2010-08-02 ساعت 11:37
(2010-07-17 ساعت 22:48)@Š!M نوشته: [quote='babak2010' pid='63462' dateline='1279368121']
لازم نیست برای افتخار کردن به ایرانی بودنمون با غرور و تحکم اشتباهات سایرین رو بهشون گوشزد کنیم که اگه اینطور باشه خودمون محکومیم چرا که جز معدود کشورائی هستیم که با پیشینه تاریخی درخشان همه چیز رو با افراطها و تفریطهامون بر باد دادیم.هیچ کس مسبب خوشبختی و بدبختی کسی نیست این خود ما هستیم که زندگیمون رو میسازیم پس بجای استناد به تاریخ که مطمئنا همه بخشهای اون واقعیت نداره و درست روایت نشده بهتره فکری برای امروز و فردامون باشیم .
(2010-07-17 ساعت 23:15)@Š!M نوشته: اگه واقعا به تاریخمون و به اجدادمون می نازیم بجای اینکه فقط بشینیم و با دستاوردهاشون پز بدیم بهتره رویه اونا رو در پیش بگیریم نه اینکه دقیقا عکس اونچه که امال و ارزوهای اونا بود برای ایرانیا عمل کنیم...........
(2010-07-19 ساعت 12:21)@Š!M نوشته: [quote='babak2010' pid='63841' dateline='1279524800']
ضمنا تلاش میکنم که مثل یه ایرانی واقعی رفتار کنم تا حداقل طرزفکر اطرافیانم رو در مورد ایرانیان تعدیل کنم چراکه اگه بخوام پیشینه طولانی و درخشان کشورم رو تو سرشون بکوبم و تمدن نوپاشون رو بهشون یاداوری کنم این کار بنظرم عین نژادپرستی ست و دقیقا نتیجه ای عکس اونچه که همه ما در آرزوش هستیم (سرافرازی و اثبات فرهنگ بالای ایرانی) حاصل میشه.
کاش وطن فقط آب و خاک بود که اونجوری همه می پرستیدنش.مهم اینه که وطن.........بگذریم! اینم از هزاران خوبیهای وطنه که برای حرف زدن باید بین هزار کلمه یه نصفه کلمه رو بنویسی تا مبادا به برگ گل بربخوره!
خوشحالم در نهایت دقیقا به همون نقطه بحث رسیدین که مدنظر من بود.......ما در مقابل تلاشهای اجدادمون برای این تاریخ درخشان و حفظ اون چه کردیم........وقتی تاریخ امروز ما معکوس شده من نوعی به چی میتونم ببالم؟ به همه پس رفتهائی که بعد از دوران طلائی ایران شکل گرفت؟
با درود فراوان خدمت دوستان گرامي مهاجر سرا
از اينكه چند وقتي دور از جمع صميمي شما بودم و بيخبر غيبت كردم پوزش ميخواهم . تمامي پستهاي شما سروران گرامي را مو به مو خواندم اما حرف دل بنده را خواهر بزرگوارم شيما خانم گرامي زدند و احتياجي به تكرار مكررات نيست و در ادامه خدمت دوستان گرامي جناب بابك و حسن روحي عرض كنم كه نظر شما محترم است و قبول دارم آنچه را از گذشته تا بحال چه كم و زياد بايد به آن افتخار كنيم ولي اگر بخواهيم آنرا را پر رنگتر جلوه دهيم و نقاط ضعف خودمان را پوشش دهيم و ديگران را و فرهنگشان را بكوبيم نتيجه اي جز تعصب عايدمان نميشود. ( تا اينجا قبول) ولي نكات منفي هم در تاريخمان بسيار زياد داريم.بله زماني بود كوروش فاتح سرزميني ميشد نه تنها تمدن آنها را نابود نميكرد بلكه زيبايي آن تمدن را به تمدن ايراني اضافه مينمود . عزيزان من هم به عنوان يك ايراني البته با ديد جهاني هم به گذشته خود افتخار ميكنم و هم نسبت به حال فعلي آن تاسف ميخورم . البته طبق فرمايش شيما خانم اين نقصان را بايد در تك تك خودمان جستجو كنيم و هيچكس مقصر نيست . داستاني هست كه ميگويد پادشاهي ميخواست جهان را اصلاح كند و لي در آخر كار ديد كه بايد اول از خودش شروع كند. عزيزان كوروش كبير نه تنها مختص به ايرانيان نيست بلكه مربوط به همه جهانيان ميباشد نه تنها ايشان بلكه شخصيتهايي مثل مهاتما گاندي - نلسون ماندلا - ارنست چگوآرا - ژان پل سارتر و بابي ساندز... كه قلبا همه اشان را دوست دارم و احترام و ارادتي خاص برايشان قائل هستم ( بدون توجه به مليت و نژاد و مذهب) . همه اينان يك هدف داشتند آنهم آزادي انديشه و حق انتخاب بود كه نتيجه مبارزه آنها را بعد از گذشت سالها امروز شاهد هستم. تقريبا 70 % جامعه جهاني ( نه همه كشورها)از لحاظ فكري به جايگاهي دست يافته اند كه يك فرد سياستمدار در راس حكومت ديگر نميتواند براي مردمش تكليف تعيين كند و اين خود مردم هستند كه با عقايد و ديدگاهشان جايگاه خود و مملكتشان را تعيين ميكنند. چرا راه دور برويم؟ اروپاي ديروز را با اروپاي متحد امروز مقايسه كنيد ملاحظه بفرمائيد با حفظ زبان و فرهنگ و .... چگونه مرز بندي جغرافيايي را از ميان برداشت بدون انكه آب از آب تكان بخورد . پس يك كلام و ختم كلام
چشمها را بايد شست ، جور ديگر بايد ديد
اين هم شعري است كه يكي از دوستان بنده به ايميلم ارسال كرده و بيتهاي آخر را قرمز رنگ كردم تا مطلب دستمان بيايد كه با خودمان چه كرديم
آن یکی گفتا به کوروش: "ای نجیب "- ملک ایران گشته ویران، بس عجیب
نیزه کوروش، دگر هولناک نیست - بیرق کوروش، چو خونش، پاک نیست
نام ایران ،آریایی نجیب- گشته از خاری، به دنیا بی رقیب
چون گذر کردم ز روم و زنگبار -اتهاماتی شنیدم ناگوار
در میان زرد و قرمز پوستان - جمع ایران خالی از این دوستان
نیست در دلهای دشمن، ترس ما - گشته نفرین، جای اکرام و ثنا
بود ایران سرشناس از بزم ها - حالیا، جایش گرفته رزم ها
ببر آرام و نجیبت ای دلیر - گربه ای گشته ضعیف و بی خمیر
مرد ایرانی دگر بی باک نیست - پیش چشمش، دشمنان را باک نیست
آن همه عزت که دادی، دود شد - میهن تو در جهان مطرود شد"
کوروش اما، خنده کرد و پس گریست - با دو چشم خیس، بر او بنگریست
گفت: "من بودم شه ایرانیان - هیچ کردم ادعای بی نشان؟
ادعایی از خدایی داشتم؟ - کنیه ای از این و آن برداشتم؟
گفته ام جایی سخن از هاله ای؟ - از بزی، گوساله ای، بزغاله ای؟
ادعایی در حکومت داشتم؟ - در و گوهر در برم انباشتم؟
بر سر مذهب به مردم تاختم؟ - تور دین بر مردمم انداختم؟
کرده ام جایی تجاوز بر زنی؟ - برده ام مردی به دشت و برزنی؟
قصه ام با "پانته آ" آمیخته ست - "فر و هر" بر گردنم آویخته ست
گفته ام کودک مرا بشناخته؟ - با زبان ما، سلامم داشته؟
گفته ام جایی به نیرنگ و ریا - شاه ایران، گشته همکار خدا؟
روی ایرانی چماق افراشتم؟ - سنگ و سرگین بر سرش انداختم؟
حجله ای اندر بیابان ساختم؟ - از پسرها، کار زنها خواستم؟
بر سر ایران، از این بدتر سزاست - عرضه مردان ایران، این سزاست
آن شنیدستی عقاب خوش پری - در پی طعمه گذشت از معبری
در میان سنگها، روی زمین - مردی و تیر و کمانی در کمین
تیر از چله، بسویش تاخت داد - بال او را پاره کرد و چاک داد
خواست گوید ناسزایی آن عقاب - دید پشت تیر، پرّی از عقاب
گفت با خود، بر که گویم ناسزا - چون رسد از خود سزا، باشد سزا...
[font=Arial] دستاني كه كمك ميكنند از لبهائي كه دعا ميكنند مقدس ترند . ( كوروش كبير )[/font]
