بی خانمانی در آمریکا

[yami]

دوستان امروز با یک سوشیال ورکر در مورد بی خانمانی در آمریکا صحبت میکردم که بهم حرفهای جالبی زد. الان تازه از سر کار اومدم و بدجوری خسته هستم. فقط تاپیک رو باز میکنم که تا فردا که میام و خلاصه حرفاشو تا جایی که یادمه مینویسم، اگه کسی حرفی حدیثی در این زمینه داشت بیاد و بگه.
بی خانمانی بحرانی هست که ممکنه گریبانگیر هر کسی در آمریکا بشه، مخصوصا مهاجران. یاد گرفتن زندگی در شرایط سخت بی خانمانی به نظر من برای هر کسی در آمریکا لازمه حتی اگه احتمال یک درصد هم نده که ممکنه یک روزی روزگاری بی خانمان بشه.
پس تا فردا ...

[oxin133]

دوستان امروز با یک سوشیال ورکر در مورد بی خانمانی در آمریکا صحبت میکردم که بهم حرفهای جالبی زد. الان تازه از سر کار اومدم و بدجوری خسته هستم. فقط تاپیک رو باز میکنم که تا فردا که میام و خلاصه حرفاشو تا جایی که یادمه مینویسم، اگه کسی حرفی حدیثی در این زمینه داشت بیاد و بگه.
بی خانمانی بحرانی هست که ممکنه گریبانگیر هر کسی در آمریکا بشه، مخصوصا مهاجران. یاد گرفتن زندگی در شرایط سخت بی خانمانی به نظر من برای هر کسی در آمریکا لازمه حتی اگه احتمال یک درصد هم نده که ممکنه یک روزی روزگاری بی خانمان بشه.
پس تا فردا ...

سلام yamiجان بحث خوبیه البته اگر ادرس مرکزش رو هم بشه ب روز کرد ....و راجب نوع خدمات امکانات درمانی داخل ساختموناش مثل دندونپزشکی و درمانهای سرپایی اطلاع رسانی کرد....عالی میشه

[yami]

دوستان امروز با یک سوشیال ورکر در مورد بی خانمانی در آمریکا صحبت میکردم که بهم حرفهای جالبی زد. الان تازه از سر کار اومدم و بدجوری خسته هستم. فقط تاپیک رو باز میکنم که تا فردا که میام و خلاصه حرفاشو تا جایی که یادمه مینویسم، اگه کسی حرفی حدیثی در این زمینه داشت بیاد و بگه.
بی خانمانی بحرانی هست که ممکنه گریبانگیر هر کسی در آمریکا بشه، مخصوصا مهاجران. یاد گرفتن زندگی در شرایط سخت بی خانمانی به نظر من برای هر کسی در آمریکا لازمه حتی اگه احتمال یک درصد هم نده که ممکنه یک روزی روزگاری بی خانمان بشه.
پس تا فردا ...

سلام yamiجان بحث خوبیه البته اگر ادرس مرکزش رو هم بشه ب روز کرد ....و راجب نوع خدمات امکانات درمانی داخل ساختموناش مثل دندونپزشکی و درمانهای سرپایی اطلاع رسانی کرد....عالی میشه

اکسین میگم میخوای ساعات استخر سونا جکوزیشم بیگیرم!!؟؟ هه هه هه لوووول! یا کماکان ایران زندگی میکنی یا تازه اومدی و کلا تریپ پولداری داری صفا میکنی! دندونپزشکیش کجا بید! یک کاسه سوپ آبکی از نوع الیورتویست میدن کله صبح با اردنگی میندازن بیرون تا شب که وقت خواب مردم میان و دوباره یک کاسه سوپ آبکی تریپ الیورتویستی میگیرن و میخورن و میخوابن! البته خدا اون روز و نیاره و منم تا حالا کارم و راهم به این جور شلترها نیوفتاده اما اینا رو هم از همون سوشیال ورکره شنیدم!!

[oxin133]

اکسین میگم میخوای ساعات استخر سونا جکوزیشم بیگیرم!!؟؟ هه هه هه لوووول! یا کماکان ایران زندگی میکنی یا تازه اومدی و کلا تریپ پولداری داری صفا میکنی! دندونپزشکیش کجا بید! یک کاسه سوپ آبکی از نوع الیورتویست میدن کله صبح با اردنگی میندازن بیرون تا شب که وقت خواب مردم میان و دوباره یک کاسه سوپ آبکی تریپ الیورتویستی میگیرن و میخورن و میخوابن! البته خدا اون روز و نیاره و منم تا حالا کارم و راهم به این جور شلترها نیوفتاده اما اینا رو هم از همون سوشیال ورکره شنیدم!!

سلام...شش ماه پیش یکی از برادران کراکهد اهل دل صبح ک امده بود از ساختمون بیاد بیرون پاش پیچ خورده بود و رفته بود علیهشون شکایت کرده بود
.......lol

[rs232]

من چون با یکی از بی خانمان ها مدتی حشر و نشر داشتم اطلاعات خوبی از او گرفته ام. البته ناگفته نماند که همانطوری که وضع مردم در شهرهای مختلف و مناطق مختلف شهرها متفاوت است وضع بی خانمان ها هم در شهرهای مختلف فرق می کند. وقتی از غذای شلتر پرسیدم گفت بد نیست و بهتر از غذایی است که همخانه من به او می دهد! البته می گفت برنامه غذایی هفتگی دارند و بعضی روزها غذای بهتری دارند و بعضی روزها غذاهایش بدمزه تر است. صبحانه چای و قهوه با نان و پنیر و کره و عسل می دهند. ظهرها استیک با سیب زمینی و یا مرغ سوخاری می دهند. بعضی وقت ها غذای سبزیجات با هویج و سیب زمینی است و یک روز هم اسپاگتی می دهند. شب ها بیشتر سوپ و غذاهای سبک می دهند با نان و اگر هم غذای دیگری باشد به هرحال در کنار آن سوپ وجود دارد. معمولا شب ها شلتر شلوغ می شود و بی خانمان ها صبح بیرون می روند و شب بر می گردند ولی اگر کسی حالش خوب نباشد و بخواهد روز را در شلتر بماند کسی به او ایرادی نمی گیرد. از نکات بدی که شلتر دارد این است که شلتر هیچ جای خصوصی ندارد و شما نمی توانید قفسه و یا تختی را برای خودتان رزرو کنید. هر کسی زودتر آمد تخت مورد نظر خودش را که خالی است می گیرد. در ضمن شما شب ها باید تمام وسایل خودتان را نزدیک به خودتان نگه دارید اگرنه بی خانمان های دیگر آن را می دزدند. شما هر روز و یا هر شب می توانید دوش بگیرید و حمام و دستشویی های آن نسبتا تمیز است ولی ممکن است وقتی بیرون می آیید لباس های شما را دزدیده باشند بنابراین معمولا تمام وسایل خودشان را با خودشان به داخل کابین می برند.
در مجموع اوضاع جالبی نیست و امیدوارم کسی گذارش به آنجا نیفتد.

[online27H]

یکی از مسائل بی خانمانی یک مهاجر ایرانی در آمریکا از نظر من میتونه خراب کردن پلهای پشت سرش باشه چون معمولاً نهایت تمام شدن پولها و شکست مالی و روحی برگشت اون شخص به ایرانه ... البته اعتیاد به مواد مخدرم میتونه بی تاثیر نباشه ... نمیدونم کدوم فیلسوفی میگفت اگه میخواین به اون هدفی که دارین برسین باید تمام پلهای پشت سرتونو خراب کنین ... نکنین دیگه آقا
من همیشه دوست داشتم زمان انجام کار بزرگ جار بزنم مخصوصاً جلوی دوستا و خانواده ولی بعد از 2 و 3 باری که بد آسفالت شدم ( یکیش سر نتورک مارکتینگ بود ) دیگه تمام کارهامو در خفا انجام میدم که حداقلش بعد از شکست ؛ چشم تو چشم فامیل نیفته !

در کل من یه اشاره ای کنم به پلن ای و بی آقا آرش فقید "rs232" که درکنار نقشه رسیدن به موفقیتش یه نقشه شکست و رفتن به ایران هم گذاشته بود ...

[yami]

خوب دوستان من برگشتم!! شرمنده این یکی دو روزه بدجوری خسته بودم و حال تایپ کردن نداشتم.
تشکر میکنم از دوستانی که در غیاب بنده حقیر این بحث رو ادامه دادن و تجربیات و نظرات مفید خودشون رو نوشتن، مخصوصا پورت سریال عزیز!

مطلبی که پورت سریال عزیز نوشتن کاملا صحیح و متین و دقیق هست ولی حوزه صحبت من با اون سوشیال ورکره پیرامون بی خانمانی بصورت زندگی در خودرو شخصی بود! البته ایشون متخصص بی خانمانی نبودن و گفتگو بیشتر به اشتراک گذاشتن شنیده ها و باورهای شخصی در مورد چگونگی زندگی بصورت بی خانمانی و زندگی در خودرو شخصی بود که همانطور که میدونید در آمریکا بسیار مرسوم هست.

چرا زندگی در خودرو و نه شلتر؟ برای یک مهاجر بدیهی ترین دلیل این هست که نمیخواد پروسه مهاجرت قانونی اش و سیتیزن شدنش با ثبت بی خانمانیش لطمه بخوره. دلیل دوم این هست که در بی خانمانی بصورت زندگی در شلتر همانطور که پورت سریال عزیز هم بیان کردن، عملا امکان داشتن چیزی رو ندارین مگر ماهی 50 دولار برای یک استوریج و انباری خرج کنید تا وسایلتون رو اونجا نگهداری کنید اما خود رفت و آمد به انباری معضل دیگه ای هست و اینکه در زمان زندگی در شلتر فرد ممکنه به همراه داشتن هر یک از اون وسایل نیاز داشته باشه ولی بخاطر امکان دزدیده شدن از نگهداریش محرومه. بنابراین به زندگی در خودرو شخصی باید به عنوان پیش مرحله بی خانمانی باید نگاه کرد.

بی خانمانی معمولا یک باره اتفاق نمی افته. فرد معمولا چند ماهی قبل از بی خانمان شدن متوجه میشه که اوضاع داره شدید بی ریخت میشه. کاری که قریب به اتفاق مردم میکنن، اینه: «تا قرون آخر پولشون و تا ثانیه آخری که از اجاره شون مونده تو خونه میمونن»!! نهایتا ممکنه یک هزار دولاری تو جیبشون نگه دارن اونم برای اینکه فردای روزی که خونه رو تحویل دادن برن فرودگاه و یک بلیط بگیرن یک راست به خونه یا با اون یک هفته ای هتل سر کنن که از ایران براشون بلیط بخرن و بفرستن برای برگشتن.
این بزرگترین اشتباهه... کسی که متوجه میشه داره بی خانمان میشه، به هر دلیلی بهترین حالت اینه که خودش به استقبال بی خانمانی بره!! درسته احمقانه به نظر میاد اما ببینین چطور کار میکنه این ایدئولوژی. اینها چیزهایی هست که از ترکیب نظرات خودم و کارشناسه درست کردم:
از لحاظ روحی خودتون رو تقویت کنین. بی خانمانی رو به عنوان مرحله ای از مراحل زندگیتون که البته همیشگی نخواهد بود قبول کنین. فکر کنین بعنوان یک سرباز دارین دوره زندگی در شرایط سخت رو میگذرونین اما در شرایطی بمراتب راحتتر. به خودتون بگین که شما که زودتر این موضوع رو متوجه شدین و دارین به استقبالش میرین چقدر از اونایی که تا لحظه آخر به امید یک معجزه منتظر نشستن، وضعیت بهتری خواهید داشت. فکر برگشتن به کشورتون رو حداقل فعلا از ذهنتون بندازین بیرون. توجه داشته باشین که با پول بلیطی که مجبورین احیانا برای آینده نزدیک و قیمت بالاتر بخرین، مدتها میتونین اینجا زندگی کنین. در عین حالیکه در جستجوی کاری بهتر یا کار یا چاره ای دیگر هستین، روی کسب اطلاعات برای زندگی بی خانمانی وقت بذارین. وسایلی رو که ضروری نیستن با بهره جستن از زمانی که براتون مونده به قیمت مناسب بفروشین. در جستجوی یک خودرو استیشن مناسب که بی دردسر و سالم و کم مصرف و لوکس نباشه، باشین. چیزی مثل HHR یا Odyssey یا هر خودرویی که بشه با برداشتن صندلی های عقب داخلش دراز کشید و خوابید. بهتره که خودروتون از انواع باری باشه که پنجره های بغل نداره و امنیت بیشتری به خودروتون میده، در غیر این صورت راهی برای پوشیده کردن پنجره ها از داخل پیدا کنین. پلن موبایلتون و هر بیل غیر ضروری که دارین رو قطع کنین. یک گوشی آندروید که امکان اتصال به وای فای داره پیدا کنین که بتونین از اینترنت مجانی در مالها و رستورانها برای تماس با خانواده استفاده کنین. توجه داشته باشنین که همه این خریدها باید از اجناسی با حداقل قیمت و ظاهری نه چندان زیبا و جذاب باشن. قبل از تحویل دادن خانه، خوابیدن در داخل خودروتون رو شبها تمرین کنین. به مرور زمان متوجه تغییراتی که باید در داخل خودرو برای تسهیل استراحتتون لازم دارین خواهید شد. آدرس و شماره تلفن شلترها، سازمانهای حمایتی، سفارت کشورتون رو پیدا کنین و در دفترچه یادداشتی ثبت کنین. محلهایی رو که اجازه پارک خودرو در طول شب رو میدن و امنیت دارن شناسایی کنین. برای مثال وال مارت معمولا در صورت هماهنگی با مدیر شعبه های 24 ساعته از این مسئله استقبال هم میکنه چون این افراد بنوعی امنیت پارکینگ شعب 24 ساعته رو افزایش میدن. هر از گاهی در محلهایی که پیدا کردین با حواس جمع شب رو بگذرونین تا ببینین چه معایب یا مزایایی داره. ارزانترین باشگاههای ورزشی یا استخرهایی رو که حمام دارند شناسایی کنید. اینها محل نظافت و استحمام شما خواهند بود!! و همینطور لباسشویی های سکه ای. استفاده از ماشین ریش تراشی در خودرو رو یاد بگیرین چون اصلاح صورت معمولا در دستشویی باشگاهها مجاز نیست و احتمالا فقط در حمامشون بتونین با تیغ اصلاح کنین. از سوشال سکیوریتی نامه بیکاری بگیرید و از طریق اون سعی کنید بلیط تخفیف دار ماهانه اتوبوس شهری تهیه کنید. منطقه ما بجای 60 دولار، فقط 10 دولار هزینه بلیط ماهیانه میشه!! اگه واقعا وسایلی از قبلی لپ تاپ و ... دارین که به هیچ وجه من الوجود نمی خواهین بفروشین، سعی کنید دوست یا دوستانی پیدا کنید که اجازه بدن این وسایل رو در جعبه ای در خونه شون به امانت بذارین. در غیر اینصورت چاره ای جز فروختن یا اجاره کردن یک انباری کوچک (استوریج) ندارین. استفاده از کوپون های تخفیف رو یادبگیرید. تعمیر خودرو و تعویض روغن و ... رو یاد بگیرین. بعد از پیدا کردن محل مناسب برای پارک خودروتون و اطمینان از اینکه اقامت بلند مدت شما در اونجا بلامانع خواهد بود، اقدام به تبدیل بیمه خودروتون از حالت عادی به حالت صرفا پارک در پارکینگ که بسیار پایین هست بکنید. من بعد اجازه رانندگی با خودروتون رو ندارین با اینکه بعضی ها با احتیاط صد چندان برای نقل انتقال ضروری ممکنه دست به رانندگی با همچین ماشینی بزنن. اگه کلیدساز ارزانی پیدا کردید، به دربهای خودروتون از قفلهای ضد سرقت ماشینهای باری نصب کنید. اگر دوست یا آشنایی دارید که به شما لطف دارند، از آنها اجازه بگیرید که آدرس گواهینامه تان رو به محل زندگی آنها تعویض کنید. آنها را مطمئن کنید که از این بابت باعث هیچ مزاحمتی نخواهید شد. به اداره پست مراجعه کنید و تقاضای فوروارد شدن نامه هایتان به آدرس جدید را بکنید. اگر نتوانستید کسی را برای اینکار قانع کنید، وضعیت خود را به ساکن جدید خانه توضیح داده از ایشان خواهش کنید که تا زمانی که دوباره محلی برای زندگیتان پیدا کنید، نامه های شما را دریافت و هفته ای یک بار تحویل بگیرید. موادبانه است که هر از گاهی هنگام مراجعه یک کادوی بسیار کوچک در حد شکلات برای قدردانی از لطفی که کرده اند تقدیم کنید. روشن کردن خودرو و راندن آن در محوطه زندگیتان در زمانی که بسیار خلوت هست فراموش نشود! وگرنه خودرو شما فرسوده خواهد شد. در قبال یکی دو دولار ماهیانه میتوانید سایتهایی بیابید که به شما یک شماره تلفن مجازی و یک صندوق صوتی بدهند. در این صورت شماره تلفن خود را در سایتهای مهم مثل حساب بانکی تان آپدیت کنید. با استفاده از گوشی مجهز به وای فای و اینترنت مجانی در حوالی رستورانها میتوانید هر از گاهی به پیامهای رسیده گوش کنید. اصلاح موی سر خود را با ماشین اصلاح یاد بگیرد. برای این کار به یک ماشین اصلاح و یک مبدل برق خودرو به 110 ولت که جمعا کمتر از 20 دولار ممکن است هزینه داشته باشد نیاز دارید. اگر ساکن منطقه ای بی نهایت سردسیر یا گرمسیر هستید، به فکر کوچ به منطقه ای معتدل تر باشید بطوری که در زمستان امکان زندگی خوابیدن در کیسه خواب در خودرو خاموش و بدون بخاری مقدور باشد. در صورتی که فکر میکنید در زمان بی خانمانی تان ممکن است به مدرک یا گواهی خاصی نیاز داشته باشید، مثلا افتتاح حساب بانکی، قبل از این اتفاق نسبت به اخذ آن اقدام کنید! نسبت به وضعیت دیگر افرادی که در خودروشان در اطراف محل اقامت شما زندگی میکنن، بی تفاوت نباشید سعی کنید که حداقل تا زمانی که با هم هستید از کمک به هم دریغ نکنید. خودرو خود رو بیش از اندازه پر از وسایل مختلف نکنید! خودرو شما صرفا محل استراحت شما و نگهداری معدود وسایل تغذیه و بهداشت و البسه شماست. در هر صورت باید در نظر داشته باشید که اگر در نبود شما سارقی درب خودرو شما را باز کرد، نباید چیز زیادی دستگیرش بشو! قفل فرمان و پدال فراموش نشود. در این شرایط شما با پولی که از تحویل زودهنگام منزل خود و همچنین پولی که برای بازگشت به خانه پس انداز کرده اید، ماهها میتوانید زندگی کنید. در جستجوی کار باشید و در مورد وضعیت زندگیتان با کارفرمای جدید صادق باشید و به آنها قول دهید که به محض تثبیت شرایطتان نسبت به اجاره منزل یا اتاق اقدام خواهید کرد اما به محض استخدام شدن این کار را نکنید. اجازه بدهید که گذشت زمان تا حدی برای شما ثبات شغلی را مشخص کنید و سپس نسبت به اجاره منزل اقدام کنید. در صورتی که این شرایط تا حدی طولانی شد که احتمال تمام شدن پول و اجبار به زندگی در شلتر قویتر شود، قبل از اینکه این اتفاق بیوفتد، به استقبال موضوع بروید و با فروش خودرو و وسایلتان و تبدیل آنها به پول در حساب بانکی دغدغه کمتری در شلتر داشته باشید. در آمریکا به تلفنهای عمومی امکان زنگ زدن وجود دارد! نحوه استفاده از این مزیت را یاد بگیرید چون هزینه تلفن یکی از بزرگترین معضلات هست.

به امید موفقیت همه دوستان! ایشالا که هیچوقت هیچ کسی دچار این مشکلات نشه اما در آمریکا بی خانمان شدن در حد سه سوته! بهتره که همه این مسائل رو در نظر داشته باشن و مهارت حداقل ذهنی لازم رو بدست بیارن.
خوشحال میشم که نظر دوستان رو بدونم.

[frozen mind]

یامی دل غشه گرفتم از این تاپیکت! نه به اون تاپیک خوشمزه ی غذات و نه به این تاپیک دهشتناک!

[emrah66]

سلام دوست گل وگلاب عرق بیدمشک yami عزیز هزاران سپاس تقدیم تو باد واقعا ممنون بسیار عالی بود. تشکر زیر پستت کافی نبود!

[online27H]

یامی جان میدونم خیلی برای کسب اطلاعات و نگارش اون به این شکل خیلی زحمت کشیدی ... امیدوارم همه دوستانی که انورن یا به نحوی قصد رفتن رو دارن این پست رو بخونن و از همون روزهای اول هم بفکرش باشن ... بازم ممنون

فقط یه سوال دارم از شما اونم اینه که آیا اونورم مثل ایران یکسری کارها که معمولاً بهش ( آخر کارها ) هم میگن هستش؟ (برای مثال توی تهران یا توی شهرستانها شما میتونی بری توی یک پیتزا فروشی و اونها بهت یه خوابگاه مشترک با چتد نفر میدن و بهمون نسبتم حقوق کم و در عوض شما نهار و شامتو همون جا میخوری و میتونی پس اندازی هم در همون سطح داشته باشی؟) حالا قانونی و زیر نظر اداره کار یا غیر قانونی ...

[yami]

یامی جان میدونم خیلی برای کسب اطلاعات و نگارش اون به این شکل خیلی زحمت کشیدی ... امیدوارم همه دوستانی که انورن یا به نحوی قصد رفتن رو دارن این پست رو بخونن و از همون روزهای اول هم بفکرش باشن ... بازم ممنون

فقط یه سوال دارم از شما اونم اینه که آیا اونورم مثل ایران یکسری کارها که معمولاً بهش ( آخر کارها ) هم میگن هستش؟ (برای مثال توی تهران یا توی شهرستانها شما میتونی بری توی یک پیتزا فروشی و اونها بهت یه خوابگاه مشترک با چتد نفر میدن و بهمون نسبتم حقوق کم و در عوض شما نهار و شامتو همون جا میخوری و میتونی پس اندازی هم در همون سطح داشته باشی؟) حالا قانونی و زیر نظر اداره کار یا غیر قانونی ...

خواهش میکنم، هر چی یادم مونده بود نوشتم. اساسا بحث از اونجا شروع شد که من گفتم زیاد از این ماشینهای استیشن خوشم نمیاد و اونم گفت چرا؟ خیلی ها تو این ماشینها زندگی میکنن و ........ بحث کشید به اینجا!!!
تا جایی که میدونم در حالت عادی همچین کاری که کارفرمای پیتزایی مثلا بهت جا بده و اینا اینجا نداریم! ممکنه در مشاغل خاصی اونم در جاهای دور افتاده استثناتا همچین چیزی باشه اما من تا حالا نشنیدم. در شهرهای بزرگ چون نیروی کار همیشه دم دست هست نیازی به این کار نیست.
یکی از جاهایی که شنیدم جای زندگی میده و از حقوقت هم کم نمیکنه و جون میده برای تازه کاری ها که البته بعید میدونم تازه کاری استخدام کنن، کار در استوریج ها و این انباری های وسایل مردم هست!! مثلا پابلیک استوریج در اکثر واحدهاش یک محل زندگی برای یک نفر یا یک زن و شوهر داره که هم در استوریج کار میکنن (باربری نیست هاا! صرفا رسیدگی به امور استوریج و ...) و هم در اون محل زندگی میکنن! هلو برو تو گلو اما طرفدارش خیلی زیاده!!

[RunnerNewAge]

من نفمیدم قراره بیام امریکا بی خانمان شم !!ااین همه خرج و زور که اخرش اینه ینی ببخشید مگه خرم! اینم شد موضوع !! بهتر نیس یه تاپیک بزنید موفقیت در امریکا و نحوه اماده شدن برای آن! شما که وقت و انرژی میزارید درس درمون و بدرد بخور بزارید به کارمون بیاید.
روشهای گدایی از دولت و یاددادن هنر نیس که !

[yami]

من نفمیدم قراره بیام امریکا بی خانمان شم !!ااین همه خرج و زور که اخرش اینه ینی ببخشید مگه خرم! اینم شد موضوع !! بهتر نیس یه تاپیک بزنید موفقیت در امریکا و نحوه اماده شدن برای آن! شما که وقت و انرژی میزارید درس درمون و بدرد بخور بزارید به کارمون بیاید.
روشهای گدایی از دولت و یاددادن هنر نیس که !

سیصد و خورده ای میلیون آمریکایی هم مثل شما منتظر هستن که یکی بیاد براشون نحوه آماده شدن برای موفقیت رو شرح بده. البته خیلی ها هستن که این کار رو میکنن، کتابهاشون میلیونی فروش میره اما تقریبا تنها کسی که از این درسها درس موفقیت کسب میکنه همون نویسنده هه و ناشرش هست و بس!
متاسفانه شما فکر میکنین که با بی توجهی به مشکلاتی که در راه مهاجرت هست، براحتی میتونین ازشون فرار کنید ولی دوست عزیز اصلا اینطوری نیست. نه مهاجرت هلو برو تو گلوئه و نه موفقیت که چه عرض کنم، حتی دخل و خرج رو (نه تنها اینجا بلکه هرجا) سر هم آوردن.
از قرائن و شواهد پیداست که شما حال و روز و کلاس کاریتون خیلی بالاتر از صدها هزار بلکه میلیونها آمریکایی تحصیل کرده و متخصص هست که یک روزی برای خودشون برو بیایی داشتن ولی یک تصمیم غلط یا بدبیاری باعث شد در کوتاه مدت خونه زندگیشون رو از دست بدن و مجبور بشن در ماشینشون (البته اگه براشون مونده باشه) زندگی کنن تا اینکه از صفر (یا احیانا از زیر صفر یا حتی از صفر کلوین) شروع کنن. با این اوصاف نه تنها من، بلکه بعید میدونم در این انجمن کسی باشه که بتونید ازون تلمذ بکنید. لذا به عنوان یک برادر کوچکتر به شما توصیه میکنم (احتمالا تنها توصیه بدرد بخورمه که میتونم به شما بگم) که موقع تشریف آوردن به اینجا، حتما بلیط برگشتتون هم بخرین، مبادا روزی روزگاری که خدا اون روز رو برای هیش کس نیاره، مجبور نباشین بخاطرش به گدایی از دولت و ملتی که فکر میکنید من در این تاپیک یاد دادم، مجبور بشید.
این تاپیک صرفا برای افزایش مهارت و تجربه اعضایی هست که فکر میکنن اگه احیانا به آخر خط برسن (که متاسفانه بین مون هم کم نبوده)، مرحله بعدی تلاش در راه «زندگی در شرایط سخت» بجای انتخاب آسانترین راه یعنی "برگشتنه". خوب اگه شما به دردتون نمیخوره و راست کارتون نیست، دلیل نیست بقیه هم مثل شما فکر کنن.
با آرزوی موفقیت، فرش قرمز استثنائا برای حضور سبز شما گستره شده و بقول اون نوحه معروف «آمریکا منتظر ماست بیا تا برویم ...»

[rs232]

یامی جان, البته در بین بی خانمان ها هم تحصیلکرده وجود دارد ولی حتما بدجوری معتاد به الکل و یا کوکایین شده اند که روزگارشان چنین شده است. به عنوان مثال اگر همین الآن من کار خودم را از دست بدهم حدود ماهی هزار و هشتصد دلار حقوق بیکاری می گیرم که تا دو سال هم می توانم آن را تمدید کنم. تمام کسانی که شغل تمام وقت دارند می توانند پس از بیکار شدن در همین حدود حقوق بیکاری بگیرند تا دوباره بتوانند کاری پیدا کنند.(شاید در ایالت های دیگر این مبلغ فرق کند) افراد بی خانمانی را که من می شناسم یا در قمار همه چیز خودشان را از دست داده اند و یا طوری الکلی و معتاد شده اند که هر پولی هم به دستشان برسد با آن مواد و یا الکل می خرند. طرف حاضر است در خیابان بخوابد ولی ماهیانه دولتی خودش را به جای اجاره برای الکل و کوکایین بدهد. ایرانی جماعت که هر زمان دلش بخواهد یک بلیط می خرد و بر می گردد و بعید است که بیش از یک هفته در خیابان یا در ماشین دوام بیاورد. همین همخانه سابق من الکلی شدید شده بود و برای همین مغازه اش را از دست داد و دیگر نتوانست قسط خانه را بپردازد. حدود دو سال بدون قسط در خانه نشست تا بالاخره از آنجا بیرونش کردند. با این حال بی خانمان نشد و یک خانه یک اطاق خوابه اجاره کرد چون دولت هم به خودش کمک می کند و هم به خاطر یک بچه ای که دارد به او پول می دهند. حتی دولت به او مراکز درمانی برای ترک اعتیاد الکل معرفی کرده است و خرج آن را می پردازد. من الآن حدود پنج سال است که او را می شناسم و از نزدیک زندگی او را زیر نظر دارم و خیال می کردم همان دو سال پیش بی خانمان می شود. بارها با او صحبت کردم که همه چیز فقط به ترک اعتیاد بستگی دارد. بنابراین امریکا این طوری نیست که مثلا شما یک روزه بیکار شوید و از فردا بی خانمان شوید. البته بگویم که اوضاع برای مهاجرین فرق می کند و آنها باید چند سال جا بیفتند و یک کار خوب برای خودشان پیدا کنند یا درس بخوانند ولی پس از آن دیگر خیالشان راحت است.
یادم رفت بگویم که بسیاری از بی خانمان ها هم سربازان زمان ویتنام و یا سربازانی هستند که دوران بازدهی آنها تمام شده است و هیچ کار دیگری به غیر از آدمکشی بلد نیستند و مجبورند در کنار خیابان گدایی کنند و همان جا هم زندگی کنند. چون امروز یکی از آنها را دیدم یکهو به یادم افتاد.

[yami]

پورت سریال عزیز، فرمایش شما متین اما روی صحبت من با مهاجری هست که نهایت با چه میدونم 20 هزار دولار میاد اینجا و تا دوزاریش بیوفته که چی به چیه و چرا همچین شد اینجوری شد، پولش تموم میشه و در اون لحظه فرقی با یک آمریکایی که بقول شما تمام حقوق بیکاریشو خورده و خلاصه هر چه بوده نبوده رو فرستاده خندق بلا، نداره که هیچ بلکه حداقل اون آمریکایی اینجا کشور خودشه و زبانش درازه اما این مهاجر چی؟ میگن دو روزه اومدی الان چی میخوای از جون ما؟
البته که شرایط یک سیتیزن و حتی یک گرین کارتی که مثلا چندین ساله اینجا در یک شغل ثابت تمام وقت کار کرده فرق میکنه.
متاسفانه این دوستان ما فکر میکنن که آمریکا یا حالا هر کشور دیگه، از قحط الرجالی به ایرانی جماعت یا هر ملیتی دیگه ویزا میده و کار و تامین اجتماعی طرف همچین آماده هست که بصورت بسته پیشنهادی اول کار تقدیم بشه! ازشون هم بپرسی که پس این بیکاران و بیخانمانهای خودشون پس چیه، بادی به قبقب (غبغب!) انداخته و میگن «اونا بابا معتادن همشون، دولتم دیگه از دستشون خسته شده، حساب ماها متخصصین عالیقدر با اونا جداست!»
من باحساب همین محله خودمون میگم. یک مهاجر اگه پولش تموم بشه، خودشو بکشه با کار ریتیل کرایه خانه اش در یک محل تمیز و امن هم در نمیاد! خوب حالا بقول سعدی تا چه خورم صیف و چه پوشم شتا! بجای خود. نهایت اینه که یا مجبوره ماشین خواب بشه یا برگرده خونه اش! من به عقلم راه سومی که کاربردی باشه نمیرسه.