شمارش معکوس برای اعلام نتایج لاتاری DV-2017

[araz2012]

اگر خوشبختي را براي يک ساعت مي خواهيد، چرت بزنيد.
اگر خوشبختي را براي يک روز مي خواهيد، به پيک نيک برويد.
اگر خوشبختي را براي يک هفته مي خواهيد، به تعطيلات برويد.
اگر خوشبختي را براي يک ماه مي خواهيد، ازدواج کنيد.
اگر خوشبختي را براي يک سال مي خواهيد، ثروت به ارث ببريد.
اگر خوشبختي را براي يک عمر مي خواهيد،
ياد بگيريد کاري را که انجام مي دهيد دوست داشته باشيد....


✍ قانون زندگی٬ قانون باورهاست
✍ بزرگان زاده نمی‌شوند٬ ساخته می‌شوند

دریا با آنکه عمیق است، اما امواجی را که در سطحش هستند،سرکوب نمیکند بلکه اجازه میدهد به ساحل برسند.
تو هم مثل دریا امواج سطحی و زود گذر زندگیت را به بهترین ها هدایت کن.
دریا هم سطح دارد هم عمق ، راز دریا نگه داشتن تعادل بین این دو است.
مثل دریا پر باش از بیکرانی و تلاطم و از سکون بپرهیز ،و از تندباد حوادث بیم نداشته باش.......


✍ قانون زندگی٬ قانون باورهاست
✍ بزرگان زاده نمی‌شوند٬ ساخته می‌شوند

[redbull]

کرد. تجربهء من؟ یک سفر به دور اروپا که با تور حداقل بیست هزار دلار خرج داشت رو فقط با دوهزار و دویست دلار تموم کردم و در یک کشور عربی به مدت یک سال فقط با دو هزار دلار (شامل هزینه اجاره، غذا و لباس) و کاملاً مرفه زندگی کردم. چطوری؟ مطالعه، جستجو و تحقیق قبل از اینکه خودم رو به خرج بندازم!

همه حرفات خوب بود منتها اون تیکه اخر ک نوشتی که با دو هزار دلار اروپا و دوهزار دلار عرب زبان یکسال !
چطوری اخه !؟!؟

[someonelikeyou]

امریکاااااا من اومدم

[msr839]

براي ششمين سال پياپي باز هم دارم لحظه شماري ميكنم واسه اعلام نتايج ولي نه با شور حالي كه سال هاي اول داشتم

[jsmlz]

تو اینجا خیلی زیاد در مورد کسایی نوشتن که بخاطر ادامه تحصیل دارن میرن آمریکا
و حتی کسایی که سواد درست و حسابی دارن و تو یه موسسه یا شرکتی دارن کار میکنن و میخوان برن

سوال من از دوستان و عزیزان این هستش که کسی مثل خود من که سوادم در حد دیپلم هستش ولی بقول معروف صنعت کار هستش و بصورت تجربی در زمینه کاری خودش استادی به حساب میآد چقدر میتونه موفق باشه ؟
اون طوری که از صحبت های دوستان متوجه شدم بعد از ورود به آمریکا برای پیدا کردن شغل باید رزومه کاری تنظیم کنی و برای چندین شرکت بفرستی و منتظر جواب باشی ، وقتی هیچ مدرکی دال بر اینکه توی کاری متخصص هستی و کارت فقط بصورت تجربی هستش نیست ، آیا با این شرایط میشه کاری پیدا کرد .
از اونجایی که مهمترین و مهمترین و مهمترین مسیله ای که بعد از مهاجرت پیش روی مهاجران هستش پیدا کردن شغل و داشتن درآمد هستش ، گرفتن جوابی برای این سوال میتونه خیلی به کسایی که شرایطی مثل من دارند کمکم کنه

درصد موفقیت چقدر میتونه باشه در این شرایط ؟

[abas_kashan]

فکر نان باش ک خربزه اب است !
درصورت برنده شدن اگه تخصص خاصی ندارید یک کارتن از ایران همراهتون ببرید که شب ها رو باهاش بسر کنید

جالب بود

[bobs]

کرد. تجربهء من؟ یک سفر به دور اروپا که با تور حداقل بیست هزار دلار خرج داشت رو فقط با دوهزار و دویست دلار تموم کردم و در یک کشور عربی به مدت یک سال فقط با دو هزار دلار (شامل هزینه اجاره، غذا و لباس) و کاملاً مرفه زندگی کردم. چطوری؟ مطالعه، جستجو و تحقیق قبل از اینکه خودم رو به خرج بندازم!

همه حرفات خوب بود منتها اون تیکه اخر ک نوشتی که با دو هزار دلار اروپا و دوهزار دلار عرب زبان یکسال !
چطوری اخه !؟!؟

سلام.
سه شب آتن شبی 50 یورو، هفت شب پاریس شبی 60 یورو، هفت شب رم شبی 55 یورو، سه شب بولونیا، فلورانس و ونیز، هر کدام شبی 45 یورو و نهایتا یک هفته هم میلان شبی 60 یورو.
جمعا 1510 یورو پول هتل دادم و سفر بین این شهرها هم همگی با قطارهای ارزان قیمت ساعت 12 شب، جمعا حدود 350 یورو پول بلیط قطار دادیم دو نفری و حدود 300 یورو هم پول نهار و شاممون شد (یکبار سال 2011 و یک بار هم سال 2012)
حالا اینکه چطوری توی شهری مثل پاریس هتل 60 یورویی پیدا کردیم، روش مون ترکیبی از جستجو و چانه زنی بود. هتل رو از سایت booking پیدا میکردم و هتلی رو نشون میکردم که بیشترین تعداد اتاق خالی رو داشت، بعد میرفتم حضوری با رسپشن اینقدر چونه میزدم که باید بهم تخفیف بدی که طرف رو به گریه مینداختم. هتل مون در پاریس سه ستاره بود و نرخ اصلیش شبی 200 یورو بود و محلش دو تا کوچه با موزه لوور فاصله داشت (خیابان سن ژرمن پشت دانشکده پزشکی). ولی چون مشتری نداشت و تقریبا تمام هتلش خالی بود، با دومین باری که بهش گفتم تخفیف بده خودش قیمت رو آورد روی 60!!! البته ایتالیاییها در مقابل چانه زنی مقاومت بیشتری داشتن و تا 5-6 بار میگفتیم تا مقاومتشون بشکنه... یه بار هم رسپشن عصبانی شد و نزدیک بود از هتل بیرونمون کنه!!! ولی خوب به تخفیفش میارزید. بعد هم با یه انعام بیست یورویی خوشحالش میکردیم که فکر بد نکنه.

توی کشور عمان هم تقریبا همین سیستم رو پیاده کردم. با یه جستجوی مفصل، توی یه محلهء نه چندان عالی ولی جایی که دسترسی اش خیلی خوب بود، یه سوییت پیدا کردم به ماهی 90 دلار (بعد از چانه زنی های مربوطه). خریدهای ماهانه که از هایپرمارکت انجام میشد و تخفیفات برای خریدهای بزرگ اینقدر هست که اصلا نیازی به چانه زنی نداشت. هر دو هفته یه سبد فروشگاهی پر از تمام مواد غذایی حداکثر 40 دلار میشد. لباس و اینا هم که فقط مارکهای خوب رو نشون میکردیم و روی حراجهای فصلی شون سرمایه گذاری میکردیم. حراجهایی که گاهی به 75% یا حتی 90% تخفیف میرسید و وقتی با فروشنده ها رفیق میشدی اطلاعات با ارزشی بهت میدادن... مثلا شش جفت کفش مارک دار (ریباک، تیمبرلن و...) خریدیم به 110 دلار، یا مثلا چهار دست بلوز شلوار مارک اسپنسر به 30 دلار و قص علی هذا. خلاصه ماجرا تقریبا تمام حقوق یک سال رو صرفه جویی کردیم و اوردیم ایران...

[bobs]

تو  اینجا خیلی زیاد در مورد  کسایی نوشتن که بخاطر ادامه تحصیل دارن میرن  آمریکا
و حتی کسایی که سواد درست و حسابی دارن و  تو یه موسسه  یا شرکتی دارن کار میکنن و میخوان برن

سوال من از دوستان و عزیزان این هستش که کسی  مثل خود من که سوادم در حد دیپلم  هستش ولی  بقول معروف صنعت کار هستش و بصورت تجربی در زمینه کاری خودش استادی به حساب میآد  چقدر میتونه موفق باشه ؟
اون طوری که  از صحبت های دوستان متوجه شدم بعد از ورود به آمریکا  برای پیدا کردن شغل باید رزومه کاری تنظیم کنی و برای چندین شرکت بفرستی و منتظر جواب باشی ،  وقتی هیچ مدرکی دال بر اینکه توی کاری متخصص هستی و کارت فقط بصورت تجربی هستش نیست ، آیا با این شرایط میشه کاری پیدا کرد .
از اونجایی که مهمترین و مهمترین و مهمترین مسیله ای که بعد از مهاجرت پیش روی مهاجران هستش  پیدا کردن شغل و داشتن درآمد هستش ،    گرفتن جوابی برای این سوال میتونه خیلی به کسایی که شرایطی مثل من دارند کمکم کنه

 درصد موفقیت  چقدر میتونه باشه  در این شرایط ؟

دوست عزیز
تحصیلات همه چیز نیست. من موارد زیادی دیدم از افرادی که توی شغل خودشون استادکار بودن و پیشرفت چشمگیری داشتن. خیلی مهمه که روی کاری که میخوای انجام بدی متمرکز، انعطاف پذیر و پر تلاش باشی. شما ذکر نکردی شغلی که داری چیه، شاید بتونیم بیشتر بهت اطلاعات بدیم.
یکی از معروفترین مثالهاش دو نفر ایرانی بودن که من مصاحبه شون رو دیدم. یکیشون توی ایران تعمیرکار خودرو بود و کار تزئینات و اسپرت انجام میداد. اونجا هم به همین کار مشغول شد و با جمع کردن سرمایه و ارائه دادن کیفیت عالی، مشتری جمع کرد و یه کارگاه تخصصی راه انداخت و الان فقط سفارشهای خیلی گرون قبول میکنه و حدود 50 نفر هم پیشش کار میکنن.
یکی دیگه هم تقریبا شغل مشابه داشت و اونجا کارگاه تخصصی زده برای ماشین های ضد گلوله، یعنی مشتریها ماشین شون رو میدن و این آقا براشون داخل بدنه و کف قطعات ضد انفجار و ضد گلوله کار میذاشت و البته همه شون رمز موفقیت شون کار صادقانه، با کیفیت بالا، و البته صورت حسابهای شفاف و منصفانه بود.
باز هم مشاغل مختلفی مثل آهنگری، نقاشی ساختمان، حتی خدمات تزریقات و پرستاری در منزل... افراد زیادی رو دیدم که با تلاش و فعالیت هدفدار به خیلی جاهای خوب رسیدن.

موفق باشید

[bambo_26]

[quote='bobs' pid='696580' dateline='1457169925']
آمادگی برای برنده شدن...

دوستان عزیزم، سلام و وقت شما بخیر
ممکنه به نظرتون صحبتهای من کمی غیرعادی و بلکه مسخره بنظر برسه. اما اگر واقعاً دوست دارید از برنده شدن در لاتاری «خوشحال» بشید، این موارد رو در نظر بگیرید تا استرسهای بعدی اعصابتون رو از کار نندازه:

1- یه پوشهء کوچک آماده کنید و مدارک اولیه رو آماده کنین. این مدارک چه برای مهاجرت به ایالات متحده و چه برای سفر به کشورهای دیگه قابل استفاده هستن. بنابراین اگر برنده نشید هم به دردتون میخوره.

2- حدوداً بیست روز بعد از اولین تاریخ اعلام اسامی، فرمهای مهاجرت در دسترس قرار میگیرن و البته زمان پرکردن فرمها تاثیری روی نوبت مصاحبهء سفارت نخواهد داشت. اما به هر حال ترجیح خواهید داد که در اولین زمان ممکن فرمها رو تکمیل کرده باشین.

3- چطوری بفهمیم در صورت برنده شدن، چقدر شانس مون برای مهاجرت قطعیه؟ من در سال 2013 با کیس نامبر 8491 برنده شدم و در طول مدتی که منتظر تماس سفارت بودم، همه به من میگفتن که رفتنت قطعیه و تابحال نشده کسی نرفته باشه. این باعث شد تمام برنامه های زندگیم رو قیچی کنم و صدمات جبران ناپذیری رو ببینم. چرا؟ چون آخرین کیس نامبری که در اعلام ظرفیت سال بعد منتشر شد 7600 و خرده ای بود. علاوه بر این، سفارت آنکارا عملاً تمام مصاحبه هاش رو از ماه آگوست متوقف کرد به این بهانه که تعداد پرونده های دانشجویی در اولویته و وقت برای پرونده های مهاجرت ندارن. بنابراین سفارت آنکارا عملاً از کیس نامبر 7200 یا 7400 به بعد رو دیگه پذیرش نکرد. باور کنید خیلی دردناک بود!
.
.
.
دوست عزیزم سلام . بسیار از وقتی که گذاشتی ممنونم .  همه مواردی که فرمودید خیلی نکته بینانه و دقیق مطرح شده و باعث خوشحالیه که افرادی مثل شما از تجربیات خوشون برامون مطلب میذارن. بهر حال امیدوارم امسال باز هم بخت با شما یار باشه و با کیس نامبر پایین قبول و راهی سرزمین آرزوها شوید.

[DV 17]

سلام دوستان و هم دردان هم حس !
بنظر شما ممکنه از یک خانواده دو نفر لاتاری برنده بشه؟



 

[redbull]

تو  اینجا خیلی زیاد در مورد  کسایی نوشتن که بخاطر ادامه تحصیل دارن میرن  آمریکا
و حتی کسایی که سواد درست و حسابی دارن و  تو یه موسسه  یا شرکتی دارن کار میکنن و میخوان برن

سوال من از دوستان و عزیزان این هستش که کسی  مثل خود من که سوادم در حد دیپلم  هستش ولی  بقول معروف صنعت کار هستش و بصورت تجربی در زمینه کاری خودش استادی به حساب میآد  چقدر میتونه موفق باشه ؟
اون طوری که  از صحبت های دوستان متوجه شدم بعد از ورود به آمریکا  برای پیدا کردن شغل باید رزومه کاری تنظیم کنی و برای چندین شرکت بفرستی و منتظر جواب باشی ،  وقتی هیچ مدرکی دال بر اینکه توی کاری متخصص هستی و کارت فقط بصورت تجربی هستش نیست ، آیا با این شرایط میشه کاری پیدا کرد .
از اونجایی که مهمترین و مهمترین و مهمترین مسیله ای که بعد از مهاجرت پیش روی مهاجران هستش  پیدا کردن شغل و داشتن درآمد هستش ،    گرفتن جوابی برای این سوال میتونه خیلی به کسایی که شرایطی مثل من دارند کمکم کنه

 درصد موفقیت  چقدر میتونه باشه  در این شرایط ؟

با چم و خم زندگی اشنا شدن بسیار سخته .

کلا برا کار تجربی باید اونور ی دوره ببینی و مدرک فنی بگیری بعد یا خودت تبلیغات کنی یا برا دیگران کار.
رزومه سازی برا مشاغل بالا و تخصصی بیشتر بکار میاد .

ولی بیشتر باید به فکر این باشی ی بیزنسی برا خودت راه بندازی تا اینکه واسه دیگران کار کنی .البته به خیلی چیزای دیگه هم بستگی داره .

ما تو خود ایران نمیتونیم درست حسابی گلیم از اب بکشیم
دیگه حساب کن با نظام سرمایه داری امریکا چطوری میخای دوام بیاری
خلاصه اولش چوب خوری داره


شما با یک کشور ۳۰۰ میلیونی طرف هستی .

اروپا بیمه و اینهاش بهتره چون نظامش حامی قشر ضعیف .

ولی هرچی هم که باشه حداقل های امریکا خیلی بهتر اینجاست



این ها نظرات شخصی و برداشت من ممکنه اشتباه باشه !

[runioe]

سلام دوستان و هم دردان هم حس !
بنظر شما ممکنه از یک خانواده دو نفر لاتاری برنده بشه؟

چرا که نشه؟؟ ولی یه شانس خیلی خیلی خیلی بزرگ میخواد که امیدوارم بیاری دوست عزیز.

[bobs]

بنظر شما ممکنه از یک خانواده دو نفر لاتاری برنده بشه؟

دو نفر از یه خانواده اگر فرزند و والدین باشن احتمالش هست. البته من تا بحال ندیدم. اما غیر ممکن نیست.

البته در نظر داشته باشین که اگر پدر یا مادر برنده بشن، فرزندان بالای بیست و یک سال رو نمیتونن با خودشون ببرن.
از طرف دیگه، افراد زیر بیست و یک سال هم کلا اجازه ورود به قرعه کشی ندارن و البته فرزندان نمیتونن پدر و مادرشون رو بعنوان همراه با خودشون ببرن.

همچنین فکر کنم سال 2010 یا 2011 بود که قرعه کشی ها یه بار باطل شد و دوباره انجام شد، اون سال هم اعلام شد که یه فیلتری روی نرم افزار قرعه کشی اضافه شده که مانع از برنده شدن همزمان زن و شوهرهایی میشه که در پروندهء همدیگه بعنوان نفر فرعی ذکر شده باشن.

برا همینه که احتمال برنده شدن دو نفر از یه خانواده اینقدر کمه.

[bobs]

سلام مجدد به همه
این چند روز که کمی وقتم آزاده و اعصابم مختل نیست، میخوام باز هم اطلاعاتی رو در اختیارتون بذارم.

در نوشته قبلی از اهمیت تهیهء مدارک گفتم که اقلامی مثل گذرنامه، وضعیت ممنوع الخروجی، مدرک تحصیلی و وضعیت ازدواج تون رو شفاف کنین و مدارکش رو آماده کنین.

علاوه بر مدارک فوق، آقایون محترم که برندگان احتمالی اصلی و یا همراه همسر گرامی خواهند بود، لازمه وضعیت خدمت وظیفه رو هم شفاف کن. کارت پایان خدمت یا معافیت رو حتماً به روز کنین (اگر کارتتون قدیمی هست باید حتما به کارت هوشمند تبدیل بشه) و البته ترجمه رسمی هم داشته باشین.
دوستانی که خدمتشون در ارگانهای حساس بوده (اسم نمی برم)، ترجیحا توضیحات یا مدارکی تهیه کنن که اثبات کنه دیگه بعد از خدمت با اون ارگانها هیچ ارتباطی ندارن و البته خدمتشون هم بصورت خدمات کارمندی (administrative) بوده و درگیر هیچ عملیات یا فعالیت نظامی و اطلاعاتی نبودن. این مدرک به احتمال بسیار قوی زمان مصاحبه براتون نفع زیادی خواهد داشت. مثلا من یه نامه از محل خدمتم گرفتم که من توی ارتش بودم ولی سرباز فروشگاه ارتش بودم و هیچ کار نظامی نداشتم.

به هر حال از زمان برنده شدن تا زمان باز شدن فرمها تقریبا بیست روز فرصت دارین که چهار مدرک فوق رو آماده کنین و برای پر کردن فرمها حتماً کنار دستتون داشته باشین. شاید فکر کنین بدون ترجمه ها هم میشه فرم رو پر کرد، اما من تجربهء متفاوتی دارم:
من تجربه کردم که بعضی دارالترجمه ها متاسفانه هیچ تقیدی به دقیق بودن ترجمهء عبارات و تاریخها ندارن و ممکنه مثلا تاریخ رو یک روز پس و پیش ترجمه کنن و شما لازمه فرمی که پر میکنین بدون کوچکترین خطایی، عیناً برابر با مدرکی باشه که هنگام مصاحبه تحویل سفارت میدین. بنابراین اگر ترجمه ها رو قبلاً حاضر کنین، دیگه نگران این نیستین که مثلاً توی فرم اسمتون رو Alireza تایپ کنین و توی ترجمه یا گذرنامه اسمتون Ali reza باشه. همون یه اسپیس ناقابل باعث شد بنده دویست و پنجاه دلار برای تجدید مدرک آیلتسم خرج کنم، چون وسط اسم فامیلم در گذرنامه یه اسپیس بود که من عادت به تایپش نداشتم! متاسفانه این سفارتی ها در مورد اختلاف تایپی اسم و یا حتی آدرس حساسیت فوق العاده ای دارن! مثلا براشون کلمه Mohammad با Mohamad اختلاف جدی داره و حتی بخاطر این اختلاف ممکنه یه پرونده رو کلا باطل کنن. حالا فرض کنین تولدتون 10 اسفند باشه و با دارالترجمه اختلاف پیدا کنین که سال تولدتون کبیثه بوده و تاریخ تولدتون رو باید 1 مارس ترجمه میکرده یا 29 فوریه؟ و یا هزار اما و اگر دیگه...
به همین ترتیب، اگر شما بخواهید فرمها رو پرکنین و بعدا ترجمه های رو تهیه کنین، یک درصد احتمالش هست که چنین اختلافاتی توی فرمتون پیش بیاد، و اون موقع تنها راهی که دارین اینه که به سایت لاتاری (معروف به کنسولار کنتاکی) ایمیل بزنین و درخواست کنین که فرم تون دوباره باز بشه. این کار خود بخود خطری نداره، اما احتمال داره باعث بشه وقت مصاحبه تون عقب بیفته...

برای همین احتیاطات هست که توصیه میکنم در فاز اول، یک نسخه ترجمهء این مدارک رو توی پوشه تون نگه دارین. حال اگه برنده نشدین، بالاخره برای کارهای دیگه به دردتون میخوره. ضمناً، برای اینکه در هزینهء ترجمه حداکثر صرفه جویی انجام بشه، میتونین از مهر وزارت خارجه و دادگستری صرف نظر کنین و صرفاً در مراحل بعدی اگر داشتن مهر الزامی بود بابتش هزینه کنین. اکثر دارالترجمه ها قبول میکنن که تاییدیه وزارت خارجه و دادگستری رو در زمان جداگانه دریافت کنن و البته شما میتونین مستقیما برای اونها اقدام کنین.

تهیه کردن این مدارک ظرف بیست روز تا دو ماه هم به سادگی انجام پذیره. اما قطعا اعصابتون رو توی هاون خواهد گذاشت. ضمناً ترجمه توی همین اسفند ماه، شما رو از پرداخت هزینه های گرانتر در فروردین و اردیبهشت معاف میکنه.

فهرست مدارکی که موقع پرکردن فرم برندگان به دردتون میخوره:
1- ترجمه شناسنامه خودتون، همسر و تمام فرزندان (اعم از زیر 21 و بالای 21).
2- ترجمه عقد نامه
3- ترجمه مدارک نظام وظیفه
4- ترجمه مدرک تحصیلی
5- گذرنامه
مهم: دقت کنین که اسم، فامیل، اسم پدر و سایر اطلاعات توی ترجمه ها با متن گذرنامه تون عیناً مطابق باشه!

به جز مدارک فوق که شماره ها، تاریخ و اسمها رو باید عینا مطابق مدارک توی فرم بزنین، یه سری اطلاعات دیگه هم لازمه داشته باشین:
فهرست اطلاعاتی که موقع پر کردن فرم برندگان به دردتون میخوره:
1- اسم و آدرس یه نفر (دوست یا بستگان) در آمریکا. پیش فرض اینه که شما به محض رسیدن، پیش این دوست یا فامیل خواهید بود. ضمناً دادن این آدرس الزامیه و نمیشه خالی بمونه.
2- اسم و آدرس (به انگلیسی) محل سکونت فعلی تون و آدرسهای قبلی در ده سال گذشته.
3- اسم و آدرس (به انگلیسی) محل کار خود و همسرتون در ده سال گذشته.
4- اسم و آدرس (به انگلیسی) محل سکونت تون اگر بیش از 365 روز در کشور خارجی زندگی کردید به همراه تاریخ دقیق ورود و خروج. البته هنگام مصاحبه باید از پلیس (سفارت) اون کشور هم باید برگهء عدم سوء سابقه بگیرید و ارائه بدید.
5- اگر به سفر حج (عربستان) یا زیارت (عراق و سوریه) رفتین، ضمن تاریخ دقیق مسافرت، آدرس هتل رو هم داشته باشین. بعضیا فکر میکنن با ندادن این اطلاعات ریسک شون کم میشه، در حالی که ندادن اطلاعات باعث بیشتر شدن سوء ظن میشه.
6- شماره پاسپورت و تاریخ صدور و انقضای پاسپورتهای قبلی تون رو هم دم دست داشته باشین.
7- تاریخ ورود و خروج تون به هر کشور دیگه ای که سفر کردین رو دم دست داشته باشین. ضمناً احتمال داره سفارت ازتون بخواد پاسپورتهای قبلی تون رو هم نشون بدین.

دوستانی که ساکن شهرستان هستن و در مورد دارالترجمه محدودیت دارن هم میتونن از فرصت طولانی موجود استفاده کنن و پول اضافی برای خدمات سریع، پیک و ... ندن و یا سر فرصت یه سفری به شهرهای بزرگ داشته باشن و مدارکشون رو به یه جای ارزون و مطمئن بدهند.
دوباره تاکید میکنم که این مدارک مختص سفر به آمریکا نیست و شما برای هر کار خارجی دیگه ای ممکنه لازمشون داشته باشین.
و دوباره تاکید میکنم، قصدم از دادن این اطلاعات اینه که شما حداکثر صرفه جویی در هزینه های احتمالی رو داشته باشین، بنابراین:
* از سرویس سریع استفاده نمی کنین.
* هزینهء مهر وزارت خارجه و دادگستری رو انجام ندین.
* بدون عجله و با مطالعه، یه مترجم خوب و ارزون پیدا کنین.

در زمانی که من دارم این اطلاعات رو درج میکنم، هر صفحه ترجمه حدود 35 هزار تومن خرج داره (من سه سال پیش صفحه ای 15 هزارتومن دادم و هنوز دارمشون). در بین دارالترجمه ها هم به نظرم اونی از همه بهتره که هزینهء کمتری بگیره و ترجمه هاش فونت های کاملا ساده و تمیز استفاده کنه. اگر جایی رفتین که فونت های خیلی جینگول استفاده میکرد و تیریپ مکش مرگ من داشت، سریع بگردین دنبال یکی دیگه... در زمان تحویل گرفتن ترجمه هم، حتماً اسم، فامیل و تاریخ ها رو با اطلاعاتی که خودتون دارین چک کنین. هفته پیش من مدرک تحصیلی ام رو دادم ترجمه و دو هفته بعد از تحویل متوجه شدم که نه تنها اسم دانشگاه رو اشتباه زده بود، بلکه تاریخ فارغ التحصیلی رو هم کاملا اشتباه زده بود.

[majid3612]

آمادگی برای برنده شدن...

دوستان عزیزم، سلام و وقت شما بخیر
ممکنه به نظرتون صحبتهای من کمی غیرعادی و بلکه مسخره بنظر برسه. اما اگر واقعاً دوست دارید از برنده شدن در لاتاری «خوشحال» بشید، این موارد رو در نظر بگیرید تا استرسهای بعدی اعصابتون رو از کار نندازه:

1- یه پوشهء کوچک آماده کنید و مدارک اولیه رو آماده کنین. این مدارک چه برای مهاجرت به ایالات متحده و چه برای سفر به کشورهای دیگه قابل استفاده هستن. بنابراین اگر برنده نشید هم به دردتون میخوره.

2- حدوداً بیست روز بعد از اولین تاریخ اعلام اسامی، فرمهای مهاجرت در دسترس قرار میگیرن و البته زمان پرکردن فرمها تاثیری روی نوبت مصاحبهء سفارت نخواهد داشت. اما به هر حال ترجیح خواهید داد که در اولین زمان ممکن فرمها رو تکمیل کرده باشین.

با سلام و وقت بخیر و سپاس از ارسال مفیدتون

در مورد شماره 3، خواستم بپرسم شماره کیس ها از چند تا چند است؟ هر سال فرق می کند یا در یک بازه قرار دارد؟
در مورد شماره 5، اثبات تمکن مالی با نامه بانک مبنی بر داشتن مثلا 100 میلیون کفایت می کند؟ من شنیده ام که اخیرا نیاز به داشتن اسپانسر از امریکاست؟ سند منزل یا هر سند غیرمنقول دیگه هم کفایت می کنه؟
در مورد شماره 5، کلیرنس معمولا چقدر طول می کشه؟ اگر در سپاه خدمت کرده باشیم و بگیم مثلا در ارتش بودیم میتونن بفهمن؟

با سپاس