کانال تلگرام مهاجرسرا
https://t.me/mohajersara







##### هشدار #####
به تاریخ ارسال مطالب دقت فرمایید.
شرایط و وضعیت پروسه ویزا دائم در حال تغییر است و ممکن است مطالب قدیمی شامل تغییراتی باشد.
اولین سفر به آمریكا برای فعال سازی گرین کارت
(2013-01-27 ساعت 15:45)farsin نوشته:  من كلي سوغاتي اوردم در دو چمدان،‌ اصلا كسي نه ديد نه باز كرد. خيالتان راحت

رسیدنتون را تبریک میگم. میشه لطف کنید بگید چند کیلو اضافه بار داشتید و چقدر بابتش پول دادید؟.

(2013-01-29 ساعت 19:23)lingni نوشته:  دوستان،
کسی میدونه که آیا این عکسی که در سفارت میدیم، همون عکسیه که رو Green Card میزنند؟

قبلا" در چندین پست بنده خواندم که همون عکسی که به سفارت دادید روی گرین کارت میخوره.
تشکر کنندگان: bayat_r ، sam11 ، peyman1355 ، kasrafo ، Tomas ، 3pideh ، shkhmo
سلام دوستان من هفته پیش اومدم ssn من بعد از 4 روز اومد ولی برای همسرم هنوز نیومده تو فرودگاه مشکلی نبود من بیشتر از 10000 تا برده بودم و چون اعلام کرده بودم با من به خوبی رفتار شد حتی چمدونامم نگشتند وقتی که پرسیدم چقدر پول میتونم بیارم به من گفتن هر چقدر فقط اعلام کنید البته فکر میکنم این قانون برای کسایی که سیتیزن هستند کمی فرق بکنه من تو منطقه ارواین کالیفورنیا هستم به نظر من اگه میاید تو این منطقه نیازی به اوردن هیچ مواد خوراکی نیست چون فروشگاه wholesome choice همه چیز با قیمت مناسب با سلیقه ایرانی داره لوازم خونه هم فروشگاه مارشال وتارگت همه چیز با قیمت خوب داره قیمت خونه هم از 1000 تا شروع میشه این منطقه میتونم بگم بهترین مدارس دولتی رو داره و تو این شهر ایرانی به وفور دیده میشه اینا اطلاعاتی بود که تو این چند روز بدست اوردم.
شماره کیس : 2012AS0007####_کنسولگری: آنکارا_کارنت شدن کیس: May 2012_مصاحبه: 8 august_کلیرنس:21 sep_دریافت ویزا:26 sep_مقصد:LA Irvine_ورود به آمریکا :20 jan _دریافت گرین کارت :


سلام دوستان، لازمه که برای خروج ، عوارض پرداخت بشه ؟ (با توجه به اینکه ویزای گرین کارت تویه پاسمونه ) میخوام ببینم اگر لازمه که از همین شهر خودمون پرداختش کنم . از اونجا که جای دیگه مطرحش کردم ولی پاسخی نگرفتم مجبور شدم که اینجا مطرحش کنم با عرض پوزش . ممنون
C.N : 19XX, رویت قبولی :2می 2012، نفرات : 4 ،مصاحبه:ابوظبی ،1Nov. زمان کلیرنس:33 روز . دریافت ویزا :Big Grin مقصد: نیوهمپشایر
تشکر کنندگان: Tomas ، ali234 ، sam11 ، 3pideh ، shkhmo
(2013-01-29 ساعت 21:57)hadiseh.t نوشته:  سلام دوستان من هفته پیش اومدم ssn من بعد از 4 روز اومد ولی برای همسرم هنوز نیومده تو فرودگاه مشکلی نبود من بیشتر از 10000 تا برده بودم و چون اعلام کرده بودم با من به خوبی رفتار شد ....

شما براي بردن اين مبلغ از فرودگاه ايران مشكلي نداشتين؟ من اينطور شنيدم كه مشكل در واقع فرودگاه ايرانه كه ميگن فقط به ازاء هر نفر 5000 تا ميشه برد، شما چكار كردين؟
سفرنامه
case No: 19may: ABD****23/ F2A = I130: 21 Nov2013/ PD: 25 Nov2013/ /INTERVIEW: 11 AUG,2015/ approve: Apr 2-2014/ ds261 : 17 Feb 2015
تشکر کنندگان: peyman1355 ، Tomas ، sam11 ، sam11 ، shkhmo
(2013-01-30 ساعت 16:07)parsush نوشته:  
(2013-01-29 ساعت 21:57)hadiseh.t نوشته:  سلام دوستان من هفته پیش اومدم ssn من بعد از 4 روز اومد ولی برای همسرم هنوز نیومده تو فرودگاه مشکلی نبود من بیشتر از 10000 تا برده بودم و چون اعلام کرده بودم با من به خوبی رفتار شد ....

شما براي بردن اين مبلغ از فرودگاه ايران مشكلي نداشتين؟ من اينطور شنيدم كه مشكل در واقع فرودگاه ايرانه كه ميگن فقط به ازاء هر نفر 5000 تا ميشه برد، شما چكار كردين؟
همه رو چک نمی کنن ولی رندوم اگه شک کنن یا می گیرن یا اگه آدم خوبی باشه می گه برید به همراهاتون بدبد مقدار بیشتر رو
کیس نامبر:2013AS8900/تعداد افراد کیس:3 نفر/اورنج کانتی کالیفرنیا
تشکر کنندگان: parsush ، peyman1355 ، Tomas ، kasrafo ، sam11 ، MAHDI2012 ، mercedeh2011 ، shkhmo
درود بر دوستان خوبم

يه حس عجيبي دارم، بعد از اينكه ويزامون رو گرفتم اولش خيلي خوشحال بودم به خصوص وقتي كه كيس نامبرمون رو توي سايت سفارت ديدم كه كلير شديم، بليط يكسره به مقصد سياتل رو هم گرفتم، اما هرچي كه داره جلوتر ميره يه حس غريبي منو بيشتر و بيشتر ميگيره و ته دلم احساس غم سنگيني دارم، دوري از خانواده به خصوص مادر پيرم كه تنها فرزند پسرش داره تنهاش مي گذاره اونم حداقل تا چند سال آينده، سرنوشت اونها و خودمون، دوري از دوستان و عزيزانم و ........باعث شده اين روزا دلم بدجوري بگيره، تا حدي كه من خرس گنده با 43 سال سن، پريروز عصر كه از سر كار برگشتم خونه، بعد از 12 سال توي ماشين و توي پاركينگ يهو بي اختيار زدم زير گريهSad
نمي دونم اين حس رو بقيه بچه ها هم كه ويزاشون رو گرفتن داشتند يا نه؟ اما هر حسي كه هست، اصلا دوستش ندارم و اميدوارم هرچه زودتر از اين حس و حال بيام بيرون.

لطفا برام دعا كنيد، از همه شما دوستان خوبم سپاسگزارم
كيس نامبر 2013AS000006XX/نامه اول:MAY1 2012/سفارت:ANK/كارنت شدن كيس:OCT/نامه دوم:SEP/مصاحبه:NOV/كليرنس: 44 روز/دريافت ويزا:16 Jan/مقصد:سياتل/ تاريخ حدودي ورود به سياتل:May
(2013-01-30 ساعت 17:25)peyman1355 نوشته:  درود بر دوستان خوبم

يه حس عجيبي دارم، بعد از اينكه ويزامون رو گرفتم اولش خيلي خوشحال بودم به خصوص وقتي كه كيس نامبرمون رو توي سايت سفارت ديدم كه كلير شديم، بليط يكسره به مقصد سياتل رو هم گرفتم، اما هرچي كه داره جلوتر ميره يه حس غريبي منو بيشتر و بيشتر ميگيره و ته دلم احساس غم سنگيني دارم، دوري از خانواده به خصوص مادر پيرم كه تنها فرزند پسرش داره تنهاش مي گذاره اونم حداقل تا چند سال آينده، سرنوشت اونها و خودمون، دوري از دوستان و عزيزانم و ........باعث شده اين روزا دلم بدجوري بگيره، تا حدي كه من خرس گنده با 43 سال سن، پريروز عصر كه از سر كار برگشتم خونه، بعد از 12 سال توي ماشين و توي پاركينگ يهو بي اختيار زدم زير گريهSad
نمي دونم اين حس رو بقيه بچه ها هم كه ويزاشون رو گرفتن داشتند يا نه؟ اما هر حسي كه هست، اصلا دوستش ندارم و اميدوارم هرچه زودتر از اين حس و حال بيام بيرون.

لطفا برام دعا كنيد، از همه شما دوستان خوبم سپاسگزارم
این حس رو حتی ما هایی که هنوز مصاحبه نرفتیم داریم یک حس دوگانه از یک طرف خوشحالی از یک طرف غمگین.
شاید گفت حسی همراه با عذاب وجدان خوشحالی تو برای این موفقیتی که کسب می کنی همراه است با ناراحتی و دلتنگی عزیزانت.
الان که دارم اینها رو تایپ می کنم بغض گلوم رو گرفته
وقتی که امروز مادرم گفت به پدرت گفتم اینقدر با پسرت بازی نکنه و اون رو وابسته نکنه شما می خواهید برید سخت میشه
تحمل همه اینها سخته برای هر کسی که پا در راه مهاجرت می گذارد
فقط خودم رو آروم می کنم می گم تا رسیدم اونطرف پدر و مادرم هم می برم نهایت 1-2 سال دور خواهیم بود
چه کنیم ای کاش وطن جایی برای زندگی بودSad
کیس نامبر:2013AS8900/تعداد افراد کیس:3 نفر/اورنج کانتی کالیفرنیا
تشکر کنندگان: peyman1355 ، parsush ، el333 ، ali234 ، amir82 ، achi686 ، sam11 ، MAHDI2012 ، Tomas ، pr.kia ، cmbt ، 3pideh ، tiba ، kasrafo ، a.r.a.s.h1 ، arezoo bj ، mitme ، مريم361 ، shkhmo ، goody
(2013-01-30 ساعت 17:52)usa lover نوشته:  
(2013-01-30 ساعت 17:25)peyman1355 نوشته:  درود بر دوستان خوبم

[align=justify]يه حس عجيبي دارم، بعد از اينكه .................
این حس رو حتی ما هایی که هنوز ......................
دوست خوب من، شما شايد بتوني پدر و مادر گرامي تون رو حداكثر 1 تا 2 سال ديگه ببري اون طرف اما من بايد تا سيتزن شدنم صبر كنم اونم 5 سال حداقل زمان مي بره، تازه 1-تا 2 سال شما رو هم بايد به اين 5 سال اضافه كنم كه ميشه حداقل 7 سال ديگهSad
تحمل اين روزا خيلي برام سخته، تنها اميدم پسر 7 ماهه من و آينده اونه كه دارم اين كارو براي راحتي و آسايش اون مي كنم وگرنه محال ممكن بود بتونم برم اون طرف.
اميدوارم هرچه زودتر از اين حال بيام بيرون چون خيلي خيلي داره داغونم مي كنه، برام دعا كنيد و اگر هم بعضي از دوستان خوبم رو با حرف هام ناراحت كردم صميمانه ازتون پوزش مي خوام و مي خوام كه منو به بزرگواري خودتون ببخشيد.
همه تون رو دوست دارم
كيس نامبر 2013AS000006XX/نامه اول:MAY1 2012/سفارت:ANK/كارنت شدن كيس:OCT/نامه دوم:SEP/مصاحبه:NOV/كليرنس: 44 روز/دريافت ويزا:16 Jan/مقصد:سياتل/ تاريخ حدودي ورود به سياتل:May
تشکر کنندگان: parsush ، ali234 ، Tomas ، 3pideh ، tiba ، kasrafo ، arezoo bj ، mitme ، shkhmo ، goody ، enchantress_boy
(2013-01-30 ساعت 17:25)peyman1355 نوشته:  خونه، بعد از 12 سال توي ماشين و توي پاركينگ يهو بي اختيار زدم زير گريهSad
نمي دونم اين حس رو بقيه بچه ها هم كه ويزاشون رو گرفتن داشتند يا نه؟ اما هر حسي كه هست، اصلا دوستش ندارم و اميدوارم هرچه زودتر از اين حس و حال بيام بيرون.


این حس رو حتی کسانی که مهاجرت کردند و مدتی هم از این کار می گذره پیدا می کنند. من خودم حدود دو ساله اینجا هستم. اما هنوز برای عزیزانی که در ایران دارم و نمی دونم کی بتونم دوباره ببینمشون گاهی می شینم و بی اختبار گریه می کنم. متاسفانه زندگی ما رو به این سمت کشونده که خودمون رو نصف کنیم ! نه این طرفی ، نه اون طرفی. البته برای کسانی که با خانواده میان اینجا فرق می کنه، دلتنگی کمتره ولی به هر حال کمتر کسی است که این حس رو حتی بعد از مهاجرت تجربه نکرده باشه و درگیرش نباشه. شما تنها نیستید !
(2013-01-30 ساعت 18:32)hasti_banoo نوشته:  
(2013-01-30 ساعت 17:25)peyman1355 نوشته:  خونه، بعد از 12 سال توي ماشين و توي پاركينگ يهو بي اختيار زدم زير گريهSad
نمي دونم اين حس رو بقيه بچه ها هم كه ويزاشون رو گرفتن داشتند يا نه؟ اما هر حسي كه هست، اصلا دوستش ندارم و اميدوارم هرچه زودتر از اين حس و حال بيام بيرون.


این حس رو حتی کسانی که مهاجرت کردند و مدتی هم از این کار می گذره پیدا می کنند. من خودم حدود دو ساله اینجا هستم. اما هنوز برای عزیزانی که در ایران دارم و نمی دونم کی بتونم دوباره ببینمشون گاهی می شینم و بی اختبار گریه می کنم. متاسفانه زندگی ما رو به این سمت کشونده که خودمون رو نصف کنیم ! نه این طرفی ، نه اون طرفی. البته برای کسانی که با خانواده میان اینجا فرق می کنه، دلتنگی کمتره ولی به هر حال کمتر کسی است که این حس رو حتی بعد از مهاجرت تجربه نکرده باشه و درگیرش نباشه. شما تنها نیستید !
از هم دردي ات يك دنيا سپاسگزارم هستي جان
شايد عكس زير وصف حال من و يا شايد خيلي از ماها باشه:

[عکس: C:\Documents%20and%20Settings\p_parviziyan\D...age001.jpg]


اميدوارم هيچ كدام از ماها چنين دردي رو تحمل نكنيم
كيس نامبر 2013AS000006XX/نامه اول:MAY1 2012/سفارت:ANK/كارنت شدن كيس:OCT/نامه دوم:SEP/مصاحبه:NOV/كليرنس: 44 روز/دريافت ويزا:16 Jan/مقصد:سياتل/ تاريخ حدودي ورود به سياتل:May
تشکر کنندگان: ali234 ، Tomas ، hasti_banoo ، 3pideh ، kasrafo ، shkhmo
(2013-01-30 ساعت 18:30)peyman1355 نوشته:  
(2013-01-30 ساعت 17:52)usa lover نوشته:  
(2013-01-30 ساعت 17:25)peyman1355 نوشته:  درود بر دوستان خوبم

[align=justify]يه حس عجيبي دارم، بعد از اينكه .................
این حس رو حتی ما هایی که هنوز ......................
دوست خوب من، شما شايد بتوني پدر و مادر گرامي تون رو حداكثر 1 تا 2 سال ديگه ببري اون طرف اما من بايد تا سيتزن شدنم صبر كنم اونم 5 سال ح
من متوجه منظورتون نشدم که چرا بعد از سیتی زن شدن وبعد از 7 سال شما بعد از رسیدن حتی می تونید دعوت نامه بفرستید من اون 1-2 سال رو پیش بینی کردم تا شرایط اسپانسر شدن رو پیدا کنیم
هستی بانو در این مورد بهتر می تونه راهنمایی کنه
کیس نامبر:2013AS8900/تعداد افراد کیس:3 نفر/اورنج کانتی کالیفرنیا
تشکر کنندگان: ali234 ، peyman1355 ، Tomas ، mercedeh2011 ، 3pideh ، kasrafo ، shkhmo
(2013-01-30 ساعت 19:01)usa lover نوشته:  
(2013-01-30 ساعت 18:30)peyman1355 نوشته:  
(2013-01-30 ساعت 17:52)usa lover نوشته:  
(2013-01-30 ساعت 17:25)peyman1355 نوشته:  درود بر دوستان خوبم

[align=justify]يه حس عجيبي دارم، بعد از اينكه .................
این حس رو حتی ما هایی که هنوز ......................
دوست خوب من، شما شايد بتوني پدر و مادر گرامي تون رو حداكثر 1 تا 2 سال ديگه ببري اون طرف اما من بايد تا سيتزن شدنم صبر كنم اونم 5 سال ح
من متوجه منظورتون نشدم که چرا بعد از سیتی زن شدن وبعد از 7 سال شما بعد از رسیدن حتی می تونید دعوت نامه بفرستید من اون 1-2 سال رو پیش بینی کردم تا شرایط اسپانسر شدن رو پیدا کنیم
هستی بانو در این مورد بهتر می تونه راهنمایی کنه
دوست خوب من، تا جايي كه من اطلاع دارم و شنيدم ( البته ممكنه چيزهايي كه ميگم اشتباه باشه و بابت درستي اون اطلاع كامل ندارم ) چون فرد برنده اصلي همسر منه و از اونجايي كه ويزاي ما تابع فرد برنده است ( من و پسرمون )، فكر مي كنم تا گرفتن گذرنامه دوم و تابعيت كشور مورد نظر ما، من نمي تونم براي مهاجرت مادرم اقدام كنم مگر اينكه قوانين غير از اين باشه.
اميدوارم قوانين مهاجرتي غير از اين باشه و اگر اينطوره يك دنيا ممنون ميشم دوستان گرامي بزرگواري كنند و مثل هميشه بنده رو راهنمايي كنند و اگر تاپيك خاص يا پست خاصي در مهاجرسرا يا هر لينك ديگري كه منو كاملا راهنمايي كنه وجود داره بزرگواري كنند و لينك مربوطه رو براي بنده بفرستند.
شاد و تندرست باشي دوست خوب من
كيس نامبر 2013AS000006XX/نامه اول:MAY1 2012/سفارت:ANK/كارنت شدن كيس:OCT/نامه دوم:SEP/مصاحبه:NOV/كليرنس: 44 روز/دريافت ويزا:16 Jan/مقصد:سياتل/ تاريخ حدودي ورود به سياتل:May
تشکر کنندگان: sam11 ، Tomas ، 3pideh ، kasrafo ، shkhmo
http://mohajersara.com/thread-3808-post-...#pid269833
تا جایی که اطلاع داشتم پاسختون رو نوشتم از بقیه دوستان هم خواهش می کنم در این زمینه راهنمایی بیشتر کنن اگر اشتباه می کنم
کیس نامبر:2013AS8900/تعداد افراد کیس:3 نفر/اورنج کانتی کالیفرنیا
تشکر کنندگان: Tomas ، kasrafo ، peyman1355
سلام دوستان

بله دوست عزیز honesty2002 باید عوارض خروج را بپردازید من زمان خروج عوارض نداده بودم و بهم گفتند ویزای مهاجرتی هستی گرین کارت که نداری وقتی آن را گرفتی نباید بپردازی.چون این تجربه را خودم داشتم دوست عزیز مطرح کردم.سلامت و موفق باشید
خانوادگيF2A,تاريخ ارسال مدارك: 23ژانويه 2013 ,دريافت كيس نامبر:28 آگوست 2013,تاريخ واريز88$:20Feb,2014 تاريخ واريز 230$:6Mar,2014 ارسال فرم اسپانسر و جوينت اسپانسر و فرم DS-261 . تاریخ مصاحبه 1 ماه آپریل نتیجه برگه آبی
تشکر کنندگان: amir82 ، MAHDI2012 ، usa lover ، Tomas ، mercedeh2011 ، bayat_r ، honestly2002 ، achi686 ، kasrafo ، shkhmo ، peyman1355
سلام دوست عزیز این حس را همه کسانی که قصد دارند مهاجرت کنند تجربه میکنند و این بخاطر عاطفی بودن ما ایرانیهاست چه بسا که بخاطر همین حس بعضی مواقع آسیبهایی هم میبینیم یک توصیه داشتم برای شما اگر برایتان مقدور است بلیط دو طرفه بخرید و میتوانید تاریخش را عوض کنید زیرا الان از ایران قیمتش بهتر است من خودم این اشتباه را کردم و یک طرفه گرفتم زیرا فکر میکردم کار همسرم در طول 6 ماه درست میشود اما اینجا بهم گفتند 3 سال طول میکشد و من هم درخواست پاس سفید دادم و منتظر وقت انگشت نگاری هستم و بلیط برگشت برای 3 برابر تمام میشود اما بهتر از تنها بودن و غصه خوردن است!این را گفتم که اگر زمانی خیلی دلتان تنگ شد بتوانید برگردید و یک دیداری تازه کنید. موفق و موید باشید
خانوادگيF2A,تاريخ ارسال مدارك: 23ژانويه 2013 ,دريافت كيس نامبر:28 آگوست 2013,تاريخ واريز88$:20Feb,2014 تاريخ واريز 230$:6Mar,2014 ارسال فرم اسپانسر و جوينت اسپانسر و فرم DS-261 . تاریخ مصاحبه 1 ماه آپریل نتیجه برگه آبی
تشکر کنندگان: usa lover ، Tomas ، mercedeh2011 ، hadiseh.t ، Blaze ، el333 ، 3pideh ، tiba ، mahdiyegh ، kasrafo ، shkhmo ، Emma_a432 ، peyman1355




کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان