برای من در آمریکا چه شغلی هست؟

[sce]

...بیمه اینجا برای خودش داستانی هست که من هنوز ازش بی اطلاعم. یک بیمه حداقلی برای مشاغل تمام وقت صرفا واریز میشه توسط کارفرما که همان سوشیال سکیوریتی هست و ممکنه بیمه درمانی حداقلی هم بدن یا ندن ولی سیستمش یک جوری هست که به زمان بازنشستگی ماها برسه اصلا ممکنه چیزی دیگه سوشیال سکیوریتی بهمون ندن!! شما باید خودت شخصا بری بیمه مکمل بازنشستگی خوب پیدا کنی و از جیبت پرداخت کنی. هزینه و راه روشش رو نمیدونم ولی سیستم همینی هست که عرض کردم.

یک نفر از Bank of America برای من نامه ای فرستاده که در مورد نحوه کارکرد برنامه ای تحت عنوان Merrill Edge هست. تو خود وبسایت بانک هم که سرچ کنین اطلاعات مربوطه رو پیدا می کنین. خانمه ازم خواسته بهش زنگ بزنم و یک قرار ملاقات تنظیم کنه تا حضوری با هم در موردش صحبت کنیم. ظاهراً یک برنامه سرمایه گذاری تدریجی و بلند مدت هست که بیمه رو هم در بر می گیره.

هاااا ایی که گفتی یعنی پول گنده ای در بانک داری هاااا!!!
مریل اچ به نوعی همان بروکر بورس بانک او آمریکا هست و احتمالا از شما میخواد که پول گنده تون رو بجای نگه داشتن در حساب سیوینگ باهاش سهام موچوآل فاند بخرین.
موچوآل فاند سبد سهام چندین شرکت هست که به نسبت ریسک سرمایه گذاری اش از خرید سهام تک تکی کمتره.

یامی جان میشه کمی بیشتر در این مورد توضیح بدین ؟
چند وقت پیش هم یکی از کارمندای بانک آو آمریکا همین پیشنهاد رو به من داد.گفت که پولی رو که تو سیوینگ گذاشتی می تونی باهاش سرمایه گذاری کنی.من اون وقتا درست متوجه منظورش نشدم.اما الان که شما میگین بین این بروکر و خود بانک ارتباط درستی وجود داره میشه در موردش حداقل پیگیر شد.

[yami]

آقا جان، بیشتر بانکهای بزرگ خودشون بروکر دارن مثل ولزفارگو یا تی دی بنک یا بقیه. البته خدماتشون نسبت به بروکرهای دیگه کمی گرونتره. البته همین بروکرهای معمولی تر خودشون ممکنه یک بانک کوچک هم داشته باشن!
مثلا اسکات ترید با اینکه بروکر بورس هست ولی خودش یک بانک کوچولو هم داخل داره.
در بازار سرمایه گذاری آمریکا انواع سهامها و ... وجود داره از استاک گرفته تا موچوآل فاند تا فورچون و آپشن و چیزهایی که من سر در نمیارم.
استاک که همان سهم معمولیه. موچوآل فاند هم همان استاک معمولیه ولی بجای یکی اومدن یک تعدادی از انواع استاکها رو با هم یک بسته کردن و شما اون بسته سهام رو بجای تک تک اونا میخری. این بسته معمولا با نظر تخصصی انالیستهای مالی تهیه شده و به انواع رده های ریسک پایین تا بالا رده بندی شده.
شما میگی من ریسک پایین میخوام بعد لیست سهامهای داخل بسته رو هم نگاه میکنی و اگه خوشت بیاد میخریش.
این موچوال فاندهای کم ریسک معمولا بالا پایین رفتن قیمتهاشون کمتره و برای افراد با قلب ضعیف یا بنیه مالی کم توصیه میشه
اینو میخری و هی قیمتش بالا پایین میره. هر سه ماه هم دیویدند یاهمان سود سه ماهه میدن که زیاد نیست البته.
بعد از چند سال یک دفعه میبینی که بسته سهامی که هر سهمش برای 100 دولار آب خورده الان شده سهمی 500 دولار مثلا و شما میلیونر شدی
.
.
.
.
یا هم برعکس

[Saeedv13]

...بعد از چند سال یک دفعه میبینی که بسته سهامی که هر سهمش برای 100 دولار آب خورده الان شده سهمی 500 دولار مثلا و شما میلیونر شدی
.
.
.
.
یا هم برعکس

نه دیگه. تا این خط آخرش رو خوب اومدی ولی اگر قراره که به فنا برم ترجیح میدم خودم این کار رو بکنم. یه جدولی داخل نامه خانمه هست که گفته اگر 25000، 50000، 100000 و 200000 سرمایه گذاری کنی به ترتیب 100، 150، 250 و 600 دلار دریافت می کنین. من اینو که دیدم فکر کردم ماهانه همچین برنامه ای هست. اینجور که شما میگی پس وعده سر خرمنه و ممکنه همه پول رو هم از دست بدیم.

[yami]

...بعد از چند سال یک دفعه میبینی که بسته سهامی که هر سهمش برای 100 دولار آب خورده الان شده سهمی 500 دولار مثلا و شما میلیونر شدی
.
.
.
.
یا هم برعکس

نه دیگه. تا این خط آخرش رو خوب اومدی ولی اگر قراره که به فنا برم ترجیح میدم خودم این کار رو بکنم. یه جدولی داخل نامه خانمه هست که گفته اگر 25000، 50000، 100000 و 200000 سرمایه گذاری کنی به ترتیب 100، 150، 250 و 600 دلار دریافت می کنین. من اینو که دیدم فکر کردم ماهانه همچین برنامه ای هست. اینجور که شما میگی پس وعده سر خرمنه و ممکنه همه پول رو هم از دست بدیم.

ببین اینجا مثل ایران نیست که هر کی دستش پول بود زود بره تو بازار یک مغازه بخره بشینه پشت دخل!!
بیزنس زدن هم دنگ فنگ خودش رو داره که کار هر کسی نیست یا دلالی خانه و ماشین مثل ایران.
بانک هم سود نمیده.
بنابرین مردم مجبور هستن که ریسک سرمایه گذاری رو بپذیرن.
حالا یکی ریسک بالا میگیره یکی پایین.
شما میتونی بری ببینی که مثلا فلان موچوال فاند ریسک پایین قیمتش در ده یا بیست سال گذشته چه تغییراتی داشته و عیار دستت بیاد که می ارزه بگیری یا نه.

[yami]

مثلا اینجا میتونی برای نمونه بهره وری موچوال فاند جنسن رو ببینی در بازه های از اول اول یا 5 ساله یا یک ساله یا ...

https://www.google.com/finance?client=ob&q=MUTF:JENSX

اسم شرکتهای داخل سبد هم در زیر صفحه اش نوشته و شرکت سرمایه گذاری که این سبد رو مدیریت میکنه

[mohammad0168]

سلام من لسيانس رشته ادبيات انگليسي دارم ( از دانشگاه پيام نور با معدل 15) چه موقعيتهاي برام وجود داره ؟؟ هم ادامه تحصيل هم كار ؟

[fakhrinejad]

سلام دوستان یه سوال داشتم
به نظر شما خوبه بریم رشته های فنی مثل تاسیسات یا نصب و تعمیر کولر گازی رو تو ایران یاد بگیریم؟
و اینکه در مورد یاد گرفتن ICDL (آفیس) و فتوشاپ و ادیت فیلم نظرتون چیه؟
ایالت مورد نظرمم هم کالیفرنیاست
در ضمن من تو دانشگاه حسابداری خوندم ولی میدونم اونجا به کارم نمیاد
و اینکه حرفه ای رو که تو ایران یاد میگیریم به نظرتون مدرک فنی حرفه ای رو تو ایران بگیریم؟ قبول دارند؟

کسی به ما جواب نداد؟

[amir1345]

دوستان در خصوص سرمایه گذاری در امریکا کسی تجربه ای داره ؟
یقینا تو این مهد کاپیتالیست فرصت های زیادی وجود داره
مثلا من بعد از کلی پرس و جو در خصوص ۴۰۱k و تلف کردن وقت و ضرر آخرش به صورت
معمولی چند تا سهم انتخاب کردم و الان حدود کمتر از ۶ ماه سیستم نشون می ده ۱۴.۵٪ سود
از انجایی که اینجا ادم حتی از پرینت حساب خودش هم سر در نمی اره
من هم هنوز نمی دونم این ۱۴.۵٪ چه جوری محاسبه شده
البته از طرف دیگه اینجا اطلاعات به صورت شفاف در اختیار همه قرار داره و این مشکلات ناشی از
ضعف من در دانش فنی و زبان هست
به هر حال اگر دوستان دستی در اتش دارن در صورت امکان راهنمایی کنن
چون اینجا هر چقدر هم کارکنی اخرش کارمند عالی رتبه خواهی شد و خودشون هم برای تامین اتیه شون دنبال سرمایه گذاری هستن

[gol1]

دوستان در خصوص سرمایه گذاری در آمریکا کسی تجربه ای داره ؟
یقینا تو این مهد کاپیتالیست فرصت های زیادی وجود داره
مثلا من بعد از کلی پرس و جو در خصوص ۴۰۱k و تلف کردن وقت و ضرر آخرش به صورت
معمولی چند تا سهم انتخاب کردم و الان حدود کمتر از ۶ ماه سیستم نشون می ده ۱۴.۵٪ سود
از انجایی که اینجا ادم حتی از پرینت حساب خودش هم سر در نمی اره
من هم هنوز نمی دونم این ۱۴.۵٪ چه جوری محاسبه شده
البته از طرف دیگه اینجا اطلاعات به صورت شفاف در اختیار همه قرار داره و این مشکلات ناشی از
ضعف من در دانش فنی و زبان هست
به هر حال اگر دوستان دستی در اتش دارن در صورت امکان راهنمایی کنن
چون اینجا هر چقدر هم کارکنی اخرش کارمند عالی رتبه خواهی شد و خودشون هم برای تامین اتیه شون دنبال سرمایه گذاری هستن

چطور سرمایه گزاری کردید؟

[amir1345]

۴۰۱k یه طرح بازنشستگی هست که هر ماه ازحقوق ماهیانه کم می کنن و بعدا در ۶۷ سالگی با سودش به تو بر میگردونن
(بزک نمیربهار می اد.....)

[yami]

کسی به ما جواب نداد؟

دوست عزیز اگه این تاپیک رو حوصله کرده و خونده باشید جواب سوالاتتون داده شده.
کار تعمیر کولر گازی به نسبت زیاده اما
اولا باید اینجا دوره ببینید چون به اینکه کسی بگه من بلدم اعتماد ندارن و دوره اش هم شش هشت ماهی طول میکشه انگار
دوم کارش بسیار سخت هست و به اصطلاح رس طرف رو میکشن یعنی مثل ایران نیست که take your time و یواش یواش کار کنی و برای صبحانه ناهار در بیایی و اینا
هر روز چند تا نصب و تعمیر میدن و اگه چند بار دیر تر از موعد مقرر کار رو تموم کنی دیگه اخراج میکنن چون به نسبت کار کار کنش هم زیاده و مشکلی ندارن در جذب نیرو
ICDL اصلا تو آمریکا نیست و البته چیزی هم نیست که بشه باهاش کار پیدا کرد. مهارت ابتدایی کار با کامپیوتر و آفیس هست که تقریبا همه کمابیش بلدن.
حداقل مدرکی که بشه باهاش کار کامپیوتر پیدا کرد اگه مدرک کاردانی کامپیوتر نداشته باشین گرفتن + CompTIA A هست و + CompTIA Network تا بلکه بلکه بلکه اگه شد بشه کار تعمیر در فروشگاههای BestBuy گرفت که اونم متقاضی کارش زیاده هست و البته مثل کار تعمیر کولر اونقدر کار میدن به طرف که پدرش در میاد و اگه نرسه بعد از یک مدت کوتاهی به علت عدم بازدهی مناسب اخراج.
کار ادیت فیلم هم اگه بتونی واردش بشی خوبه ولی اینجور مشاغل معمولا کارفرمای خصوصی هست و یک دفتر کوچیک و اینجور جاها مثل شرکتهای بزرگ به یک مهاجر تازه وارد اعتماد نمیکنن و کلا اینجورجاها کار پیدا کردن به نسبت خیلی سختتره و دور از ذهن. من که به شخصه روی این موردش زیاد حساب نمیکنم.

[hadi.nikjo]

دوستان اگه اطلاعات دارن جواب بدن ممنون میشم
من فوق دیپلم فیلمسازی (گرایش عکاسی و فیلمبرداری ) دارم با معدل 19 و 8 سال سابقه کار که خودم عکاسی دارم ادیت عکس و تدوین و میکس فیلم رو حرفه ای بلدم عکاسی و فیلمبرداری رو هم به صورت حرفه ای بلدم میتونم به نظرتون تو امریکا شغل مرتبط با رشتم پیدا کنم؟

[yami]

شاهین جان، فرمایشات شما درست هست و هیچ کسی بدش نمیاد که برای خودش بیزنس داشته باشه اما اینکه یک مهاجر با پول پاشه بیاد اینجا و از همان اولش بخواد یک بیزنس برای خودش بزنه، بینهایت خوش بینانه هست. اینجا همه چیزش با ایران فرق داره و چند سال طول میکشه که یک مهاجر با جزئیاتش آشنا بشه، جزئیاتی که هر یک دونه اش ممکنه روزی خدای نکرده ندانستنش به قیمت از دست رفتن بیزنسش تمام بشه.
بهترین توصیه برای این دسته دوستان این هست که با حواس جمع و چشم و گوش باز بعنوان کارگر وارد اون بیزنس بشن و در عرض یک سال کم یا بیش حسابی به چم و خم کار آشنا بشن و بعد ببینن اصلا میخوان همچین بیزنسی بزنن یا نه.
مثلا من خودم فکر میکردم که داشتن پمپ بنزین دیگه ازون کارهای راحته. یک پمپ بنزین میخری، دو نفر هم استخدام میکنی که شیفتهای دوازده ساعته کار کنن و بنزین هم که خودش میاد و میره تو تانکر!!! بعد که با یکی که قبلا پمپ بنزین داشتم صحبت کردم و در عرض چند دقیقه از مشکلاتش به من گفت تازه فهمیدم که بابا این کار خیلی برای خودش دردسر داشته که من نمیدونستم. یعنی یکی عملا نره یک مدت تو پمپ بنزین کار نکنه نمیتونه این مسائل رو بدونه. مسئله دوم هم اینه که کسی که خودش در یک بیزنسی کارگری نکرده، نمیتونه اونطور که باید از کارگرش در اون کار، کار با بازدهی مناسب بگیره.

البته بعضی ها هم هستن که واقعا با هزینه کم ایده های جالبی رو به اجرا میذارن مثل این رستوران که بصورت گردشی غذاهای کشورهایی که آمریکا باهاشون مشکل داره رو به مردم میفروشه!!! الان نوبت کره شمالی هست ولی چند ماه قبل افغانستان و ایران و کوبا و ونروئلا نوبتشون بود و باز فکر کنم قرار از اول دور بزنه اینا رو

http://conflictkitchen.org

صفحه کوبا http://conflictkitchen.org/past/cuba
صفحه افغانستان http://conflictkitchen.org/past/afghanistan
صفحه ایران http://conflictkitchen.org/past/iran
صفحه ونزوئلا http://conflictkitchen.org/past/venezuela

اما همین کار ساده فکر نکنین که امکانات و سرمایه کمی میخواد. بالاخره اینجا در آمریکا خیلی از مردم پول بلا استفاده دارن و اگه قرار بود که بیزنس زدن راحت باشه الان اینجا هم مثل ایران همه برای خودشون یک مغازه نقلی داشتن و در حال بده بستان بودن. ولی ایشالا که تشریف آوردید خواهید دید که اینجا عین کشورهای کمونیستی همه بیزنس دست شرکتها و فروشگاههای زنجیره ای و بزرگ هست و بیزنس محلی و شخصی واقعا خیلی باید با حساب کتاب باشه که موفق باشه.

[shahin_1359]

شاهین جان، فرمایشات شما درست هست و هیچ کسی بدش نمیاد که برای خودش بیزنس داشته باشه اما اینکه یک مهاجر با پول پاشه بیاد اینجا و از همان اولش بخواد یک بیزنس برای خودش بزنه، بینهایت خوش بینانه هست. اینجا همه چیزش با ایران فرق داره و چند سال طول میکشه که یک مهاجر با جزئیاتش آشنا بشه، جزئیاتی که هر یک دونه اش ممکنه روزی خدای نکرده ندانستنش به قیمت از دست رفتن بیزنسش تمام بشه.
بهترین توصیه برای این دسته دوستان این هست که با حواس جمع و چشم و گوش باز بعنوان کارگر وارد اون بیزنس بشن و در عرض یک سال کم یا بیش حسابی به چم و خم کار آشنا بشن و بعد ببینن اصلا میخوان همچین بیزنسی بزنن یا نه.
مثلا من خودم فکر میکردم که داشتن پمپ بنزین دیگه ازون کارهای راحته. یک پمپ بنزین میخری، دو نفر هم استخدام میکنی که شیفتهای دوازده ساعته کار کنن و بنزین هم که خودش میاد و میره تو تانکر!!! بعد که با یکی که قبلا پمپ بنزین داشتم صحبت کردم و در عرض چند دقیقه از مشکلاتش به من گفت تازه فهمیدم که بابا این کار خیلی برای خودش دردسر داشته که من نمیدونستم. یعنی یکی عملا نره یک مدت تو پمپ بنزین کار نکنه نمیتونه این مسائل رو بدونه. مسئله دوم هم اینه که کسی که خودش در یک بیزنسی کارگری نکرده، نمیتونه اونطور که باید از کارگرش در اون کار، کار با بازدهی مناسب بگیره.

البته بعضی ها هم هستن که واقعا با هزینه کم ایده های جالبی رو به اجرا میذارن مثل این رستوران که بصورت گردشی غذاهای کشورهایی که آمریکا باهاشون مشکل داره رو به مردم میفروشه!!! الان نوبت کره شمالی هست ولی چند ماه قبل افغانستان و ایران و کوبا و ونروئلا نوبتشون بود و باز فکر کنم قرار از اول دور بزنه اینا رو

http://conflictkitchen.org

صفحه کوبا http://conflictkitchen.org/past/cuba
صفحه افغانستان http://conflictkitchen.org/past/afghanistan
صفحه ایران http://conflictkitchen.org/past/iran
صفحه ونزوئلا http://conflictkitchen.org/past/venezuela

اما همین کار ساده فکر نکنین که امکانات و سرمایه کمی میخواد. بالاخره اینجا در آمریکا خیلی از مردم پول بلا استفاده دارن و اگه قرار بود که بیزنس زدن راحت باشه الان اینجا هم مثل ایران همه برای خودشون یک مغازه نقلی داشتن و در حال بده بستان بودن. ولی ایشالا که تشریف آوردید خواهید دید که اینجا عین کشورهای کمونیستی همه بیزنس دست شرکتها و فروشگاههای زنجیره ای و بزرگ هست و بیزنس محلی و شخصی واقعا خیلی باید با حساب کتاب باشه که موفق باشه.

يامي جان سلام
توي موضوعات مربوط به كار ديدم خيلي فعال بودي
اين متني كه نوشتم يه جرقه ذهني بود و خودم توي ايران كارهاي مختلفي رو انجام دادم كه همه از همين جرقه شروع شدن.
اين ايده تا بياد پخته بشه نياز به زمان داره و كمك دوستان.
دوستاني هستند كه شاگردي كردن و از چم و خم كارهاي مختلف خبر دارن و مثلا سرمايه ندارن چون معمولا اونايي كه سرمايه دارن شاگردي نميرن بكنن تا سرمايشون تموم نشده.
از اينكه اولين جواب رو بهم دادي خيلي متشكرم ولي خواسته يا ناخواسته تو يكي از نقاط ضعف شروع يه كار جديد رو اعلام كردي .
اين خيلي خوبه و معنيش اين نيست هيچ كس يا هيچ گروهي به هيج عنوان نميتونن براي خودشون يه بيزينس راه بندازن.
هر در بسته حتما يه كليد داره وگرنه بجاي در ديوار ميگذاشتن .
قطعا اگر كسي هدفش ايجاد و شروع يه كار باشه براي تك تك درهاي بسته ، كليد پيدا ميكنه.

[yami]

کلیـــــــــــــد! کلید رو خوب آمدی شاهین جان
اما خداییش واقعا فکر میکنی هر کسی که سرمایه داره حاضر باشه به حرف کسی که نمی شناسدش و صرفا یک مدتی اینجا در یک بیزنسی شاگردی کرده، بیاد سرمایه اش رو بخوابونه در یک کاری؟؟؟ من که بعید میدونم.
واقعیت اینه که این مشکلات انجام یک کاری هست که انجامش رو سخت میکنه!! وگرنه همه ما مزایاشو میدونیم که میخواهیم انجامش بدیم!! پس تاکید روی مزایاش در اول کار فکر نمیکنم که مشکلی رو حل کنه.
برای مثال شما بدونی که فلان بیزنس خیلی باحال و عالی هست و کلی بری دنبالش و تحقیق کنی و در آخر بدونی که یک ایراد بیشتر نداره و اون اینه که مثلا اگه فلان اتفاق بیوفته کلا کن فیکن میشه!! شما ممکنه بگی خوب من از اول اینو میدونستم که های ریسک هست اصلا اینهمه دنبالش نمیرفتم!
با یک نگاه به تعداد شرکتهای Wealth management در آمریکا که کارشون سرمایه گذاری پول مردم در جاهای مختلف و مدیریت اون هست مشخص میشه که پول تو این مملکت دست مردم زیاده و بیزنس زدن آسان ولی به موفقیت رساندنش بی نهایت سخت و مردم ترجیح میدن که پولشون رو با قبول ریسکی کمتر در اختیار این شرتکها بذارن که اونا در سهام شرکتهای بزرگ سرمایه گذاری کنن.
واقعیت اینه که تا زمانی که برنامه تحریمهای ایران و محدودیت صادرات به ایران و ممنوعیت واردات از ایران کماکان پابرجا باشه، ایجاد بیزنس برای خیلی از ما راحت نخواهد بود.
برای مثال در بعضی پاساژها میبینم که همون وسط پاساژ کیوسک گذاشتن و دارن شیرینی جات مکزیکی یا کشورهای دیگه رو میفروشن. با خودم میگم اگه میشد که از ایران گز و سوهان و اینجور چیزها رو آورد چقدر راحت میشد با اجاره یک کیوسک تو راهرو پاساژ یک کار راه انداخت...

*** یک سر نخی به دوستان علاقمند به کار تجارت بدم... کمی در مورد واردات از ترکیه به آمریکا تحقیق کنید! ترکیه محصولات بی نهایت عالی داره مخصوصا در مورد مواد غذایی و دیگر محصولات که لنگه اونها در آمریکا همگی چینی هستن. هنوز هم پای محصولات ترک به بازار آمریکا باز نشده. مطمئنا مشتری آمریکایی از محصول ترک خیلی بیشتر از محصول چینی استقبال خواهد کرد. در همین فروشگاه Publix اون روز دیدم که در یک سبدی یک نوع بیسکویت کرم دار شکلاتی ساخت کارخانه بسیار معروف Ulker ترکیه رو گذاشتن. تنها جنس ترکی بود که داشتن. نصف بیشتر سبد هم خالی بود با اینکه قیمتش یک دولار بود و به نسبت بقیه بیسکویتها گرانتر ولی انصافا مواد غذایی این کارخانه بی نظیر هست. همینطور سوپ های پاکتی در طعمهای مختلف این کارخانه در آمریکا موجود نیست و من بجز یکی دو نوع سوپ مرغ ساخت مکزیک سوپ پاکتی دیگه ای در آمریکا ندیدم و همگی اینجا سوپ آماده در قوطی هستن و من میخوندم اون رو که دیگه مردم از سوپ های توی قوطی خسته شدن و کارخانه Campbells که بزرگترین سوپ ساز دنیا هست شدیدن به مشکل بر خورده.