خاطرات من در آمریکا و تجربیاتم

[shahrzad]

سلام به همه دوستان
من یک روزی اسمم شد خوش شانس و لاتا ری را برنده شدم. دوبار رفتم لس آنجلس و الان ایرانم. فعلا این را فهمیدم که اون جا چه سخته.
وای برام تایپ فارسی سخته
با عرضه پوزش من پنگلیش مجبورم بنویسم از اینجا به بد .
خیلی‌ وقتا میگم کاش اصلا لاتاری قبول نشد بودم تا الان برام ۲۰۰۰۰ دلار خرج برداشته.
من اینجا برای خودم کار دولتی داشتم درسی‌ خوانده بودم فوق لیسانسی داشتم خلاصه کاری و اعتباری.
اما رفتم اونجا یه اتاق از یه کهنوده ایرانی‌ گرفتم و با اونها زندگی کردم تو تمام دواهی خانوادگی اونا یه جوری شریک شدم.
کاری که پیدا کرده بودم کهرج زندگیم را تامین نمی‌کرد .
دیگه حتا پولم به کهرج خرد‌و خرکم هم نمی‌رسید .البته نه امید هم نبودم خیلی‌ .....ولی‌ وای نمیدونید از استرس بی‌ پولی‌ تنهایی که وای اگه مریض بشم اینجا چی‌ می‌شه تنم از دارد سترشها درد می‌گرفت سوزن سوزن میشد.
زبانم خیلی‌ خوب نبود اما همون حد کم بالاخره رفع احتیاجم می‌کرد.اما خوب اصلا کافی‌ نبود.
تویی ۷ ماهی‌ که اونجا بودم ۴ بار کار عوض کردم.
یه جا کار کردم اما پول را ندادن ...قربونشون برم ایرانی‌ هم بودن مثلن منم بهشون گفته بودم من دیگه ۲۰۰$ بیشتر ندارم پول را بدین اما ندادن ...البته بگم جای دیگه هم ایرانی‌‌ها کمکم کردن وقتی‌ بیکار شده بودم بهم با اینکه نیرو نمیخواستن کار یه کار نیمه وقت دادن که همیشه دعاشون می‌کنم.
اما منظورم از این حرفا این بود که رویای لاتاری ۱۰۰۰۰۰۰۰تا مشکل بعدش را هم داره ...که عای امان پدر در بیاره یه پوست خیلی‌ کلفت می‌خواد از آدم

[sasaj58]

دوست عزيز
با اينكه من خودم هنوز نرفتم ولي مدت كوتاهي تو غربت بودم و كاملا حرفهاي شما رو در مورد غربت و استرس هايش درك ميكنم.
من هم مثل شما مدرك و كار خوبي دارم و به قول خودمون واسه خودم كسي هستم ولي باور كنيد تو اين 7 8 سالي كه جذب بازار كار شدم به هيچ يك از آرمانهايم نرسيدم و فقط دارم دور خودم ميچرخم. يعني نه تنها از بعد اقتصادي هيچ توفيقي نداشتم بلكه در ابعاد سياسي و اجتماعي نيز كشور ما هر روز در حال عقب گرد است. البته اين رو هم بگم كه انتظارات هر كسي از زندگي كاملا متفاوت است.
خلاصه مهاجرت به كار خيلي بزرگيه و همه كساني كه رفتن اذعان ميكنند كه نسل اول مهاجرين هميشه نسل سوخته هستند. اميدوارم كه شما هر جا هستين و هر كاري ميكنيد موفق و پيروز باشيد.

[فرنوش]

سلام
من حرفای شهرزاد رو خیلی قبول ندارم و دلیل دارم :
تو ایران اکثر آدما یه جورایی تن پرور شدن بخصوص اگه شغل و موقعیت خوبی داشته باشن.وقتی به خارج از کشور(بویژه آمریکا) میرن خیلی عذاب می کشن چون باید سخت کار کنند. اما امکانات و آینده ای که اونجا هست هرگز اینجا نخواهد بود.از طرف دیگه کاملاً طبیعیه که یک مهاجر در بدو ورودش نتونه براحتی یک شهروند امریکایی زندگی کنه و رفاه داشته باشه. در همه جای دنیا همین جوره.
در ضمن لس آنجلس جای بسیار گران ، تجملاتی و با درصد بیکاری بالاییه. شاید اگر تو شهر و ایالت دیگه ای بودین اینقدر صدمه نمی خوردین.
به هر حال این نظر منه !
به امید موفقیت همه ایرانیها چه در داخل و چه در خارج از کشور

[rahgouzar]

با نيمي از حرفاي شهرزاد موافقم ولي با نيمي شون نميتونم كنار بيام
از همه شنيديم كه اونجا بهشته ، اله و بله
همه ميگن بريم اونور راحت شيم ، بريم اونور از فقر خلاص شيم ( البته فقر كاري ) ، هر كسي كه ميره بعد از چند وقت با رضايت كامل بر ميگرده وقتي ازش مي پرسي كه اونجا چه خبر فقط يه جواب ميده :
بايد بياي ببيني ، حتماً كاراتا بكن بيا ، هرجوري هست !!!!!

ولي خوب با غربت و تنهايي و استرسي كه داره موافقم چون هر شب كه سرتا ميزاري زمين نگرانيا مياد سراغت .

[godthegreat]

سلام،

بستگي داره به چه علت داري مهاجرت ميكني. هميشه آدم تا چيزهايي را از دست نده چيزهاي جديدي را بدست نمي آورد.
از طرفي هم در آمريكا بايد كار كرد و كار. " آمريكا " يعني "عمري كار"!

موفق باشيد

[bardia7]

کشورهای غیر ایران یعنی کار .. اگه قرار بود بری آمریکا و لب ساحل دراز بکشی و حموم آفتاب بگیری و برات سان شاین بیارن که اونجا الان اسمش آمریکا نبود. حالا چه برسه به اینکه شما بعد از 20 یا 30 سال یه فرهنگ جدایی رو رها کنی و بخوای به یه چیزه دیگه بپیوندی . به هر روی میدونی که آینده روشنی داری و هر چقدر هم که مثبت فکر کنی و در بهترین شرایط باید زحمت بکشی و قیمت چیزی رو که میخوای بدست بیاری بپردازی ... اونم وقتی که فروشنده اون چیز زندگی و سرنوشت باشه .

[arman809]

در این شکی نیست که ایزانی های آمریکا از حس هم وطن دوستی و کمک به یک ایرانی دیگر هیچ بویی نبرده اند و حتی تا بتوانند زیرآب شما را میزنند.

[farda]

شما هر جاي دنيا كه باشين بايد تلاش كنين...
حالا تو ايران مزخرف خودمون بالاخره تلاشها رو در يه سني كرديم و يه چيزايي به دست آورديم ... بيشتر يا كمتر از حق مون و حد مون...

هر كسي هم كه ميخواد بره اونجا و بچه پولدار نيست بايد منتظر كنده شدن پوستش باشه ... حالا اگه شانس آورو و زود تر كارش و زندگيش رديف شد ديگه از تلاش و اقبال خوبش بوده.

ما ها يعني جنس آدميزاد بطور كلي 60-70 سال بيشتر زنده نيستيم...

[وزباد]

من از قوم ایرانی بخصوص تیپی که بعد از انقلاب به خارج مهاجرت کرده اند خاطرات بدی دارم یعنی این فضای زشتی که وجود داره خیلی هم نباید غیر منتظره باشه .اما شما به ترکهای المان نگاه کنید تا معنی همبستگی و هموطنی را بفهمید
خیلی دلم میخواد دلیل این سقوط اخلاقی را بدانم.ایا فقر ونداریه؟ ترکها که فقیرترند.وقتی به سرنوشت طبقه زحمتکش واواره ایرانی (نه بچه پولدارها)فکر میکنم که هم غم غربت دارند وهم غم بیکسی از ایرانی بودنم خجالت میکشم

[saeeedpro]

با سلام
می خواستم ببینم اگر کسی بتونه 80 هزار دلار در سال تو امریکا در بیاره وضعش چه توره؟

[mre]

با سلام
می خواستم ببینم اگر کسی بتونه 80 هزار دلار در سال تو امریکا در بیاره وضعش چه توره؟

لطفا مطالب را در انجمن مربوط به آن موضوع بنویسید

[WIKIMAN]

من كاملا مخالفم به جز در مورد غربت !
من با حرف فرنوش موافقم ،‌شما مي تونستيد به لس آنجلس نريد ! مي تونستيد به از يه شهر كوچيك با يه كار كوچيك شروع كنيد و بعد به لس آنجلس بريد ! مهاجرت سخته اين رو همه مي دونند ، حتي كسايي كه به دانشگاههاي خارج از شهر در خود ايران ميرند هم غم دوري از خانواده و بستگان رو دارند ! ولي من از همه مهاجرا شنيدم مهاجرت يه تجربه بزرگه كه هركسي به دستش نمياره ! من خودم عاشق سيستم زندگي امريكايي هستم !ولي از فرهنگشون خيلي خوشم نمياد ! ولي آدم مي تونه عادت كنه به اين چيزا و به هدف هاي بزرگش تو زندگي برسه !!!
اين هم از زبون كسي كه الان در شيكاگو امريكا داره زندگي مي كنه :
"درسته كه اينجا خوبي هايي داره ولي اين رو هم مد نظر بگيريد كه كسي كه مياد اينجا ديگه نه مثل يه امريكايي از اينجا لذت مي بره و نه مثل يه ايراني از ايران.هميشه يه خلايي وجود داره خودتون رو براي همه چيز آماده كنيد.اين مطلب هم از يه دوستيه كه بهترين دانشگاه اينجا داره درس مي خونه و وصف حال خودش رو نوشته:
من اینجا باشم، چون کفشدوزک میان انگور یاقوتی ام. یا موقع ضدعفونی و شستن انگورها، زیر آب خفه می شوم، یا له می شوم، یا شانس بیاورم، نهایتش سرنوشتم پر کشیدن و رفتن از میان انگورهاست. هرچند سرخ اند و زیبا.
ولی کفشدوزک، همراه انگورها خورده نمی شود."

[کتایون]

سلام به دوستان عزیز
از امروز تصمیم گرفته ام خاطرات خودم و خانواده ام در امریکا را برای شما بنویسم من الان حدود سه ماه است که در آمریکا هستم اما مشکلات زیادی دارم و امید دارم که با گفتن مشکلاتم دیگران این سختی و هزینه های بی خودی را نداشته باشند.
دیگر فرصت ندارم اما حتما خاطراتم را خواهم نوشت و در سایت می گذارم در ضمن من از کلیه افرادی که برای خاطرات لاتاری فعالیت می کنند ممنون هستم چون این سایت خیلی خیلی به من و خانواده ام کمک کرد اگر کاری هم از دست ما بر می آید حتما برای این سایت خواهیم کرد.

[shr.jafari]

ممنون کتایون جان. حتما این کار رو بکن. منتظر خوندن تجاربت هستم.

[mohsen324]

واقعاً چرا؟

---

باسلام وسپاس از Sib24 عزیز و نکته مهم ایراد شده شون

چند عکس رو اینجا آپلود می کنم که البته بدلیل عدم دسترسی برخی به این سایت این آمار رو پیرو بیانات " یاشار و ماری " و " سیب 24" بصورت عکس الصاق می کنم که نمودی از آخرین رنکینگ جرم و خطرات برحسب ایالتهاست. و از نظر اینجانب مورد تامل و بازنگری است.

ممنون