بی خانمانی در آمریکا

[yami]

پورت سریال عزیز، فرمایش شما متین اما روی صحبت من با مهاجری هست که نهایت با چه میدونم 20 هزار دولار میاد اینجا و تا دوزاریش بیوفته که چی به چیه و چرا همچین شد اینجوری شد، پولش تموم میشه و در اون لحظه فرقی با یک آمریکایی که بقول شما تمام حقوق بیکاریشو خورده و خلاصه هر چه بوده نبوده رو فرستاده خندق بلا، نداره که هیچ بلکه حداقل اون آمریکایی اینجا کشور خودشه و زبانش درازه اما این مهاجر چی؟ میگن دو روزه اومدی الان چی میخوای از جون ما؟
البته که شرایط یک سیتیزن و حتی یک گرین کارتی که مثلا چندین ساله اینجا در یک شغل ثابت تمام وقت کار کرده فرق میکنه.
متاسفانه این دوستان ما فکر میکنن که آمریکا یا حالا هر کشور دیگه، از قحط الرجالی به ایرانی جماعت یا هر ملیتی دیگه ویزا میده و کار و تامین اجتماعی طرف همچین آماده هست که بصورت بسته پیشنهادی اول کار تقدیم بشه! ازشون هم بپرسی که پس این بیکاران و بیخانمانهای خودشون پس چیه، بادی به قبقب (غبغب!) انداخته و میگن «اونا بابا معتادن همشون، دولتم دیگه از دستشون خسته شده، حساب ماها متخصصین عالیقدر با اونا جداست!»
من باحساب همین محله خودمون میگم. یک مهاجر اگه پولش تموم بشه، خودشو بکشه با کار ریتیل کرایه خانه اش در یک محل تمیز و امن هم در نمیاد! خوب حالا بقول سعدی تا چه خورم صیف و چه پوشم شتا! بجای خود. نهایت اینه که یا مجبوره ماشین خواب بشه یا برگرده خونه اش! من به عقلم راه سومی که کاربردی باشه نمیرسه.

اوه ! شما گفتین طرف با 20 هزار اومده اینطوری شده!! ما قراره با ده هزار بیاییم پس وای به حال ما!

دوست عزیز اگر بدونی که کجا بری اول کار که مثل خیلی ها همان شش ماه اول تو لس آنجلس و نیویورک و سانفرانسیسکو ده پانزده هزار دولار خرج نکنی، انشالا که مشکلی پیش نخواهد امد.
خیلی شهرهای کوچک هست که با ماهی 200 دولار میشه یک اتاق تو زیر زمینی زیر شیروانی جایی اجاره کرد تا شش هفت ماه اول که سختترین قسمتش هم به کمترین هزینه سپری بشه.
این مدت که گذشت و کمی جا افتادی و زبان آدم کمی باز شد و دانست که چی به چیه اوقت یواش یواش سعی میکنه که با پیدا کردن کار در شهرهای بزرگتر خودش رو بکشه به جاهای بهتر.
این چیزی هست که من بهش اعتقاد دارم. شش تا نه ماه اول زمان تلف شده هست و بهترین کار اینه که به کمترین هزینه ممکن در ارزانترین جای ممکن سپری بشه.
البته بعضی ها زرنگ تشریف دارن و از روشهایی محل زندگی رایگان پیدا میکنن که از گفتنش در اینجا شرمنده هستم!!! اما خوب به نظر من هیچ اشکالی نداره آدم یک مدت از یک پیر زن نگهداری کنه یا از یک مادر تنها و سه تا بچه!!!!!!! ثواب هم داره

[sadeghifa]

سلام یامی جان به نظر شما استفاده از ماشینهای کاروانی که تخت وسرویس بهداشتی دارند چطوره مثلا برای کسی که دو تا بچه داره و20000تا بهتر نیست برای شروع یک ماشین کاروان مسافرتی بخره و بعد از پیدا کردن کار و تثبیت شدنه اوضاع { مثلا یک سال } ماشین رو بفروشه

[yami]

سلام یامی جان به نظر شما استفاده از ماشینهای کاروانی که تخت وسرویس بهداشتی دارند چطوره مثلا برای کسی که دو تا بچه داره و20000تا بهتر نیست برای شروع یک ماشین کاروان مسافرتی بخره و بعد از پیدا کردن کار و تثبیت شدنه اوضاع { مثلا یک سال } ماشین رو بفروشه

اگه شما قرارباشه که با اون مقدار پول یک ماشین کاروان بخرین بجاش بهتره که یک موبایل هوم بخرین. موبایل هوم به خونه هایی میگن که انگاری با چیزی شبیه کانتینر ساختن و در داخل یک مجتمع هست. حالا یا مردم صاحاب اون موبایل هوم هستن و به کسی که صاحاب زمین و مجتمع هست پول ماهانه میدن یا کلا اون موبایل هوم رو اجاره کردن.
معمولا آدمهای فقیر در این خونه ها زندگی میکن ولی خوب موبایل هومهای خیلی خوب هم هست که آدمهای مسن و مرتب توش زندگی کنن که به جوانها نمیدن.
این خونه ها در و دکان درست حسابی ندارن و نباید زیاد رو امنیتش حساب کرد.
من فکر میکنم زندگی با زن و دو بچه در کاروان اصلا غیر ممکنه! توصیه من برای زندگی تو ماشین برای یک آدم مجرد یا دو تا دوست با هم بود. اصلا غیر ممکنه فکر شو هم نکن.
یک مورد جالبی که من در مورد ایرانیهای تازه وارد کشف کردم که ...
بذار توضیح بدم با مثال.
شنیدم طرف با زن و بچه اومده و حاضر نشده با یک ایرانی دیگه که اونا هم یک زن و شوهر و بچه هستن با هم تو یک خانه زندگی کنن چون بحثهایی پیش میاد که اصلا نمیشه راه نداره. بعد چون پولش هم نمیرسه رفته تو جایی خونه اجاره کرده که مرد سبیل گنده اش رو هم ممکنه روزی بگیرن اونجا و بهش تجاوز کنن از ضعف امنیت چه برسه به خانواده!!

[mozhgangh]

من نفمیدم قراره بیام آمریکا بی خانمان شم !!ااین همه خرج و زور که اخرش اینه ینی ببخشید مگه خرم! اینم شد موضوع !! بهتر نیس یه تاپیک بزنید موفقیت در آمریکا و نحوه اماده شدن برای آن! شما که وقت و انرژی میزارید درس درمون و بدرد بخور بزارید به کارمون بیاید.
روشهای گدایی از دولت و یاددادن هنر نیس که !

سیصد و خورده ای میلیون آمریکایی هم مثل شما منتظر هستن که یکی بیاد براشون نحوه آماده شدن برای موفقیت رو شرح بده. البته خیلی ها هستن که این کار رو میکنن، کتابهاشون میلیونی فروش میره اما تقریبا تنها کسی که از این درسها درس موفقیت کسب میکنه همون نویسنده هه و ناشرش هست و بس!
متاسفانه شما فکر میکنین که با بی توجهی به مشکلاتی که در راه مهاجرت هست، براحتی میتونین ازشون فرار کنید ولی دوست عزیز اصلا اینطوری نیست. نه مهاجرت هلو برو تو گلوئه و نه موفقیت که چه عرض کنم، حتی دخل و خرج رو (نه تنها اینجا بلکه هرجا) سر هم آوردن.
از قرائن و شواهد پیداست که شما حال و روز و کلاس کاریتون خیلی بالاتر از صدها هزار بلکه میلیونها آمریکایی تحصیل کرده و متخصص هست که یک روزی برای خودشون برو بیایی داشتن ولی یک تصمیم غلط یا بدبیاری باعث شد در کوتاه مدت خونه زندگیشون رو از دست بدن و مجبور بشن در ماشینشون (البته اگه براشون مونده باشه) زندگی کنن تا اینکه از صفر (یا احیانا از زیر صفر یا حتی از صفر کلوین) شروع کنن. با این اوصاف نه تنها من، بلکه بعید میدونم در این انجمن کسی باشه که بتونید ازون تلمذ بکنید. لذا به عنوان یک برادر کوچکتر به شما توصیه میکنم (احتمالا تنها توصیه بدرد بخورمه که میتونم به شما بگم) که موقع تشریف آوردن به اینجا، حتما بلیط برگشتتون هم بخرین، مبادا روزی روزگاری که خدا اون روز رو برای هیش کس نیاره، مجبور نباشین بخاطرش به گدایی از دولت و ملتی که فکر میکنید من در این تاپیک یاد دادم، مجبور بشید.
این تاپیک صرفا برای افزایش مهارت و تجربه اعضایی هست که فکر میکنن اگه احیانا به آخر خط برسن (که متاسفانه بین مون هم کم نبوده)، مرحله بعدی تلاش در راه «زندگی در شرایط سخت» بجای انتخاب آسانترین راه یعنی "برگشتنه". خوب اگه شما به دردتون نمیخوره و راست کارتون نیست، دلیل نیست بقیه هم مثل شما فکر کنن.
با آرزوی موفقیت، فرش قرمز استثنائا برای حضور سبز شما گستره شده و بقول اون نوحه معروف «آمریکا منتظر ماست بیا تا برویم ...»

با تشکر از توضیحات زیبای یامی جان
قابل توجه اون دوست عزیزی که فکر میکنن اینجا فقط موفقیت ریخته شده و باید جمعش کرد ، بگم که،من و شوهرم هردو شاغل بودیم اما متاسفانه الان یک ماه هست که بیکار شدیم. هردو تخصص های خوبی هم داریم اما متاسفانه فعلا همچین مشکلی پیش اومده.
تو این 5 ماهی که امریکا بودیم و کار کردیم ، ولخرجی نکردیم و پس انداز کردیم و الان برای ماه دوم داریم اجاره 1000 دلاری خونمون رو از پس انداز حقوق کارگریمون میدیم. اینجا باید خودتو برای همه چی اماده کنی.
مهم نیست کارگر باشی یا مهندس یا مدیر ، تا وقتی میخوانت که اپ تو دیت باشی. نه این که فقط یک کار روتین انجام بدی.
بی خانمانی و بی پولی رو امیدوارم هیچکس دچارش نشه ، اما واقعا باید بهش از قبل اندیشید
ما میتونستیم مثل امریکایی و مکزیکی ها هر هفته بریم رستوران و همش فروشگاه خرید کنیم ، اما اگه اینکار رو کرده بودیم و به قضیه بی خانمانی احتمالی در اینده فکر نمیکردیم ، الان داشتم از شلتر بهتون پیغام میدادم.
فقط این رو میگم که خیلی مراقب باشید و هیچوقت پس انداز رو فراموش نکنید.

بله احتمال بی خانمانی برای همه هست. برای همه. با چشم و گوش باز زندگی و خرج کنید. موفق باشید.

[mr.foad]

آمریکا اومدن واسه کسایی که از طرف دولت آمریکا |پ ن ا ه ن د ه| میشن هم همچین چیزایی داره ؟!
دولت چقدر بهشون میده ؟! در صورتی که خانواده واسشون ماهانه پول بفرستن دولت حمایتو بر نمیداره ازشون ؟!

[Rock]

آمریکا اومدن واسه کسایی که از طرف دولت آمریکا |پ ن ا ه ن د ه| میشن هم همچین چیزایی داره ؟!
دولت چقدر بهشون میده ؟! در صورتی که خانواده واسشون ماهانه پول بفرستن دولت حمایتو بر نمیداره ازشون ؟!

دوست عزیزم اینجا محل این سوالات نیست و در اینجا فقط روی مسائل قانونی مثل مهاجرت از طریق لاتاری بحث میشه. اما فقط برای اینکه بی جواب نمونید تا وقتی که کیستون قبول نشه شما مشمول دریافت کمک نمیشید.

[mr.foad]

آمریکا اومدن واسه کسایی که از طرف دولت آمریکا |پ ن ا ه ن د ه| میشن هم همچین چیزایی داره ؟!
دولت چقدر بهشون میده ؟! در صورتی که خانواده واسشون ماهانه پول بفرستن دولت حمایتو بر نمیداره ازشون ؟!

دوست عزیزم اینجا محل این سوالات نیست و در اینجا فقط روی مسائل قانونی مثل مهاجرت از طریق لاتاری بحث میشه. اما فقط برای اینکه بی جواب نمونید تا وقتی که کیستون قبول نشه شما مشمول دریافت کمک نمیشید.

مرسی.
آخه واسم سوال بود که اینهمه ملت از ایرانی و افغانی و پاکستانی و ... میرن پناهنده میشن پس چطوری زندگی میکنن ؟! طرف با 20هزار دلار رفته دچار مشکل شده ! تمام این تاپیک رو هم مطالعه کردم و همونطور که میدونستم آمریکا تو این موارد خیلی شبیه ایران هست و کلا خیلی از سیستم هاش شباهت زیادی به ایران داره ! و اصلا با اروپا و کانادا قابل مقایسه نیست که توشون کمترکسی پیش میاد بیخانمان بشه، چون افراد کم درامد و یا بیکار از دولت امکانات خوبی میگیرن و بیخانمان نمیشن ! حتی یه نفر در مورد بی خانمان های ونکوور ( کانادا) میگفت واقعا دولت به اینها امکاناتی میده که یارو به هیچ عنوان هوس ریسک کردن و دزدی و خلاف ملاف به سرش نمیزنه !
کلا توی کانادا هیچوقت حداقل ها رو از دست نمیدی ولی آمریکا عین ایران میمونه و هیچ چیز غیر ممکن نیست ! حتی ممکنه به جایی برسی که از گشنگی کنار خیابون تلف شی ! :|

[Rock]

آمریکا اومدن واسه کسایی که از طرف دولت آمریکا |پ ن ا ه ن د ه| میشن هم همچین چیزایی داره ؟!
دولت چقدر بهشون میده ؟! در صورتی که خانواده واسشون ماهانه پول بفرستن دولت حمایتو بر نمیداره ازشون ؟!

دوست عزیزم اینجا محل این سوالات نیست و در اینجا فقط روی مسائل قانونی مثل مهاجرت از طریق لاتاری بحث میشه. اما فقط برای اینکه بی جواب نمونید تا وقتی که کیستون قبول نشه شما مشمول دریافت کمک نمیشید.

مرسی.
آخه واسم سوال بود که اینهمه ملت از ایرانی و افغانی و پاکستانی و ... میرن پناهنده میشن پس چطوری زندگی میکنن ؟! طرف با 20هزار دلار رفته دچار مشکل شده ! تمام این تاپیک رو هم مطالعه کردم و همونطور که میدونستم آمریکا تو این موارد خیلی شبیه ایران هست و کلا خیلی از سیستم هاش شباهت زیادی به ایران داره ! و اصلا با اروپا و کانادا قابل مقایسه نیست که توشون کمترکسی پیش میاد بیخانمان بشه، چون افراد کم درامد و یا بیکار از دولت امکانات خوبی میگیرن و بیخانمان نمیشن ! حتی یه نفر در مورد بی خانمان های ونکوور ( کانادا) میگفت واقعا دولت به اینها امکاناتی میده که یارو به هیچ عنوان هوس ریسک کردن و دزدی و خلاف ملاف به سرش نمیزنه !
کلا توی کانادا هیچوقت حداقل ها رو از دست نمیدی ولی آمریکا عین ایران میمونه و هیچ چیز غیر ممکن نیست ! حتی ممکنه به جایی برسی که از گشنگی کنار خیابون تلف شی ! :|

آمریکا به هیچ شکل شبیه به ایران نیست. اون صجبت های شما هم به دلیل سیستم های کشور هاست. کشور هایی که نام بردید نظام سوسیالیستی بر آنها حاکم است که ابزار های تولید مالک خصوصی ندارد. اما نظام آمریکا نظامی کپیتالیسم هست و بر روی سرمایه داری و شایسته سالاری است. این دوتا در دو قطب متفاوت از هم هستند. هر سیستمی ضعف و قوتی داره. اما اگر به دنبال موفقیت های بزرگ میگردید بی شک باید ریسک این سیستم را بپذیرید بی خانمانی هم جزوی از آن هست!

[yami]

جهت اطلاع دوستمان آمریکا جزو کشورهایی هست که مابین کشورهای جهان اول بیشتر تعداد پنا.هند.گان رو میپذیره ولی کمترین کمکها و مزایا رو بهشون میده.
شنیدم حتی شده که بعضی از پنا.هند.گان در ترکیه یا جاهای دیگه وقتی میشنون که بجای کشورهای اروپایی به سهمیه آمریکا قسمت شدن، بدجوری هم حالشون گرفته میشه. البته خوب اونایی که اطلاع دارن که یک من ماست قراره چقدر کره بده

[Rock]

جهت اطلاع دوستمان آمریکا جزو کشورهایی هست که مابین کشورهای جهان اول بیشتر تعداد پناهندگان رو میپذیره ولی کمترین کمکها و مزایا رو بهشون میده.
شنیدم حتی شده که بعضی از پناهندگان در ترکیه یا جاهای دیگه وقتی میشنون که بجای کشورهای اروپایی به سهمیه آمریکا قسمت شدن، بدجوری هم حالشون گرفته میشه. البته خوب اونایی که اطلاع دارن که یک من ماست قراره چقدر کره بده

البته حرف شما درسته یامی جان. و تا وقتی که کیس پذیرش نشه و قابل قبول ایالات متحده نباشه مشمول کمک های مالی نمیشه. اما بعد از قبولی کمک هایی در نظر گرفته شده که از طرف کلیساها و مراکز خیریه میتونه باشه. و البته این رو هم بگم که من تا جایی که اطلاعات دارم برای اینجور افراد شلتر ندارند. باز هم تجربه ی کسانی که این راه رو رفتن شنیدنیست که البته اینجا جاش نیست و ترجیح میدم تا از این بحث ها اینجا نکنیم، تا مورد اخطار قرار نگیریم

[yami]

جهت اطلاع دوستمان آمریکا جزو کشورهایی هست که مابین کشورهای جهان اول بیشتر تعداد پناهندگان رو میپذیره ولی کمترین کمکها و مزایا رو بهشون میده.
شنیدم حتی شده که بعضی از پناهندگان در ترکیه یا جاهای دیگه وقتی میشنون که بجای کشورهای اروپایی به سهمیه آمریکا قسمت شدن، بدجوری هم حالشون گرفته میشه. البته خوب اونایی که اطلاع دارن که یک من ماست قراره چقدر کره بده

البته حرف شما درسته یامی جان. و تا وقتی که کیس پذیرش نشه و قابل قبول ایالات متحده نباشه مشمول کمک های مالی نمیشه. اما بعد از قبولی کمک هایی در نظر گرفته شده که از طرف کلیساها و مراکز خیریه میتونه باشه. و البته این رو هم بگم که من تا جایی که اطلاعات دارم برای اینجور افراد شلتر ندارند. باز هم تجربه ی کسانی که این راه رو رفتن شنیدنیست که البته اینجا جاش نیست و ترجیح میدم تا از این بحث ها اینجا نکنیم، تا مورد اخطار قرار نگیریم

بله درسته صرفا یک مدت کوتاهی در حد یکی دو ماه دوره زبان و جای زندگی میدن و اقامتشون که درست شد مثل بقیه مردم ساکن این کشور تشریف میبرن دنبال زندگی خودشان. اینو یکی که تجربه شخصی اش بود در همین مهاجرسرا به من گفت.

[Rock]

جهت اطلاع دوستمان آمریکا جزو کشورهایی هست که مابین کشورهای جهان اول بیشتر تعداد پناهندگان رو میپذیره ولی کمترین کمکها و مزایا رو بهشون میده.
شنیدم حتی شده که بعضی از پناهندگان در ترکیه یا جاهای دیگه وقتی میشنون که بجای کشورهای اروپایی به سهمیه آمریکا قسمت شدن، بدجوری هم حالشون گرفته میشه. البته خوب اونایی که اطلاع دارن که یک من ماست قراره چقدر کره بده

البته حرف شما درسته یامی جان. و تا وقتی که کیس پذیرش نشه و قابل قبول ایالات متحده نباشه مشمول کمک های مالی نمیشه. اما بعد از قبولی کمک هایی در نظر گرفته شده که از طرف کلیساها و مراکز خیریه میتونه باشه. و البته این رو هم بگم که من تا جایی که اطلاعات دارم برای اینجور افراد شلتر ندارند. باز هم تجربه ی کسانی که این راه رو رفتن شنیدنیست که البته اینجا جاش نیست و ترجیح میدم تا از این بحث ها اینجا نکنیم، تا مورد اخطار قرار نگیریم

بله درسته صرفا یک مدت کوتاهی در حد یکی دو ماه دوره زبان و جای زندگی میدن و اقامتشون که درست شد مثل بقیه مردم ساکن این کشور تشریف میبرن دنبال زندگی خودشان. اینو یکی که تجربه شخصی اش بود در همین مهاجرسرا به من گفت.

راستش این چیزی که میگی‌ یامی جان من نشنیدم. چون از لحاظ انسانی‌ هم به دور هست کسی‌ که قدرت این رو نداره روی پای خودش بایستد و پناه آورده به دامن کشوری برای نجاتش رو همینطوری ول کنن توی خیابون. اما از هر زمان که کار پیدا کنه و بتونه از پس خودش بر بیاد مثلا ۶ ماه یا ۱سال، این منطقی‌ تر به نظر میرسه و انسانی‌ تر هم هست برای کشوری که آمار این کار انسانیش در صدر کشورهاست.

[yami]

جهت اطلاع دوستمان آمریکا جزو کشورهایی هست که مابین کشورهای جهان اول بیشتر تعداد پناهندگان رو میپذیره ولی کمترین کمکها و مزایا رو بهشون میده.
شنیدم حتی شده که بعضی از پناهندگان در ترکیه یا جاهای دیگه وقتی میشنون که بجای کشورهای اروپایی به سهمیه آمریکا قسمت شدن، بدجوری هم حالشون گرفته میشه. البته خوب اونایی که اطلاع دارن که یک من ماست قراره چقدر کره بده

البته حرف شما درسته یامی جان. و تا وقتی که کیس پذیرش نشه و قابل قبول ایالات متحده نباشه مشمول کمک های مالی نمیشه. اما بعد از قبولی کمک هایی در نظر گرفته شده که از طرف کلیساها و مراکز خیریه میتونه باشه. و البته این رو هم بگم که من تا جایی که اطلاعات دارم برای اینجور افراد شلتر ندارند. باز هم تجربه ی کسانی که این راه رو رفتن شنیدنیست که البته اینجا جاش نیست و ترجیح میدم تا از این بحث ها اینجا نکنیم، تا مورد اخطار قرار نگیریم

بله درسته صرفا یک مدت کوتاهی در حد یکی دو ماه دوره زبان و جای زندگی میدن و اقامتشون که درست شد مثل بقیه مردم ساکن این کشور تشریف میبرن دنبال زندگی خودشان. اینو یکی که تجربه شخصی اش بود در همین مهاجرسرا به من گفت.

راستش این چیزی که میگی‌ یامی جان من نشنیدم. چون از لحاظ انسانی‌ هم به دور هست کسی‌ که قدرت این رو نداره روی پای خودش بایستد و پناه آورده به دامن کشوری برای نجاتش رو همینطوری ول کنن توی خیابون. اما از هر زمان که کار پیدا کنه و بتونه از پس خودش بر بیاد مثلا ۶ ماه یا ۱سال، این منطقی‌ تر به نظر میرسه و انسانی‌ تر هم هست برای کشوری که آمار این کار انسانیش در صدر کشورهاست.

این چیزی هست که کسی که تجربه شخصی اش بود به من گفت. گفت که همون اول کار میگن که ما شما رو خیلی سریع از نظر اقامتی به حد یک مقیم دائم میرسونیم و همه چطور شما هم مثل بقیه باید برین کار کنیم و روی پای خودتون بایستید.
خون شما از سیتیزن این مملکت که بی خانمانه و تو پارک میخوابه رنگین تر نیست.

[Rock]

جهت اطلاع دوستمان آمریکا جزو کشورهایی هست که مابین کشورهای جهان اول بیشتر تعداد پناهندگان رو میپذیره ولی کمترین کمکها و مزایا رو بهشون میده.
شنیدم حتی شده که بعضی از پناهندگان در ترکیه یا جاهای دیگه وقتی میشنون که بجای کشورهای اروپایی به سهمیه آمریکا قسمت شدن، بدجوری هم حالشون گرفته میشه. البته خوب اونایی که اطلاع دارن که یک من ماست قراره چقدر کره بده

البته حرف شما درسته یامی جان. و تا وقتی که کیس پذیرش نشه و قابل قبول ایالات متحده نباشه مشمول کمک های مالی نمیشه. اما بعد از قبولی کمک هایی در نظر گرفته شده که از طرف کلیساها و مراکز خیریه میتونه باشه. و البته این رو هم بگم که من تا جایی که اطلاعات دارم برای اینجور افراد شلتر ندارند. باز هم تجربه ی کسانی که این راه رو رفتن شنیدنیست که البته اینجا جاش نیست و ترجیح میدم تا از این بحث ها اینجا نکنیم، تا مورد اخطار قرار نگیریم

بله درسته صرفا یک مدت کوتاهی در حد یکی دو ماه دوره زبان و جای زندگی میدن و اقامتشون که درست شد مثل بقیه مردم ساکن این کشور تشریف میبرن دنبال زندگی خودشان. اینو یکی که تجربه شخصی اش بود در همین مهاجرسرا به من گفت.

راستش این چیزی که میگی‌ یامی جان من نشنیدم. چون از لحاظ انسانی‌ هم به دور هست کسی‌ که قدرت این رو نداره روی پای خودش بایستد و پناه آورده به دامن کشوری برای نجاتش رو همینطوری ول کنن توی خیابون. اما از هر زمان که کار پیدا کنه و بتونه از پس خودش بر بیاد مثلا ۶ ماه یا ۱سال، این منطقی‌ تر به نظر میرسه و انسانی‌ تر هم هست برای کشوری که آمار این کار انسانیش در صدر کشورهاست.

این چیزی هست که کسی که تجربه شخصی اش بود به من گفت. گفت که همون اول کار میگن که ما شما رو خیلی سریع از نظر اقامتی به حد یک مقیم دائم میرسونیم و همه چطور شما هم مثل بقیه باید برین کار کنیم و روی پای خودتون بایستید.
خون شما از سیتیزن این مملکت که بی خانمانه و تو پارک میخوابه رنگین تر نیست.

آره یامی جان. اما یکمی رنگین تره! چراکه این فرد بدون شک در مضیقه بوده که به کشور فرار کرده. حالا بدون زبان و حتی بدون یاد گرفتن فرهنگ و آداب معاشرت چطوری خواهد توانست دوام بیاورد؟ سیتیزن اون کشور میتونه به راحتی‌ کار پیدا کنه و دارای هیستوری هست. اما این فرد هیچی‌ نداشته که به این کشور اومده بدون اینکه خودش رو برای همچین شرایطی آماده کنه! که به نظرم ناراحت کنند‌ست اگه به این شکل باشه!

[yami]

البته حرف شما درسته یامی جان. و تا وقتی که کیس پذیرش نشه و قابل قبول ایالات متحده نباشه مشمول کمک های مالی نمیشه. اما بعد از قبولی کمک هایی در نظر گرفته شده که از طرف کلیساها و مراکز خیریه میتونه باشه. و البته این رو هم بگم که من تا جایی که اطلاعات دارم برای اینجور افراد شلتر ندارند. باز هم تجربه ی کسانی که این راه رو رفتن شنیدنیست که البته اینجا جاش نیست و ترجیح میدم تا از این بحث ها اینجا نکنیم، تا مورد اخطار قرار نگیریم

بله درسته صرفا یک مدت کوتاهی در حد یکی دو ماه دوره زبان و جای زندگی میدن و اقامتشون که درست شد مثل بقیه مردم ساکن این کشور تشریف میبرن دنبال زندگی خودشان. اینو یکی که تجربه شخصی اش بود در همین مهاجرسرا به من گفت.

راستش این چیزی که میگی‌ یامی جان من نشنیدم. چون از لحاظ انسانی‌ هم به دور هست کسی‌ که قدرت این رو نداره روی پای خودش بایستد و پناه آورده به دامن کشوری برای نجاتش رو همینطوری ول کنن توی خیابون. اما از هر زمان که کار پیدا کنه و بتونه از پس خودش بر بیاد مثلا ۶ ماه یا ۱سال، این منطقی‌ تر به نظر میرسه و انسانی‌ تر هم هست برای کشوری که آمار این کار انسانیش در صدر کشورهاست.

این چیزی هست که کسی که تجربه شخصی اش بود به من گفت. گفت که همون اول کار میگن که ما شما رو خیلی سریع از نظر اقامتی به حد یک مقیم دائم میرسونیم و همه چطور شما هم مثل بقیه باید برین کار کنیم و روی پای خودتون بایستید.
خون شما از سیتیزن این مملکت که بی خانمانه و تو پارک میخوابه رنگین تر نیست.

آره یامی جان. اما یکمی رنگین تره! چراکه این فرد بدون شک در مضیقه بوده که به کشور فرار کرده. حالا بدون زبان و حتی بدون یاد گرفتن فرهنگ و آداب معاشرت چطوری خواهد توانست دوام بیاورد؟ سیتیزن اون کشور میتونه به راحتی‌ کار پیدا کنه و دارای هیستوری هست. اما این فرد هیچی‌ نداشته که به این کشور اومده بدون اینکه خودش رو برای همچین شرایطی آماده کنه! که به نظرم ناراحت کنند‌ست اگه به این شکل باشه!

از نظر قانون وقتی یک مهاجر گرین کارتی میتونی بالاترین شغلها رو هم بگیره به این معنیه که میتونه بگیره! نمیگن درسته میتونه بگیریه ولی کسی بهش نمیده!!! در قانون ننوشته که حالا اگه کسی مهاجر با مدارک قانونی بود ولی زبانش بد بود، این ارفاق رو بهش بکنید!