دیدگاه های آرش در مورد آمریکا

[hamed2010]

ایشان در سن حوزه کالیفرنیا هستند. از ایشان شماره تلفنش را خواستم که با او صحبت کنم ولی هنوز جواب ایمیل من را نداده است. خوشبختانه وقتی ایمیل پنگلیش او را دوباره خواندم فهمیدم که نوشته است جای خواب دارد ولی پولش تمام شده است. من فکر کرده بودم که نوشته جای خواب ندارد و خیلی نگران شدم ولی بی پولی هم دست کمی از بی جای خوابی ندارد. او در بدو ورود به امریکا همینطوری آدرس صندوق پستی یک شرکت را داده است و من نمی دانم که چطوری می خواهد گرین کارت خودش را بگیرد. امیدوارم بلیطی که برای امریکا خریده است رفت و برگشت باشد اگرنه به دردسر می افتد.
به نظر من اگر برای کمتر از یک سال ماندن خود پول می آورید سعی کنید که بلیط خود را حتما رفت و برگشت بگیرید تا خیالتان راحت باشد. و تاریخ برگشت را همان تاریخی بگیرید که پیش بینی می کنید پولتان تمام میشود

زبانش در چه حدیه؟

[khashayar6310]

همه ی کسانی که مهاجرت میکنند به قصد بدست اوردن زندگی بهتر این کار را انجام میدهند ولی همه ی ما باید برای بدست آوردن یک زندگی بهتر برنامه ریزی و مشورت کنیم .
من خودم به شخصه اصلا دوست ندارم کوچک ترین کار رو بدون مشورت و بدست آوردن اطلاعات انجام بدم چه برسه به مهاجرت که جزو بزرگترین انتخاب های زندگی میباشد .
به نظر من این آقا از اول راهش رو اشتباه انتخاب کرده کاملا اشتباه ولی الان دیگه نمیشه جبرانش کنه و فقط انتظار کمک داره که امیدوارم کسی باشه که اونجا کمکش کنه البته تا اونجا که من میدونم آقا آرش به همه { چه بچه های سایت چه دیگر عزیزان } خیلی کمک کرده و به تک تک بچه ها از جمله من خیلی خیلی کمک کرده که همین جا صمیمانه ازشون تشکر میکنم و امیدوارم روزی بتونم جبران کنم .
هیچ یک از عزیزان که قصد مهاجرت دارند بدون مشورت و کسب اطلاعات این کار رو نکنند و در آخر امیدوارم هیچ یک از ما به چنین وضعی دچار نشیم .

[هموطن]

اصلاً نمی فهمم چطور کسی می تونه فوق لیسانس داشته باشه و برای امر خطیری مثل مهاجرت پیش بینی های لازم رو نکرده باشه ... گاهی که از این دست اخبار می شنوم ترس برم می داره نکنه همچین بلایی سر منم بیاد

[Ali Sepehr]

حس کردم این تاپیک مفید رو کسی زیاد نخونده و پست دادم تا جلب توجه صورت بگیره.

[free_free]

جناب آرش خان پست های جالبی دارید. کاش ما هم مثل شما وضعیت خوبی در آمریکا داشته باشیم...

[mahmood_eng]

آرش جان پست بسيار مفيدي بود.. ممنون صدرا جان كه پست دادي تا همه از اين مطالب مفيد استفاده كنند

جناب آرش خان پست های جالبی دارید. کاش ما هم مثل شما وضعیت خوبی در آمریکا داشته باشیم...

[sina619]

ارش عزیزازپست جالبتون سپاسگزارم . می خواستم بگم توامریکاوقتی برای تفریح هست برای کسانی که کارمی کنندویک موضوع دیگه هم می خوام بگم اینه که شمابنظرمیادعاشقه غذاییدنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[rs232]

ممنون از لطف شما
من بیشتر غذای ایرانی دوست دارم. مثل قرمه سبزی, قیمه بادمجان و سیب زمینی, خورشت کرفس, دلمه, کوفته قلقلی, کوکو سبزی و سیب زمینی و کتلت, کشمش پلو با مرغ, باقالی پلو و لوبیاپلو, فسنجان, میرزاقاسمی و باقلاقاتوق, ناسخاتون, ترش کباب, مرغ ترش, ته چین مرغ, کلم پلو, شیرین پلو و غیره! ولی اینقدر در طول عمرم ساندویچ و استیک و چلوکباب و زرشک پلو خوردم که از آنها متنفرم!

[hamedrouhi]

آرش جان شما هم مثل من و خیلی های دیگه ......

[/size]خوش خوراکین

البته همه این غذا ها رو دوست دارن

آرش جان امیدوارم ناراحت نشده باشید.

[AmericanHamid]

درود
من شنیده بودم تو آمریکا همش باید کار کنیم . ولی میبینم این آرش خان یا داره وبلاگ مینویسه یا پفک میخوره .اونم کجا تو محل کار اونم تو آمریکا .

[maryam_goli]

سلام

من واقعا نمی خوام نگاه منفی داشته باشم...
من با مطالبی که جناب ارش نوشتن موافق هستم...
والا من که تجربه امریکا زندگی کردن رو ندارم و با این اقوام دور ونزدیکمون که اونجا هستند شناخت چندانی ندارم.تا زمانی که برم اونجا

وقتی که مطالبتون رو میخوندم یاد ایرانی هایی که خودم به مدت دوسال در هند باشون برخورد داشتم افتادم..بعضی وقت ها ادم از نبود هموطن می ناله بعضی وقت ها از وجودشون البته این گونه رفتارها در اسیا بیشتر ه
همون افکار و تمسخر های بیهوده اطرافیانشون و قربون صدقه های بیخودی ودروغ های که فکر میکنم جز فرهنگ شده براشون....
که بعد از مدتی اگر با هاشون همراهی نکنید به مرور زمان باعث دوری میشه که چه بهتر و اسودگی خاطر

[kaveh1979]

کلا این مطالبی که ارش بیان کرد فقط مختص ایرانیها نیست. فرهنگ خاورمیانه همینه.حالا یه کشور بیشتر یه کشور کمتر.
راه حلشم دوری از اجتماع ایرانیهاست. بالاخره وقتی یه رفتاری به صورت عرف در یه جامعه نمود پیدا میکنه افراد جامعه ملزم به رعایت اون میشن چه خوششون بیاد چه خوششون نیاد. و متاسفانه خیلیهاشم قانون میشه!!!!
من از خیلی از این رفتارها خوشم نمییاد واسه همینم میخوام مهاجرت کنم(البته یکی از دلایل).
نمیتونم ایران بمونمو با همه بجنگم. مهاجرت میکنم. حالا دلیل نداره دوباره تو امریکا بیام صاف وسط همون فرهنگ(البته اگه بشه بهش گفت فرهنگ).لازم به توضیحه که مراد از فرهنگ در اینجا خصلتهای منفی بود.
اما نمیتونم اینو بپذیرم که فرهنگ ایرانیهای امریکا ازایرانیهای داخل ایران پایین تره. بلکه بر عکس.یه جورایی بالاتره. سطح تحصیلات بالا و زندگی در کشوری که اصل بر قانون مداری هست تا قانون گریزی. احترام به همنوع با هر تفکری. حتی احترام به حیوانات و.... همه اینها دلایل خوبین که باعث تغیر ادم بشن. اصلا خود اونجا واسشون یه دانشگاه بوده که تفاوت و حس کنن.

[Hossein81]

دوستان فرهنگ و تمدن رو تک تک مردم هر اجتماع میسازن..والا من تو این چند روزه که تو جامعه ایرانی لس آنجلس بودم جز محبت مردونگی راستی و صداقت چیزه دیگه ای ندیدم..همین ایرانیای بی فرهنگ خدایی باید گفت از خیلی مهاجرای دیگه با فرهنگ ترن..البته ایرانی باید همه جا بهترین باشه و نمونه...امیدوارم بحث نژاد و قوم و تعصب پیش نیاد..همه جا خوب و بد هست همین.

[farshidkhalafi]

خوب بود. آرش جان شما دقت نظر خوبی دارید. البته از یک برنامه نویس این انتظار میره . بازم برای ما از جامعه امریکا بنویسید.

بحث جالبی بود آرش عزیز و این مطالبو که خوندم فهمیدم مشکل من از نظر علمی با اطرافیانم چیه من این عقیده رو دارم که در این زندگی محدود(از نظر سال) قراره از طریق شناخت خودمون و ویژگیهامون بتونیم چارچوبی رو پایه ریزی کنیم و بر اساس اون زندگی کنیم تا در آخر عمر با خودمون نگیم زندگیمون بی معنا و ثمر بوده یا چیزی از زندگی نفهمیدم.اینکه هدف و آرمان مشخصی بر اساس این شناخت در زندگی داشته باشیم تا در همه شرایط خوب و بد رسیدن به این آرمان انگیزه و محرک ما باشه.تا چند سال پیش کمرو بودم و افسارم دست دیگران.کم کم دیدم سن و سالم بالا میرود و هنوز زندگی نکرده ام.امروز که سی سال دارم با خود میگویم وقتی زندگیم در آمریکا شروع شود کودکی هستم دو-سه ساله.و باید حدود 27 سال از زندگیم را فاکتور بگیرم.این واقعیتی است که خودم پذیرفته ام اما خوشحال از اینم که باقی عمرم را زندگی میکنم تا معنای کلمه زندگی را برای خود پاس بدارم.از وقتی فهمیدم برای خودم زندگی نمیکرده ام و گذران روزهایم به خاطر خدمت به دیگران و جلب رضایت آنان و خدمت به خلق و فروتنی و ... بوده و سعی در تغییر رویه زندگیم داشته ام دیدگاه همه چنان عوض شده که دیگر تاب تحمل اطرافیان را ندارم و این سردرگمی برای من یک راه حل داشت و آن مهاجرت بود.جایی که خودم باشم.و خوشبختانه خواست عمیق من و پاسخ به موقع کائنات باعث شد برنده لاتاری شوم و چند ماه دیگر اطرافیان از شر من یاغی که دیگر تابع هیچ قانون و عرفی نیستم خلاص میشوند
خوشحالم از اینکه دیگر سرگردان نیستم.دیگر شبها با این حالت نمی خوابم که چرا از زندگی لذتی نمیبرم و خلاء زندگیم چیست؟دیگر نگران 27 سال گذشته نیستم چون آنقدر سرزنده ام که کودک دو ساله درونم دارد با نشاط و انگیزه بزرگ می شود دیدگاه اطرافیان و حتی همسرم در این مورد مساعد نیست و گاهی کارهای من یا ساز مخالف من خوشایندشان نیست اما معتقدم در قبال مسئولیتی که در برابر اطرفیانمان داریم بیشتر در برابر خود و عمرمان مسئولیم.در عقیده مسلمانان در روز قیامت هر کسی به تنهایی حساب پس میدهد و فکر نمیکنم این برای قاضی آن روز قابل قبول باشد که فلان کار را کردم چون برادرم راضی نبود یا مادرم شیرش را حلالم نمیکرد...
به امید رهایی واقعی همه مردمان این سرزمین با دیدگاهی علمی و باز هم تشکر از آرش عزیز که درسی به این کودک دو ساله داد

[jalaldaiy]

من همیشه از خواندن مطالب شما لذت میبرم. واقعاً باید به نوع نگرش و توجه شما به زندگی و محیط اطرافتان آفرین گفت.