شمارش معکوس برای اعلام نتایج لاتاری 2016

[amir_cool_2001]

[A L I R E Z A 67]

سلام به همه دوستان

وقت بخیر

من وقتی میبینم برای آمریکا انقد رویاپردازی میکنید یکم ناراحت میشم چون واقعا زندگی اونجا هم سختیهای خودش رو داره. درسته از این خراب شده بهتره ولی باید زحمت بکشید تا به اون صبحانه ای که هر روز اینجا عکسش رو میذارید برسید. فقط کافیه برنامه های بفرمایید شام رو ببینید تا متوجه واقعیت بشید. اکثر شرکت کننده های این برنامه خونشون اندازه سوراخ موشه و دو نفر آدم به زور توش جا میشن در حالی که اگر اینجا بودن زندگی خیلی بهتری داشتن. البته باید این نکته رو هم آدم در نظر بگیره که اونجا اگه زحمت بکشی حتما ثمرش رو میبینی بر عکس اینجا که باید با پاچه خواری به جایی برسی. اونجا امنیت اقتصادی داری و مطمینی اگر صبح بلند شی ارزش پول تو بانکت نصف نشده ولی اینجا .....


همه خوبی ها و بدیها رو با هم بسنجید...

[amir_cool_2001]

سلام دوستان لازم بود يه تنوعي ايجاد كنم به اميد قبولي همه دوستان در لاتاري

[pouya007]

این 12 روز نیز بگذرد !
امروز بصورت اتفاقی دیدم دو نفر ...

واقعا این مسئله خیلی تو کشور ...

منم خیلی ها رو دیدم که فکر میکنن ...

ای بابا خب مگه همه چیش مجانی نیست؟؟؟؟؟؟؟ یعنی ما الکی این چند سال ثبت نام میکردیم؟؟؟
باراک و میشل گفتن هرکی لاتری برنده شه بهش خونه میدیم ماشین میدیم ماهی 9314 دلار میدیم. تازه کره هم بهش میدیم
بله درست دیدید. کره. خخخخخخخخخخ

ای بابا اگه اینطوریه پس زودتر میگفتین من الان برم بگم اصغر و اکبر واسه دور بعد ثبت نام کنن به دوستاشونم بگن! آها عباس آقا بقال سرکوچه یادم نره!

[ostokhan]

دوستان دوستان دوستان

من اگه برنده بشم به همتون پشمک حاج عبدا... میدم که تو محیط کار و خونه و ماشین بخورین لذت ببرید. مدیون 2 دنیا هستم اگه پشمک ندم بهتون. اصلا به جای گودبای پارتی جعفر ، پشمک پارتی میگیرم.
پس همین الان همگی دستاتون رو به سمت آسمان بگیرید و سه مرتبه تکرار کنید:

االهم اتنا لاتری فی فرزاد و تناولنا بشمک(همون پشمک) فی هذا الشهر

[pouya007]

[puryapurya]

دوستان این ادرس وبلاگ ارش rs232 است که باخوندنش این چند روز مانده به اعلام نتایج راحتتر میگذره
http://natashagodwin.blogspot.com/

پارسال از این تاپیک فکر میکنم یک نفر شما قبول شدید آقا شاهین و آقای miladfatehi هم نفر دوم قبول شدن یادش به خیر......
اصلا خبری از میلاد فاتحی نشد....
اتفاقا آقای nima2016 هم در صفحات ابتدایی تاپیک اشاره کرده بودن....
خبری هم از miladfatehi دیگه نشد!!!نفهمیدیم رفت نرفت چی شد؟؟؟!!!

التبه چند نفر هم از بستگانشان پارسال قبول شدن و از اعضای مهاجرسرا بودن....

[ostokhan]

سلام به همه دوستان

وقت بخیر

من وقتی میبینم برای آمریکا انقد رویاپردازی میکنید یکم ناراحت میشم چون واقعا زندگی اونجا هم سختیهای خودش رو داره. درسته از این خراب شده بهتره ولی باید زحمت بکشید تا به اون صبحانه ای که هر روز اینجا عکسش رو میذارید برسید. فقط کافیه برنامه های بفرمایید شام رو ببینید تا متوجه واقعیت بشید. اکثر شرکت کننده های این برنامه خونشون اندازه سوراخ موشه و دو نفر آدم به زور توش جا میشن در حالی که اگر اینجا بودن زندگی خیلی بهتری داشتن. البته باید این نکته رو هم آدم در نظر بگیره که اونجا اگه زحمت بکشی حتما ثمرش رو میبینی بر عکس اینجا که باید با پاچه خواری به جایی برسی. اونجا امنیت اقتصادی داری و مطمینی اگر صبح بلند شی ارزش پول تو بانکت نصف نشده ولی اینجا .....


همه خوبی ها و بدیها رو با هم بسنجید...

درسته ما هیچ کدوم اونجا نرفتیم و بقول معروف ریلیتی اونجا رو نمیدونیم ولی خب یه نکته رو اضافه بکنم از دیدگاه خودم و کاری به دیگر دوستان ندارم.
از نظر من داشتن یه خونه یا ویلا اونجا به همراه یک اتومبیل شیک حقیقتا شاید جزء ایده آل هام نباشه.
من خودم بیشتر آرامش از همه چیز برام مهمتره . این که این استرس و جنگ اعصابی رو که اینجا دارم رو نداشته باشم. این که وقتی با زنگ موبایلم صبح بیدار میشم به خودم لعنت نفرستم که دوباره روز شد و روزی از نو با سرو کله زدن با یه مشت آدم بی منطق.
بنابراین در اینجا اعلام میکنم اگه این آرامش رو تو آمریکا یا هر جای دیگه دنیا پیدا نکنم اصلا بیخیال مهاجرت میشم. اگه قرار باشه آسمون همه جای دنیا یه رنگ باشه ترجیح میدم تو ایران باشم که حداقل مزیتش در کنار خانواده بودنت هست. پس اگه آرامش اونجا باشه و این اصل که روابط بر ظوابط برتری نداشته باشه حتما روزی از ایران میرم .
شما که دیگه رفتنی هستی . ماشااله کیس نامبرت پایین هست و شانس رفتنت تقریبا 100 درصده. پس دعا کنید برای ما بچه های مهاجرسرا که حداقل 4 5 نفر قبولی داشته باشیم از فروم.

[A L I R E Z A 67]

سلام به همه دوستان

وقت بخیر

من وقتی میبینم برای آمریکا انقد رویاپردازی میکنید یکم ناراحت میشم چون واقعا زندگی اونجا هم سختیهای خودش رو داره. درسته از این خراب شده بهتره ولی باید زحمت بکشید تا به اون صبحانه ای که هر روز اینجا عکسش رو میذارید برسید. فقط کافیه برنامه های بفرمایید شام رو ببینید تا متوجه واقعیت بشید. اکثر شرکت کننده های این برنامه خونشون اندازه سوراخ موشه و دو نفر آدم به زور توش جا میشن در حالی که اگر اینجا بودن زندگی خیلی بهتری داشتن. البته باید این نکته رو هم آدم در نظر بگیره که اونجا اگه زحمت بکشی حتما ثمرش رو میبینی بر عکس اینجا که باید با پاچه خواری به جایی برسی. اونجا امنیت اقتصادی داری و مطمینی اگر صبح بلند شی ارزش پول تو بانکت نصف نشده ولی اینجا .....


همه خوبی ها و بدیها رو با هم بسنجید...

درسته ما هیچ کدوم اونجا نرفتیم و بقول معروف ریلیتی اونجا رو نمیدونیم ولی خب یه نکته رو اضافه بکنم از دیدگاه خودم و کاری به دیگر دوستان ندارم.
از نظر من داشتن یه خونه یا ویلا اونجا به همراه یک اتومبیل شیک حقیقتا شاید جزء ایده آل هام نباشه.
من خودم بیشتر آرامش از همه چیز برام مهمتره . این که این استرس و جنگ اعصابی رو که اینجا دارم رو نداشته باشم. این که وقتی با زنگ موبایلم صبح بیدار میشم به خودم لعنت نفرستم که دوباره روز شد و روزی از نو با سرو کله زدن با یه مشت آدم بی منطق.
بنابراین در اینجا اعلام میکنم اگه این آرامش رو تو آمریکا یا هر جای دیگه دنیا پیدا نکنم اصلا بیخیال مهاجرت میشم. اگه قرار باشه آسمون همه جای دنیا یه رنگ باشه ترجیح میدم تو ایران باشم که حداقل مزیتش در کنار خانواده بودنت هست. پس اگه آرامش اونجا باشه و این اصل که روابط بر ظوابط برتری نداشته باشه حتما روزی از ایران میرم .
شما که دیگه رفتنی هستی . ماشااله کیس نامبرت پایین هست و شانس رفتنت تقریبا 100 درصده. پس دعا کنید برای ما بچه های مهاجرسرا که حداقل 4 5 نفر قبولی داشته باشیم از فروم.

من رفتنی نیستم...مادر و پدر و خواهرم شهریور عازم هستن و خیلی زود بجنبن من 4-5 سال دیگه میتونم برم پیششون.من خودم هم مث شما شرکت کننده امسال هستم ولی خیلی بت نمیسازم از اونجا. اگر اسمم دربیاد مسلما 5 متر میپرم هوا ولی میدونم اونجا واسه من فرش قرمز پهن نکردن و خودم باید گلیم خودمو از آب بکشم بیرون

[puryapurya]

این وبلاگ رو هم بخونید بد نیست....یکی از دوستان لطف کردند برام تو پیام انداختند....تشکر ویژه ازش....

لینک وبلاگ

[ostokhan]

سلام به همه دوستان

وقت بخیر

من وقتی میبینم برای آمریکا انقد رویاپردازی میکنید یکم ناراحت میشم چون واقعا زندگی اونجا هم سختیهای خودش رو داره. درسته از این خراب شده بهتره ولی باید زحمت بکشید تا به اون صبحانه ای که هر روز اینجا عکسش رو میذارید برسید. فقط کافیه برنامه های بفرمایید شام رو ببینید تا متوجه واقعیت بشید. اکثر شرکت کننده های این برنامه خونشون اندازه سوراخ موشه و دو نفر آدم به زور توش جا میشن در حالی که اگر اینجا بودن زندگی خیلی بهتری داشتن. البته باید این نکته رو هم آدم در نظر بگیره که اونجا اگه زحمت بکشی حتما ثمرش رو میبینی بر عکس اینجا که باید با پاچه خواری به جایی برسی. اونجا امنیت اقتصادی داری و مطمینی اگر صبح بلند شی ارزش پول تو بانکت نصف نشده ولی اینجا .....


همه خوبی ها و بدیها رو با هم بسنجید...

درسته ما هیچ کدوم اونجا نرفتیم و بقول معروف ریلیتی اونجا رو نمیدونیم ولی خب یه نکته رو اضافه بکنم از دیدگاه خودم و کاری به دیگر دوستان ندارم.
از نظر من داشتن یه خونه یا ویلا اونجا به همراه یک اتومبیل شیک حقیقتا شاید جزء ایده آل هام نباشه.
من خودم بیشتر آرامش از همه چیز برام مهمتره . این که این استرس و جنگ اعصابی رو که اینجا دارم رو نداشته باشم. این که وقتی با زنگ موبایلم صبح بیدار میشم به خودم لعنت نفرستم که دوباره روز شد و روزی از نو با سرو کله زدن با یه مشت آدم بی منطق.
بنابراین در اینجا اعلام میکنم اگه این آرامش رو تو آمریکا یا هر جای دیگه دنیا پیدا نکنم اصلا بیخیال مهاجرت میشم. اگه قرار باشه آسمون همه جای دنیا یه رنگ باشه ترجیح میدم تو ایران باشم که حداقل مزیتش در کنار خانواده بودنت هست. پس اگه آرامش اونجا باشه و این اصل که روابط بر ظوابط برتری نداشته باشه حتما روزی از ایران میرم .
شما که دیگه رفتنی هستی . ماشااله کیس نامبرت پایین هست و شانس رفتنت تقریبا 100 درصده. پس دعا کنید برای ما بچه های مهاجرسرا که حداقل 4 5 نفر قبولی داشته باشیم از فروم.

من رفتنی نیستم...مادر و پدر و خواهرم شهریور عازم هستن و خیلی زود بجنبن من 4-5 سال دیگه میتونم برم پیششون.من خودم هم مث شما شرکت کننده امسال هستم ولی خیلی بت نمیسازم از اونجا. اگر اسمم دربیاد مسلما 5 متر میپرم هوا ولی میدونم اونجا واسه من فرش قرمز پهن نکردن و خودم باید گلیم خودمو از آب بکشم بیرون

خب مسلما وقتی تو زادگاه خودمون برامون فرش قرمز پهن نکرده اند در دیار غربت که دیگه نمیشه انتظار دیگری داشت. شما هم ان شااله راهی میشید در آینده با این تفاوت که خانوادتون اونجا هستن و بستر یه سری از مسائل رو تدارک دیده اند.
باشه قبول بشیم بریم اگه دیدیم دووم نمیاریم برمیگردیم. من که خودم مستغلاتی ندارم که بترسم از دستش بدم و آس و پاس هستم. تنها چیزی که از دست میدم چند سال جوونی هستش که همین الانش هم داره به هدر میره. اگرم اونجا موندنی شدیم که دیگر هیچ

[mohsen7337]

من همش با خودم فکر میکنم مگه قراره وقتی برم زندگی من از این بدتر بشه ؟ به شخصه اینجا هیچ آینده ای ندارم چند ساله هم دارم درجا میزنم چون هیچ رقبتی برای پیشرفت در این جمعی که الان هستم ندارم .
اینقدر هر روز بهم فشار وارد میکنن که فک نکنم آلمان ها توو جنگ جهانی به زندانی هاشون وارد کرده باشن
من همه رو درک میکنم , حتی اونایی که حاضر نیستند با هر شرایطی برن , من هم اگه چیزی برای از دست دادن داشتم درنگ میکردم .
بیخیال حتی توو چشای خانواده خودمم هم هر روز میبینم که چه فکری در مورد من میکنن چه برسه به بقیه
یه آدم چقدر میتونه فشار تحمل کنه .

[lottory2015]

سلام دوستان
امیدوارم در این شب آرزوها هر چی ، چیز خوبه که از خدا می خواهید در صورتیکه خودش صلاح بدونه به شما بده
تا 2 هفته دیگه این تاپیک بسته شده و خیلی ها حاجت گرفتند و خیلی ها هم دارندبه زندگیشون ادامه میدهند
به خاطر همین سعی کنید زیاد به این لاتاری دل نبندید
با آروزی موفقیت و خوشحالی برای همه شما دوستان

[ostokhan]

میدونم شانسم 0.1 %هستش. ولی حاضر نسیتم دوباره اون صفحه تکراری سالهای یش رو ببینم. حتی اگه شده سرور قاطی کنه و جوابها رو اشتباه بزنه برای چند دقیقه هم شده اون زیباترین بارکد دنیا رو ببینم

[redbull]

سلام به همه دوستان

وقت بخیر

من.


همه خوبی ها و بدیها رو با هم بسنجید...

درسته ما هیچ کدوم اونجا نرفتیم و بقول معروف ریلیتی اونجا رو نمیدونیم ولی خب یه نکته رو اضافه بکنم از دیدگاه خودم و کاری به دیگر دوستان ندارم.
از نظر من داشتن یه خونه یا ویلا اونجا به همراه یک اتومبیل شیک حقیقتا شاید جزء ایده آل هام نباشه.
من خودم بیشتر آرامش از همه چیز برام مهمتره . این که این استرس و جنگ اعصابی رو که اینجا دارم رو نداشته باشم. این که وقتی با زنگ موبایلم صبح بیدار میشم به خودم لعنت نفرستم که دوباره روز شد و روزی از نو با سرو کله زدن با یه مشت آدم بی منطق.
بنابراین در اینجا اعلام میکنم اگه این آرامش رو تو آمریکا یا هر جای دیگه دنیا پیدا نکنم اصلا بیخیال مهاجرت میشم. اگه قرار باشه آسمون همه جای دنیا یه رنگ باشه ترجیح میدم تو ایران باشم که حداقل مزیتش در کنار خانواده بودنت هست. پس اگه آرامش اونجا باشه و این اصل که روابط بر ظوابط برتری نداشته باشه حتما روزی از ایران میرم .
شما که دیگه رفتنی هستی . ماشااله کیس نامبرت پایین هست و شانس رفتنت تقریبا 100 درصده. پس دعا کنید برای ما بچه های مهاجرسرا که حداقل 4 5 نفر قبولی داشته باشیم از فروم.

خیلی عجیبه بالخره یکی حرف دل من رو زد !!!!!!