عوارض روزهای اول پس از هجرت

[Ultraseaboy]

salam,dorosteh.man donabel dvaye in dard hastam,shoma soragh daid ?chon jedan mesle yek sam mimooneh ke man oaz hame chi door mikone hve aizyatam mikone h.

[aadine]

آخ آخ گفتیا.منم دارم از دلتنگی می‌میرم.من ۵ماه که اومدم

حالا ما مسافراي در راه اومدن رو از دلتنگي نترسونين که همين جا مي مونيم هان. اگه ابر و باد و مه خورشيد و فلک بذارن من کمتر از ده روز ديگه اون جام

[R.F]

aadine جانم شما برو , فقط جلو رو نگاه کن فعلا!

میدونم که هیچ چیزی جای خانواده و دوستای آدمو کنار و نزدیک آدم , نمیگیره. اما میشه از امکاناتی که بتونه کمی دلتنگی رو از بین ببره استفاده کنیم.
جدا اینو توصیه میکنم که از skype ,ooVoo و امثال اینها استفاده کنید.
من اون مدتی که اونجا بودم صبح بخیر و شب بخیرم پای skype بودم و خانواده و دوستارو میدم و حرف میزدم باهاشون. هر وقتم دلم تنگ میشد سریع میگفتم بیاین skype! این خیلی نعمت بزرگیه که هر وقت بخوای بتونی ببینیشون. البته وقتی اونجا تو جریان درس و کار باشیم کمتر میشه زمانمون ولی همین که میدونی بخوای میتونی ببینیشون خوبه. قطعااااااااا بهتر از چند سال پیشه که این چیزا نبود و یه نامه ای بود که چند ماه, چند ماه میرفت و میومد!! ما خیلی خوشبخت تر از مهاجرهای اونموقع هستیم!

اگه هم هر کس خانوادشون اهل نت نیستن, بهشون استفاده با این برنامه ها رو یاد بدین تا استفاده کنن.
به نظر من از هر چیزی که بتونه ذره ای حس دلتنگی و غربت رو کم کنه, باید استفاده کرد.

[sib 24]

سلام دوست عزیز.طرز استفاده از سایت oovoo رو یاد بده.تو این مهاجرسرا من سوال کردم ولی‌ هیچ کس جوابمو نداد

[N.D]

آخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخ
گفتین دلتنگی!!!!رزا کی دیدن نزدیکان دوستان با دوربین جای کنارشون بودن پر میکنه!!!
ولی این دلتنگی ها انقدر آزار میده میده یه روز اگه آزارت نده سر حال نیسی انگاریه چیزی کم داری
ولی پیدا کردن دوست خیلی کمک میکنه!!!یعنی واقعا کمک میکنه
دیگه همیشه با اونا هستی خیالت راحت چندنفر اینجا داری!!!!
با توجه به محله منطفه بگردین دوست پیدا کنید من بهترین دوستم از همین تاپیک پیدا کردمو به همراه اون کلی دوستان عزیز دیگه پیدا کردم

[Hossein81]

سلام دوست عزیز.طرز استفاده از سایت oovoo رو یاد بده.تو این مهاجرسرا من سوال کردم ولی‌ هیچ کس جوابمو نداد

فکر کنم یه جا دیگه گفته باشم..شما شبیه skype یه ID درست میکنید و طرف مقابل هم یه ID داره که البته FREE هستش..رو ID طرف کلیک میکنید و کانکت میشید به همین راحتی به همین آسودگی..شما برین تو سایتش اگر به مشکل خوردین خبر بدین.

[aadine]

قربونت برم رزا جان. من 16 سال پيش مهاجرت رو در ابعاد خيلي کوچک تر تجربه کردم. اون موقع هم يه خوابگاه بود با چهارتا ساختمون 4-5 طبقه و دو تا دونه تلفن رايگان. هنوز تلفن کارتي هم نداشتيم. بايد کلي وقت تو صف مي مونديم که نوبت بشه دو دقيقه با خونه حرف بزنيم در حالي که بايد غر غر نفرات پشت سرمون هم تحمل مي کرديم.يا اگه خيلي مايه دار بوديم مي رفتيم مخابرات نزديک دانشگاه و شماره مون رو ميداديم برامون بگيرن و صدامون کنن و بعد مي شد با خيال راحت حرف بزنيم. روزگاري بود واسه خودش!

---

و البته هميشه در داشتن دوستان خيلي خوب بخت يارم بوده. مثل همين روز ها که دوستان نديده دالاس نشين طوري خيالم رو راحت کرده اند که ذره اي از عوارض و استرس روزهاي قبل از مهاجرت رو ندارم.

[rasarasa]

دوستان نازنینم من بلاخره برگشتم البته نه دقیقا اینجا ولی مهم اینه که برگشتم. راستش در این مدت خیلی کارها نکردم و یک کارایی هم کردم که حالا به مرور میگم. خوشحالم که گاهی تاپیکهایی که باز کرده بودم مشتری داشت و بعضی دوستان توش چیزهایی می نوشتند و بدون من به حیات خودشون ادامه دادند و ممنون از همۀ ابراز لطفهای شما و عذر خواهی برای تمام بی معرفتی های من. من همیشه سرکی میزدم به مهاجرسرا ولی خوشبختانه اینقدر پاسخگو زیاد بوده وهست که هیچوقت حس نکردم که جام خالیه و باید برگردم. بیشتر خواننده تون بودم و از اینکه هنوز با همید و پشت هم رو دارید لذت بردم. مهاجرسرا دوستهای خوبی رو به دنیای واقعیه من آورد که الان اگه 4روز نبینمشون قد ایران دلم براشون تنگ میشه. مرسی از ادمین عزیز و بزرگوار که همچین سایتی رو برای ما راه انداخته که واقعا تو روزهای بی کسی به داد همۀ ما مهاجرها رسیده. دوستان خوبم حتما به حضورم اینجا ادامه میدم و اگه چیزی بیشتر از شما بدونم دریغ نمیکنم.

راستش یکی از کارهایی که کردم این بوده که یک سیاره رو به نام خودم ثبت کردم : سیاره راساراسا. این اسم وبلاگمه .بعد از یک سالی که با خودم کلنجار رفتم تا بلاخره وبلاگی راه بندازم و کمی وراجی کنم براتون یا نه .فکر کردم اینطوری بهتره ،هم میتونم راجع به موضوعهای بی ربط به مهاجرت حرف بزنم و هم موضوعات مهاجرتی. تازه اگر خواستید که از احوالات من بیشتر خبردار شید و دلتون برای وراجیهای من تنگ شد میتونید من رو تو سیاره ام پیدا کنید . من تا به حال وبلاگم رو جایی معرفی نکردم دلم میخواد اولین خواننده اش شما باشید . البته اگه قدم رنجه کنید و تشریف بیارید. خلاصه که مهربونا همتون رو دوست دارم و امیدوارم همیشه شاد باشید. سلام مهاجرسرا....
این هم ادرس وبلاگم:
http://rasaraplanet.wordpress.com

[mojgank]

خدایا!
ذهن من
چون قایقی توفان زده در تلاطم است
آیا این قایق را آرامش می بخشی؟

[xbox]

خدایا!
ذهن من
چون قایقی توفان زده در تلاطم است
آیا این قایق را آرامش می بخشی؟

[font=Arial]صبور بـــاش رفیق.

روز هــا و ماه های اول دیوانه کننده و نا امید کننده است.

اما صــبور باش ، حق داری! اما صــبــور باش و امیدوارم به آیــنده.

صبر و آرامش رو مدام به خودت(هر چند دوروغین!) تلقین کن به خودت.

همین[/font].

[rasarasa]

دوستانی که در ماهها و روزهای اول مهاجرت به سر میبرند به شما توصیه میکنم چند ماهی رو در آمریکا دوام بیاورید ،بیشتر از 6ماه ، بعد یک سفر به ایران داشته باشید اونوقت به صورت ناخودآگاه بت وطن براتون میشکنه و می بینید که خاطره تا وقتی که در ذهنه زیباست وقتی با نمود عینیش در شهری شلوغ و عصبی و پر از دود و بی قانون روبرو میشید میفهمید که خدا چه لطفی به شما کرده که به شما فرصت زندگی در فضایی ارام و قانونمند و تنفس در هوایی تمیز را داده.
من بعد از اولین سفری که به ایران داشتم دلبستگی عجیبی به امریکا پیدا کرده ام و با اینکه شرایط زندگیم در آمریکا هنوز به ایده ال خود نزدیک نشده ولی هر روز از اینکه مجبور نیستم آن استرسهای روانی بی دلیل کشورم که از درو دیوار وخیابان و اسمان میریزد را تحمل کنم واقعا خدا را شاکرم و احساس تعلق عجیبی به آمریکا پیدا کرده ام.
روزهای اول سخت است چون ما به محیط قبلی بدجوری عادت و انس داشتیم ولی واقعا مثل ترک مواد مخدر می ماند دوره اش که تمام شود همه چیز دوباره خوب و خوش میشود و شما دیگر نمیتوانید از شهر جدیدتان دل بکنید.

[Iman-gta]

منم با حرف شما موافقم اگه یه مهاجر بتونه چند ماهی رو دوام بیاره راحت میتونه تو امریکا زندگی کنه.

[sunset]

امیدوارم همینجور که میگین باشه من که روزگار سختی رو دور از وطن میگذرونم. بشدت دلم میخواد برگردم ایران، به موندن در آمریکا بصورت موقت نگاه میکنم. نمیدونم تا کی دوام بیارم.

[shahyad]

امیدوارم همینجور که میگین باشه من که روزگار سختی رو دور از وطن میگذرونم. بشدت دلم میخواد برگردم ایران، به موندن در آمریکا بصورت موقت نگاه میکنم. نمیدونم تا کی دوام بیارم.

من به موندن تو ایران موقت نگاه میکنم خدا قسمت اونایی کنه که واقعا دوست دارن برن امریکا زودتر به خواستشون برسن یکی ارزو میکنه که فقط 1 روزشو تو امریکا بگذرونه و حاظره بخاطرش هزینه کنه یکی هم ناشکری میکنه از بودن تو امریکا چه دنیای عجیبیه قدر اون چیزی که به سختی گیر اوردی بدون و به راحتی از دستش نده

[sunset]

امیدوارم همینجور که میگین باشه من که روزگار سختی رو دور از وطن میگذرونم. بشدت دلم میخواد برگردم ایران، به موندن در آمریکا بصورت موقت نگاه میکنم. نمیدونم تا کی دوام بیارم.

من به موندن تو ایران موقت نگاه میکنم خدا قسمت اونایی کنه که واقعا دوست دارن برن امریکا زودتر به خواستشون برسن یکی ارزو میکنه که فقط 1 روزشو تو امریکا بگذرونه و حاظره بخاطرش هزینه کنه یکی هم ناشکری میکنه از بودن تو امریکا چه دنیای عجیبیه قدر اون چیزی که به سختی گیر اوردی بدون و به راحتی از دستش نده

این داستانیه که تا ابد تکرار میشه. کسی که نیومده آرزوی اونطرف رو داره و کسی که اومده میخواد برگرده، معلومه یکجای کار میلنگه یا چند جای کار. اگر بدونی چقدر بر من در مدت سخت گذشته، کمی بهم حق میدادی. روزی صد بار به خودم لعنت میفرستم. من به دنبال فرصت ها اومدم اما میبینم فرصتی که نیست هیچ همونی هم که در ایران داشتم رو هم از دست میدم. اما با این حال مقاومت میکنم و تمام تلاشم رو میکنم که شکست نخورم. مشکل فقط دلتنگی نیست وقتی آدم راه موفقیت رو طی کنه با دلتنگی کنار میاد، اما وقتی مجبوری توی خونه پشت کامپیوتر بشینی و از صبح تا شب دنبال شغل بگردی و در نهایت بی نتیجه به خواب بری تمام غمها بهت حمله میکنن. کسی که در ایران موقعیتی نداشته و حالا اومده اینجا بدنبال فرصت از صفر شروع کردن براش مشکلی نیست. اما اونی که اینقدر براش فرصت شغلی در ایران مهیا بود که برای کارفرما ناز میکرد، از زیر صفر شروع کردن رنجش میده مضاف بر اینکه با کلی آرزو اومده اینطرف. شغل تازه یک مرحله مهم که باید ازش عبور کنی، بعد از عبور تازه با زندگی آمریکایی روبرو میشی که من هنوز تجربش نکردم اما از نزدیک که میبینم، مدینه فاضله ای نمیبینم. بنظرم مهاجرت بدون خانواده و بالای 20 سال سن داشتن چیزی جز حسرت در آینده برای آدم نداره، صحبت رو کوتاه میکنم.
یا حق