بی خانمانی در آمریکا

[nicole.gemini]

بخاطر بچه هایی که در خانواده های کم درامد زندگی میکنند و گرین کارد دارند به سرپرست خانواده ماهیانه میدهند...نمیدونم چقدر ولی کافی است.. غیر از آن بن غذا هم میدهند.... احتیاج به سیتیزن بودن هم ندارد.. میبینید که بعضی ملیتها اینجا چند تا چندتا بچه میاورند...بخاطر همینه... بیمه شان هم که تا 20-21 سالگی مجانی است... آن دوستی که نوشته بود با 10000 تا میشه اینجا استارت زندگی را زد، باید بگم البته میشه... فقط باید حداقل یکی تون سریع کار پیدا کنه... سخته ولی غیر ممکن نیست... ولخرجی هم نکنید... یک سوئیت یا آپارتمان 1 خوابه حوالی شهر بگیرید...

[yami]

بخاطر بچه هایی که در خانواده های کم درامد زندگی میکنند و گرین کارد دارند به سرپرست خانواده ماهیانه میدهند...نمیدونم چقدر ولی کافی است.. غیر از آن بن غذا هم میدهند.... احتیاج به سیتیزن بودن هم ندارد.. میبینید که بعضی ملیتها اینجا چند تا چندتا بچه میاورند...بخاطر همینه... بیمه شان هم که تا 20-21 سالگی مجانی است... آن دوستی که نوشته بود با 10000 تا میشه اینجا استارت زندگی را زد، باید بگم البته میشه... فقط باید حداقل یکی تون سریع کار پیدا کنه... سخته ولی غیر ممکن نیست... ولخرجی هم نکنید... یک سوئیت یا آپارتمان 1 خوابه حوالی شهر بگیرید...

البته پیرو فرمایش شما، تاجایی که میدونم و فکر کنم اساسا این قانون هم ایالت به ایالت فرق داره (حائز شرایط بودن و مقدار و ... ) و حتما باید روش تحقیق کرد.

[soheilbadami]

بخاطر بچه هایی که در خانواده های کم درامد زندگی میکنند و گرین کارد دارند به سرپرست خانواده ماهیانه میدهند...نمیدونم چقدر ولی کافی است.. غیر از آن بن غذا هم میدهند.... احتیاج به سیتیزن بودن هم ندارد.. میبینید که بعضی ملیتها اینجا چند تا چندتا بچه میاورند...بخاطر همینه... بیمه شان هم که تا 20-21 سالگی مجانی است... آن دوستی که نوشته بود با 10000 تا میشه اینجا استارت زندگی را زد، باید بگم البته میشه... فقط باید حداقل یکی تون سریع کار پیدا کنه... سخته ولی غیر ممکن نیست... ولخرجی هم نکنید... یک سوئیت یا آپارتمان 1 خوابه حوالی شهر بگیرید...

البته پیرو فرمایش شما، تاجایی که میدونم و فکر کنم اساسا این قانون هم ایالت به ایالت فرق داره (حائز شرایط بودن و مقدار و ... ) و حتما باید روش تحقیق کرد.

در ضمن پیرو فرمایش جنابعالی امار نشون میده که 20 درصد مردم امریکا زیر خط فقر زندگی میکنند که 50% انها در فقر مطلق هستند یعنی متوسط 10 % جمعیت قانونی و در مقابل کسانی که برای دریافت کمکهای دولتی قبول میشن حدود 6% میانگین مملکتی هستن و این نشون میده که بسیاری از افراد فقیر نمیتونن که تحت پوشش قرار بگیرن و این احتمالا برمیگرده به وضع بد اقتصادی و کسری بوجه وحشتناک دولت که از سالهای قبل به ارث گذاشته شده.اصولا تبلیغات زیادی برای برنامه های دولتی مثل پول نقد و کمک به اشتغال یا بیمه ارزان و اینها میشه ولی بیشتر اونها در شرایط بسیار خاصی تعلق میگیرن و همینطور که گفتی از ایالت به ایلت بسیار متفاوت هست.
توصیه من هم به دوستان این هست که حتما تحقیق خوبی بکنن و مبادا به هوای این کمکها تصمیم به مهاجرت بگیرند (با توجه به وضع دلار و ارزش کم ریال) که ریسک بزرگی هست. بسیاری افراد که خارج از امریکا هستن چنین برداشتهایی دارن که اکثرا امریکا رو از نظر تامین اجتماعی با کانادا یا اروپا اشتباه میگیرن در حالیکه سیستم امریکا اصولا بر روی شکاف طبقاتی هست نه توزیع منافغ.

[yami]

بخاطر بچه هایی که در خانواده های کم درامد زندگی میکنند و ...

البته پیرو فرمایش شما، تاجایی که ...

در ضمن پیرو فرمایش جنابعالی امار نشون میده ...

سهیل جان، فقط یک کلمه میتونه پیرو پیرو فرمایش جنابعالی باشه که اونم هست :: «تکبیــــــــــــــــــر!» ...
اون شکافه رو خوب اومدی، لامصب همون شکافه شکافتمون، شکفته شدیم

[jordanir]

پیرو پیروات دوستان عزیز و شکفته شدن که چه عرض کنم جروات متعدده برای هزینه اسکان عرض شود که با تشکر از یامی عزیز و همه بر و بچ این تاپیک بسیار تاپیک مهمیه ولی چون واقعیته قطعا تلخه.
اونهایی که تازه میان اونهم از ایران با دلار خداتومنی که سهله بیخونمون بشن. خود این بنده خداهایی که چند ساله اینجا کار و زندگی و کلی کردیت دارن سیم سوت ثانیه بیخونمون میشن. انقدرم مخارج بالاست که حقوق بیکاری و ازاین حرفها تازه اگر داشته باشن به جاییشون نمیرسه. یارانه هم نمیدن. هه هه.
یا سریعتر باید کار پیدا کرد که با اوضاع احوال امریکا بعیده. بیشتر الان جنبه تبلیغاتی داره.
حباب دلار هم بپکه دیگه هیچی. دلارا که قایم کردین رو بهتره یه فکری به حالش بکنین.
فقط چینه که الان دلار را نگه داشته و مردم امریکا البته اونهایی که هنوز پولی براشون مونده منتظرن که خودشون با دست خودشون همون بلایی رو که ایرانیها سر خودشون اوردن بیارن. چنان تورمی برای خودشون ایجاد میکنن که خودشونم نتونن درستش کنن.
خلاصه این تاپیک رو جدی بگیرین و خداییش کسی ایده ای داره بگه. میدونیم که دوستاتون رفتن براتون تعریف کردن. :دی

[soheilbadami]

[quote='nicole.gemini' pid='253193' dateline='1356051531']
بخاطر بچه هایی که در خانواده های کم درامد زندگی میکنند و ...

البته پیرو فرمایش شما، تاجایی که ...

در ضمن پیرو فرمایش جنابعالی امار نشون میده ...

[نوران]

یامی جان از توضیحات بسیار کامل و جامعت سپاسگذارم و امیدوارم که هیج وقت هموطنان ما گرفتار بی‌خانمانی نشوند ولی من هم در تایید نوشته های شما به دوستان عزیز تازه وارد پیشنهاد می‌کنم که به این موضوع توجه ویژه داشته باشند چون هزینه های زندگی در این کشور چنان بالاست که در کوتاه ترین زمان موجودیتان تمام شده و مشکلات از همه طرف حمله ور می‌شوند.

من هم دو تا بچه کوچک دارم و خانمم شاغل نیست.با این وضع دولار نهایتا 10 هزار تا بیشتر ندارم خانمم هم شاغل نیست.شغل ایرانم هم که ت ح و ی ل د ا ری هستش که همچین شغل جذابی که با مدرکم جور در بیاد نیس.فکر کنم ما بیاییم نهایتا کارتون خواب میشیم. اما من به خاطر خودم نمیگم واسه بچه هام ناراحت هستم.یه جایی خوندم به حساب بچه ها پول واریز میشه که نمیدونم چقدر صحت داره.با این اوضاع فکر کنم قید مهاجرت رو بزنیم بهتره?

اینجا رو مطالعه کنید تمام پی دی افها فارسی است. مربوط به کالیفرنیاست .شما که دوتا بچه کوچیک دارید بله بهتون کمک تعلق می گیرد. ولی خب زندگی با این مبلغ ناچیز خیلی سخته. ضمنا افراد کارتن خواب بچه ندارند و به خاطر بچه ها به دارندگان گرین کارت مزایایی میدهند فقط به خاطر بچه ها.

http://www.cdss.ca.gov/cdssweb/PG163.htm

پیشنهاد می کنم تمام پی دی افهای فارسی بخصوص بخش بیمه رایگان اطفال و بزرگسال رو کامل بخونید.

ضمنا اسپانسر نباید داشته باشید. میگن استفاده از کمک توی سیتیزن شیپی تاثیر داره.ولی توی این پی دی اف ها اگر زحمت بکشید دانلود کنید سه چهارتاش رو بخونید جاهای مختلفش نوشته که " نخیر " تاثیر نداره . امیدوارم هیچوقت نیاز به این کمکها پیدا نکنید و انشالله همون روزهای اول کار پیدا می کنید . برای شروع از کارهای چیپ شروع کنید مهاجرت سخته دیگه سختیش هم دوسه سال اول بیشتره! ضمنا منم معتقدم با ده هزار دلار اگر صرفه جویی کنید تا یافتن کار دوام میارید. بستگی داره چطور زندگی کنید.

[m9780]

به نظر من بی خانمانی یک پروسه هست!
به قول یامی عزیز یک فرد خودش احساس میکنه و میفهمه که داره بی خانمان میشه!!
پس چه بهتر که خیلی خوب بهش فکر کنیم و از فکر کردن بهش نترسیم، همون طور که یک فرد به آرزوهای زیبا و قشنگی های مهاجرت نگاه میکنه بای دبه سختی هاش هم نگاه کن!

[andrewlachina]

چه تاپیک جالبی . فکر نمیکردم چنین چیزی وجود داشته باشد .حتی برای منی که 11 سال پیش از یک شهرستان خیلی کوچک ( همون دهات ) در مرکز ایران بیرون امدم وکلی مارکوپلو بازی در اوردم و هنوز هم تکلیفم مشخص نیست که کجایی هستم بعضی چیزهایش جدید بود من تجربه زندگی تو امریکا رو ندارم ولی خب قطعا از راهی که من سالها پیش در اروپا رفتم سخت تر نیست چند تا توصیه برای دوستان به عنوان ادمی که شب های زیادی رو بدون سقف خوابیده .
اول : حفظ سلامتی و هوشیاری . هیچ چیز از این مهمتر نیست اگر بی خانمان شدید دور هر چیزی که شما را از حالت عادی خارج کند خط بکشید . شب ها با پوشش درست و توی کیسه خواب بخوابید . الکل و ... مصرف نکنید . بیماری بدترین چیزیست که میتواند در این شرایط سراغتان بیاید حتی یک سرما خوردگی ساده در این شرایط پدرتان را در می اورد . اگه سیگار میکشید بدون لحظه ای تردید حتی همون نخ اخر رو هم نکشید و بندازیدش دور سیگار علاوه بر مشکلات سلامتی هزینه زیادی رو بهتون تحمیل میکنه که میتونید جاش غذا یا میوه تهیه کنید .
دوم : باز هم حفظ سلامتی . بدن انسان نیاز به ویتامین دارد . مهمترینش ویتامین های بی و سی هستند کمبود ویتامین سی خیلی سریع روی سلامتی شما اثر میگذارد اولین کاری که میکنید چند بسته قرص ویتامین بخرید ( ارزان است ) و هر روز مصرف کنید اگر جایی هستید که میوه بی صاحاب روی درخت هست توی خوردنش تردید نکنید . یه سری از دارو ها رو همیشه داشته باشد . چرک خشک کن . قرص سرما خوردگی . ضد درد غیر مخدر ( باور کنید دندون درد توی بی پولی و بد تر از اون غیر قانونی بودن در حد مرگ دیوانه کنندس ) چسب زخم یکی دو تا باند یه قیچی کوچیک تاشو و یه بطری کوچیک ( اندازه قطره چشمی ) بتادین و ناخن گیر ( این یکی اینقدر مهمه که من حتی همین الانم به عنوان جا کلیدی ازش استفاده میکنم و همیشه همرامه ) اینا واقعا لازم هستن جای چندانی رو هم نمیگیرن .
سوم : ابزار لازم . یه چیزهایی توی خونه وقتی هستید وجودش معمولی است و کلا هم چندان نیاز نمیشود ولی در شرایط سخت خیلی لازم است . چند تا چیز رو حتما همراه داشته باشید . یکی از این مجموعه ابزار های همه کاره ( نوع مرغوب ولی چینی اش را بخرید ) سایز بزرگ که کار کردن باهاش اسون باشه . شاید باورتون نشه ولی چیز ساده ای مثل کاردی که بتونه نون یا تیکه کالباس رو ببره بعضی وقتا براتون ارزو میشه . فندک از نوعی که شبیه مشعل جوشکاریه و یه دونه از این بطری بنزین های فندک برا اتیش روشن کردن . چراغ قوه ال ای دی کم مصرف . یه میله فلزی محکم که بشه جای سیخ ازش استفاده کرد ( کاربرد های خیلی بیشتری از پختن کباب داره ) نخ و سوزن .
چهارم : لباس مناسب . شما میخواید تو شرایط سخت زندگی کنید نمیرید مهمونی که . پس لباس مناسب داشته باشید شلوار کتان و پیرهن دگمه دار و کفش راحت و محکم ( پوتین بهتریین انتخابه ) گاهی ممکنه مجبور بشید مسیر های طولانی رو پیاده برید چون پول اتوبوس ندارید یا اصلا اون منطقه رو پوشش نمیده . موی سرباز ها بی دلیل کوتاه نیست موهاتون رو کوتاه نگه دارید . کاور بارونی داشته باشید که زیر بارون موش اب کشیده نشید .
پنجم : یه جا رو پیدا کنید که بهتون رایگان غذای گرم ( به خصوص سوپ ) بده . با غذای سرد تا مدت محدودی میشه سر کرد . و توی شرایط بی خانمانی غذای گرم خیلی مهمه .
ششم : ممکنه برای بعضی ها جالب نباشه ولی کلیسا رو از یاد نبرید . همیشه نه ولی خیلی وقت ها کمک میکنند بدون این که ازتون بپرسن کی هستید . اگه بیمار شدید مثلا سرماخوردید تو فصل سرد و دیدید که نمیتونید از خودتون پرستاری کنید برید دم یه صومعه یا کلیسا و ازشون تقاضای کمک کنید قوانین مذهبی کلیسا میگه اونا وظیفه دارن از ادم دردمند پرستاری کنند .
اینها توصیه های عمومی بودن برا زندگی تو شرایط غیر عادی حالا زندگی تو ماشین .
قطعا کاروان ( از اینایی که خودش تخت و اینا داره ) از هر چیزی بهتره ولی خب گرونه بعد از اون ون های ترانسپورت که قسمت عقبش اصلا پنجره نداره مدل های فوردش تو اروپا خیلی ارزونه امریکا رو نمیدونم . در های عقب اینا معمولا قفل های خیلی خوبی دارن و دزد ها نمیتونن بازشون کنن پس امن هستن . کف این ماشین ها مثل ایرانیت موج داره و موقع خواب ازارتون میده اول با یه لایه لاستیک اسفنجی ( متری میفروشن ) کفش رو بپوشونید . تا هم گرمتر باشه هم راحت تر بخوابید . پشت ون رو مرتب و تمیز نگه دارید و سعی کنید روزها اونجا غذا نخورید چون باقی مونده غذا و اشغال باعث جذب حشرات و حیوانات میشه وسایلتون رو تو جعبه های مقوایی جا از هم نگه دارید تا منجر به به هم ریختگی نشه در ظرف های اب و غذا رو همیشه محکم ببندید . یه مدل چراغ هایی هستن که مخصوص کمپینگ هستن وصل میشن به سقف و قابلیت شارژ دارن . از اونا بخرید تا باطری ماشین رو نابود نکنید . یه تیکه آینه پیدا کنید و با چسپ قطره ای محکم به دیواره ون بچسپونیدش زدن ریش با اینه ماشن عذاب اوره .
حالا بعد از اینها . شما قصد ندارید که بی خانمان باقی بمونید پس باید کار پیدا کنید و از همه اونا مهمتر به پول هم نیاز دارد . یه سری کارها هست که همیشه هست و فوری هم گیر میاد مزد انچنانی ندارن ولی باهاش میشه زنده موند هیچ کس هم ازتون هیچ سوالی نمیپرسه . یکیش پخش کردن تبلیغاته که همیشه هست اگه اعتماد به نفس و خلاقیت بیشتری دارید ومجازه تو شهرتون دست فروشی کنید ( مخصوصا خرد ریز هایی مثل جا کلیدی یا گردنبند های ارزون دخترونه چیزهایی که زیر یک دلار قیمت داشته باشند نرید سراغ ساعت و چیز های گرون چون مردم این چیز ها رو از دست فروش نمیخرن و سودی هم نداره ) در امدش حتی از یه کار ثابت هم بعضا بیشتره . این کار ها باعث میشه بتونید دووم بیارید تا یه شغل و مکان ثابت پیدا کنید .
کار بیهوده انجام ندید . ول گردی نکنید . اصلا طرف مکان های تفریحی حتی از نوع رایگانش هم نرید مگه این که بخواید اونجا کار کنید . انسان انرژی محدودی تو طول روز داره توانتون رو روی چیزی که براتون ضروری هست بزارید .
یه چیز خیلی مهم هم در اخر اضافه کنم . بی رحم و سرسخت باشید . هر چی سرسخت تر باشید احتمال دووم اوردنتون بیشتره . احساس رو بریزد دور . خجالت . غم . گریه احساس بدبختی و.... بدترین دشمن شما هستن .

[andrewlachina]

یه چیز جدی هم دفاع از خوده . شما با معتاد ها و ارازل و اوباش مشکل پیدا میکنید . دسته اول میخوان ازتون دزدی کنن ( معتاد ها حتی به کفش هاتون هم رحم نمیکنن اینو بدونید ) و دسته دوم قصد ازارتون رو دارن باید خطرناک به نظر بیایید تا سراغتون نیان اگه حس کنن ضعیفید بهتون حمله میکنن . یه چیزی که بتونه دیگران رو بترسونه و در عین حال سلاح هم به حساب نیاد که براتون مشکل ایجاد کنه همیشه تو ماشین داشته باشید تو انتخاب این یکی هیکل و تیپ خودتون رو هم لحاظ کنید هر چیزی هر کسی رو ترسناک نمیکنه . من خودم 195 سانت قد و 100 کیلو وزنمه رنگ پوستم هم روشنه و با موهای کوتاه سربازی و لباسی که معمولا میپوشم همین الانش هم شکل ادم کش های اوکراینی و صرب هستم ولی اون زمان ها یه تبر کهنه داشتم که هر وقت این جماعت نزدیکم میشدن دستم میگرفتم و همیشه هم موثر بود .

[sepideh jan]

من نفمیدم قراره بیام آمریکا بی خانمان شم !!ااین همه خرج و زور که اخرش اینه ینی ببخشید مگه خرم! اینم شد موضوع !! بهتر نیس یه تاپیک بزنید موفقیت در آمریکا و نحوه اماده شدن برای آن! شما که وقت و انرژی میزارید درس درمون و بدرد بخور بزارید به کارمون بیاید.
روشهای گدایی از دولت و یاددادن هنر نیس که !

فکر شکست را هم نباید یه سر راه داد.اول امید و تکیه بر خداوند و بعد هم تلاش و فکر درست و ولخرجی نکردن.نمیدونم این تاپیک چه تاریخی باز شده،دونستن این اطلاعاتی که آقای یامی میدن خوبه ولی به قول حافظ شیراز(رهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش.........

[yami]

متاسفانه علیرغم میل باطنی و در کمال شرمندگی به عنوان یک هموطن باید عرض کنم که فعلا تا جایی که خود من اطلاع دارم دو نفر از هموطنان عزیز برنده در لاتاری (آقا) در آمریکا به همین وضعیت دارن گذران روزگار میکنند. یک نفر هم که با علم به اینکه میاد بی خانمان بشه داره میاد چون مجبوره...
حداقل همینقدر جای شکرش هست که با استفاده ازین تاپیک تونستن بجای فلاکت یا برگشتن، در وضعیت خیلی خیلی بهتری از بی خانمانی باشند.
برای همشون آرزوی موفقیت در کوتاه ترین مدت رو دارم.

[Carrot]

از دوست خوبم یامی جان عزیز بابت این تاپیک خوب نهایت تشکر رو دارم
یامی جان این پستت خیلی خوبه و اگر کمی یا کاستی داره لطفا ویرایشش کن و هر چی لازمه بهش اضافه کن تا یک پرینت ازش بگیریم بزاریم تو جیبمون
http://mohajersara.com/thread-5315-post-...#pid186132

[yami]

از دوست خوبم یامی جان عزیز بابت این تاپیک خوب نهایت تشکر رو دارم
یامی جان این پستت خیلی خوبه و اگر کمی یا کاستی داره لطفا ویرایشش کن و هر چی لازمه بهش اضافه کن تا یک پرینت ازش بگیریم بزاریم تو جیبمون
http://mohajersara.com/thread-5315-post-...#pid186132

کروت جان! شما ماشالا کارت خیلی درسته. ایشالا بخدا توکل کن و حواس جمع، همه چی درست میشه.

[rzjrh]

پورت سریال عزیز، فرمایش شما متین اما روی صحبت من با مهاجری هست که نهایت با چه میدونم 20 هزار دولار میاد اینجا و تا دوزاریش بیوفته که چی به چیه و چرا همچین شد اینجوری شد، پولش تموم میشه و در اون لحظه فرقی با یک آمریکایی که بقول شما تمام حقوق بیکاریشو خورده و خلاصه هر چه بوده نبوده رو فرستاده خندق بلا، نداره که هیچ بلکه حداقل اون آمریکایی اینجا کشور خودشه و زبانش درازه اما این مهاجر چی؟ میگن دو روزه اومدی الان چی میخوای از جون ما؟
البته که شرایط یک سیتیزن و حتی یک گرین کارتی که مثلا چندین ساله اینجا در یک شغل ثابت تمام وقت کار کرده فرق میکنه.
متاسفانه این دوستان ما فکر میکنن که آمریکا یا حالا هر کشور دیگه، از قحط الرجالی به ایرانی جماعت یا هر ملیتی دیگه ویزا میده و کار و تامین اجتماعی طرف همچین آماده هست که بصورت بسته پیشنهادی اول کار تقدیم بشه! ازشون هم بپرسی که پس این بیکاران و بیخانمانهای خودشون پس چیه، بادی به قبقب (غبغب!) انداخته و میگن «اونا بابا معتادن همشون، دولتم دیگه از دستشون خسته شده، حساب ماها متخصصین عالیقدر با اونا جداست!»
من باحساب همین محله خودمون میگم. یک مهاجر اگه پولش تموم بشه، خودشو بکشه با کار ریتیل کرایه خانه اش در یک محل تمیز و امن هم در نمیاد! خوب حالا بقول سعدی تا چه خورم صیف و چه پوشم شتا! بجای خود. نهایت اینه که یا مجبوره ماشین خواب بشه یا برگرده خونه اش! من به عقلم راه سومی که کاربردی باشه نمیرسه.

اوه ! شما گفتین طرف با 20 هزار اومده اینطوری شده!! ما قراره با ده هزار بیاییم پس وای به حال ما!