دیدگاه های آرش در مورد آمریکا

[کاووش]

آرش خان بالاخره چشممون به جمال پست جدید روشن شد!
اگه ممکنه در مورد امنیت شغلی هم مطلب بنویسید. چه ضمانتی هست که بعد این همه سختی درس خوندن وقتی اونجا میرین سر کار، یه هو تعدیل نیرو نشه و طرف از کار بی کار نشه؟

[sayeh_m]

آرش خان بالاخره چشممون به جمال پست جدید روشن شد!
اگه ممکنه در مورد امنیت شغلی هم مطلب بنویسید. چه ضمانتی هست که بعد این همه سختی درس خوندن وقتی اونجا میرین سر کار، یه هو تعدیل نیرو نشه و طرف از کار بی کار نشه؟

با اجازه ارش من يه جوابي ميدم
اصلاً و ابداً هيچ ضمانتي براي هيچ شغلي نيست . يعني هر روز كه ميرين سركار بايد فكر كنيد كه روز اخر كاري شماست من اينو توي اين سه ماهي كه اينجا كار ميكنم به عينه ديدم .

[rs232]

در تایید جواب سایه باید اضافه کنم که یکی از وظایف مدیر شما در امریکا این است که هر روز که به سر کار می آید محاسبه کند تا ببیند که آیا نگه داشتن شما در شغل مربوطه هنوز به صرفه است یا خیر و اگر نبود عذر شما را بخواهد. مدیر او هم همین کار را برای او انجام می دهد و این رویه همچنان تا نوک هرم ادامه پیدا می کند. در امریکا هیچ مفهومی به نام امنیت شغلی وجود ندارد و این خود شما هستید که باید میخ خودتان را محکم بکوبید. من الآن شش سال است که منتظر اخراج شدن خودم هستم و علت آن هم این است که سیستم کاری در امریکا شرایطی را برای شما ایجاد می کند که این حس در شما قوت بگیرد که هر لحظه ممکن است اخراج شوید و برای حفظ شغل خود تلاش بیشتری بکنید.

[sayeh_m]

و البته قسمت ترس اور ماجرا اين است :
تقريباً هيچ كسي به شما تذكري مبني بر كم كاري و غيره و ذالك نميدهد . يعني همون مديري كه ديروز با شما بسيار گرم وصميمي برخورد كرده ، امروز شما را در دفترش صدا ميكند و تشكر ميكند و بعدش هم ميگويد خدانگهدار . يعني دقيقاً به همين سادگي .
اصلاً حتي ممكن است هيچ خطايي هم از شما سر نزده باشد ولي اين دليل نميشود كه امنيت شغلي داشته باشيد .

[afshin4749]

با اجازه آرش خان و سایه خانم عزیز ،

امنیت شغلی در آمریکا تعریف منحصر به فرد خود را دارد و قابل قیاس با هیچ جای دنیا نیست . معنا و مفهوم این موضوع این است که همه چیز به خودتان بستگی دارد . به روز بودن شما در زمینه کار تخصصیتان ، دم نزدن از بابت افزایش حقوق و مزایا ،سرتان به کار خودتان بودن ، مشغول کردن خودتان به کار، حتی اگر احساس کنید که کاری برای انجام دادن ندارید ، و خیلی دیگر از شرایط میتواند برای شما موثر باشد. با تمام این اوصاف ، اگر روزی به محل کار رفتید و همان دم در از ورود شما جلوگیری کردند ، هیچ محلی از تعجب ندارد و فقط باید مثل بچه آدم وسایتان را که اغلب هم برایتان جمع و جور کرده اند را تحویل گرفته ، بپرید پشت کامپیوتر و شروع به ارسال رزومه کاری برای موقعیتهای شغلی بعدی کنید. به نظر من اگر شخصی بتواند برای خودش کار و کسبی را جور کند ، بهترین شغل همان خود اشتغالیست !! این روش یکی از بهترین راههای ماندگاری بدون دردسر کارمند بودن است و البته و صد البته نیاز به تجربه گذشته و همچنین شناخت مارکتینگ آمریکا دارد . اگر زرنگ باشید و کاسب ، به احتمال زیاد موفق خواهید بود. در غیر اینصورت تا پایان دوران کاریتان اگر عمرتان وفا کند ، هر روز باید منتظر از دست دادن شغلتان باشید. خوشبختانه در ایران از یکماه قبل زمزمه های اخراجتان را از همکارانتان و نوع برخورد مدیرتان درک خواهید کرد و پس از کلنجار رفتن با مدیریت و دریافت مبلغی ، راه خودتان را گرفته و به سراغ کار دیگر میروید . اما در اینجا اصلاً متوجه نمی شوید و یکهو شما را به داخل استخر بیکاری هل میدهند.
موفق باشید.

[کاووش]

در تایید جواب سایه باید اضافه کنم که یکی از وظایف مدیر شما در آمریکا این است که هر روز که به سر کار می آید محاسبه کند تا ببیند که آیا نگه داشتن شما در شغل مربوطه هنوز به صرفه است یا خیر و اگر نبود عذر شما را بخواهد. مدیر او هم همین کار را برای او انجام می دهد و این رویه همچنان تا نوک هرم ادامه پیدا می کند. در آمریکا هیچ مفهومی به نام امنیت شغلی وجود ندارد و این خود شما هستید که باید میخ خودتان را محکم بکوبید. من الآن شش سال است که منتظر اخراج شدن خودم هستم و علت آن هم این است که سیستم کاری در آمریکا شرایطی را برای شما ایجاد می کند که این حس در شما قوت بگیرد که هر لحظه ممکن است اخراج شوید و برای حفظ شغل خود تلاش بیشتری بکنید.

این همه استرس رو چه طوری هندل میکنی؟ مرگ تدریجیه!
واقعا ارزش داره ؟ خوب پس تا پیدا کردن یه کار دیگه ، چه طوری زندگی رو میشه گذروند؟ در این صورت هر چی که طرف درمیاره که باید پس اندازش کنه واسه روز مبادا!! پس چه طوری به سایر جنبه های زندگیش برسه؟ تفریح ( البته در حد معقول) و سایر علایق شخصی. حالا متاهل هم که باشه اوضاع خیلی بد میشه..

---

در تایید جواب سایه باید اضافه کنم که یکی از وظایف مدیر شما در آمریکا این است که هر روز که به سر کار می آید محاسبه کند تا ببیند که آیا نگه داشتن شما در شغل مربوطه هنوز به صرفه است یا خیر و اگر نبود عذر شما را بخواهد. مدیر او هم همین کار را برای او انجام می دهد و این رویه همچنان تا نوک هرم ادامه پیدا می کند. در آمریکا هیچ مفهومی به نام امنیت شغلی وجود ندارد و این خود شما هستید که باید میخ خودتان را محکم بکوبید. من الآن شش سال است که منتظر اخراج شدن خودم هستم و علت آن هم این است که سیستم کاری در آمریکا شرایطی را برای شما ایجاد می کند که این حس در شما قوت بگیرد که هر لحظه ممکن است اخراج شوید و برای حفظ شغل خود تلاش بیشتری بکنید.

این همه استرس رو چه طوری هندل میکنی؟ مرگ تدریجیه!
واقعا ارزش داره ؟ خوب پس تا پیدا کردن یه کار دیگه ، چه طوری زندگی رو میشه گذروند؟ در این صورت هر چی که طرف درمیاره که باید پس اندازش کنه واسه روز مبادا!! پس چه طوری به سایر جنبه های زندگیش برسه؟ تفریح ( البته در حد معقول) و سایر علایق شخصی. حالا متاهل هم که باشه اوضاع خیلی بد میشه..

---

کانادا چی؟ اونهم همین طوره؟

[کاووش]

با اجازه آرش خان و سایه خانم عزیز ،

امنیت شغلی در آمریکا تعریف منحصر به فرد خود را دارد و قابل قیاس با هیچ جای دنیا نیست . معنا و مفهوم این موضوع این است که همه چیز به خودتان بستگی دارد . به روز بودن شما در زمینه کار تخصصیتان ، دم نزدن از بابت افزایش حقوق و مزایا ،سرتان به کار خودتان بودن ، مشغول کردن خودتان به کار، حتی اگر احساس کنید که کاری برای انجام دادن ندارید ، و خیلی دیگر از شرایط میتواند برای شما موثر باشد. با تمام این اوصاف ، اگر روزی به محل کار رفتید و همان دم در از ورود شما جلوگیری کردند ، هیچ محلی از تعجب ندارد و فقط باید مثل بچه آدم وسایتان را که اغلب هم برایتان جمع و جور کرده اند را تحویل گرفته ، بپرید پشت کامپیوتر و شروع به ارسال رزومه کاری برای موقعیتهای شغلی بعدی کنید. به نظر من اگر شخصی بتواند برای خودش کار و کسبی را جور کند ، بهترین شغل همان خود اشتغالیست !! این روش یکی از بهترین راههای ماندگاری بدون دردسر کارمند بودن است و البته و صد البته نیاز به تجربه گذشته و همچنین شناخت مارکتینگ آمریکا دارد . اگر زرنگ باشید و کاسب ، به احتمال زیاد موفق خواهید بود. در غیر اینصورت تا پایان دوران کاریتان اگر عمرتان وفا کند ، هر روز باید منتظر از دست دادن شغلتان باشید. خوشبختانه در ایران از یکماه قبل زمزمه های اخراجتان را از همکارانتان و نوع برخورد مدیرتان درک خواهید کرد و پس از کلنجار رفتن با مدیریت و دریافت مبلغی ، راه خودتان را گرفته و به سراغ کار دیگر میروید . اما در اینجا اصلاً متوجه نمی شوید و یکهو شما را به داخل استخر بیکاری هل میدهند.
موفق باشید.

در مورد راه اندازی کسب و کار یا به قولی بیزنس، به این راحتی نیستکه. چند سالی باید اونجا باشین و به اصطلاح خوب تو محیط جا بیافتید . این یعنی که حالا حالاها کار داره و تا اون موقع دیگه پیر شدیم.

[rs232]

در تایید جواب سایه باید اضافه کنم که یکی از وظایف مدیر شما در آمریکا این است که هر روز که به سر کار می آید محاسبه کند تا ببیند که آیا نگه داشتن شما در شغل مربوطه هنوز به صرفه است یا خیر و اگر نبود عذر شما را بخواهد. مدیر او هم همین کار را برای او انجام می دهد و این رویه همچنان تا نوک هرم ادامه پیدا می کند. در آمریکا هیچ مفهومی به نام امنیت شغلی وجود ندارد و این خود شما هستید که باید میخ خودتان را محکم بکوبید. من الآن شش سال است که منتظر اخراج شدن خودم هستم و علت آن هم این است که سیستم کاری در آمریکا شرایطی را برای شما ایجاد می کند که این حس در شما قوت بگیرد که هر لحظه ممکن است اخراج شوید و برای حفظ شغل خود تلاش بیشتری بکنید.

این همه استرس رو چه طوری هندل میکنی؟ مرگ تدریجیه!
واقعا ارزش داره ؟ خوب پس تا پیدا کردن یه کار دیگه ، چه طوری زندگی رو میشه گذروند؟ در این صورت هر چی که طرف درمیاره که باید پس اندازش کنه واسه روز مبادا!! پس چه طوری به سایر جنبه های زندگیش برسه؟ تفریح ( البته در حد معقول) و سایر علایق شخصی. حالا متاهل هم که باشه اوضاع خیلی بد میشه..

---

در تایید جواب سایه باید اضافه کنم که یکی از وظایف مدیر شما در آمریکا این است که هر روز که به سر کار می آید محاسبه کند تا ببیند که آیا نگه داشتن شما در شغل مربوطه هنوز به صرفه است یا خیر و اگر نبود عذر شما را بخواهد. مدیر او هم همین کار را برای او انجام می دهد و این رویه همچنان تا نوک هرم ادامه پیدا می کند. در آمریکا هیچ مفهومی به نام امنیت شغلی وجود ندارد و این خود شما هستید که باید میخ خودتان را محکم بکوبید. من الآن شش سال است که منتظر اخراج شدن خودم هستم و علت آن هم این است که سیستم کاری در آمریکا شرایطی را برای شما ایجاد می کند که این حس در شما قوت بگیرد که هر لحظه ممکن است اخراج شوید و برای حفظ شغل خود تلاش بیشتری بکنید.

این همه استرس رو چه طوری هندل میکنی؟ مرگ تدریجیه!
واقعا ارزش داره ؟ خوب پس تا پیدا کردن یه کار دیگه ، چه طوری زندگی رو میشه گذروند؟ در این صورت هر چی که طرف درمیاره که باید پس اندازش کنه واسه روز مبادا!! پس چه طوری به سایر جنبه های زندگیش برسه؟ تفریح ( البته در حد معقول) و سایر علایق شخصی. حالا متاهل هم که باشه اوضاع خیلی بد میشه..

---

کانادا چی؟ اونهم همین طوره؟

خوب کاووش جان وقتی که در امریکا زندگی کنید به مرور عادت می کنید که یک مقداری در مورد احتمالات بی خیال شوید. مثلا خود من آن قدر در مورد اخراج شدن احتمالی خودم غصه خوردم که آخرش پس از چند سال خسته شدم و گفتم اصلا به درک که اخراج شوم. برای همین است که می گویند امریکایی ها الکی خوش هستند و فقط در روز زندگی می کنند چون کسی از وضعیت فردای خودش خبر ندارد. البته من اگر اخراج شوم یک حقوق بیکاری می گیرم ولی اصلا کفاف مخارج فعلی من را نمی دهد و من مجبور خواهم شد که تا پیدا کردن کار بعدی که معلوم هم نیست چقدر طول بکشد کلیه هزینه های اضافی و تفریحی را مسدود کنم. حالا من به دنبال پیدا کردن کار فدرال هستم که پیشرفت هایی هم داشته ام و اگر خدا بخواهد و درست شود به واشنگتن دی سی خواهیم رفت. کار دولتی قضیه اش فرق می کند و تقریبا می توانید خیالتان راحت باشد که هرگر اخراج نمی شوید ولی رفتن به آنجا بسیار سخت است و باید هفت خان رستم را بگذرانید. در ضمن کار فدرال را فقط به سیتیزن ها می دهند و با گرین کارت نمی شود برای آن اقدام کرد.

[rs232]

با اجازه آرش خان و سایه خانم عزیز ،

امنیت شغلی در آمریکا تعریف منحصر به فرد خود را دارد و قابل قیاس با هیچ جای دنیا نیست . معنا و مفهوم این موضوع این است که همه چیز به خودتان بستگی دارد . به روز بودن شما در زمینه کار تخصصیتان ، دم نزدن از بابت افزایش حقوق و مزایا ،سرتان به کار خودتان بودن ، مشغول کردن خودتان به کار، حتی اگر احساس کنید که کاری برای انجام دادن ندارید ، و خیلی دیگر از شرایط میتواند برای شما موثر باشد. با تمام این اوصاف ، اگر روزی به محل کار رفتید و همان دم در از ورود شما جلوگیری کردند ، هیچ محلی از تعجب ندارد و فقط باید مثل بچه آدم وسایتان را که اغلب هم برایتان جمع و جور کرده اند را تحویل گرفته ، بپرید پشت کامپیوتر و شروع به ارسال رزومه کاری برای موقعیتهای شغلی بعدی کنید. به نظر من اگر شخصی بتواند برای خودش کار و کسبی را جور کند ، بهترین شغل همان خود اشتغالیست !! این روش یکی از بهترین راههای ماندگاری بدون دردسر کارمند بودن است و البته و صد البته نیاز به تجربه گذشته و همچنین شناخت مارکتینگ آمریکا دارد . اگر زرنگ باشید و کاسب ، به احتمال زیاد موفق خواهید بود. در غیر اینصورت تا پایان دوران کاریتان اگر عمرتان وفا کند ، هر روز باید منتظر از دست دادن شغلتان باشید. خوشبختانه در ایران از یکماه قبل زمزمه های اخراجتان را از همکارانتان و نوع برخورد مدیرتان درک خواهید کرد و پس از کلنجار رفتن با مدیریت و دریافت مبلغی ، راه خودتان را گرفته و به سراغ کار دیگر میروید . اما در اینجا اصلاً متوجه نمی شوید و یکهو شما را به داخل استخر بیکاری هل میدهند.
موفق باشید.

از قدیم هم گفته اند که خود اشتغال باش و آقایی کن! البته آن هم دردسرهایی دارد که باید آن را پشت سر بگذارید مخصوصا مسائل مالیاتی و وکالتی آن که باید بسیار دقیق باشد و من همیشه از آن ترسیده ام چون اصلا سر در نمی آورم.

[fariba_a]

در تایید جواب سایه باید اضافه کنم که یکی از وظایف مدیر شما در آمریکا این است که هر روز که به سر کار می آید محاسبه کند تا ببیند که آیا نگه داشتن شما در شغل مربوطه هنوز به صرفه است یا خیر و اگر نبود عذر شما را بخواهد. مدیر او هم همین کار را برای او انجام می دهد و این رویه همچنان تا نوک هرم ادامه پیدا می کند. در آمریکا هیچ مفهومی به نام امنیت شغلی وجود ندارد و این خود شما هستید که باید میخ خودتان را محکم بکوبید. من الآن شش سال است که منتظر اخراج شدن خودم هستم و علت آن هم این است که سیستم کاری در آمریکا شرایطی را برای شما ایجاد می کند که این حس در شما قوت بگیرد که هر لحظه ممکن است اخراج شوید و برای حفظ شغل خود تلاش بیشتری بکنید.

این همه استرس رو چه طوری هندل میکنی؟ مرگ تدریجیه!
واقعا ارزش داره ؟ خوب پس تا پیدا کردن یه کار دیگه ، چه طوری زندگی رو میشه گذروند؟ در این صورت هر چی که طرف درمیاره که باید پس اندازش کنه واسه روز مبادا!! پس چه طوری به سایر جنبه های زندگیش برسه؟ تفریح ( البته در حد معقول) و سایر علایق شخصی. حالا متاهل هم که باشه اوضاع خیلی بد میشه..

---

در تایید جواب سایه باید اضافه کنم که یکی از وظایف مدیر شما در آمریکا این است که هر روز که به سر کار می آید محاسبه کند تا ببیند که آیا نگه داشتن شما در شغل مربوطه هنوز به صرفه است یا خیر و اگر نبود عذر شما را بخواهد. مدیر او هم همین کار را برای او انجام می دهد و این رویه همچنان تا نوک هرم ادامه پیدا می کند. در آمریکا هیچ مفهومی به نام امنیت شغلی وجود ندارد و این خود شما هستید که باید میخ خودتان را محکم بکوبید. من الآن شش سال است که منتظر اخراج شدن خودم هستم و علت آن هم این است که سیستم کاری در آمریکا شرایطی را برای شما ایجاد می کند که این حس در شما قوت بگیرد که هر لحظه ممکن است اخراج شوید و برای حفظ شغل خود تلاش بیشتری بکنید.

این همه استرس رو چه طوری هندل میکنی؟ مرگ تدریجیه!
واقعا ارزش داره ؟ خوب پس تا پیدا کردن یه کار دیگه ، چه طوری زندگی رو میشه گذروند؟ در این صورت هر چی که طرف درمیاره که باید پس اندازش کنه واسه روز مبادا!! پس چه طوری به سایر جنبه های زندگیش برسه؟ تفریح ( البته در حد معقول) و سایر علایق شخصی. حالا متاهل هم که باشه اوضاع خیلی بد میشه..

---

کانادا چی؟ اونهم همین طوره؟

خوب کاووش جان وقتی که در آمریکا زندگی کنید به مرور عادت می کنید که یک مقداری در مورد احتمالات بی خیال شوید. مثلا خود من آن قدر در مورد اخراج شدن احتمالی خودم غصه خوردم که آخرش پس از چند سال خسته شدم و گفتم اصلا به درک که اخراج شوم. برای همین است که می گویند آمریکایی ها الکی خوش هستند و فقط در روز زندگی می کنند چون کسی از وضعیت فردای خودش خبر ندارد. البته من اگر اخراج شوم یک حقوق بیکاری می گیرم ولی اصلا کفاف مخارج فعلی من را نمی دهد و من مجبور خواهم شد که تا پیدا کردن کار بعدی که معلوم هم نیست چقدر طول بکشد کلیه هزینه های اضافی و تفریحی را مسدود کنم. حالا من به دنبال پیدا کردن کار فدرال هستم که پیشرفت هایی هم داشته ام و اگر خدا بخواهد و درست شود به واشنگتن دی سی خواهیم رفت. کار دولتی قضیه اش فرق می کند و تقریبا می توانید خیالتان راحت باشد که هرگر اخراج نمی شوید ولی رفتن به آنجا بسیار سخت است و باید هفت خان رستم را بگذرانید. در ضمن کار فدرال را فقط به سیتیزن ها می دهند و با گرین کارت نمی شود برای آن اقدام کرد.

اینکه میگویند دولت فدرال در آمریکا منحل شده صحت دارد آیا؟ من تابستان که آنجا بودم شنیدم 8000 کارمند فدرال بیکار شدند ولی نمیدونم تاچه حد صحت داشت.

[hajiarab]

دوست عزیز دولت فدرال به دلیل تصویب نشدن بودجه دولت فدرال برای مدتی تعطیل شد ولی بعدش دوباره باز شده و مشکلی نیست

[amjad]

من تاحالا فکر میکردم آرش یه آدم کچل ، لاغر ، استخونی و عینکی هستش ولی بابا کلی خوش تیپ ، کنجکاواش فایل ضمیمه پست 8 رو به چشم برادری ببینین !!!
شما آدرس وبلاگتون رو هم بگید استفاده میکنیم

[eybaba]

صادقانه بگم یه عذر خواهی به آرش عزیز بدهکارم ، من تاحالا فکر میکردم شما یه آدم کچل ، لاغر ، استخونی و عینکی هستی ولی بابا کلی خوش تیپی ، کنجکاواش فایل ضمیمه پست 8 رو به چشم برادری ببینین !!!
شما آدرس وبلاگتون رو هم بگید استفاده میکنیم

پس عکس کجاست؟

[M0TRIX]

سلام.

خدمت شما :
natashagodwin.blogspot.com

اخرش نفهمیدیم ناتاشاگود وین چیه یا کیه؟

[کاووش]

آرش یه سوال. این رو در جاهای مختلف هم پرسیدم ولی جواب نگرفتم. اینجا مطرح میکنم امیدوارم حذفش نکنن.
بازار کار رشته فیزیک چه طوری؟
من بین فیزیک و فیزیک پزشکی موندم.کدوم بهتره؟ من که به دومی بیشتر علاقه دارم. ولی به لحاظ اینده کاری کدوم بهتره؟
ممنون