سفر به امریکا

[seravin]

با سلام
ممنون از جوابتون
منظورم این بود که خود آدم تنها بره و کاراش را بکنه و برگرده. همون سیکل 6ماه یکبار. آیا امکانش هست. یعنی کلا بعد از سیتیزنی خانواده را برد که هزینه ها پایین تر بیاد.
آیا شدنی است؟

هر فردی که گرین کارت آمریکا رو داره اگه تو آمریکا زندگی نمیکنه باید هر سال یکبار یه ورود به آمریکا داشته باشه تا گرین کارتش رو از دست نده با این حساب هزینه شما برای هر بار ورود و خروج با خانواده فکر نمیکنم هزینه کمی باشه در ضمن سیتیزنی شرایط خاص خودش رو داره شما نمیتونید با سالی یکبار ورود به آمریکا سیتیزن بشید.

[babak_1991]

با سلام
ممنون از جوابتون
منظورم این بود که خود آدم تنها بره و کاراش را بکنه و برگرده. همون سیکل 6ماه یکبار. آیا امکانش هست. یعنی کلا بعد از سیتیزنی خانواده را برد که هزینه ها پایین تر بیاد.
آیا شدنی است؟

هر فردی که گرین کارت آمریکا رو داره اگه تو آمریکا زندگی نمیکنه باید هر سال یکبار یه ورود به آمریکا داشته باشه تا گرین کارتش رو از دست نده با این حساب هزینه شما برای هر بار ورود و خروج با خانواده فکر نمیکنم هزینه کمی باشه در ضمن سیتیزنی شرایط خاص خودش رو داره شما نمیتونید با سالی یکبار ورود به آمریکا سیتیزن بشید.

فکر کنم من به درستی منظورم را نمیتونم بیان کنم
من تمام این شرایط را میدونم. ببینید من این را میگم :
اصلا برم بمونم و بر نگردم. کلا کاری با مسائل 6 ماه و یکسال ندارم. حرف من اینه که آیا برای طی کردن این سیکل باید خانواده همراه من باشند؟ یا من میتوانم به تنهایی این مدت را بگذرانم. یعنی شخص اصلی دریافت کننده گرین کارت کافی است که سیکل را طی کند؟ در اینصورت گرین کارت همراهان نیز تابع فرد اصلی در این روال قرار میگیرد یا باید حتما تمام مراحل با خانواده طی شود؟ من هم دقیقا برای کم کردن هزینه ها این موضوع را میخواهم بدانم.
تو را خدا ببخشید. من واقعا جواب سوالم را نگرفتم.
البته احتمال خنگ بودن من هم هست

[seravin]

با سلام
ممنون از جوابتون
منظورم این بود که خود آدم تنها بره و کاراش را بکنه و برگرده. همون سیکل 6ماه یکبار. آیا امکانش هست. یعنی کلا بعد از سیتیزنی خانواده را برد که هزینه ها پایین تر بیاد.
آیا شدنی است؟

هر فردی که گرین کارت آمریکا رو داره اگه تو آمریکا زندگی نمیکنه باید هر سال یکبار یه ورود به آمریکا داشته باشه تا گرین کارتش رو از دست نده با این حساب هزینه شما برای هر بار ورود و خروج با خانواده فکر نمیکنم هزینه کمی باشه در ضمن سیتیزنی شرایط خاص خودش رو داره شما نمیتونید با سالی یکبار ورود به آمریکا سیتیزن بشید.

فکر کنم من به درستی منظورم را نمیتونم بیان کنم
من تمام این شرایط را میدونم. ببینید من این را میگم :
اصلا برم بمونم و بر نگردم. کلا کاری با مسائل 6 ماه و یکسال ندارم. حرف من اینه که آیا برای طی کردن این سیکل باید خانواده همراه من باشند؟ یا من میتوانم به تنهایی این مدت را بگذرانم. یعنی شخص اصلی دریافت کننده گرین کارت کافی است که سیکل را طی کند؟ در اینصورت گرین کارت همراهان نیز تابع فرد اصلی در این روال قرار میگیرد یا باید حتما تمام مراحل با خانواده طی شود؟ من هم دقیقا برای کم کردن هزینه ها این موضوع را میخواهم بدانم.
تو را خدا ببخشید. من واقعا جواب سوالم را نگرفتم.
البته احتمال خنگ بودن من هم هست

بابک جان
تمامی اعضای خانواده باید این مراحل رو بگذرونند به این دلیل که یک ویزا برای یک خانواده صادر نمیشه بلکه برای هر کدام از اعضای خانواده یک ویزا صادر میشه و اینطوری نیست که فقط برنده اصلی تو آمریکا زندگی کنه یا ورود و خروج ثبت کنه و این سیکل برای تمام اعضای خانواده ثبت بشه. مطمئنا خروج بدون اجازه بیش از یک سال از آمریکا میتونه باعث باطل شدن گرین کارت بشه

[یه مهاجر]

شیما عزیز
پس ویزای ترانزیت برای چیه!!!؟؟؟ الان کسی که بخواد می تونه با این ایر لاین ها هم بره و بهش ویزای ترانزیت میدن خیلی راحت

درسته .شرمنده من ذكر ويزاي ترانزيت رو يادم رفت چون خودم هيچ وقت نگرفتم اينه كه از نظرم دور موند...ممنون از ياداوري

[leili]

ببخشید مدیران عزیز میشه یکی به من بگه ارسال 348 من چرا پاک شده است ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ (میشه اعلام کنید کی از نوشته من ناراحت بوده )
در ضمن من دیشب خواستم پست بگذارم نشد والان اون پست رو خالی میبینم چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟


در مورد صحبتهای دوست عزیزمون گریت باید عرض کنم شما درست میگویید زندگی اونجا سخته و همش تفریح نیست ولی این بخش از زندگی تو امریکا جدا از زندگی شما هم نیست .
من در این سفر کوتاهی که داشتیم این بعدش رو تجربه کردم که اونا رو نوشتم . اگه میدونستم دوست ندار ید هرگز این کار رو نمیکردم.

خوب من این بعدش رو نوشتم شما که ابعاد دیگرش هم تجربه کردید خوشحال میشیم از اونا بنویسید .کار و دانشگاه و ادامه تحصیل و ......

[hvm]

با سلام
ممنون از جوابتون
منظورم این بود که خود آدم تنها بره و کاراش را بکنه و برگرده. همون سیکل 6ماه یکبار. آیا امکانش هست. یعنی کلا بعد از سیتیزنی خانواده را برد که هزینه ها پایین تر بیاد.
آیا شدنی است؟

هر فردی که گرین کارت آمریکا رو داره اگه تو آمریکا زندگی نمیکنه باید هر سال یکبار یه ورود به آمریکا داشته باشه تا گرین کارتش رو از دست نده با این حساب هزینه شما برای هر بار ورود و خروج با خانواده فکر نمیکنم هزینه کمی باشه در ضمن سیتیزنی شرایط خاص خودش رو داره شما نمیتونید با سالی یکبار ورود به آمریکا سیتیزن بشید.

فکر کنم من به درستی منظورم را نمیتونم بیان کنم
من تمام این شرایط را میدونم. ببینید من این را میگم :
اصلا برم بمونم و بر نگردم. کلا کاری با مسائل 6 ماه و یکسال ندارم. حرف من اینه که آیا برای طی کردن این سیکل باید خانواده همراه من باشند؟ یا من میتوانم به تنهایی این مدت را بگذرانم. یعنی شخص اصلی دریافت کننده گرین کارت کافی است که سیکل را طی کند؟ در اینصورت گرین کارت همراهان نیز تابع فرد اصلی در این روال قرار میگیرد یا باید حتما تمام مراحل با خانواده طی شود؟ من هم دقیقا برای کم کردن هزینه ها این موضوع را میخواهم بدانم.
تو را خدا ببخشید. من واقعا جواب سوالم را نگرفتم.
البته احتمال خنگ بودن من هم هست

عزیزم شما منظورتون رو واضح گفتید اما منظور دوستان رو متوجه نشدید
حالا من واضح و روشن جواب میدم:
تا وقتی هنوز به آمریکا نرفته اید مسئله برنده اصلی و همراه مطرح است اما به محض ورود به آمریکا و همزمان با فعال شدن گرین کاردهای برنده اصلی و همراهان هرکدام دارای شخصیت مستقل میشوند و از آن به بعد باید شرایط دارنده گرین کارد را رعایت کنند
پس بعد از فعال شدن گرین کارد دیگه برنده اصلی و همراه نداریم و همه مثل هم میشوند.

[seravin]

ببخشید مدیران عزیز میشه یکی به من بگه ارسال 348 من چرا پاک شده است ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
در ضمن من دیشب خواستم پست بگذارم نشد والان اون پست رو خالی میبینم چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

لیلی خانم
پست 348 رو خودتون امروز صبح ساعت 2:53 ویرایش کردید
هیچ کدوم از مدیرا پست شما رو پاک نکردن فکر میکنم مشکل از سایت هستش.

[great]

ببخشید مدیران عزیز میشه یکی به من بگه ارسال 348 من چرا پاک شده است ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ (میشه اعلام کنید کی از نوشته من ناراحت بوده )
در ضمن من دیشب خواستم پست بگذارم نشد والان اون پست رو خالی میبینم چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟


در مورد صحبتهای دوست عزیزمون گریت باید عرض کنم شما درست میگویید زندگی اونجا سخته و همش تفریح نیست ولی این بخش از زندگی تو امریکا جدا از زندگی شما هم نیست .
من در این سفر کوتاهی که داشتیم این بعدش رو تجربه کردم که اونا رو نوشتم . اگه میدونستم دوست ندار ید هرگز این کار رو نمیکردم.

خوب من این بعدش رو نوشتم شما که ابعاد دیگرش هم تجربه کردید خوشحال میشیم از اونا بنویسید .کار و دانشگاه و ادامه تحصیل و ......

لیلی عزیز
براتون تو پیام خصوصی هم نوشتم.
شما با پست های مفصل و دقیقتون حق بزرگی به همه ما دارید
معذرت میخام اگه حرفم تند بود

[leili]

ممنون سراوین عزیز
ولی من اون پست رو پاک نکردم و هیچگونه ویرایشی هم توش انجام ندادم.

گریت عزیز از شما هم ممنون .این نهایت لطف شماست .

[seravin]

ممنون سراوین عزیز
ولی من اون پست رو پاک نکردم و هیچگونه ویرایشی هم توش انجام ندادم.

گریت عزیز از شما هم ممنون .این نهایت لطف شماست .

لیلی خانم

تو نوار مشکی بالای پستتون ساعت ویرایشتون رو زده همون پست 348 رو میگم.

[leili]

بله تعجب من نیز از همونه چون من اون پست رو ویرایش نکردم.

[Hojjat]

شواهد موجود نشون می‌ده که در حالی که داشتید این پست رو ویرایش می‌کردید (یا یه پست دیگه که به دلیلی توسط سیستم با این اشتباه شده) اطلاعات ناقص ارسال شده و برای همین قسمت انتهایی پست پاک شده. در حال حاضر روشی برای باز گردوندن اون ندارم. اگر مطلب رو خاطرتون هست دوباره ویرایش و تکمیل کنید. اگر اجازه ویرایش نمی‌ده به من ارسال کنید براتون ویرایش کنم.

هیچ نرم‌افزاری کامل نیست. سرعت خط اینترنت در ایران هم زیاد جالب نیست.

[persia]

سلام

این هم سفرنامه ما

ما روز 16 نوامبر ساعت 11 صبح پرواز داشتیم از دوبلین به نیویورک و مقصد نهاییمون واشنگتن بود. ساعت 7.40 رسیدیم فرودگاه و رفتیم بارهامون رو تحویل بدیم که گفتن باید وسایلتون ببریم توی یه اتاقک و خوب بگردیم. وقتی هم که کارشون تموم شد گفتند که ما میخواهیم شما رو با پرواز زودترکه 9 صبح هست بفرستیم چون کارهای مهاجرتتون رو میتونید همینجا توی دوبلین انجام بدید که دیگه لازم نیست توی صف طولانی نیویورک وایستید. ما هم قبول کردیم ولی ای کاش نمی کردیم! خلاصه ما رو سریع تر از بقیه از صف رد کردن تا رسیدیم به جایی که دیگه مرز آمریکا حساب میشد و افسر ایرلندی دیگه به چشم نمیومد. همشون آمریکایی بودند. رفتیم سر باجه مهاجرت و 2 تا پاکت های زرد رنگی رو که با ویزاهامون اومده بود دادیم بهش به علاوه فرم I-94. بعدش سوال کرد که کجا میرین و چقدر پول همراهتون دارید. بعد از من که برنده اصلی بودم از 4 انگشت دست چپم انگشت نگاری الکترونیکی (اسکن) کرد و دیگه از انگشت دیگه و دست راست چیزی نخواست!!! ولی از خانمم تمام انگشت ها رو اسکن کردن! بعدش از باجه اش اومد بیرون و ما رو به یه اطاق دیگه راهنمایی کرد تا صدامون کنن. 5 دقیقه بعد ما رو صدا زدند. اینجا از انگشت اشاره جفتمون انگشت نگاری با جوهر کردن. آدرس برای پست کردن گرین کارت ها رو چک کردن و گفتن که وقتی رسیدین آمریکا برین دنبال سوشال هاتون. من گفتم که قبلا توی فرم ها علامت زدم که برام بفرستن.گفتن که نه باید خودتون اقدام کنید!! ازشون پرسیدم که من دانشجو هستم و اگه هر 5 ماه یه بار برم و برگردم مشکلی نیست که گفت یه نامه از دانشگاهت همراهت داشته باش تا مشکلی برات پیش نیاد. خلاصه تموم شد و حتی یه خوش آمدید به آمریکا هم کسی بهمون نگفت!

سوار هواپیما شدیم وسرویس دهیشون عالی بود. ما با کانتیننتال پرواز داشتیم. نیویورک هم که رسیدیم رفتیم مستقیم سوار پرواز دوممون شدیم. بعدش هم که رسیدیم واشنگتن و یه تاکسی گرفتیم که بردمون متل. 40 دلار هزینه تاکسی شد. متل هم 1500 دلار برای 1 ماه ولی ما 26 روز بیشتر نمیخواستیم بمونیم. از این استودیو ها بود که یه آشپزخونه کوچیک با تمام وسایلش داشت.

4 روز بعد ورودمون رفتیم دنبال سوشال که بهمون گفتن که تا 3 هفته از تاریخ ورودتون صبر کنید اگه نیومد دوباره بیایید فرمها رو پر کنید. 3 هفته بعد هم خبری نشد و فرمها رو روز 10 دسامبر دادیم بهشون و گفتن که خیلی عجیبه که تا حالا نیومده ولی تا 2 هفته دیگه سوشالتون میاد.خلاصه برگشتیم متل.

یه وقت هم همون روز برای اداره مهاجرت گرفته بودم که چون خیلی توی سوشال شلوغ بود وقتمون از دست دادیم. از وبسایت خود اداره مهاجرت میتونید وقت بگیرید که لینکش رو پایین میذارم. فقط باید زیپ کدتون رو بدید که بر اساس اون نزدیکترین اداره رو بهتون معرفی میکنه.

https://infopass.uscis.gov/info_en.php


چون وقتمون از دست دادیم زنگ زدم به اداره مهاجرت که به بدبختی جواب دادن و بهشون گفتم که الان 25 روز هست که اومدیم ولی خبری از نامه خوش آمد گویی و گرین کارت نیست. بعد از گرفتن مشخصاتمون و شماره گرین کارت (که همون رجیستریشن نامبر توی ویزا هست فقط باید به اولش یه 0 اضافه کنید) گفت که متاسفانه مدارکتون تازه 2 روز پیش از ایرلند رسیده و تا 1 ماه دیگه گرین کارت ها میاد به آدرستون.

برای امتحان رانندگی هم خودمو آماده کرده بودم ولی چون سوشال و استیتمنت از بانک برای نشان دادن آدرس محل زندگی نداشتم نشد. حتی برای آی دی هم که اصلا سوشال نمیخواد باید استیتمنت از بانک می بردم. آخه بانک هم هفته آخر رفتیم توی بانک Wachovia حساب باز کردیم و گفتن که باید 1 ماه بمونی تا استیتمنتتون بیاد و اگه ما هم یه نامه بدیم که آدرستون اینه اداره رانندگی قبول نمیکنه که راست هم میگفت.

ما هم 2 روزبعدش برگشتیم ایرلند سره درس و مشقمون. خلاصه این همه مدت وقت و پولمون هدر رفت و دست از پا درازتر برگشتیم. حالا باید صبر کنیم که سوشال و گرین کارتها بفرستن برای دوستمون و بعد اونها با پست برامون بفرستن. اگه سوالی بود در خدمتم.

موفق باشید

[on foot]

و یه تاکسی گرفتیم که بردمون متل. 40 دلار هزینه تاکسی شد

Persia گرامی سلام خیلی ممنون از سفرنامۀ مختصر و مفیدت من میخواستم راجع به تاکسی گرفتن بیشتر توضیح بدهی . البته برای کسی که بزندگی اونجا آشنایی هایی دارد شاید موضوع خیلی پیش پا افتاده ای باشه ولی برای کسی که با قلق های زندگی آنجا هیچ آشنا نیست .هر راهنمایی کوچک حتی راجع به ساده ترین چیزها میتواند کمک خوبی باشد مثلا راجع به اینکه چه جور میشه تاکسی امن تری گرفت ویا به راننده حدوداً چقدر باید انعام داد ویا اینکه آیا رسم هست که از راننده برای گذاشتن بار کمک گرفت یانه... ویا...
برایت آرزوی موفقیت میکنم و امیدوارم سوشال نامبرت هم هر چه زود تر بدستت برسد

[persia]

سلام

ما تاکسی خود فرودگاه گرفتیم که مطمئن هستن و موفع برگشتن هم متل زنگ زد و تاکسی اومد. اولین بار که اصلا نمیدونستم باید انعام داد ولی موقع برگشت 5 دلار انعام دادم. فکر کنم بین 5 تا 10 درصد هزینه اصلی تاکسی عرف باشه. هر 2 بار هم خود راننده بدون اینکه ما بگیم بارهامون سوار و پیاده کرد.

اگه بازم سوال بود در خدمتیم

---

راستی دوستامون تو آمریکا بهمون خبر دادن که گرین کارت هامون اومده (پس از 38 روز از ورودمون) ولی هنوز از سوشال خبری نیست. اونم میاد انشااله