بار هم عقب نشینی نکردم که کمتر حرف بزنم تا سوتی کمتر بدم! تازه از موقعیت استفاده کردم تا اونا کمتر بشن.
من به این ماجرا، دقیقا برعکس شما نگاه میکنم!
من فکر می کنم که یه بوکسور هستم که دارم وارد رینگ مسابقه میشم!!! کاری که میکنم گارد گرفتنه و فکر پیروزی. فقط فکرم و متمرکز میکنم رو مبارزه.
فایت...

[masoud92]

آقا به این گردن من که اکثر قریب به اتفاق کسایی که حداقل تا الان مصاحبتون رو رفتین و کیس نامبراتون اون بالا بالاها نبوده قبل سپتامبر کلیر می شین و میرین. سفارتا که قرار نیست ویزاهاشونو ترشی بندازین. وزارت خارجه شون یه سهمیه ای واسه هر کشور تعیین کرده که سفارتها باید توزیعش کنن و می کنن.
بابا پا شین برین زبان بخونین که تازه پس فردا عزا نگیرین که حالا کلیر شدم زبون بلد نیستم. اونهایی هم که چندماهه منتظر کلیرن نگران نباشین. هر ساله نیمه دوم سال میلادی روند کلیر شدنا شدت گرفته حالا قسمت بوده شما طعم انتظارو بیشتر بچشین که انشااله اون ور آب اجرشم می برین !!
اون زوجهایی هم که یکیتون کلیر شدین یکیتون نشدین نگران نباشین. فرض دور که کلیر نشین (که میشین) ویزای خانوادگی اینقدرها هم گرفت و گیر نداره. اگه اینقدر گرفتاری داشت که اون ایرانی های مقیم آمریکایی که با یه نفر مقیم ایران ازدواج میکنن باید کلا دور این کارو خط قرمز می کشیدن. طرف که اول نمی ره از وزارت خارجه آمریکا استعلام بگیره که من می خوام با یه ایرانی اردواج کنم بهش ویزا میدین یا نه . اول میره ازدواج میکنه بعد میره دنبال روند اداری مهاجرت همسرش. بعله

[کیارش ب.]

سلام به همه دوستان منتظر
امیدوارم که لبای همتون هر چه زودتر خندون شه البته خودمون یه ماه دیگه به وضعیت شما دچار می شیم
می خواستم ازتون بپرسم تو این فرم 10 سوالی که بعد از کلیر خوردن میدن چه سوالهای پرسیده شده؟؟
فرمش جایی هست که بشه دید؟
شاد باشین

[nedali]

بچه‌ها امشب شب اول ماه رجب و روز آرزوهاست بیاین از صمیم قالب آرزو کنیم که خدا برامون بهترین‌ها رو رقم بزنه امشب یه بالن آرزو با شوهرم روشن کردیم و برای همهٔ منتظران دعا کردیم به امید فردای خوش و آرام کنار شما در ا.م.ر.ای.ک.ا D:

[me_u]

سلام دوستان عزیز
من یک چیزی بگم و دیگه تو این قسمت هیچی نمینویسم!!!
چون هر کس بیاد تو این تاپیک کلا شیرازه فکریش بهم میریزه و احساس ناراحتی و پریشان حالی به آدم دست میده

میدونید ما تیری در تاریکی رها کردیم و لاتاری شرکت کردیم.تیرمون خورده به هدف----------->

الان هم همه منتظریم تا یکی از این سه سفارت 1 کلیر اعلام کنه بعد دست و هورا و انرژی مثبت.دقیقا درک میکنم چه فشاری رو شما عزیزان مخصوصا دوستانی که قریب 7 ماه منتظرن تا کلیر بشن وجود داره.
خوب مسائلی رو مطرح میکنم و جوابشو خودتون با خودتون مرور کنید.تا شاید این استرس باعث ناراحتی و عذاب فکری ما نشه:

همه برای مصاحبه رفتیم خارج از کشور جو خارج از کشور چجوری بود؟

فکر میکنید ما چقدر میتونیم خودمونو با این جو تطبیق بدیم؟
من برای پرسیدن آدرس از رزوشن هتل که هندی بود 5 بار سوال کردم و جوابش به غیر از ددد دووو دودودو دیدیدیدی چیزی مفهوم نبود
آخرشم بی خیال شدم.
همین حالت وقتی ما بریم آمریکا برامون از زاویه مقابل پیش میاد.طرف مقابل سه بار بهمون میگه بار چهارم بیخیال میشه.
خلا حضور در مملکتی که آشنایی کامل با هیچیش نداریم رو چطور میخواهیم پر کنیم.؟
همین الان فرض کنید یک آدم رودروایسی دار که نمیتونی بهش بگی نه یک پروژه برات تعریف کنه و بگه فردا بهم خبر بده
شما هم میگی اوکی حتما!!! از جلسه میای بیرون کلا قفل میکنی حالا چیکار کنم؟؟؟؟
به وضوح موقع ورود به خاک آ -م-ری-کا همین وضعیت رو خواهیم داشت حتی اگه 2000 تا آشنا اونجا داشته باشیم.
ضمنا اینهم نکته مهمیه که بخاطر فرهنگ این کشور حتی از دوستان و بستگان خیلی نزدیک هم زیاد توقع کمک و همکاری نداشته باشید.!!!!

من فکر میکنم همه ما اصل موضوع را گذاشتیم کنار و درگیر فرع موضوع هستیم
فرض کنید فردا سفارتها همه مارو کلیر کردند.خوب 1 2 3 روز نه 1 هفته دست وهورا و انرژی
بعدش چی ؟کلا 6 ماه وقت داریم بریم اونجا.برنامه ریزی کردیم؟به فکر کار هستیم؟سایتهای مربوط به کار رو چک کردیم؟رزومه فرستادیم؟
از همه شاخصتر بحث زبان چقدر برامون مهمه؟
بابا اینها اصل قضیه است بیخیال کلیر بشیم.اصلا بالاترین نقطه اینه که به هیچکدوممون ویزا نمیدن!چند روز میخوایم دپرس باشیم
زانوی غم بغل کنیم و بگیم چرا اینجوری شد؟
به خدا چرخ زندگی همیشه میچرخه و ضرر اصلی رو ما میخوریم که داریم بالاترین امتیاز زندگیمون که زمانه از دست میدیم.

من پیشنهاد میدم فکر کنید کلیر شدید.تمام کارهائی که باید انجام بشه تا شما برید اونور آب را رو کاغذ بنویسید.بعد براش زمانبندی مناسب در نظر بگیرید آخرشم آماده پیاده سازیش بشید.
حتی اگه کلیر هم نشیم از زمان برای کسب اطلاعات و بالا بردن دانشمون استفاده کردیم نه اینکه زمانمونو از دست میدیم.استرس داریم.عصبانی میشیم. به زمین و زمان گیر میدیم و آخرشم دودش یک راست میره تو چشم خودمون.

انتخاب با خودمونه

آخرشم بگم اصلا قصد توهین و یا بی ادبی نداشتم فقط خواستم اطلاع رسانی کنم.

سرافراز باشید.مثل سرو

سلام
این رو فراموش نکنید که هر کس شرایط خاص خودش رو داره و همه با هم فرق دارن!
مطمعنا هر کسی هم روال و روش زندگی خود رو به خوبی میدونه!
ببین دوست من! ما شانس داشتیم و برنده شدیم و تا اینجا اومدیم و شک نکن بقیش رو هم با موفقیت ادامه میدیم.
۲ حالت داشته:
یکی بوده همینطوری عشقی لاتاری ثبت نام کرده و بدونه برنامه ریزی تا اینجا اومده و فکر بقیش و هم نکرده!!!
یکی هم هست با برنامه ریزی و فکر پا تو این قضیه گذاشته.
بستگی داره جزو کدوم دسته باشید!
مسلما اگه جزو دسته اول باشید خیلی اذیت خواهید شد.
به نظر من تو این راه، یا همون مهاجرت آدم باید جسارت و شجاعت داشته باشه، این مهم ترین خصلتیه که باید داشته باشی.
عزیزم اگه شما این دو خصوصیت رو نداشته باشی رک و راست بهت بگم: باید بیخیال شی!!!
شما میگی چطوری میتونین خودتون و با جو اونجا و فرهنگش تطبیق بدیم؟!!!
آخه دوست من، اگه من آدمی باشم که نتونم خودمو با شرایط فرهنگی و جو جایی تطبیق بدم که کلا به درد مهاجرت نمیخورم!
این از این!
دوما معلومه من باید به خودم متکی باشم و رو فامیل و دوست و اینا حساب نکنم!
مثلا خود من کلی دوست و فامیل اونجا دارم، ولی اصلا و ابدا قصد ندارم پیش هیچ کدومشون برم!!! میدونی چرا؟ چون میخوام از ایرانی جماعت دور باشم که زبانم پیشرفت کنه!
اگه برم پیش اونا شک نکن آدمی میشم که به کمک متکی میمونه و نمیتونه کاراشو خودش انجام بده.
شما میگی اصل و ول کردین و فرع و چسبیدیم!
اتفاقا اصل همین قضیه ی کلیرنسمون هستش که اهمیت داره و کل رفتن یا نرفتنمون بستگی به همین داره.
البته زبان رو هم فراموش نمیکنیم.
هر کاری هم بکنی نمیتونی ذهنتو از کلیرنس پرت کنی! چه بخواهی و چه نخواهی ذهنمون درگیر این هست!
باز هم این و خاطر نشان میکنم اگه تو این راه جسارت و شجاعت نداسته باشی، نری بهتره!
یه ماجرایی رو براتون تعریف کنم دوستان:
وقتی میخواستم برم ابوظبی برای مصاحبه تو تاپیک مخصوص حرف از این بود که همه ی دوستان برای رفتن از دبی تا ابوظبی با یه سری ایرانی مقیم اونجا هماهنگ میکردن برای رفتن!!!
بصورت دربست و با کلی هزینه! ولی بنده نه به خاطر پول، بلکه به خاطر محک زدن خودم با اتوبوس رفتم ابوظبی! حتی کل دبی رو با مترو اینور.و اونور رفتم!
دوست من، سر و کله زدن با خارجیا تو مملکت غریب میتونه محک خوبی برای ما باشه. باور کن من حتی از مهاجرت و مشکل زبان تو اونور استقبال هم میکنم و حتی از اون هنگ کردنی هم که شما میگین!!!
من تا با این چیزا مواجه نشم هیچوقت نمیتونم اونجا مشکلات و پشت سر بزارم! باور کن تو امارات کلی سوتی زبان دادم! ولی به بار هم عقب نشینی نکردم که کمتر حرف بزنم تا سوتی کمتر بدم! تازه از موقعیت استفاده کردم تا اونا کمتر بشن.
من به این ماجرا، دقیقا برعکس شما نگاه میکنم!
من فکر می کنم که یه بوکسور هستم که دارم وارد رینگ مسابقه میشم!!! کاری که میکنم گارد گرفتنه و فکر پیروزی. فقط فکرم و متمرکز میکنم رو مبارزه.
فایت...

سلام.
دوست خوبم.این عالیه.منم با شما موافقم.فقط میگم برای مبارزه تو رینگ برنامه ریزی باید کرد تا زمان رو از دست ندیم

سرافراز باشید.مثل سرو

[اسفند89]

کم کم دارم حس میکنم سفارت آنکارا داره اذیت میکنه!
17 آوریل مصاحبه
18و24و28و29و30 اوریل که آخریش امروز باشه، آپدیت شدم

از دوستان که آنکارا بودن کسی هست مثل من اینقدر سر ب سرش گذاشته باشن..............

[Amirkara]

سلام ما امروز مصاحبه داشتیم و یک ضرب ویزا گرفتیم. من خیلی وارد نیستم به نوشتن پیام و نمیدونم این تاپیک برای اعلام این مطلب درسته یا نه ولی اگر توضیحی هست که میتونه کمک کنه در خدمتم. هر چی گشتم نتونستم امضا درست کنم تا گویا تر باشه . از لطف همه ممنون و امیدوارم کام همه شیرین باشه

case: 2014AS5XXX مصاحبه 30 آوریل . سه نفر (برنده اصلی خودم ). معاف . شغل آزاد. همسر شاغل . دخترم محصل. بدون اسپانسر. ارمنستان.

[shirin_n]

کم کم دارم حس میکنم سفارت آنکارا داره اذیت میکنه!
17 آوریل مصاحبه
18و24و28و29و30 اوریل که آخریش امروز باشه، آپدیت شدم

از دوستان که آنکارا بودن کسی هست مثل من اینقدر سر ب سرش گذاشته باشن..............

بله ما فوريه مصاحبه داشتيم و بعدش يه بار اخر فوريه اپديت شديم و ٥ با تقريبا پشت سر هم ماه مارچ اما الان رو ٢٠ مارچ قفل شديم

---

سلام ما امروز مصاحبه داشتیم و یک ضرب ویزا گرفتیم. من خیلی وارد نیستم به نوشتن پیام و نمیدونم این تاپیک برای اعلام این مطلب درسته یا نه ولی اگر توضیحی هست که میتونه کمک کنه در خدمتم. هر چی گشتم نتونستم امضا درست کنم تا گویا تر باشه . از لطف همه ممنون و امیدوارم کام همه شیرین باشه

case: 2014AS5XXX مصاحبه 30 آوریل . سه نفر (برنده اصلی خودم ). معاف . شغل آزاد. همسر شاغل . دخترم محصل. بدون اسپانسر. ارمنستان.

مباركه و موفق باشيد

[m_nikparvaz]

اولین شب جمعه ماه رجب را لیلة الرغائب (شب آرزوها ) می نامند . . امیدوارم تک تک آرزو های کوچیک و بزرگتون تیک بخوره
به امید روزهای بهتر

[shilan]

بچه‌ها امشب شب اول ماه رجب و روز آرزوهاست بیاین از صمیم قالب آرزو کنیم که خدا برامون بهترین‌ها رو رقم بزنه امشب یه بالن آرزو با شوهرم روشن کردیم و برای همهٔ منتظران دعا کردیم به امید فردای خوش و آرام کنار شما در ا.م.ر.ای.ک.ا D:

ببخشیدفکر کنم امشب یه شب زود روشن کردید بالن رو .

[janatirad]

سلام
این رو فراموش نکنید که هر کس شرایط خاص خودش رو داره و همه با هم فرق دارن!
مطمعنا هر کسی هم روال و روش زندگی خود رو به خوبی میدونه!
ببین دوست من! ما شانس داشتیم و برنده شدیم و تا اینجا اومدیم و شک نکن بقیش رو هم با موفقیت ادامه میدیم.
۲ حالت داشته:
یکی بوده همینطوری عشقی لاتاری ثبت نام کرده و بدونه برنامه ریزی تا اینجا اومده و فکر بقیش و هم نکرده!!!
یکی هم هست با برنامه ریزی و فکر پا تو این قضیه گذاشته.
بستگی داره جزو کدوم دسته باشید!
مسلما اگه جزو دسته اول باشید خیلی اذیت خواهید شد.
به نظر من تو این راه، یا همون مهاجرت آدم باید جسارت و شجاعت داشته باشه، این مهم ترین خصلتیه که باید داشته باشی.
عزیزم اگه شما این دو خصوصیت رو نداشته باشی رک و راست بهت بگم: باید بیخیال شی!!!
شما میگی چطوری میتونین خودتون و با جو اونجا و فرهنگش تطبیق بدیم؟!!!
آخه دوست من، اگه من آدمی باشم که نتونم خودمو با شرایط فرهنگی و جو جایی تطبیق بدم که کلا به درد مهاجرت نمیخورم!
این از این!
دوما معلومه من باید به خودم متکی باشم و رو فامیل و دوست و اینا حساب نکنم!
مثلا خود من کلی دوست و فامیل اونجا دارم، ولی اصلا و ابدا قصد ندارم پیش هیچ کدومشون برم!!! میدونی چرا؟ چون میخوام از ایرانی جماعت دور باشم که زبانم پیشرفت کنه!
اگه برم پیش اونا شک نکن آدمی میشم که به کمک متکی میمونه و نمیتونه کاراشو خودش انجام بده.
شما میگی اصل و ول کردین و فرع و چسبیدیم!
اتفاقا اصل همین قضیه ی کلیرنسمون هستش که اهمیت داره و کل رفتن یا نرفتنمون بستگی به همین داره.
البته زبان رو هم فراموش نمیکنیم.
هر کاری هم بکنی نمیتونی ذهنتو از کلیرنس پرت کنی! چه بخواهی و چه نخواهی ذهنمون درگیر این هست!
باز هم این و خاطر نشان میکنم اگه تو این راه جسارت و شجاعت نداسته باشی، نری بهتره!
یه ماجرایی رو براتون تعریف کنم دوستان:
وقتی میخواستم برم ابوظبی برای مصاحبه تو تاپیک مخصوص حرف از این بود که همه ی دوستان برای رفتن از دبی تا ابوظبی با یه سری ایرانی مقیم اونجا هماهنگ میکردن برای رفتن!!!
بصورت دربست و با کلی هزینه! ولی بنده نه به خاطر پول، بلکه به خاطر محک زدن خودم با اتوبوس رفتم ابوظبی! حتی کل دبی رو با مترو اینور.و اونور رفتم!
دوست من، سر و کله زدن با خارجیا تو مملکت غریب میتونه محک خوبی برای ما باشه. باور کن من حتی از مهاجرت و مشکل زبان تو اونور استقبال هم میکنم و حتی از اون هنگ کردنی هم که شما میگین!!!
من تا با این چیزا مواجه نشم هیچوقت نمیتونم اونجا مشکلات و پشت سر بزارم! باور کن تو امارات کلی سوتی زبان دادم! ولی به بار هم عقب نشینی نکردم که کمتر حرف بزنم تا سوتی کمتر بدم! تازه از موقعیت استفاده کردم تا اونا کمتر بشن.
من به این ماجرا، دقیقا برعکس شما نگاه میکنم!
من فکر می کنم که یه بوکسور هستم که دارم وارد رینگ مسابقه میشم!!! کاری که میکنم گارد گرفتنه و فکر پیروزی. فقط فکرم و متمرکز میکنم رو مبارزه.
فایت...
[/quote]

درود بر شما با این تفکر واقع بینانه ، لذت بردم از مطلبی که اینقدر با انرژی با کلی شور زندگی خوندم ، آقا لذت بردم .

[nedali]

بچه‌ها امشب شب اول ماه رجب و روز آرزوهاست بیاین از صمیم قالب آرزو کنیم که خدا برامون بهترین‌ها رو رقم بزنه امشب یه بالن آرزو با شوهرم روشن کردیم و برای همهٔ منتظران دعا کردیم به امید فردای خوش و آرام کنار شما در ا.م.ر.ای.ک.ا D:

ببخشیدفکر کنم امشب یه شب زود روشن کردید بالن رو .

دیدم بالن نمی‌خواست بره بالا D: اینم از دوستام که منو هول کردن . ایراد نداره مهم نیته که برا همه منتظرای این تاپیک بود