كليرنس برندگان ٢٠١٣

[Ehsan1358]

چون یکی دو روز آینده که احتمالا دیگه تاپیک بسته میشه اینترنت ندارم و نمیخوام بی خداحافظی تاپیک را ترک کرده باشم، با مرور چند روز گذشته و حالی که برهمه ما گذشت، همه شما مهربان یاران را به خدا می سپارم .

@ پدی : ما دوست نبودیم ما پاره تن هم بودیم ........... @ afshin : ما پاره تن هم هستیم، هیچگاه همدیگر را فراموش نمی کنیم.................. چقدر همسرم بغضش ترکید و من هم ، همش میگفت روز آخر تو هتل وقتی دکتر میخواست از بچه هاش جدا شه میگفت تا حالا هیچ وقت از اونا دور نبوده ، آرزوی صبر میکنم براتون ، داشتن این پدر و مادر باعث سربلندیه پسرای گلتتونه
@ so-ar : چشمان گریان دخترم آه از نهادم بلند کرد .......... دختر گلتو ببوس ، بهش بگو اون خانم مو فرفری در مقابلت احساس شرم میکنه ، تو واجب تر بودی ، برای همیشه چهره معصومت تو ذهنم میمونه
@ sh-p : با دلی گرفته و چشمانی اشکبار از شما خداحافظی میکنم ........... هر وقت چهره شادت روز مصاحبه و این جمله امضات که نوشتی دیگه حتما میریم لس آنجلس ، رو یادم میاد ، گریه امونم نمیده
@ Aida-s : دیگه حرفی واسه گفتن ندارم حتی دل و دماغ تشکر از پستها رو هم ندارم ، تو دلم لایک میکنم .........@ sce : چی میشه گفت دیگه حرفی واسه گفتن باقی نمونده
@ parsush : وه چه نیروی شگفت انگیزی ست – دستهایی که به هم پیوسته ست ......... بیخود نیست که نوشین خانم عاشق امضاته ، یه دنیا حرف توشه
@ SHABAH51 : حال ما خوب است ........ اما تو باور نکن ............ چقدر بودن بعضی آدما پر رنگه ، اصلا نمیشه تصور کنی اگه اینجا نبودن اوضا چه جوری بود .
@ b-argi : دژ ترک خورده ایروان .............. تو بگو ترک خورده ، من میگم قهرمان ، دژ قهرمان ایروان، شهرام بابک، پویا، محمد، چراغ روشن امید در 10 روز آخر تاپیک فکر کن اگه این دژ نبود تاپیک چه حال و روزی داشت .
@ pooya.n : من امشب دیگه نیستم ، روحم خسته ست .......... خسته نباشی مرد ، ما از شنیدنش بریدیم ، شما خیلی مردی که فقط خسته ای
@ e76779 : خیلی جالبه ، ببخشید مسخره ست .......... با پایانی غم انگیز ، شاید هم هنوز به پایان نرسیده این قصه ، کسی چه میدونه ته قصه کجاست
@ linuxer : به نظرم باید اینجوری میشد که قدر خیلی نعمت ها رو تو زندگی بدونم ............ از اینکه در شرایط بحرانی اینقدر به خودتون مسلط هستین بهتون غبطه میخورم .
@ r91 : خدا رو شکر که خیلی جاها دستمو گرفته .............. خدا را شکر که توی بد قلقی روزگارهم شاکری ، این قدرت قابل تحسینه
@ yami : خدایا داده و نداده ات را شکر ......... @ payam62 : امیدواریم به لطف حق .................... @ KIMIA2005 : یادمان باشد خواستن توانستن است اگر او بخواهد .............. @ kasrafo : عجب دنیای عجیبی ست .................... @ princesess : بغض گلوم رو گرفته ........ @ lonlyman : به خدا دل خون شدم ............
@ sh-aytak : ظاهرا هیچ وقت شاهنامه پایانش خوش نیست ........... یه عزیزی تو امضاش یه چیزی با این مضمون نوشته بود که پایان همه چیز خوبه ، اگه الان خوب نیست ، مطمئن باش به پایان اون چیز نرسیدی ، خدا کنه اینجوری باشه
@ bayat-r : همیشه خدا یک پای بساط میلنگه ............... واقعاً رضا جان ، همیشه خدا ، همیشه خدا
@ mrr777 : گاهی تنها شادی زندگیم این است که هیچکس نمیداند تا چه اندازه غمگینم .......
@ king : دردم نهفته به ز طبیبان مدعی – باشد که از خزانه غیبم دوا کنند ......
@ jazirehh : ای کاش این قطار با همه مسافراش به مقصد می رسید .............
@ farshadsh : بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم ................
@ گل نهال : باورم نمیشد اینجوری بخواهیم با تاپیک کلرنس خدا حافظی کنیم ........
@ Saeedv13 : با این اوضا دیگه قفل کردن تاپیک کلرنس هم افتخاری نیست .......
@ Raham : هیچی نمیتونم بگم ، فقط به احترام همتون سکوت می کنم .............
@ afshin4749 : یادتون باشه دوباره باید واسه ثبت نام لاتاری 2015 آماده بشید ............. حرکتی دوباره با کوله باری از تجربه و امید به جبران ناکامی و به خط پایان رساندن راهی که بی تقصیر برای بعضی از دوستان نا تمام ماند .
و تشکر از همه شما عزیزانی که با پست های تک تک شما دوستان این مسیر دشوار قابل تحمل شد :
Nazem – shimoda –laili - aghaghia – sayeh m -ikamaly - mrbonbon –mohammad fazli – zanganeh – nooshshahnar - sadeghi879 - ali.gh – Szsanazsz – r.ent – afs - Romance33 – lilstar –ojee - A.R.R – joody – abloom.ma – roeentan - gifa – shatsi – enchantress.boy – AsemanAbee – user – mhz.ir – amiz abdollah – afshinghwink - mehdi110 – pishoo.25 – afshin – dive –zohre02 – n51 - 2600kasra – Ehsan1385 – Hedieh20 – farmiz – rezagh – farshad.m – abas.kashan- dove – maryami2k4 – my2220 – shahin.xp – hana.fd – fereshtehind - daria – marsha – khmp –texassy – amir82 – ruzbehdarvishi –iman63ir – mdna - gbtm – MEH.T – babash 3rip – sonaen60 – nedaba – kiana11 – nika – nasim – houmanmir – shabnam.84 – heydari1248 – ali.yari5 – mhb161 – noobnoobi –mehdi.didam – hsevensky2013 – hamedhamed – Alirezaa2013 – ghafari88 – morvarid1364 – saeedhei – daad – maryam.a – proje – s.s.h - mehdi389 - MEHDIREZAEI - ARI66 – arash111 – sol.sol – m2m2m22 – siyavas – shaso – dana – given – negar.karimi6 –honey.rahmati - SHIRAZ2013 – rose.2000 – mohsen –- nyayesh – hosa ¬ – ma300me – lovly bugatti - mehrdadordi – shirazmamali - hamid.fs3 – alvan – drmrs – soruosh - nasimmm– saiban – paripariaaa – rozelo – yalda91 - – babak.1363 – amairmonre –irajim – azem2014 – dpt – chosey – shahabpk – EKAM – sharifian – zavosh –mahbaran – majid194 – pv.n – rtt – powerb – aliagha - – halaleh –hamix – nikan.sh – mahsa3017 – el333 – noura – manila – shishipapa – m.yek –deineath – Leila – nina22 – mehrdadpharm – AFSHIN.PIC – lilac – shahramkh59 سو سو – نوروز – کاوه شیز- پروا - آنی مردآزاد - محبت – آیدا اس - مهرنگار- مانترا – رجبعلی – همراه - آریوبرزن – زری وحدتی - مهتاب2251 و همه همراهانی که حافظه من یاری نکرد وببخشید .

پاینده باشید . خواهر کوچیک همه شما - آذر

خیلی ممنون از توجهتون به احساس همه افراد و آرزوی عاقبت به خیری وسلامتی برای همه دوستان

بگو : هرگز جز انچه خدا برای ما خواسته به ما نخواهد رسید. اوست مولای ما، و البته اهل ایمان در هرحال باید بر خدا توکل کنند .

سوره توبه ایه 51
نه من تسلیم نمی شم هنوز امکانش هست نمی تونم باور کنم هنوز می تواند معجزه اتفاق بیفتد (بررسی جا مانده ها بعد از سپتامبر ) خدا الرحمن الراحمین است. خدایاااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

[joody]

دنياي اين روزاي من همقدر تن پوشم شده انقدر دورم از تو كه دنيا فراموشم شده
به اميد روزي كه سرزمينم آرومترين و امن ترين جا براي نفس كشيدنم باشه ...
به اميد روزي كه ديگه هيچ كس احساس تنهايي و بي پناهي در غربت رو نكنه...
يا حق
به خدا ميسپارمتون...

[hamedhamed]

من هميشه كه اينجا ميومدم يكي از آرزوهام اين بود كه امير يه سطل رنگ سبز از بالا تا پايين منتظر سرا بريزه و خلاص...
ولي خوب متاسفانه هميشه اونجور كه ما دوست داريم پيش نميره
مسلماً كساني كه ويزاشونو گرفتند نميتونن حال بچه هاي كلير نشده رو درك كنند ولي مثل هميشه دوست و رفيق ميمونيم براي همتون اول آرزوي سلامتي دارم كه بهترين و بالاترين داشته ي كسي ميتونه باشه بعد شادي روز افزون كه به نظر من زيباترين و با ارزش ترين هدف هر انساني ميبايست باشه.
و هميشه خرسند خواهم بود از اين كه اين همه دوست و رفيق با مرام توي مهاجر سرا پيدا كردم، كساني كه هرگز نديدمشون و اين ارزش كمك هاشون به همديگر رو دو صد چندان ميكنه
در پناه حق شاد باشيد و براي ديگران جز شادي نخواهيد.

[nasim]

دنياي اين روزاي من همقدر تن پوشم شده انقدر دورم از تو كه دنيا فراموشم شده
به اميد روزي كه سرزمينم آرومترين و امن ترين جا براي نفس كشيدنم باشه ...
به اميد روزي كه ديگه هيچ كس احساس تنهايي و بي پناهي در غربت رو نكنه...
يا حق
به خدا ميسپارمتون...

چقدر غمناک بودددد .

---

گاهی که مطالب بچه هایی که رفتن اونور و می خوونم توی دلم هررری می ریزه . گاهی فکر می کنم نکنه این مزرعه و که تنهایی دارم شخم می زنم محصول نده و آخرش هیچی به هیچی!!!!! گاهی ته دلم می گم خوب چرا بعضی ها اینقدر از رفتن راضی هستن اما یه عده ی دیگه ناراضین ! هی گاز می دم می رم جلو یهم می زنم روی ترمز می گم نکه خدایی نکرده..... خوب آدم وقتی توی ایرن هست با این شرایط اقتصادی وحشتناک می گی کسانی هستن اگه چیزی نیاز داشتی کمکت کنن اما اونور چی !!! الان این همه انرژی داری وقتی رسیدی اونور نتوونی یه زندگی در حد معمولی فراهم کنی چی ؟؟!!!!! ترس برادر مرگه می دونم . !! بدتر از همه اینه که برنده اصلی خودن نباشی و اون زیاد به رفتن مایل نباشه !!! خدا به همه مهاجرین کمک کنه . آمینن

[afshinghwink]

من کسی را دیدم 2 سال پشت سر هم قبول شده.
امیدوار باشید. انشاالله که میشه

دوست عزیز
من دو بار ثبت نام کردم و دو بار هم پشت سر هم قبول شدم منتهی دفعه اول که نتایج رو باطل کردن من با نا امیدی دفعه دوم ثبت نام کردم و اگر دقت کنیدعضویت من تو ماه آگوست هست یعنی من حدود 4 ماه بعد از قبولی سایت رو چک کردم چون فکر نمی کردم دوباره برنده بشم!!! اینو گفتم که ناامید نباشین ما منتظر شما می مونیم و به یادتون هستیم ما با هم بودیم و خواهیم بود..مگه نه؟

[b_argi]

ما هم از ایروان برگشتیم. اما بدون ویزا !!!
من، همسرم و خیلی از دوستانی که این هفته ایروان بودیم واقعا شوکه شدیم. خییییییلی سخته... نمی تونیم بپذیریم... و 1 سوال که واقعا همه ما رو اذیت می کنه اینه که چرا؟
......
......
تحت هر شرایطی زندگی ادامه داره...
با آرزوی موفقیت برای همه، بخصوص بازمانده های لاتاری 2013

دوستان سلام..چند روزی بود خداحافظی کرده بودم...
این چند خط رو فقط برای ثبت در تاریخ می نویسم...
اما چند مورد رو به اطلاع میرسونم..
1- ما از 16 سپتامبر رفتیم ایروان (برخی دوستان زودتر)
2- سفارت تا 18 سپتامبر از پذیرش پاسپورت ها طفره می رفت
3- 19 سپتامبرعصری ایمیل زدیم ..که در جواب گفتن پاسپورت هارو بیارین که اگه تا سی سپتامبر کلیر شدین ویزا بدیم اگر نه پاس ها رو برمیگردونیم
این هم متنش:

You can submit your passports to the embassy. If before 30 SEP 2013 your administrative processing is done we will issue your visas otherwise we will give your passports back.

4- با هزار امید و استرس و آرزو 20 سپتامبر اول وقت و زیر بارون (موش اب کشیده) رفتیم و پاسارو در بزرگ صندوق انداختیم..
5- 24 سپتامبر اولین کلیر شده بین بچه های ایروان بودم(از امریکا)
6- 25 سپتامبر ایمیل دادن بیاین پاسارو بگیرین و ....
7- نامه ای تهیه کردیم با امضا بچه ها دادیم سفارت ولی ترتیب اثر ندادن...
8- 26 سپتامبر رفتم سفارت پاسارو بگیرم (مثل صف نانوایی و با کلی تحقیر) در خواست ملاقات با کنسول ...افیسر و .. کردم..عصبانیت منو دیدن و فکر افسره رفته بود قایم شده بود..به هر حال زدم به سیم آخرو با کلی دادو بیداد و ... البته فقط خودمو خالی کردم...
و اما زندگی باید کرد....
به امید موفقیت همه دوستان..
ارادتمند همه - بابک

[alvan]

بادرود به همه هم قطاران عزیز
واقعا به قول اکثر دوستان جور دیگری می خواستم خداحافظی کنم ولی چه کنیم که دست تقدیر چیز دیگری را رقم زد.......
احتمالا می دانید که من شانس این را داشتم که دو دفعه در لاتاری قبول شوم. بار اول در سال 2010 بود که برای اولین بار بود که ثبت نام کرذه بودم که همان موقع بنا به توصیه دوستم عضو مهاجر سرا شدم واز اطلاعات دوستان خیلی استفاده کردم متاسفانه در موقع مصاحبه در انکارا به خاطر یک مشکل جزیی ما را رد کردند.چون خیلی ناراحت شده بودم بدون خداحافظی این جا را ترک کردم ...
ولی دقیقا یکسال بعد چندین اتفاق بسیار خوب برایمان افتاد که خیلی خوشحال شدیم که نرفتیم چون اگر رفته بودیم هم با مشکل شدید اقتصادی و بیکاری آن طرف روبرو می شدیم هم اتفاقات خوب این طرف برایمان نمی افتاد که واقعا حیف بود.
گذشت این قظایا تا وقتی که متوجه شدیم دومرتبه من برای لاتاری 2012 قبول شده ام.ایندفعه با شادی صد چندان کارهایمان را انجام دادیم و جالب اینکه وقتی در موقع مصاحبه به افیسر در ابوظبی گفتم که دو سال پیش هم قبول شده بودم و بعد رد شدم خیلی تعجب کرد و وقتی کامپیوترش را چک کرد گفت متاسفم اشکال از طرف شما نبوده و صد در صد افیسر در انکارا مقصر بوده خیلی اظهار ناراحتی کرد ولی چه سود.....
به هرحال من و دو فرزندم یک ضرب ویزا گرفتیم همسرم کلیر خورد تا حالا که او هم مثل بقیه دست از پا درازتر از ابوظبی برگشت با وجود کلیر شدن در 11 سپتامبر.واقعا نمی دانم حکمت اینکه دوباره اینجوری شد چیست؟باز خدا چه نقشه هایی برایمان کشیده است؟
ولی هرچه که هست {هر چند که سخت است }ما می رویم واز انجا برای شوهرم اقدام میکنم تا انشاالله یکسال دیگر همه خانواده دوباره انجا دور هم جمع شویم.
و من واقعا به این جمله {الخیروفی ما وقع }معتقدم.
پس دوستان ناراحتی را از خودمان دورکنیم و با عزمی راسخ شروع به ساختن زندگی جدیدمان کنیم.امیدوارم همیشه در پناه حق سالم و شاد باشید.خدا نگهدار همگی تان و بدرود.
هرچه پیش اید خوش اید ما که خندان میرویم

[nasim]

ما هم از ایروان برگشتیم. اما بدون ویزا !!!
من، همسرم و خیلی از دوستانی که این هفته ایروان بودیم واقعا شوکه شدیم. خییییییلی سخته... نمی تونیم بپذیریم... و 1 سوال که واقعا همه ما رو اذیت می کنه اینه که چرا؟
......
......
تحت هر شرایطی زندگی ادامه داره...
با آرزوی موفقیت برای همه، بخصوص بازمانده های لاتاری 2013

دوستان سلام..چند روزی بود خداحافظی کرده بودم...
این چند خط رو فقط برای ثبت در تاریخ می نویسم...
اما چند مورد رو به اطلاع میرسونم..
1- ما از 16 سپتامبر رفتیم ایروان (برخی دوستان زودتر)
2- سفارت تا 18 سپتامبر از پذیرش پاسپورت ها طفره می رفت
3- 19 سپتامبرعصری ایمیل زدیم ..که در جواب گفتن پاسپورت هارو بیارین که اگه تا سی سپتامبر کلیر شدین ویزا بدیم اگر نه پاس ها رو برمیگردونیم
این هم متنش:

You can submit your passports to the embassy. If before 30 SEP 2013 your administrative processing is done we will issue your visas otherwise we will give your passports back.

4- با هزار امید و استرس و آرزو 20 سپتامبر اول وقت و زیر بارون (موش اب کشیده) رفتیم و پاسارو در بزرگ صندوق انداختیم..
5- 24 سپتامبر اولین کلیر شده بین بچه های ایروان بودم(از آمریکا)
6- 25 سپتامبر ایمیل دادن بیاین پاسارو بگیرین و ....
7- نامه ای تهیه کردیم با امضا بچه ها دادیم سفارت ولی ترتیب اثر ندادن...
8- 26 سپتامبر رفتم سفارت پاسارو بگیرم (مثل صف نانوایی و با کلی تحقیر) در خواست ملاقات با کنسول ...افیسر و .. کردم..عصبانیت منو دیدن و فکر افسره رفته بود قایم شده بود..به هر حال زدم به سیم آخرو با کلی دادو بیداد و ... البته فقط خودمو خالی کردم...
و اما زندگی باید کرد....
به امید موفقیت همه دوستان..
ارادتمند همه - بابک

دوست عزیز زندگی ادامه داره و هنوز تموم نشده !!!! خیلی سخته می دونم ما نمی توونیم شما رو درک کنیم ! اما من بر این باور هستم که هر کدوم ما خیر و صلاح و سرنوشتی داریم . باید راضی بود

[morvarid1364]

دوستای خوبم
این مدت اونقدر غم داشتم که حتی نمیتونستم چند تا کلمه بنویسم
واقعا میدونم که نمیتونیم یک لحظه هم خومون رو جای شما بزاریم
همش در طی این یک سال منتظر این بودم که این تاپیک بدون اینکه کسی جا بمونه قفل بشه
فقط براتون بهترینها رو آرزو دارم و به زودی زود به هر آنچه میخواهید برسید.

[AFSHIN-PIC]

من کسی را دیدم 2 سال پشت سر هم قبول شده.
امیدوار باشید. انشاالله که میشه

ببخشيد چرا همون سال اول نكرفته كه به سال دوم رسيده؟ كدوم سالها؟

سلام به همه دوستان ، همراهان و بزرگان
من هم از لحظه اولیه پخش خبر پیگیر ماجرا بودم و منتظر یک تغییر حتی کوچیک ، چرا که این مسئله بیشتر به یک فاجعه شبیه بود تا یک بی برنامگی ، نابسامانی ، بدشانسی یا هر چیز دیگه که اسمشو بشه گذاشت.
حذف نا عادلانه دوستانی که نه یک همسفر و همراه بلکه یک خانواده همدل ...
اگر چه به علت مهاجرت و گرفتاریهای بعد اون هر از گاهی به این تاپیک سر میزدم اما همون زمانهای کوتاه با دیدن کلیر دوستان و فریادهای رنگیشون انرژی تازه ای میگرفتم و مصمم و محکمتر از قبل به جلو میرفتم ، دوستانی که اکثر آنها را هرگز ندیدم ولی از درون حسشون کردم و شور و اشتیاقشون رو برای این تغییر با ذره ذره وجود درک میکردم.
همه ما یا بهتر بگم اکثر ما فیلمهایی چون تایتانیک و یا 2012 رو حداقل یکبار دیدیم. اگر چه آنجا پای مرگ و زندگی در میان بود و در عالم فیلم و سینما نمیشه با این حادثه مقایسه کرد ولی این 10 روز با حوادث روز و درشتش چیزی از اونها کم نداشت. یک طرف کسانی که مسیر رو بسلامت و کامل طی کردن و یکسری بازماندگان این پروسه ، اگر چه مایی که از این موضوع به سلامت گذشتیم و حداقل یکبار پیش خودمون این فکر رو کردیم که چه شانسی آوردیم که کارمون به اینجاها نرسید اما به اساسی ترین اعتقادات هر قومی قسم لذت این موضوع برامون خرد شد ، واقعا سخته بایستی و ببینی و نتونی کاری بکنی
وضع ما شبیه کسانی شد که سوار بر قایقهای نجات ، اگر چه خوشحال از نجات ولی صد البته ناراحت برای دیگران ...

اما نکته ای که باید به اون توجه بشه و شاید به گردن تک تک ما هست تا در موردش فرهنگ سازی کنیم ، بحث لاتاری و شرکت در اونه. خیلی از ما ثبت نام میکنیم صرفا جهت اینکه ثبت نام کرده باشیم و به دیگران بگیم ما هم لاتاری اسم نوشتیم ، خیلی ثبت نام میکنیم که شانسمونو امتحان کنیم و برامون تنها مهمه اسممون در بیاد که به دیگران پزشو بدیم.
واقعا چرا موقع ثبت نام اسم هر کسی که دم دستمون میاد مینویسیم ، وقتی میدونیم طرف به هیچ وجه مهاجر نیست و فکر مهاجرت نداره ، وقتی میبینیم طرف از نظر مالی این توانو نداره ، یا وقتی میبینیم از نظر سن و سال با هیچ منطقی مهاجرت براش مفهوم نداره واقعا چرا و چرا به خودمون اجازه بدیم جهت یک منیت زود گذر و یک کار تفریحی دست به چنین کاری بزنیم.
من موارد اینچنینی دیدم که اینجا مینویسم و از اون طرف دیدم چه کسانی با چه شایستگی ها و تواناییهایی تشنه یک مهاجرت هستن. چه کسانی که شب و روزشون فکر رفتنن و تا وقتی هم نرفتن نه ایران هستن و نه ...
تو هم دوره ای های 2013 هستن کسانی که ویزاشون هم گرفتن ولی تازه فکر رفتن یا نرفتن هستن !
آیا واقعا اینا فکر نمیکنن یا نکردن چه کسانی و چه خانواده هایی چون جناب دکتر پدی با اینکار به چه گرفتاری هایی دچار میشن و چه سرنوشتهایی دچار تغییر و تحول میشه؟ شاید تا پیش از این تاریخ و این حادثه ناگوار هیچکس فکر جوانب امر رو نمیکرد و نمیدونست پشت پرده چه میگذره و یک ثبت نام اضافه و یک قبولی نابجا چه عواقبی برای دیگران در پی داره ...
پس حالا که چشم و گوش هممون به واقعیت باز شده و به این سایت و تاپیک به نوعی دین داریم همانطور که گفتم فرهنگ سازی کنیم و سرنوشتها رو به بازی نگیریم

به هر حال ، سر همه رو درد آوردم ولی احساس مسئولیت کردم مخصوصا که تا چند روز آینده ثبت نام 2015 شروع میشه. از صمیم قلب آرزو میکنم ناکامان این سفر در این دوره موفق بشن که مطمئنا دور از انتظار نیست چرا که انرژی مثبت یک خانواده 2013 یی دنبالشونه

[پروا]

همسايه‌های ما نيز نمی‌دانند


شب احتمالا
اتفاقی تازه از ادامه‌ی روز است.


سکوتِ جايزِ آدمی يعنی چه؟!
درد ادامه دارد هنوز
تحمل دريا و صبوری آدمی نيز،
و تعبيرِ کتابی سربسته که می‌گويند
از رازِ نور ... گشوده خواهد شد.
چارچوب‌های شکسته‌ی اين کوچه،
در حقيقت داستانِ يک زندگی‌ست.
چاره‌ای نيست
می‌رويم تا در فهمِ فانوس ... خوانا شويم
کمی بخوابيم
و صبحِ روزی ديگر
دوباره دريابيم که شب احتمالا
اتفاقی تازه در ادامه‌ی روز است!
سید علی صالحی


برا همه دوستان عزیزم ،در هر کجای دنیا آرزوی اتفاق های تازه،اما بهترین را دارم..

[SK89]

من هم میخواستم از همه دوستان گلم هرکجا که هستند یادی کنم و همه را بسپارم به خدا که بد بنده اش را نمیخواهد امیدوارم پاداش این صبر را به بهترین نحو بگیرید و ارزو دارم پایان تاپیک کلیرنس پایان دوستیمان نباشد و هرگز قفلی بر دلهایمان زده نشود با همتون زندگی کردیم و برای همیشه در قلبمان خواهید ماند

[sadeghi897]

من کسی را دیدم 2 سال پشت سر هم قبول شده.
امیدوار باشید. انشاالله که میشه

ببخشيد چرا همون سال اول نكرفته كه به سال دوم رسيده؟ كدوم سالها؟

سلام به همه دوستان ، همراهان و بزرگان

اصولا کسی که ثبت نام بکنه یا دیگران ثبت نامش بکنن
برنده بشه و نره
سهمیه ویزا نمیگیره پس فکر نمی کنم این بحث انچنان فایده ای داشته باشه.
کسی هم که بره دیگه رفته ، نمی شه واسه ملت تعیین تکلیف کرد که تون چون سنت بالاس خوب از شانست استفاده نکن یا هر دلیل دیگه ای
لاتاری است دیگه، اصلا لاتاری اصولا شانس هست و برای این می زارن که خیلی ها امتحانش کنن، اگر قرار بود محدود بشه
می شد ویزای تحصیلی
ویزای تخصصی
امریکا سالانه 360 هزار ویزای تخصصی گرین کارت می ده به ملت در سراسر دنیا که البته فکر می کنم رقابت برای اون هم زیاده.
اینجا هم ما لاتاری می خریم دو دولار
گاهی صد دلار برنده می شیم گاهی هم خالی هم هیچی
همسایه پولدار من هم میاد و میخره اتفاقا، کسی است که حداقل طبق حساب ساده من ، 100 میلیون دلار داره ، نمی شه بهش بگی نخر که ، دوس داره بخره
بعدم شانسه ، یه موقع می بینی همین ادم 100 میلیون دلار هم برنده می شه بعد من برم یقه اش رو بگیرم که اقا من چون 800 دلار بیشتر در ماه در آمد ندارم تو چرا شرکت کردی؟ می گه به تو چه
آزادی یعنی به تصمیمات دیگران کاری نداشته باشیم حتی اگر به نظرمون احمقانه میاد، فقط در صورتی که تصمیمی متضاد منابع ما بود، باید به دادگاه مراجعه کنیم.
گرچه من خودم به شخصه اعلام تموم شدن، چگونگی اعلام و بعضی دیگه از رفتار سفارت امریکا ایراد دارم و اعتراض دارم. دیگه دوستان خودشون خواستن پیگیری می کنن ، به خیلی چیزا می شه ایراد گرفت، اما منطق لاتاری مشخص تر از اون حرفهاست که بخوایی با زور به ملت بگی شرکت نکن یا شرکت بکن.

[zz24]

ما هم از ایروان برگشتیم. اما بدون ویزا !!!
من، همسرم و خیلی از دوستانی که این هفته ایروان بودیم واقعا شوکه شدیم. خییییییلی سخته... نمی تونیم بپذیریم... و 1 سوال که واقعا همه ما رو اذیت می کنه اینه که چرا؟
چرا باید برای ما این اتفاق بیفته؟ و چرا سالهای قبل از این خبرا نبود و دقیقا امسال که ما برنده شدیم این اتفاق افتاد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
من ، امید،آبتین،باباش،امیر،بابک،پویا و خیلی از دوستان ، خیلی ضررها کردیم... ضررهایی از قبیل مالی، از دست دادن شغل و خونه و آسیبهای روحی که تا کسی در این شرایط قرار نگیره نمی تونه اونو بفهمه.
ما همه برنده لاتاری بودیم... مصاحبه شده بودیم ... کلی هزینه کرده بودیم و با هزار امید و آرزو الان می خواستیم ویزامونو بگیریم و بریم آمر+یکا ...
دوشنبه 23 سپتامبر از همه ما پاسپورتامونو گرفتند تا ویزاهامونو بدن ولی اونا ویزا نداشتند و 2 روز بعد به همه ما ایمیل دادند که بیایید پاسهاتونو بگیرید ویزا تموم شد.
نمی خوام قضیه رو زیاد بزرگش کنم و اغراق کنم ولی باور کنید همه چیز رو سر ما خراب شد... ما بعذ از چندین ماه برنامه ریزی و استرس و هزینه و ... با 1 ایمیل همه چیز رو از دست دادیم... !
روز 4شنبه 25 سپتامبر به همه ما ایمیل داده بودند که پاس هاتونو بگیرید ولی بچه ها به قدری شوکه شده بودند که نمی خواستند به این راحتی برند سفارت و پاسپورت خالی رو بگیرند.
نمی دونستیم گریه کنیم یا به مسخره بودن شرایط بخندیم. با تعدادی از دوستان برای سفیر نامه نوشتیم و زیرشو امضا کردیم و بردیم سفارت شماره زدن به نامه و به ما قول دادن که به دست سفیر میرسه ولی هیچ ترتیب اثری به نامه داده نشد.
بعضی از دوستان 5شنبه و بعضی از ماها روز جمعه رفتیم و پاسپورتهای خودمون رو گرفتیم.
نمی دونم می تونید درک کنید ما رو یا نه ولی خیلی زور داشت.
راستش آدم یاد صف نون بربری و آش نذری میفته که آخرش میگن آقا تموم شد. و ما هم میگیم ای بابا به ما نرسید...!
دقیقا به ما هم گفتند که "تموم شد". "ظرفیت ویزاها برای ایرانیها پر شده. چون امسال تعداد زیادی واجد شرایط داشتیم و همه هم اومدن و ویزاهاشونو گرفتند"
تو سفارت وقتی میخواستم پاسم رو بگیرم با ماموری که پاسارو میداد صحبت کردم، بعد از اینکه جمله بالا رو گفت.
گفتم: شما باید پیش بینی میکردید این قضیه رو. ما بخاطر اشتباه شما دچار ضررهای زیادی شدیم.
جواب:" ما کاملا آگاهیم که به همه شما آسیب رسیده. فقط می تونیم بگیم خیلی متاسفیم."
من: الان پیشنهاد شما به ماها چیه با این وضعیتی که پیش اومده؟
گفت:"لاتاری سال 2015 ثبت نام کنید"
من: آیا بخاطر این شرایط افتضاحی که به بار اومده برای ما در لاتاری 2015 امتیازی قائل میشید؟
جواب: نه...
من: پس با چه انگیزه ای ثبت نام کنیم؟
جواب: فقط سرشو تکون داد به نشانه اینکه نمی دونم. همراه با 1 لبخند ژکند!!!
من: خیلی متاسفم. باای
- باای
حالا اینا رو گفتم که هم خودمو خالی کنم و هم به بچه ها اطلاع رسانی کرده باشم.
ما عبرتی شدیم برای آیندگان...
فهمیدیم که نباید همه پلهای پشت سرمون رو بخاطر این مسیر خراب کنیم.
فهمیدیم که نباید دروغ بگیم ولی لزومی هم نداره همه حقایق گفته بشه.
فهمیدیم (البته می دونستیم) که برای 1 آمریکایی خیلی از چیزهایی که برای ما مهمه، اصلا اهمیتی نداره و در جواب این سوال که چرا زندگی من رو خراب کردی؟ فقط میگه:I'm so sorry
ایمان دارم آمریکا بهترین جا برای زندگیه. و من هم تماتم سعی ام رو برای رسیدن به اون می کنم.
فعلا ما سعی می کنیم فراموش کنیم.
تحت هر شرایطی زندگی ادامه داره...
با آرزوی موفقیت برای همه، بخصوص بازمانده های لاتاری 2013

دوست عزیز درک میکنم.پدر بنده هم ایروان قبول شدن و کلی هزینه و کلی پول وکیل دادند و آخرش هم وکیل هیچ کاری نکرد و هیچی نشد. و نگرفتیم ویزا رو....با آرزوی موفقیت برای هممون.

[babash]

چیز خاصی ندارم که بگم! فقط برای همه تون در هر کجای دنیا آرزوی شادمانی و رضایت میکنم.
امیدوارم آینده خیلی دوری نباشه اون روزی که مردم ما برای رسیدن به کمی آرامش و آسایش و رضایت مجبور به مهاجرت نباشن.
خدا نگهدارتون