2012-06-16 ساعت 14:35
با سلام و عرض ادب خدمت تمامي اعضاي سايت
بنده نيز به نوبه خود مرحله پر استرس مصاحبه رو گذراندم و از اونجايي كه شخصيت بسيار نكته سنج و ريزبيني دارم سعي كردم در سفرنامه ام همه جزئيات رو مطرح كنم و اميدوارم به درد دوستان بخوره.
قبل از سفر:
به محض كارنت شدن كيس نامبرم هر روز از صفحه اي كه نامه اول رو هم دريافت كرده بودم پيگير نام هدومم شدم. ضمنا با توجه به تاخير اپديت شدن نامه بنده هم به kccو هم به سفارت ايميل زدم. البته قبل از ايميل با سفارت تماس گرفتم ولي هربار به سخنگوي اتوماتيك وصل ميشد و يكبار هم كه موفق شدم تماس بگيرم بهم گفتند كه بايد در ساعت معيني زنگ ميزدم بين 4:30 تا 5:30 تماس ميگرفتم. بعد از اين به سفارت از طريق ايميل موجود در سايت خود سفارت ايميلي زدم و زمان مصاحبه ام رو جويا شدم و بهم جواب امد كه خودشان ايميل خواهند زد.
نتيجه اينكه مثل من خودتون رو اذيت نكنيد به محض اماده شده نامه دوم و اپديت شدن صفحه شامل نامه دوم، خودشون ايميل ميزنند كه بريد و اون صفحه رو چك كنيد.
با امدن نامه دوم و مشخص شدن زما ن مصاحبه ام كه 12 جون بود سريعا از طريق سايت دكتر اونگان تعطيلات رسمي تركيه رو در اوردم تا ببينم كه بليط رو چه زماني بگيرم.12 جون روز سه شنبه ميشد و اينبار هم فكر اين كه چه روز يبايد برم تا به كارهاي مديكال برسم و از طرفي زيادي در انكارا نمانم ذهنم رو درگير كرد.به منشي دكتر اونگان زنگ زدم و به اپراتور گفتم منشي اونگان رو وصل كنه. بهش گفتم كه مصاحبه ام سه شنبه هست و بچه هم نداريم و اينكه اگه شنبه بيام كافيه و جواب داد بله.بنابراين همون روز بلافاصله 50 روز قبل از روز پرواز از تركيش بليط ها رو تهيه كرديم. چون ما در شهرستانيم پرواز مستقيم به انكارا نبود و مجبورا براي صبح جمعه ساعت 5:30 اقدام به خريد بليط كرديم اول استانبول و با 2 ساعت فاصله استانبول به انكارا.هر نفر 282500 تومان تموم شد.
در اين مدت كارهاي نهايي كارت واكسن رو انجام داديم.
كارت واكسن:
كارتم رو از انستيتو پاستور تهران گرفتم . قبل از رفتن تمام واكسن ها رو در شهرستان تزريق كرده بودم هپاتيت رو 2 مرحله زده بودم و به مرحله سومش يك ماه و نيم مانده بود كه از هلال احمر پرسيدم گفتند ميشه زودتر تزريق كنم و من وهمسرم هر دو يك ماه و نيم زودتر دور سوم هپاتيت رو زديم. واكسن mmr رو تلفني از پاستور پرسيده بودم و گفته بودند براي من كه30 سالمه يكبار بايد بزنم و ما هم رفتيم به مركز بهداشت و رايگان mmr و dt رو تزريق كرديم دقيقا يك ماه مانده به وقت دكتر. همون روز رفتيم مننژيت رو هم در هلال احمر تزريق كرديم نفري 36000 تومان. هپاتيت هم نفري 7500 تومان داده بوديم. رفتيم تست انتي بادي هم داديم كه مال من مثبت ولي مال همسرم منفي در اومد با اينكه ايشون هم ابله مرغان گرفته بودند و جاش هم كاملا معلوم بود.نفري 16500 با دفترچه بيمه.خلاصه همه چي رو جمع كرديم رفتيم پاستور تهران و ساعت 10 دقيقه به 8 با مترو رسيديم اونجا. خيلي خلوت بود و اولين نفر ساعت 8:05 دقيقه به محض اومدن دكتر رفتيم داخل.ايشون ما رو به اتاق ديگري فرستاندند كه براي كارت بين الملل 10000 تومان و ويزيت هم حدودا 3700 تومان داديم و كارت روگرفتيم.
ضمنا انفلوانزا رو هم تزريق كرده بوديم درست يك ماه مونده به مصاحبه 13500 تومان.البته حتما پاسپورت رو بايد موقع دريافت كارت واكسن بين الملل همراه داشته باشيد.
ليستي براي سفر تهيه كردم كه چند صفحه بود.در يك صفحه ليست مدارك در صفحه بعد ليست داروهاي لازم و در صفحه اي ليست وسايل شخصي رو نوشتم تا چيزي فراموشم نشه.
هتل
از اونجايي كه بچه هم نداريم و ميخواستيم با هزينه كمتر سفر انكارا رو تموم كنيم deepshostelرو در نظر گرفتيم و زنگ زدم قيمت پرسيدم گفتن 70 ليره هر شب براي اتاق دابل.مشكل اين بود كه اتاق ها حمام نداشتند و حمام مشترك بود كه همسر بنده اعتراض كردند كه نميشه.(ضمنا من اين هاستل رو رزرو نكرده بودم وگرنه حتما بايد كنسلش كنيد اگه نظرتون عوض بشه)
خلاصه از سفرنامه يكي از دوستان با منطقه ulusدر انكارا اشنا شدم و از اينترنت چند تا هتل پيدا كردم و از suna هتل قيمت كردم كه 70 لير گفت البته با حمام داخل اتاق و صبحانه.و گفت اتاق خالي دارند و نيازي به رزرو نيست.
كار اخرمون هم تهيه دلار و ليره بود كه طبق حساب و كتابهامون مقدارش رو تعيين كرده بوديم.
زياد سرتون رو به درد نيارم و ميرم به روز پرواز . ساعت 4:30 در فرودگاه بوديم و كارت پرواز رو گرفتيم و ارز هم چون ما امسال گرفته بوديم ديگه بهمون ندادند.
دقيقا سر ساعت 5:30 هواپيما حركت كرد بدون ذره اي تاخير.صبحانه رو داخل هواپيما خورديم و حدودا دو ساعت و نيم بعد در استانبول بوديم. تا ما بيايم خروجي مون رو پيدا كنيم كه از هر كي هم سوال ميكرديم كسي درست و حسابي راهنمائيمون نميكرد زمان پرواز دوم فرا رسيد و سوار شديم و با 3 دقيقه تاخير پرواز كرديم به سمت انكارا.حدود 11:15 در انكارا از هواپيما پياده شديم البته به وقت انكارا. حساب كرديم ببينيم ايا ميشه همون روز برسيم و بريم به دكتر كه گفتيم بريم اگه رسيديم كه هيچ نرسيديم هم نهايتش اينه كه جاي مطب رو ياد ميگيريم.لازم به ذكره كه ما براي شنبه وقت داشتيم و جمعه رفتيم به سمت مطب.
در خروجي فرودگاه انكارا سمت راست پياده حركت كرديم اول اتوبوس هاي havas(هاواش) بودند بعد تاكسي ها بعد هم اتوبوس ego كه به 442 معروفه از هر كي بپرسين هم ميگن كجا وايسادن.سوار ego شديم و نفري 5/5 لير داديم گفتيم ميخوايم بريم كولوپارك.و اون هم گفت بايد در كيزيلاي پياده بشيم و ماهم گفتيم بهمون بگه چون نميشناسيم.به محض پياده شدن از اتوبوس رفتيم خيابان مقابل و تاكسي به سمت لابراتوار دوزن duzan) گرفتيم كه 3 دقيقه اي رسيديم و 7 لير شد. با چمدان ها رفتيم مطب ديديم درش بسته است ولي يكي اونجا بود كه گفت رفتن سيگار بكسن و تا 10 دقيقه ميان.همسرم رفت پايين دنبالش و ديدم منشي رو اورده.منشي پرسيده بود وقت قبلي دارين كه همسرم هم گفته بود خانمم گرفته و اصلا ديگه از من نخواست.لازمه تاكيد كنم ما 12:15 رسيديم ولي بلافاصله منشي ما رو فرستاد طبقه 3 ازمايش و عكس از قفسه سينه شد 95 دلار كه پرداخت كرديم اومديم پيش منشي كه گفت بريد ساعت 5:30 براي معاينه بيايد و كارت واكسن و پاس هم همراهتون باشه. ضمنا همون اول از ما پاس ها و 2 تا عكس هم گرفت.
ساعت 5:30 كه رسيديم به مطب .اول همسرم و بعد من رفتم داخل.در ابتدا يك نگاه خيلي اجمالي به كارت واكسنم انداخت و هيچي نپرسيد.بعد رو ي تخت دراز كشيديم و صداي قلب و بعد هم پشت رو معاينه كرد و با انگشتش هم ضربه خيلي ارومي به دو طرف شكم و واسلام. حواسم بود كه اگه بره سراغ واكسن بگم من ابله مرغان گرفتم كه اصلا نرفت سراغ واكسن و به محض تموم شدن معاينه هم بهم گفت تامام يعني تمام شد. خوشحال شدم كه واكسن نخوردم. بعد هم روي صندلي نشستم و چند تا سوال پريسد قد و وزن كه دقيقا با ذكر رقم اعشارش گفتم. چون شنيده بودم اگه خودش اندازه بگيره پول بابتش ميگيره. بعد در مورد سيگار و بيماري خاص سوال كرد و همچنين پرسيد ايا در بدنم نشان يا علامت خاصي دارم كه به همه جواب نه دادم.البته با من تركي حرف ميزد.اومديم كه هزينه رو پرداخت كنيم گفت 140 دلار دو نفر ولي كارتون تموم نشده بريد طبقه پايين و دوباره خون بديد تا ثابت بشه راست ميگيد كه ابله مرغان گرفتيد. ما هم با ناراحتي رفتيم خون داديم كه من اونجا از خانمه پرسيدم ايا ازمايش من رو قبول نداريد كه واضح گفت چون در پاستور روي برگه واكسن كلمه positive v رو نوشته بايد اينجا تست بديد .براي هر نفر 7/62 لير پرداخت كرديم و گفتند دوشنبه ساعت 3 بيايد و جواب رو بگيريد. كه معلوم شد من نيازي به واكسن ندارم ولي براي همسرم 70 دلار گرفتند و ابله مرغان رو زدند. بلافاصله هم جوابها رو داخل پاكت بهمون دادن كه يك كپي با يك cd و نتيجه ازمايش ابله مرغان هم با منگنه به پاكت وصل شده بود كه اونها مال خودمون بودند و cd رو بايد در اولين ورود به امريكا تحويل بديم.
هتل:
بعد از تمام شدن كارمون در روز اول در مطب كه چمدان ها هم همراهمون بودند سوار اتوبوس شديم(چند قدم پائين تر از مطب دكتر) به ulus رفتيم.از ميدان هيكل(heykal) كه رد شديد پر از هتل هست ما شروع كرديم به پرس و جو از هتل ها كه شبي 90 لير گفتند.نهايتا وارد هتل تاج شدم وپرسيدم چقدر ميشه كه گفت 90 لير گفتم 5 شب تا 7 شب قراره بمونيم و تخفيف بده كه با 70 لير موافقت كرد. هتل 2 ستاره با صبحانه كه صبحانه شامل چاي و تخم مرغ و سوسيس و كالباس و دو نوع زيتون و گوجه و خيار و دو نوع پنير و شكلات صبحانه و كره و مربا.ضمنا ما هر روز فلاكسمون رو همون جا پر ميكرديم با اب جوش و در اتاق چايي داشتيم .بيرون چايي خيلي گرونه مخصوصا اگه در يك جاي درست و حسابي بخورين مال ما يكبار شد 5/3 لير كه واقعا گرونه.
روز مصاحبه ساعت 6:45 بيدار شديم و رفتيم يه چايي خورديم و من هم از استرس هيچي نخوردم فقط يه لقمه درست كردم و گذاشتم در كيفم و با اتوبوس به سمت سفارت راهي شديم كه روز قبلش محلش رو شناسايي كرده بوديم. اتوبوس درست در چند قدمي خيابان سفارت نگه ميداره . چند قدم پياده رفتيم و يك در بزرگ ديديم كه طبق گفته دوستان ميدونستم اون در نيست و با كمي جلوتر رفتن تقريبا يك پيچي هست كه تا ميپيچيد ميبينيد بله مردم صف وايسادن .خودمون رو رسونديم اونجا و در سف سمت راست ايستاديم كه مال اقامتي ها بود و سف سمت چپ مال توريستي ها.قبل از ما يك افسر خانم پاسها رو جمع كرده بود و يه عده رو داخل فرستاده بود.البته ما 8:30 دم در سفارت رسيديم. هر چند دقيقه افسره ميومد و ويزاهاي توريستي كه همگي ترك بودند رو ميفرستاد داخل حدودا ساعت 9 پاسهاي ما رو جمع كرد و بعد از 5 دقيقه با خوندن اسمها ما رو به داخل هدايت كرد. در كيفم موبايل داشتم كه گرفتن و بهم يك شماره دادن. در حياط كه جلوتر ميرفتيم يك اتاق چسبيده به سالن مصاحبه بود كه با هر بار باز شدن در يك نفر ميرفت داخل و يك خانم ازش مدارك اصلي رو ميگرفت. از ما شناسنامه ها و پاس ها و اخرين مدرك و 2 تا عكس و سند ازدواج رو گرفت و داخل پاكن بزرگي گذاشت و پرسيد فارسي يا انگليسي و ما فارسي رو انتخاب كرديم. رفتيم داخل سالن ديديم پره .به زور دو تا صندلي گير اورديم و نشستيم.تا ساعت 11:30 از شماره ما خبري نبود تا اينكه اولين بار در ظاهر شد و رفتيم براي انگشت نگاري .لازمه بگم حتما به تلوزيوني كه اونجا هست دقت داشته باشيد چون مثالا انگشت نگاري رو به صورت يك فيلم نشون ميده.بعد از چند لحظه دوباره شماره اعلام شد و 660 دلار رو پرداخت كرديم و اومديم نشستيم تا اينكه بار سوم شماره ظاهر شد و رفتيم براي مصاحبه.اول قسم كه من يك اشتباه در فرمها داشتم و گفتم داد اصلاح كردن بعد گفت سوگند ميخوريد هرچي كه نوشتيد و الان ميخواهيد بگيد همگي واقعيته و ما گفتيم بله .
سوالها عبارت بودن از:
تا حالا امريكا رفتين؟خير
شاغل هستين؟ بله كجا؟....
شغلتون چي بود؟.....من تدريس هم داشتم در دانشگاه.
دقيقا بگو چي تدريس كردي؟............
همه رو نام ببر؟........
تخصصتون چيه؟........
قبلا هم كار كرديد؟بله
كجا؟ شغلتون چي بوده؟.......
در امريكا ميخواهيد با مدرك مهندسي برق كار كنيد؟خير ميخوام پرستار بشم.
چه خوب.
از همسرم هم خيلي مختصر:
شغلتون چيه؟........(خصوصيه)
سربازي كجا بودين و چيكار ميكردين؟
امريكا ميخواين چيكار كنين؟
كجا ميرين؟ پيش فاميلمون
و نهايتا گفت مدارك شما كامله و فقط يك سري كارهاي اداريتون مونده بعد از 3 4 هفته سايتمون رو چك كنين و هر وقت شمارتون اعلام شد يكيتون ميتونه بياد و پاسها و اين برگه ابي رو بياره و ويزا ها رو بگيره.
چند نكته مهم: اخرين مدرك من فوق ليسانس بود و چون وام داشتم اصل مدركم رو نداشتم و فقط گواهي موقت رو داشتم كه همون رو دادم ترجمه كه مهر مترجم نزدند و فقط مهر دارالترجمه زدند و من براي محكم كاري ريزنمراتم رو هم دادم ترجمه البته با مهر مترجم رسمي كه اصلا در حين مصاحبه صحبتي از مدركم نكرد و حتي اصل ريزنمره رو هم نخواست.
من اسپانسر نداشتم و دو تا گواهي بانكي به فاصله 4 روز از هم از بانگ پاسارگار داشتيم يكي به مبلغ 27000 دلار و يكي به مبلغ 22000 دلار كه ميترسيدم بگه چرا با فاصله اينها رو از بانك گرفتين كه حتي يك كلمه هم راجع بهش چيزي نپرسيد.ضمنا يك سند اپارتمان هم ترجمه كرده بوديم و فرستاده بوديم كه من كلا موقع دادن اصل مدارك وقتي ازم مدارك مالي خواست گفتم قبلا فرستاديم و يادم رفت اصل سند رو بدم كه باز از من افيسر اصل سند رو نخواست.
دوستاني كه به فكر اين هستن چي بپوشن دقت كنن اصلا مهم نيست.همهئ جور ادمي بود .خود افيسرها كه مال ما هر سه شون خانم بودن اصلا رسمي نپوشيده بودن.يكيشون يك پيراهن استين حلقه اي با يقه گرد باز و يكيشون هم يك بلوز خيلي معمولي و اون يكي هم يك تاپ با يك بلوز استين بلند نخي پوشيده بود.مراجعه كننده ها هم خانمها از تاپ و شلوار گرفته تا پيراهن تابستاني و كوتاه از بالاي زانو(نه ديگه كوتاهتر) و اقايون هم از كت وشلوار و كراوات گرفته تا اسپورت (تيشرت با شلوار لي يا كتان) بودن كه كت شلواري واقعا خيلي كم بود مخصوصا تو اين گرما.
ضمنا حسابي خريد كردم از نوع ارزونش ولي ديگه انگشتم بي حس شد.دوباره براتون مينويسم.
تقديمي ناقابل در مقابل محبت دوستان همسفرم.
--------------------------------------------------------------------------------
ضمنا ما برگشت رو هم زميني اومديم اگه سوالي بود در خدمتم.همچنين بعد از رسيدنم ايميل اومد كه رزومه هم ميخوان و يه نصف روزي هم براي اون وقت گذاشتم و فرستادم.
بنده نيز به نوبه خود مرحله پر استرس مصاحبه رو گذراندم و از اونجايي كه شخصيت بسيار نكته سنج و ريزبيني دارم سعي كردم در سفرنامه ام همه جزئيات رو مطرح كنم و اميدوارم به درد دوستان بخوره.
قبل از سفر:
به محض كارنت شدن كيس نامبرم هر روز از صفحه اي كه نامه اول رو هم دريافت كرده بودم پيگير نام هدومم شدم. ضمنا با توجه به تاخير اپديت شدن نامه بنده هم به kccو هم به سفارت ايميل زدم. البته قبل از ايميل با سفارت تماس گرفتم ولي هربار به سخنگوي اتوماتيك وصل ميشد و يكبار هم كه موفق شدم تماس بگيرم بهم گفتند كه بايد در ساعت معيني زنگ ميزدم بين 4:30 تا 5:30 تماس ميگرفتم. بعد از اين به سفارت از طريق ايميل موجود در سايت خود سفارت ايميلي زدم و زمان مصاحبه ام رو جويا شدم و بهم جواب امد كه خودشان ايميل خواهند زد.
نتيجه اينكه مثل من خودتون رو اذيت نكنيد به محض اماده شده نامه دوم و اپديت شدن صفحه شامل نامه دوم، خودشون ايميل ميزنند كه بريد و اون صفحه رو چك كنيد.
با امدن نامه دوم و مشخص شدن زما ن مصاحبه ام كه 12 جون بود سريعا از طريق سايت دكتر اونگان تعطيلات رسمي تركيه رو در اوردم تا ببينم كه بليط رو چه زماني بگيرم.12 جون روز سه شنبه ميشد و اينبار هم فكر اين كه چه روز يبايد برم تا به كارهاي مديكال برسم و از طرفي زيادي در انكارا نمانم ذهنم رو درگير كرد.به منشي دكتر اونگان زنگ زدم و به اپراتور گفتم منشي اونگان رو وصل كنه. بهش گفتم كه مصاحبه ام سه شنبه هست و بچه هم نداريم و اينكه اگه شنبه بيام كافيه و جواب داد بله.بنابراين همون روز بلافاصله 50 روز قبل از روز پرواز از تركيش بليط ها رو تهيه كرديم. چون ما در شهرستانيم پرواز مستقيم به انكارا نبود و مجبورا براي صبح جمعه ساعت 5:30 اقدام به خريد بليط كرديم اول استانبول و با 2 ساعت فاصله استانبول به انكارا.هر نفر 282500 تومان تموم شد.
در اين مدت كارهاي نهايي كارت واكسن رو انجام داديم.
كارت واكسن:
كارتم رو از انستيتو پاستور تهران گرفتم . قبل از رفتن تمام واكسن ها رو در شهرستان تزريق كرده بودم هپاتيت رو 2 مرحله زده بودم و به مرحله سومش يك ماه و نيم مانده بود كه از هلال احمر پرسيدم گفتند ميشه زودتر تزريق كنم و من وهمسرم هر دو يك ماه و نيم زودتر دور سوم هپاتيت رو زديم. واكسن mmr رو تلفني از پاستور پرسيده بودم و گفته بودند براي من كه30 سالمه يكبار بايد بزنم و ما هم رفتيم به مركز بهداشت و رايگان mmr و dt رو تزريق كرديم دقيقا يك ماه مانده به وقت دكتر. همون روز رفتيم مننژيت رو هم در هلال احمر تزريق كرديم نفري 36000 تومان. هپاتيت هم نفري 7500 تومان داده بوديم. رفتيم تست انتي بادي هم داديم كه مال من مثبت ولي مال همسرم منفي در اومد با اينكه ايشون هم ابله مرغان گرفته بودند و جاش هم كاملا معلوم بود.نفري 16500 با دفترچه بيمه.خلاصه همه چي رو جمع كرديم رفتيم پاستور تهران و ساعت 10 دقيقه به 8 با مترو رسيديم اونجا. خيلي خلوت بود و اولين نفر ساعت 8:05 دقيقه به محض اومدن دكتر رفتيم داخل.ايشون ما رو به اتاق ديگري فرستاندند كه براي كارت بين الملل 10000 تومان و ويزيت هم حدودا 3700 تومان داديم و كارت روگرفتيم.
ضمنا انفلوانزا رو هم تزريق كرده بوديم درست يك ماه مونده به مصاحبه 13500 تومان.البته حتما پاسپورت رو بايد موقع دريافت كارت واكسن بين الملل همراه داشته باشيد.
ليستي براي سفر تهيه كردم كه چند صفحه بود.در يك صفحه ليست مدارك در صفحه بعد ليست داروهاي لازم و در صفحه اي ليست وسايل شخصي رو نوشتم تا چيزي فراموشم نشه.
هتل
از اونجايي كه بچه هم نداريم و ميخواستيم با هزينه كمتر سفر انكارا رو تموم كنيم deepshostelرو در نظر گرفتيم و زنگ زدم قيمت پرسيدم گفتن 70 ليره هر شب براي اتاق دابل.مشكل اين بود كه اتاق ها حمام نداشتند و حمام مشترك بود كه همسر بنده اعتراض كردند كه نميشه.(ضمنا من اين هاستل رو رزرو نكرده بودم وگرنه حتما بايد كنسلش كنيد اگه نظرتون عوض بشه)
خلاصه از سفرنامه يكي از دوستان با منطقه ulusدر انكارا اشنا شدم و از اينترنت چند تا هتل پيدا كردم و از suna هتل قيمت كردم كه 70 لير گفت البته با حمام داخل اتاق و صبحانه.و گفت اتاق خالي دارند و نيازي به رزرو نيست.
كار اخرمون هم تهيه دلار و ليره بود كه طبق حساب و كتابهامون مقدارش رو تعيين كرده بوديم.
زياد سرتون رو به درد نيارم و ميرم به روز پرواز . ساعت 4:30 در فرودگاه بوديم و كارت پرواز رو گرفتيم و ارز هم چون ما امسال گرفته بوديم ديگه بهمون ندادند.
دقيقا سر ساعت 5:30 هواپيما حركت كرد بدون ذره اي تاخير.صبحانه رو داخل هواپيما خورديم و حدودا دو ساعت و نيم بعد در استانبول بوديم. تا ما بيايم خروجي مون رو پيدا كنيم كه از هر كي هم سوال ميكرديم كسي درست و حسابي راهنمائيمون نميكرد زمان پرواز دوم فرا رسيد و سوار شديم و با 3 دقيقه تاخير پرواز كرديم به سمت انكارا.حدود 11:15 در انكارا از هواپيما پياده شديم البته به وقت انكارا. حساب كرديم ببينيم ايا ميشه همون روز برسيم و بريم به دكتر كه گفتيم بريم اگه رسيديم كه هيچ نرسيديم هم نهايتش اينه كه جاي مطب رو ياد ميگيريم.لازم به ذكره كه ما براي شنبه وقت داشتيم و جمعه رفتيم به سمت مطب.
در خروجي فرودگاه انكارا سمت راست پياده حركت كرديم اول اتوبوس هاي havas(هاواش) بودند بعد تاكسي ها بعد هم اتوبوس ego كه به 442 معروفه از هر كي بپرسين هم ميگن كجا وايسادن.سوار ego شديم و نفري 5/5 لير داديم گفتيم ميخوايم بريم كولوپارك.و اون هم گفت بايد در كيزيلاي پياده بشيم و ماهم گفتيم بهمون بگه چون نميشناسيم.به محض پياده شدن از اتوبوس رفتيم خيابان مقابل و تاكسي به سمت لابراتوار دوزن duzan) گرفتيم كه 3 دقيقه اي رسيديم و 7 لير شد. با چمدان ها رفتيم مطب ديديم درش بسته است ولي يكي اونجا بود كه گفت رفتن سيگار بكسن و تا 10 دقيقه ميان.همسرم رفت پايين دنبالش و ديدم منشي رو اورده.منشي پرسيده بود وقت قبلي دارين كه همسرم هم گفته بود خانمم گرفته و اصلا ديگه از من نخواست.لازمه تاكيد كنم ما 12:15 رسيديم ولي بلافاصله منشي ما رو فرستاد طبقه 3 ازمايش و عكس از قفسه سينه شد 95 دلار كه پرداخت كرديم اومديم پيش منشي كه گفت بريد ساعت 5:30 براي معاينه بيايد و كارت واكسن و پاس هم همراهتون باشه. ضمنا همون اول از ما پاس ها و 2 تا عكس هم گرفت.
ساعت 5:30 كه رسيديم به مطب .اول همسرم و بعد من رفتم داخل.در ابتدا يك نگاه خيلي اجمالي به كارت واكسنم انداخت و هيچي نپرسيد.بعد رو ي تخت دراز كشيديم و صداي قلب و بعد هم پشت رو معاينه كرد و با انگشتش هم ضربه خيلي ارومي به دو طرف شكم و واسلام. حواسم بود كه اگه بره سراغ واكسن بگم من ابله مرغان گرفتم كه اصلا نرفت سراغ واكسن و به محض تموم شدن معاينه هم بهم گفت تامام يعني تمام شد. خوشحال شدم كه واكسن نخوردم. بعد هم روي صندلي نشستم و چند تا سوال پريسد قد و وزن كه دقيقا با ذكر رقم اعشارش گفتم. چون شنيده بودم اگه خودش اندازه بگيره پول بابتش ميگيره. بعد در مورد سيگار و بيماري خاص سوال كرد و همچنين پرسيد ايا در بدنم نشان يا علامت خاصي دارم كه به همه جواب نه دادم.البته با من تركي حرف ميزد.اومديم كه هزينه رو پرداخت كنيم گفت 140 دلار دو نفر ولي كارتون تموم نشده بريد طبقه پايين و دوباره خون بديد تا ثابت بشه راست ميگيد كه ابله مرغان گرفتيد. ما هم با ناراحتي رفتيم خون داديم كه من اونجا از خانمه پرسيدم ايا ازمايش من رو قبول نداريد كه واضح گفت چون در پاستور روي برگه واكسن كلمه positive v رو نوشته بايد اينجا تست بديد .براي هر نفر 7/62 لير پرداخت كرديم و گفتند دوشنبه ساعت 3 بيايد و جواب رو بگيريد. كه معلوم شد من نيازي به واكسن ندارم ولي براي همسرم 70 دلار گرفتند و ابله مرغان رو زدند. بلافاصله هم جوابها رو داخل پاكت بهمون دادن كه يك كپي با يك cd و نتيجه ازمايش ابله مرغان هم با منگنه به پاكت وصل شده بود كه اونها مال خودمون بودند و cd رو بايد در اولين ورود به امريكا تحويل بديم.
هتل:
بعد از تمام شدن كارمون در روز اول در مطب كه چمدان ها هم همراهمون بودند سوار اتوبوس شديم(چند قدم پائين تر از مطب دكتر) به ulus رفتيم.از ميدان هيكل(heykal) كه رد شديد پر از هتل هست ما شروع كرديم به پرس و جو از هتل ها كه شبي 90 لير گفتند.نهايتا وارد هتل تاج شدم وپرسيدم چقدر ميشه كه گفت 90 لير گفتم 5 شب تا 7 شب قراره بمونيم و تخفيف بده كه با 70 لير موافقت كرد. هتل 2 ستاره با صبحانه كه صبحانه شامل چاي و تخم مرغ و سوسيس و كالباس و دو نوع زيتون و گوجه و خيار و دو نوع پنير و شكلات صبحانه و كره و مربا.ضمنا ما هر روز فلاكسمون رو همون جا پر ميكرديم با اب جوش و در اتاق چايي داشتيم .بيرون چايي خيلي گرونه مخصوصا اگه در يك جاي درست و حسابي بخورين مال ما يكبار شد 5/3 لير كه واقعا گرونه.
روز مصاحبه ساعت 6:45 بيدار شديم و رفتيم يه چايي خورديم و من هم از استرس هيچي نخوردم فقط يه لقمه درست كردم و گذاشتم در كيفم و با اتوبوس به سمت سفارت راهي شديم كه روز قبلش محلش رو شناسايي كرده بوديم. اتوبوس درست در چند قدمي خيابان سفارت نگه ميداره . چند قدم پياده رفتيم و يك در بزرگ ديديم كه طبق گفته دوستان ميدونستم اون در نيست و با كمي جلوتر رفتن تقريبا يك پيچي هست كه تا ميپيچيد ميبينيد بله مردم صف وايسادن .خودمون رو رسونديم اونجا و در سف سمت راست ايستاديم كه مال اقامتي ها بود و سف سمت چپ مال توريستي ها.قبل از ما يك افسر خانم پاسها رو جمع كرده بود و يه عده رو داخل فرستاده بود.البته ما 8:30 دم در سفارت رسيديم. هر چند دقيقه افسره ميومد و ويزاهاي توريستي كه همگي ترك بودند رو ميفرستاد داخل حدودا ساعت 9 پاسهاي ما رو جمع كرد و بعد از 5 دقيقه با خوندن اسمها ما رو به داخل هدايت كرد. در كيفم موبايل داشتم كه گرفتن و بهم يك شماره دادن. در حياط كه جلوتر ميرفتيم يك اتاق چسبيده به سالن مصاحبه بود كه با هر بار باز شدن در يك نفر ميرفت داخل و يك خانم ازش مدارك اصلي رو ميگرفت. از ما شناسنامه ها و پاس ها و اخرين مدرك و 2 تا عكس و سند ازدواج رو گرفت و داخل پاكن بزرگي گذاشت و پرسيد فارسي يا انگليسي و ما فارسي رو انتخاب كرديم. رفتيم داخل سالن ديديم پره .به زور دو تا صندلي گير اورديم و نشستيم.تا ساعت 11:30 از شماره ما خبري نبود تا اينكه اولين بار در ظاهر شد و رفتيم براي انگشت نگاري .لازمه بگم حتما به تلوزيوني كه اونجا هست دقت داشته باشيد چون مثالا انگشت نگاري رو به صورت يك فيلم نشون ميده.بعد از چند لحظه دوباره شماره اعلام شد و 660 دلار رو پرداخت كرديم و اومديم نشستيم تا اينكه بار سوم شماره ظاهر شد و رفتيم براي مصاحبه.اول قسم كه من يك اشتباه در فرمها داشتم و گفتم داد اصلاح كردن بعد گفت سوگند ميخوريد هرچي كه نوشتيد و الان ميخواهيد بگيد همگي واقعيته و ما گفتيم بله .
سوالها عبارت بودن از:
تا حالا امريكا رفتين؟خير
شاغل هستين؟ بله كجا؟....
شغلتون چي بود؟.....من تدريس هم داشتم در دانشگاه.
دقيقا بگو چي تدريس كردي؟............
همه رو نام ببر؟........
تخصصتون چيه؟........
قبلا هم كار كرديد؟بله
كجا؟ شغلتون چي بوده؟.......
در امريكا ميخواهيد با مدرك مهندسي برق كار كنيد؟خير ميخوام پرستار بشم.
چه خوب.
از همسرم هم خيلي مختصر:
شغلتون چيه؟........(خصوصيه)
سربازي كجا بودين و چيكار ميكردين؟
امريكا ميخواين چيكار كنين؟
كجا ميرين؟ پيش فاميلمون
و نهايتا گفت مدارك شما كامله و فقط يك سري كارهاي اداريتون مونده بعد از 3 4 هفته سايتمون رو چك كنين و هر وقت شمارتون اعلام شد يكيتون ميتونه بياد و پاسها و اين برگه ابي رو بياره و ويزا ها رو بگيره.
چند نكته مهم: اخرين مدرك من فوق ليسانس بود و چون وام داشتم اصل مدركم رو نداشتم و فقط گواهي موقت رو داشتم كه همون رو دادم ترجمه كه مهر مترجم نزدند و فقط مهر دارالترجمه زدند و من براي محكم كاري ريزنمراتم رو هم دادم ترجمه البته با مهر مترجم رسمي كه اصلا در حين مصاحبه صحبتي از مدركم نكرد و حتي اصل ريزنمره رو هم نخواست.
من اسپانسر نداشتم و دو تا گواهي بانكي به فاصله 4 روز از هم از بانگ پاسارگار داشتيم يكي به مبلغ 27000 دلار و يكي به مبلغ 22000 دلار كه ميترسيدم بگه چرا با فاصله اينها رو از بانك گرفتين كه حتي يك كلمه هم راجع بهش چيزي نپرسيد.ضمنا يك سند اپارتمان هم ترجمه كرده بوديم و فرستاده بوديم كه من كلا موقع دادن اصل مدارك وقتي ازم مدارك مالي خواست گفتم قبلا فرستاديم و يادم رفت اصل سند رو بدم كه باز از من افيسر اصل سند رو نخواست.
دوستاني كه به فكر اين هستن چي بپوشن دقت كنن اصلا مهم نيست.همهئ جور ادمي بود .خود افيسرها كه مال ما هر سه شون خانم بودن اصلا رسمي نپوشيده بودن.يكيشون يك پيراهن استين حلقه اي با يقه گرد باز و يكيشون هم يك بلوز خيلي معمولي و اون يكي هم يك تاپ با يك بلوز استين بلند نخي پوشيده بود.مراجعه كننده ها هم خانمها از تاپ و شلوار گرفته تا پيراهن تابستاني و كوتاه از بالاي زانو(نه ديگه كوتاهتر) و اقايون هم از كت وشلوار و كراوات گرفته تا اسپورت (تيشرت با شلوار لي يا كتان) بودن كه كت شلواري واقعا خيلي كم بود مخصوصا تو اين گرما.
ضمنا حسابي خريد كردم از نوع ارزونش ولي ديگه انگشتم بي حس شد.دوباره براتون مينويسم.
تقديمي ناقابل در مقابل محبت دوستان همسفرم.
--------------------------------------------------------------------------------
ضمنا ما برگشت رو هم زميني اومديم اگه سوالي بود در خدمتم.همچنين بعد از رسيدنم ايميل اومد كه رزومه هم ميخوان و يه نصف روزي هم براي اون وقت گذاشتم و فرستادم.
2012AS00041XXX
دریافت نامه قبولی: 2011 , 15 Jul
سفارت: آنكارا
ارسال فرمها: 2011 , jul 25
کارنت شدن:june
دریافت نامه دوم:19 april
مصاحبه:12 june
دریافت کلیرنس:در انتظار كلير
2 نفر
هزینه ها:14000عکس+74000 DHl+ عكس12000+10000 بانك+200000 ترجمه+ 64000dhl+واكسنها 141000 +بليط 560000 تركيش فقط رفت
دریافت نامه قبولی: 2011 , 15 Jul
سفارت: آنكارا
ارسال فرمها: 2011 , jul 25
کارنت شدن:june
دریافت نامه دوم:19 april
مصاحبه:12 june
دریافت کلیرنس:در انتظار كلير
2 نفر
هزینه ها:14000عکس+74000 DHl+ عكس12000+10000 بانك+200000 ترجمه+ 64000dhl+واكسنها 141000 +بليط 560000 تركيش فقط رفت