شمارش معکوس برای اعلام نتایج لاتاری DV-2017

[dv2017]

سلام دوستان ، ميشه لطف كنيد اگه اطلاعاتي در مورد حمل و نقل عمومي شهرهاي مختلف داريد اينجا به اشتراك بذاريد.
من تاپيكي در اين مورد پيدا نكردم ، اگه هست لطفا راهنمايي كنيد .

[sheghi]

و بالاخره شمارش معکوس هفته های انتظار برای اعلام نتایج لاتاری 2017 تک رقمی شد
فقط 9 هفته

[milade]

سلام برادر عزیزترم :دی

ببین برادر عزیزم ، ماشالله تو سفصطه کردن دست رئیس جمهور سابق رو از پشت بستی ! از یه حرف من به یه موضوع دیگه برای خودت برداشت کردی رفته ... نه عزیزم !

ممنونم، اما قیافه ام خدایی شبیه اون نیستا ... تعریف از خود نباشه البته!
والله من برداشتم رو از کلامتون کردم و خب شاید اگر شما کمی بیشتر وقت بگذارید چند بینی به وجود نیاد از نوشته هاتون.

لازمه یاداوری کنم بعد از کلمه خوب ... عالی و فوق العاده هم هست که هاروارد و برکلی جزو اون دسته هستن ...
شما یکم میدان تحقیقاتت رو بالا ببری میبینی که با میانگین 30 هزاردلار (بدون هزینه های جانبی) میتونی در یه دانشگاه خوب درس بخونی ...

اوکی! من هم همین رو گفتم. شما که میفرمایید 30 کیلو بر سال، واسه چند سال باید همین طور 120 تومن شارژ کنیم؟ یک سال؟ دو؟ چهار؟ اینجا افراد زیادی هستند که واسه لیسانس و فوق و دکترا اقدام میکنند دیگه! ما هم داریم توی یه مجمع عمومی بحث میکنیم و مخاطب رو باید عام بگیریم.

اما بعدی
منظور من از شق القمر اصلا مسائل مالی نبود ! خیلی هم واضح بود که ربطی ندارن ... فقط خودت دوست داشتی ربط بدی یجورایی بهانت جور شه !
منظور من از شق القمر : زبان خوندن و مراحل جلب راضیت استاد و پذیرش بود... که برای خیلی ها فارغ از مسائل مالی خیلی سخت به نظر میاد ...
اگه فک میکنه لیاقتش رو داره ، چرا تلاش نکنه و نتونه ... در علم همیشه با تلاش میشه به پیروزی رسید ...برخلاف چیزهای دیگه که استعداد هم میخواد !!!!
تموم حرفای تو در مورد سختی هاش درسته ...ولی منظورم من که خیلی ساده بیان کردم این بود که با تلاش مضاعف همه چی حل میشه ...

وقتی صحبت از شق القمر کردید من گفتم 120 میلیون خودش یه شق القمره که کسی بتونه بپردازه. مگر اینکه واسه شخصی پول تو جیبی باشه که اون بحثش جداس.
تلاش مضاعف در مواردی بله، اما مواردی اصلاً حل نمیشه مثل مالی.

اما اون قضیه میدون انقلاب ... ببین عزیزم ، به این شرایط نیست که مثه بربری بری سفارش بدی نوبتت بشه ... نه عزیزم !
شما منابع خودت رو مشخص میکنی ... موضوع رو مشخص میکنی ...تحقیقات خودت را در اختیارشون میزاری ...رسما نصف کار و بیشتر تحقیقاتش رو خودت انجام میدی ...
در طی اون یک سال کلی کرکسیون و کارای دیگه انجام میدی ...
کسی که ارشد گرفته و غیره ... اگه تو موضوع خاصی تحقیقی نداره و چیزی نخونده ... بهتره قید تحصیل در آمریکا رو بزنه !

پیرو نظر بالا، کسی که تلاش مضاعف میکنه دندش نرم بشینه مقاله رو خودش اماده کنه. اینجاس که میگن هم خدا هم خرما.
توی ایران کار نشد نداره. همین بازار انقلاب رو برو بالاتر پول بده دکترا هم بهت میدن. پس کسی که میره بازار انتقال خودش نمیخواد اکتشافات و اختراعات و تحقیقات و ... داشته باشه! پول داره، آش میخوره! اما این آشه همیشه واسش گرم نیست و بعضی مواقع رو دل میکنه!
حدف من این بود که به مخاطل القا نکنید که بله اینم راهیه. شما راه درست رو نشون بده مخاطب کیلویی که بخواد مقاله بخره مطمعناً به جای اینکه بیاد توی این فروم گفتمان شرکت کنه و پستهای من و شما رو بخونه میره همون بازار انقلاب!
حالاً کار نداریم که مقاله ی بچه های شریف و تهران رو هم بخونیم میبینیم که طرف رفته رفرنس ها رو ترجمه کرده عملاً! متاسفانه مقالات ایران بار علمی هم نداره به طور عادی، وای به حال اونی که بره پولی کار کنه.
البته من کلی گفتم تا مخاطبم رو روشن کنم، سوء برداشت نشه و منظورم این نبود که شما میخواید بفرمایید که پولی بخره!

اما اون توهین بند اخرت به من :
من رتبه کنکورم سه رقمی بود ...
تراز کنکور ارشدم بالای 6000 بود ... و با معدل 19 فارغ التحصیل شدم ...

اوپس!
علامت :دی یعنی فان، جوک، شوخی و اصلاً قصد نداشتم جسارتی بشه.
بنابراین اگر این سوء برداشت شده، جداً پوزش میطلبم!

به هر حال قضیه رو کش ندیم بهتره ..

اینجا یه فروم عمومی هست. "تالار گفتمان" یعنی جای بحث و به چالش کشیدن.
من نمیدونم این ما ایرانی ها چرا تا از پستمون تمجید نمیشه فکر میکنیم داره بهمون توهین میشه!
بابا اگر قراربود قضیه یکطرفه باشه، الان دیگه دکمه "نقل قول" بی معنی بود!

بنابراین دوستان عزیزی که این پست من رو میبینید، ضمن تشکر از شما برای وقتتون، باید عرض کنم راهنمایی درست و اصولی همراه با به چالش کشیدن ارائه کنید و از اینکه همیشه مورد تمجید قرار نمیگیرید ناراحت نباشید! این روحیه ایرانی رو کمی از خودمون دور کنیم و اگر میخوایم به جامعه غربی بپیوندیم که اگر شما چهار تا فحش به رئیس جمهورش هم بدید چیزی بهتون نمیگن مگر نکوهش، از همین الان خودمون رو اماده کنیم ، ما الان دیگه کودک 12 ساله نیستیم که لج و لج بازی کنیم، بزرگ فکر کنیم و باز بیندیشیم!

موفق باشی / یاعلی

مرسی ، شمام همچنین.

[meraj-fallahi]

اول از هم بابت نسبت دادن شما به اون شخص عذر میخوام امیدوارم قیافتم شبیهش نباشه
بین مسئله مالی کلا بحثش جدا از زبان و مقاله علمی و معدلته ... اگه شرایط مالیش رو نداری باید ببوسی بزاری کنار این قصیه رو ! مثل من که گفتم وقتی دلار یهویی گرون شد دیدم زورم نمیرسه بیخیال رفتن از طریق تحصیلی شدم ...
من مبلغی که گفتم برای مقطع ارشد بود ، ارشد هم همونجوری که میدونین دو نوعه که به اصطلاح عامیانه خودمون بگم یکیش تحقیق محوره که دو سال طول میکشه (در این احتمال فاند گرفتن رو داری ...)و دیگری همون به اصطلاح عملیه که حدود یک سال طول میکشه ...
من منظورم اون مبلغ برای روش یک ساله بود ...
اما سر اون قضیه مقاله ، ببین خودت به یک نکته خوب اشاره کردی که دانشجوی شریفش مقالش ترجمه رفرنس های خارجیه....
ببین من یه بازه زمانی یک ساله تعریف کردم ... قراره زبان بخونی ! علاوه بر مطالعه مکالمه روزمرت قراره بقول خودمون زبان تخصصی رشته تحصیلیت رو بخونی ‍، رفرنس های خارجی مطالعه کنی ! با دانشگاه مورد نظرت مکاتبه کنی ...همه اینها همونطور که واقفی واقعا سنگین و سخت هستن ... من منظورم این بود که سر اون قضیه مقاله میشه برای جمعه بندی و یه سری تمیزکاری های دیگش از یه جای دیگه هم کمک گرفت ...
یادت بیار سر رساله پایان نامه ارشد چقد وقت گیر بود و اذیت شدیم بخاطر همین جمع بندی ُ تمیز کاریش...
----
نه دوست عزیز ، اتفاقا من چون کار رسانه ای هم انجام میدم ...عاشق بحثُ چالشم ! ولی چون حس کردم بحثمون داره به جاهای بیخودی میره گفتم کش ندیم بهتره ...
خیلی خوشحال شدم بحث باز شد ... شاید مناظره منوتو بدرد یکی خورد

[someonelikeyou]

من اگه دختر بودم و ازدواج میکردم حتمن تا الان به دست مادرشوهر به قتل رسیده بودم از بس هر حرفی میزنم پشتش شر ب پا میشه

[someonelikeyou]

من به یه نتیجه ای رسیدم اینکه هر کاری و هر موقعیتی برای هرکسی بنا به نوع فکر و شخصیتش یک تاریخ برای گفتن جمله دیگه از من گذشته وجود داره
مثلا الان برای من سی و یک ساله دیگه گذشته که برم دنبال دکترا گرفتن ولی ممکنه برای شما یا شما یا حتی شما با سی و هشت سال هم دیر نشده باشه

[babak_m]

شوق پرواز سر وپای مرا می کشد تا پس این پنجر ها
پیش رویم بگشا پنجره ای تا از آن پنجره پرواز کنم
روحم از قید تن آسوده شود هستی دیگری آغاز کنم
هستی دیگری آغاز کنم.......
آسمون ابراتو بردار و برو
آسمون اخماتو وا کن آبی شو
آسمون آفتابی شو آفتابی شو
آسمون کاشکی می شد بپرم
تو دل آبی تو خونه کنم....

[sheghi]

هوای
خوب
ندارد,
دلی
که
کرده
هوایت...

[someonelikeyou]

میدونم فکر کردن به این چیزی که میخوام بگم خیلی سخت و آزاردهندس ولی به هرحال یه روزی پیر میشیم و خواهیم مرد
حالا فکر کن سال ۲۰۶۰ بعد از میلاد مسیحه و کاملن داری دسته داس مرگ که قسمت بالاییش تو دست عزرائیل رو تو بدنت حس میکنی!
یاد مراسم ختم پدربزرگت توی ایران میفتی که چقد شلوغ بود و تو بقیه نوه های مرحوم چقدر اشک ریختین چه بدرقه باشکوهی بود حتما پدربزرگت از داشتن چنین فامیلی و ابن مراسم آبرومندانش توی قبر ب خودش می باله

و تو بعد از سی و پنج سال زندگی توی سیاتل فقط یه پسر داری که اونم رفته نیویورک دنبال زندگیش و تنها کس و کارت همسر پیرته
پدر و مادرت احتمالن توی ایران به رحمت خدا رفتن و فامیلایی که تو ایران داری رو اونقدر ندیدی که تصویر ذهنیت ازونا از سال ۲۰۱۶ ثابت مونده
پس اگه ایران هم برگردی از ابنجا غریبه تری

دیگه نمی تونی مث پدربزرگت از خوشحالی یه مراسم ترحیم آبرومندانه توی قبرت بندری برقصی
توی بهترین حالت چند تا از همکارا و یکی ز همسایه ها و پسر و همسرت یه مراسم نیم ساعته و سرپا توی یه قبرستون برات بگیرن
و این پایان میتونه بدتر ازین باشه که همسرت زود تر از تو بمیره و وقتی تو مردی فقط بخاطر بوی تعفنت که همسایه ها رو ناراحت میکنه شهرداری جنازتو خاک کنه
........

ما یه نسلی هستیم که هرکاری کنیم یه سری طرز فکرها رو از نسل پدرهامون به ارث میبریم درحالی که نمیخوایم تو دنیای اونا زندگی کنیم و این دوگانگی تا لحظه مردن به گلوی ما چنگ میزنه

[نسل سوخته]

دادا شما که 80 نفری میرید 13 به در ، همدیگه رو هم میشناسید؟
بعد اینکه سلام همدیگه هم میکنید؟ اخه اگر فرض کنیم سلام هم 1 دقیقه طول بکشه(با در نظر گرفتن چاق سلامتی و رو بوسی و این حرفها) حدوداً 1.5 ساعت دارید سلام میکنید هر نفر(یعنی 120 نفر ساعت سلام). 1.5 ساعت هم خداحافظی میشه 3 ساعت. بعد چه زمان به 13 به در میرسید؟
اونوقت نهار چی؟ کی غذا درست میکنه؟
پیش اومده زمان بازگشت از 13 به در مشکل در امار داشته باشید و فرمانده یگان دوباره دستور سرشماری صادر کنه؟
همه ظرفا رو خودتون شستید اونوقت؟ مسئولین اصلاً رسیدگی نکردند؟
توی انتخابات اگر به یکی کلید کنید به طور بلامنازع پیروز هست طرف دیگه؟
سرگروه دارید؟

دادا ببخشید سوالات زیاد شد!

پ.ن : صرفاً یک شوخی بود
[/quote]

با سلام خدمت دوست عزیزم والا خانواده ما اگر کل فامیل نزدیک جمع بشن حدود 20 نفریم.چون از نسل قبل همه کم بچه بودند و الانی ها که همه تک بچه اند .ولی خانواده هایه زیادی رو به یاد دارم که در دوران کودکی با لشکری از بچه وخواهروبرادروفک وفامیل پیک نیک میرفتن واز قضا همیشه صدایه خنده وشادیشان بلند بود ومثل اقوام ما مبادی ادب بودن برایشان مهم نبود وبسیار خوش میگذراندند.نهارشان را یادم نیست ولی یادم هست که دم غروب سیزده بدر که ما باید آش رو جوری میخوردیم که دور دهانمون کثیف نشه  بچه های اونها رومیدیدم که آش رو رویه لباسشون میریزند ومیخندندوپس گردنی محکمی میخورندوبازم میخندند ومن فکر میکردم که شاید مزه آش انها متفاوت است . هنگام رفتن من همیشه انقدر خسته بودم که توجهی نکردم که آیا واقعا سرشماری میکنن یا نه


راستی دوست من نوشته بالا که خوانده بودید داستان کوتاهی بود که در مورد شانس به ذهنم رسیده بود والهامش را از کامنت دوستانی گرفته بودم که هی تذکر میدادند که ساله اول همه همین حال ودارن وسالهایه بعد عادی میشه وزیادامید نداشته باشین وگرنه من قطعا ویقینا امسال برنده هستم
از شوخی شما هم بسیار لذت بردم

ا

[msr839]

من به یه نتیجه ای رسیدم اینکه هر کاری و هر موقعیتی برای هرکسی بنا به نوع فکر و شخصیتش  یک تاریخ برای گفتن جمله دیگه از من گذشته وجود داره
مثلا الان برای من سی و یک ساله دیگه گذشته که برم دنبال دکترا گرفتن ولی ممکنه برای شما یا شما  یا حتی شما با سی و هشت سال هم دیر نشده باشه

دقيقا مثل من

[mona_ir]

میدونم فکر کردن به این چیزی که میخوام بگم خیلی سخت و آزاردهندس ولی به هرحال یه روزی پیر میشیم و خواهیم مرد
حالا فکر کن سال ۲۰۶۰ بعد از میلاد مسیحه و کاملن داری دسته داس مرگ که قسمت بالاییش تو دست عزرائیل رو تو بدنت حس میکنی!
یاد مراسم ختم پدربزرگت توی ایران میفتی که چقد شلوغ بود و تو بقیه نوه های مرحوم چقدر اشک ریختین چه بدرقه باشکوهی بود حتما پدربزرگت از داشتن چنین فامیلی و ابن مراسم آبرومندانش توی قبر ب خودش می باله

و تو بعد از سی و پنج سال زندگی توی سیاتل فقط یه پسر داری که اونم رفته نیویورک دنبال زندگیش و تنها کس و کارت همسر پیرته
پدر و مادرت احتمالن توی ایران به رحمت خدا رفتن و فامیلایی که تو ایران داری رو اونقدر ندیدی که تصویر ذهنیت ازونا از سال ۲۰۱۶ ثابت مونده
پس اگه ایران هم برگردی از ابنجا غریبه تری

دیگه نمی تونی مث پدربزرگت از خوشحالی یه مراسم ترحیم آبرومندانه توی قبرت بندری برقصی
توی بهترین حالت چند تا از همکارا و یکی ز همسایه ها و پسر و همسرت یه مراسم نیم ساعته و سرپا توی یه قبرستون برات بگیرن
و این پایان میتونه بدتر ازین باشه که همسرت زود تر از تو بمیره و وقتی تو مردی فقط بخاطر بوی تعفنت که همسایه ها رو ناراحت میکنه شهرداری جنازتو خاک کنه
........

ما یه نسلی هستیم که هرکاری کنیم یه سری طرز فکرها رو از نسل پدرهامون به ارث میبریم درحالی که نمیخوایم تو دنیای اونا زندگی کنیم و این دوگانگی تا لحظه مردن به گلوی ما چنگ میزنه

اینا یک سری تفکرات قالبی هست که داریم
وگرنه به نظر من جسم چه ارزشی داره وقتی روحی نداره حالا هر بلایی میخواد سرش بیاد مهم نیست
این مهم بود وقتی تو مملکتمون داره جوونیمون سر میشه هر روز رو به امید رفتن نگذرونیم
هر کاری اینجا میکنیم لذت بخش نیست
مثل مسافرا
همش میگیم ما که میخوایم بریم...
وقتی با روحمون بازی کردن و دارن عذابش میدن
حالا جسممون در مقابل اون چه اهمیتی داره...
وقتی زنده ایم کسی به وجودت اهمیت نمیده و وقتی مردی حالا سر قبرت 100 نفر بیاد یا یک نفر یا هیچکس چه فایده داره

[redbull]

امضا این کاربر گذاشته خیلی سنگین.....احسنت




ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻯ ‎...‎
ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻦ ﺧﻮﺏ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ‎...‎
ﻣﻦ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ
ﻟﺒﺨﻨﺪﻡ "ﺗﻠﺨﻰ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﻓﺮﻭﺧﻮﺭﺩﻩ ﻯ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﻰ ﺳﺮﻛﻮﺏ ﺷﺪﻩ ‎...‎
ﻭ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﻡ ﻧﻘﺎﺏ ﺳﻨﮕﻰ ﺟﻮﺍﻧﻴﺴﺖ ﻭﺍﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺧﻔﻪ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ‎....‎
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﻫﻪ ﻯ " ﻋﺸﻖ" ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻣﻰ ﺁﻳﻢ
ﺍﺯ ﺩﻫﻪ ﻯ " ﻧﮕﺎﻩ" ﻣﻤﻨﻮﻉ ‎...‎
ﺯﻳﺒﺎﻳﻰ" ﻣﻤﻨﻮﻉ ‎"...‎
" ﺷﻌﺮ" ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻭ " ﻛﻼﻡ " ﻣﻤﻨﻮﻉ ..

ﻣﻦ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻴﺴﺘﻢ ‎.....‎
ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻯ ،،،به
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﻨﺠﺎﻕ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻡ ‎....

[sheghi]

فاصله

فاصله یه حرفِ ساده‌س، بین دیدن و ندیدن‌
بگو صرفه با کدومه‌، شنیدن یا نشنیدن؟
ما می‌خواستیم از درختا کاغذ و قلم بسازیم‌
بنویسیم تا بمونیم پشتِ سایه جون نبازیم
آینه‌ها اون‌جا نبودن تا ببینیم که چه زشتیم

رو درخت با نوکِ خنجر «زنده‌‌باد درخت» نوشتیم
زنگ خوش صدای تفریح واسه‌مون زنگِ خطر شد
همه‌ی چوبای جنگل‌، دسته‌ی تیغ تبر شد
کسی معنی خطوطِ روی کُنده رو نفهمید
از صدای اره‌برقی شونه‌ی درختا لرزید

فاصله یه حرفِ ساده‌س، بین دیدن و ندیدن‌
بگو صرفه با کدومه‌، شنیدن یا نشنیدن؟
اگه حرفمو شنیدی جنگلو نده به پاییز
کاری کن درختِ باغچه تن نده به خنجرِ تیز
با جوانه‌ها یکی شو! قد بکش! نگو که سخته!
جنگلِ تازه به پاکن! هر یه آدم یه درخته!

[jsmlz]

میدونم فکر کردن به این چیزی که میخوام بگم خیلی سخت و آزاردهندس ولی به هرحال یه روزی پیر میشیم و خواهیم مرد
حالا فکر کن سال ۲۰۶۰ بعد از میلاد مسیحه و کاملن داری دسته داس مرگ که قسمت بالاییش تو دست عزرائیل رو تو بدنت حس میکنی!
یاد مراسم ختم پدربزرگت توی ایران میفتی که چقد شلوغ بود و تو بقیه نوه های مرحوم چقدر اشک ریختین چه بدرقه باشکوهی بود حتما پدربزرگت از داشتن چنین فامیلی و ابن مراسم آبرومندانش توی قبر ب خودش می باله

و تو بعد از سی و پنج سال زندگی توی سیاتل فقط یه پسر داری که اونم رفته نیویورک دنبال زندگیش و تنها کس و کارت همسر پیرته
پدر و مادرت احتمالن توی ایران به رحمت خدا رفتن و فامیلایی که تو ایران داری رو اونقدر ندیدی که تصویر ذهنیت ازونا از سال ۲۰۱۶ ثابت مونده
پس اگه ایران هم برگردی از ابنجا غریبه تری

دیگه نمی تونی مث پدربزرگت از خوشحالی یه مراسم ترحیم آبرومندانه توی قبرت بندری برقصی
توی بهترین حالت چند تا از همکارا و یکی ز همسایه ها و پسر و همسرت یه مراسم نیم ساعته و سرپا توی یه قبرستون برات بگیرن
و این پایان میتونه بدتر ازین باشه که همسرت زود تر از تو بمیره و وقتی تو مردی فقط بخاطر بوی تعفنت که همسایه ها رو ناراحت میکنه شهرداری جنازتو خاک کنه
........

ما یه نسلی هستیم که هرکاری کنیم یه سری طرز فکرها رو از نسل پدرهامون به ارث میبریم درحالی که نمیخوایم تو دنیای اونا زندگی کنیم و این دوگانگی تا لحظه مردن به گلوی ما چنگ میزنه

اینا یک سری تفکرات قالبی هست که داریم
وگرنه به نظر من جسم چه ارزشی داره وقتی روحی نداره حالا هر بلایی میخواد سرش بیاد مهم نیست
این مهم بود وقتی تو مملکتمون داره جوونیمون سر میشه هر روز رو به امید رفتن نگذرونیم
هر کاری اینجا میکنیم لذت بخش نیست
مثل مسافرا
همش میگیم ما که میخوایم بریم...
وقتی با روحمون بازی کردن و دارن عذابش میدن
حالا جسممون در مقابل اون چه اهمیتی داره...
وقتی زنده ایم کسی به وجودت اهمیت نمیده و وقتی مردی حالا سر قبرت 100 نفر بیاد یا یک نفر یا هیچکس چه فایده داره

حرف دل مارو زدی
ایرانی ها به مرده پرست بودن معروف هستند ، تا وقتی زنده ای هیشکی عین خیالش نیست کی هستی و چه میکنی !
کافیه سرت رو بزاری زمین و بمیری ، همچین دوستان و آشنایان و فامیلهایی پیدا میکنی که تا حالا ندیده بودیشون !
اصلا نباشن ، میخوایم صد سال بعد از مرگمون کسی نیاد سرقبرمون ، چه فرقی میکنه واقعا ؟ ما که دستمون از این دنیا کوتاه و مردیم
حالا چه فرقی میکنه یه مراسم برامون بگیرن 400 نفر تو سر و صورت خودشون بزنن و گریه و زاری راه بندازن و 7 شب واسمون مراسم بگیرن ، یا اینکه یه مراسم نیم ساعته با 4 نفر همسایه و همکار !!!
واقعا چه فرقی میکنه برای آدم ؟؟؟
دلیل فقط اینه واسه موندن تو ایران ؟!؟!؟