اولین سفر به آمریكا برای فعال سازی گرین کارت

[j1970]

اولا که برات آرزوی موفقیت میکنم و خوش حال میشم میبینم انقدر امید و انرژی داری

ولی من بعد کلی گشتن از کار مورده علاقه و رشته ی خودم که نا امید شدم هیچ , چند ماهه میخوام پلن بی رو اجرا کنم تا زندگیمون بگذره ولی اونم گیر نیاوردم
با کلی پارتی بازی و به قول اینا کانکشن (دور از جون شما) توی آشپزخونه کار پیدا کردم که بیشتر از ٤-٣ روز دووم نیاوردم
بگذریم
امیدوارم شما همیشه همینجوری پر انرژی پیش بری
سال خوبی برای شما و خانواده ی محترمتون آرزو میکنم

راستش من خودم رو از کامیونیتی ایرانیایی که اینجا از قدیم بودن دور کردم و سعی دارم شیرجه بزنم تو اقیانوس ناآرام غیرایرانیا.
امیدوارم که جوابشم بگیرم.
من فکر میکنم مهمه که یاد بگیریم تو رشته خودمون چطوری میشه کار گیرآورد. بطور مثال تو کار من فقط با رکروتر طرفم و اول سوالم این بود که چطوری میشه شرکت پیدا کرد! اما بعدا فهمیدم که فقط رکروتره و بس.
بعدش فهمیدم که رزومه مو چطوری بالا پایینش کنم که بتونم تماسا رو زیاد کنم (بطور مثال ماه گذشته طبق گزارش گوگل من 1588 ایمیل از 375 کانتکت مختلف گرفتم که 335 ایمیل به 150 نفرشون برگردوندم که 10% شو واسه آشنا ماشنا در نظر بگیرم، بازم رقم بزرگ میشه. اکثر این ایمیلها در دوهفته آخر و مخصوصا این هفته آخر بوده)
دوم اینکه یاد گرفتم، چیزی که ما ایران کار میکردیم خیلی بیخود بوده و فقط کار میکردیم و حالا مجبورم راجع به جزئیاتش حرف بزنم! (این در حالیه که من تو ایران تو چند تا پروژه ملی مستقیما بودم و ...) پس غرور و تجربه ایران رو گذاشتم کنار و به شدت نشستم سوال و جواب‌های مصاحبه رو خوندم!
بعد از چند تا مصاحبه که نتیجه درستی نگرفتم، بیشتر اعتقاد پیدا کردم مشکل از خودمه، پس کسی رو غیر خودم مقصر ندونستم و اصلاحش کردم.
واسه خودم قیمت گذاشتم! (اول میگفتم هر قیمتی که مناسبه!!) بعدش شروع کردم به قیمت گذاری روی خودم و قیمت رو اونقدر بردم بالا تا به جای مناسبش رسیدم.
در زمانهای مختلف محدوده خودم رو از شهر به ایالت و از ایالت به کل آمریکا و بالعکس تغییر دادم (جابجایی تو آمریکا کاملا رسمه و شرکتها هم گاهی وقتا هزینه جابجایی رو میدن)
حواستون به رزومتون باشه، مثلا اگه تو مانستر گذاشتین، دلخوش نباشین و هر چند وقت یه بار بروزش کنید! حتی اگه تغییراتی ندارین!! (دلیلش اینه که این سایتا رزومه‌های جدید رو ارسال میکنه واسه معمولا رکروترا و اینو با سعی و خطا بهش رسیدم)
آمریکا کشور تمرکز و ادامه دادنه. پس اگه چیزی رو قبول کردین روش تمرکز کنید حتی اگه اون کار، کار توی آشپزخونه باشه.

نکته مهم اینه که این روش 100% آزمایش نشده و داره مراحل نهایی تست خودش رو میگذرونه و امیدوارم پس از تست نهایی و گرفتن جواب اون رو دسته‌بندی کنم تا شاید بدرد یه نفر بخوره و مث من سعی و خطا نره جلو.


پ.ن.: آقا نوشته بودی "دور از جون"، خواستم بگم، کار کردن دور از جون نداره. ایران رو فراموش کن که آدما احترامشون به پیشوند مهندس، دکتر و سرهنگ پیش از اسمشون بود! و بدون اون شاید هویتی نداشتن. هر کاری که آدم بتونه بکنه که خودش و خونوادشو حفظ کنه هیچ ایرادی نداره و کاملا شرافتمندانس.

[ali234]

اما پلن بی! اگه نشه، میرم کارگری میکنم تا بتونم چند ماه دیگه هم دووم بیارم تا کار اصلیمو پیدا کنم، اما هیچوقت فکر برگشتن به ایران رو نمیکنم.

اولا که برات آرزوی موفقیت میکنم و خوش حال میشم میبینم انقدر امید و انرژی داری

ولی من بعد کلی گشتن از کار مورده علاقه و رشته ی خودم که نا امید شدم هیچ , چند ماهه میخوام پلن بی رو اجرا کنم تا زندگیمون بگذره ولی اونم گیر نیاوردم
با کلی پارتی بازی و به قول اینا کانکشن (دور از جون شما) توی آشپزخونه کار پیدا کردم که بیشتر از ٤-٣ روز دووم نیاوردم
بگذریم
امیدوارم شما همیشه همینجوری پر انرژی پیش بری
سال خوبی برای شما و خانواده ی محترمتون آرزو میکنم

شعبه های pizza hut دائما delivery driver میخوان برای این کار هم اقدام کنید. از توی خود سایتش بخش careers شعبه های نزدیک به منزلتون رو انتخاب کنید و اپلای کنید. برای پیدا کردن ادرس هم یک gps تهیه کنید . البته من نمی دونم اشنایی با زبانتون در چه حده ولی این مشاغل خیلی زبان احتیاج نداره در حدی که بتونید با مشتری ارتباط روزمره داشته باشید ,و... امیدوارم موفق باشید و کار اصلا عیب و عار نیست و بعدها خانواده شما به شما افتخار خواهند کرد.

[Voroujak]

راستش من خودم رو از کامیونیتی ایرانیایی که اینجا از قدیم بودن دور کردم و سعی دارم شیرجه بزنم تو اقیانوس ناآرام غیرایرانیا.
امیدوارم که جوابشم بگیرم.
من فکر میکنم مهمه که...

واقعا لذت بردم از صحبتت، آمریکا جای آدمایی مثل شما هست، همچنان پر اِنرژی ادامه بده...
اگر فیلم The pursuit of happyness رو ندیدی حتما ببین، این فیلم یه چیزی شبیه زندگی الان شما رو به تصویر کشیده، حتما انرژیت رو صد برابر میکنه واسه ادامه دادن.
لذت بردم. دمت گرم و سرت خوش باد...

[j1970]

واقعا لذت بردم از صحبتت، آمریکا جای آدمایی مثل شما هست، همچنان پر اِنرژی ادامه بده...
اگر فیلم The pursuit of happyness رو ندیدی حتما ببین، این فیلم یه چیزی شبیه زندگی الان شما رو به تصویر کشیده، حتما انرژیت رو صد برابر میکنه واسه ادامه دادن.
لذت بردم. دمت گرم و سرت خوش باد...

این فیلم رو قدیم دیده بودم و ازش خیلی خوشم میاد، اما من فعلا وضعم از او بهتره
خوب شد یادم انداختی این فیلمو، یادم باشه بگیرمش نگاش کنم.

[mansour***]

با درود به همه دوستان، سال نو واین نوروز باستانی و بهاری را به همه تبریک عرض میکنم پیامی که دارم هیچ وقت خدا را فراموش نکنید به هر روی آرزوی خوشبختی برای هموطنان وسربلندی برای کشورم دارم.
درضمن یک هدیه ناقابل هم تقدیم دوستان میکنم ازاین لینک میتوانید بیشترشبکه های آمریکا را تماشا کنید، مناسب برای کسانی که TVندارند ومناسب برای یادگیری زبان است.
http://wwitv.com/tv_channels/b5298.htm


یا علی مدد

[honey62]

سلام دوستای عزیزم توی مهاجرسرا، عید همگی تون مبارک، خوشحال شدم اومدم دیدم جمع مون جمعه، راستش پیام این دوستمون ariannbr رو که خوندم یاد خودمون افتادم، ما یه هفته دیگه میشه 4 ماهه که اومدیم آمریکا، ما هم از این بالا پایین ها داشتیم، مثلا دیشب دستم رو بریده بودم بدجور...عین بچه ها دلم میخواست جمع کنم برم خونه مون چون اگه اونجا بودم دیگه استرس هزینه دکتر و بخیه و غیره نداشتم...
ما یه دو ماهی خونه یکی از اقوام بودیم که ایشون گفتن برای اینکه شما اینجا احساس راحتی کنید و رودربایستی نداشته باشید ماهی 1200 تا کرایه بدید..!!! که ما هم گفتیم چشم و دادیم چون چاره ای نداشتیم و جایی رو بلد نبودیم، بعد از دو هفته دنبال کار گشتن توی یه رستوران مشغول شدیم، این برامون خیلی سخت بود که بعد از یه چند سالی کار پشت میز نشینی بریم تو کار رستوران، گاهی حین کار به خودم میگفتم این چیزی بود که میخواستی و زندگی تو ول کردی؟! ولی بعد 10 سال دیگه خودم رو نگاه میکردم که یه کار مرتبط با درآمد عالی دارم و کلی امیدوار میشدم. کم کم راه و چاه رو یاد گرفتیم و یه خونه اجاره کردیم ماهی 1000 تا و تا الان هم اینجا هستیم.
ariannbr عزیز، من هم از این سایت برای خودم یه نامه نوشتم، زمانی که هنوز کلیر نشده بودیم و به آخر سپتامبر رسیده بودیم، با مرور اون خاطرات و اینکه چقدر منتظر بودم بیام انرژی میگیرم برای تحمل سختی های اینجا، مطمئم خیلی دور نیست که همدیگه رو توی این سایت میبینیم و هر کدوم به جاهای خوبی رسیدیم.

[faranak.n]

من هم حدود 7 ماه ست که اومدم و از اول مه اومدم بالافاصله رفتم دانشگاه یعنی از ایران اقدام کردم برای یه دانشگاه تو یه شهر کوچیک که بتونم پول ذخیره کتم، تو شهر کوچک زندگی راحت نیست و خیلی وقت ها حوصله آدم سر میره اما خیلی خیلی ارزونه...من از این که یه راست اومدم دانشگاه خیلی راضیم و واقعا پبشنهاد می کتم اگه شرایطش رو دارید اینکارو بکنبد به چند دلیل؛ یکی اینکه کار پیدا کردم خیلی راحت می شه، من همون ترم اول پیشنهاد کار گرفتم؛ دوم اینکه انقدر درس و مدرسه ابنجا از آدم جون می گیره که اصلا وقت فکر و خبال و دلتنگی نداری....
اگه وقت کنم براتون بیشتر می گم...
سال نو همگی مبارک

[mhz_ir]

من هم حدود 7 ماه ست که اومدم و از اول مه اومدم بالافاصله رفتم دانشگاه یعنی از ایران اقدام کردم برای یه دانشگاه تو یه شهر کوچیک که بتونم پول ذخیره کتم، تو شهر کوچک زندگی راحت نیست و خیلی وقت ها حوصله آدم سر میره اما خیلی خیلی ارزونه...من از این که یه راست اومدم دانشگاه خیلی راضیم و واقعا پبشنهاد می کتم اگه شرایطش رو دارید اینکارو بکنبد به چند دلیل؛ یکی اینکه کار پیدا کردم خیلی راحت می شه، من همون ترم اول پیشنهاد کار گرفتم؛ دوم اینکه انقدر درس و مدرسه ابنجا از آدم جون می گیره که اصلا وقت فکر و خبال و دلتنگی نداری....
اگه وقت کنم براتون بیشتر می گم...
سال نو همگی مبارک

سال نو شما هم مبارک.برای چه مقطعی(کارشناسی،ارشد یا دکترا)؟وام هم گرفتید؟و اینکه گفتید کار پیدا کردید یعنی تو محیط دانشگاه یا نه چون بعضی رشته ها و دانشگاه ها اجازه کار همزمان با درس رو نمیدن؟!

[odiseh]

من هم حدود 7 ماه ست که اومدم و از اول مه اومدم بالافاصله رفتم دانشگاه یعنی از ایران اقدام کردم برای یه دانشگاه تو یه شهر کوچیک که بتونم پول ذخیره کتم، تو شهر کوچک زندگی راحت نیست و خیلی وقت ها حوصله آدم سر میره اما خیلی خیلی ارزونه...من از این که یه راست اومدم دانشگاه خیلی راضیم و واقعا پبشنهاد می کتم اگه شرایطش رو دارید اینکارو بکنبد به چند دلیل؛ یکی اینکه کار پیدا کردم خیلی راحت می شه، من همون ترم اول پیشنهاد کار گرفتم؛ دوم اینکه انقدر درس و مدرسه ابنجا از آدم جون می گیره که اصلا وقت فکر و خبال و دلتنگی نداری....
اگه وقت کنم براتون بیشتر می گم...
سال نو همگی مبارک

سلام خدا رو شکر که یه نفر پیدا شد که ازش سوالاتم رو بپرسم
فرانک جان خواهشا من و بقیه دوستان رو راهنمایی کن که خیلیییییییییی نیازمند راهنماییتون در زمینه ادامه تحصیل هستیم

راستی عید شما هم مبارک

[kopol]

من هم حدود 7 ماه ست که اومدم و از اول مه اومدم بالافاصله رفتم دانشگاه یعنی از ایران اقدام کردم برای یه دانشگاه تو یه شهر کوچیک که بتونم پول ذخیره کتم، تو شهر کوچک زندگی راحت نیست و خیلی وقت ها حوصله آدم سر میره اما خیلی خیلی ارزونه...من از این که یه راست اومدم دانشگاه خیلی راضیم و واقعا پبشنهاد می کتم اگه شرایطش رو دارید اینکارو بکنبد به چند دلیل؛ یکی اینکه کار پیدا کردم خیلی راحت می شه، من همون ترم اول پیشنهاد کار گرفتم؛ دوم اینکه انقدر درس و مدرسه ابنجا از آدم جون می گیره که اصلا وقت فکر و خبال و دلتنگی نداری....
اگه وقت کنم براتون بیشتر می گم...
سال نو همگی مبارک

سلام خدا رو شکر که یه نفر پیدا شد که ازش سوالاتم رو بپرسم
فرانک جان خواهشا من و بقیه دوستان رو راهنمایی کن که خیلیییییییییی نیازمند راهنماییتون در زمینه ادامه تحصیل هستیم

راستی عید شما هم مبارک

سلام و تبریک سال نو به همه دوستان عزیز
دوست عزیز اگر می خواهید نسبت به ادامه تحصیل در آمریکا اطلاعاتی داشته باشین بهتون پیشنهاد می کنم به این سایت یک سری بزنین و اطلاعات خوبی در زمینه تحصیل در آمریکا بدست می آورین
http://www.applyabroad.org/forum/forum.php
من هم از بازماندگان 2012 هستم که البته 2 بار به آمریکا رفتم و برگشتم یک بار شهریور پارسال و آخرین بار هم اسفند بود که البته دفعه دوم قرار بود بمونم که یک سری اتفاقات افتاد که مجبور به برگشتن شدم و اگر خدا بخواد بزودی . برای همیشه وارد خاک آمریکا خواهم شد ، تجربیات خوبی رو در هر دوبار سفری که به آمریکا داشتم به دست آوردم و با دوستان خوبی هم آشنا شدم ، قبلاً بهم گفته بودند توی آمریکا همه اینقدر درگیر کار و زندگی هستند که نمی تونند به کسی کمک بکنند و حتی اگر برادرت هم اونجا باشه نمی تونه کاری واست انجام بده ولی انسانهایی رو دیدم که علیرغم مشغله کاری فراوان ولی فوق العاده مهربان و خوب با ما برخورد کردند و هر گونه راهنمایی و کاری که از دستشون بر می آمد رو برامون انجام دادند ،آمریکا سرزمین فرصتهاست کافیست حتی اگر کاری پیدا نکردین برین و در مورد بیزینس ایرانی هایی که اونجا هستند تحقیق کنید باور کنید برای موفقیت نیازی به سخت کار کردن فیزیکی نیست و این مغز شماست که باید سخت کار بکنه ، خیلی از آمریکایی ها تقلید نکنید چون مردم اونجا عادت کردند که یک سری کارها رو روتین انجام بدهند بدون اینکه به این فکر کنند که آیا راه بهتری به جز این کار هم هست یا نه ، نمی دونم شما هم با این نظر من موافق باشین یا نه .ولی من فکر می کنم توی آمریکا 80% مردم کار می کنند تا 20 % مابقی زندگی فوق العاده و خوبی رو داشته باشن ، پس باید سعی کرد تا خیلی زود از مرز 80 % عبور کنید تا مزه زندگی رویایی که در انتظارش هستید رو بچشید که البته کار فوق العاده سختیه و یک انرژی فوق العاده ای رو طلب می کنه
امیدوارم همگی موفق و پیروز باشین و به امیدی سربلندی همه ایرانی های عزیز در هر جای دنیا

[j1970]

...برای موفقیت نیازی به سخت کار کردن فیزیکی نیست و این مغز شماست که باید سخت کار بکنه ، خیلی از آمریکایی ها تقلید نکنید چون مردم اونجا عادت کردند که یک سری کارها رو روتین انجام بدهند بدون اینکه به این فکر کنند که آیا راه بهتری به جز این کار هم هست یا نه ، نمی دونم شما هم با این نظر من موافق باشین یا نه .ولی من فکر می کنم توی آمریکا 80% مردم کار می کنند تا 20 % مابقی زندگی فوق العاده و خوبی رو داشته باشن ، پس باید سعی کرد تا خیلی زود از مرز 80 % عبور کنید تا مزه زندگی رویایی که در انتظارش هستید رو بچشید که البته کار فوق العاده سختیه و یک انرژی فوق العاده ای رو طلب می کنه...

ممنون، حرفای خوبی بود.
فقط خواستم از فرصت استفاده کنم یه نکته رو بگم. چون دیدم خیلی از ایرانیا میگن که مثلا آمریکاییا خنگن یا نمیفهمن یا مثلا بلد نیستن زرنگ‌بازی در بیارن و این چیزا!
از ساده‌ترین کار مثل رانندگی بگیر تا بقیه قضایا. من خیلی موافق نیستم چون به وضعیت جاری در هر دو سرزمین نگاه میکنم و خیلی ساده میبینم که در همین سرزمینی که ما میخوایم رفتارها و فرهنگ ایرانی خودمون رو نیگر داریم شرکتهای بسیار موفق که عمرشون از قرن هم میگذره وجود دارن و اما در سرزمین مادری خودمون به اندازه تعداد انگشتهای یک دست هم نمیتونیم همچین شرکتهایی رو نام ببریم و علتشم در شیوه زندگی و کار کردن مردمان این سرزمین (از هر نژاد و رنگی) خلاصه شده.
نمیخوام بگم اینجا ایده‌آله ولی شیوه زندگی خودش رو میطلبه و اونقدر راه موفقیت طولانیه که شما باید اول خوب راهتو بشناسی، بعدش تصمیم بگیری و منابعت (مالی، دانش، کانکشن...) رو تامین کنی و بدون اینکه اینور و اونور نگاه کنی به سمت هدفت بری. کدوم تک‌تیراندازی میتونه بدون تمرکز روی هدفش اون رو از فاصله 400 یا 500 متری بزنه؟
در آخر اینکه همونطوری که پشت زیبایی و وقار یه بوگاتی، آئودی، بنز یا بی‌ام‌دابلیو کلی کار مهندسی و تلاش شبانه‌روزی و سخت وجود داره و با هر گازی که میدی کلی قطعات با هماهنگی کامل (و هر چیز کار خودش) و توی کلی روغن و کثافت کار میکنن تا لذتشو ببری، پست یه زندگی رویایی! هم کلی تلاش شبانه‌روزی و پشتکار و تمرکز روی هدف وجود داره.

تجربه کم من اینجا به من گفته که باید این فرهنگ رو یاد بگیرم، باهاش برم جلو و خودمو قوی کنم و از کار سخت هراسی نداشته باشم که هر جا کم بیارم قافیه رو باختم.

[kopol]

...برای موفقیت نیازی به سخت کار کردن فیزیکی نیست و این مغز شماست که باید سخت کار بکنه ، خیلی از آمریکایی ها تقلید نکنید چون مردم اونجا عادت کردند که یک سری کارها رو روتین انجام بدهند بدون اینکه به این فکر کنند که آیا راه بهتری به جز این کار هم هست یا نه ، نمی دونم شما هم با این نظر من موافق باشین یا نه .ولی من فکر می کنم توی آمریکا 80% مردم کار می کنند تا 20 % مابقی زندگی فوق العاده و خوبی رو داشته باشن ، پس باید سعی کرد تا خیلی زود از مرز 80 % عبور کنید تا مزه زندگی رویایی که در انتظارش هستید رو بچشید که البته کار فوق العاده سختیه و یک انرژی فوق العاده ای رو طلب می کنه...

ممنون، حرفای خوبی بود.
فقط خواستم از فرصت استفاده کنم یه نکته رو بگم. چون دیدم خیلی از ایرانیا میگن که مثلا آمریکاییا خنگن یا نمیفهمن یا مثلا بلد نیستن زرنگ‌بازی در بیارن و این چیزا!
از ساده‌ترین کار مثل رانندگی بگیر تا بقیه قضایا. من خیلی موافق نیستم چون به وضعیت جاری در هر دو سرزمین نگاه میکنم و خیلی ساده میبینم که در همین سرزمینی که ما میخوایم رفتارها و فرهنگ ایرانی خودمون رو نیگر داریم شرکتهای بسیار موفق که عمرشون از قرن هم میگذره وجود دارن و اما در سرزمین مادری خودمون به اندازه تعداد انگشتهای یک دست هم نمیتونیم همچین شرکتهایی رو نام ببریم و علتشم در شیوه زندگی و کار کردن مردمان این سرزمین (از هر نژاد و رنگی) خلاصه شده.
نمیخوام بگم اینجا ایده‌آله ولی شیوه زندگی خودش رو میطلبه و اونقدر راه موفقیت طولانیه که شما باید اول خوب راهتو بشناسی، بعدش تصمیم بگیری و منابعت (مالی، دانش، کانکشن...) رو تامین کنی و بدون اینکه اینور و اونور نگاه کنی به سمت هدفت بری. کدوم تک‌تیراندازی میتونه بدون تمرکز روی هدفش اون رو از فاصله 400 یا 500 متری بزنه؟
در آخر اینکه همونطوری که پشت زیبایی و وقار یه بوگاتی، آئودی، بنز یا بی‌ام‌دابلیو کلی کار مهندسی و تلاش شبانه‌روزی و سخت وجود داره و با هر گازی که میدی کلی قطعات با هماهنگی کامل (و هر چیز کار خودش) و توی کلی روغن و کثافت کار میکنن تا لذتشو ببری، پست یه زندگی رویایی! هم کلی تلاش شبانه‌روزی و پشتکار و تمرکز روی هدف وجود داره.

تجربه کم من اینجا به من گفته که باید این فرهنگ رو یاد بگیرم، باهاش برم جلو و خودمو قوی کنم و از کار سخت هراسی نداشته باشم که هر جا کم بیارم قافیه رو باختم.

دوست عزیزم باهات موافقم ،احساس می کنم نتونستم منظورم رو خوب برسونم ، منظورم این بود که خودمون رو دست کم نگیریم و فکر نکنیم که هرکاری اونها انجام می دهند درسته ، و ما هم باید چشم بسته مثل اونها رفتار کنیم،

[j1970]

...فقط خواستم از فرصت استفاده کنم یه نکته رو بگم....

دوست عزیزم باهات موافقم ،احساس می کنم نتونستم منظورم رو خوب برسونم ، منظورم این بود که خودمون رو دست کم نگیریم و فکر نکنیم که هرکاری اونها انجام می دهند درسته ، و ما هم باید چشم بسته مثل اونها رفتار کنیم،

آقا جسارت نباشه، من منظورم کل حرف شما نبود. بلکه بهانه‌ای بود برای اینکه در این مورد کمی چیزی بگم. من یه دوست خیلی خوبی اینجا دارم که همیشه میگه اینا خنگن و باعث میشه چند دقیقه‌ای چیزایی بگیم و بخندیم. ولی وقتی به دقت نگاه کردم، ترجیح دادم تخصص و آرامش زیاد یه خنگ رو تجربه کنم تا یه ایرانی زرنگ باشم.
بهرحال همه ماها کلی تجربه داریم و اگه درست استفاده کنیم میتونیم از اونا جلوتر بیفتیم! دلیل داره، و دلیلشم اینه که ما دو جور تجربه داریم و ساکنین آمریکا یه جور. پس تجربه ما بیشتره و میتونیم موفق‌تر عمل کنیم اگه تجربه اونا رو هم با مال خودمون جمع کنیم.
اما اگه فک کنیم که به تجربه اونا احتیاجی نداریم من فکر میکنم شکست میخوریم. مثل آدمی که تجربه زندگی در کوهستان رو داره و بره تو جنگل زندگی کنه، اگه تجربه جنگلی‌ها رو نادیده بگیره، مسلما نمیتونه زندگی راحتی در جنگل واسه خودش دست و پا کنه

پ.ن.: خیلی "اونا" و "ما" کردم، در صورتیکه "من" اومدم تا با "اونا" زندگی کنم، پس "اونا" و "ما" نداره و همه "ما" هستیم در نهایت

[j1970]

اُه اُه، دیروز تو مصاحبه دوم که تلفنی بود گند زدم و یه کار خوب سالی 90 هزار تا + بنفیت که عنوانشم حال میداد رو از دست دادم. با اون عنوانی که اونجا میتونستم بگیرم بعدش کارام خیلی راحت‌تر پیش میرفت بماند که احتمال همکاری بلند مدت با شرکت برقرار بود. اما یه چیزی رو فهمیدم که 100هزار تا میارزید! اونم این بود که باباجون یا روزای دوشنبه وقت مصاحبه اونم تلفنی قبول نکن یا دو روز قبلشو که همه افراد خونه دور هم جمعا حواست به انگلیسی روز دوشنبت باشه!!! در ضمن تا کارتو نگرفتی دست از مطالعه روی موضوع کاریت دست نکش و تا میتونی مصاحبه و این چیزا بخون که خیلی به درد میخوره. اکی فعلا که 100 هزار تا جلو ام!!
در عوض امروز رفتم یه مصاحبه که 4 نفر دورم نشستن و دو ساعت حرف زدیم و دیدم که چند تا از تخصصای توی پروژه رو میتونم واسشون انجام بدم. کلا حال کردیم دیگه و آخرش وقتی پرسید کی آماده‌ای؟ مث یه حرفه‌ای گفتم: دوشنبه ) (البته نه فارسیا، به انگلیسی یه چیزی گفتم که معنی فارسیش میشد دوشنبه خودمون و امیدوارم اونم فهمیده باشه)
اما قسمت بد ماجرا، وقتی با رکروتر حرف زدم و پرسید ساعتی چقدر؟ من گفتم فلان + بنفیت که اون گفت ولی اینا بودجه شون کمه و من که راستش تو ذوقم خورده بود گفتم اما این خیلی کمه و مسئولیت کار زیاد! با اینحال بهش گفتم که باشه بعدا راجع بهش حرف میزنیم و دارم فکر میکنم (البته اینو بگم که هنوز اون شرکت نگفته که منو میخواد یا نه!)

اینجا مسائل اینجوری پیش میره که رکروتر اون وسط باید مطمئن بشه که هر دو از هم خوششون میاد والا چیزی سر نمیگیره. نکتش اینه که منفعلانه برخورد نکنید و حق خودتون بدونید که از کار خوشتون میاد یا نه.

[farokhi21]

سلام دوستان عزیز میشه بفرمایید نمونه مصاحبه ها رو از کجا میتونم بگیرم؟
متشکرم