لاتاری برنده شدم. برم آمریکا یا نرم؟

[Electronic-Arts]

سلام دوستان میدونم این تاپیک قدیمیه ولی وقتی پست اول رو خوندم خیلی ناراحت شدم برای بی فکری برخی از هموطنان , میگید چرا چون من میگم برادر من یا خواهر من اول خوب فکر کنید که میخواهید بروید یا نه بعد در لاتاری ثبت نام کنید شمایی که اصلا نمیدونی میخوای بری یا نه و یا اصلا قصد رفتن نداری چرا ثبت نام میکنید؟ چرا حق بقیه رو ضایع میکنید؟ به جای شمایی که نمیخوای بری یکی دیگه برنده میشه که میخواد بره در حالی که وقتی ثبت نام میکنی و برنده میشی و نمیری حق اون کسی رو که میخواد بره رو ضایع کردی
دوستان یک مقدار واقع بین باشید و از خودخواهی خودتون کم کنید

[ابی22]

لاتاری برنده بشم و نرم !
عجبا ...
--------------
به قول دوستمون اگه هدفی ندارید و یا برنامه ریزی نکردید و آمادگی رفتن رو ندارید .... ثبت نام نکنید ...
--------------
مدیران گرامی اگر امکان دارد این موضوع رو انتقال بدین به بیرون از انجمن 2011 .... اگر به انجمن گرین کارت لاتاری انتقال بدین فکر کنم بهتر باشه ...
البته این پیشنهاد بود . فقط .

[ArashPH]

به نظر من اگر میخواهید بیاید باید هدف بزرگی داشته باشید که بتونید هر سختی رو بخاطرش تحمل کنید..مطمئنا" مهاجرت یکی از بزرگترین تغییرات در زندگیتون خواهد بود و حتما سختی های خودش رو هم داره ولی خوشبختانه این سختی ها میگذره و نهایتا" شما به هدفتون میرسید..
پس اگر فکر میکنید که به اندازه کافی مصمم هستید,به قول عطار که میگه: "تو پای به راه درنه و هیچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت" بیایید و نگران هیچ چیزی نباشید.
در ضمن من در لس انجلس هستم و اگر کمکی از دستم بربیاد خوشحال میشم که کمکتون کنم.
با آرزوی موفقیت برای همه دوستانم....

[amiry]

رفتن دردسر خودشو داره نرفتن هم حسرت

تمام فامیل من در امریکا بسر می برند از کودک 1 ساله تا پیرمرد 90 ساله و ما هم در انتظار کارنت شدن ویزای مهاجرتمان هستیم.
این فکر که اگر بروم تمام پایه های زندگی و امنیت شغلی و دیگر مسایل را از دست میدهی درست ولی اگر امکان مالی شما اجازه این کار را به شما میدهد برو و شک نکن .

بد نیست شما هم بدانید:
- تا شش ماه اول مهمان فامیل و زحمات بر دوش آنها میباشد
- اگر زبان شما خوب باشد نصف مشکلات شما حل خواهد شد و اگرنه باید کلاس بروید ( شبانه ) با هزینه بالا
- تازه پس از گرفتن گرین کارت و سوشیال و بیمه که معمولا بین 3 تا 6 ماه طول خواهد کشید شما میتوانید شخصا اقدام به اجاره منزل - گرفتن گواهینامه - حساب بانکی شخصی و غیره داشته باشین
- حال نوبت به کار و شروع یک زندگی جدید هست که اگر مدارک علمی معتبر داشته باشید باید نسبت به تبدیل و یا تغییر آن در امریکا اقدام کنید حتی اگر شما پزشک معتبری در ایران هستید باید برای گرفتن مدرک ( بورد ) مورد قبول امریکا مجددا درس بخوانید

خوب موارد فوق فقط بخش کوچکی است از مسایل مربوط به مهاجرت به امریکا است و که کسی که قصد سفر و زندگی در آنجا را دارد باید آن را در نظر داشته باشد .

موفق باشی

با سلام
پاسخ شما به سوال دوستمون رو خوندم. راهگشا بود. ولی مساله اینه که اگر شخصی اونجا دوست یا فامیلی که بتونه روش حساب کنه نداشته باشه تکلیف چیه؟ این سوال خود منه. از یه طرف میتونم از عهده زبان بر بیام از یه طرف قطعا برای کار در آنجا مشکل خواهم داشت. چون مدرک مهندسی صنایع دارم ولی هیچ وقت ازین راه پول در نیاوردم. کارم تجارت و واردات چای بوده ولی قطعا اونجا نمیشه به این شکل کار کرد . اصلا اشل کار فرق خواهد کرد. اینجا حتی با سرمایه کم هم بالاخره میشه یه کاری راه انداخت ولی اونجا قاعدتا نباید اینطور باشه.
خیلی خیلی از شما ممنون میشم اگر کمی بیشتر موضوع رو باز کنید.
من هم به شک و دودلی دوستمون در مورد رفتن یا ماندن دچار شدم.
مشکل کار از یه طرف. و وسوسه امریکا و گرین کارت از یه طرف. چون مجرد هستم هم فکر میکنم شاید آخرین بخت زندگیم باشه. نظر شما چیه؟

[mohsen324]

رفتن دردسر خودشو داره نرفتن هم حسرت

تمام فامیل من در امریکا بسر می برند از کودک 1 ساله تا پیرمرد 90 ساله و ما هم در انتظار کارنت شدن ویزای مهاجرتمان هستیم.
این فکر که اگر بروم تمام پایه های زندگی و امنیت شغلی و دیگر مسایل را از دست میدهی درست ولی اگر امکان مالی شما اجازه این کار را به شما میدهد برو و شک نکن .

بد نیست شما هم بدانید:
- تا شش ماه اول مهمان فامیل و زحمات بر دوش آنها میباشد
- اگر زبان شما خوب باشد نصف مشکلات شما حل خواهد شد و اگرنه باید کلاس بروید ( شبانه ) با هزینه بالا
- تازه پس از گرفتن گرین کارت و سوشیال و بیمه که معمولا بین 3 تا 6 ماه طول خواهد کشید شما میتوانید شخصا اقدام به اجاره منزل - گرفتن گواهینامه - حساب بانکی شخصی و غیره داشته باشین
- حال نوبت به کار و شروع یک زندگی جدید هست که اگر مدارک علمی معتبر داشته باشید باید نسبت به تبدیل و یا تغییر آن در امریکا اقدام کنید حتی اگر شما پزشک معتبری در ایران هستید باید برای گرفتن مدرک ( بورد ) مورد قبول امریکا مجددا درس بخوانید

خوب موارد فوق فقط بخش کوچکی است از مسایل مربوط به مهاجرت به امریکا است و که کسی که قصد سفر و زندگی در آنجا را دارد باید آن را در نظر داشته باشد .

موفق باشی

با سلام
پاسخ شما به سوال دوستمون رو خوندم. راهگشا بود. ولی مساله اینه که اگر شخصی اونجا دوست یا فامیلی که بتونه روش حساب کنه نداشته باشه تکلیف چیه؟ این سوال خود منه. از یه طرف میتونم از عهده زبان بر بیام از یه طرف قطعا برای کار در آنجا مشکل خواهم داشت. چون مدرک مهندسی صنایع دارم ولی هیچ وقت ازین راه پول در نیاوردم. کارم تجارت و واردات چای بوده ولی قطعا اونجا نمیشه به این شکل کار کرد . اصلا اشل کار فرق خواهد کرد. اینجا حتی با سرمایه کم هم بالاخره میشه یه کاری راه انداخت ولی اونجا قاعدتا نباید اینطور باشه.
خیلی خیلی از شما ممنون میشم اگر کمی بیشتر موضوع رو باز کنید.
من هم به شک و دودلی دوستمون در مورد رفتن یا ماندن دچار شدم.
مشکل کار از یه طرف. و وسوسه امریکا و گرین کارت از یه طرف. چون مجرد هستم هم فکر میکنم شاید آخرین بخت زندگیم باشه. نظر شما چیه؟

هیچ کس جر خودتون نمیتونه جوابتون رو بده. باید بیایید امریکا ببینید آیا میتونید بمونید یا نه؟ اگر میتونید هزینه اش رو بدید به نظر من بیایید ببینید چطوره؟

[sezar]

هیچ کس جر خودتون نمیتونه جوابتون رو بده. باید بیایید امریکا ببینید آیا میتونید بمونید یا نه؟ اگر میتونید هزینه اش رو بدید به نظر من بیایید ببینید چطوره؟

آقا محسن اونهایی که هیچکس رو ندارن تو این سه الی شش ماهی که دوستمون گفتند با زن و بچه کجا باید بمونن آیا میشه 6ماه تو هتل زندگی کرد تا ssn بیاد لطفا راهنمایی کنید دوستان زحمت میکشن مشکلات رو میگنن ولی کسی راه حلی نمیگه
با تشکر

[mohsen324]

آقا محسن اونهایی که هیچکس رو ندارن تو این سه الی شش ماهی که دوستمون گفتند با زن و بچه کجا باید بمونن آیا میشه 6ماه تو هتل زندگی کرد تا ssn بیاد لطفا راهنمایی کنید دوستان زحمت میکشن مشکلات رو میگنن ولی کسی راه حلی نمیگه
با تشکر

SSN و گرین کارت نهایتا یک ماهه و در بیشتر مراحل 2 هفته ای میاد. این که کجا بخوان بمونند هم به خودتون ربط داره. از هتل شبی 500 دلاری هست تا آپارتمانهای مبله ماهی 1300 دلاری که ماه به ماه اجاره میدن. (قیمت ها در لس آنجلس)
یک قانون کلی در آمریکا و کل دنیا وجود داره. راه حل پوله! اگر پول ندارید اجاره، پول پرواز یا بقیه خرج ها رو بدید آمریکا جای خوبی نیست. اینجا بدون پول برای سال اول هیچ کاری نمیشه کرد.

[sezar]

آقا محسن اونهایی که هیچکس رو ندارن تو این سه الی شش ماهی که دوستمون گفتند با زن و بچه کجا باید بمونن آیا میشه 6ماه تو هتل زندگی کرد تا ssn بیاد لطفا راهنمایی کنید دوستان زحمت میکشن مشکلات رو میگنن ولی کسی راه حلی نمیگه
با تشکر

SSN و گرین کارت نهایتا یک ماهه و در بیشتر مراحل 2 هفته ای میاد. این که کجا بخوان بمونند هم به خودتون ربط داره. از هتل شبی 500 دلاری هست تا آپارتمانهای مبله ماهی 1300 دلاری که ماه به ماه اجاره میدن. (قیمت ها در لس آنجلس)
یک قانون کلی در آمریکا و کل دنیا وجود داره. راه حل پوله! اگر پول ندارید اجاره، پول پرواز یا بقیه خرج ها رو بدید آمریکا جای خوبی نیست. اینجا بدون پول برای سال اول هیچ کاری نمیشه کرد.

اقا محسن من تشکر میکنم که به من آدرس دادین اما من متوجه نشدم 3الی 6 ماه طول میکشه یا 2 هفته خوب 2هفته رو میشه تو هتل با شبی500دلار موند ولی 6ماه فکر نکنم کسی هر چقدر هم پول داشته بتونه بمونه اپارتمان هم میفرمایید بدون ssn نمیشه گرفت آخه مگه قرار نیست تو این تایپک به اونهای که کسی رو ندارن کمک بشه ما فقط میخواهیم یه راهنمایی بکنین که بدون ssn چیکار باید بکنیم که هزینه هامون بالا نره وگرنه خودمون میدونیم همه جا راه حل پوله

[pefa]

سلام دوستان
بعضی وقتها اتفاقای جالبی میفته که نمی دونی یعنی چی؟ همسر من لاتاری ثبت نام کرد و من به رفتن فکر نمی کردم . قبول که شدیم من کار را از یک شانس بیشتر دیدم و بهش به چشم سرنوشت نگاه کردم . پس فعالانه مراحلش را پیگیری کردم و انجام دادم . من و همسرم در ایران سخت کار می کنیم اون کارش بیشتر فیزیکیه و گاهی تا 11 شب سر کاره و منهم هر روز تا 5 بعد از ظهر . 3 تا دختر داریم در سن نوجوانی با مخارج فراوان و با اینهمه کاری که می کنیم حتی کلاسهای فوقالعاده شون را نمی تونیم خوب ساپورت کنیم. 2 تا فامیل نزدیک در کانادا و امریکا داریم که وقتی برنده شدیم گفتند مبارکه ولی سخته . و حالا که دیگه وقت رفتنمون شده بهمون گفتند به هیچ عنوان روی ما حساب نکنید . البته نهایت حساب کردن ما هم فقط راهنمایی و مشاوره بود . ما ایرانیها چرا اینجورییم . در هر صورت من با اون سیکل سه مرحله ای دوستم موافقم که اول گرین کارت بعد سیتیزن و بعد تصمیم به زندگی دائم اما با خودم قسم خوردم که این خصلتم را از دست ندم که اگر یک هموطنم از من کمکی خواست و در هر شرایطی بودم تا جایی که میتونم کمکش کنم . تازه اینها حالا که ما میخوایم بریم افتادن به حرفهای منفی و داستانهای سختیهای فراوان اونجا در حالیکه یکیشون 10 ساله و یکی 23 ساله که اونجاست و وضع خوبی از نظر زندگی هم دارن.
داستان چیه ؟ هندیها ی مهاجر تو یک آپارتمان 10-20 نفری با هم سر می کنند تا جون بگیرن و از هم جدا بشن اما ما حتی کمک هم بهم نمی کنیم تا یک جا واسه همدیگمون پیدا کنیم.
ببخشید یکم حالم بد بود . اینهم مرحله ای از زندگیمونه که قراره ما بزرگتر بشیم پس لازمه درست طی بشه . مطمئنا اگر شما بدونید چی می خواید همه چی روبراه می شه .

نمی دونم چرا باید از دیگران انتظار داشته باشیم؟
چرا باید دیگران جور مارو بکشند؟
یه جایی هست که دو نفر با هم بده بستان دارند، بجز این، به نظر من خودخواهیه که از کسی بخوایم مثلا شیش ماه جای خودشو تنگ کنه که ما زیاد اذیت نشیم.
خیلی آدم ها رو میبینم که کلی برنامه ریزی میکنند و زحمت میکشند که یه تغییر کوچولو توی زندگیشون بدن که مثلا چشمشون به چشم فلان همسایه نیوفته یا یه آرامشی در زندگیشون برقرار کنن. حالا فکرشو بکنید که یکی بخواد بیاد و مدت زیادی پیشتون بمونه.
به نظر من شما اصلا نباید از حرف فامیلاتون ناراحت بشین
توقع آدم ها با هم فرق میکنه. هندی ها هندی هستند و مقایسه درست نیست. بهتون قول میدم که نسل بعدی همین هندی ها، حاضر نخواهند شد در همچون جایی سر کنند.

---

سلام دوستان میدونم این تاپیک قدیمیه ولی وقتی پست اول رو خوندم خیلی ناراحت شدم برای بی فکری برخی از هموطنان , میگید چرا چون من میگم برادر من یا خواهر من اول خوب فکر کنید که میخواهید بروید یا نه بعد در لاتاری ثبت نام کنید شمایی که اصلا نمیدونی میخوای بری یا نه و یا اصلا قصد رفتن نداری چرا ثبت نام میکنید؟ چرا حق بقیه رو ضایع میکنید؟ به جای شمایی که نمیخوای بری یکی دیگه برنده میشه که میخواد بره در حالی که وقتی ثبت نام میکنی و برنده میشی و نمیری حق اون کسی رو که میخواد بره رو ضایع کردی
دوستان یک مقدار واقع بین باشید و از خودخواهی خودتون کم کنید

این چه حرفیه؟
قضیه اینجاست که طبق آمار رسمی، شانس هر نفر برای برنده شدن چیزی حدود 0.6% است.
این عدد اینقدر کوچیک هست که خیل کوچیک برنده گانی که قصد رفتن به آمریکا رو ندارن، نشه دید.

---

....

...یک قانون کلی در آمریکا و کل دنیا وجود داره. راه حل پوله! اگر پول ندارید اجاره، پول پرواز یا بقیه خرج ها رو بدید آمریکا جای خوبی نیست. اینجا بدون پول برای سال اول هیچ کاری نمیشه کرد.

منظورتون از هیچ کار چیه؟
کار که میشه کرد؟ پول که میشه در آورد؟
خب عجله نداریم و قدم به قدم پیش میریم.
غیر از اینه؟

[mohsen324]

آقا محسن اونهایی که هیچکس رو ندارن تو این سه الی شش ماهی که دوستمون گفتند با زن و بچه کجا باید بمونن آیا میشه 6ماه تو هتل زندگی کرد تا ssn بیاد لطفا راهنمایی کنید دوستان زحمت میکشن مشکلات رو میگنن ولی کسی راه حلی نمیگه
با تشکر

SSN و گرین کارت نهایتا یک ماهه و در بیشتر مراحل 2 هفته ای میاد. این که کجا بخوان بمونند هم به خودتون ربط داره. از هتل شبی 500 دلاری هست تا آپارتمانهای مبله ماهی 1300 دلاری که ماه به ماه اجاره میدن. (قیمت ها در لس آنجلس)
یک قانون کلی در آمریکا و کل دنیا وجود داره. راه حل پوله! اگر پول ندارید اجاره، پول پرواز یا بقیه خرج ها رو بدید آمریکا جای خوبی نیست. اینجا بدون پول برای سال اول هیچ کاری نمیشه کرد.

خیلی ساده است! تا SSN بیاد هتل باشید و وقتی اومد برید آپارتمان ماه به ماه اجاره کنید.

[pefa]

اونجا گارسوني کنم داخل رستوران بهتر از ايران موندنه.

فرزاد جان این جمله بالای خودت را پرینت کن و پیش خودت نگه دار تا اگر انشاءالله قبول شدی و به امریکا رفتی هیچوقت یادت نرود که چنین حرفی را زده ای. تقریبا همه بچه هایی که به امریکا رفته اند قبل از رفتنشان چنین حرفی را زده بودند ولی بعد از رسیدن به امریکا خیلی زود همه چیز یادشان می رود.
یک فاصله بسیار بزرگی بین بچه هایی که در انتظار رفتن به امریکا هستند با بچه هایی که پایشان به امریکا می رسد وجود دارد.

آره پرینت کن بعدشم قایمش کن کسی نبینه! البته طبیعیه!
اغلب کسی به فکر مهاجرته که دستش به دهنش برسه .یعنی حداقل 3000000 تومان پس انداز داشته باشه که بتونه بلیط هواپیما به دوبی و امریکا رو بخره. چنین کسی قطعا جزوی گارسون های ایران نیست.
پس نمی دونه داره در مورد چه کاری حرف می زنه.
بعد میاد اینجا ! می بینه اونی که تو فیلم ها دیده که همه جا شیکه و قشنگه و رستورانهاش فلانن نیست و در واقع باید انتخاب کنه که کجا زندگی کنه و زندگی در خونه ای حدود خونه ایرانش کار راحتی نیست .
پس فکر می کنه آیا ارزششو داشت؟

بعد کم کم با ا مکانات اینجا آشنا میشه. بعضی هاشو در ایران هم داشته و طبق عادت بازم استفاده می کنه , بعضی هاشو در ایران هم نداشته و دلش نمیاد استفاده نکنه. خوب بنابراین پول لازم داره و پول گارسونی هم آنچنان مارو به آرزوهامون نمیرسونه.
پس به خاطر پول بیشتر دنبال کار پر در آمد تری به نسبت گارسونی می گرده

به هر حال همه ما دنبال زندگی بهتریم. الان معیار زندگی بهتر برامون متفاوته, اما در نهایت معیار هامون به سمت همگرایی میل می کنه!

نمی دونم شاید آدمها با هم خیلی فرق دارن
تصور من این است که من نوعی که بیشترین زمان بیداریم رو به کار میگذرونم، و نتیجه ای نمی گیرم، در یک نظام اقتصادی و شغلی درست، به مراتب موفقتر خواهم بود.
الان در کشوری زندگی می کنم که ارزش های شغلی ضد ارزش شدن. رقابت کاری معنی دیگه ای در باور مردم داره.

[sare]

روزگاری مرید و مرشدی خردمند در سفر بودند. در یکی از سفر هایشان در بیابانی گم شدند و تا آمدند راهی پیدا کنند شب فرا رسید. ناگهان از دور نوری دیدند و با شتاب سمت آن رفتند. دیدند زنی در چادر محقری با چند فرزند خود زندگی می کند.آن ها آن شب را مهمان او شدند. واو نیز از شیر تنها بزی که داشت به آن ها داد تا گرسنگی راه بدر کنند. روز بعد مرید و مرشد از زن تشکر کردند و به راه خود ادامه دادند.
در مسیر، مرید همواره در فکرآن زن بود و این که چگونه فقط با یک بز زندگی می گذرانند و ای کاش قادر بودند به آن زن کمک می کردند،تا این که به مرشد خود قضیه را گفت.مرشد فرزانه پس از اندکی تامل پاسخ داد:"اگر واقعا می خواهی به آن ها کمک کنی برگرد و بزشان را بکش!".
مرید ابتدا بسیار متعجب شد ولی از آن جا که به مرشد خود ایمان داشت چیزی نگفت وبرگشت و شبانه بز را در تاریکی کشت واز آن جا دور شد....
سال های سال گذشت و مرید همواره در این فکر بود که بر سر آن زن و بجه هایش چه آمد.
روزی از روزها مرید ومرشد قصه ما وارد شهری زیبا شدند که از نظر تجاری نگین آن منطقه بود.سراغ تاجر بزرگ شهر را گرفتند و مردم آن ها را به قصری در داخل شهر راهنمایی کردند.صاحب قصر زنی بود با لباس های بسیار مجلل و خدم و حشم فراوان که طبق عادتش به گرمی از مسافرین استقبال و پذیرایی کرد، و دستور داد به آن ها لباس جدید داده و اسباب راحتی و استراحت فراهم کنند. پس از استراحت آن ها نزد زن رفتند تا از رازهای موفقیت وی جویا شوند. زن نیز چون آن ها را مرید و مرشدی فرزانه یافت، پذیرفت و شرح حال خود این گونه بیان نمود:

سال های بسیار پیش من شوهرم را از دست دادم و با چند فرزندم و تنها بزی که داشتیم زندگی سپری می کردیم. یک روز صبح دیدیم که بزمان مرده و دیگر هیچ نداریم. ابتدا بسیار اندوهگین شدیم ولی پس از مدتی مجبور شدیم برای گذران زندگی با فرزندانم هر کدام به کاری روی آوریم.ابتدا بسیار سخت بود ولی کم کم هر کدام از فرزندانم موفقیت هایی در کارشان کسب کردند.فرزند بزرگترم زمین زراعی مستعدی در آن نزدیکی یافت. فرزند دیگرم معدنی از فلزات گرانبها پیدا کرد و دیگری با قبایل اطراف شروع به داد و ستد نمود. پس از مدتی با آن ثروت شهری را بنا نهادیم و حال در کنار هم زندگی می کنیم.
مرید که پی به راز مسئله برده بود از خوشحالی اشک در چشمانش حلقه زده بود
....
نتیجه:
هر یک از ما بزی داریم که اکتفا به آن مانع رشدمان است،و باید برای رسیدن به موفقیت و موقعیت بهتر آن را فدا کنیم.
. . .
هیچ چیز غیر ممکن نیست

[mansour***]

به عقیده من کسی که اینجا موفق نباشه اونجا هم ناموفق هستش.وکسی که وضعیت مالی خوبی نداره ولنگ در هوا است بهتره ثبت نام نکند وحق دیگران را از بین نبرد.

[MAHDI2012]

به عقیده من کسی که اینجا موفق نباشه اونجا هم ناموفق هستش.وکسی که وضعیت مالی خوبی نداره ولنگ در هوا است بهتره ثبت نام نکند وحق دیگران را از بین نبرد.

دوست عزیز شما موفقیت را در چی می دونید و وضعیت مالی را چگونه میبینید.امریکا یها نگفتند که کسانی ثبت نام کنند که موفق و وضع مالی خوبی داشته باشند.؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[saied-k]

به عقیده من کسی که اینجا موفق نباشه اونجا هم ناموفق هستش.وکسی که وضعیت مالی خوبی نداره ولنگ در هوا است بهتره ثبت نام نکند وحق دیگران را از بین نبرد.

سلام

دوست عزیز ! اساس مهاجرت و دل کندن از وطن عدم رضایت مادی و معنوی از کشور مبدا است . چگونه فکر کرده اید که ثبت نام در لاتاری و دریافت گرین کارت و شانس ادامه زندگی در امریکا هم فقط متعلق به پولدار هاست. من به شخصه قبول دارم که اگر با پشتوانه و سرمایه به امریکا مهاجرت کنیم بسیار راحت تر خواهد بود. اما توجه کنید کسی که حدود 400 تا 500 میلیون سرمایه نقد داشته باشد در همین ایران هم پادشاهی خواهد کرد و دیگر اینقدر غصه مشکلات را نخواهد خورد ( کلی نمیگم استثنائات را هم در نظر دارم ) . لطفا متن نوشته خود را اصلاح یا پاک نمایید . پا در هوایی بسیاری از جوانان ایرانی نتیجه پولدار شدن ها و رانت خواری ها و ارث های رسیده باد اورده بسیاری دیگر از ایرانی هاست. مطمئن هستم از ماست که بر ماست. در مملکتی که شایسته سالاری وجود ندارد و هر کس بجای نتیجه گرفتن از تلاش خود باید منتظر و متاثر از هزاران عامل ناخوداگاه فرهنگی باشد ؛ عدم موفقیت یک فرد به طور قطع نمیتواند دلیلی بر بی کفایتی وی باشد. توجه داشته باشید من به شخصه برنده شدن در لاتاری امریکا را یکی از بهترین شانس های زندگی برای جوانانی می دانم که در عین شایستگی نتوانسته اند در ایران به حق خود برسند . شاید بخاطر همین است که جامعه مهاجرین معاصر ایران ( که اکثرا با لاتاری به امریکا رفته اند ) در امریکا بسیار موفق است . در عوض کسانی که در ایران از راههایی که من بر شمردم پولدار یا به قول خودشان موفق شده اند باید بسیار از مهاجرت بترسند ، زیرا در امریکا دیگر نمیشود زمین بابا بزرگ رو فروخت یا 6 طبقه ساخت و موفق شد . در امریکا دیگر نمی شود با دیپلم وارد ادارات دولتی شد و با گرفتن واهای مختلف فرمایشی پله های ترقی را طی کرد و بعد تازه در سن 30 سالگی وارد دانشگاه جامع کاربردی شد و با گرفتن فوق دیپلم خنده دار ان ترفیع گرفت و در امریکا نمی توان زمینهای جنگلی را تصاحب کرد و شهرک ساخت و در امریکا نمی توان ..... در امریکا نمی توان پشت باجه بانک صف کشید و پول اجاره خونه اضافه ای رو که می گیریم تو ثبت نام سکه 6 ماهه به دولت بسپاریم و سود کنیم !!! و از حرص و طمع این سود به مستاجرمون فشار بیاریم که بذاره رو اجاره ..

در امریکا فقط کسانی پیشرفت می کنند که توانایی پولسازی و کارسازی داشته باشند . اگر سرمایه اولیه داشته باشند بهتر اگر نه باید روی خودشان حساب کنند و پیشرفت کنند.

.
.
.