آموزش در مدارس آمریکا

[sepideh jan]

سلام دوستان
کسی میتونه توی Pasadena مدرسه خوب ، میشناسه ؟ میدونم توی سایت میشه چک کرد ؟ ولی میخام کسی که توی اون ناحیه از مدرسه ای استفاده کرده و شناخت داره راهنمایی کنه؟ مدرسه دولتی و برای پیش دبستانی . ممنون میشم راهنمایی کنید.

سلام دوست عزیز توی پاسادنا مدرسه پیدا کردین،ما هم کوینا هستیم،پسر من کلاس اولی هست ولی در فکر این هستم که اگر بشه کیندر گاردن بزارمش تا بهش فشار نیاد.

[Aghaman]

دوستان یه نکته رو قابل دونستم بگم اونم اینه که اگر زبان فرزندتون در حد صفر صفر هست بچه تون رو بفرستید کلاس ESL اون هم به خاطر اینکه معلم اون کلاس با معلم های دیگه اش و کارکنان مدرسه در مورد بچه تون حرف میزنه و وضعیتش رو بهشون میگه و سعی میکنن بیشتر هوای فرزندتون رو داشته باشن در غیر اینصورت ESL رو بیخیال بشید چون هیچ چیزی توی او کلاس یاد نمیگیرید و بدتر وقتی بچه های مدرسه بفهمن کلاس ESL میری سعی میکنن باهات حرق نزنن چون فکر میکنن هیچی حالیت نمیشه (تنها شهری رو که میدونم کلاس ESL خیلی خوبی داره که از کلاس زیان های معمولی که خود آمریکایی ها برمیدارن سخت تره توی سن حوزه هست اونم فقط تو دو ا از دبیرستان هاش ) من سال پیش ESL برداشتم یعنی بگید یک کلمه .... هیچی یاد نگرفتم شانس اوردم دوست پیدا کردم و با حرف زدن با اونا تونستم زبانم رو خوب کنم مگرنه معلم ESL از من زبانش بدتر بود در کل فقط میخوام بگم خیلی امیدوار نباشید به کلاس های ESL . به نظرم اگر میخواید بچه تون احساس راحتی بیشتری توی مدرسه اش بکنه سعی کنید هر جوری شده بره توی تیم ورزشی مدرسه 0هر رشته ای که شد) این بهترین راه برای حرف زدن و پیدا کردن دست و در اخر بهتر شدن زبانش هست یا بزاریدش کلاس هایی که خیلی خشک و بی هیجان نباشه مثلا بزارید leadership (که البته میگن زبان خوبی باید داشته باشی اما خیلی مهم نیست فقط کافیه نشون بدی منظم هستی و میتونی کارهای سخت رو انجام بدی و خجالت نکشی) یا عکاسی که ما اصلا رنگ کلاس رو ندیدیم از همون جلسه اول با بقیه ز این ور به اون ور میرفتیم و دنبال موقعیت بودیم برای عکس .

من خیلی سختی کشیدم بابت زبان برای اینه که دارم این رو میگم نمیخوام کسایی که کوچیک تر از من یا حتی هم سن من هستن و وارد آمریکا میشن مثل من سختی بکشن کلاس ESL بد تر من رو دپرس کرد و امسال که این کلاس رو برنمیدارم اصلا یه هیجان خاصی واردم شده و احساس میکنم قبلا چسبی روی دهنم بوده که نمیتونستم بکنمش و الان اون چسب دیگه نیست و راحت میتونم با بقیه حرف بزنم بعضی موقع ها چیزایی میگم به زبان انگلیسی که اصلا تا حالا نشنیدم و با عقل جور در نمیاد اما این دقیقا کاری هست که آمریکایی ها میکنن . سال پیش به لطف دوستایی که پیدا کردم حرف زدنم پیشرفت کرد ولی هنوز خوب خوب نبود اما روی کاغذ از همه بهتر بودم و حتی مشاور مدرسه به خاطر نمره های خوبم توی کلاس زبان (زبان معمولی که آمریکایی ها برمیدارن) من رو گذاشت توی کلاس AP English که خیلی از آمریکایی ها معمولا نمیکشن و جا میزنن (البته مشاور ب زور نمیتونه کلاس رو بهت بده خودت هم باید قبول کنی )
در کل ما چه بخوایم چه نه نوشتن رو یاد میگیریم مهم حرف زدنه که با کلاس ESL به هیچ کجا نمیرسیم و فقط باید دو نفر رو پیدا کنی که موقع ناهار که شد بشینی باهاشون در مورد هر چیزی که خواستی حرف بزنی .

را های زیادی هم هست برای اینکه خودت رو نشون بدی توی کلاس یا مدرسه تا بتونی دوست پیدا کنی که بعدا شاید کاملا بنویسم همش رو توی هممین تایپیک.

برای پدر مادر های عزیزی هم که زبانشون خوب نیست لطفا خودتون رو گول نزنید و نگید به مرور زمان یاد میگیریم نه شما هیچی یاد نمیگیری به مرور زمان و بعد از یه مدت که فرزندت زبانش خوب شده همه کار ها میفته رو دوش فرزندت (کمک کردن بد نیست اما تمام کار ها رو کردن خیلی بده) الان یکسال هست که اینجاییم تمام کارها رو توی خونه پند ماه اول رو دوش من بود و این میتونست روی درس هام خیلی تاثیر بزاره که خدا رو شکر نزاشت در کل منظورم این بود که شما هم دست بکار بشید وسعی کنید از بچه تون جلو بزنید برای ثبت نام خودتون برید حرف بزنید و یا هر چند ماه یک بار برید با معلم هاش حرف بزنید و حتما حتما روز هایی که دیدار والدین با معلم ها هست رو برید مادر و پدر ها اون روز اصلا با معلم حرف نمیزنن و فقط میخوان با مادر و پدر های دیگه ای که اونجا هستن حرف بزنن و دوست بشن متاسفانه مادر و پدر من دیر شروع کردن اما همون موقع هم که شروع کردن اصلا انگار معجزه اتفاق افتاد براشون و کلاس ESL رو ول کردن و الان وقت هایی که سر کار نیستن رو میرن با دوستایی که پیدا کردن میگذرونن هم سرگرم میشن و هم زبان یاد میگیرن.

نتیجه اخر اینکه اگر دارید میاید آمریکا و یا اینجا هستید و دارید میرید برای ثبت نام این کار ها رو بکنید

مدارک رو کامل ببرید و به انگلیسی کاملا بدونید که اسم هاشون چی هست.
سعی نکنید مثل اینایی که هیچی بلد نیستن همه مدارک رو بدید بهشون تا اونا هر جی میخوان خودشون بردارن.
بزارید خودشون یکی یکی میگن چه چیزایی لازم هست و شما هم یکی یکی حدا کنید و مرتب بهشون مدارک رو تحویل بدید.
اگر بچه تون در حدی بلده که ادرس از یکی بپرسه و یا اگر یکی گفت How R U ? بتونه جوابش رو بده کلاس ESL رو بیخیال بشید و حتی اگر گفتن بگید نمیخواید بچه تون رو بفرستید کلاس ESL.
تا ثبت نام تموم شد برید با یدونه از مربی های ورزشی حرف بزنید و ببینید شرایط برای پیوستن به تیم ورزشی (هر کدوم که میشه) چی هست.
روز اول به هیچ عنوان با بجه تون نرید مدرسه (مگر اینکه مهد کودکی باشه بجه تون)
و لطفا لطفا لطفا روز اول بجه تون رو با یه کیف بزرگ پر از مداد و دفتر نفرستید مدرسه روز اول فقط یه خودکار میخواد که رسید های کتاب رو امضا کنه که اونم از معلم میشه گرفت.
مهم تر از همه جلسه دیدار با والدین یا دیدار با معلم یا هر جی که اسمش هست رو برید حتما حتما.




اینا خلاصه ای از تجربیات من بوده در این یکسالی که آمریکا بودم امیدوارم با تکرار نکردن اشتباهات خود من یا مادر و پدرم حداقل اقامت یکسال اول شما مثل ما بد نباشه و از همون اول تا اخر لبخند بزنید و بگید کار خوبی کردید که به آمریکا اومدید.

آفرین بر شما دوست جوان من
خوشحالم که موفقی
پست بسیار خوبی گذاشته بودی
پستهای اینچنینی میتونه به بچه دار ها خیلی کمک کنه
امیدوارم هر وقت که وقت آزاد داشتی باز هم از این راهنمایی ها انجام دهی
ممنون دوست جوان

[fahimeh88]

سلام .کسی در مورد مدارس انلاین اطلاع داره اینجا ؟پسره من 6 سالش هست و کاملا انگلیسی را میفهمه .من ایرانم ولی دوست دارم دوره های مدارس انلاین ثبت نامش کنم .کسی میتونه کمکم کنه ؟http://www.foresttrailacademy.com/online-elementary-school.html

[kids]

سلام دوستان
ما بعد از كلي تحقيق ارواين كاليفرنيا را براي زندگي انتخاب كرديم و اون هم بيشتر به خاطر بچه ها است.من يك پسر 16 و يك دختر 14 ساله دارم كه دبيرستاني هستند.امسال پاسپورت سفيدم را براي بار دوم گرفتم و تا دوسال ديگه براي مهاجرت به امريكا زمان دارم.ولي با چند نفر كه صحبت كردم بهم توصيه كردند كه حداقل دوسالي بچه ها در امريكا به مدرسه برن تا مشكل زبانشون به جاي كالج در دبيرستان برطرف بشه. دو تا سوال داشتم مخصوصا از دوستاني كه اونجا دبيرستان مي رن مثل ميلاد عزيز 1- با اين پيشنهاد موافقن يا نه؟صبر كنم تا پسرم درايران ديپلم بگبره و بياييم 2- وضعيت دبيرستان هاي ارواين چطوره؟ درسته كه توي مدارس مخصوصاً دبيرستان ها باند بازيه و تازه واردها رو مسخره مي كن؟

[kids]

يك سوال يادم رفت از لحاظ روابط جنسي و drug دبيرستان ها چطوره؟

[ariana80]

دوستان
ما دنبال یه مدرسه هستیم که دبستان و راهنمایی با هم باشن. عنوان این مدرسه ها چیه؟ چطوری پیدا کنیم

[milad1995]

يك سوال يادم رفت از لحاظ روابط جنسي و drug دبيرستان ها چطوره؟

اصولا کسی نمیتونه بگه که drug تو فلان مدرسه نیست. گرچه هر از چند گاهی dean مدرسه میاد تک کلاس ها و یه. عده رو میگرده ولی خب ادعای زیادی هست کا بگیم تک فلان مدسه مواد مخدر نیست. در نتیجه فرهنگ سازی تک محیط خانواده فرزند شما رو محافطت میکنه.
در رابطه با رفتار جنسی باید خدمتتون عرض کنم که افتضاحه. هم دختر ها لباس ناجور میپوشند و هم دوست دختر دوست پسر ها خیلی هم دیگه رو بوسه عاشقانه میکنند متاسفانه باز هم فرهنگ سازی میتونه به شما اطمینان خاطر بده.
بزودی یک مطلب در همین رابطه در همین تاپیک خواهم نوشت.
میلاد

[ps5]

يك سوال يادم رفت از لحاظ روابط جنسي و drug دبيرستان ها چطوره؟

بستگی به فرزند شما داره همون اول دو راه داره بره طرف روابط جنسی یا drug یا بره طرف درس. هیچ کسی رو مجبور نمیکنن خود شخص باید تصمیم بگیره.یکی مثل من که داره خیلی سخت درس میخونه تا بتونه بره دانشگاه چهار ساله و نه کالج دو ساله اصلا وقت نمیکنه فکر کنه به drug .
مشکل ما ایرانی ها اینه که حتی با داشتن دوست دختر یا پسر هم مخالفیم باور کنید من کسی رو میشناسم کل 4 سال دبیرستان که با هم دوست بودن روابطشون از بوسیدن بیشتر نشده که باور کنید ارامش روحی که داشتن یه دوست پسر یا دختر به ادم میده رو هیچی نمیده.(کلا نمره های بنده بعد از پیوستن به کلاب not single ها جوری رشد کرد که خودم موندم توش)

در مورد لباس پوشیدن هم در کل هر جوری راحت هستن میان . اگر یکی لباس کوتاه بپوشه دلیل بر این نمیشه که درون کتگوری "bad girl" باشه.

نکته اخر این که جلوش رو نگیرید بزارید هر کاری خود فرزندتون میخواد انجام بده ، انجام بده اما کنترلش بکنید( کنترل کردن مساوی با جلوگیری نیست) .

[ps5]

سلام دوستان
ما بعد از كلي تحقيق ارواين كاليفرنيا را براي زندگي انتخاب كرديم و اون هم بيشتر به خاطر بچه ها است.من يك پسر 16 و يك دختر 14 ساله دارم كه دبيرستاني هستند.امسال پاسپورت سفيدم را براي بار دوم گرفتم و تا دوسال ديگه براي مهاجرت به امريكا زمان دارم.ولي با چند نفر كه صحبت كردم بهم توصيه كردند كه حداقل دوسالي بچه ها در امريكا به مدرسه برن تا مشكل زبانشون به جاي كالج در دبيرستان برطرف بشه. دو تا سوال داشتم مخصوصا از دوستاني كه اونجا دبيرستان مي رن مثل ميلاد عزيز ۱- با اين پيشنهاد موافقن يا نه؟صبر كنم تا پسرم درايران ديپلم بگبره و بياييم ۲- وضعيت دبيرستان هاي ارواين چطوره؟ درسته كه توي مدارس مخصوصاً دبيرستان ها باند بازيه و تازه واردها رو مسخره مي كن؟

سوال اولتون رو یادم رفت جواب بدم

100% اگر توانایی دارید بچه ها رو بزارید اینجا تو امریکا بمونن خیلی براشون خوب میشه متاسفانه محیط کالج یا دانشگاه اونقدر هایی که باید صمیمانه نیست و اگر زبانت ضعبف باشه هیچی یاد نمیگیری پس بزارید برن دبیرستان تا حداقل تا کالح دیگه راه افتاده باشن. باند بازی توی همه مدارس هست و تازه وارد هایی که یجورایی ببخشید ببخشید اما به قول ما ایرانی ها کسایی رو که "مشنگ" میزنن رو مسخره میکنن . "مشنگ" هم معمولا کسی هست که نمیدونه چی میگه و نمیدونه تو مدرسه چی به چی هست و کلاس ها کجان و برنامه ها چجوری هست و ... اگر تصمیم گرفتید فرزندتون رو بفرستید توی مدارس امریکا حتما یه پست میزارم تا فرزندانتون بتونن قبل از رفتن با محیط مدارس امریکایی اشنا بشن و اینطوری فقط میشن تازه وارد و کسی تازه وارد ها رو مسخره نمیکنه.

[Haghighat]

من هنوز بچه ندارم ولی قصد دارم آم ریکا زندگی کنم و اگه خدا بخواد اونجا بچه ها بزرگ بشن. وقتی این تاپیک رو میخونم مخصوصا این پست های آخر، کلی استرس بهم دست میده! هرچی باشه ما پدر و مادرها با یک آموزه های دیگری رشد کردیم و قطعا این در تربیت فرزندانمون تاثیر میگذاره که البته با سیستم تربیتی آم ریکا در تضاد هست! از همین الان دلم برای بچه هایی که با پدر و مادر ایرانی و فرهنگ آم ریکایی رشد میکنن می سوزه! چقدر باید فشار و تضاد رو تجربه کنن!
همین طور برای پدر و مادرها..... چقدر باید استرس زا باشه!

[ps5]

من هنوز بچه ندارم ولی قصد دارم آم ریکا زندگی کنم و اگه خدا بخواد اونجا بچه ها بزرگ بشن. وقتی این تاپیک رو میخونم مخصوصا این پست های آخر، کلی استرس بهم دست میده! هرچی باشه ما پدر و مادرها با یک آموزه های دیگری رشد کردیم و قطعا این در تربیت فرزندانمون تاثیر میگذاره که البته با سیستم تربیتی آم ریکا در تضاد هست! از همین الان دلم برای بچه هایی که با پدر و مادر ایرانی و فرهنگ آم ریکایی رشد میکنن می سوزه! چقدر باید فشار و تضاد رو تجربه کنن!
همین طور برای پدر و مادرها..... چقدر باید استرس زا باشه!

اصلا نترس و استرس نداشته باش. cousin های بنده بیشترشون توی امریکا به دنیا اومدن همه شون هم پدر مادر با فرهنگ 100% اصیل ایرانی داشتن و سخت که نبوده براشون هیچ اسون هم بوده نمیدونم چرا اما معمولا بچه های ایرانی که توی امریکا به دنیا میان توی همه چی بهتر از بقیه هستن و توی مدرسه همیشه leader گروه هستن پس از همین الان با اینکه فرزندی ندارین بهتون تبریک میگم فرزند شما وقتی پا به این دنیا بزاره خوشبخت ترین انسان روی کره زمین خواهد بود. فقط سعی نکن مثل بقیه باشی و بخوای با فرهنگ ایرانی فقط یا با فرهنگ امریکایی فقط بزرگ کنی فرزندت رو سعی کن هر جوری خودت هستی باشی و به فرزندت هم یاد بده هر جوری میخوان زندگی کنن (اما کنترل یادت نره

[Haghighat]

دقیقا مسئله همین کنترله هست! کنترل در ذهن ما با کنترل در ذهن یه آمریکایی فرق میکنه! خب الان شاهد هستیم که بچه ها در مملکت خودمون هم خوب تربیت نمیشن و به قول معروف تا یه جایی دیگه کاملا از کنترل پدر و مادر خارج هستن! سیستم آموزشی ما چندان به نقش تربیتی خودش صحه نمیگذاره در حالی که وقتی بچه ها پا به مدرسه میگذارند بیشترین و بهترین تایم زندگیشون را در مدرسه میگذرونن!و قطعا بیشترین تاپیر رو هم از مدرسه معلمان و همکلاسیهاشون میگیرن!
چندان به تربیت ایرانی و یا آمریکایی اعتقادی ندارم در واقع دلم نمیخواد روی " تربیت " اسمی بگذارم! ولی این انکار ناپذیره که بخشی از سیستم تربیت خودم را ناخودآگاه برای تربیت فرزندم اعمال میکنم.
به هر حال صحبت های شما دوستان و ذکر تجربیاتتون واقعا میتونه کمک کننده باشه! ممنون از همگی.

[milad1995]

دقیقا مسئله همین کنترله هست! کنترل در ذهن ما با کنترل در ذهن یه آمریکایی فرق میکنه! خب الان شاهد هستیم که بچه ها در مملکت خودمون هم خوب تربیت نمیشن و به قول معروف تا یه جایی دیگه کاملا از کنترل پدر و مادر خارج هستن! سیستم آموزشی ما چندان به نقش تربیتی خودش صحه نمیگذاره در حالی که وقتی بچه ها پا به مدرسه میگذارند بیشترین و بهترین تایم زندگیشون را در مدرسه میگذرونن!و قطعا بیشترین تاپیر رو هم از مدرسه معلمان و همکلاسیهاشون میگیرن!
چندان به تربیت ایرانی و یا آمریکایی اعتقادی ندارم در واقع دلم نمیخواد روی " تربیت " اسمی بگذارم! ولی این انکار ناپذیره که بخشی از سیستم تربیت خودم را ناخودآگاه برای تربیت فرزندم اعمال میکنم.
به هر حال صحبت های شما دوستان و ذکر تجربیاتتون واقعا میتونه کمک کننده باشه! ممنون از همگی.

شما فرزندتون رو با معیار های نسبتا سنتی خانواده های ایرانی تربیت کنید من گارانتی میکنم که به نتیجه دلخواه میرسید. من یک دوستی دارم (کیا) اینجا به دنیا اومده خیلی هم پسر خوبیه. از اون طرف هم یکی دیگه هست که دوسال نیست اومده ولی خیلی آدم افتضاحی هست. بنابراین محل تولد اصلا نقشی در خوب و بد بودن آدم ها نداره. بنابراین نگران نباشید.
پ.ن: منظور از تربیت سنتی ایرانی، کمربند و تَرکه نیست بلکه یاد دادن احترام به بزرگتر ها حتی غریبه ها.

میلاد

[ps5]

خب یکی از دوستان پیام خصوصی داد و گفت این مطلب رو بزارم البته قرار بود این مطلب رو اخر هفته بزارم اما خب تمام کارهای مدرسه رو سریع انجام دادم و کاری نداشتم گفتم بیام شروع کنم مطلبی رو که قبلا قرار بود بزارم و بنویسم .

قسمت اول

خب همونطوری که گفتم یه مشکلی که خیلی از کسانی که مهاجرت میکنن نه فقط ایرانی ها بلکه همه ، اینه که با محیط اشنا نیستن و برای امریکایی ها رفتاری که دفعه اول ازت میبینن خیلی مهمه (یا به قول خودشون first impression) اگر ببینن ادمی هستی که شوخی میکنی کسایی که مثل خودت هستن میان باهات حرف بزنن و دوست میشن باهات اگر ببینن ادم باهوشی هستی باهوش ها میان پیشت اگر ببینن اهل drug و ... هستی اونایی که نباید میان پیشت و ...

مشکل خیلی مهاجر ها اینه که دفعه اولی که وارد یه مدرسه امریکایی تا حالا محیطی مثلش ندیدن براشون یه چیز جدیده و خب هر ادمی وقتی وارد محیط جدیدی میشه یکمی سطح تمرکزش میاد پایین و انگار اصلا توی محیط غرق شده و یا حتی میترسه از اون محیط.

قبل از توضیح راه حل ، مشکلات خودم رو میخوام بگم و بنده دو نوع مدرسه متفاوت رو تجربه کردم که خیلی محیط هاش با هم فرق داشتن.

دفعه اولی که رفتم مدرسه حتی نمیدونستم افیس مدرسه کجاست نمیدونستم کلاس هام کجان نمیتونستم در ورودی رو پیدا کنم و از همه بد تر نمیدونستم cafeteria کجاست و وقتی هم پیداش کردم نمیدونستم چی به چی هست و چجوری باید غدا بگیرم (یکی از بد ترین خاطراتم همین روز اول مدرسه بود)

همونطور که قبلا گفتم روز اولی که میرید مدرسه برای ثبت نام حتما راجب به اینکه چجوری وارد تیم ورزشی مدرسه بشید بپرسید .. هر مدرسه ای متفاوته توی بعضی مدارس جیزی به اسم Athlete Package دارن و هر کسی بخواد اون رو بهش میدن تا پر کنه و برای تمرین میره و اگر خوب بود میزارنش تو تیم اما توی بعضی مدرسه باید با یکی از مربی ها حرف بزنی در بعضی مدارس دیگر هم باید یه مقدار پول بپردازی و Athlete package رو میخری و برای هر تیمی که میخوای اپلیکیشن رو پر میکنی و میری توش یه مدتی تمرین میدنت و بعد میزارنت توی تیم. پیشنهاد من اینه که فرزندتون بره برای soccer با اینکه football خیلی بهتره اما اگر زبان خوبی نداشته باشی ، که معمولا اول ها که وارد میشیم توی شوک هستیم و عمرا بتونیم راحت حرف بزنیم، توی تیم football خیلی سخته اگر اول کار بخوای واردش بشی.

بعد از همه اونکار ها یادتون باشه حتما Map مدرسه رو درخواست کنید از افبس مدرسه. وقتی برنامه کلاسی رو گرفتین حتما روی map هر کلاسی که دارید علامت بزنید و هم برنامه کلاسی و هم map رو توی ذهنتون به خاطر بسپارید این خیلی مهمه باور کنید طبق تجربه من شما اصلا دلتون نمیخواد با دو تا برگه در حال گشتن دنبال کلاس دیده بشید اینی که میگن حرف مردم مهم نیست برای مدرسه (بیشتر دبیرستان) اصلا درست نیست. پس همه چی رو به خاطرتون بسپارید معمولا اتاق ها گروه بندی شده هستن مثلا اگر کلاس 100 شرق مدرسه هست تمام اتاق هایی که با 100 شروع میشن (101 102 103 ) همون نزدیکی یا حتی کنار 100 هستن. پس فقط کافیه بدونید شمال و جنوب و شرق و غرب مدرسه کدوم کلاس ها رو داره.

مدرسه اولم که کلا در محیطی باز بود و از هر جایی میتونستی بیای توش اما مدرسه دومی که رفتم محیط بسته ای داشت و در های ورودی خاصی برای راحتی خودتون میتونید ببینید کدوم ورودی به کلاستون نزدیک تره و از اون استفاده کنید.

اگر روز اول مدرسه هست که سعی کنید یه جای خوب کلاس برید بشینید اگر روز اول نیست خود معلم وقتی برید بهتون میگه کجا حتی شده دروغ هم بگید بگید اما یه کاری کنید که ردیف های اول بشینید چون بیشتر کار های معلم ها با تخته های هوشمند هست و اگر چیزی هم باید یادداشت کنید روی اون تخته ها اجراش میکنن و اگر زبانتون خیلی خوب نباشه عمرا نمیتونید چیزایی رو که نوشته بخونید. و یا سریع یادداشت کنید پس اگر ردیف اول باشید معلم میبینه که هنوز ننوشتی و نمیره مطلب بعدی و میزاره تا شما تموم بشی.

برای پیدا کردن دوست سعی کنید با توجه به کلاس جلو برید مثلا اگر توی کلاس Government هستید سعی کنید در مورد سیاست حرف بزنید اگر کلاس Math هستید (چه نوعی از math فرقی نداره این کلاس بهترین کلاس برای ایرانی هاس چون مثل اب خوردن سوال ها رو جواب میدین) معلم سعی میکنه با حل کردن یه سری سوال به شما درس بده و انجاس که شما باید وارد بشید و سوال ها رو قبل از اینکه معلم جواب اخر رو بنویسه بلند داد بزنید جوابش رو.

نتیجه اش اینه که همکلاسی هاتون بعد از یه مدت که دیدن همه سوال ها رو بلدی سعی میکنن باهات دوست بشن تا توی math کمکشون کنی و یا وقتی باید کارهای گروهی انجام بدین سر اینکه شما توی کدوم گروه باشی دعوا میکنن. امریکایی ها عادتی که دارن بلند بلند فکر میکنن این یعنی اینکه اگر جواب سوالی رو بلد نیستن بلند میگن Ah...I have no idea how to solve this اگر جواب سوال رو میدونید تو خودتون نگه ندارید کمکشون کنید مثل تو ایران سعی نکنید جواب رو برای خودتون نگه دارید تو ایران دانش اموز برتر کسی هست که جواب همه سوال ها رو داره توی امریکا دانش اموز برتر کسی هست که جواب رو داره و به بقیه کمک میکنه جواب رو بگیرن(کمک کنید نه اینکه کل جواب رو درسته بدید بهشون) و این عادت بلند بلند فکر کردن رو از همین الان بکنید توی ذهنتون حتی اگر میخواید بگید خسته شدید از این کلاس بلند بگید اینطوری خودتون رو نشون میدید یادمه اولین بازی که اومدم تمرین کنم این بلند بلند فکر کردن رو گفتم This class sucks! و کلی هم طرفدار پیدا کردم فقط یادتون باشه بعضی موقع ها معلم ها نباید بفهمن حتی اگر زبانتون خوب نیست سعی کنید چند تا از این اصطلاحات رو یاد بگیرید و به کار ببرید. البته بعضی موقع ها میبینید که یکی از اون باهوش های کلاس حرفت رو قبول نمیکنه و یه چیزی بهت میگه که اون موقع باید زبانت خوب باشه تا جوابش رو بدی که معمولا مکالمه طولانی میشه (تا یک هفته داشتم با یکی تو کلاس History بحث میکردم)

نکته اخر قسمت اول رو هم با یه چیز شوکه کننده بهتون میگم و اونم اینه که اگر یه موقع خواستید دماغتون رو با دستمال بگیرید اجازه نگیرید برای رفتن به بیرون و توی همون کلاس فرقی نداره امتحان دارید میدید یا معلم داره درس میده با تمام قدرت و با صدایی بلند کارتون رو بکنید که اصلا ایرادی نداره من اولین بار یادمه وقتی دیدم یکی اینکار رو کرد خیلی برام عجیب بود اما کم کم برام عادی شد.

قسمت بعدی ایشالا در مورد planer ها و مشاور مدرسه و اگر هم شد Cafeteria حرف میزنیم .

[milad1995]

ضمن تشکر از این دوست عزیزمون
من هم توصیه میکنم که بیشتر با آمریکایی ها سر کلاس match بشید. مثلا اگه از شما میپرسند چه خوراکی رو دوست دارید نگید قرمه سبزی یا آبگوشت که طرف هنگ کنه اسم چند تا خوراک معمولی و معروف رو یاد بگیرید که اونها هم سر تلفظ درگیر نشن. Burrito ,Fried Chicken ,pasta,taccoو.... رو بدونید و درمواقع نیاز از اونها استفاده کنید. بعد ها اگر از شما راجع به خوراک های ایرانی پرسیدند بصورت خیلی دوستانه و با جزئیات خیلی کم بهشون بگید. (مثلا نگید کله پاچه با زبون )
مورد بعدی در باره نقشه و کلاس هاست. شما اگر نتونید توی مدرسه خوب جا بی افتید,خیلی خیلی طول خواهد کشید که توی کالج جا بی افتید.
خلاصه که کم نیارید.
از دوست عزیز ps5 هم تشکر میکنم که نکات جالبی رو گوشزد کرد.
میلاد