کانال تلگرام مهاجرسرا
https://t.me/mohajersara







##### هشدار #####
به تاریخ ارسال مطالب دقت فرمایید.
شرایط و وضعیت پروسه ویزا دائم در حال تغییر است و ممکن است مطالب قدیمی شامل تغییراتی باشد.
بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟
بله همین طوره . مثلا الهه خیلی حیف شد که دیگه نیومد . البته در همون زمان هم که بود هر انچه رو که لازم بود و بلد بود در اختیار همه گذاشت .
ایشالا همه بچه ها هر جا که هستند خوب و خوش و موفق باشند .
CR1


پاسخ
تشکر کنندگان: Saeedv13 ، arian307 ، kamela ، girl ، yalda91 ، ارکیده ، shabnam.84
شببببنم....یعنی اشک منو درووردی الان...وااااای که با گریه خوندم....قلبم گرفت دختر...من به قدری عاشق ایرانم که هروقت برم چندوقت بعدش بر میگردم..اونجا که بودم یک شب نبود که با گریه به همسرم نگم اول دلم برای تو و بعد برای تمااام خوب و بد تهران تنگ شده...ارزوم بود فقط 10 دیقه منو بزارن توی تجریش...ایران که اومدم تا چند روز نخابیدم از خوشحالی با اون همه خستگی.....ادم باید بره تا بفهمه ایران همیشه بهترین جای دنیاست.خدایاااااااااااا ایرانو از من نگیر.

عمو سعید گل واقعا ازتون ممنونم که همیشه به بهترین شکل به همه پاسخ میدین...ممنووووونم ازتون...فقط اینو نفهمیدم یعنی چی که گفتین دارن چک هاتونو برسی میکنن؟منظور از چک ها چی؟مگه یک بکراند چک نیست؟؟ما هم ایراد اسپانسر داشتیم هم دمسایل...یعنی دارن اونارو چک میکنن؟پیشاپیش ازتون ممنونم عمو سعید زحمت کش و مهربون
یلدا جون اینکه شما گفتی چکهات زیاده که 4 ماهه طول کشیده یعنی چی؟ممنونم ازت یلدا جون
پاسخ
تشکر کنندگان: girl ، yalda91 ، ارکیده ، shabnam.84 ، MONA FB ، آناهيتا
سلام دوستای خوبم.. امیدوارم حال همتون خوب باشه من که اصلا خوب نیستم.. خیلی‌ تنهام و تموم روزم تو خون میگذار وقتی‌ همسرم هست خوب ولی‌ چند ساعتی‌ که میره سر کار دیوونه میشم.. نه دوستی‌ دارم نه کسی‌ که باهاش رفتو آمد کنم.. دیوانه کنندس همش دنبال یه راهم که همسرمو متقاعد کنم بریم ایران.. بازی وقتا احساس می‌کنم گیر کردم هم همسرمو خیلی‌ دوس دارم و خدارو شکر زندگی‌مون خیلی‌ خوب هم می‌خوام کنار خانواده‌ام باشم.. نمیدونم واقعا چیکار کنم ولی‌ حال الانمو اصلا دوس ندارم شدم مس موقهایی که همسرم پیشم نبود همش میگم خدایا این چه دنیایه که یا باید پیش عشقمون باشیم یا پیش خانوادمون! روزی نیست که با بغض بیدار نشم روزی نیست که اشک نریزم روزی نیست که خودمو لعنت نکنم بخاطر قبول کردن مهاجرت.. خیلی‌ حالم بده خیلی‌ Sad واسعم دعا کنید خدا بهم آرامش بده تا این دوره رو بگذرونم بلکه حالم بهتر شه Sad((((
نوع ویزا:CR1/اپروال:jun.2011/تکمیل:november.2012/مصاحبه:13.feb.2013/دریافت ویزا:16.feb


خدا جون خوش به حالت که همه جا هستی‌، ما که هرجا هستیم دلمون واسه یه جا دیگه تنگ می‌شه!
پاسخ
تشکر کنندگان: shinna ، Saeedv13 ، tondar ، yalda91 ، ارکیده ، shabnam.84 ، simi ، kamela ، MONA FB ، itex ، آناهيتا ، poram
(2013-07-06 ساعت 07:18)girl نوشته:  سلام دوستای خوبم.. امیدوارم حال همتون خوب باشه من که اصلا خوب نیستم.. خیلی‌ تنهام و تموم روزم تو خون میگذار وقتی‌ همسرم هست خوب ولی‌ چند ساعتی‌ که میره سر کار دیوونه میشم.. نه دوستی‌ دارم نه کسی‌ که باهاش رفتو آمد کنم.. دیوانه کنندس همش دنبال یه راهم که همسرمو متقاعد کنم بریم ایران.. بازی وقتا احساس می‌کنم گیر کردم هم همسرمو خیلی‌ دوس دارم و خدارو شکر زندگی‌مون خیلی‌ خوب هم می‌خوام کنار خانواده‌ام باشم.. نمیدونم واقعا چیکار کنم ولی‌ حال الانمو اصلا دوس ندارم شدم مس موقهایی که همسرم پیشم نبود همش میگم خدایا این چه دنیایه که یا باید پیش عشقمون باشیم یا پیش خانوادمون! روزی نیست که با بغض بیدار نشم روزی نیست که اشک نریزم روزی نیست که خودمو لعنت نکنم بخاطر قبول کردن مهاجرت.. خیلی‌ حالم بده خیلی‌ Sad واسعم دعا کنید خدا بهم آرامش بده تا این دوره رو بگذرونم بلکه حالم بهتر شه Sad((((
جودی جون اگه بدونی که امروز صبح با چه حسرتی به تختم نگاه میکردم، منم دوست ندارم برم
کاش همسرامون قبول میکردن و اینجا میموندیم، مثل بقیه کسایی که ا زدواج میکنن که هم پیش خانواده هاشون هستن هم عشقشون.
برات دعا میکنم عزیزم
ازدواجی
رسید نامبر: 11 اپریل
سرویس سنتر: National Benefit Center
اپرو: تاریخ نمیدونم
مصاحبه : اپریل، یک ضرببببببب
لینک سفرنامه : http://www.mohajersara.com/thread-1910-p...#pid497326
پاسخ
تشکر کنندگان: girl ، yalda91 ، ارکیده ، shabnam.84 ، kamela ، MONA FB
(2013-07-06 ساعت 03:09)kamela نوشته:  ...فقط اینو نفهمیدم یعنی چی که گفتین دارن چک هاتونو برسی میکنن؟منظور از چک ها چی؟مگه یک بکراند چک نیست؟؟ما هم ایراد اسپانسر داشتیم هم دمسایل...یعنی دارن اونارو چک میکنن؟...
من دقیق نمی دونم در مورد یک پرونده خاص چه مواردی رو ممکنه بررسی کنند ولی می دونم بک گراند چک شما از قسمت های مختلفی تشکیل شده. مواردی که برای چک کردن وجود داره زیاد هستند. مثل نام و نام خانوادگیتون، امضاء، عکس، اثر انگشت، سفرهای خارجی و ... . حتی گفته میشه که در مواردی اسپانسر هم چک میشه. وقتی تمام این موارد براشون مشخص شد شما کلیر اعلام میشین. اگر تعداد موارد درخواستی زیاد باشه خوب طبیعی هست که مدت زمان بیشتری هم طول می کشه. اگر روز مصاحبه خیلی خوب بوده باشید ممکنه آفیسر موارد کمتری رو درخواست کنه و زودتر کلیر بشین.
پاسخ
تشکر کنندگان: yalda91 ، arian307 ، girl ، ارکیده ، shabnam.84 ، kamela ، عشق رفتن ، MONA FB ، behnam7 ، itex
(2013-07-06 ساعت 07:18)girl نوشته:  سلام دوستای خوبم.. امیدوارم حال همتون خوب باشه من که اصلا خوب نیستم.. خیلی‌ تنهام و تموم روزم تو خون میگذار وقتی‌ همسرم هست خوب ولی‌ چند ساعتی‌ که میره سر کار دیوونه میشم.. نه دوستی‌ دارم نه کسی‌ که باهاش رفتو آمد کنم.. دیوانه کنندس همش دنبال یه راهم که همسرمو متقاعد کنم بریم ایران.. بازی وقتا احساس می‌کنم گیر کردم هم همسرمو خیلی‌ دوس دارم و خدارو شکر زندگی‌مون خیلی‌ خوب هم می‌خوام کنار خانواده‌ام باشم.. نمیدونم واقعا چیکار کنم ولی‌ حال الانمو اصلا دوس ندارم شدم مس موقهایی که همسرم پیشم نبود همش میگم خدایا این چه دنیایه که یا باید پیش عشقمون باشیم یا پیش خانوادمون! روزی نیست که با بغض بیدار نشم روزی نیست که اشک نریزم روزی نیست که خودمو لعنت نکنم بخاطر قبول کردن مهاجرت.. خیلی‌ حالم بده خیلی‌ Sad واسعم دعا کنید خدا بهم آرامش بده تا این دوره رو بگذرونم بلکه حالم بهتر شه Sad((((

سلام جودی عزیز
احساست را درک می کنم. ولی زندگی همینه. تا موقعی که مجردی در کنار پدر و مادر و عزیزانت هستی ولی وقتی که ازدواج می کنی خانواده و همه کس تو می شه همسر و فرزندانت. باید خودت را با محیط و شرایط وفق بدی وگرنه برای خودت و اطرافیانت زندگی خیلی سخت می شه. سعی کن با امکاناتی که الان برات مهیاست سرت را گرم کنی و زندگیتو بکنی. خانواده تو هم زندگی خودشونو دارند و کم کم عادت می کنند. همونطور که مادر و پدرت از خانواده خودشون جدا شدند برای تو هم همینطوره، منتها یه مدل دیگه.
نگران هیچ چیز نباش. اینجا همه دارند زندگی خودشونو می کنند و تو هم فکر زندگی خودت و همسرت باش. یادت باشه که برای رسیدن به همسرت انتظار و سختی زیاد کشیدی ، پس خرابش نکن.
موفق باشی
کیس :IR1 -ارسال مدارک: 14 نوامبر 2012 -اپروو : 7 مارچ 2013- تکمیل مدارک بعد از یک سال و 5 ماه و انتقال سفارت از آنکارا به ایروان- دریافت ویزا: ۱۰ آپریل ۲۰۱۴-ورود به آمریکا: اول آگوست ۲۰۱۴-دریافت گرین کارت: ۶ سپتامبر ۲۰۱۴
پاسخ
تشکر کنندگان: tondar ، yalda91 ، girl ، ارکیده ، shabnam.84 ، kamela ، MONA FB
(2013-07-05 ساعت 23:51)ارکیده نوشته:  یلدا جون من هر روز میام اینجا حتی روزی 2/3 بار اتفاقا الان با سیمی بیرون بودیم رفتیم یه جا وایرلس داشت به مهاجر سرا هم سر زدیم....ولی خوب فقط پستهارو می خونم آخه اون موقع فقط سوال می پرسیدم الان ویزارو گرفتم دیگه سوال ندارم که بپرسم فقط میام می خونم....امیدوارم که به زودی همه بچه ها ویزا بگیرن و بیام اینجا خبرای خوب رو بخونم.....
من و سیمی هم در حال جمع کردن چمدون و خریدای ضروری و گرفتن بلیط هستیم....

سلام ارکیده جونم .به سلامتی عزیزم .موفق باشید.اما اگه یادتون باشه اینجا سوال نمی کردیم دردل دل می کردیم .من با نظر عمو سعید کانلا موافق هستم که بچه های لاتاری به خاطر این که همه همو در یک شرایط می ببین باهم هستن و حتی بعد از کلیر شدن هم به بقیه حداقل روحیه می دن.
من چون پاسم اعتبارش داست تمام میشد مجبور شده بودم عوض کنم .همین دیروز از بچه های لاتاریی سوال کردم چه طوری می تونم شماره پاسو تو سیس عوض کنم .آقای فضلی عزیز که دیروز کلیر شده بود وکلی زحمت می کشه برای اطلاع رسانی به بچه ها بهم جواب داد و کمک کرد شاید حتی خود منم در این شرایط جواب نمی دادم و خوشحالی می کردم .ما اینجا می یومدیم دردل می کردیم با کلیر شدن و رفتن یکم بی انصافی برای بقیه هست .لااقل می تونیم روحیه بدیم .البته این نظر منه که مورد قبول می تونه نباشه.هیچ چیز با اجبار نیست .

(2013-07-06 ساعت 00:33)shabnam.84 نوشته:  بچه ها نوشته ای از یه عزیز رو اینجا میگذارم تا بخونید.حس خوب و عجیبی به منتقل کرد امیدوارم برای شما هم خوشایند باشه.....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


سایز چمدانت هرچقدر که باشد، بزرگترین و جا دارترین هم که باشد، اکسپندر و زیپ‌های مخفی و قفل‌های هزار رمز و ضد دزد هم داشته باشد، با آستری‌های رنگ به رنگ و دسته‌های استیل و چرخ های همه طرف گَرد و چه و چه باز تنها می تواند بخشی از آنچه لمس کردنی ست را به انتخابی دشوار و بر اساس اهمیتش، خاطره اش و حسش، در خود جای دهد. چمدانت هرچقدر هم که جادار و وسیع باشد، میزان بار ِ مجازِ هواپیمایت هرچقدر هم زیاد باشد باز هم خاطره‌ی پَرسه در خیابان‌های شهرت، نورِ کافه‌ها و صبح ِ خوابیده پشت پنجره‌های بلند با پرده‌های تورش، ارتفاع پله‌های ناتمام ساختمان‌هایش، تصویرهای پشت‌بام‌های باران خورده‌اش در شب ،بوی فلافل‌های ارزانقیمت بازارش، صدای شلوغی‌ها و ترافیک و داد زن های میدان انقلابش، ازدحام و شلوغی پیاده‌روهای شب عیدش، صورت دخترکان و پسرهای گل‌فروش و فال‌فروش اش، پیاده‌رَوی‌های دو نفره اش و هزاران ریز و درشت دیگر همین‌جا خواهند ماند... و تازه وقتی بساطت را در خانه ای جدید، آنسوی دریاها و سرزمین های شناخته و ناشناخته پهن کردی، وقتی خستگی پروازی طولانی را از تن به در کردی و اولین چای را در سرزمین جدیدت نوشیدی، یادشان خواهی افتاد و خواهی دید بزرگترین چمدان دنیا را هم که داشته باشی باز چیزی همین جا، جا خواهد ماند......


پ.ن : برای همه‌ی آنهایی که چمدان به دست،به سوی آینده می‌شتابند....

...



شینم حونم عالی بود .دلم خیلی گرفت .این روزها همش حالم همین طوری هست از یک طرف از انتظار و این بلاتکلیفی خسته شدم از طرف دیگه دلتنگی اینجا اذیتم می کنهSadSadSadSad
خدایا فقط به تو پناه میارم خودت دستمو بگیر .آمین Smile
پاسخ
تشکر کنندگان: girl ، ارکیده ، piboo ، shabnam.84 ، kamela ، MONA FB ، Saeedv13
(2013-07-06 ساعت 07:18)girl نوشته:  سلام دوستای خوبم.. امیدوارم حال همتون خوب باشه من که اصلا خوب نیستم.. خیلی‌ تنهام و تموم روزم تو خون میگذار وقتی‌ همسرم هست خوب ولی‌ چند ساعتی‌ که میره سر کار دیوونه میشم.. نه دوستی‌ دارم نه کسی‌ که باهاش رفتو آمد کنم.. دیوانه کنندس همش دنبال یه راهم که همسرمو متقاعد کنم بریم ایران.. بازی وقتا احساس می‌کنم گیر کردم هم همسرمو خیلی‌ دوس دارم و خدارو شکر زندگی‌مون خیلی‌ خوب هم می‌خوام کنار خانواده‌ام باشم.. نمیدونم واقعا چیکار کنم ولی‌ حال الانمو اصلا دوس ندارم شدم مس موقهایی که همسرم پیشم نبود همش میگم خدایا این چه دنیایه که یا باید پیش عشقمون باشیم یا پیش خانوادمون! روزی نیست که با بغض بیدار نشم روزی نیست که اشک نریزم روزی نیست که خودمو لعنت نکنم بخاطر قبول کردن مهاجرت.. خیلی‌ حالم بده خیلی‌ Sad واسعم دعا کنید خدا بهم آرامش بده تا این دوره رو بگذرونم بلکه حالم بهتر شه Sad((((



جودی عزیز نگران نباش این روزهای سخت هم می گذره عزیزم .همسرم می گه تازه اولشه اینجا که بیای دلتنگیهات چند برابر میشه ولی باید خئتو با چیزهای مختلف سرگرم کنی.یادمه گفتی کلاس زبان می رفتی چی شد؟اگه می تونی دنبال ادامه تحصیل برو .عزیزم منم تقریبا مثل تو هستم دوستی در دالاس ندارن اما به مونا جونم گفتم حتما لازم نیست که تو یک شهر باشیم الان که وسایله ارتباطی عالیه می تونیم برای هم دوستای خوبی باشیم و اگه دوست داشتیم در آینده رابطمونو نزدیک تر کنیم وباهم رفت و آمد داشته باشیم .من و مونا که تصیمیم گرفت با هم ادامه بدیم .اگه دوست داشتی بیشتر بیا تا باهم حرف بزنیم .اگه ا.ف.ب.ی داری پیغام بده .نگران نباش کلی سختیهارو گذرونیدی اینا هم می گذره عزیزم .مرتب با وایبر یا م.س.ن.ج.ر با مامانت اینا بحرف .دلتنگیت خیلی کمتر میشه.
خدایا فقط به تو پناه میارم خودت دستمو بگیر .آمین Smile
پاسخ
تشکر کنندگان: girl ، shabnam.84 ، kamela ، MONA FB ، آناهيتا
بچه ها دیروز اینجا 4th of july بود.. چهارم جولای 1776 امریکا استقلال خودش رو از بریتانیا اعلام کرد .... حکم 22 بهمن رو داره برای امریکایی ها Big Grin اتیش بازی های بزرگ و باشکوه و هیجان انگیزی هم انجام میدن که ادم یاد چهارشنبه سوری میوفته.. البته به خاطر بوی اتیش و باروت چون عمرا تو ایران از این منور ها و فشفشه ها نبود ... کلی فیلم هم گرفتم که بزارم براتون اما دیدم شده 9 گیگ نمیشه و دردسر داره و کاملیا پوست کلمون و میکنه تا بتونه ببینه فیلم رو Big GrinBig GrinBig Grin Wink
فعلا این عکس رو داشته باشین تا یلدا که اومد واسه سال دیگه کلی عکس میگیره میزاره اینجا ...... Wink

[عکس: 27211933376493326094.jpg]


شبنم جون تورو خدا فکر چش و چال و دل و روده ی ما هم باش.. میخونیم اینا رو داغون میشیم به خدا

راستی لوکیشن عکس ساحل سنتا مونیکاست ... نبینم پرچم بخوابه اینجا ... کندر خان کجای پس ؟ علیرضا Big Grin تو کجایی
کتگوری: k1
مصاحبه: ژانویه 2013 یروان
کلیر: ۲۶ اپریل (۹۱ روز)
ویزا : 10 می//ورود به امریکا:26 می//انگشت نگاری هفته دوم//اجازه کار 2 ماه بعد از انگشت نگاری//گرین کارت 3 ماه بعد از پست کردن مدارک

سفرنامه ی ویزا


مصاحبه گرین کارت
پاسخ
تشکر کنندگان: girl ، ارکیده ، tondar ، kamalir36 ، shabnam.84 ، simi ، عشق رفتن ، MONA FB ، itex ، Saeedv13
مرسی‌ از همتون.. اینجا همیشه از لحاظه روحی‌ خیلی‌ بهم کمک کرده. تو پیغام خصوصی میگم بهت یلدا جونم.. باورت نمی‌شه الان بد از یه مدت اومدم اینجارو خوندم همش به امید این اومدم که خبر کلیر شدنتو بخونم ولی‌ بالاخره می‌شه یه جوریم درست می‌شه که باورت نمی‌شه چقد تند تند همه چیز درست شد عزیزم من هر خبر خوبی‌ راجعبه ویزا می‌گرفتم روز جمع بود ایشالا همین جمع بیای بنویسی‌ کلیر شودی

Kamalir36 جان درست می‌گید خودمم میدونم ولی‌ نمیدونم چه مرگم شده.. همش فک میکنم یه اتفاق بد واسه خانواده‌ام میفته حالا انگار من باشم چی‌ می‌شه!! ولی‌ کلا دیوونه شدم..
نوع ویزا:CR1/اپروال:jun.2011/تکمیل:november.2012/مصاحبه:13.feb.2013/دریافت ویزا:16.feb


خدا جون خوش به حالت که همه جا هستی‌، ما که هرجا هستیم دلمون واسه یه جا دیگه تنگ می‌شه!
پاسخ
تشکر کنندگان: tondar ، shabnam.84 ، kamela ، عشق رفتن ، MONA FB ، yalda91
بچه ها به چیزای خوب فکر کنید توروخدا.......من که هنوز نرفته داغونم با همه دعوا می کنم.....حوصله خودمو ندارم....جودی جونم خودتو سرگرم کن تو خونه نمون حتی اگه تو ایران هم تنها تو خونه میموندی حالت بد میشد...برو سر یه کاری فقط برای سرگرمی، باشگاه برو ورزش خیلی خیلی روحیه رو عوض میکنه....استخر برو...وقتی حالت گرفته است منتظر نمون شوهرت بیاد بعد بری بیرون خودت آماده شو برو قدم بزن یه خریدی بکن....من اگه تو همین ایرانم این کارارو انجام ندم دیوونه می شم....دوستم پیدا میکنی بقیهمونم که بیاییم هممون دوستای خوبی میشیم برای هم...بهتر که تو یه شهر نیستیم هر دفعه تعطیلات دوره میذاریم تو خونه یکیمون تو هر شهری که هستیم هم مسافرت میریم هم دوستامونو می بینیم....
ویزا: CR1•اولین اقدام: 18 جولای 2012•اپروو: 22 ژانویه•nvc و دریافت کیس نامبر: 5 مارچ 2013•تکمیل مدارک: 8 می 2013•وقت مصاحبه: 12جون 2013•دریافت ویزای یکضرب: 17 جون 2013، ابوظبی•ورود به امریکا: 30 جولای 2013 سفرنامه



پاسخ
تشکر کنندگان: tondar ، girl ، shabnam.84 ، simi ، kamela ، MONA FB ، yalda91
(2013-07-06 ساعت 00:33)shabnam.84 نوشته:  بچه ها نوشته ای از یه عزیز رو اینجا میگذارم تا بخونید.حس خوب و عجیبی به منتقل کرد امیدوارم برای شما هم خوشایند باشه.....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


سایز چمدانت هرچقدر که باشد، بزرگترین و جا دارترین هم که باشد، اکسپندر و زیپ‌های مخفی و قفل‌های هزار رمز و ضد دزد هم داشته باشد، با آستری‌های رنگ به رنگ و دسته‌های استیل و چرخ های همه طرف گَرد و چه و چه باز تنها می تواند بخشی از آنچه لمس کردنی ست را به انتخابی دشوار و بر اساس اهمیتش، خاطره اش و حسش، در خود جای دهد. چمدانت هرچقدر هم که جادار و وسیع باشد، میزان بار ِ مجازِ هواپیمایت هرچقدر هم زیاد باشد باز هم خاطره‌ی پَرسه در خیابان‌های شهرت، نورِ کافه‌ها و صبح ِ خوابیده پشت پنجره‌های بلند با پرده‌های تورش، ارتفاع پله‌های ناتمام ساختمان‌هایش، تصویرهای پشت‌بام‌های باران خورده‌اش در شب ،بوی فلافل‌های ارزانقیمت بازارش، صدای شلوغی‌ها و ترافیک و داد زن های میدان انقلابش، ازدحام و شلوغی پیاده‌روهای شب عیدش، صورت دخترکان و پسرهای گل‌فروش و فال‌فروش اش، پیاده‌رَوی‌های دو نفره اش و هزاران ریز و درشت دیگر همین‌جا خواهند ماند... و تازه وقتی بساطت را در خانه ای جدید، آنسوی دریاها و سرزمین های شناخته و ناشناخته پهن کردی، وقتی خستگی پروازی طولانی را از تن به در کردی و اولین چای را در سرزمین جدیدت نوشیدی، یادشان خواهی افتاد و خواهی دید بزرگترین چمدان دنیا را هم که داشته باشی باز چیزی همین جا، جا خواهد ماند......


پ.ن : برای همه‌ی آنهایی که چمدان به دست،به سوی آینده می‌شتابند....

...

شبنم جان خیلی ممنون از این متن قشنگ. اشکم رو دراوردی. خیلی دلم برای تهران تنگ شده. چند روز پیش رفته بودم down town برای یه کار اداری. یه مسیری رو پیاده رفتم و گم شدم . خیلی احساس نا امنی کردم و یه لحظه وحشت ورم داشت. با خودم فکر کردم حتی پایین ترین منطقه تهران هم تا حالا چنین احساسی به من نداده. واقعا امنیت ایران مثال زدنیه.
پاسخ
تشکر کنندگان: girl ، shabnam.84 ، kamela ، MONA FB ، yalda91
ارکیده جان متاسفانه جایی که من هستم بدون ماشین هیچ جایی نمی‌شه رفت نمیدونم همه جا اینجوریه یا نه!! گواهی نامه هم نمیتونم بگیرم چون ایلت ما فارسی نمی‌شه امتحان داد آئئن نامه رو.. الان دارم کلاس میرم ولی‌ خوب پیشرفت چندانی نکردم ولی‌ کلا راضیم از کلاسا.. ساعتهای کاری همسرمم یه جوریه که فقط روزی اففش میتونیم بیرون بریم. راجعبه دوست هم باید بگم اینجا ایرانی‌ خیییییلی کم هست و عدمی‌ اینجا مس ما ایرانیا دوست نمیشن کلا یه جورین البته برخوردشون واقعا خوب ولی‌ اون دوستی‌ که من میگم نمیشن و منم انگلیسیم اون‌قدر خوب نیست که بتونم دوست انگلیسی زبان بگیرم.. کلا خودم میدونم گذر زمان حل می‌کنه همه چیزو ولی‌ شرایط الان واسعم سخته
نوع ویزا:CR1/اپروال:jun.2011/تکمیل:november.2012/مصاحبه:13.feb.2013/دریافت ویزا:16.feb


خدا جون خوش به حالت که همه جا هستی‌، ما که هرجا هستیم دلمون واسه یه جا دیگه تنگ می‌شه!
پاسخ
تشکر کنندگان: shabnam.84 ، عشق رفتن ، kamela ، ارکیده ، yalda91 ، tondar ، آناهيتا
بچه ها خوشحالم که خوشتون اومد اما واقعا نمیخواستم کسی رو غمگین کنم. امیدوارم همیشه دلهاتون شاد باشه . همه تون رو دوست دارم


کاملاااااااااااااااااااااااااا جونم قربونت برم من. هر وقت بری هم به خاطر شغل همسرت زود زود میای ایران و زیاد دلتنگ نمیشی اما در کل زندگی دیگه.

آدم همیشه 100% اون چیزی که میخواد و فکر میکنه نمیشه و بعضی مواقع شرایط حکم میکنه که یک سری تغییرهای بزرگ تو زندگیمون بدیم اما مهم اینه که با دید مثبت بهشون نگاه کنیم Smile



غمم از وحشت پوسیدن نیست/
غمم از زیستن بی تو در این لحظه ی پر دلهره است...
پاسخ
تشکر کنندگان: kamela ، MONA FB ، ارکیده ، yalda91 ، tondar
مونا جونم من بازم نتونستم دوباره اينجا پست پزارم اما مارك پير كاردين خيلي خوبه هم قيمتش مناسبه هم جنسش خوبه هم مدلاش همه كس پسنده ، مارك سامسونيت و اينا هم هست به نظر من بخاطر اسمش الكي گرونن بازم خودت برو ببين
جودي جونم برو كالج ثبت نام كن زندگيتو رو روال بنداز كم كم وارد جامعه شو ، حالا كه ايراني تو شهرتون كمه از فرصت استفاده كنو زبانتو تقويت كن ، برو از شلتر يه سگ كوچيك بيار مشغولت ميكنه
ازدواجی
ارسال مدارك٢٧ آگوست
اپروال٣٠ نوامبر
دريافت كيس نامبر ٣ ژانويه
تكميل مدراك در nvc ١١اپريل
گرفتن وقت مصاحبه ٢٩ اپريل Big Grin
ابوظبي ٢٥ جون ويزاي يه ضرب ال اي
پاسخ
تشکر کنندگان: ارکیده ، MONA FB ، yalda91 ، kamela ، shabnam.84 ، girl




کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان